เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ชาวคณะทุกคนรู้เรื่องการชกของผมจากล่าม นัดแรกที่ปราบ หม่อง วิน กับนัดตัดสินชี้ชะตามวยเอกร่างกุ้งวันพรุ่งนี้

"เราเข้าดูพี่ต่อยได้บ่"?

บักสมถามประโยคถูกใจชาวเหมืองทั้งมอญ กะเหรี่ยง ไทย

"ได้สิ"...ล่ามยิ้มกว้างบอกอย่างแข็งขัน เล่าให้ทุกคนฟังมีหัวหน้ามอญคอยเสริมแก้คำตกหล่นผิด ๆ ถูก ๆ...

"ผมขออนุญาตผู้การไว้แล้ว ปกติวันอาทิตย์ค่ายเปิดให้ญาติเยี่ยม เด็ก ๆ ลูกหลานใครจะอยู่ดูมวยด้วยก็ไม่ว่า แต่ต้องมีทหารระดับชั้นประทวนรับรอง พวกเราไม่ต้องห่วง ผมรับรองเอง"!

บทดวงจะดีขึ้นมา อุปสรรคขวากหนามนรกขุมต่าง ๆ ก็พลันเปิดประตูโล่งโจ้งให้เดินออกไป...ไม่น่าเชื่อ การชกวันพรุ่งนี้ ลุงพราน, บักสม, หัวหน้าคนงานมอญ จะเป็นกองเชียร์อยู่ในกลุ่มทหาร

"เอ้าพี่...ข้อยเอาปู่มาให้ เจ้ามะมันกลัวทำหายแทบแย่"

เจ้าน้องรักควักองค์ปู่อันเสมือนกล่องดวงใจของผมออกจากกระเป๋า ผมรับท่านมาจบท่วมหัว อาราธนาเคาะกบาล 2 - 3 ทีก่อนส่งคืน สั่งให้รักษาไว้อีกสักพัก อยู่ในค่ายทหารจะต่อยมวย เดี๋ยวเผลอลืมหรือหล่นหาย

"เอ้อ...ผมรู้สาเหตุของเรื่องที่เกิดทั้งหมดแล้ว หลานชายมันเล่าให้ฟัง"

หัวหน้ามอญขัดจังหวะด้วยเรื่องสำคัญ พรั่งพรูต้นเหตุมหาซวยที่ืทำให้ผมโดนจับ ก็เพราะไอ้หนุ่มข้างบ้านมันแอบชอบลูกสาวแล้วทำตัวเป็นหมาหวงราง เกรงผมฉกนางในฝันมันไปครอง

"พระเจดีย์ฉิบหายเพราะต้นไทร คนฉิบหายเพราะพวกพ้อง"!

ล่ามเอ่ยภาษิตมอญอีกบทขึ้นมา ท่าทางเป็นคนชมชอบเรื่องราวมีคติ ส่วนหัวหน้าก็ส่ายหัวทำท่าอิดหนาระอาใจกับเรื่องรกสมองที่ไม่ควรเกิด ถามผม...

"เอาไงกะมันดีนายทหาร ให้ผมจัดการแบบไหน"?

ผมยืนนึกถึง ความเลวร้ายที่โถมเข้ามาจากการกระทำของคนไม่เคยรู้จักมักจี่ในชีวิต รสชาติหมัดเท้าเข่าการโดนซ้อมหวิดกระอัก ถ้าไม่ได้ปฏิภาณล่ามช่วยไว้ ป่านนี้อาจยังนอนหยอดน้ำข้าวต้มหรือช้ำในเจียนตาย

กลิ่นคุกขี้ไก่ กลิ่นคูถ-มูตรในคุกขังเดี่ยวมหาโหดที่สุดในโลก ก็ยังลอยกระตุ้นในจมูกเป็นครั้งคราว เหมือนถูกตราตรึงไว้ใต้จิตสำนึกแนบแน่น กว่าจะแคะไค้มันออกหมด คงกินเวลานานโข...

