แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

แหะ แหะ .... ผมยิงปืนมาตั้งเเต่อายุ 18-19 จนตอนนี้จะ 50 เข้าสนามเเทบจะทุกอาทิตย์ ถ้วยที่บ้านเป็นห้องๆ ขอบอกว่าเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด ที่เห็นรูลูกปืนเเล้วจะระบุขนาดของลูกปืนได้ในทันที
-เพราะกระสุนแต่ละขนาด จะมีหลาดชนิดแตกย่อยออกไป
-เพราะกระสุน .380 / 9 มม. / .38 / ฯ หรือใกล้เคียง ขนาดหัวเมื่อยิงออกไป จะไม่สามารถตีขนาดได้ด้วยตาเปล่า
-เพราะรูกระสุน อันเกิดจากอานุภาพหัวกระสุน ที่เกี่ยวเนื่องกับความเร็วเเละเเรงเหวี่ยงหมุนรอบตัวของหัวกระสุน จะขึ้นอยู่กับลักษณะของขนาดลูกกระสุน เกรนของดินปืน ชนิดปืน-ลำกล้อง ฯ

สรุปว่า ถ้าคุณหนุ่มเมืองแกลง เห็นรูกระสุนแล้วทราบขนาดทันที ผมขอแนะนำให้สมัครงานกับ FBI,CIA หรือถ้าไม่อยากไปไกล DSI ก็ได้ครับ พวกนั้นขนาดตรวจสอบที่เกิดเหตุ เจอหัวกระสุนยังต้องเข้าห้องตรวจอย่างละเอียด ก่อนระบุชนิดเเละขนาดกระสุน

สรุปว่าเรื่องนี้้ จขกท. โกหกเเน่นอนครับ ถ้าสามารถพิสูจน์ได้จริง รบกวนสนามยิงปืนราชนาวี สัตหีบ จ.ชลบุรี พรุ่งนี้ครับ ผมมีคนที่จะให้คำยืนยันตั้งเเต่ระดับทีมชาติ ไปจนถึงนายพัน - นายพลเลยครับ


ด้วยความเคารพ นะครับ คุณน้า ถ้าผม เอา รูเหรียญบาท รูเหรียญห้าสิบตังค์ รูเหรียญสลึง รูเหรียญห้าบาท ส่งให้ดู คุณน้า จะทราบมั้ยว่า เป็นรูของเหรียญไหน (คำตอบ ทุกท่าน พอจะเดาได้ เพราะ ใช้กันมาตั้งแต่ เริ่มใช้เงินเป็น จะคาดคะเนไม่ได้เชียวเหรอ ว่าเป็นรู เหรียญอะไร แล้วยิ่ง พี่เค้า ฝึกมา จะไม่รู้ คงไม่ใช่มั้งครับ

แล้ว พี่ เค้า ก็บอกว่า ลูกกระสุน ด้วย ไม่ใช่ แค่ รู

อ่านแล้วของขึ้นๆๆๆๆ เอ้า ใครจะขอหวย มาเลย ของกำลังขึ้น 5555

 

แหะ แหะ .... ผมยิงปืนมาตั้งเเต่อายุ 18-19 จนตอนนี้จะ 50 เข้าสนามเเทบจะทุกอาทิตย์ ถ้วยที่บ้านเป็น ห้องๆ

น้าลองเน้นคำนี้อีกหลายๆครั้งครับ Pls.

 

[FONT=&quot]แต่ทันทีที่ทุกคนเห็นชัดในแสงไฟฉายที่สว่างจ้านั้น ร่างใหญ่โตของกระทิงโทนเขาสวยงามมากตัวหนึ่ง กำลังมองมาที่เนินดินที่เราหมอบอยู่ด้วยกัน ตาสีแดงจัดลุกจ้าท้าแสงไฟมองมาอย่างระแวง และที่ทำให้ไฟฉายหลุดมือไปนั้นคือร่างดำๆเล็กๆแกรนตาเขียวปั๊ดที่นั่งอยู่บนหลังกระทิงตัวนั้น เล็กกว่าผู้ใหญ่ทั่วๆไป และดำเกรียมไปทั้งตัว ทั้งวัวและสิ่งที่อยู่บนหลังของมันมองเขม้นมาที่ใต้ต้นตะแบกเฉยอยู่ไม่ไปใหน ไม่มีเสียงปืนดังขึ้น ไฟฉายร่วงตกไปสว่างอยู่ที่พื้น เพียงแค่นั้นเรารู้สึกว่าเวลามันนานเหลือเกิน

