ทริปเรียนสร้าง บ้านดิน 23-25 เมษายน 2553

กิจกรรมในตอนเย็น อาจารย์คณานันท์ให้ความรู้เรื่องการเลือกซื้อเครื่องมือเครื่องใช้ในการรับมือภัยพิบัติ ทั้งเรื่องเต้นท์ เรื่องไฟฉาย เรื่องมีด เครื่องกรองน้ำ หลังอาหารเย็น ทุกคนจึงแยกย้ายปฏิบัติภารกิจส่วนตัว และรวมตัวีกครั้งเพื่อการทำสมาธิ และเมตตาอัปปมาณฌาน พูดคุย ถามตอบปัญหาการนั่งสมาธิ และพักผ่อน เพื่อเตรียมตัวลุยงานในวันที่สอง ซึ่งเป็นวันที่เราจะเรียนรู้เรื่องการทำดิน ผสมดิน เหยียบดิน และการทำอิฐดินดิบ (รายละเอียดและวีดีโอจะตามมาทีหลังค่ะ)

 

น่าสนุกจังเลยพี่ แก้ว

 

คืนที่สองอาจารย์คณานันท์ได้ต่อสมาธิให้อีกครั้ง และสอนวิชาแต่งกองทัพ ทุกคนผ่านการทดสอบว่าต่างมั่นคงในไตรสรณคมณ์กันทั้งสิ้น อาจารย์วินเดินทางมาถึงในวันที่สองและได้ฝึกร่วมกับพวกเรา ในคืนที่สองนี้ อาจารย์วิน และอาจารย์ชัชจึงได้ช่วยฝึกมโนมยิทธิให้อีกด้วย เช้าวันที่สามที่บ้านดินมดแดง เราทำดินอีกครั้งโดยการผสมทราย แกลบดิบ และแกลบสุก ย่ำดินอีกครั้งเพื่อผสมดินไว้ใช้เป็นตัวประสานอิฐดิน แล้วเราก็เริ่มทดลองก่อกำแพงขึ้นมา สักพักก่อนที่เราจะกลับฝนก็ตกลงมาค่อนข้างหนักให้ได้ชุ่มฉ่ำไปตาม ๆ กัน สักพักฝนหยุดจึงได้แต่งตัวแยกย้าย บ้างนั่งพูดคุยกับเจ้าของบ้าง บ้างก็แยกย้ายกันกลับ

ขอบคุณในน้ำใจไมตรีของพี่ตุ้ย พี่ตุ๊ก และน้องเพื่อน เจ้าของบ้านดินมดแดงที่แสนน่ารักและอบอุ่นท่ามกลางกลิ่นไอดิน

ขอบคุณอาจารย์คณานันท์ที่เสียสละทุกอย่างเพื่อนำทางให้ทุกคนได้รู้จักคุณค่าของตนเอง และส่องทางแห่งธรรม นำพวกเราให้ก้าวเดินบนเส้นทางแห่งสัมมาทิฐฐิ สัมมาสมาธิ และสัมมาปฏิบัติ

ขอบคุณอาจารย์เต้ ที่ใ่ห้ความรู้ในเรื่องโครงการในพระราชดำริต่าง ๆ และเป็นพ่อครัวที่ช่วยทำอาหารแสนอร่อยทุก ๆ มื้อ

ขอบคุณอาจารย์วิน และอาจารย์ชัชที่ช่วยนำทางและให้ความรู้ในเรื่องสมาธิ

ขอบคุณพลขับทุกท่าน ขอบคุณคุณตุ๊กและคุณแมนสำหรับยานพาหนะ

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกท่าน ทั้งใหม่และเก่าที่ต่างช่วยกันคนละไม้ คนละมือ ให้ทุกกิจกรรมสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ขอบคุณเด็กตัวน้อย ๆ ที่ได้มาเข้าร่วมกิจกรรมกับพวกเราในครั้งนี้ ที่ได้ช่วยสร้างสีสรร และเสียงหัวเราะให้กับพี่ป้าน้าอาได้ตลอดเวลา

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งไปให้จากเพื่อนชาวพลังจิตทุกท่าน

และจะนำรายละเอียดต่าง ๆ มานำเสนอต่อไปค่ะ

 

ขอเชิญอ.เต้เอารูปลงครับ
คลิกอัพโหลดรูปและจัดการไฟล์ ก่อน
จากนั้นคลิกเลือกไฟล์ภาพจากคอมของตนเอง
อัพโหลก แล้วจึงส่งครับ อาจช้าหน่อย
เพราะสปีดอัพโหลดส่วนใหญ่แค่ .5เมก

 

สำหรับการทำบ้านดินนั้น

ควรระวังเรื่อง น้ำ เรื่องฝนอย่างยิ่ง เพราะบ้านดินไม่ชอบน้ำ แต่ชอบแดด

หากจะสร้าง ควรวางแผนเรื่องระดับความสูงของที่ดิน

การปรับพื้น การยกระดับพื้น เพื่อกันน้ำกระเด็น ดักฝุ่นและกันแมลงรวมถึงสัตว์เลื้อยคลานด้วยครับ

หลังคา กันสาดที่ยื่นคลุมได้กว้าง ก็มีประโยชน์มาก ในการกันน้ำ กันแดด

หากบ้านดินมีเพดานสูง ออกแบบให้โปร่ง มีลมพัดมากพอก็จะเย็นสบายมากเลยครับ

หาก หลังคาเตี้ยอยู่ต่ำ ปลูกชิดกันเกินไป อับลม และผนังโดนแดดจัด ก็ระอุเอาเรื่องเช่นกัน

