เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

พระผงรูปเหมือนแบบด้านหลังฝังข้าวเปลือกครับผม

แบบหนึ่งเม็ด เห็นได้เรื่อยๆครับผม

แบบสามเม็ดยังได้เห็นหลายองค์

แบบฝังสองเม็ดนี่เพิ่งเห็นองค์เดียวครับผม องค์นี้แหละ แถมยังเป็นองค์ที่มีเนื้อสองสีอีกด้วย ก็หายากมากๆครับผม

แต่ผมจำได้เคยเห็นหลวงพ่อทรงองค์เจ้าของโรงสี ของพี่เบ็นองค์นึงครับผม ด้านหลังฝังข้าวเปลือกแบบไม่ต้องยั้ง เอิ้ก เอิ้ก

 

สวยจัดชัดเจน อีกแล้วครับท่านพี่ส้มฟัก

 

เบี้ยแก้รุ่น " แสนหก "

ตอนนี้สามแสนกว่า อีกไม่นานคงได้เห็นรุ่น " หกแสน " เอิ้ก เอิ้ก

ผมพกเบี้ยแก้หลวงพ่อเสียนสองลูก ลูกนึงเป็นเบี้ยตัวโต อีกลูกนึงก็เบี้ยแก้แสนหกนี่แหละครับผม

กราบหลวงพ่อเสียนครับผม

และกราบขอบคุณเจ้าของเบี้ยที่กรุณามอบของดีแบบนี้ให้พี่น้องไว้บูชากันครับผม

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

สวัสดีพี่ๆๆ ยามเย็นๆๆครับ

 

ขอบคุณครับผม

นี่เบี้ยแก้สามอาจารย์สามสำนักครับผม ที่ผมอาราธนาติดตัว ไว้กันผู้สาวทำของใส่ เอิ้ก เอิ้ก

ลูกใหญ่ๆปิดด้วยตะกั่ว เป็นของหลวงปู่เจือครับผม ลูกนี้เก่าแล้ว สิบกว่าปีแล้วผมมาถักใหม่ ยังเป็นยุคที่ศิษย์วัดกลางยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่หน้าหงิกเหมือนศิษย์สมัยนี้ที่อยากได้เบี้ยลูกนึง ต้องคิดกันสามเดือน อย่างที่รู้ อย่างที่เห็น เบี้ยหลวงปู่เจือสมัยนี้เล่นยาก ซื้อยาก

ลูกเปิดหลังเบี้ยก็เบี้ยแสนหก ที่ผู้เสกสองท่านคือหลวงพ่อเสียนและหลวงปู่อั๊บ

ลูกดำๆปิดสนิทถักลายวัดนายโรง นั่นของพระอาจารย์พรสิทธิ์ วัดสว่างอารมณ์ ปรอทที่บรรจุในเบี้ยนี้มีของเก่าปนอยู่หลายครับผม จากของหลวงพ่อทรงก็มี

 

พระรูปเหมือน องค์ ทูโทน นี่สุดยอดๆๆๆ มากๆ ครับ ผมก็เพิ่งได้เห็นนี่ล่ะครับ ว่างๆ ต้องขอไปบุก เอ๊ยย ไปชมที่เมืองเหนือบ้างนะครับ (deejai)

 

ที่บ้านผมช่วงนี้ก็ ๑๑- ๑๒ องศาครับผม

หนาวเหมือนกันโดยเฉพาะคนที่เลือดลมไม่ค่อยปรกติอย่างผม ยังรอว่าปีนี้จะลดลงเหลือ ๕ หรือ ๖ ไหม

แต่แมวไม่ยักกะหนาวเท่าใดครับผม ยังเดินเล่นเพ่นพ่าน ลอยชายเสพสายหมอกได้อย่างรื่นรมณ์

 

เอิ้ก เอิ้ก ค้นดูรึยังครับผม พี่เมืองสมุทรอาจจะเก็บองค์ที่มีสามสีไว้ก็ได้นา

 

