แจ้งปิดกระทู้งานบุญ

มีให้บูชาครับพี่... เจ้าภาพทำเนื้อเงิน-ทองเก็บไว้ใช้เอง..อาจารยฺ์แจกลูกศิษย์ที่ไปไหว้ครูคนละเหรียญ..[/QUOTE]

ขอบคุณครับ

 

อายุ วรรณะ สุขะ พละ .....ขอให้สมประสงค์ทุกประการด้วยเทอญ

 

ขอแผนที่หน่อย จะพยายามไปด้วยครับ

 

ขอบคุณครับ[/QUOTE]

อ้าว... ฤาษี w.สุรพล แปลงสาร ซะงั้น... อิอิ

 

ขอเวลาวาดหน่อยนะพี่... พระอาจารย์ท่านจะมาประมาณเพลเลยนะครับ...(หรือก่อนนิดหน่อย)

 

เหรียญนี้ก็สวยยยยย เข้ม ขลัง ไม่ต่างจากเหรียญก่อนนี้เลยยย

จะมีกะเค้าบ้างไม๊น้อ... ^^

 

วันนี้ ท่านไม่ได้ออกงาน บ่................


ถ่ายรูปสมเด็จมาให้ดูอีกที..............เมื่อคืนมืดไปหน่อย อิอิ

 

ไม่มีหรอกจ๊ะ... มีเฉพาะลูกศิษย์..ได้คนละเหรียญ. จะมีเหลือ ก็ที่อาจารย์... ถ้ามีบุญก็คงได้มั้งจ๊ะ..น้องบอล...หรือว่าจะไปขออาจารย์มาทำกิจกรรมเพื่องานบุญ ล้วนๆๆ สัก 10 เหรียญดีม่ะ อิอิ

 

สมเด็จไหนครับพี่... ถ้าองค์เมื่อคืน..เดี๋ยวเอาให้ชมครับ... ขอแต่งตัวไปทำงานก่อน..นั่งรากงอก..มานานละ..

 

งามมากขอรับ

 

อ้าว... ฤาษี w.สุรพล แปลงสาร ซะงั้น... อิอิ[/QUOTE]

ขอโทษครับ อ.ปุ้ม ตกคำว่า"ไม่"ไปคำเดียวเองครับ

 

....^^ จัดเลยครับพี่ปุ้ม.... อิอิ

 

มีเรื่องสั้นให้ข้อคิดดี ๆ + ฝึกภาษามาฝากครับ

A blind boyเด็กตาบอด‏


A blind boy sat on the steps of a building with a hat by his feet.
He held up a sign which said: "I am blind, please help." There were only a few coins in the hat.

เด็กตาบอดคนหนึ่งนั่งที่ขั้นบันไดของตึกโดยมีหมวกวางหงายไว้ข้างๆ
มีป้ายเขียนไว่ข้างตัวว่า “ผมตาบอด กรุณาช่วยด้วย” มีเหรียญเพียงสองสามอันในหมวก

A man was walking by. He took a few coins from his pocket and dropped them into the hat. He then took the sign, turned it around, and wrote some words. He put the sign back so that everyone who walked by would see the new words.

Soon the hat began to fill up. A lot more people were giving money to the blind boy. That afternoon the man who had changed the sign came to see how things were. The boy recognized his footsteps and asked, "Were you the one who changed my sign this morning? What did you write?"

ชายคนหนึ่งเดินผ่านมา เขาหยิบเงินสองสามเหรียญจากกระเป๋าแล้วหย่อนลงในหมวก เขาหยิบป้ายข้างเด็กตาบอดมาเขียนที่ด้านหลัง แล้ววางลงที่เดิม เพื่อให้คนเดินผ่านได้เห็นข้อความใหม่บนป้าย

ในไม่ช้า...หมวกก็เต็ม ผู้คนมากมายให้เงินแก่เด็กตาบอด บ่ายวันนั้นชายที่เขียนป้ายให้ใหม่กลับมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กชายจำเสียงฝีเท้าเขาได้ก็ถามขึ้นว่า “คุณใช่คนที่เขียนป้ายให้ผมใหม่เมื่อเช้าใช่ไหมครับ” “คุณเขียนว่าอะไรครับ”

The man said, "I only wrote the truth. I said what you said, but in a different way." I wrote: "Today is a beautiful day, but I cannot see it."