ดังนั้นอยากให้เริ่มตั้งแต่การวางแผน การสร้างตั้งแต่ต้น

จุดดีมากๆ ก็คือ หากลงแขก ลงแรงร่วมใจกัน เราอาจสร้างบ้าน 1 หลังได้ในราคา ต่ำกว่า 1หมื่นบาท ขนาดพื้นที่ 30 ตารางเมตร

 

ทริปหน้าถ้ามีโอกาส ขอไปด้วยสี่ชีวิต (พ่อ+แม่+ลูกชายและลูกสาว):z8:z8:z8

 

อ้างอิง:
<table width="100%" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ต้อย&ปรีชา

ทริปหน้าถ้ามีโอกาส ขอไปด้วยสี่ชีวิต (พ่อ+แม่+ลูกชายและลูกสาว):z8:z8:z8
</td> </tr> </tbody></table>
ยินดีต้อนรับพี่ต้อย และ ครอบครัวค่ะ ถ้ามีจัดทริปคราวหน้าจะโทรแจ้งนะคะพี่

...................................................................................

ทริปนี้ได้บรรยากาศ แบบสบายๆค่ะ

เจ้าของสถานที่ บ้านดินมดแดง คือพี่ตุ้ย พี่ตุ๊ก และลูกสาว ทุกท่านน่ารัก มีน้ำใจ และอัธยาศัยดีมาก กลับมาถึงบ้านยังคิดถึงเสียงหัวเราะดังสดใสของพี่ตุ๊ก และเรื่องชวนหัว มุขตลกต่างๆ ที่พี่ตุ้ยคอย หยอด คอยแซวพวกเรา ให้ยิ้มได้ทุกเวลาตลอด 3 วัน 2 คืน

ขอบพระคุณ อ.เล็กและคณะ ที่ จัดทริปดีๆแบบ นี้ ให้พวกเราได้มีโอกาส มาเรียนรู้ และเป็นพื้นฐานที่มีประโยชน์ ที่จะได้ต่อยอดกันต่อไปในอนาคต


สิ่งที่ได้รับและเรียนรู้จากจากทริปนี้ เริ่มกันตั้งแต่

* การได้เข้าไปเรียนรู้วิธีทำ และได้ลงมือทำงานจริงของ พวกเรา ณ.สถานที่จริง ทำให้เกิดแรงบันดาลใจตามมา กับหลายๆท่าน จากการที่ได้เห็นผลงานต่างๆที่เกิดขึ้นมาเป็นบ้านดินมดแดง ที่น่าภาคภูมิใจในทุกวันนี้


* ได้เรียนรู้จาก ประสบการณ์จริงของพี่ตุ้ยเอง ที่เล่าถึงที่มาที่ไป ความคิด จุดเริ่มต้น หรือปัญหาต่างๆในการทำงาน จนกระทั่งออกมาเป็นบ้านดินมดแดง รวมทั้งผล งาน ต่างๆ ที่เป็นรูปธรรม ณ.ปัจจุบัน


* ความสำคัญของ ความสามัคคี และร่วมแรงร่วมใจในการทำงาน ของหมู่คณะ


* ความมีน้ำใจ เสียสละ และการแบ่งปัน เมื่ออยู่ร่วมกัน


* ความภาคภูมิใจ ในผลงานที่ได้ลงมือทำด้วยตนเอง ทำให้ได้เรียนรู้ว่าไม่เป็นการยากเกินไปในการสร้างบ้านดินสักหลัง หรือสำหรับเด็ก อาจจะหมายถึงความภูมิใจเล็กๆ ที่ได้ปั้นดินเหนียว จากฝีมือของตนเองสักชิ้น และยกกลับบ้าน


* ความมานะ อดทน พากเพียร และได้ดูตัวเองว่ายังขาด หรือพร่องไปในด้านไหน


* ได้เห็นถึงความสำคัญของปัญญาและความคิดสร้างสรรค์ ในทางที่ก่อประโยชน์นั้น สามารถจะบันดาลก้อนดินที่เราเห็น ว่า เป็นแค่ก้อนดินเล็กๆ ให้เป็นอะไรก็ได้ ตามจินตนาการ ตามใจที่เราปรารถนา เช่นกระถางต้นไม้ ของตกแต่งบ้านต่างๆ โมบาย ซุ้มประตู ภาพนูนต่ำ เตียงนอน ห้องน้ำ ห้องครัว เตาเผา ห้องอบสมุนไพร และบ้านสักหลัง


ขอ เพียงให้เรามีปัญญา ความคิดดี ความตั้งใจดี และตั้งใจจริง เพียรพยายามและอดทน เป็นต้นทุนพื้นฐาน


* เสียงหัวเราะ ความสนุกสนาน และมิตรภาพอันงดงาม ที่ เกิดตามมาระหว่าง 3 วัน 2 คืน แบบไม่เว้นระยะให้หยุดพัก และสาวๆ ยินดีเป็นพิเศษ ที่ได้ต้อนรับน้องชายน่ารัก น้องวิน ที่ตามมาสมทบทีหลังด้วยนะคะ


* ได้เรียนรู้ธรรมะ จากการสอนของอ.เล็ก และอีกหลายท่าน ได้เรียนรู้ที่จะอยู่ใกล้ชิด ธรรมชาติ และได้เรียน รู้ ที่จะดูกาย และใจของตนเองควบคู่กันไป


* เรียนรู้ ที่ จะแก้ปัญหาไปตามสถานะการณ์ที่เหมาะสม และการใช้อุปกรณ์ต่างๆ


* ได้ ชิมอาหารแสนอร่อย จากเชฟมือทอง อ. เต้ และแม่ครัวจำเป็นทุกท่าน (ทริปหน้าคงได้ไอเดีย จัดเมนูทำทานเองกันเพิ่มขึ้น) ไก่ย่างและกับข้าวมื้อเด็ด รวมทั้งขนุนและมะขามหวานที่เด็ด จากต้น ณ.บ้านดินมดแดง


