มือสู้มีด

"ฉันอยากเรียนรามฯ....."
สมัยก่อนใครๆก็อยากมาเรียนที่รามคำแหง ไม่เว้นแม้กระทั้ง ไอ้เลิศ ลูกชายของลุงแบนคนขับรถสองแถว รับส่งระหว่างลูกแก กับบ้านโป่ง
"เลิศเอ้ย เอ็งอยากเรียนข้าก็ไม่ว่า ขอให้ตั้งใจเถิด ข้าตามตะใจเอ็ง"
เมื่อบิดาออกปากอนุญาติ เลิศก็เดินเรื่องจนได้เข้าเรียนที่รามคำแหงสมใจ ตอนนั้นในราวปี2518 อันเป็นปีที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง เปิดมาได้เป็นปีที่4 เลิศกราบลาพ่อ ขอมาอยู่กับญาติที่แฟลตดินแดง วันเดินทาง พ่อผู้ซึ่งมีลูกชายคนเดียว หวังจะฝากผีฝากไข้ พาลูกชายเข้าไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์เพื่อขอพร ขณะนั้น หลวงพ่อสุรินทร์กำลังอยู่ในช่วงอาพาท แต่ก็ให้พร และมอบพระให้กับเลิศหนึ่งองค์ และกล่าวว่า "ไอ้เลิศ เอ็งตั้งใจเรียนให้จบ เอาปริญญามาฝากพ่อเอ็ง ขอให้ระวัง อย่าไปมีเรื่องกับใครเขา เราไม่ใช่คนกรุง ทำอะไรรุ่มร่ามเขาก็จะไม่พอใจ ฮึๆ แต่ถ้ามันสำคัญนัก ก็อย่าให้เสียชื่อคนบางเรานะไอ้เลิศ เอ็งเอานี่ไป............"
นายแบน และเลิศ กราบลาหลวงพ่อสุรินทร์ และลงเรือจากหน้าวัดลาดบัว ข้ามาที่ท่าวัดโกฯ นายเลิศฝากลูกชายไปกับญาติ ที่มารับไปกรุงเทพด้วยกัน
เลิศ มาอยู่ที่แฟลตดินแดง พอเปิดเรียนก็ไปมหาลัยและตั้งใจเรียนเพื่อพ่อ จะได้หมดลำบาก ที่ต้องทนขับรถสองแถวอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ด้วยความที่เลิศ เป็นหนุ่มบ้านลาดบัว ท่าทางเปิ่นอย่างคนบ้านนอก หากหน้าตาคมคายนัก สาวแก่แม่ม่าย ต่างเหลียวมองจนสุดเอี้ยว ยามเมื่อเลิศอยากจะกินผัดไทย แม่ค้าม่ายสาวก็ จะผัดให้อย่างถึงเครื่องถึงเนื้อ ประมาณนั้น หรือก็มากจนเกินอิ่ม หากอยากจะกินขนมหวาน แม่ค้าสาวผัวเผลอ ก็จะตักให้จนเต็มพิขา หรือเลิศเดินไปกินข้าวแกง แม่ค้าสาวใหญวัย50 หากแต่มากจริตราคะ ก็จะทั้งตักทั้งแถม จนเลิศงุนงงในความเยอะของข้าวจานนั้น แน่ละ มีคนรักก็ต้องย่อมมีคนหมั่นใส้ เลิศ ถูกจับตามองจากนักเลงเจ้าถิ่น ผู้หมายมองสาวอื่นที่แอบชอบพอในตัวเลิศ
"แน่ะโว้ย ไอ้บ้านนอก ริจะแดกของดี สงสัยจะได้กินซ่นตีนซะละมั้ง....."
ไม่ใช่ครั้งเดียว ที่เลิศมักจะถูกด่าแบบประชดประเทียด หากแต่เป็นไปแบบนี้หลายๆครั้ง เลิศเองรู้ในสภาวะแห่งตน ว่าตนมีหน้าที่มาเรียนหนังสือ จึงวางอุเบกขาเรื่อยมา จนวันนึง ความอดทนก็สุดสิ้น
เลิศถูกล้อมกรอบหน้าร้านขายของชำ
"ให้ผมไปเถอะครับ หากผมทำอะไรให้พวกพี่ไม่พอใจ ผมขออโหสิด้วย"
"อโหสิเหรอไอ้หนุ่ม..มึงจีบเด็กกู มึงจะให้กูอโหสิเหรอ..."
"ผมไม่รู้เรื่องเลยครับพี่........."


