♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

กลอนยากปากพาไป...
สติได้เฝ้าเพียงพิมพ์...
จิตบอกมือก็จิ้ม...
ให้ท่านชิมในรสกลอน...
*คืนค่ำน้ำตาพราก...
จิตกระอากเสียงหมาหอน....
เธอหลับลับรอนรอน..
เพียงเธอนอนตลอดไป....
*เหงาใจวังเวงจิต...
คนใกล้ชิดได้ลับหาย...
มีเพียงผืนดินทราย..
ให้ล้มกายยามกลุ้มใจ....
*ขอบคุณผู้โอบอ้อม...
มิเคยยอมเหินห่างหาย....
ให้แหล่งกำเนิดกาย....
ยามร่างตายได้ฝังดิน...
**************

 

เมตตาบารมี
...........................................................
ไม่มีรักไหนไหนในใต้หล้า
ยืนหยัดกล้าปะทะสู้แดดลมฝน
เสมอด้วยเมตตารักในดวงดล
เกิดแรงชนสู้แดดฝนขึ้นอีกครา
........................................... .............
คำว่าเมตตาธรรมค้ำจุนโลก
ผู้ทุกข์โศกโหยหาดั่งภักษา
แต่ตนไม่ทำให้เกิดมีความเมตตา
แปลงยักษาหมดเมตตาจะค้ำใคร
.........................................................
ถ้าทุกคนมีเมตตาเป็นแรงค้ำ
เป็นธรรมล้ำออกพาใบหน้าใส
อย่าให้บอกเมตตาไปค้ำใคร
ใครหน้าใสนั่นเมตตาค้ำตนเอง
..........................................................
เมื่อเมตตาตนตั้งลงค้ำตนได้
ประโยชน์ให้แผ่ออกรอบรัศมี
สัตว์ทั้งหลายอยู่เย็นทั่วทุกชีวี
ในรัศมีแห่งเมตตาตนแผ่ออกไป
..........................................................
รัศมีเมตตาแผ่ออกไปโดยรอบ
ถึงสุดขอบจักรวาลทั่วเย็นสุขขี
หมู่สัตว์เย็นสุขทั่วอยู่ขอสดุดี
ทุกชีวีที่เดือดร้อนให้ผ่อนคลาย
..........................................................
เป็นความหมายเมตตาค้ำจุนโลก
เป็นสวัสดีโชคหมู่สัตว์อยู่สุขขี
เมตตาธรรมเจริญตนส่งธรรมดี
ทุกชีวีส่งกลับเมตตาค้ำจุนกัน
...........................................................



หมาน้อยน่ารักเฮงเจีย.........แปลงร่าง คนแต่ง
ดุจลูกข่างเขาแข่ง.............หัวหมุน
หวังให้น่ารักแต่ง..............ช่างลง แรงทุน
หมาน้อยไม่รู้คุณ..............แต่งให้ เป็นใคร
.......................................................................
พระธรรมอยู่... เต็มทุกแห่ง... ในแดนโลก
ถูกโฉลกมี..... ปัญญาค้น.....ให้ตนเห็น
มีปัญญา....... ไม่ค้นธรรม.... ทำไม่เป็น
ก็ไม่เห็น....... พระธรรมอยู่... เต็มโลกเอย
.......................................................................

 

กลอนยากปากพาไป.............ตามจิต เรียงพิมพ์
สติได้เฝ้าเพียงพิมพ์.............กวีกลอน
จิตบอกมือจิ้มพิมพ์...............คนึง เพื่อนจาก
ให้ท่านชิมในรสกลอน...........คลุกเคล้า น้ำตา
*คืนค่ำน้ำตาพราก..............ปริ่มใจ ขาดรอน
จิตกระอากเสียงหมาหอน.......เพื่อนรัก
เธอหลับลับรอนรอน.............เร็วเกิน คนดี
เพียงเธอนอนตลอดพัก..........ภายใต้ ร่มธรรม
*เหงาใจวังเวงจิต...............เจ็บตาย เพื่อนหาย
คนใกล้ชิดได้ลับหาย............ไกลจาก
มีเพียงผืนดินทราย..............ฝังร่าง ซบดิน
ให้ล้มกายยามกลุ้มใจ..........ทรายดิน เดียวกัน
*ขอบคุณผู้โอบอ้อม............แม่สี่ เรือนกาย (แม่สี่=ดิน น้ำ ลม ไฟ)
มิเคยยอมเหินห่างหาย.........ใจสิง
ให้แหล่งกำเนิดกาย............แม่ลูก ผูกพันธ์
ยามร่างตายได้ฝังดิน..........ขออย่า อาลัย
....................................................................
รักมากยิ่งอาลัยให้โหยหา
อนิจจาไม่เที่ยงนั้นจริงหนอ
คิดถึงเพื่อนมาจากน้ำตาคลอ
โอ้เพื่อนหนอเพื่อนเราเขาจากไกล
....................................................................
มีรักย่อมมีพราก...................ของคู่
เป็นโลกธรรมทุกผู้.................ล้วนพบ
ขออุเบกขสถิตย์อยู่................ทรงท่าน
อีกบารมีธรรมสบ..................รักเพื่อน เมตตา
....................................................................