* ได้อบสมุนไพร ทำให้สด ชื่น และหอมติดกาย กันด้วยค่ะ



เชิญ เพื่อนๆพี่ๆ น้องๆทุกท่าน มาช่วยต่อเติมเสริม ในสิ่งที่ได้รับจากทริปนี้กันด้วยนะคะ


^^ ขอปิดท้ายด้วยการ ขอขอบพระคุณพ่อบ้าน ที่อนุญาติและเป็นอีกแรงกายและแรงใจพาสาวๆได้มาร่วมทริปด้วยค่ะ (ทริปหน้าจะได้ฉลุยกับเขาบ้าง....)

 

ผมจะขอลงเกี่ยวกับรายละเอียดของความรู้ที่ได้เรียนมา ตั้งแต่วันแรก จนถึงวันที่สามนะครับ

ในวันแรกนั้น สิ่งที่เราได้เรียนกันก็คือ การปั้นตุ๊กตาดินเผา
โดยเริ่มแรก พี่ตุ๊ย ก็สอนเกี่ยวกับ การขึ้นรูป โมเดิร์น

ซึ่งเป็นการปั้นที่มีควมอิสระ พอปั้นออกมาแล้ว จะเป็นผลงานชิ้นเดียว ไม่มีใครมาก็อปของเราได้ ทำให้ตายก็ไม่เหมือน

และผลงานแต่ละชิ้นจะบ่งบอกถึงลักษณะ สภาวะ อารมณ์จิต คำอธิษฐานของผู้ทำได้เป็นอย่างดี

โดยวิธีการขึ้นรูป โมเดิร์นนั้น
เริ่มแรกให้เอาดินซึ่งใช้สำหรับการปั้น ก็คือดินธรรมดา ซึ่งมีความชุ่มฉ่ำด้วยน้ำใจ
พี่ตุ๊ยบอกว่า ถ้าเป็นดินที่มีธาตุเหล็กมากจะยิ่งดี เพราะมีความแกร่ง แต่ผมจำไม่ได้ว่าต้องมาจากจังหวัดอะไร

ให้เอามือจุ่มน้ำ เพื่อให้มือมีความเปียก จากนั้นหยิบดินขึ้นมา ปั้นเป็นลูกกลม ขนาดเท่าไข่เป็ด 2 ลูก
จากนั้นก็ให้วางลง กับแท่นที่ใช้ปั้น แล้วใช้อุ้งมือกด จน ดินกลายเป็นแผ่นกลม หนาประมาณ 1 ซม.
พอได้แผ่นดิน เป็นวงกลมแบนแล้ว ก็ให้กะขนาดจากขอบเข้ามาประมาณ1ซม.
แล้วใช้อุปกรณ์ หัวกลมสำหรับตัดดิน จุ่มน้ำ และกรีดลาก เป็นรูปวงกลม ให้กลมที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
เวลากรีด ให้เข้าลมสบาย ทำจิตให้หยุด นิ่ง ตั้งมั่น หรือกลั้นหายใจ
เพื่อให้มือนิ่ง เที่ยง ตรงตามที่ต้องการมากที่สุด

พอกรีดเสร็จแล้ว เราก็จะได้แผ่นกลม ที่มีความกลม สมบูรณ์ตามความสามารถในการกรีดของเรา

ก่อนจะปั้นอะไรใหม่ ให้เอามือจุ่มน้ำ ล้างมือ ให้สะอาดก่อน เพื่อไม่ให้เศษดินจากคราวก่อนมาทำให้ผิวดินที่ปั้นใหม่ขรุขระ
จากนั้นให้เรา ปั้น เส้น โรตี เส้นทรงกระบอก หนาประมาณ 2ซม. ขนาดยาว เท่าเส้นรอบวงของวงกลม เพราะจะทำเป็นขอบ

ทำมา2เส้นก่อน ในขั้นต้น
พี่ตุ๊ยบอกว่า ให้ใช้วิธีการปั่น พอประมาณ แล้วใช้วิธีการบีบ ด้วยนิ้วโป้ง จนมันกลายเป็นเส้นโรตี อย่าปั่นจนกลายเป็นเส้นโรตี เพราะมันจะไม่ดีเท่าใช้มือบีบ

พอได้เป็นเส้นโรตี แล้วก็ให้เอามาวางขดเป็นขอบ ของวงกลม ถ้ายาวไปก็ตัดออก ถ้าสั้นไปก็เอาดินมาเติม

พี่ตุ๊ยสอนว่า การปั้นทั้งหมด ใช้นิ้วโป้งปั้น นิ้วอื่นใช้ประคอง เพราะน้วโป้ง แข็งแรงและคุมน้ำหนักได้ดีที่สุด
ส่วนเวลาคลึง กด ให้ใช้บริเวณอุ้งมือ อย่าใช้นิ้ว เพราะมันจะไม่เรียบ จากร่องของนิ้ว และลายนิ้วมือ

พอได้ขอบแล้ว ก็ให้เรา ใช้นิ้วโป้ง ปาดจากบนลงล่าง ทั้งขอบด้านนอกและด้านใน
ปาดเพื่อเชื่อมโรตี กับแผ่นวงกลม เข้าด้วยกัน
เราก็ปาดด้วยนิ้วโป้ง ไปเรื่อยๆ จนเรามองไม่เห็นรอยต่อ รอยแตก ของบริเวณที่เชื่อมกัน

