มีคำทำนายภัยพิบัติ พระยาธรรมที่ท่านทั้งหลายคิดว่าเชื่อถือได้กันบ้างหรือเปล่า

เราเองก็ไม่ทราบว่าจะตนเองจะมีชีวิตอยู่ไหม
ตัวเรามีหน้าที่อะไรที่ต้องทำบ้าง แค่คิดว่าทำตอนนี้ให้ดีที่สุดทั้งต่อตนเองและเพื่อนร่วมโลก
อยากมีคนคอยปรึกษาให้คำชี้แนะ สิ่งใดที่ต้องกระทำ และสิ่งใดไม่ควรกระทำ สับสนบางครั้งกับสิ่งที่ตัดสินใจลงไป ไม่แน่ใจว่ามันถูกต้องไหมในบางอย่าง ได้มาอ่านเรื่องราวของทุกๆท่านในกระทู้นี้ก็ถือว่าเป็นแนวทางได้ในระดับหนึ่ง รู้สึกดีมากๆและขอขอบคุณมากๆค่ะ
....

 

คนมีน้ำใจมีทุกที่..แต่มีจริงหรือแอบแฝงหวังผลประโยชน์ตนเอง ก็ยากจะรู้ได้...คนสมัยนี้ คนยุคนี้..

 

ท่านไม่ธรรมดาอยู่แล้ว เห็นเข้ามาแซวครั้งแรกก็พอรู้..อ่านออก..ใจคน​

 

ถ้าถามน้องมีน้ำใจไหม ก็ไม่ค่อยนะ
มีบ้างประปรายพอจะแบ่งปัน เฮอะๆ

 

ถ้าทำได้ให้มีศีล5บริสุทธิ์...ด่างพร้อยบ้างก็ขอขมาพระรัตนตรัย..ด้วยความนอบน้อมจริงใจ

 

เมื่อท่านมองไม่เห็นทางไป..เพียงมองมาทางแมวเจ้าของกระทู้..ท่านจะมีแรงสู้ต่อ

 

ทุกคนมีทั้งดีและเลวในตนเอง..อยู่ที่ดีกับใคร..อยู่ที่เลวกับใคร..ถ้าเลวกับตนเองแต่ดีกับคนอื่น
เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นนี่ยังพอให้อภัย

...เราไม่อยากเห็นหรอกคนทุกข์ใจแต่มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้..

 

หน้าที่มีในตัวอยู่แล้วถึงได้เข้ามาเจอกัน
...เราเองก็พึ่งเข้ามาไม่ถึงเดือนเลย..แต่เหมือนอยู่มาหลายปี

 

ขอตอบแบบมีสติขึ้นมาอีกหน่อยนะครับ

ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับอันธพาล

ควรสืบสาวหาเหตุผลก่อน ว่า เรากำลังอะไร เขากำลังทำอะไร หรืออยู่ในสัจจะแบบไหน
มีความสอดคล้องกับสัจจะที่เขาควรจะทำ หรือ เหตุผลของเขาหรือไม่ครับ

ถ้าเขามีเหตุผลที่จะเขาจะไม่ฟังเรา ก็พอสอนได้ เพราะอย่างน้อยก็หาเหตุผลต่อไปได้ว่า ที่ไม่ฟังเราเพราะอะไร

แต่ถ้าไม่มีเหตุผลพอที่จะฟังขึ้นนี่ก็ควรหนีให้ไกลครับ

 

เหตุและผล...นำมาซึ่งปัญญาญาณ

๑.ไม่ขับเคลื่อนความคิดใด ๆด้วยกิเลสตัณหา
๒.ไม่คิดถามหาตัวตนรูปธรรม
๓.ไม่ตีกรอบการคิดและการกระทำของตนเองไว้

ความน่าเชื่อถือหรือไม่น่าเชื่อถืออยู่ที่ ผู้นั้นผู้นั้นเข้าถึงอำนาจแห่งการเป็นผู้ รู้สติ มีสติ และใช้สติ เพื่อความอดทน อดกลั้น และการให้อภัยต่อผู้อื่นได้มากน้อยเพียงใด?