[/FONT] [FONT=&quot]พวกเราตัวเย็นเฉียบ และผมก้มลงไปเก็บไฟฉายที่ยังเปิดสวิทซ์อยู่หันกลับมาที่เงาร่างกระทิง แต่ทุกอย่างหายไปหมดแล้ว เหลือแต่ความว่างเปล่า เพื่อนคนหนึ่งซึ่งเป็นทหารหน่วยรบและไปด้วยกันได้สบถด่าคำหยาบออกมาเบาๆ ที่ผิดหวังในการมานั่งอยู่ตั้งนานแต่ไม่ได้อะไรเลย ยังมาถูกผีโป่งหลอกเสียอีก พรานบอกให้ทุกคนกลับที่พักเพราะว่ารู้สึกผิดปกติแล้ว เราจึงเดินจะกลับกระท่อมเมื่อตอนเย็น เดินมาในความมืดได้สักสิบนาที พรานที่เดินนำหน้าได้หยุดกึกกระทันหันทำเอาแทบชนกัน และทันทีที่มองไปข้างหน้า ช้างป่าสาม - สี่ตัวยืนดำทะมึนขวางทางอยู่ และเริ่มวิ่งเข้าใส่ไฟฉายของเพื่อนๆที่ส่องไปที่มัน เราทุกคนเผ่นแบบตัวใครตัวมันไปคนละทิศละทางในความมืด ผมไปทางเนินหินวิ่งชนกับพรานและทุกอย่างโกลาหลไปหมด

เมื่อขึ้นไปบนก้อนหินใหญ่แล้ว ผมระล่ำระลักพูดออกมาดังๆว่า พวกเราทุกคนขอโทษต่อเจ้าป่า เจ้าที่ และปู่ฤาษีด้วยที่เกือบทำผิดสัญญาและขอได้โปรดยกโทษให้พวกเราด้วยสักครั้ง ขอให้พี่ใหญ่ละเว้นอย่าไล่ล่าทำร้ายเราเลย (พี่ใหญ่คือช้างป่า ซึ่งมีเทวดารักษาทุกตัว)
[/FONT] <o></o>
[FONT=&quot]สิบห้านาทีผ่านไปแบบเหงื่อท่วมตัว ใจหายไปอยู่ที่ตาตุ่ม ผมกู่เรียกเพื่อนๆและเอาไฟฉายเล็กออกส่องหาทุกคนพร้อมกับพราน ทุกคนถลอกเล็กๆน้อยๆพอได้เลือดแต่เจ้าเพื่อนปากเปราะ ได้นอนร้องโอดโอยอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่บนเนินดิน เมื่อเข้าไปดูและส่องไฟก็ต้องสะดุ้งตกใจอีกครั้ง ตะขาบยักษ์ตัวเท่าไม้บรรทัด ยาวเป็นฟุต สีดำน่ากลัวกำลังวิ่งออกไปจากโคนต้นไม้ เพื่อนร้องโอดโอยอย่างน่ากลัวและน่าสงสารว่าเมียมันจะเป็นหม้าย ผมเอาไฟลนปลายมีดพับและกรีดที่แผลตรงรอยเขี้ยวตะขาบ บีบเค้นเอาเลือดออกมาได้สีดำเข้มหลายหยด

พรานออกไปหาสมุนไพรมาได้สองสามกิ่ง เอาใบมาขยำๆและเอามาปิดปากแผล ผมจะเอาพลาสเตอร์ปิดแต่พรานไม่ให้ทำ และเราทุกคนต้องประคองเพื่อนกลับไปกระท่อมกรอกยาแก้ไข้แก้ปวด เขานอนร้องครางทั้งคืนและมีไข้เพ้อแต่ว่ากลัวแล้วๆ เราเลยไม่ได้นอนกันทุกคนและพลอยระแวงไปด้วย รุ่งเช้าพรานออกไปข้างลำธารและกลับมาพร้อมคางคกป่าตัวหนึ่ง เอามามัดหงายท้องติดกับแผลที่ตะขาบกัด เอาเชือกผูกคางคกติดกับขาไว้สองชั่วโมง ผิวคางคกสีแดงไปทั้งตัว เมื่อปล่อยมันเป็นอิสระมันก็คลานไปใหนไม่ได้แล้ว ต้องเอามันไปแช่น้ำจึงขยับตัวได้ สัตว์ทั้งสองนี้เป็นคู่แก้พิษกันมานานแล้วในป่า เราเลยต้องหามเพื่อนคนนั้นกลับมาที่เต๊นท์ใหญ่ โดยยังไปไม่ถึงจุดหมายในถ้ำที่บนเขาที่เป็นเป้าหมาย

