พบเจดีย์เก่าคาดอายุกว่า100ปีโผล่แม่น้ำปิง

ชาวบ้านอำเภอขาณุวรลักษบุรี จ.กำแพงเพชร พบเจดีย์โผล่กลางแม่น้ำปิง คาดอายุกว่า100 ปี ต่างแย่งหาพระเครื่อง นับร้อยคน เตรียมให้นักโบราณคดีมาศึกษาข้อมูล...

เมื่อเวลา 08.00 น.วันที่ 6 เม.ย. 2553 นายประเสริฐ บัวสด อายุ 59 ปี บ้านเลขที่ 14 หมู่ที่ 3 ตำบลแสนตอ อำเภอขาณุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร อาชีพปลูกสวนผัก ในที่ดินบริเวณหลังโรงเรียนวัดน้อยวรลักษณ์ ติดแม่น้ำปิง ใกล้สถานีสูบน้ำพลังไฟฟ้าบ้านแสนตอ 2 ได้ไปพบเจดีย์โบราณโผล่จากกองทราย สูงกว่า 1 เมตร กว้าง 2 คนโอบ มีสภาพยอดเจดีย์หัก และพบอิฐแดงจำนวนมาก วางระเกะระกะตามแนวยาวริมตลิ่งแม่น้ำปิง จึงได้รีบนำเรื่องดังกล่าวไปกราบเรียนให้กับ พระครูสิทธิวชิรธรรม เจ้าอาวาสวัดน้อยวรลักษณ์ เจ้าคณะตำบลแสนตอ -เกาะตาล ที่วัดอยู่ห่างมาทางเหนือจากบริเวณที่พบเจดีย์ประมาณ 500 เมตร จึงรีบพากันไปดูเจดีย์ โดยมีชาวบ้านที่ทราบเรื่องนับร้อยคนต่างพากันตามมาดูด้วย บางคนถึงกับค้นหาสิ่งของมีค่า วัตถุมงคลกันจ้าละหวั่น พบมีพระเครื่องเนื้อดิน สีดำ พิมพ์อู่ทอง พิมพ์พระรอด จำนวนหลายองค์กระดูก ถ้วยโถโอชามโบราณ ไห และ งาช้างชาวบ้านต่างคนต่างรีบแย่งกันจนท้ายที่สุดเจดีย์ที่พบพังทลายกลายเป็นกองอิฐไปในเวลาไม่นาน ชาวบ้านเมื่อพบของที่ต้องการต่างรีบพากันกลับบ้านใครบ้านมัน เพราะเกรงว่า จะถูกเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องมาเอาคืนในภายหลัง โดยไม่มีใครห้ามปรามเป็นที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง

นายออมสิน สุขภิการนนท์ นายอำเภอขาณุวรลักษบุรี พร้อมเจ้าหน้าที่อาสมัครรักษาดินแดน และนายสวอง คชฤทธิ์ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 3 ตำบลแสนตอเมื่อทราบข่าว ได้เดินทางมายังสถานที่พบเจดีย์ดังกล่าว ซึ่งเชื่อว่ามีอายุเก่าแก่กว่า 100 ปี ขึ้นไป ต้องสืบทราบประวัติอีกครั้ง

