ความรักและธรรมะ 2 ทางที่ต้องเลือกเดิน

ผมเป็นผู้ที่มีกรรมในเรื่องของความรัก และเพราะเหตุของความทุกข์จากความรักก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมปฎิบัติธรรมมาอย่างต่อเนื่อง เพื่อขจัดความทุกข์

ผมเคยมีภรรยามา 3 คน (โดนเค้าทิ้งหมด) เนื่องด้วยผมไม่มีความมั่นคงทางการเงินแถมยังเจ็บป่วยบ่อย (กรรมเยอะครับ) ผมทำงานมาเท่าที่นับได้ก็ เกือบ 100 แห่ง ทั้งงานกลางวันกลางคืน และทำในตำแหน่งหน้าที่หรือลักษณะงานไม่เหมือนกันด้วย จึงทำให้ผมเป็นคนที่ทราบในเรื่องลักษณะสังคมการทำงานเกือบทุกแบบ มันแทบไม่ต่างกันเลยทั้งงานกลางวันกลางคืน (ความมัวเมาในกิเลสตัณหาหน่ะครับ) ล่าสุดนี้เมื่อปี 2551 จนทำให้ผมเริ่มมีความคิดเรื่องการบวช ใจนึงผมก็ยังอยากอยู่ทางโลก อยากมีภรรยา อยากมีคนที่ใช่และรักเราจริงเหมือนกับที่ทุกคนในทางโลกใฝ่ฝัน แต่อีกใจนึงก็กลัวกับการพลัดพราก เบื่อความผิดหวัง เฮ้อ!...

จนมาปี 2552 ผมก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรารู้จักกันโดยบังเอิญระหว่างการเดินทาง เธอไม่ใช่คนสวยแถมยัง (ขี้เหล่ - น้ำหนัก 75 กก.,หน้าเป็นฝ้ากระเล็กๆเต็มหน้า) เป็นธรรมดาผมชอบคนสวยและแฟนผมที่เคยมีก็มักจะสวย ถ้าใครไม่ถูกสเป็คผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวเลย

แต่กับเธอคนนี้แปลกมากผมกลับรู้สึกว่า ผมเอ็นดูเธอ มีแต่ความรู้สึกที่ดีๆต่อเธอจนเหมือนกับหลงไหล และเธอเองก็เป็นคนดี มีจิตใจที่ดีมาก ผมรักเธอซะแล้ว

และเธอก็บอกความจริงผมอีกว่า ตอนนี้เธอเป็นหนี้อยู่แสนกว่าบาท (แฟนเก่าสร้างหนี้ไว้ให้) แต่เธอไม่กล้าบอกกลัวว่าผมจะไม่ชอบเธอแต่ก็ตัดสินใจบอก ผมก็อึ้ง แต่แป๊ปเดียว ก็ไม่ได้รู้สึกหนักใจเพราะผมไม่ได้ชอบคนที่ตัวเงิน ผมเองก็ไม่ใช่จะร่ำรวยอะไร เราก็คบกันมาได้ประมาณ 3 เดือน แต่ตลอดเวลานั้นผมก็สงสัยตัวเองอยู่ว่าทำไมถึงรักเธอไม่รังเกียจเธอ จนกระทั่งวันหนึ่ง

ขณะที่ผมปฎิบัติกรรมฐานอยู่ ก็มีนิมิตมาให้เห็น เป็นบรรยากาศเก่าๆ และมีผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดแบบโบราณ รูปร่างสมส่วนหน้าตาผิวพรรณงามหมดจด ผมชอบทันทีที่เห็น ในขณะนั้นผมก็นึกว่า ใครกันช่างสวยเสียจริง ตอนนั้นเอง ก็มีคำตอบออกมาจากจิตว่า คือเธอนั่นแหละ (คือผู้หญิงคนที่คบกันอยู่)

เธอคือคู่ของผมนี่เอง ต่อมาผมมานั่งคิดดูว่าถ้าเธอผอมลงจะเป็นยังไงจากปัจจุบัน ผมจึงเริ่มให้เธอลดน้ำหนัก และผมก็หาสูตรวิธีดูแลผิวหน้าให้เธอควบคู่ไปด้วย (ที่เธอเป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าเธอไม่เคยดูแลตัวเองแบบที่ผู้หญิงเค้าทำกัน) และในช่วงที่คบกันนี้ผมก็จะคอยพาเธอไปเที่ยวไปกินข้าว ให้กำลังใจและช่วยเหลือในเรื่องเงินทองบ้างนิดหน่อย เพราะผมเองก็ไม่มี

