11111111111111* 11111111111111* แบ่งให้บูชาพระเครื่องหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(ฤาษีลิงดำ)

สาธุ ไม่ว่ากี่ครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวครั้งหลวงพ่อจะมรณภาพ ก็ทำให้น้ำตาซึมได้ทุกครั้งค่ะ

เสมือนกำลังเราเข้าใจอารมณ์ตอนนั้น ที่ทุกท่านกำลังพลัดพรากจากบุคคลอันเป็นที่รักยิ่ง

 

สาธุครับ .... อ่านแล้วชื่นใจ วันนี้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงพ่อ ฯ





.

 

ไม่ธรรมดานะนี่ สาธุจ้าน้องพัณณ์

 

555..ข้อมูลแม่นมากครับน้องพัณณ์..

 

เหอะ ๆ ๆ
ยกนิ้วให้เลยครับ.....
รู้สึกได้เลยว่าชอบถ่อมตัวจิง ๆ

"อันนี้มิใช่ว่าตนเองจะได้อะไรนะคะ จำเขามาพูดต่อค่ะ"

รู้สึกว่าไม่ใช่นะครับ รู้สึกว่าได้แต่ไม่พูด
อิ อิ.....

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sonthya
สาธุ นะครับ คุณแก้ว อืมกระพี้จริง ๆ ใช่เลย

ผมลอง ดูแล้ว ครับ 4 5 นี่ ไม่ผ่าน 1 2 3 นี่ โอเค สาธุ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

สาธุ ๆ ๆด้วยนะครับ

ตกลงวันนี้มีทั้งคุยธรรมะ แลกเปลี่ยนความรู้ แกล้งกัน อำกัน ฮิๆๆๆๆ ๆ ดีครับ ดีครับ

 

อยากฟังเรื่องของเฮียปอฯบ้างเจ้าคะ ท่านนี้ก็ไม่ธรรมดาเลย

พัณณ์เป็นฝ่ายเก็บข้อมูลดีกว่า เดี๋ยวจะรวบรวมทำเป็นเล่มเลยดีมั๊ยเจ้าคะ 555

 

เฮียมาได้ยังไงเนี่ย
มีเรื่องจะกระซิบ
อิ อิ.....

 

อย่างน้อย ก็รู็และมีแนว ตัดสังโยชน์ 3 ให้แน่นขึ้น ครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ panchita
สาธุ ค่ะ

ในระดับของแต่ละข้อของสังโยชน์นั้น หากตัดได้แต่ละข้อหมดจดเลย ก็คือพระอรหันต์ ค่ะ

แต่ละท่าน ก็จะตัดได้ในระดับแตกต่างกันไป ตามบารมีที่เคยสะสมมา

ถึงแม้ตัดสังโยชน์ 3 ข้อแรก เป็นพระโสดาบันแล้ว

ไม่ใช่จะสามารถละสักยาทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตปรามาส ได้ทั้งหมดเลย

แต่โสดาบันนั้น ความเข้มข้นของศีลท่านมีเต็มที่

ท่านมีอารมณ์อิ่มในใจในระดับหนึ่ง คือมีการอารมณ์ทรงฌาณอย่างต่ำสุด คือ ฌาณ 1 เป็นปกติ

หากจะก้าวต่อไป..ก็จะมีความเข้มข้นในกรรมบท 10 อย่างชัดเจน

อันนี้มิใช่ว่าตนเองจะได้อะไรนะคะ จำเขามาพูดต่อค่ะ ^-^

</TD></TR></TBODY></TABLE>

โอ้..โห...ขนาดพี่อ่าน พี่ยังว่าสุดยอดเลยนะครับคุณพัณณ์นี่สุดยอดจริง ๆ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เฮียปอ ตำมะลัง
สาธุครับ .... อ่านแล้วชื่นใจ วันนี้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงพ่อ ฯ





</TD></TR></TBODY></TABLE>

เมื่อสั้กครู่เฮียเขา pm. มาบอกว่ายังเคลียร์งานไม่เสร็จนะครับ ป้าดดดด...

 

เล่าต่ออีกเล็กน้อย วันนั้น 30 ตุลาคมทางวัดได้รับข่าวจากโรงพยาบาลว่าพ่อมรณะภาพ จึงนำพระศพหลวงพ่อกลับมาวัด ทางวัดก็รอกันไม่เฉพาะพระหรือฆราวาส มีนกเอี้ยงไม่รู้ว่าจากไหนจำนวนมากมาเกาะที่สายไฟเป็นทิวแถวยาวดำไปหมด รถนำพระศพมาถึงค่ำก็นำพระศพท่านเก็บไว้ที่ห้องหลังบุษบกที่ประดิษฐานหลวงพ่อปัจจุบัน...ตกกลางคืนสุนัขที่ท่านเลี้ยงนิลก็เสียชีวิต..คงเพราะเสียใจมากเช่นกัน

 

:'''''''''(

 

แฮ่ๆๆ ไม่ๆๆๆค่ะ ยังไม่มีอะไรดีจริงๆเจ้าค่ะ เพียงแต่ช่วยขยายความตามพี่สนฯกล่าวไว้ก่อนหน้าเท่านั้นเองค่ะ

