ฌาน 4

_าณ 4 เฮ้อๆ การเพ่งเป็นกุศโลบายเพื่อผูกจิตให้อยู่กับที่ จะใช้คำอะไรก็ได้ แต่ว่าที่ใช่พุทโธ หรือ คำที่เป็นมงคล มันเป็นสิริมงคลใม่ใช่เหรอ แล้วคนที่ได้_าณแล้วนี่นะ เค้าพูดน้อยแล้วสำรวมวาจามากเลย นี่ขนาดผมเพิ่งเข้ามาเล่นตามอ่านกระทู้ท่าน เทวะดา แล้วเหนื่อยใจ แต่ถึงยังไงก็มีสาระเหมือนกัน ถ้าจะให้ดีกว่า ใช้คำพูดที่เหมือนกับผู้มีธรรมมะเขาให้กันสิ แล้วการบิดเบือนพระธรรมอะนะไม่ควรทำ:boo:

 

เอาอีกแล้ว บิดเบือนพระธรรม อะไรกันเล่าคุณ ธรรมะหรือหลักการของข้าพเจ้า ศึกษาค้นคว้า และวิจัยมา สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นจริง มีจริง พวกคุณไม่รู้เคล็ดวิชาดอกว่า ทำไมจึงหลุดพ้นได้ พวกคุณก็กล่าวหาข้าพเจ้า
ธรรมะหรือหลักการของข้าพเจ้าเป็นหลักแห่งความจริงอันได้ฝึกจนเห็นผลแล้ว และเขาไม่เรียกว่า _าณ นะคุณ เขาเรียกว่า ฌาน (_าณ กับฌาน คนละอย่างกัน)
ถ้าพวกคุณมีสมองสติปั__าจริง น่าจะรู้และเข้าใจในคำสอนของข้าพเจ้าแล้ว ถ้าไม่เข้าใจก็ควรถามใช่ไหม นี่พวกมันไม่ได้ถามนะคุณ พวกมันใส่ร้ายข้าพเจ้าเห็นๆ ทั้งๆที่พวกมัน ไม่รู้สักแอะว่า ทำอย่างไรให้บรรลุโสดาบัน

 

การเพ่งเพื่อให้จิตสงบ กับ การเพ่งแล้วจิตมันฟุ้งซ่านต่างกันนะครับ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เซ็ง สัน ดาน, pipat </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อืม งง อ่านยังไงก็งง มือใหม่น่ะครับ โทดที อิอิ

 

ย่อมมิสมควร ย่อมมิสมควร จะมีก็แต่ท้าวเทวทัตเท่านั้นที่ทำได้....4444

 

มีฝึกที่วัดยานนาวา

 

แล้วคุณ telwada รู้และเข้าใจเรื่องพระโสดาบันดีขนาดไหนเหรอครับถึงได้บอกว่าเป็นอย่างงั้นอย่างงี้นะ การจะสำเร็จสิ่งใดๆก็ตามต้องมี สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบที่ถูกต้องผมว่าถ้าคุณเข้าใจดีแล้วช่วยกรุณาอธิบายสภาวะอารมณ์ของโสดาบันที่สิครับ ส่วนฌาณสี่นั้นที่บอกว่าไม่มีประโยชน์แล้วทำไมครูอาจารย์ที่ปฏิบัติจนบรรลุอรหันต์ถึงได้บอกและสอนกันมาละครับ ฌาณสี่นี้คือฐานที่ทำให้จิตมั้นคงเป็นสมาธิเพื่อพิจารณาหลักธรรมและหลังของสติปัฐานสี่เพื่อความวิมุติแห่งจิต ผมคิดว่าคุณคงจะไม่ได้หมายความว่าจะโจมตีศาสนาหรอกนะครับแต่สิ่งที่ท่านสื่อออกมามันอาจทำให้มีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนได้ ถ้าท่านคิดได้ก็ขอโทษเถอะครับ อย่าเข้าข้างตัวเองอีกเลย

 