วูบแห่งครุ่นคิดส่งพายุอารมณ์โกรธพุ่งเป็นริ้ว ๆ ตามวิสัยปุถุชนและความหนุ่ม ผมกำหมัด กัดฟันแน่น หน้าถมึงทึง แต่ลุงเฒ่ารีบขัด...

"ถือเป็นเวรกรรม..นายทหาร"!!!

คำเตือนผู้เฒ่าเจนโลกแต่ซื่อ ๆ ไม่เคยคดในข้องอในกระดูก ทำสติปัญญาเกิด หลายครั้งหลายคราที่ลุงให้สติแล้วไม่เคยพลาด สิ่งที่บังเกิดทั้งหมดทั้งปวง ผมสิเป็นต้นเหตุ เป็นฝ่ายดั้นด้นมาหาเหตุใส่ตัว หาเหาใส่หัวถึงนี่ แทนที่จะตั้งหน้าตั้งตาทำงานอยู่ในเหมือง รอจดหมาย, รอส่วนแบ่งเนตรนาคา แล้วไปบวช!

ผู้เฒ่า ผู้แก่รุ่นพ่อรุ่นปู่มักตักเตือนคนที่เตรียมตัวบวชแล้วยังไม่ได้บวชด้วยความชะล่าใจเสมอ...ระวัง 'มารผจญ' มันจะพาเหรดเข้ามาขัดขวางเยอะแยะ ถึงคราวซวยอาจถึงตาย...!

มารผจญหนนี้ทำผมหวิดวายปราณ ไปท่องเมืองนรกก่อนได้เห็นผ้าเหลือง...รอดได้เหมือนเทวดาเปิดโอกาสให้ผมสร้างกุศลต้องรีบทำ

"ช่างมันเถอะหัวหน้า...ผมพ้นเรื่องร้ายก็บุญ เอาสมองคิดหาทางชกให้ชนะพรุ่งนี้ดีกว่า"!

ลุงเฒ่าฉีกยิ้มชนิดไม่อำพรางความเหี่ยวย่นบนใบหน้า ส่วนหัวหน้าก็พยักหน้ารับไม่ขัดข้อง จับแขนผมบีบเบา ๆ...

"ตามใจนายทหาร เรื่องนี้เราชาวมอญมีวิธีจัดการในแบบของเรา อย่างน้อยให้มันเข็ดหลาบรู้สำนึก ทำกับแขกของผม ก็เหมือนทำร้ายผมด้วย"...!

เราคุยกันอย่างมีความสุข รื่นเริงอิ่มเอมใจกันอีกครู่ใหญ่ ล่ามก็เตือนว่า ได้เวลากลับเข้าค่าย พรุ่งนี้ให้หัวหน้าพาลุงพรานกับบักสมมาตรงที่เดิมนี้เวลา 4 โมงเย็น จะออกมารับพาเข้าไปดูมวย

"หัวหน้า...เหลือเงินติดตัวอยู่เท่าไหร่?"

ผมนึกได้รีบถาม หัวหน้าก็ไม่รอช้า ควักกระเป๋าซ้าย-ขวาได้เงินปึกใหญ่ยื่นให้ผมโดยไม่ถามไถ่ว่าจะเอาไปทำอะไร ผมส่งต่อให้ล่ามช่วยนับได้ แสนจั๊ดกับอีก 2 - 3 หมื่น

"เงินเหลือไถ่ตัวจากโรงพัก หัวหน้าตำรวจพวกผม เอาเงินไม่มาก แต่ขอทองไปทั้ง 5 ก้อน ผมยังไม่รู้จะใช้ที่นี่อีกเท่าไหร่ ต้องรอล่ามจัดการ"

ผมรับรู้...บอกกับล่ามที่ถือจั๊ดฟ่อนโต...

"ฝากไปวางเดิมพันแสนจั๊ด..พรุ่งนี้"!

ต่อยเอง เดิมพันฝั่งตัวเอง ต้องตายคาเวทีเท่านั้น ถึงจะอยู่ฝั่งแพ้!