การยอมรับชะตาชีวิตตนเอง กรณีที่ต้องเผชิญกับชะตากรรมที่ตนไม่พึงประสงค์ เรารู้สึกขัดขืน ต่อสู้ หรือต่อต้านกันแค่ไหน!!! (นี้แหละคะ เหตุของการขาดความอดทน จิตยิ้มประจักษ์ได้เป็นอย่างดี)

การกระทำกรรมใด ๆ ไม่ว่าดีหรือร้ายในชีวิตประจำวันของตนนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ ๆ มันคือการเขียนบทละครที่ตนต้องเผชิญหรือแสดงในภพหน้าทั้งสิ้น

การยอมรับก็คือการไม่คิดปฏิเสธ เลี่ยงหนี เบื่อหน่ายท้อแท้ น้อยเนื้อต่ำใจ หรือโกรธแค้นขุ่นเคืองใด ๆ เพราะได้สำนึกรู้อย่างถ่องแท้ว่าตนเองที่เป็นผู้ขีดเขียนชะตาชีวิตอันไม่พึงประสงค์ในอดีตชาติเพื่อนำมาแสดงในภพชาตินี้ มิใช่พระพรหมหรือใครอื่นเลย

การเรียนรู้ค่ะ เรียนรู้อย่างถ่องแท้ เรียนรู้เพื่อเปลี่ยนแปลงแก้ไขตนเอง เป็นเหตุผล เป็นสัจจะ เป็นความจริงค่ะ

ภูมิปัญญา ได้จากทักษะความสามารถในการใช้สมองที่เรียกว่า "การคิดรู้"

ภูมิรู้ ได้จากทักษะความสามารถในการใช้สมอง ที่เรียกว่า "การเรียนรู้"

ภูมิธรรม ได้จากทักษะความสามารถในการใช้สมองที่เรียกว่า "การรู้คิด" หรือ ความมีสติ

ภูมิหลัง ได้จาก "กรรม" หรือการกระทำผ่านจิตสำนึกทั้งหมดที่ตนก่อไว้ในอดีตชาติซึ่งกลายมาเป็น"ผลกรรม" ที่เรียกว่าชะตาชีวิตหรือชะตากรรมในภพชาติใหม่ในปัจจุบัน

มนุษย์รู้หรือไม่ว่า เพียงแค่ตัวเราแสดงออกหรือกระทำพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ต่อใครสักคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นการกระทำด้วยความประมาทเพราะขาดสติโดยไม่เจตนา หรือกระทำลงไปด้วยความจงใจที่กระทำเช่นนั้นก็ตาม จะถือว่าตัวเราได้สร้างกรรมให้เกิด "ผลกรรม" ที่จะต้องเกี่ยว "เกี่ยวกรรม" ระหว่างตัวเรากับผู้อื่นขึ้นมาแล้ว

ถ้าเราเป็นเหตุให้เขาเกิดความโกรธ
ถ้าเราเป็นเหตุให้เขาเกิดความโลภ
ถ้าเราเป็นเหตุให้เขาเกิดความงมงายลุ่มหลง

การแสดงออกหรือการกระทำทั้งสามประการนี้แบบใดแบบหนึ่งลงไป เหตุเพราะประมาทหรือขาดสติ โดยไม่เจตนาหรือจงใจจะสร้างเงื่อนไขยั่วยุเย้ายวนให้เขาเกิดกิเลสตัณหาดังกล่าวผลกรรมที่จะเกิดขึ้นก็คือ