คราวนี้เราก็จะพอเห็นแล้วว่ามันจะกลายเป็นอะไร มันจะกลายเป็นลักษณะทรงกระบอก
เราก็ทำแบบเดิมซ้ำ ปั้นโรตี แล้วก็เอามาขดเป็นขอบ ขึ้นไปทีละชั้น ทีชั้น

ตั้งแต่ชั้นที่3เป็นต้นไป ให้เราใช้นิ้วชี้ ในการปาดวน ด้านในของทรงกระบอกของเรา
ปานวนตามเข็มนาฬิกาด้วยนิ้วชี้ เพื่อให้ด้านใน มีความเรียบ และอยู่ในระนาบแนวตั้งที่เสมอกัน
และเวลาหมุนทรงกระบอกเพื่อปาดด้านในนั้น อย่าจับที่ทรงกระบอกแล้วหมุน
ให้หมุนที่แท่นปั้น เพื่อไม่ให้ทรงกระบอกของเราเสียรูป จากแรงที่มือของเรา

จากนั้นก็ปั้นโรตีเติมไปเรื่อยๆ จนได้ซัก7-8 ชั้น จะสูงประมาณ20ซม.
ปาดด้านนอก ด้านใน ด้วยนิ้วโป้ง และปาดด้านในตามเข็มนาฬิกา ทุกชั้น

คราวนี้พอได้ทรงกระบอกแล้ว หรือบางคนก็อาจจะกลายเป็นอ่าง เป็นครก เป็นกะละมัง ไปแล้วเมื่อถึงจุดนี้

คราวนี้พี่ตุ๊ยก็บอกว่า ทรงโมเดิร์น ก็คือ การถ่ายทอด ความรู้สึก จินตนาการ ความเป็นตัวของเราลงไปในชิ้นงาน จึงเป็นสิ่งที่ใครก็อปของเราไม่ได้

จากนั้นพี่ตุ๊ยก็จับงานที่ปั้นขึ้นมา แล้วก็บิด จนเบี้ยว แล้วก็โยนให้อีกคนนึงรับ โยนไปโยนมา
พวกเราก็งงกันเล็กน้อย

พี่ตุ๊ยก็บอกว่า เราจะต่อย จะทุบ จะอัด จะโยนมันยังไงก็ได้
บางคนที่มีความโกรธ ความรุนแรงของจิตใจ ก็จะทุบ จะอัด เพื่อระบายอารมณ์ใส่ในชิ้นงาน
บางคนที่มีจิตใจที่ดีงาม มีความรัก ก็จะบรรจง ปั้นด้วยความอ่อนช้อย ถ่ายทอด คลื่น อารมณ์ สภาวะจิต ลงไปในชิ้นงาน

เช่น บางท่าน ก็บิด ทรงกระบอกจนกลายเป็นรูปดอกกุหลาบ บางท่านก็ทำเป็นพาน
บางท่านก็เป็นรูปหัวใจ

เราจะบิด จะทุบ จะบรรจงปั้นอย่างไร ก็สุดแล้วแต่อารมณ์จิต จินตนาการของเรา

ถึงจุดนี้ทุกๆคน ก็ปั้นชิ้นงานของตัวเอง พี่ตุ๊ยก็เดินดู และวิจารณ์ในชิ้นงาน ว่าคนปั้นมีนิสัยอย่างไร

ของผมตอนแรก ผมปั้นเป็นรูปหัวใจ พี่ตุ๊ยบอกว่า มันแข็งเกินไป
แล้วพี่ตุ๊ยก็มาจับบิด บีบ กด จนหัวใจเบ่งบานออก คล้ายกับใบโพธิ์ หัวใจมันตื่นขึ้น จนเป็นโพธิ์

พี่ตุ๊ยบอกว่า มันต้องมีความอ่อนช้อย มันต้องมีน้ำหนัก มีหนัก มีเบา มีจิตวิญญาณ มีหัวใจในชิ้นงาน

ความรัก หัวใจ มันไม่ใช่ พันธะ คำมั่นสัญญา หรือสิ่งที่เราต้องทำ แต่มันเป็นเรื่องของความอ่อนโยน ความนุ่มนวล อาการที่เบ่งบานของดวงจิต

พี่ตุ๊ยสอนผมว่า มันเป็นเรื่องปรกติที่จะแตกต่าง แต่มันเป็นเรื่องผิดปรกติที่ไม่มีแตกต่าง


เสร็จการปั้นทรงโมเดิร์นแล้ว เดี้ยวผมจะมาลง ในการปั้นมดแดง และผึ้งต่อไปนะครับ

 

* ขอสอดแทรก เรื่องราวเล่าขาน สนุกสนาน ตามกันไปเป็นระยะ เพื่อให้ได้บรรยากาศ ร่วมไปด้วยนะคะ


ร้างลาจากการจับดินเหนียวมา สิบกว่าปี และไ้ด้กลับมาเริ่มปั้น เริ่มนวดดินใหม่ที่บ้านดินมดแดง ก็ให้หวนคิดถึงตอนที่ได้สร้างสรรค์งานปั้นตามจินตนาการ สมัยที่ยังเป็นนักเรียน และนักศึกษา อายุประมาณ 16 - 20 ปี


เพื่อนส่วนใหญ่ในวัยเรียน ยังเด็กๆกันอยู่ บางครั้งจินตนาการจะสูงกว่าผู้ใหญ่ มีพลัง มีความสนุกสนานที่จะปั้น กล้าจะบิดจะทุบ จะพอก และกล้าแสดงออก (บ้า) ชอบที่จะลอง หรือมองหาเทคนิคแปลกๆที่แตกต่าง ......