[/FONT] [FONT=&quot]จากขาไปที่เดินหนึ่งวัน แต่พอขากลับที่ต้องหามคนเป็นไข้ไม่รู้ตัวมาด้วย เราใช้เวลาเดินกันสองวันเต็มๆอย่างทุลักทุเลลำบากยากเข็ญ เหนื่อยแสนเหนื่อยแต่ก็หยุดไม่ได้ กลางคืนต้องหลบเข้าที่สูงเพราะเราใช้ทางตามด่านสัตว์จะมีอันตรายในเวลากลางคืน และมาถึงที่เต๊นท์ใหญ่ในเมื่อคนป่วยตัวร้อนมากแล้ว ต้องให้หมอทหารที่เต๊นท์ฉีดยาทันที เราทุกคนก็สิ้นแรงอยู่ตรงนั้นด้วย ปัจจุบันเพื่อนคนนั้นยังไม่ตาย แต่ขาของเขาไม่สามารถใช้งานได้ตามปกติ จะมีอาการบวมมากๆในเวลาเย็นๆหรือเมื่อเดินมากๆ และปวดขาเมื่ออากาศเย็นหรือในเวลากลางคืน เขาเลยไม่ได้มีโอกาสไปเที่ยวป่าด้วยกันอีกเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเขาเป็นนักเดินป่าตัวเก่งและได้ของดีจากป่าไปมากมายแล้ว ทั่งเขากูปรี เขากระทิงป่า พระท่ากระดานและเขี้ยวเสือ หนังเสือ

นี่เป็นประสบการณ์ที่ผมจะไม่ลืมเลยทั้งชีวิต และเป็นครั้งที่ฉุกละหุกที่สุดในการเดินป่ามานานกว่าสี่-ห้าปี ป่าทุ่งใหญ่มีอะไรมากมายที่น่าสนใจและน่ากลัวพร้อมๆกัน ผมเข้าไปแล้วสามครั้งยังไม่เคยไปซ้ำรอยทางเก่าเลย มันกว้างใหญ่ไพศาลนัก พอดีมีเพื่อนเป็นใหญ่อยู่ในนั้นเลยเข้าไปเที่ยวบ่อยหน่อย แต่ทุกครั้งก็ยังกังวลในสิ่งลึกลับของป่าเสมอ และทุกวันนี้พวกเราทุกคนในกลุ่มก็ยังไม่รู้ว่าตัวอะไรในคืนนั้น หรือเราทุกคนง่วงนอนจนตาฝาดกันไปหมด

ทุกวันนี้ทีมออฟโรดที่เข้าไปเที่ยวทุ่งใหญ่ แบบเด็กเส้นคารารวานละยี่สิบกว่าคัน ขากลับออกมาเขาบรรทุกแร่ดีบุกเถื่อนออกมาด้วย เป็นค่าน้ำมัน เพราะในป่าทุ่งใหญ่ทั้งแร่ดีบุกและแร่พลวงชุกชุมมากมาย แต่เข้าไปยาก พวกกะเหรี่ยงเลยขายถูกๆให้คนที่ไปรับซื้อถึงที่ ยังสมบูรณ์จริงๆประเทศไทยของเรา มีทุกอย่างที่ต้องการ แล้วเราจะไม่รักประเทศไทยของเรากันบ้างหรือ
[/FONT]

 

ประเด็นเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ตรงที่ว่า กระสุนมันขนาดเท่าไร

ไม่ว่ากระสุนมันจะขนาดเท่าไรก็ช่าง แต่ถ้ามันหยุดคาอยู่กับเบาะ แล้วไม่โดนตัวคน ก็นับว่า โชคดีมากๆ ที่รอดชีวิตมาได้

 

