11111111111111* 11111111111111* แบ่งให้บูชาพระเครื่องหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(ฤาษีลิงดำ)

พี่ก็มาทีหลัง มางานบุญครบ 100 วันหลวงพ่อ ฮือๆๆๆ ๆ ๆ แต่ก้ไม่เสียใจนะครับ เพราะว่าเรายังได้พบพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์ท่านโดยผ่านพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผมว่าพวกเรานั้นโชคดีกว่าใคร ๆ ที่ได้รู้จักพระนิพพานนะครับ ดังนั้นจงอย่าเสียใจ แต่กลับดีใจมากกว่านะครับ

 

พิธีนี่มีทำมาตั้งแต่สมัยหลวงพ่อเลยหรือเปล่าครับ?

 

สาธุ ค่ะคุณเล็ก พัณณ์อยากเห็นมากๆๆค่ะ อย่าลืมนำมาให้ชมนะคะ pity_pig

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ กระพี้
5555...น้องพัณณ์ก็ตลกดีครับ..เออ?? คำว่ากระพี้เคยมีคนถามเหมือนกันว่าทำไมใช้ชื่อแปลกๆ...แต่ก่อนเคยเข้าเวปพลังจิตใหม่ๆ มาดูเรื่องวัตถุมงคลเหมือนกัน จึงคิดจะสมัครเข้ามาแสดงความคิดเห็นบ้าง ในใจคิดว่าใช้ชื่ออะไรเหมาะสมดี จึงมองในส่วนของธรรมะเป็นแก่นภายใน และส่วนวัตถุมงคลเพียงแค่เปลือกภายนอกสำหรับคนที่มีกำลังใจอ่อนอยู่ จึงใช้ชื่อกระพี้เปลือกภายนอก
</TD></TR></TBODY></TABLE>

อ๋อ อ๋อ เพิ่งเข้าใจ แต่ตอนหลังผมเปลี่ยนชื่อพี่เขาใหม่ว่า "อาพี้" เรียกตามคุณยอดธงนะครับ ก้ากๆ ๆ ๆๆๆ

 

ผมว่าเอาแค่ 3 ก่อนดีกว่าครับ แบกช้างนี้เหนื่อยกำลังเรายังไม่ถึง ทางที่ดีถ้ามีสมถะสมาธิให้เข้มแข็งควบคู่ไปด้วย ช่วยประคองให้ทรงอารมณ์ได้นานขึ้นครับ..หลวงพ่อบอกว่าตัดตัวเดียวสักกายทิฏฐิตัวเดียวหนักๆไปถึงพระนิพพานได้เลย ในเมื่อร่างกายไม่ใช่เรา ของเราแล้ว อารมณ์โลภ โกรธ หลงจะมาจากไหน อารมณ์ทุกอย่างมีได้เพราะมีร่างกายจิตเราทำเพื่อร่างกาย

 

หึหึหึหึหึๆ โอ๊ย ขำ กลิ้ง เลย ก้ากๆ ๆ ๆๆๆ<!-- google_ad_section_end -->

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>นึกถึงภาพในอดีต ทำให้น้ำตาร่วงเลยครับ
เสียดายมาทีหลัง สิ่งที่ทำได้เพียงทำตามคำสอนของหลวงพ่อให้ดีที่สุด
เดี๋ยวจะไปหอสมุดแห่งชาติ จะไปถ่ายหน้าไทยรัฐหน้าหนึ่งมาให้ดูกันครับ<!-- google_ad_section_end --> </TD></TR></TBODY></TABLE>

อู..หู....ถ้าหาเจอเอาภาพมาชมกันบ้างนะครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พรแม่ศรี
งานสะเดาะเคราะห์ที่วัดจะมีปีละ 2 ครั้ง ครั้งแรกคือเดือนเม.ย. ครั้งที่ 2 คือวันวิสาขบูชา ตัวผมเองยังไง ๆ ก็ต้องไปให้ได้ปีละ 1 ครั้ง เนื่องจากเราไม่สามารถทราบได้ว่าเราจะมีเคาระห์กรรมอะไรหรือป่าว การไปสะเดาะเคราะห์นั้นก็เพื่อจะเป็นการตัดกรรมหรือช่วยให้กรรมหนักกลายเป็นเบา จากเบาก็หายไปเลย
ดังนั้นจึงแนะนำให้เพื่อน ๆ ไปกันนะครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ใช่ครับ พิธีนี้มีมาตั้งแต่สมัยหลวงพ่อแล้วนะครับ มีหนังสือที่หลวงพ่อท่านบันทึกอธิบายด้วยนะครับ เกี๋ยวกับพิธี

 

โมทนา สาธุ ค่ะพี่แก้ว..