ยังจำได้เหมือนเพิ่งผ่านมาไม่นานนี้ ...... ว่าตอนที่ยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เป็นน้องใหม่ปีหนึ่ง....... ในห้องเรียนปั้น คลาสแรกนั้น........อาจารย์ให้นักเรียนทุกคนปั้นอะไรก็ได้ที่ชอบ ตามใจตามจินตนาการของเราเอง ทุกคนก็จะมารวมตัวกันในโรงปั้นห้องใหญ่ หลังคาสูง ต่างคนต่างไปเลือกหามุมสิงสถิตของตัวเองคนละมุม..... และเริ่มขึ้นงานดินเหนียว เริ่มปั้นเป็นสิ่งต่างๆ เป็นตัวอะไรก็ได้ แล้วแต่ใจ ตามแต่จะชอบ ก็คิดกันไปออกแบบกันไป มั่วกันไปบ้าง ...... ตามจินตนาการของแต่ละคน


มองไปทางไหนก็เห็นผลงานที่แตกต่างของเพื่อนๆร่วมชั้น จากเล็กๆ เริ่มใหญ่ขึ้นๆ จากเรียบๆ เริ่มมีแปลกๆ ประหลาดๆ ...... บางชิ้นงานก็ น่ารัก ตลกๆ แต่ดูลงตัว บางชิ้นอาจดูโหด มัน ฮา โลดโผน .... แต่ก็ยังแอบอารมณ์ กุ๊กกิ๊กน่ารักเอาไว้ ... แต่ละชิ้นงาน จะแฝงเอกลักษณ์ส่วนตัวกันสุดฤทธิ์จริงๆ

....... และแน่นอน คือทุกชิ้นที่มองไปนั้น ให้อารมณ์ที่แตกต่าง แบบไม่ซ้ำกันเลย.......


คล้่ายๆกับที่เวลาเรามองหน้าเจ้ามดแดงดินเหนียว ... แต่ละตัว ... ของแต่ละคนที่ปั้นออกมา ก็จะให้อารมณ์น่ารักต่างกัน เท่าที่เดินชมและจำได้มีดังนี้ ....

* มีมดแดงปลายหนวด 2 ข้าง เป็นรูป หัวใจ กิ๊บเก๋ น่ารักมาก ...... ตัวนี้ของน้องซัน Forever In LoVE สมชื่อจริงๆ เสร็จตัวแรก พอเริ่มปั้นตัวที่สองก็เอาหนวด 2 อัน มาชนกัน (อีก) โค้งหยักเป็นรูป หัวใจ โอ ... ช่างร้ายเหลือ น้องเรา ....


* มดแดงกล้ามใหญ่ BIG จอมพลัง พร้อมจะพิทักษ์ปกป้อง .... ตัวนี้ไม่ใช่ใคร ของอ.เล็กนั่นเอง


* มดแดงสงสัยว่าจะเป็นโรค เท้าช้าง ตัวนี้ของพ่อบ้านเราเอง ปั้นต้นขามดแดง และน่องเป็นลำอวบใหญ่เท่ากัน คากิ มากที่สุด .... น่ารักดูตลก จนเห็นแล้วต้องเผลอตัวหัวเราะอุทาน .... ( เอ่อ...หวังใจว่าคงจะไม่ได้ใช้คนใกล้ตัวเป็นแบบนะจ๊ะ )


* มดแดง ใส่หมวกเก๋ไก๋ แอบเอียงคอ น่ารักเชียว .... ตัวนี้ของอ.เต้ แสดงถึงตัวจริงว่าเป็น ผู้ชายอบอุ่น กุ๊กกิ๊ก น่ารัก (แถม ทำอาหารอร่อยอีก)


* มดแดงหนวด ปลายแหลม เปี๊ยววว.... ดูคล้ายดั่งเขา ม้านิลมังกร แสดงออกถึง พลังเงียบ แต่เตรียมพร้อม ... ตัวนี้น่าจะเป็นของ น้องหญิง .....


* มดแดง ตาหวาน ส่งสายตาเยิ้มฉ่ำ ยิ้มจนตาปิด บ้องแบ๊ว น่ารักเป็นที่สุด เหมือนเจ้าตัว .... ตัวนี้เป็นของคุณแก้ว


* มดแดงมี ปีกแบบนกกำลังโผบิน ปากคล้ายดั่งเป็ด เจ้าแห่งจินตนาการ..... ความแตกต่าง ที่มีเอกลักษณ์ ลงตัว ตัวนี้เจ้าของมารายงานตัวด่วน ....... จำกันบ่ได้ ของคุณเจย์ใช่หรือเปล่าหนอ.....


* มดแดงหน้านางแบบ ยิ้มสดใส น่ารักสมสัดส่วน เหมือนสาวน้อยแรกรุ่น ....อันนี้ของเจ้านก


* และมดแดงมียันต์ที่บั้นท้าย............ ตัวนี้ต้องขอให้เจ้าของ มารายงานตัวด่วนจ๊ะ จำไม่ได้...



เวลาที่เรามองหน้ามดแดงทั้งหลาย จะเห็นได้กระทั่งลายละเอียดว่าแม้แต่หน้าตาของแต่ละตัวก็ มีเสน่ห์น่ารัก ไม่เหมือนกันเลย แค่มดแดงเอียงคอนิดๆ แค่จังหวะรอยยิ้มบนปากมดหน่อยๆ แค่ฉีกยิ้มปากกว้างๆ หรือแอบเผยอยกมุมปากสูงต่ำไม่เท่ากัน ก็ให้ผลที่แตกต่าง เป็นการแสดง อารมณ์ แสดงสีหน้าของมดแดงแต่ละตัว จนได้บุคลิกน่ารักที่ดูแตกต่างกันแล้ว......