นี่ของจริง เพราะผ่านสนามรบมาหลายที่ ผมพอทราบมาว่าเป็นรั้วของชาติ ก็ต้องจำขนาดได้บ้าง พระเครื่องยังต้องจดจำพิมพ์ทรงเลยครับ

เป็นกำลังใจให้ครับพี่หนุ่ม

 

เรื่อง ตะขาบใหญ่ ยาวเป็น ฟุต ผมเจอมาแล้ว ตอนสมัย วัยรุ่น ไปตกปลา ที่เกาะสีชัง บนหน้าผาเขาขาด นั่งกันอยู่ 4-5 คน เพื่อน หันหลังจะไปหยิบเหยื่อปลาทูสด มาเกี่ยวเบ็ด เห็นกำลังคลานออกมาจากซอกหิน เพื่อนเรียกทุกคนด้วยความตกใจ เพราะไม่เคยเห็น ตะขาบ ใหญ่ ขนาดนี้ พวกผมเห็น แล้ว ขนลุก รีบ กระโดด ขึ้น โขดหิน ทั้งที่ถือเบ็ดกันคนละคัน (ไม่กล้าทิ้งคันเบ็ด เพราะแพง 5555)


แล้วเดี๋ยวมีเรื่องเล่า ในการไปตกปลา ครั้งหนึ่ง ที่ เกาะสีชัง ถ่ายรูป แล้ว เจอสิ่งที่มองไม่เห็น

 

อาเซ่ - เอซี มิลาน

ช่อง 3 กำลัง ดวลเดือด

 

คุณ siwarit สรุปมาแล้ว ผมขำเลยครับ
เอาให้ว่ากันแบบสบายๆเลยครับ โลกของคนเรามีมุมมองต่างกัน
ปล่อยๆไปเสียบ้าง เดี๋ยวจะอกแตกตายกันไปก่อนวัยอันควร
คนแต่ละคนมีเส้นทางชีวิตต่างกัน แต่ทุกคนย่อมมีเรื่องที่พบพานและรู้ในสิ่งที่ตัวเองทำมา มากน้อยแล้วแต่ประสบการณ์ ผมถือเอาเพื่อนๆพี่น้องๆในนี้เป็นหลักใหญ่ และไม่แคร์อะไรนักครับ เลยจุดนั้นมาไกลมาก แรงมา..จะสนองตอบยิ่งกว่า ดีมา..พร้อมดีตอบกลับคืนมากกว่าเดิม
ผมคุยกับหลายคนในนี้จนคิดไปว่า เราคุ้นเคยกันไปแล้วเหมือนเพื่อนสนิท คุยทุกข์สุขต่อกันได้เสมอ

 

ถือว่าเป็นการโฆษณาที่ไม่น่าดู..ก่อนจะได้ฟังเรื่องดีๆ สนุกๆเหมือนเดิมครับ

 

เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มครับ

 

เห็นด้วยครับกับ โฆษณาที่ไม่น่าดู เล่าต่อเถอะครับพี่หนุ่ม

 

ตกปลา เกาะสีชัง

ผมเป็นคนหนึ่ง ที่ชอบตกปลามาก ในสมัยวัยรุ่น จน เริ่มออกมาทำงาน เลยเริ่มห่างไปและ แม่บอกว่า อยากให้เลิกตกปลา ผมก็ ทำตามที่แม่บอก