หลวงพ่อให้ พิจารณาว่า ขันธ์ 5 นี้จะไม่มีกับเราอีก

แต่เป็น "ไม่มีขันธ์ 5 แบบฉลาด" ไม่ใช่ขันธ์ 5 แบบโง่ๆ

คือ ไม่มีขันธ์ 5 แบบไม่มีอกุศลกรรมเกี่ยวเนื่องด้วยอีกแล้ว..

 

ผมเองนึกถึงเมื่อก่อนครับ จำได้เลยครับว่าปี 33 ผมรู้จักกับหลวงพ่อครั้งแรกได้ เพราะลุงยกทรง เป็นคนแนะนำให้ผมรู้จัก เนื่องจากสมัยนั้น ลุงยกทรง ยังได้เปิดร้านขายยกทรงอยู่ชื่อร้านคือ เงิน เงิน เงิน (ถ้าอยากรู้ว่าตำแหน่งร้านนั้นอยู่ตรงไหน ให้นึกถึงแพลตตินั่มมอล ประตูน้ำ จะเห็นโรงแรมที่ติดกัน ตรงหน้าโรงแรมตรงป้ายรถเมล์นั่นแหละครับ คือร้านเงิน เงิน เงิน ตอนนั้นสนใจแต่พระเครื่องของหลวงพ่อที่อยู่ในตู้โชว์หน้าร้าน แต่บอกตรง ๆ ตอนนั้นพระคำข้าวรุ่นแรก ลุงยกทรงจะให้บูชาองค์ละร้อยแล้วครับ ซึ่งวัดให้บูชาองค์ละ สิบบาท ลุงยกทรงเห็นผมสนใจเลยแนะนำให้ผมซื้อหนังสือมาอ่าน หนังสือขององค์หลวงพ่อในชีวิตของผมเล่มแรกเลยคือ หนังสือตอบปัญหาธรรม ทั้งสิบเล่ม ตอนนั้นเล่มที่ 11 ยังไม่มี แต่อย่างว่าครับ กว่าผมเข้าวัดเต็มตัว ก็ปี 38 ไปแล้วครับ คิดแล้วก็น่าเสียดายจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่มีโอกาสแล้วแท้ ๆ

 

วันศุกร์ต้องเข้าบริษัท ไม่แน่ใจว่าหอสมุดจะปิดหรือเปล่า
ถ้าไม่ปิดจะนั่งมอเตอร์ไซดไปถ่ายมาให้ชมกันจ้า
ถ้าปิดอย่างไรคงเป็นศุกร์หน้าครับ

 

สาธุ นะครับ คุณแก้ว อืมกระพี้จริง ๆ ใช่เลย

ผมลอง ดูแล้ว ครับ 4 5 นี่ ไม่ผ่าน 1 2 3 นี่ โอเค สาธุ

 

ใช่ครับ...ท้องฟ้าครึ้มเป็นอาทิตย์ฝนโปรยเม็ดเล็กๆ จำได้ว่าพระทั้งวัดไปกราบท่านครั้งสุดท้ายที่ท่านรับแขกก่อนท่านจะมรณะภาพ เหมือนมีสิ่งใดดลใจ พระทั้งวัดนำธูปเทียนแพรไปกราบท่าน หลวงพ่อท่านลิ้นไก่แข็งพูดไม่ออกแบบบังคับเสียงจากในลำคอ ท่านมีอาการตัวบวมเดินไม่ได้ ลิ้นไก่แข็ง พระที่ไปกราบท่านทุกองค์รู้สึกสงสารน้ำตาซึม..จำคำพูดครั้งสุดท้ายของท่านได้อย่างแม่นยำว่า ขอบใจพระทุกคนมากที่เป็นห่วงท่าน ใครมีหน้าที่อะไรให้ไปทำ ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน...

 

สาธุ ประวัติของแต่ละท่าน น่าสนใจดีจริงๆค่ะ

รวบรวมเป็นหนังสือได้เลย แหะ ๆๆ หรือจะไปอยู่เล่มเดียวกับพี่แก้วให้หมดเลย 555

 

แค่อ่านแล้วนึกตามก็:'(แล้วครับ
ถ้าอยู่ตอนที่ท่านพูดด้วยคง....