คืออย่างงี้ค่ะ!
ถ้าจิตไม่สงบก็ไม่สามารถเข้าฌานได้เลย แม้แต่ฌานแรกก็ตาม
พระพุทธเจ้าก็เข้าฌาน(ถึงฌานที่ 8)จึงสามารบรรลุธรรมได้
คือถ้าจิตสงบ ก็จะเกิดปัญญา รู้เท่าทัน

เพาะฉะนั้น ฌาน นี่แหละที่มีประโยชน์มาก
ช่วยให้เราสู่นิพพานได้โดยง่าย

ถ้าบอกว่าฌานไม่มีประโยชน์ แล้วพุทธศาสนาจะสอนให้นั่งสมาธิ
รู้เท่าทันจิต ทำไมล่ะคะ ถ้าการนั่งสมาธิ เข้าฌานไม่มีประโยชน์อะไรเลย

 

ฌานมีประโยชน์มาก ในแง่ความสงบ การพิจรณาธรรม ต้องอาศัยสติ และความสงบนั้น
เป็นพื้นฐานที่ดี การเข้าฌานก็เหมือนการตกตะกอนของน้ำทำให้เรามองเห็นจิตใจของตนเอง
แล้วอยู่ที่ว่าเราจะทำอะไรกับตะกอนที่เหลือ เท่านั้น ..... แต่ก็ยากนะ ถ้าลงมือทำจริงๆ

 

สาธุ.....หลวงพี่ อิอิ

 

Telwada ท่าจะเพี้ยน

 

เกิดอะไรขึ้นในที่แห่งนี้กันเนี่ย

 

สงสัย คงจะไปปรึกษาจิตแพทย์อยู่บ่อยๆ ถึงได้รู้ดี ..... 55555+

 

ฌาณ4

ฌาณ4เกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อจิตสงบ พิจารณาได้อย่างไรว่าจิตสงบ ก็พิจารณาที่ลมหายใจเข้าออก ถ้ากำหนดจนไม่สามารถสูดลมหายใจได้ นี้เรียกว่าจิตสงบ แต่ไม่ใช่กั้นลมหายใจนะ เพราะการกั้นลมหายใจกับการกำหนดลมหายจนไม่เข้าไม่ออก นั้นต่างกัน การกั้นลมหายใจจะเกิดทุกข์เวทนาส่วนการกำหนดลมหายใจจนไม่เข้าไม่ออกนั้นจะเกิดปิติสุข ไม่ว่าจะพยามสูดลมหายใจอย่างไรก็ไม่มีลมหายใจเข้าออกเลย ทั้งเนื่องจากสภาวะของจิตอยู่ในขั้นสงบ ลมหายใจอยู่ในขั้นละเอียดมาก ต้องใช้ปัญญาที่เกิดจากสภาวะจิตพิจารณา แต่ถ้าใช้ปัญญาที่เกิดจากรู้แจ้งพิจารณาลมหายใจจนกำหนดเห็นลมหายใจแล้ว ฌาณ4 ก็จะดับไป อีกอย่างในสภาวะจิตสงบนั้นนอกจากลมหายใจจะไม่เข้าไม่ออกแล้วยังมีอาการที่ไม่ปรากฎอีกอย่างคือ ไม่มีอาการกลืนน้ำลายเลยในสภาวะจิตสงบ ถ้าจิตถอนออกจากสภาวะลมหายใจไม่เข้าออกโดยไม่ใช้ปัญญาจะเกิดอาการดังนี้ เมื่อถอนจิตออกมาสู่สภาวะมีลมหายใจร่างกายไม่มีเลี่ยวแรง มือไม้อ่อน แขนขาไม่มีแรง พูดจาเสียงแหบแห้ง แต่ก็มีปิติสุขไม่มีเศร้าหมองอาการเช่นนี้จะเป็นอยู่หลายชั่วโมง เมื่อหายแล้วร่างกายก็อยู่ในสภาวะปกติ นี่เป็นการฝึกจิตที่ได้ฌาณ4 จากการปฏิบัติจริง ขอให้ท่านทั้งหลายตั้งใจปฏิบัติเถิด ชีวิตนี้สั้นนักอย่ามัวแต่ปล่อยลมหายใจให้สูญเปล่าเลย ลมหายใจนี้ก็ไม่ต้องไปซื้อมาเป็นของที่ติดมากับสังขาร ส่วนตัวเองใช้คำสอนของหลวงปู่มั่นและหลวงปู่พุทธาส ท่านทั้งสองสอนว่า กำหนดลมหายใจเอาเถิด จะบริกรรม พุธโธ หรือ สัมมาอรหังก็ได้ กำหนดจนลมหายใจไม่เข้าไม่ออก ท่านทั้งสองเน้นว่าให้กำหนดลมหายใจจนหายใจไม่เข้าไม่ออก ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของปัญญาที่จะกำหนดกองทุกข์มาพิจารณา ปฎิบัตินี้ไปจนไม่มีข้อสงสัยนิพพานก็อยู่แค่เอื้อม