 

เห็นสายน้ำ..นทีที่มันไหล..ไป
เหมือนใจกาย....เคยสลาย..สิ้นลงตรงนั้น
ใจที่วนว่ายเวียน....หลงวนในบ่วงกรรม..ผูกวิญญา..มานานแสนนาน

คงเป็นรอย...อดีตที่เคยได้ทำ หลงบ่วงกรรม..ว่ายอยู่ในทุกข์ภัยอันนั้น
แต่มาพบ..มาเจอ...แสงพระสัจจะธรรม...ฉุดดวงใจ..ที่ทุกข์ทนให้พบความจริง
หลักคำสอน.....ที่ได้ฟังนั้นจะจำไว้.....เพื่อไปอย่างที่ตั้งใจ......ก้าวไกลสู่แดนนิพพาน
จะห่างไกล..ไม่ท้อใจ.....ขอเพียงตั้งมั่นไว้........บุญที่เร่งทำจะนำ..น้อมไป

สายน้ำเอ๋ย....พระคงคาเป็นพยาน......ถึงตะวันขึ้นสู่ฟ้ายังพลัดตก..ไป
แต่หลักธรรมนั้นจริง....ไม่มีวันเสื่อมคลาย.....บุญคือเชื้อใจ.....ทางไปสู่พระนิพพาน
แต่หลักธรรมนั้นจริง.....ไม่มีวันเสื่อมคลาย......บุญคือ...เชื้อใจ....ทางไปสู่...พระนิพพาน
......บุญคือ...เชื้อใจ....ทางไปสู่...พระนิพพาน

 

แต่งเองไม่เป็นค่ะ เลยแวะมาอ่าน แต่ละท่านแต่งกันเก่งๆทั้งนั้นเลย นับถือๆ

 

คืนค่ำย่ำร่ำไร
สายใยอำไพทอดแสง
สายน้ำวาววับแซง
สาดแรงอำพันวับตา

คืนผ่านจันทราผัน
คืนและวันทิวาวาร
หวลคืนรุ่งสุริยัน
วางจันทราคืนเพลา

ใกล้รุ่งแสงส่องฟ้า
นภารับวันใหม่
ดลจิตมาดลใจ
สุขสดชื่นทุกเวลา

 

^^แมวน้อยน่ารักน่าหยิก
สู้พลิกชีวิตยืนหยัด
กล้ามท้องขึ้นเป็นมัดมัด
ชักน่ารักเกินเจ้าแมวน้อย

 

ทิ้งภาพงามสบายตาวางเอาไว้
ขอเพื่อนใจเพื่อนกลอนได้ผ่อนพัก
งานมันล้ามาพักกันสักพัก
พอพำนักพักตาพอทำเนา

ธรรมชาติวางอยู่คู่โลก
ละโศรกพบงามธรรมชาติ
หากใจล้าวางใจลงพินพาด
ละมาดทรนงลงผ่อนคลาย

จิตชื่นใจชุ่มกายรับรู้
กายจิตคู่วางได้หากรู้จัก
วางลงคงตรงกันสักพัก
พักจิตพักกายเรียกกำลัง

 

กลางวัน...................กลางคืน
น้ำขึ้น......................น้ำลง
ผีแดง......................หงส์
วงกลม....................วงเวียน
ฉัน.........................เธอ
ละเมอ.....................ฝัน
เกลียด.....................รักกัน
ผูกพัน.....................ผูกใจ
ใกล้กัน.....................ไกลห่าง
ลืมลาง.....................ห่างหาย
คึดถึง......................บ้าตาย
มิวาย......................ชีวา
โทรมา.....................หากัน
คำหวาน...................จ๊ะจ๋า
เงินหมด....................บอกลา
โทรมา......................อาลัย
ห่างกัน.....................ปลายนิ้ว
เม็ดสิว......................เทียบได้
แต่กลับ.....................ห่างไกล
ในความ.....................เป็นจริง
อยากฟังก็เปิด.....ไม่อยากฟังก็ไม่ต้อง......เอย

<EMBED src=http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&songID=V2A4E07PAD width=315 height=80 type=application/x-shockwave-flash wmode="transparent" scale="noscale"></EMBED></EMBED>

 

กระต่ายๆๆๆ.........หมายจันทร์...
มีต่อๆๆๆนะ

 

กระต่ายๆๆๆ.........หมายจันทร์...