 

สาธุ ผมขนลุกทั้งตัวเลยตอนนี้ ปิติเล็กน้อย สาธุ ครับคุณแก้ว

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sonthya
วันจันทร์ ที่ 2 พฤศจิกายน 2535 นะครับผมเคยเก็บไว้แต่หายไปแล้ว วันนั้นฝนท่านตกตั้งกะวันอาทิต-จัน เลย แบบ พรำ ครับ ฝากถ่ายรูปด้วยครับ............
</TD></TR></TBODY></TABLE>

อาพี้..เล่าให้ฟังแล้วเห็นบรรยากาศ ทราบถึงความรู้สึกเลยนะครับ ขออนุโมทนาด้วยนะครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ phumiput
ผมเองนึกถึงเมื่อก่อนครับ จำได้เลยครับว่าปี 33 ผมรู้จักกับหลวงพ่อครั้งแรกได้ เพราะลุงยกทรง เป็นคนแนะนำให้ผมรู้จัก เนื่องจากสมัยนั้น ลุงยกทรง ยังได้เปิดร้านขายยกทรงอยู่ชื่อร้านคือ เงิน เงิน เงิน (ถ้าอยากรู้ว่าตำแหน่งร้านนั้นอยู่ตรงไหน ให้นึกถึงแพลตตินั่มมอล ประตูน้ำ จะเห็นโรงแรมที่ติดกัน ตรงหน้าโรงแรมตรงป้ายรถเมล์นั่นแหละครับ คือร้านเงิน เงิน เงิน ตอนนั้นสนใจแต่พระเครื่องของหลวงพ่อที่อยู่ในตู้โชว์หน้าร้าน แต่บอกตรง ๆ ตอนนั้นพระคำข้าวรุ่นแรก ลุงยกทรงจะให้บูชาองค์ละร้อยแล้วครับ ซึ่งวัดให้บูชาองค์ละ สิบบาท ลุงยกทรงเห็นผมสนใจเลยแนะนำให้ผมซื้อหนังสือมาอ่าน หนังสือขององค์หลวงพ่อในชีวิตของผมเล่มแรกเลยคือ หนังสือตอบปัญหาธรรม ทั้งสิบเล่ม ตอนนั้นเล่มที่ 11 ยังไม่มี แต่อย่างว่าครับ กว่าผมเข้าวัดเต็มตัว ก็ปี 38 ไปแล้วครับ คิดแล้วก็น่าเสียดายจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่มีโอกาสแล้วแท้ ๆ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ก้ากๆๆ ๆๆๆ ๆ เอาอย่างงั้นเลยนะครับ ฮิๆ ๆ ๆๆๆๆ

 

สาธุ ค่ะ

ในระดับของแต่ละข้อของสังโยชน์นั้น หากตัดได้แต่ละข้อหมดจดเลย ก็คือพระอรหันต์ ค่ะ

แต่ละท่าน ก็จะตัดได้ในระดับแตกต่างกันไป ตามบารมีที่เคยสะสมมา

ถึงแม้ตัดสังโยชน์ 3 ข้อแรก เป็นพระโสดาบันแล้ว

ไม่ใช่จะสามารถละสักยาทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตปรามาส ได้ทั้งหมดเลย

แต่พระโสดาบันนั้น ความเข้มข้นของศีลท่านมีเต็มที่

ท่านมีอารมณ์อิ่มในใจในระดับหนึ่ง คือมีการอารมณ์ทรงฌาณอย่างต่ำสุด คือ ฌาณ 1 เป็นปกติ

หากจะก้าวต่อไป..ก็จะมีความเข้มข้นในกรรมบท 10 อย่างชัดเจน

อันนี้มิใช่ว่าตนเองจะได้อะไรนะคะ จำเขามาพูดต่อค่ะ ^-^

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ กระพี้
ใช่ครับ...ท้องฟ้าครึ้มเป็นอาทิตย์ฝนโปรยเม็ดเล็กๆ จำได้ว่าพระทั้งวัดไปกราบท่านครั้งสุดท้ายที่ท่านรับแขกก่อนท่านจะมรณะภาพ เหมือนมีสิ่งใดดลใจ พระทั้งวัดนำธูปเทียนแพรไปกราบท่าน หลวงพ่อท่านลิ้นไก่แข็งพูดไม่ออกแบบบังคับเสียงจากในลำคอ ท่านมีอาการตัวบวมเดินไม่ได้ ลิ้นไก่แข็ง พระที่ไปกราบท่านทุกองค์รู้สึกสงสารน้ำตาซึม..จำคำพูดครั้งสุดท้ายของท่านได้อย่างแม่นยำว่า ขอบใจพระทุกคนมากที่เป็นห่วงท่าน ใครมีหน้าที่อะไรให้ไปทำ ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน...
</TD></TR></TBODY></TABLE>

อู้..หู...ขออนุโมทนากับพี่ ๆ ด้วยนะครับ สุดยอดจริง ๆ