ขอฝากไว้อีกนิดนะเจ้าคะ พระนิพพานนั้น ชื่อก็บอกแล้วว่า "พระ"

ผู้ที่จะก้าวล่วงประตูแห่งพระนิพานนั้น ก็ต้องมีใจเป็นพระ

กายเป็นมนุษย์ ใจเราต้องเป็นพระก่อน

ใจเป็นเทวดา เป็นพรหม มันไม่พอ

ต้องทำให้ใจเป็นพระให้ได้ แล้วทำอย่างไรเล่าจะให้ใจเป็นพระ

ก็เพียรตัดสังโยชน์ใน 3 ประการให้ได้ และมีพระนิพพานเป็นอารมณ์อยู่เสมอ

จำคำสอนมาบอกต่อเหมือนเดิมค่ะ ^-^

ขอโมทนา สาธุ กับทุกท่านนะเจ้าคะ

 

โอ้...โห....

 

เขาเรียกว่า "แผ่นดินร้องไห้"

 

ผมเห็นข่าว องค์หลวงพ่อท่าน ตอนมรณภาพ ทางทีวี จำได้แม่นยำว่าเป็นช่องเจ็ด ช่วงข่าวสองทุ่ม ซึ่งเมื่อก่อนจะเป็นข่าวช่วงเดียวไม่เหมือนสมัยนี้ ผมอึ้งไปเลยครับ ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ไม่นึกว่าท่านจะละสังขารเร็วขนาดนี้ อายุท่านยังไม่มากเลยครับแค่เจ็ดสิบกว่าเท่านั้นเอง (ตอนนั้นคิดได้แค่นี้) อย่างว่าครับ ท่านอยากอยู่แต่สังขารท่านเต็มที่แล้วครับ สมบัติที่ท่านทิ้งไว้ให้ชิ้นสุดท้ายคือ มโนมยิทธิ ซึ่งจะเอาเพชรให้ใหญ่เท่าโลกมาแลก ก็ไม่ได้ครับ สุดยอดจริง ๆ ผมเคยอ่านหนังสือท่านอยู่เล่มนึง ตอนนั้นท่านได้เดินทางไปสอนมโนมยิทธิที่อเมริกา รู้สึกว่าจะเสียค่าใช้จ่ายทั้งหมดนับล้านบาทเลยครับ มีท่านนึงได้กราบเรียนถามหลวงพ่อว่า ทำไมหลวงพ่อต้องไปอเมริกาเสียค่าใช้จ่ายตั้งมากมายเล่าครับ ไปแล้วไม่รู้จะคุ้มค่าหรือเปล่า หลวงพ่อท่านได้บอกว่า เงินนับล้านบาทข้าไม่เคยคิดเสียดายเลยแม้แต่น้อย ถ้าข้าไปแล้วมีคนแม้แต่คนนึงสามารถฝึกมโนมยิทธิแล้วขึ้นไปนิพพานได้ ข้าถือว่าคุ้มค่ามหาศาลแล้ว และข้าก็จะไป เพราะจำนวนเงินซักเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถซื้อพระนิพพานได้ครับ
ผมอ่านทีไรน้ำตาจะไหลทุกที พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเมตตากับสัตว์โลกมาก ๆ ครับ ท่านมองได้ละเอียดจริง ๆ
กราบ กราบ กราบ องค์หลวงพ่อพระผู้เป็นแสงสว่างให้กับผู้ที่มืดบอดอยู่ในวัฏฏสงสาร

 

กราบลาพี่น้องทุกท่าน สิ่งที่ผมทำก่อนนอน ผมจะฟังเสียงธรรมของหลวงพ่อแล้วภาวนาพุท-โธ ให้หลับไป สาธุ เข้าฌานแล้ว พี่น้อง บายจ้า




แต่ว่าก่อนที่ท่านบรรดาพุทธบริษัทที่จะรับฟัง ก็ขอได้โปรดตั้งใจ ควบคุมกำลังใจให้เป็นสมาธิ โดยตั้งใจฟังด้วย กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกไปด้วย ขณะใดที่จิตใจของท่านบรรดาพุทธบริษัท สามารถจะรับทราบเสียงจากการพูด แล้วก็รู้ลมหายใจไปด้วย โดยไม่รำคาญในเสียงอื่น แล้วจิตไม่สอดส่ายไปสู่อารมณ์อื่น ขณะนั้นชื่อว่าจิตใจของท่านบรรดาพุทธบริษัท อยู่ในสภาพของปฐมฌาน ถ้าบุคคลใดเข้าถึงปฐมฌานได้ แล้วเวลาจะตายจิตใจอยู่ในปฐมฌาน ตายแล้วไปเป็นพรหม


ทางสายเข้าสู่พระนิพพาน ๑ - ๑๔ - Buddhism Audio

 