ในผลงานชิ้นหนึ่งๆนั้น เมื่อเราพินิจมองดู ..... จะเห็นว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่สอดแทรกไว้

สิ่งนั้นอาจบ่งบอกถึง ตัวตนของคนปั้น ..... อารมณ์ ..... ความคิดคำนึง ..... หรือบุคลิกลักษณะของเจ้าตัว จะแสดงออกมา ณ.ขณะนั้น

ยิ่งถ้าเราได้ใช้เวลากับการทำงานมากขึ้น ..... เริ่มทำความเข้าใจ .... ผสานสัมผัสของมือและใจเข้าด้วยกัน จากที่เริ่มต้นอาจรู้สึกเกร็งๆ ชิ้นงานก็จะออกมาแข็งๆ พอเริ่มชินกับก้อนดินในมือแล้ว ต่อมาก็จะเริ่มดีขึ้นๆ ..... จะเริ่มปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเอง เริ่มสบายและเรียนรู้ที่จะผ่อนคลาย ..... และค่อยๆเป็นอิสระมากขึ้น

...... จะเห็นสิ่งเหล่านี้ได้จากพัฒนาการในผลงานของแต่ละคน ........


ยังจำได้ว่าผลงานของตัวเองในชั้นเรียนคลาสแรก ตอนเป็นนักศึกษาคราวนั้น

ได้ปั้นดินเหนียวเป็นสัตว์ในเทพนิยาย ...... รูปทรงคล้ายมังกรตัวอวบอั๋น อ้วนกระปุ๊กลุ๊ก มีปีกกางออก 2 ข้าง มีหางผูกโบว์ และมีเขาหนึ่งเขาโค้งงอตรงกลางหน้าผาก ดูหน้าตา ติงต๊อง .... น่ารักเหมือนในการ์ตูน ..... กว่าจะเสร็จทันเวลาก็ได้ปะเสริมเติมแต่ง ผลงาน หมุนไปมากับการเดินดูหน้า ดูหลังจนพอใจ แล้วก็มายืนยิ้มภูมิใจในผลงานของตัวเอง ......

หวนนึกถึงครั้งใด ..... ก็ยังความสุขความประทับใจมาจนถึงทุกวันนี้ (จริงๆแล้วประทับใจ เพราะมีความสุขในช่วงเวลาของการทำงานมากกว่า ส่วนผลงานนั้นก็เป็นผลพลอยได้ที่รองลงมา ........)



จากกาลเวลาที่ผ่านมาเนิ่นนานนั้น ...... เมื่อได้กลับมาจับดินเหนียวที่บ้านดินมดแดงอีกครั้ง

ทำให้เกิดอาการ ....เกร็ง มือไม้แข็ง..... นึกไม่ออกว่าจะปั้นอะไรดีหนอ จนกระทั่งคิ้วขมวดผูกเป็นโบว์กลางหน้าผาก ..... โดนอ.เล็ก เตือนให้เอาโบว์ออกหน่อย ให้ใช้อารมณ์สบาย ในการทำงาน ..... แต่ก็ยังมีห่วงหน้าพะวงหลังอยู่ดี เพราะต้องมาช่วยสอน ช่วยปั้นให้ลูกลิงจอมซนอีก 2 ตน ที่เกาะติดอยู่ไม่ห่าง ..... เลยยังผูกโบว์โชว์บ้างเป็นระยะ.........


ตอนแรกนั้น ก็ได้แต่ขึ้นชิ้นงานตามแบบ ที่ครูพี่ตุ้ยสอนเป็นขั้น เป็นตอน ดูเป็นงานเป็นการ


รู้สึกขัดเขินและเกร็ง .....ต่อมาก็ตั้งใจว่าเอาหล่ะ ..... จะเริ่มแล้วนะหนูดินเหนียว ..... เอาแบบว่าทำไปตามแต่มือและความรู้สึกจะพาไป ..... น่าจะออกมาให้ดีได้ ก็แล้วกัน ...... จากรูปทรงกระบอกคล้ายแจกัน ทรงตรงแหน๋ว ..... ก็ค่อยๆคลี่คลาย จนกระทั่งออกมาเป็นผลงาน 1 ชิ้น

...... เป็นรูปหน้าคนยิ้ม จากที่หางคิ้วตกเกินไป หน้าตาตุ๊กตา ไม่สดใส ครูพี่ตุ้ยก็แนะนำว่า ให้ไปทำศัลยกรรมคิ้วมาใหม่ พอได้ยกหางคิ้วขึ้นก็เห็นผล หน้าตาก็แลดูสดชื่นขึ้นเป็นกอง .... ปากก็เริ่มยิ้มกว้างมากขึ้น ... มากขึ้น ... แก้มก็เริ่มอิ่มขึ้นๆ ด้วยการพอกดินเสริมเข้าไป ......อืมม.... เริ่มแล้วซินะ ! ...... เริ่มเข้าท่าเข้าทาง ......


บรรยากาศในการทำงานนั้น ก็ได้ครูพี่ตุ้ยที่สอน คอยแหย่ คอยแซวผลงานของแต่ละคนทำให้ ได้บรรยากาศสนุกสนาน ชวนหัว ชวนยิ้ม ทุกคนรู้สึกสนุกและผ่อนคลาย แซวกันเองไปมา ทำงานกันไปก็หัวเราะกันไป ส่งยิ้มกันไป ปั้นกันไป อากาศร้อนก็พลอยคลายจางลงได้ ...... ส่วนบรรดาเด็กๆ ไม่เคยได้จับดินเหนียวมาก่อน ก็ได้ลองเรียนรู้ และสนุกสนานกันใหญ่... จากการทดลองปั้นดินจริงๆในครั้งนี้ ไม่ใช่ดินน้ำมันเหมือนที่เคย .....