จนปัจจุบันนี้ เธอน้ำหนักเหลือ 45 กก. และหน้าใสปิ้งเชียว ผิวพรรณก็ดูผุดผ่องขึ้น (ขนาดหมอยังมาจีบ)

ยังไม่หมดแค่นี้ ระหว่างในช่วงที่คบกันอยู่นี้เองผมก็ปฎิบัติธรรมอยู่ตลอดจนกระทั่งผมเบื่อทางโลกเต็มที่แล้ว ตอนนี้ใจที่อยากบวชมี 100% (ตอนที่เจอเธอใหม่ๆมี 60%)

แต่ว่าผมจะทำอย่างไรนี่คือผู้หญิงที่ผมใฝ่ฝันถึงไม่ใช่หรือ นี่คือผู้หญิงที่ผมเฝ้ารอมานานไม่ใช่หรือ ทำไมผมไม่ต้องการในตอนนี้ ตอนนี้ผมสับสนอยู่ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ผมจึงพยายามนั่งสมาธิเพื่อหาคำตอบให้ตัวเอง และผมก็...

ผมคิดได้แล้วว่าความรักของผมในทางโลกมันยังมีตัณหาราคะและความทุกข์เจือปนอยู่ ตอนนี้ผมรู้จักกับความรักแบบใหม่แล้ว นั่นคือความรักแบบเมตตาความรักที่ไร้ทุกข์ และถ้าผมปฎิบัติไปได้มากจิตมีกำลังสูงผมก็จะสามารถช่วยเธอหรือพ่อแม่พี่น้องรวมทั้งคนอื่นๆ ในภพภูมิอื่นได้ (ถ้าเป็นความรักแบบครองคู่โดยมากถ้าคนรักไปมีคนอื่นก็จะหมดรักและไม่แยแสอีก)

ผมจะทำอย่างไรดี ผมจะบอกเธออย่างไร เพราะผมเปรียบเสมือนแสงสว่างของชีวิตเธอ ผมทำให้เธอหายทุกข์จากแฟนคนเก่าและช่วยเรื่องหนี้สิน และผมยังทำให้เธอมีความสุขกับรูปร่างใหม่ของเธอ และเธอรักผมมาก(เธอบอกผมอย่างนั้น ไม่ได้คิดเอาเอง) แต่ผมก็ตระหนักในตัวเองว่า ผมไม่สามารถทำให้เธอมีความสุขในทางโลกได้แน่ เพราะผมทำงานไม่ค่อยได้ แถมยังเจ็บป่วยบ่อย มีแต่จะเป็นภาระให้เธอ และที่สำคัญผมเบื่อทางโลก (คนเราเมื่อผ่านประสบการณ์มาได้สักระยะหนึ่งถ้าคิดพิจารณาให้ดีก็จะทราบได้ว่าตัวเองควรจะอยู่ที่ตรงไหนจุดไหน)

แล้วผมก็ตัดสินใจบอกเธอว่า ผมตัดสินใจจะไปบวช

เธอร้องไห้ พร่ำพรรณาไปต่างๆนาๆ และด่าว่าผมสาระพัด ผมไม่รู้สึกโกรธแต่ผมรู้สึกสงสารเธอ ผมจะทำอย่างไรจะให้เธอหายทุกข์ เธอหนีไปร้องไห้ตามบ้านเพื่อนอยู่ 1 เดือน (แต่ผมก็คอยโทรปลอบและพูดถึงเหตุผลต่างๆให้ฟัง) แล้วผมก็มาคิดว่าผมทำเหมือนคนเห็นแก่ตัวที่จะปล่อยให้เธอต้องทุกข์ใจกับการพลัดพรากแต่ผมไม่ทุกข์เพราะมีธรรมะเป็นเบื้องหน้า แต่เธอทุกข์ จากนั้นผมจึงตัดสินใจบอกเธอว่าผมจะอยู่กับเธอจนกว่าเธอจะยินดีให้ผมไป แต่ระหว่างนี้เธอต้องปฎิบัติธรรมกับผมด้วย เผื่อเธอจะเข้าใจผมได้ในสักวันหนึ่งเมื่อธรรมะเข้าไปอยู่ในใจเธอ

และวันนั้นก็มาถึงอย่างรวดเร็ว เธอยินดีให้ผมไปบวช เพราะยังไงซะผมก็ไม่ไ้ด้หนีไปมีหญิงอื่น และเธอเข้าใจในการไปของผม

เธอช่างเป็นผู้หญิงที่งดงามเหลือเกิน


ผมไม่ค่อยจะทุกข์ใจเท่าไหร่กับการจะจากเธอไปเพื่อที่จะไปบวชและก็คิดว่าเธอก็คงคลายทุกข์จากเรื่องเหล่านี้แล้ว จนกระทั่งมาวันหนึ่ง

