เรื่องเด่น การปฏิบัติต้องลงมือทำเอง ไม่มีใครทำแทนเราได้

การปฏิบัติอย่าหวังพึ่งอาจารย์ ได้หลักมาแล้วต้องทำเอง โดยเฉพาะถ้าหวังความก้าวหน้าแล้วต้องทำให้ต่อเนื่อง ส่วนใหญ่พวกเราจะทำเฉพาะตอนที่นั่งอยู่ พอเลิกแล้วก็ทิ้งเลย

กำลังใจที่เราปฏิบัติคือกำลังใจที่ทวนกระแสโลก เมื่อว่ายทวนน้ำ พอเราทิ้งก็ไหลตามน้ำ เราก็ทวนน้ำใหม่ แล้วเราก็ทิ้งไหลตามน้ำไปอีก กลายเป็นว่าเราขยันเท่าไร แต่ผลงานก็ไม่มี ก็เลยหาความก้าวหน้าไม่ได้ ทำอย่างไรที่เราเลิกปฏิบัติแล้ว จะรักษาอารมณ์ให้ได้เท่ากับตอนที่นั่งอยู่ นั่นเป็นเรื่องที่เราต้องไปประคับประคองรักษาเอาไว้

แรก ๆ พักเดียวก็หาย แต่พอเราตั้งสติจดจ่อคอยระวัง ก็จะได้นานขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งเราสามารถทรงกำลังใจในสภาพเหมือนนั่งสมาธิต่อกันเป็นวันเป็นเดือนได้ ความผ่องใสของจิตจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ความก้าวหน้าในการปฏิบัติจะมีมากตาม ต้องทำด้วยตนเอง ไม่ต้องหวังพึ่งอาจารย์ อาจารย์บอกแค่หลักการเท่านั้น หรือไม่ก็แนะนำตอนติดขัด แต่ทำแทนเราไม่ได้แน่นอน
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com