"เดิมพันนี้ เป็นค่าใช้จ่ายที่พวกเราเสียไป ล่ามวางเดิมพันไปกี่จั๊ด?"

ล่ามยิ้มอาย ๆ ที่ผมยิงคำถามไม่อ้อมค้อม ตอบอย่างเหนียม ๆ

"เงินชนะเดิมพันหนที่แล้ว ผมหายืมมาเพิ่มครบแสนจั๊ด พรรคพวกข้างนอกรวมกันฝากมาอีกแสน เกิดมาเพิ่งมีหนนี้ วางเดิมพันมากที่สุดในชีวิต"!!!

พวกเราที่นั่งอยู่ตรงนี้มีเดิมพันปาเข้าไปสามแสนจั๊ด ไม่นับกลุ่มเณรลูกศิษย์ที่ขอดเงินรวมกันคนละหมื่น สองหมื่นจั๊ด อีกหลายสิบคน

มิน่า...ยอดเดิมพันล้านเดียว กลายเป็นเงินขี้ปะติ๋ว ทั้งที่ความจริงในยามปกติธรรมดา มันคือเงินก้อนใหญ่มโหฬาร ยากที่คนธรรมดาทั่วไปจะคาดคิดถึง สามารถเปลี่ยนยาจกเป็นเศรษฐีย่อย ๆ ในพริบตา และทำตรงกันข้ามให้เศรษฐีกลับเป็นขอทานชั่วข้ามคืน!

ชะตาคนค่อนค่าย ไกลไปถึงพลพรรคชาวเหมือง ล้วนมามีเอี่ยวติดร่างแห ถูกผมลากมาร่วมบรรเลงเพลงกรรม ด้วยเดิมพันที่ทุกคนไม่เคยทำกันมาก่อน

นี่จึงเสมือนเดิมพันชีวิต ที่ผมต้องถอนทุนคืนนายเหมือง หัวหน้ามอญ คืนค่าทองให้ 2 เพื่อนตายที่เสียสละในการไถ่ตัว!

--------------------
***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏมายสูงสุด***

 

โมทนาบุญ+ทานบารมีครับน้องเด็กบ่อฯ ได้อยู่ในสวนอากาศบริสุทธิ์ห่างไกลโรคภัยความวุ่นวายขัดข้องของเมืองก็ดีไปแปดอย่าง เป็นชีวิตที่น่าอิจฉา

แต่ก็เสียอย่างสำหรับคนเคยอยู่เมืองใหญ่ ที่การจราจรด้านสื่อสารมักติดขัดไม่สะดวก

อุตส่าห์แวะร่วมบุญ แวะทักในที่ไม่คล่องตัว ผมซาบซึ้งจริงๆขอบคุณหลายๆครับ

 

ตรงนี้ก็เป็นมุมโคตรสงบ อากาศบริสุทธิ์ วิวสวยสบายตาน่าอิจฉาอีกหนึ่งมุม ได้ปูเสื่อ ได้เล่นน้ำยังกับมีอ่างเก็บน้ำส่วนตัว

ลมโชยเย็นชื่น วิวดี อย่าเผลอหลับคาเสื่อก่อนได้อ่านเรื่องเล่าแสนสนุกเด้อคุณเทพ-ฮ่า

 

--สมัยก่อนเขาเรียก แม็ทชเม็คเกอร์ ผู้จัดการชก
--สมัยใหม่นี้เรียก โปรโมเตอร์ ความหมายเดียวกัน
--เห็นท่าขันน็อตเชือกเวทีละก้อ...ใช่เลย-ฮ่า

วันนี้ยังไม่ขึ้นเวที รออีกสักอึดใจ เรื่องราวอยู่ในช่วงคลี่คลายไคลแม็กซ์เหตุการณ์ต่างๆ เหลือไฮไลท์บทสำคัญก็บนเวทีเท่านั้น มวยเอกจะต่อยทั้งที ต้องมีพิธีรีตองมากหน่อย ไม่ใช่มวยวัดซัดกันเลย