Both signs told people that the boy was blind. But the first sign simply said the boy was blind. The second sign told people that they were so lucky that they were not blind. Should we be surprised that the second sign was more effective?

ชายคนนั้นพูดว่า “ฉันแค่เขียนความจริง ฉันเขียนสิ่งที่เธอพูดแต่เขียนด้วยคำพูดที่แตกต่าง”
ฉันเขียนว่า “วันนี้ช่างเป็นวันที่สวยงาม แต่ผมไม่สามารถชื่นชมมันได้”

ทั้งสองข้อความบอกกล่าวผู้คนว่าเด็กชายนั้นตาบอด ทว่าข้อความแรกเพียงบอกธรรมดาว่าเด็กชายตาบอด ในขณะที่ข้อความหลังบอกผู้คนว่าพวกเขาช่างโชคดีเหลือเกินที่ตาไม่บอด แปลกใจไหมที่ข้อความหลังให้ผลดีกว่า

Moral of the Story: Be thankful for what you have. Be creative. Be innovative. Think differently and positively.

When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have 1000 reasons to smile. Face your past without regret. Handle your present with confidence. Prepare for the future without fear. Keep the faith and drop the fear.

The most beautiful thing is to see a person smiling.
And even more beautiful is knowing that you are the reason behind it!!!

ข้อสอนใจจากเรื่องนี้ จงขอบคุณในสิ่งที่คุณมี ขอให้มีความคิดสร้างสรรค์ ปฏิรูปจิตใจของคุณ และคิดแตกต่างในแง่บวก

ยามเมื่อชีวิตมีเหตุผลเป็นร้อยให้คุณอยากร้องไห้ จงทำให้ชีวิตดูว่ามีเหตุผลเป็นพันให้คุณยิ้มได้ เผชิญหน้ากับอดีตโดยไม่สลดใจ จัดการกับปัจจุบันอย่างมั่นใจ เตรียมการเพื่ออนาคตโดยไม่หวาดกลัว มีศรัทธาและโยนความหวาดหวั่นทิ้งไป

สิ่งที่งดงามที่สุดคือการได้เห็นคนยิ้มแย้ม และยิ่งงดงามกว่านั้นที่ได้รู้ว่าเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลังรอยยิ้มนั้น

 

ไปทำงานก่อนครับ.... (สายสุดๆๆแล้ว อิอิ)... เดี๋ยวถึงที่ทำงานว่ากันอีกที่ครับ... อิอิ

 

ได้ข่าวแว่วๆ ว่าปลัดวิน (เทวาลัย) จะสละสิทธิ์ให้คนบ้านเข็กนะครับรางวัลนี้

สอบถามคุณ Daverko ขุนแผนหลวงพ่อทรง(รางวัลลำดับที่ 7) องค์จริงโตประมาณไหนครับ ขนาดพระผงพรายกุมารพิมพ์เล็กหรือโตกว่าครับ

 

องค์นี้งามมากนะครับ ขอบอก อิอิอิ

 

ถ้าเมื่อคืนกลับไม่ดึกจะแจมกับน้องโก้ด้วยเหมือนกัน...........


แต่ดึกไปหน่อย ไม่มีเวลาค้นถ่ายรูป เลยต้องรอไปงานหน้าก็แล้วกัน......

 

โตกว่าค่ะ เอาเนื้อผงเทียบให้ชม

งามจริงๆค่ะ อิอิ...^^

.....รอเลยค่ะอ.นพ

 

รายงานตัวตอนสายๆ

ก่อนจะเข้าไปตากแดดในท่าเรือครับ

 

ใช่ครับ...อย่างที่พี่น้อยกล่าว

ลูกหลานชาวอำเภอแม่สอดอย่างผม

ขอยืนยันอีกหนึ่งเสียงครับ