ถ้าไม่อยากเจอผี อย่าไปสนใจเรื่องผี

ตามธรรมดา มนุษย์เรา เวลาสนใจเรื่องอะไร ก็จะเอาใจ เอากายไปวุ่นวายกับเรื่องนั้นๆ จนเป็นเหตุให้เกิด กรรมต่างๆ ตามมา ยกตัวอย่างเช่น

เวลา ไปสนใจเรื่องการพนัน เราก็ไปคบค้าสมาคมกับคนเล่นการพนัน
เวลา ไปสนใจเรื่องคอมพิวเตอร์ เราก็ไปคบค้าสมาคมกับคนเล่นคอมพิวเตอร์
เวลา สนใจเรื่องพระเครื่อง เราก็ไปคบค้ากับพวกเซียนพระ
เรื่องของจิต มันก็ดึงดูดกันมาแบบนี้แหละ

ซึ่ง เราเองนั่นแหละ ที่พาใจไปคบค้าสมาคมกับคนเหล่านั้น ทีนี้ ธรรมชาติของคนกลุ่มเดียวกัน พอเจอกันเห็นกัน มันก็อยากพบอยากคุยกัน หรือที่เรียกว่า
ผีเห็นผี

แล้วก็พากันไปก่อกรรม ก่อเวร เช่น คนนั้นรู้มาก คนนี้มีความรู้ คนนั้นเก่งเรื่องนั้นเก่งเรื่องนี้ คนอื่นๆ ก็เฮตามกันมา มาก่อกรรมก่อเวรกันไป หลอกกันบ้าง ดีกันบ้าง แข่งกันบ้าง อิจฉากันบ้าง ต่างๆ นาๆ


ทีนี้ พอมาดูเรื่องผี พวกผี เทวดา คน มันก็เหมือนกัน พอเอาใจไปกลัว ไปพัวพัน กับเรื่องผีๆ มันก็ดึงดูดกันมา ผีมันก็เห็นเรา เราก็เห็นผี เหมือนกัน
พอเราเห็นเราก็กลัว พอกลัวเราก็ไปหาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาแก้ไข ไปเอาพระมาแขวน ไปท่องคาถา ทีนี้ ถ้าพอหอมปากหอมคอ เราก็เรียกว่า ทางสายกลาง แต่บางคน แทนที่จะเดินทางสายกลาง เลยจมปลักไปกับ โลกของวิญญาณ โลกทิพย์ ทั้งชีวิตนี้ กูจะอยู่แต่กับโลกทิพย์นี่แหละ ก็เป็นการสุดโต่ง ในการใช้ชีวิต

แล้วการที่เราเอาใจ ของเรามาพัวพัน ผูกพัน เราก็จะยิ่ง พบเจอสิ่งประหลาดๆ ไปเรื่อยๆ นะ มันก็ยิ่งทำให้เรา ติดอยู่กับ เรื่องผี เรื่องเวทย์มนต์ เรื่องลึกลับ เรื่อง คุณไสย เจ้าเข้าทรง ต่างๆ

ก็มาดูวิธี การแก้ไข เราก็รู้ได้ สนใจได้ แต่ต้องเท่าทัน จิตใจตัวเอง ไม่ให้หลงไปกับ เรื่องเหล่านี้ จนไม่เป็นอันกินอันนอน ไม่สนใจเรื่องอื่นๆ วันๆ หนึ่ง คิดแต่เรื่องแบบนี้ ก็จะทำให้เรา ดับโลกมนุษย์ในใจเรา หันเหไป จมอยู่แต่กับโลกของวิญญาณ

โลกมนุษย์เรายังมีสิ่งที่สวยงามมากมาย ให้เราเอาใจไปผูกตรงโลกมนุษย์ ผูกตรงการทำบุญ ผูกตรงสิ่งที่ ผ่อนคลาย ปล่อยวาง

อะไรจะเกิดขึ้นกับ จิตกับใจเรา ถ้าเราไม่ไปสนใจมัน เดี๋ยวมันก็ดับไปเองทั้งหมด

แต่ ถ้าเราเอาใจไปใส่กับมันมากเกิน มันจะจมลงไปกับเรื่อง พวกนี้

พวกผีนี่มันเหมือนเด็ก มันทำอะไร ไม่รู้เรื่องรู้ราวหรอก ยิ่งไปยุ่งกับมัน มันจะยิ่งมา

แต่ถ้า ทำไม่รู้ไม่ชี้ เหมือน เด็กมากวนเรา แล้วเราทำไม่รู้ไม่ชี้เดี๋ยวมันก็ไป เพราะมันไม่สนุก

อยู่เหมือนคนที่ไม่มีบทบาท ก็จะไม่ถูกใครเพ่งเล็ง

อยู่เหมือนคนเรียบง่าย เหมือนมดหนู แมลงในป่า ไม่มีใครสนใจ เราก็จะพ้นภัย

อย่าไป อวดดีอวดเด่น เล่นกับผี ชีวิตเราก็จะไม่มีผี ไม่มีใครมากวน

ขอให้โชคดีกับ ผู้ที่กำลังเผชิญหน้ากับผี ทั้งหลาย

 

ขออนุโมทนาในข้อความทั้งหลายเหล่านี้ค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

 

ขออนุโมทนาครับผม

ได้อ่านแล้วก็เห็นเป็นจริงอย่างที่ท่านว่าครับ

เร่งปฏิบัติ อย่ายึดติด อย่าถือมั่น ทุกอย่างบนโลก ล้วนสมมติขึ้นมา...

