ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

ช่วงที่ทำงานโรงงาน..เวลาเราโมโหหรือเรียกว่าบ้านั่นแหละ...พนักงานคนอื่นๆไม่มีใครกล้ายุ่งกับเราเลยไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน...แต่เราเป็นคนทำงานแบบบ้าดีเดือดมาก..คนอื่นว่ามันงานหนักแต่เราวิ่งชนทีเดียว..งานเสร็จเรียบร้อย...ถึงกับกระดูกทับเส้นก็เคยมาแล้ว...มีลูกน้องบางคนอยากขึ้นเป็นหัวหน้า...หาเรื่องจับผิดเรามาตลอด...จนเราทนไม่ไหวฝากบอกเพื่อนเขาไปว่าให้ระวังตัวไว้...สุดท้ายไม่กล้าสู้หน้าเราเลย...เวลาเลิกงานก็แอบมาแสกนนิ้ว...ทั้งๆที่เราก็ตัวคนเดียว...และเราก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายเขาเลย...เพียงแต่ขู่ให้กลัว...แล้วก็กลัวจริงๆด้วย...

เราเป็นคนเสียงดังฟังชัด..โผงผาง...ขวานผ่าซาก...ไม่เกรงใจใคร...ถ้าเราไม่ผิด...เราสู้แม้กระทั่งผู้จัดการแผนก...ถ้าสิ่งไหนถูกต้องและเป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มากเราจะทำ...นี้แหละนิสัยเรา

 

เราจะคุยเรื่องราวจากความฝันให้ฟัง...เรื่องเกี่ยวกับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นในแผ่นดินไทย..คนที่จะรอดมี3กลุ่ม...สองกลุ่มแรกเทวดาให้เราดูไม่ชัด...แต่กลุ่มที่3นี้ชัดมากจำได้ติดตาติดใจเลย...กลุ่มที่3ที่จะรอดคือ "กลุ่มคนทำดีเพื่อพ่อ" อันนี้เราว่าเทวดาน่าจะให้เปิดเผยได้..เพราะมันชัดมาก..เทวดามาบอกและมาสอนธรรมะให้เราทุกคืนนั้นแหละแต่มันจำได้เพียงบางเรื่อง...ถ้าใครอยากรอดจากภัยพิบัติ...ให้รีบทำความดีเสียแต่วันนี้...เทวดายังให้โอกาสท่าน...ท่านก็รีบคว้าโอกาสนั้นไว้...ก่อนที่จะสายเกินไป

 

ท่านอาริยชน...มีอะไรที่ท่านไปรู้มา...เอามาคุยให้เราฟังบ้าง...เราก็ไม่ได้รู้ทุกเรื่องเหมือนกัน...

 

ท่านอยากรู้อะไรเป็นพิเศษมั๊ยท่านแมวซา...ถ้าไม่...ต่อไปเราจะเอาความฝันนี่แหละมาเล่าให้ฟัง...อันไหนที่จำได้เราจะเอามาเล่าโดยถือว่าเทวดาให้เปิดเผยได้...อาจจะเป็นประโยชน์กับคนทั่วไป...ท่านไฮเปอร์ด้วยนะ...ท่านมีความสามารถรับรู้จากฝัน...เอามาเล่าด้วยนะ

 

ก็นี่แหล่ะ ที่จะบอก มันบังเอิญเห็นตรงกันที่ คนตาย222 แถมหน้า 222 แล้วยังมาต่อว่า 22 อีก
กระทู้ปิดเลย

 

มันไม่บังเอิญหรอกท่านแบม...เราว่าท่านตั้งใจนั้นแหละ...ถ้าไม่ตั้งใจไม่พิมพ์และไม่ลบหรอก...ถ้าคนไม่รู้เรื่องเขาจะพิมพ์แล้วผ่านไป...ไม่กลับมาลบหรอก...แต่เราไม่โทษใครหรอก...สงสัยมันถึงเวลาเปิดเผย...เพียงแต่เราไม่อยากเปิดเผย...เราพยายามหลีกเลี่ยงมาตลอด...เราอยากเป็นคนธรรมดามากกว่า...คุยกับมิตรสหายแบบธรรมดา...คนอื่นอาจจะอยากเป็นโน่นเป็นนี่...แต่เราอยากเป็นคนที่ใช้ชีวิตธรรมดา..เรียนรู้ธรรมะและปฏิบัติสมาธิไป..