ด้านพระครูสิทธิวชิรธรรม เปิดเผยว่า น่าจะเป็นเจดีย์เก่าของวัดน้อยวรลักษณ์แห่งนี้ เนื่องจากบริเวณดังกล่าว เคยเป็นสถานที่ที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอขาณุวรลักษบุรี สมัยที่ในหลวงรัชกาลที่ 5 เคยเสด็จทางชลมารคมาเมืองกำแพงเพชร เมื่อร้อยกว่าปีที่ผ่านมา และ คณะของท่านเคยประทับแรมที่บริเวณตำบลแสนตอแห่งนี้ และได้ทรงฉายภาพของหมู่บ้านคนผมแดง ตำบลแสนตอ ภายหลังบริเวณดังกล่าวถูกน้ำในแม่น้ำปิงกัดเซาะ ทั้งวัดทั้งโรงเรียน ทั้งอำเภอเลยแยกย้ายกันตั้งในสถานที่แห่งใหม่ เจดีย์ ที่พบจึงสันนิษฐานว่าจะเป็นเจดีย์เก่าของวัดน้อยวรลักษณ์ ส่วนที่โผล่ออกมาในครั้งนี้ น่าจะเป็นเพราะแม่น้ำแม่ปิงเปลี่ยนทิศทางการไหลกัดเซาะตลิ่งอีกครั้ง ทำให้ได้พบเจดีย์ที่ฝังอยู่ในบริเวณผืนทรายดังกล่าว และได้นำสิ่งของที่พบและที่เหลือจากชาวบ้าน เช่น พระเครื่องบางส่วน ไห งาช้าง กระดูกเก่า ไปเก็บรักษาไว้ที่วัด เพื่อรอให้นักโบราณคดีมาศึกษาข้อมูลที่แน่ชัดอีกครั้งหนึ่งต่อไป



http://www.thairath.co.th/content/region/75301

 

อนุโมทนาจ่ะ

เสียดายกับคุณค่าทางประวัติศาสตร์ที่ถูกทำลายด้วยความเห็นแก่ตัว..........

 

ไม่กลัวนรกกันเลยน่ะ พระเครื่องเอย ของใช้เอย ที่บรรจุในเจดีย์ ในกรุ เป็นสมบัติของพระศาสนา ไปยึดเอากันมเป็นของส่วนตัว นรก เป็นที่หวังได้ ท่านทั้งหลาย:'(

 

มีรูปพระเครื่องมั้ยครับ 100ปีนี่น่าจะช่วงหลวงปู่ฤาษีลิงดำ อยากเห็นพระเครื่อง

 

อนุโมทนาค่ะที่ให้ข่าว

ความโลภหนอความโลภ ถึงแม้จะมีพระศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน
แต่ถ้าใจคิดไม่ดี พระก็คงไม่ช่วยหรอกค่ะ

เช่นพระรอด (พระรอดคนไม่รอด)
____________________

สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี

จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงซึ่งนิพพาน

 

แย่งกันลงนรก แปลกแท้

 

ถูกของคุณเขาแย้งกันลงนรกจริงๆ สมบัติของชาติ ศาสนาควรที่จะเก็บรักษาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา เวรกรรม เวรกรรม

 

อนุโมทนาครับ คนเรานี่แปลกหนอ ของตัวเอาไม่อยากให้ใครเอาไปไม่อยากให้โดนแย่งไปไม่อยากให้สลายไป ทีของของส่วนร่วม ของของชาติ ประโยชน์ของชาติ นี่ไม่รักษากัน สงสัยบรรพบุรุษจะรักษามาดีเกินไป คนมันก็ยุ่งสมชื่อจริงๆครับ น่าเวทนายิ่งนัก

 

ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ

อย่าได้ไปยุ่งกับวัตถุโบราณลักษณะนี้เด็ดขาด มีเพื่อนผมท่านหนึ่ง เป็นนักขุดตัวยง เอาชีวิตไม่รอดมาแล้ว ตายอย่างไม่รู้สาเหตุ อยู่ดีๆก็ล้มทั้งยืน ตายอย่างปริศนา แถมอายุเพียง 35-36 ปี เท่านั้นเอง

 

ของวัด เป้นของสงฆ์อันมีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน ผู้ที่เอาไปย่อมเปรียบได้กับลักของสงฆ์ ปรามาสพระรัตนตรัย ไม่ใช่แค่กรรมจากการลักทรัพย์ธรรมดา แต่ยิ่งกว่าเพราะสมบัติที่ถือเป็นของสงฆ์ย่อมมีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน......นรกอเวจีรอท่านอยู่

 

...เจ้าก็ไปตัวเปล่า เหมือนเจ้ามา...