 

รู้เยอะ...จนเกินที่จะเข้าใจตัวเอง....
กิเลส...เพราะคิดว่ารู้เยอะ รู้ดี รู้ลึก...น่ากลัวจริงๆครับ....
สาธุ สาธุ สาธุ...

 

กฎที่ยิ่งใหญ่ที่สุด...คือ...กฎแห่งกรรม

นายผู้เป็นใหญ่ที่สุด...คือ...เจ้ากรรมนายเวร

...วันนี้...คุณก่อกรรมหรือได้สร้างเจ้ากรรมนายเวรกันแล้ว...หรือยัง???

 

หัวข้อ นี้ น่าสนใจ

ว่าถึง เพ่งอารมภ์ นี้ ยาก ที่ จะ เข้าใจเหมือนกัน เพ่งแบบไหน เพ่งยังไง อันนี้ยังไม่เข้าใจจริงๆ
แต่ ให้จิตจดจ่อ กับอะไรสักอย่าง โดย อัตโนมัติ พอทำได้ (บางที เกิดจากสมองกำลังทำงานอะไรสักอย่างหนึ่ง จิตจะคล้องตามทีหลัง มักเป็นอย่างงั้น)
แต่ สกด ให้จิต อยู่กะอะไรสักอย่าง ยาก เอาการ เหมือนกัน (ต้องใช้ศรัทธา อย่างมาก)

ว่า ถึง ฌาน 4 หลายสำนัก ให้ นิยาม และ ภาวะร่างกายกะจิต ต่างกันไป แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือ แต่ละท่านนั้น ได้ ปฏิบัติและเห็นผลมาแล้ว จึงมาให้วิทยาทาน แก่พุทธศาสนิกชน รุ่นหลัง

เรา ผุ้เป็นพุทธศาสนิชนรุ่นหลัง จึงพีงที่จะฉลาด ที่จะเรียนรู้ที่จะเข้าใจและปฏิบัติ ตาม นิยามใดนิยามหนึ่ง ให้เหมาะแก่สภาวะธรรม ของตนเอง ซึ่งผล ของ สิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือ จิตสงบได้ ละกิเลสทั้งปวงได้ คือปลายทางที่ผุ้มีปัญญาสามารถไปถึงได้ โดยใช้ฌานเพื่อให้ จิตปัญญาทำงาน (ไม่ใช่สมองปัญญาที่บรรจงแต่งให้นึกคิดหาเหตุผล) โดยอัตโนมัติ ซึ่งเร็วกว่าสมองปัญญา หลายล้านเท่าตัว สื่งนี้เพื่อให้ระดับจิตได้มีสติเมื่อถึงวันนึงที่สำคัญที่สุดแห่งชีวิต

 

อืม....คนที่มีปัญญาธรรมเขาอ่าน..เขาก็รู้ทันทีว่าเป็นยัง..น่าจะทำการบ้านมาให้เยอะๆนะ