 

ยิ่งตอนเราถามว่าข้อความหายและหน้ากระทู้ลดลง...ท่านรีบขอตัวทันทีเลย...แสบจริงๆนะท่านเนี้ยยยย

...ทีนี้ถึงตาท่านเล่าความฝันเรื่องภัยพิบัติบ้างแล้ว...ให้ท่านเอามาเล่าได้เลยนะ

 

คุยกันไปเลยนะ...เราพักผ่อนแล้ว...หน้าที่เราเสร็จเรียบร้อยแล้ววันนี้...พรุ่งนี้ตี3เจอกัน...คุยกันตอนดึกๆได้ปัญญามาก...ใครอยากมีปัญญาก็เข้ามาคุยกันได้นะ

 

กรรมที่ไม่เจตนา ไม่นำพาให้รับผล
การกระทำที่ไร้อารมณ์ ไม่ส่งผลมีกิลสตาม

ทุกคนเกิดการกระทำที่เกิดจากความไม่รู้
ผิดถูกเช่นไร ให้เข้าไปดูที่เจตนาว่าเป็นอย่างไร
อารมณ์กรรม คือ นิสัย
ถูกครอบงำไว้ด้วยธรรมรมณ์แห่งบ่วงกรรม
กระทบผัสสะ แสดงออกได้ง่าย
ถ้าไม่เข้าใจหลงวนเวียนหาทางออกไม่ได้
รู้และเข้าใจหยุดเหตุ หมดเจตนาอีกต่อไป
กรรมยุติธรรมเสมอ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่มีใครปิดบังอำพรางซ่อนเร้นใด
ทำกรรมแค่ไหน รับผลกรรมเท่านั้น
หากคิดได้และรู้จักสำนึกผิด
นั่นคือ แล้วหยุดไม่ทำต่อไปอีกด้วยสัจจะ
นั่นคือ การตัดวงจรกรรมในเรื่องนั้น ๆ

 

วันนี้ไม่ค่อยดีเลยแฮะ

 

อยากถามเทวดาที่มาสอนลุงว่า ถ้าสมองช้าต้องปฏิบัติอย่างไรให้มันเบาบางลง....●●
ถึงจะดูไร้สาระสักหน่อย ก็อยากจะลองขอคำแนะนำดู
ไม่น่ามีไรเสียหาย เนอะ

 

ไม่สามารถบอกได้ ท่านสงบ รอเวลาก่อนท่าน ไม่อยากสร้างกรรมให้ตัวเองและใคร ๆ

 

เป็นอะไรจ๊ะ หนูแมวน้อย

 

อาจทำให้เรามองความไม่เที่ยงก็ได้ค่ะ
ทุกสรรพสิ่งในโลก ย่อมดำเนินไปอย่างนี้เสมอ
เช่นตัวของเราบางวันก็นิ่มนวล บางครั้งก็บิลลี่เข้ม
บางทีก็อ่อนแออ่อนไหว บางทีก็เข็มแข็งเด็ดเดี่ยว
ความรู้สีกของเราที่มีต่อทุกสรรพสิ่งก็เหมือนกัน
ตอนนี้ฝึกรู้ จะเห็นระหว่างที่กำลังเป็น และสิ่งที่หายไป
เราจะรู้ได้ว่ามันไม่มีอะไร ที่มันมีเพราะเราไปยึดมั่นถือมั่นมันเท่านั้นเองค่ะ

 

ไม่ต้องถามเทวดาหรอก...ภาวนามากๆ...เชื่อฟังพ่อแม่...มีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ...ตื่นนอนแต่เช้า...สำคัญคือภาวนาพุทโธ...อย่าทิ้งพุทโธ...อย่าทิ้งภาวนา

 

พ่อบอกว่าไม่คุยด้วย 1 เดือน ขี้เกียจคุยด้วย...
รถรับส่งไม่รอน้องสาวกลับด้วย ได้ไปรับเอง

ได้ฤกษ์เปลี่ยนรถรับส่ง เมื่อเช้าก็ไปส่งช้า ==
เป็นคนขับรถรับส่งที่เอาแต่ใจมาก⊙°⊙

มีแต่คนทะเลาะกัน ==
และตอนนี้อยากตั้งใจปฏิบัติ แต่ทำไม่ด๊ายยยยยยยย แพ้ความง่วง

 

ไหนบอกไปนอนแล้วอะ _

 

ตัวความง่วงหรือเรียกว่า..ตัวขี้เกียจ..ภาษาพระเรียกถีนมิทธะ...มันมีวิธีอยู่..ในคำสอนพระพุทธเจ้า..ไปค้นหาเอง....อย่าบอกนะว่าขี้เกียจ

 

ตอนเป็นเด็ก สมองมันตัน ๆ เหมือนจะรับได้อยู่แล้วแต่มันตัน ๆ เหมือนเปิดไม่หมด
ทำให้รับฟังอะไรที่ครูสอนเหมือนจะเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจมากนัก บางทีเค้าว่ากระทบ
กว่าจะรู้ตัว เป็นชั่วโมงแน่ะ 5555 หนูแนน เป็นคนฉลาด แต่แค่เรื่องเรียนมันอาจ
ตันเป็นบางวิชาก็ได้น่ะ

 

ดีใจจัง เดี๋ยวนี้หาเด็กสนใจธรรมะจริง ๆ ยากมาก ว่าแต่น้องร้องไห้ไหม คอยอยู่ที่โรงเรียนน่ะ
เล่าให้ยาว ๆ เลย ระบายออกมาอีกน่ะ