พระแหวกม่านฝังข้าวเปลือกครับ มาลงคู่กับพระรูปเหมือนฝังข้าว ของพี่ส้มฟักครับ

ไม่ได้เข้ามาสองวัน กระทู้นี้ไปหลายหน้าเลย เอิ๊กๆๆ

 

โห กวีเฒ่าท่ามกลางลมหนาวแห่งขุนเขา (ไม่รู้เปล่าเปลี่ยวหรือป่าวครับท่าน)

 

องค์นี้สวยจริงๆ ครับท่าน เรียกว่าซึ้งเลยเดี๋ยวจะบุกไปชมของดีถึงบ้านนะครับท่าน 5555 (เสร็จผมแน่)

 

ขอบคุณครับผม

แมวสามสี ไม่แน่ใจในข้อเท็จจริง แต่พ่อผมเองก็ว่าแบบนั้นเหมือนกันครับผม คือแมวสามสี ดำส้ม ขาว แบบแมวส้มฟักนี่ จะมีเฉพาะตัวเมีย หรือตัวผู้หายากมากๆ ผมเองก็ไม่เคยมีและไม่เคยเห็นครับผม เวลาไปในที่ต่างๆซึ่งผมออกจากบ้านน้อยมาก แทบจะน้อยกว่าปีละสามครั้ง เวลาเจอแมวผมก้จะดุหรือเข้าไปเล่น ไปเรียกมันมาขอแตะๆหน่อยนึงก็ยังดี

และยังไม่เคยเห็นแมวสามสีตัวผู้ครับผม หายากหรือไม่เคยมีซะก็ไม่รู้

แต่ลูกกรอกแมวเคยเห็นแล้วครับผม ผมเองได้มาตัวนึง ของแมวผมเองแหละ ลูกกรอกตัวนี้เกิดและตาย ก็คือคลอดออกมาโดยไม่มีชีวิตนั่นแหละ เกิดมาเก้าปี-สิบปีแล้ว ทุกวันนี้ขนและเล็บของมันยังงอกยาวออกมาทุกปี

และเป็นเรื่องแปลกมากๆอีกอย่างนึงคือ ผมเลี้ยงแมวที่เกิดวันเดียวกันคือ ๒๘ พฤษภาคม เหมือนกัน และรูปร่างหน้าตา สีขนเหมือนกันแต่ว่าอายุต่างกันถึง ๙ ปี คืออีแตงไทยกับไอ้ไข่ตุ๋น

ผมเองปฏิเสธน้ำแข็ง แต่โปรดปรานน้ำยาอุทัยครับผม

ผมเองพกมีด ๕ เล่มเป็นอย่างน้อยและพกตลอดเวลาที่ตื่น และไม่เคยที่ผมเอื้อมมือไปแล้วไม่มีมีดออกมา คือไม่เคยอยู่ห่างจากมีดเกินหนึ่งช่วงแขน

เป็นวาสนาเดิมที่ตัดไม่ขาดครับผม เอิ้ก เอิ้ก

 

องค์นี้เหมื้อน เหมือนกับองค์ของผมเลยครับ

ท่าทางจะมาจากครกเดียวกัน

 

ไม่เปล่าเปลี่ยวครับผม

ที่เอวยังมีมีดน้อย ในละแวกบ้านยังมีฝูงแมวและภรรยาแสนรัก พอให้ตะโกนถึง

ที่คอยังแขวนหลวงพ่อทรง

และในใจยังมีหลวงตามหาบัวครับผม เอิ้ก เอิ้ก

 

วันนี้ยาวมากสำหรับผม...แหะๆ

แต่ก็กลับบ้าน(เหรียญบิน)ถูก...เหอๆๆ

 

หนาวสั่นงั่กๆครับผม

ลูกชายผมใส่เสื้อสองตัวก็ออกเล่นได้ แต่ผมต้องใส่สามสี่ตัว พร้อมกับผิงไฟอีกครึ่งวัน เอิ้ก เอิ้ก

 