(ขอขอบคุณกลอนบางส่วนจากท่านแพน้อย)
(ขอขอบคุณภาพจากท่าน Khunkik คุณกิ๊ก)
(ขอขอบคุณแนวคิดใหม่จากท่านอั้งไล้ฮวกไช้ฮวกหก )
คืนค่ำ..................ร่ำไร
สายใย.................ทอดแสง
สาดแรง................อำพัน
กระต่าย...............หมายจันทร์
เตรียมตัว..............รอคอย
สายน้ำ.................วาววับ
วันดับ...................สู่คืน
ดึกดื่น..................จันทรา
เต็มดวง................เด่นนภา
กระต่าย...............ชมจันทร์
ดวงจันทร์.............ลอยเด่น
อยู่เล่น.................เป็นเพื่อน
คล้อยเคลื่อน..........ตามกัน
กระต่าย...............หมายจันทร์
ให้สมเจ้า..............เฝ้าคอย
จันทร์จ้าว..............ส่องแสง
แสดง...................ดึกดื่น
ขณะดาราอื่น..........หลบลี้หนีหาย
จันทร์จ้าวเฝ้าอยู่......เป็นเพื่อนคู่กาย
ติดตามกระต่าย.......ไม่หน่ายเหมือนดาว
ใกล้รุ่ง.................วันใหม่
อุทัย...................จับฟ้า
บดบังดารา...........แสงจันทร์จางลง
สรรพสิ่ง...............ดำรงค์
เช่นนี้เสมอมา.........ใต้กฏอนิจจัง
จันทร์จ้าว.............ลอยลับ
กระต่ายทัก...........อย่ากลับเลยจันทร์
สรรพสิ่งเปลี่ยนผัน...ไม่ได้ดั่งใจ
โหยหา................อาลัย
เพิ่มทุกข์.............พันทวี
เปลี่ยนผัน.............สู่วัน
สุริยัน .................ส่องฟ้า
วางจันทรา............สู่อรุณ
ทอแสง................ใกล้รุ่ง
ส่องฟ้า ...............นภาทอง
ขับขาน................เพลงไพร
เสียงไพร..............ไก่ขัน
ประชัน................บรรเลงแจ้ว
เพื่อนเอย..............เช้าแล้ว
อย่านอนอยู่เลย......รีบออกหากิน
หมู่นกออกบิน........จากรังมุ่งไป
จากไกล...............หากิน
หมู่วิหกบิน............มุ่งหน้าพงไพร
เริ่มใหม่...............วันใหม่
ผิดแล้วรู้แก้ให้ถูก...เริ่มใหม่อีกครา
อดีตล่วงผ่าน.........ไม่ผันคืนมา
สุขสดชื่นทุกเวลา....คงดีไม่น้อย
มิตรเทียมเป็นร้อย...ไม่เท่ามิตรแท้หนึ่งเดียว
หมั่นคบบัณฑิต.......ฝักใฝ่ทำดี
ธรรมชาติ.............ดลจิต
ใจสนิท...............ในธรรม
เปลี่ยนวัน............เปลี่ยนคืน
ทุกเวลา..............สดชื่น
สุขอยู่ในตน..........ล่วงพ้นเวลากาล
............................................................._/|\_
<!-- / message --><!-- sig -->__________________

 

กระต่ายหมายจันทร์...

กระต่าย*********หมายจันทร์
หมายมั่น*********เชยชม
กลับทุกข์********ระทม
ได้ชม**********เพียงจันทร์
มิอาจ**********ได้เอื้อม
มิเอื้อม**********ดวงจันทร์
มีเพียง**********ปัจจุบัน
ปลอบกัน*********ปลอบใจ
แต่แล้ว**********กระต่าย
ร้องไห้**********กลายกลับ
เฉาตาย*********ลาลับ
บอกกับ*********ดวงจันทร์
แม้เอื้อม*********มิได้
ร่างกาย*********มิไป
จักอยู่**********ไปใย
เพียงไป*********วิญญาณ
จันทร์เอ๋ย********จันทร์เจ้า
ข้าเฝ้า**********รอนาน
รอทุก***********กัปกาล
ณ จักรวาล*******รอเธอ..
***ตามคำขอ...คุณมโนฯค่ะ...