ยังไม่ทันที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เลิศ ก็รู้สึกว่าที่แผ่นหลังนั้น เหมือนมีอะไรหนักๆแข็งๆกระทบลงมา ก่อนที่จะเสียหลักล้มลง เลิศ ก็รวบรวมสติเอาไว้ พอร่าง ถึงพื้น เลิศ ก็รีบลุกขึ้นและเริ่มระวังตัวจากทุกทิศทาง หมาหมู่ทั้งสามตัวต่างสามขุมเข้ามาหาเลิศ ทั้งสามตัวมีอาวุธมหาปะลัยคนละอย่าง คนสูงผิวดำแดงหน้าเสี้ยม บอกยี่ห้อโจร ถือสปาต้าเล่มยาว เลิศรับรู้ได้เพียงวินาทีว่าสปาต้าร์เล่มนั้นเองที่กระทบเข้ากับหลังของตน เลิศระวังตัว ค่อยเอื้อมมือไปลูบคลำที่ด้านหลัง เขารู้สึกว่าเสื้อขาดวิ่นเป็นทางยาว หากแต่ไม่มีร่องรอยให้รู้สึกว่ามีโลหิตหลั่งออกมา เลิศรู้สึกฮึกเหิมขึ้น และคิดว่าจะสู้ พลันนักเลงเจ้าถิ่นดินแดง อีกคนร่างเตี้ยกำยำพิกัดแบตั้มเวท เสือกมีดปลายแหมเข้ามาหมายแทงเข้าที่ลิ้นปี่ เลิศเอง อยู่บ้านนอก หากเรื่อชกต่อยในวัยเด็ก ก็ไม่เป็นรองใครทั้งบาง เลิศ หนุ่มหน้าหน้ามลจากลาดบัวขาวบ้านโป่ง โชวืทักษะ หลบมีดปลายแหลม และเหวี่ยวหมัดขวาเข้าไปที่ใบหน้าของมือมีด
"พล๊อก" คนร่างเตี้ยล้มทั้งยืนด้วยหมัดฮุกขวาของเลิศ
"ไอ้สัต..มึง...."
นักเลงหมาหมู่อีกตัว รูปร่างผอมบางบอกยี่ห้อขี้ยา ที่ยืนถือไม้คุมเชิงอยู่ ก็ผสุรวาสถึงส่ำสัตว์ ก่อนที่จะหวดไม้หน้าสองหมายที่หัวของเลิศ จังหวะนี้เอง เลิศสืบเท้าเข้าหา และปล่อยอัปเปอร์คัทซ้าย เข้าที่ปลายคาง ของนังเลงร่างผอม จนมันร่วงลงไปกองที่พื้น เลือสีแดงฉานไหลออกมาจากปากของมัน เลิศ คิดว่ากรามของมันคงจะหักทันที แต่ด้วยความเสียเปรียบ ของคนๆเดียว เลิศ ก็ถูก มีดดาบสปาต้าฟันเข้าที่แขนขวา เลิศยกมือรับตามสัญชาติญาน หากคมมีดไม่ได้ระคายผิวของเขา นอกจากความเจ็บปวดเล็กน้อยวูบนึงเท่านั้น เลิศ หลบการฟันอีกครั้ง คราวนี้เลิศใช้อาวุธหนักบ้าง เลิศ เตะขวาเข้าที่หน้าท้องบริเวณลิ่นปี่ของมือสปาต้า เต็มเหนี่ยว เรียกเสียงอุ๊บจากปากของมันได้อย่างชัดเจน มีดสปาต้าหล่นลงพื้นเสียงดังเปรื่อง ร่างสูงบางล้มลงฟุบหน้ากับพื้น มือมีดพิกัดแบนตั้มเวทที่ยืนรอจังหวะอยู่ เห็นท่าไม่ดี วิ่งหนีหายไป ชาวบ้านที่ยืนดูเหตุการณ์ คนนึงตะโกนร้องว่า"ตำรวจมาๆ"
เลิศถอยห่างออกมา หมาหมู่ที่เหลืออีกสองตัวต่างพยุงร่างขึ้นและโขยกเขยกออกไปจากที่นั่น ชาวบ้านในแฟลตดินแดงต่างมาห้อมล้อมเลิศเป็นการใหญ่ สาวแก่แม่ม่ายแทบจะตบกันเพราะแย่งที่จะเข้ามาดูแลหนุ่มเลิศ และก็อีกนั่นแหละ ปากคนเหมือนโดนตำแย เลิศต้องคอยควักพระ"ทุ่งเหยียบดอก" ในคอให้กับคนที่มาขอดูตลอดวัน หลังจากนั้นชาวคณะแฟลตดินแดง ก็ได้จัดผ้าป่าไปวัดลาดบัวขาว อ.บ้านโป่ง ราชบุรี
ทุ่งเหยียบดอก องค์ขวาของนางแกละนะครับ
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>

</FIELDSET>

 

สนุกมากเลยครับพี่
น่าจะจัดรวมเล่ม อิๆ

 

สุดยอดครับพี่มันตรัย

 

พระก็แจ่ม เรื่องก็สนุก

ครบรสทีเดียวครับพี่มันตรัย ^0^

 

มันมากครับพี่ มีอีกไหม

 

..........................แจ่ม.....................

 

แหล่มเลย....... ทำพ็อตเก็ตบุ๊คเลยครับ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณทุกๆท่านนะครับ

 

แหล่มครับ เห็นด้วยที่จะให้คุณเอก รวมเล่มไม่ก็ทำประวัติหลวงพ่อสุรินทร์พิมพ์แจกเพื่อเผยแพร่ครับ

 

ยอดๆ

 

สุดยอดครับพี่

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ

 

ดีจังเลย

 

มันส์ๆๆๆๆๆคร้า รออ่านต่อนะคร้า

 

ไม่มีคำบรรยาย สุดๆๆไปเลย.. *-* thaiput007@hotmail.com