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ และขออนุโมทนาด้วยครับ......สาธุ

 

ใช่แล้วค่ะ ถูกต้องทุกอย่างเลย

 

ไม่จริงเสมอไป ทุกวันนี้ไม่ได้ใส่ใจ ไม่ได้ใฝ่หา แม้แต่หนังผียังไม่ดู แต่ขอบอกผีมันมาเอง จบข่าว!

-----------------------------
มารไม่มี บารมีก็สร้างได้

 

เห็นด้วยเลยคับ ถ้าเราหมกมุ่นกับเรื่องผีมากไป ก็จะยิ่งทำให้เรามีโอกาสเจอผีเพิ่มขึ้น

แต่ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจมากมาย แค่พอรับรู้บ้าง โอกาสที่จะเจอผีก็ีน้อยลง

ส่วนใครที่ไม่ได้สนใจเรื่องผีแต่กับเจอผี ผมว่าเป็นเพราะบุญเก่ากับกรรมเก่าแล้วแหละคับ

 

บางคนที่รู้จักมา อ่านแต่เรื่องผี ชอบฟังเรื่องผี ดูแต่หนังผี แต่ก็ไม่เคยเจอผีเลย.....แล้วท่านจะอธิบายว่าอย่างไรดีล่ะ ????

 

สวัสดีครับ คนที่ชอบดูหนังผี อ่านแต่เรื่องผี ชอบฟังเรื่องผี เขาไม่ได้ เอาใจไปสัมผัสสัมพันธ์เรื่องผี ก็ได้ครับ

เราพูดถึง คนที่เขามีสัมผัส กับเรื่องนี้ ก็ควรเอาใจออกห่างบ้าง

แต่ถ้า ชอบดูหนังผี นี่เด็กๆ ก็ชอบดูครับ

ครับ ไม่จริงเสมอไปหรอกครับ เพราะว่า บางคน ไม่เคยไปสนใจเลย แต่ผีก็มาเอง

ก็นั่นแหละครับ ทุกอย่างมันก็ต้องมีจุดเริ่มต้น พอผีมันมาเอง แล้ว ปัญหาคือ เราต้องเอาใจออกห่างครับ พยายามอย่าไปหมกมุ่น

ทุกอย่างต้องเดินทางสายกลางครับ

 

เห็นด้วยครับ ผีจะไม่ค่อยมายุ่งกับผมเลย เพราะผมบอกว่าไม่ว่าผีตัวไหนมารบกวน
จะไม่อุทิศส่วนบุญไปให้ ถ้ามาอยู่ด้วยกันก็ช่วยกันทำมาหากิน ก็ผมเป็นเจ้าของบ้านนี่ครับ
แต่ผมก็จะทำบุญกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ตลอด ไม่ได้ไม่เชื่อ แต่อย่าเชื่อจนงมง่าย
ผมว่าผีหรือวิญญาณก็มีอยู่ทั่วไป เหมือแมลง ถ้าเราไม่ใส่ใจไม่ให้มามีอิทธิพลเหนือเรา
ก็คงจะทำอะไรเราไม่ได้ นอกจากจะมีเวรกรรมร่วมกันมา

 

เคยมะครับเวลาเราหาของสิ่งหนึ่งไม่เจอ ทั้งๆที่มันอยู่ตรงหน้า
แต่เราไม่เห็น เพราะเราคิดว่ามันไม่เคยอยู่ตรงนั้นหรือไม่น่าจะอยู่ตรงนั้น
ก็มองข้ามไปข้ามมาหาไม่เจอสักที หลักการเดียวกันเลย ถ้าเราคิดว่าเค้าอยู่
แล้วเค้าอยู่จริงๆ ทีนี้ล่ะ อะจ๊ะเอ๋....

 

.....อะไรจะเกิดขึ้นกับ จิตกับใจเรา ถ้าเราไม่ไปสนใจมัน เดี๋ยวมันก็ดับไปเองทั้งหมด

แต่ ถ้าเราเอาใจไปใส่กับมันมากเกิน มันจะจมลงไปกับเรื่อง พวกนี้.....


การพัฒนาจิต ไม่ให้คิด ปรุงแต่งเรื่องนี้ ท่านครูบา แจ้งว่าให้พิจารณา ตั้งแต่ หัวไปยังจรดเท้าของเรา และย้อนคิดพิจารณา จากเบื้องต่ำของร่างกาย และย้อนคิดมาเบื้องบนถึงศีรษะ นั้นคือการพิจารณาไม่ให้จิตปรุงแต่งฟุ้งซ่าน......แต่หากจิตยังฝั่งจำ หรืออุปาทานเองนั้น ให้พึ่งพิจาณาไปตามอารมณ์นั้น ๆ ที่เกิดทุก ๆ ขณะ การกระทำพิจาณาอย่างนี้จะทำให้เรา จิตยึดมั่นในตัวตนของเรา และจะสามารถขับดวงจิตทีมองไม่เห็นได้ใช่ไหมค่ะ .........

ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วดับไปก็เข้าใจว่าไม่เที่ยง.... แต่จะทำยังไงให้ตัดขาด
และจะให้ดวงจิตนั้นสู่สุขคตินี้น่าคิดนะคะ.... อยากให้สงบสุขค่ะ

 

บางทีไม่คิดมันก็เห็นคับสำหรับบางคน อาจเป็นเพราะเหตุปัจจัยหลายๆอย่าง
ไม่ใช่แค่คิดแต่เรื่องผีๆหรอกคับ ขออนุโมทนาสาธุ
ขอให้ทุกท่านพบกับนิพพานโดยไวคับ

 

แล้วแต่จิตล่ะครับ แต่ละคนไม่เหมือนกัน