 

สายตาจากดวงจันทร์...

จันทร์เจ้า--------เฝ้าดู
โฉมตรู----------พิจจารณ์
กระต่าย---------วายวาน
ปราณกลาย------วายวา
โง่หนอ----------เจ้าเอ๋ย
ใยเลย-----------คิดการ
ทำลาย----------แตกซ่าน
ผิดกาล---------เวลา
เจ้านั้น----------มองจันทร์
จันทร์นั้น--------คือข้า
ข้าเห็น----------ทุกครา
สายตา----------ชื่นชม
หากแต่---------เจ้านี้
มิมี--------------ชื่มชม
โง่เง่า-----------หลงงม
เฝ้าตรม---------กับจันทร์
มิรัก------------ตัวเอง
มิเกรง----------ใยพลัน
อีกบ้า-----------บากบั่น
เจ้านั้น----------ดื้อจริง
สุดท้าย---------ทางเจ้า
คิดเอา----------ทำจริง
ร่างเจ้า----------ได้ทิ้ง
จิตวิ่ง-----------ไปพลัน
จันทร์ขอ---------ต้อนรับ
กาลกัป----------สรรพสรรค์
ต้อนรับ---------ชีวัน
เจ้านั้น----------ในจักรวาล

 

**ด้วยอานิสงอันประเสริฐ
กระต่ายไปเกิดเป็นดาว
ในจักรวาลมีจุดขาว
นั่นคือเจ้ากระต่ายเอย*** T_T
_/|\_***บุญใดข้าทำขอให้ถึงเจ้ากระต่าย
เกิดมาอย่าหมายนั่งเฝ้าเงาจันทร์
กุศลใดมีเร่งสร้างเร็วพลัน
เราเกิดมานั้นชีวิตใช่อยู่ยาวไกล***

 

ทุกวันเวลาผ่าน
รัตติกาลเกี่ยวอรุณ
วันเวลาดุจไออุ่น
จรุงจิตคลายจากจร

วินาทีเข็มคลาดผ่าน
นาทีสานสอดอนงค์
เยื้ององค์ดลกมล
สกลสร้านเวลาลา

ชั่วโมงผ่านวันคลาด
แสงสาดทิวาหวาม
ดวงจิตโอบโมงยาม
ยันกายถามเสี้ยววันวาน

เวลาผ่านอดีตแคล้ว
ดวงแก้วจิตจรดกาย
อยู่ณ.ปัจจุบันกาล
เยาวมาลย์มุ่งจิตคง

 

[/quote]
ในค่ำคืนหนึ่งนั้นยังมี
งานราตรีเริงร่าแสงจันทร์
หมุนวนเต้นรำพร้อมกัน
สังสรรค์รื่นเริงพร้อมเพรียง

ฉันนั่งมองจันทร์คืนนั้น
ใครเห็นเหมือนฉันบ้างไหม
เงาจันทร์วันนี้เปลี่ยนไป
อะไรไหวไหวในจันทร์

ฉันเลยรีบวิ่งเข้าบ้าน
หน้าบานจะรีบไปบอก
ฉันเห็นอะไรข้างนอก
อยากบอกกับใครซักคน

แต่แล้วฉันต้องรีบหยุด
สะดุดลงในฉับพลัน
นี่มันเป็นเพียงแค่ฝัน
ไม่มีวันที่ฝันเป็นจริง.

 

สุขเสมอสงบสุข..........ส่องแสง
สงบเสมือนแสง..........สดใส
สุขสะสมสินแสน.........สุขแสร้ง
แสงสงบสุขสดใส........เสมอสงบ ไม่มี

 

ยามเย็นเยื้องย่าง......ยืดเยื้อ ยามยาว
ครวญครุ่นคิดคราว....ครั่นคร้าม
เสมือนสีแสงแสด.......สาดส่อง
จรุงจิตจวบจวนแจ้ง....จึงจบ

 

จรุงจิตจวบจวนแจ้ง....จึงจบ
พระพายพัดพานพบ....พระ ดำรัส
พระพายเกิดขึ้นสงบ....วัฏฏะ
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดับ......ธรรมดา ดุจลม