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

วันที่ ๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันพฤหัสบดี ขี้น ๖ ค่ำ เดือน ๕ ปีขาล
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

เปิดกระทู้วันนี้ตอบรับ
ทักน้องปรายฯเมื่อคืน

 

เรื่องวัตถุมงคล พระอาจารย์เล็กก็ว่าได้ตรงใจ คนที่ชื่นชอบวัตถุมงคล นับถือครูบาอาจารย์จริงใจ ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ค่อนครึ่ง ยกเว้นพวกตั้งหน้าตั้งตาขายพระลูกเดียว

 

บุญเช้าวันพฤหัสฯ
หลวงพี่ยืนบนฟุตบาธ
ผู้ใส่บาตรรับพรบนถนน
ภาพเส้นทางบุญที่น่ารัก
ทั้งผู้รับและผู้ให้กับคนมี
โอกาสร่วมอนุโมทนา

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 5307 5180 1 TH พังงา

 

หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง
พระปิดตาห้าเหลี่ยมรุ่นแรก
===============

เจ้าตำรับ"จิ้งจก"เครื่องรางของขลังลือชื่อเมืองกรุงเก่า และเป็นอดีตเกจิสักยันต์แถวหน้าโดยเฉพาะเสือตรงหน้าอก!

หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง บางปะหัน อยุธยา ลูกศิษย์คนสุดท้ายของ หลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า สร้างวัตถุมงคลไว้ไม่มากรุ่น ส่วนใหญ่มีอย่างละรุ่น และได้รับความนิยมชนิดที่ต้องบอกว่าหาค่อนข้างยาก ราคาไม่แพงมากแต่ไม่ค่อยมีคนนำมาปล่อยหมุนเวียน

อย่างพระปิดตาพิมพ์ห้าเหลี่ยม ที่นำรูปแบบมาจากพระเนื้อชินอันโด่งดังทะลุฟ้าของหลวงปู่ศุข แต่ หลวงพ่อหน่าย ไม่เดินทับรอยครู ท่านดัดแปลงหน้าหลังสวยงาม ทั้งใส่อักขระยันต์กับตัวยันต์เป็นสุดยอด รักษารูปแบบร่องรอยครูบาอาจารย์ไว้เพียงตัวองค์พระปิดตา 3 คู่ หกแขนกับกรอบห้าเหลี่ยมเท่านั้น

สร้างด้วยเนื้อใบลานผสมผง เป็นรุ่นแรกและรุ่นเดียวสำหรับรูปแบบนี้ในราวปี 2 กว่า (ท่านมรณภาพปี 2532)

มีองค์เดียวสวยงาม ไม่ผ่านการใช้ เชิญชมและร่วมบุญ...

=======1,200=======

ความงาม ความขลัง การออกแบบยันต์เพิ่มเติม ทั้งบูชาพระคุณครู และถ่ายทอดวิชาใส่ไว้เต็มเปี่ยม รวมอยู่ในพระปิดตาห้าเหลี่ยมผงใบลานองค์นี้

หลังยันต์ด้านข้าง ที่ดัดแปลงมาจากยันต์พุฒอุดโลกอันลือลั่นของหลวงปู่ศุข ล้อมยันต์ตุ๊กตาเลข ๑ ตรงกลาง ออกแบบได้งดงาม ขลังทั้งการมองและบูชา

ขนาดกำลังสวย ไม่เทอะทะ สภาพพระสมบูรณ์ไม่หักไม่ซ่อมเป็นเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์สุดยอด

 

ไม่รู้เป็นไง อยากให้วันนี้มืดไว ๆ จังครับพี่วัน
และเชื่อว่าหลายท่าน คงจะมีอาการเดียวกับผมครับ

ยกเว้นป๋า chaivat chinkidjakar แกคงอยากให้ถึงเช้าเร็ว ๆ

 