บางช่วงขณะที่พี่ตุ้ยสอนว่า ต้องกลั้นลมหายใจ ตอนตัดขอบดินเหนียวให้เป็นวงกลม ก็นึกขึ้นมาได้ว่า สมัยตอนที่เราเรียน เวลาวาดเขียนลายไทยนั้น เราต้องลากภู่กันเส้นเล็กๆเพื่อตัดขอบงานลายไทย หรือลายกนก ก็ต้องใช้วิธีนี้เช่นกัน ..... ยิ่งตอนเขียนรูปหน้า เขียนคิ้ว เขียนตา ตัวคนหน้า พระ นาง ให้ได้เส้นสายอ่อนช้อยแล้ว ยิ่งต้องกลั้นหายใจกันสุดฤทธิ์ ...... เป็นการรวมสมาธิชั่วขณะแบบทางลัดวิธีหนึ่ง ไม่แตกต่างกันเลย......


การที่ได้ปั้นดิน นวดดิน และ พอก ตัด ทอน ลด ตกแต่งกันไปเรื่อย ตามความคิด ตามมือและนิ้ว ..... นั่นก็คือการทำงานอย่างหนึ่งที่ต้องใช้ใจ ... ใช้สติ การรวมสมาธิ ความเพียร และจินตนาการผสานเข้าด้วย


... จนแลดูเหมือนว่า ในการทำงาน (ศิลปะ หรือ งานทุกอย่าง ) สักอย่างนั้น ... คงเป็นเวลาที่ำเราได้รวมสิ่งต่างๆผสานเข้าไว้ด้วยกัน ทั้งธรรมชาติจากภายในตัวเรา และธรรมชาิติจากภายนอกที่เราสัมผัสได้ จินตนาการ ความงดงาม ความพากเพียรพยายาม หลายสิ่งหลายอย่างนั้น มีธรรมะเป็นส่วนประกอบอยู่เสมอถ้าเรามองเห็น ...........


เราอาจจะเปรียบการเรียนรู้ที่เกิดขึ้น ณ.ขณะนั้นๆ ได้กับข้อธรรม หรือ กับธรรมชาิติบางประการ

และสิ่งนั้นเองที่จะย้อนกลับมาแสดงให้ใจเราได้เห็น เช่นน้อง Xorce ได้กล่าวเล่าบรรยาย ถึงความรู้สึกเอาไว้ ..... เราอาจได้มีเวลาสำรวจใจของเรา ว่าณ.ขณะนั้นใจของเราเป็นอย่างไร ขณะทำงานเราได้นำสิ่งต่างๆมาผสมผสานจนลงตัวเป็นหนึ่งเดียวกันได้เป็นอย่างดี......แล้วหรือไม่ ...... แล้วเราจำเป็นต้องปรับปรุงแก้ไข หรือเรียนรู้ เพื่อพัฒนาต่อไปอย่างไร ...........

 

อนุโมทนาค่ะ แค่อ่านตามทำให้รู้สึกเหมือนเข้าไปสัมผัสจริงๆเวลาปั้นดินค่ะ ถ้ามีโอกาสอยากไปฝึกบ้างค่ะ ^^

 

แต่ละท่านสรุปงานกันสุดยอดมากค่ะ เชิญชวนทุกท่านที่ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน ช่วยกันคิดกันเขียนสิ่งละอันพันละน้อยเก็บเป็นบันทึกแห่งความทรงจำนี้ไว้ร่วมกันนะคะ

 

ทะยอยมาทำการบ้านส่งให้เพื่อนๆอ่านกันเร็วๆ

 

เอารูปมาเพิ่มเติมครับ

 

เพิ่มเฉพาะรูปก็แล้วกันนะครับ ขอบคุณน้อง ๆ ที่น่ารักทุกท่าน นะครับ ถ้ามีโอกาศจะไปร่วมทริปแบบนี้อีกครับ

 

<DD>รบกวนนิดค่ะ พอดีอยากสร้างบ้านดินพอดีเหมือนกันค่ะ แต่ส่วนตัวคงไม่มีความรู้ไปทำ อยากรบกวนขอให้ทางพี่ ๆ ช่วยส่งวีซีดีสาธิตขั้นตอนต่าง ๆ มาให้ด้วยได้ไหมค่ะ ยินดีออกค่าใช้จ่ายให้หมดค่ะ ถ้าได้รบกวนส่งมาที่<DD>น.ส.อุษาวดี ติยะบุตร<DD>128/4 หมู่ 1 ต.คอนสาร อ.คอนสาร จ.ชัยภูมิ 36180</DD> ขอบคุณค่ะ

 

แวะมาเอาตุ๊กตา ของฝาก อิอิ ..น่ารักทั้งนั้นเลยจ๋า

 

หลวงพ่อ.....ค้นให้แล้วเด้อ..ส่งแสตมป์ ไปขอเอา

<DD>

<DD>

<DD>

<DD>แจกฟรี วีซีดี
เชิญลงชื่อในบอร์ดได้เลยครับ แล้วส่งซีดีเปล่า 2 แผ่นใส่ซองจ่าหน้าซองถึงตัวท่านเอง ติดแสตมป์ 6 บาท แล้วใส่ซองส่งมายัง ศูนย์เรียนรู้และเผยแพร่การทำบ้านดิน (กลุ่มบ้านดินไทย) 3 หมู่ 11 ต.ท่ามะไฟหวาน อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ 36150
</DD>
ที่...http://board.baandinthai.com/index.php?board=12.0

 