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อหลายๆปีมาแล้ว เป็นช่วง ปีใหม่ ผมและเพื่อนๆ ได้นัดกันไป ตกปลา ที่ เกาะสีชัง บนหน้าผาเขาขาดกัน ไปเป็นคู่ๆ พวกผมจะไปที่นั่นเป็นประจำ พอไปถึง เกือบเที่ยง ก็เตรียมตัวกลางเต้นท์ บรรดา แฟนๆ ของแต่ละคน ก็ เตรียม หุงหาอาหาร พวกผม กลางเต้นท์เสร็จ ก็เตรียม อุปกรณ์ตกปลา ประกอบกันเสร็จ ก็ มุมใครมุมมัน (นั่งเป็นคู่ๆ อิอิอิ สมัยรุ่นๆ มันส์พะย่ะค่ะ) ก็นั่งตกกันไป ได้ปลามา ก็จับใส่ลังแช่น้ำแข็ง ใครถือกล้อง ก้เดินมาถ่ายรูปให้กัน พลัดกัน จนเกือบ 5 โมงเย็น บรรดาแฟนๆ หนุ่มหล่อ ทั้งหลาย 555 ก็ มาเตรียมอาหารเย็น เอาปลาออกมาทำกินกัน ระหว่างที่รออาหารเสร็จ ก็พลัดกันไปถ่ายรูปตามมุมต่างๆ และมีรูปหนึ่ง(มาดูตอนกลับมาถึง กทม. เมื่อเอาไปล้างเสร็จแล้ว) เป็นรูปที่ แฟนเพื่อนผม ไปนั่งถ่าย บน โขดหิน หันหลังให้ทะเล แต่สิ่งที่เห็นตอนที่ไปรับรูป คนที่ร้าน บอกว่า พี่ไปไหนกันมา มีภาพที่ พี่เห็นแล้วจะตกใจ ผมก็บอก ว่า ไปตกปลา ที่เกาะสีชังมา พอรับมาเปิดดูไปเรื่อยๆ ก็ มาสะดุด รูปหนึ่ง เพราะรูปแฟนเพื่อน มีสิ่งที่ไม่ใช่เค้าติดมาด้วย คือ ครึ่งตัวด้านขวามือ เป็นตัวเค้าเอง แต่ครึ่งตัว ด้านซ้ายมือ เป็นของใครไม่รู้ ตัวดำสนิท หน้าตาเป็นผู้ชาย นุ่งโจงกระเบน สีแดง ดวงตามองเขม็ง พอผมเห็นแล้ว ก็ได้ โทรบอกเพื่อนๆ ให้มาเจอกัน ที่ ห้าง แล้วก็เอามาดูกันอีกที พอดูเสร็จ เพื่อนก็โทรหาแฟนเค้า แล้วถามว่า วันที่ ไปตกปลา ไปทำอะไร ที่เกี่ยวกับ ผู้หญิง ทำ โดยไม่ได้ยกมือไหว้บอกกล่าว หรือป่าว ได้คำตอบว่า แฟนเค้าไป เด็ดดอกไม้ แล้วลืม ไหว้ เพราะ ตอนไปก็กลัวๆ ว่าจะมีตัวอะไร มากัด ตอนนั่ง เด็ดดอกไม้ เลยลืม

พวกผมเลย ตกลงใจ ว่า คงต้องไปขอขมา และได้พากันไปขอขมา เพราะ พวกผม ชอบไปตกปลาที่นั่น สมัยรุ่นๆ

 

ผมว่าคนไทยส่วนใหญ่สมัยเด็ก ๆ ก็เซียนเบ็ดทั้งนั้นเลย ผมก็คนสมัยก่อนน้ำท่วม ตกปลาหมอได้เป็นกะละมัง ๆ ต่อวัน หลายปีที่ผ่านมาเจ็บปากเจ็บคอบ่อยกินอะไรไม่ได้เลยหลาย ๆ ครั้ง ครั้งละ เป็นสัปดาห์ .....เขาคงมาแก้คืนที่ทำเขา ก็ได้แต่ทำบุญแผ่บุญไปให้..ขอขมากันไป

 

<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>


ผมว่า ไม่น่าจะใช่ ของ หลวงปู่กวย นะครับ ไม่เคยเห็นครับ เดี๋ยว จะลอง ถามศิษย์เก่าดูอีกที ครับ พี่ หนุ่ม

 

เหรียญของท่านที่ท่านแขวนมาคู่กับตะกรุดครับ ใช้ได้ผลทางนี้โดยตรง

 

ดีเลยครับจะได้ระบุบอกน้องที่ทำงานให้หาไปให้แฟนเค้าที่ป่วย(ด้วยอะไรก็ไม่รู้)ครับ

 

ขอตัวพักผ่อนก่อนครับ ราตรีสวัสดิ์ครับทุก ๆ ท่าน

 

ทราบอย่างนี้ ก็แหล่มเลย
งวดหน้าไปลพบุรี จะบอกเพื่อน
เอ็งเอาตะกรุดไปละกัน ข้าขอเหรียญไปคุ้มครองหน่อย หยวนๆ
หรือถ้าจะกรุณา ไปหาเอาใหม่แล้วกัน
เพื่อนคอหักแน่งานนี้....55

 

ขอบคุณครับพี่หนุ่ม รุ่นนี้สงสัยยังไม่มีเก๊ออกมาใช่หรือเปล่าครับ หรือว่ามีแล้ว