ตัวเขาโดยจิตวิญญาณของเขา ก็จะเกี่ยววงเวียนกรรม เอาไว้กับจิตวิญญาณของเรา ซึ่งมันจะทำให้ตัวเราต้องเข้าสู่กระบวนการของกฎแห่งกรรม ด้วยการย้อนคืนสู่การเกิดใหม่ร่วมกันกับเขา เพื่อให้เราได้เรียนรู้สถานการณ์ใหม่แบบเดิม ๆ จากภพชาติอดีต ด้วยการแก้ไขตนเองให้ถูกต้องเสียใหม่ ในการที่จะมีสติเพื่อควบคุมพฤติกรรมตนเองมิให้เป็นเหตุแห่งความโกรธ ความโลภ หรือความงมงานลุ่มหลงของเขาหรือมนุษย์คนไหน ๆ เหมือนที่ เคยทำผิดพลาดด้วยเหตุแห่งความประมาทมาแล้วในอดีตชาติให้จงได้

ถ้าเราแสดงออกหรือกระทำทั้งสามแลประการนี้แบบใดแบบหนึ่งลงไป ด้วยการทำให้ผู้อื่นโกรธ โลภ หรืองมงายบุ่มหลงในสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือเรื่องใดเรื่องหนึ่ง โดยเจตนาหรือจงใจกระทำทั้ง ๆ ที่ตนเองก็รู้ดีอยู่แล่วว่าเป็นการกระทำไม่ถูกต้อง ผลกรรมที่จะเกิดขึ้นก็คือ

การมีภพชาติใหม่เพื่อการเกิดใหม่ และการรับผิดชอบความผิดบาปที่ตนเคยก่อไว้ด้วยวิธีชดใช้ในลีกษณะของ "กรรมสนองกรรม"

นี่คือความจริงที่แท้จริงอีกด้านหนึ่ง ที่มนุษย์ไม่ค่อยรู้และเป็นเรื่องที่ต้องรู้ค่ะ

เหตุและผลที่น่าเชื่อถือได้คือ เหตุผลของสัจจะ ค่ะ

 

..เอาล่ะทุกคนพอแล้ว..ถอยคนละก้าว..ให้มีช่องว่างตรงกลาง

 

นำปัญหาที่ตนเองพบมาแบ่งปัน เมื่อเกิดสงสัยจะมีเหตุให้ได้รู้ อยากแชร์และแบ่งปันให้คนอื่นรับทราบค่ะ เพื่อไถ่โทษผิดบาปตนเองให้การให้วิทยาทาน และเป็นสติปัญญารู้ในการสอนใจตนเองค่ะ ด้วยความปรารถนาดีค่ะ

 

ส่วนใหญ่ผมไม่ได้ทะเลาะกะคุณจิตยิ้มหรอกครับ ท่านสบายใจได้
ดีนะที่โพสเสริมทัน สติยังไม่ค่อยเกิด 5555

 

ท่านหนุมาน ผู้นำสาร ก็ได้แสดงไว้แล้ว ***สัจจะ***

 

ท่านเป็นพลังรักของจักรวาลค่ะ ต้องการให้ทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกัน รักและสามัคคีกันเพื่อช่วยเหลือกันลดภัยพิบัติ เพราะท่านคือ พระยาธรรม ใช่หรือเปล่าคะ

 

ผมเป็น(ผู้)พยายามทำ(ความเข้าใจ)ครับ
ไม่ใช่พระยาธรรม

 

O.K.

 

555 ไม่ใช่ท่านค่ะ หมายถึง ท่านผู้ไม่มีตัวตนรู้เราสงบค่ะ

 

อ้อ

คุณจิตยิ้มยอมรับไปแล้ว แต่ผมอยู่ในมิติที่ยังไม่สามารถโดนท่านผู้สงบ ชักพาไปได้ ไม่สิ ยังไงผมก็ไม่ไป แต่ ท่านผู้สงบท่านยังทำให้ผมเชื่อไม่ได้ต่างหาก ผมเลยยังไม่รู้น่ะสิครับ

ผมก็คงต้องยังไม่ยอมรับไปก่อน