หลวงปู่หน่าย-ลองพิมพ์
ปิดตาห้าเหลี่ยมชินตะกั่ว
===============

จะเรียกท่านว่า หลวงปู่ หรือ หลวงพ่อ ก็มิผิดแผก เพราะหลวงปู่หน่าย วัดบ้านแจ้ง มรณภาพด้วยอายุ 86 พรรษา 64 แถมบวชตั้งแต่เป็นเณรอายุ 12 ถือว่าหลวงปู่อยู่ในร่มกาสาวพัตรยาวนาน หายากที่สุดรูปหนึ่ง

ก่อนสร้างพระปิดตาห้าเหลี่ยม พิมพ์หลวงปู่ศุขด้วยเนื้อผงใบลานกับเนื้อโลหะปั้ม หลวงปู่ได้ทดลองเทพระปิดตาพิมพ์นี้ด้วย "เนื้อชินหน้าเดียว" แบบอาจารย์ใหญ่ แต่ด้วยเหตุผลกลใดก็มิทราบ ท่านเทได้ไม่กี่สิบองค์ก็หยุดทำ อาจเป็นเพราะไม่อยากเดินทับรอยเท้าครูก็เป็นได้ หรือนานไปวันข้างหน้าเนื้อพระชินเก่าเกิดได้อายุขึ้นมา คนนำไปเล่นเป็นของอาจารย์เพื่อทำราคา ก็จะทำให้ศิษย์ผิดบาปมหันต์

เพื่อกันความเข้าใจผิด จึงมีการปิดทองไว้ที่องค์พระด้านหน้า และปล่อยด้านหลังว่างไว้ ไม่มีการจาร นำมาให้ท่านชมกันเพลินๆ ไม่เปิดให้เคาะบูชา

ปิดตาห้าเหลี่ยม หลวงปู่หน่าย วัดบ้านแจ้ง เนื้อชินตะกั่ว ถือเป็น"ลองพิมพ์"ก่อนสร้างห้าเหลี่ยมมาตรฐานในเวลาต่อมา ปิดแผ่นทองแท้เต็มด้านหน้า

หลังปล่อยว่าง ถ้าจาร "พุฒอุดโลก" ลงไป มีหวังส่องกันตาเหลือกเพราะเนื้อชินเริ่มเก่าได้อายุ คราบไขจับสวยงาม

ขนาดเดียวกับ
เนื้อผงใบลาน
ที่สร้างเวลาต่อมา

 

เคาะครับ

 

แจ้งโอนเงินร่วมทำบุญ พระปิดตา หลวงพ่อหน่ายครับผม

 

ราตรีเพิ่งเริ่มต้น มาชมมวยก่อนเวลากันก่อนครับ

 

วันนี้คงพาเข้าตะแวไม่ทันแล้ว เจองานตอนเย็นทั้งหมดแรงกับปวดตา เข้ามาเสวนาหน่อยนึงก็คงต้องพัก ไว้ชมมวยวันพรุ่ง สุดสัปดาห์มีเวลาเหลือเฟือ

 

มอบปิดตาห้าเหลี่ยมผงใบลานองค์งามให้น้องโต้ด ส่วนเนื้อชินที่ไม่ได้ให้ทำบุญเพราะเกรงใจคนมอบ ซึ่งเป็นลูกน้องขอลาไปบวชที่วัดบ้านแจ้งโดยผมเป็นโยมอุปถัมภ์เมื่อ 20 ปีที่แล้ว สึกออกมาก็มอบให้พร้อมกับ'จิ้งจก'หลวงพ่อหลายตัวทั้งงากับเนื้อโลหะ ตอนนั้นยังไม่เล่นกันแพงและฮิตมาก แต่เมื่อสักสิบปีที่แล้ว จิังจกพ่อหน่ายฮิตติดลม อีมาขอไปทำทุน ผมก็ให้คืนไปหมดไม่คิดมาก เหลือแต่ปิดตาองค์นี้ไว้องค์เดียว

โมทนาน้องโต้ดส่งท่านเดินทางไม่ไกล พรุ่งนี้ครับ

 

ว่องไวเหลือกำลัง ผมยังเข้ามาตอบรับช้าตั้งหลายชั่วโมง ถ้าดูจากเวลา โมทนาอีกรอบครับ