สวัสดีค่ะ

ผ่านไปด้วยความประทับใจสำหรับกิจกรรมเรียนสร้าง บ้านดิน 23-25 เมษายน 2553



ได้ความรู้ ได้ออกกำลังกาย(เท่ากับอยู่กรุงเทพเดือนนึง) สนุกสนาน อบอุ่นมากค่ะ
คนแรกที่ต้องขอขอบคุณอย่างมากคือ เพื่อนเอ๋ ที่ได้แนะนำและชักชวนให้มารู้จักพี่เล็ก และเพื่อนๆไ ซึ่งได้มีโอกาสไปทริปบ้านดินมดแดง [SIZE=-1]ทั้งๆ ที่เราโครตจะหายหัวเลยอ่ะ เอ๋ก็ยังคงนึกถึงอยู่เสมอ ขอบคุณนะคะ[/SIZE]

ขอขอบคุณพี่ตุ้ย ครูผู้สอน จิตอาสามุขเยอะที่ทำหน้าที่ได้อย่างไหลลื่นและยอดเยี่ยม

ขอขอบคุณพี่เล็กและขอขอบคุณ พี่เจย์ คุณแก้ว คุณอร อาจาร์ยเต้ น้องจุ๊กกรุ๋ยน้องชัช คุณมิ้น คุณซัน คุณนิก น้องหญิง เฮียใช้ เจ๊เอ๋ น้องปรอง น้องวาวา น้องติณณ์ น้องวินร่วมทริปเดินทางเป็นอย่างยิ่ง
ต้องขอขอบคุณพี่ทุกๆท่าน ที่ได้ให้โอกาสไปร่วมทริปครั้งนี้ด้วย ประทับใจมากถึงมากที่สุดคะ

ขอขอบคุณอาจาร์ยเต้สำหรับอาหารอร่อยๆทุกมื้อ


ขอขอบคุณน้องจุ๊กกรุ๋ยที่นอนคุยเป็นเพื่อนยามอากาศร้อนอบอ้าว

ขอขอบคุณคุณแม่สำหรับมะม่วงกวนแสนอร่อย น้องวินที่ช่วยสอนสมาธิ ขอบคุณที่หน้าตาดีด้วย

[/IMG]
[/IMG]
[/IMG]
[/IMG]

 

มาฝึกสมาธิกันมากๆแล้วจะยิ่ง หน้าตาดี กันยิ่งขึ้น ทุกๆวัน เพราะจิตสบายใจสงบครับ

 

อ้างอิง:
<table border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ mamacat
ผ่านไปด้วยความประทับใจสำหรับกิจกรรมเรียนสร้าง บ้านดิน 23-25 เมษายน 2553



ได้ความรู้ ได้ออกกำลังกาย(เท่ากับอยู่กรุงเทพเดือนนึง) สนุกสนาน อบอุ่นมากค่ะ
คนแรกที่ต้องขอขอบคุณอย่างมากคือ เพื่อนเอ๋ ที่ได้แนะนำและชักชวนให้มารู้จักพี่เล็ก และเพื่อนๆไ ซึ่งได้มีโอกาสไปทริปบ้านดินมดแดง [SIZE=-1]ทั้งๆ ที่เราโครตจะหายหัวเลยอ่ะ เอ๋ก็ยังคงนึกถึงอยู่เสมอ ขอบคุณนะคะ[/SIZE]

ขอขอบคุณพี่ตุ้ย ครูผู้สอน จิตอาสามุขเยอะที่ทำหน้าที่ได้อย่างไหลลื่นและยอดเยี่ยม

ขอขอบคุณพี่เล็กและขอขอบคุณ พี่เจย์ คุณแก้ว คุณอร อาจาร์ยเต้ น้อง จุ๊กกรุ๋ยน้องชัช คุณมิ้น คุณซัน คุณนิก น้องหญิง เฮียใช้ เจ๊เอ๋ น้องปรอง น้องวาวา น้องติณณ์ น้องวินร่วมทริปเดินทาง เป็นอย่างยิ่ง
ต้องขอขอบคุณพี่ทุกๆท่าน ที่ได้ให้โอกาสไปร่วมทริปครั้งนี้ด้วย ประทับใจมากถึงมากที่สุดคะ

ขอขอบคุณอาจาร์ยเต้สำหรับอาหารอร่อยๆทุกมื้อ


ขอขอบคุณน้องจุ๊กกรุ๋ยที่นอนคุยเป็นเพื่อนยามอากาศร้อน อบอ้าว

ขอขอบคุณคุณแม่สำหรับมะม่วงกวนแสนอร่อย น้องวินที่ ช่วยสอนสมาธิ ขอบคุณที่หน้าตาดีด้วย



</td> </tr> </tbody></table>
ได้ความรู้ ได้ออกกำลังกาย(เท่ากับอยู่กรุงเทพเดือนนึง) สนุกสนาน อบอุ่นมากค่ะ


แล้วอยากออกกำลังกายอีกไหมจ๊ะ ...... อีกสักเดือน ...... หุ่นเพรียวเลย ............



.......................................................................................................

ขอขอบคุณคุณ แม่สำหรับมะม่วงกวนแสนอร่อย น้องวินที่ ช่วยสอนสมาธิ ขอบคุณที่หน้าตาดีด้วย




อ่านแล้วอมยิ้ม .... ชวนให้นึกถึงประโยคเด็ด ประจำทริป .......... ของน้องซัน .....

แต่น้องวินเขาก็แสนจะ น่ารักจริงๆ ต้องขอขอบคุณด้วยคน ..........

( ไปนก .... ไปลุยข้าม ... ... น้องซันด้วยกัน ..... 5 5 5 5 ..... )






........................................................................................................