กระซิบ เบา ๆ น่ะครับ เดี๋ยวเพื่อสมาชิกในกระทู้จะได้ยิน ^^


<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead colSpan=2>วันนี้ 12:27 AM</TD></TR><TR title="โพส 3181307" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125>panchita</TD><TD class=alt1>อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เฮียปอ ตำมะลัง
สาธุครับ .... อ่านแล้วชื่นใจ วันนี้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงพ่อ ฯ


</TD></TR></TBODY></TABLE>
อยากฟังเรื่องของเฮียปอฯบ้างเจ้าคะ ท่านนี้ก็ไม่ธรรมดาเลย

พัณณ์เป็นฝ่ายเก็บข้อมูลดีกว่า เดี๋ยวจะรวบรวมทำเป็นเล่มเลยดีมั๊ยเจ้าคะ 555
</TD></TR></TBODY></TABLE>



ผมหรือครับ .... เมื่อตอนที่หลวงพ่อ ฯ ยังทรงขันธ์ ผมยังไม่มีธรรมะเลย

ศีล ๕ ไม่รู้จัก ธรรมะไม่รู้เรื่อง ยังติดเล่นเที่ยวอยู่เลย .... แต่

ผมไปเจอรูป ในห้องพระ เป็นรูปหลวงพ่อ ฯ ท่านนั่งบนโซฟา รูปใหญ่มาก ๆ

ก็มองท่าน แล้วนั่งนึกในใจว่า พระองค์นี้ ยิ้มสวยจัง ... มองแล้วมีความสุข

แต่ก็ไม่ได้สนใจ จนมาปี พ.ศ.2542 เริ่มจะศึกษาธรรมะ เริ่มมีศีล ๕

แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร .... จนมาเข้าเว็บพลังจิตเมื่อปี 2550 อ่านธรรมะของหลวงพ่อฤาษี ฯ

แล้วชอบ แต่ไม่ได้สนใจพระเครื่อง ไม่มีพระของหลวงพ่อฤาษี ฯ สักชิ้น

แต่ด้วยที่เรา อ่านธรรมะ ก็ชอบทำบุญ เมื่อทำบุญแล้วก็ได้พระเครื่องก็เก็บ

มาเรื่อย เมื่อกลางปี 2551 จนถึงปัจจุบัน ครับ

 

อยากเล่าประสบการณ์ที่ได้รู้จักหลวงพ่อบ้างค่ะ คือ ประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว ได้อ่านหนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ที่ทำงาน (พี่ที่ทำงานวางไว้ให้อ่านบนหิ้งหนังสือ) รู้สึกสนุกมาก หัวเราะตลอดเลยค่ะ หลวงพ่อตอบปัญหาให้เข้าใจง่าย และปฏิบัติง่ายด้วย รู้สึกชอบมากค่ะ แล้วก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว จนกระทั่งเมื่อหลายปีก่อน ได้รู้จักพี่คนหนึ่งซึ่งเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฯ วันหนึ่งขณะที่คุยโทรศัพท์กัน พี่เค้าก็ถามว่าอยากลองไปเที่ยวสวรรค์มั้ย ดิฉันก็บอกไปก็ได้ (ทางโทรศัพท์) ได้อธิษฐานเชิญพระที่ดิฉันนับถือให้ช่วยนำไปค่ะ ไปถึงสวรรค์แล้วพี่เค้าให้อธิษฐานเชิญหลวงพ่อปานมา ก็มีพระองค์หนึ่งมายืนยิ้ม ท่าทางใจดีมากค่ะ ท่านพาไปเที่ยวดูโน่น ดูนี่ บนสวรรค์ หลังจากนั้นหลายวันพี่เค้าก็ให้ดูในเวปไซท์ธรรมะ ให้ดูรูปหลวงพ่อปาน ว่าใช่พระที่เชิญมาหรือเปล่า ปรากฎว่า ไม่ใช่ค่ะ แต่ไปมองเห็นรูปพระอีกรูปหนึ่ง นั่งยิ้มอยู่ในเวปไซท์นั้น ใช่ค่ะ องค์นี้เลย บอกพี่เค้า พี่เค้าบอกว่าองค์นี้ คือ หลวงพ่อฤาษีฯ อัศจรรย์ใจมากเลยค่ะ ว่าเราเห็นพระ ที่มีจริง ๆ หน้าเหมือนเป๊ะเลยค่ะ พี่เค้าบอกว่าท่านใจดีมาก ท่านมักจะพาลูกหลานที่ขึ้นไปบนสวรรค์ไปเที่ยว ท่านเมตตากับดิฉันมากเลยค่ะ นึกแล้วก็ปลาบปลื้มใจไม่หาย เคยมองเห็นว่าได้เคยร่วมรบกับท่านด้วยค่ะ อย่างนี้แสดงว่าเป็นลูกหลานของท่านหรือเปล่า ตอนเด็กอยากไปนิพพานชาตินี้ค่ะ แต่อ่านหนังสือธรรมะเล่มอื่น ๆ แล้วรู้สึกว่านิพพานยังห่างไกลมาก ก็เลยลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ตอนนี้มีความหวังอีกครั้ง อยากไปนิพพานชาติปัจจุบันนี้เลยค่ะ