วันนี้ยาวครับ...หลายเรื่องครับผม

 

คำพูดสีแดงข้างบนนี้ พูดได้สะ อารมณ์โก๋แก่มาก

ขนาดแค่เข้าแถวอยู่ตอนนี้ ( ผมเอง ) เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งมีเบี้ย เลี่ยมทองคำ ผมเห็นแล้วของขึ้น ก็ถามพี่ครับ หาได้ที่ไหนครับ ( ท่าทางเขาเหมือนเห็น ...อะไรสักอย่าง ผมบรรยายไม่ถูก..แหะๆ ) เขาไม่ตอบ ผมก็ถามอีกว่าลูกล่ะเท่าไหร่ครับ ไม่ตอบ

ผมล่ะงง ผมเลยคนเฝ้าตู้ (ในกุฏิ หลวงปู่ ข้างประตูทางเข้าน่ะครับ ไม่ใช่ข้างนอกที่อั้พราคา) และไม่ใช่ฟากตรงกันข้ามถนน ( พวกท่านคงเข้าใจ ) เขาตอบแบบไม่ค่อยอยากจะตอบ ต้องสั่งจอง...แหะๆ พอดีถึงคิวผม ผมเลยไปกราบหลวงพ่อเอาชัย ยิ้มให้ท่าน แต่หลวงพ่อยุคนี้ท่านไม่มองหน้าใคร แผ่เมตตาอย่างเดียว ใครส่งมือมา ส่งอะไร ท่านรับไปจารให้ และลูกศิษย์ ข้างๆ น่ะสนใจ ของที่ผมส่งไปจาร คือ มีด เหล็กน้ำพี่ด้ามงา ถามว่าซื้อที่ไหน ขอดูหลังจากหลวงพ่อจารให้ แล้วหลวงพ่อแจกหลวงพ่อทวด แก่ผมและแฟนคนล่ะองค์ เป็นการเจอหลวงพ่อแบบจังๆ ห่างจากครั้งแรก ประมาณ ๒๗ ปีน่ะครับ

ซึ่ง ๒๗ ปีก่อนน่ะ พอเข้ากุฏิ ท่านยิ้มรับ คว้า กาแฟ โอวัลติน มาชงไม่มีใคร มากวน มาขาย มากัน กาแฟผมไม่ทาน ท่านก็คว้าโกโก้แทน หวานเข้าใส้ ใครเป็นเบาหวานมาเจอ รับรองช็อคคาถ้วย...แหะๆ

๒๗ ปี ต่อมา ท่านผู้เฒ่าก็คงเมตตาไม่เปลี่ยนแต่บรรยากาศรอบข้างมันไม่เหมือนเดิมซ่ะแล้ว พลุกพล่าน สันสน มีของขาย มีคนซื้อ คนที่มีทุกข์มาหาหลวงพ่อให้โปรด ก็ยังเป็นทุกข์แบบเดิมๆ ยังต้องการเครื่องรางของขลังไปสร้างกำลังใจ และผมยังนับถือท่านไม่เปลี่ยนแปลง

 

อาจารย์หม่อม คึกฤทธิ์ ท่านเคยเขียนไว้ว่า คนไปอยู่ต่างประเทศมานาน จะรักข้าวทุกคน (เพราะต่างประเทศหากินยาก และถึงมีก็ไม่เหมือน ข้าวสยาม)

คำพูดนี้จริงอย่างยิ่ง คนพูด ท่านเป็นไทยแท้ ๑๐๐%

ผมอยู่ที่นี่ ตายที่นี่แหละครับ ไปไหนไกลๆแล้วกลัวไม่มีข้าวกิน...แหะๆ

 

เอาองค์นี้มาโชว์ให้แสลงใจอีก หูกระพรือ ตาท่านแทบปริ้น ...โอ้ยๆๆ

ผมว่าจะเคาะ ตาตุ่ม เสี่ยเบน สัก สองที เอาให้หนักๆเลย...แฮ๋ๆๆ