วันหนึ่งเธอโทรมาหาผมและบอกว่าเธอฟังเพลงนี้แล้วเศร้าเลยอยากให้ผมฟัง ผมจึงฟังเพลงที่เธอเปิด เนื้อร้องว่า

ผ้ากาสาโมทนาให้พี่ห่มไว้
ได้ทำอย่างที่ตั้งใจ เลือกไปสู่แดนพระธรรม
อยู่ที่ไหนพี่จง อโหสิกรรมให้กัน
บุญที่พี่ทำ จะนำน้องไป

ครับนี่คือบางท่อนของเพลงกาสานาคา ผมฟังแล้วสะอึกในลำคอเลย รู้สึกสงสารเธอขึ้นมาอย่างจับใจทันที ผมเข้าใจในจิตใจของเธอแล้วว่า ถึงเธอจะยินดีให้ผมบวชแต่ก็ยังมีความเศร้าความอาลัยอาวรณ์อยู่

แต่ปัจจุบันเธอก็ดีขึ้นแล้วเข้าใจธรรมะมากขึ้น และผมจะไม่ทำให้เธอหรือใครผิดหวังในการบวชของผม

ขอโทษครับยาวไปหน่อยและอาจจะไร้สาระไปนิดนะครับ

เจริญในธรรมครับ

 

ขึ้นชื่อว่าความรัก มีรักย่อมมีทุกข์ แต่การที่คุณตัดสินใจเช่นนี้ โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นทางเลือกที่ดีแล้วค่ะ ขอให้มั่นคงในหนทางที่เลือก และเจริญในทางธรรมตราบนานเท่านานค่ะ

 

ขออนุโมทนาในกุศลจิต

ในความเป็นจริงนั้นเมื่อเนกขัมมบารมีที่มีพร้อมครบวาระตามเหตุปัจจัยที่สุกงอมความพร้อมก็จะมีมาเอง อาจไม่ต้องไปบอกใครก็ได้ว่าอยากบวช

เพราะนั่นอาจเจอปัญหาอุปสรรค มีมารผจญทั้งภายในภายนอก กลายเป็นความทุกข์ใจไปเสียอีก

ระหว่างนี้บวชใจไปก่อนก็ได้ ฆราวาสที่บรรลุธรรมก็มีมาก พระที่บวชแล้วมีปัญหาก็มากมี
การเป็นชายได้เกื้อดูและพระศาสนาระหว่างนี้สามารถทำได้มากเช่นกัน เพราะปัจจุบัน
ผู้ชายเข้าวัดน้อยมาก

 

ขอบคุณครับ กับคำแนะนำ

เรื่องราวทุกอย่างที่ผมนำมาเล่าเป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้วทุกเรื่องราว ผมเคยไปปรึกษากับพระปฎิบัติมาแล้วท่านบอกอยู่ที่ใจ ส่วนเรื่องการที่บวชแล้วหลุดจากการเป็นพระนั้นอยู่ที่การปฎิบัติ การปฎิบัิติไม่ถึงจึงขจัดกิเลสที่ครอบงำอยู่ไม่ได้

ผมเคยตั้งใจปฎิบัติแบบทั้งวันอยู่ 3 เดือน ผมไม่อยากในกามราคะ ผมไม่มีความทุกข์ทางกายเวลาที่ร่างกายต้องการสิ่งต่างๆตามธรรมชาติ เช่น ความหิว ความเจ็บไข้ และผมมีจิตใจที่สงบเย็นดีเหลือเกิน และมีความก้าวหน้าในการปฎิบัติดีมาก

และแน่นอนในการบวชของผมประกอบไปด้วยหลายๆเหตุปัจจัย ถ้ามาขยายความตรงนี้อีกคงจะอีกยาวเลยครับ

เจริญในธรรมครับ

 

เชื่อว่าคุณคงตัดสินใจได้ว่าจะทำอย่างไร
โมทนาสาธุกับการตัดสินใจที่แน่วแนวของคุณค่ะ

 

เรื่องราวของคุณนั้นไม่ได้ไร้สาระเลยคะเป็นเรื่องราวที่น่าจะให้คนที่คิดจะมีรักหรือมีธรรมได้คิดและพิจจารานานะคะ

 

ขอบคุณครับ

เรื่องนี้ผมแค่อยากบอกว่า การที่คนคนหนึ่งจะตัดสินใจไปบวชนั้น โดยที่ยังมีความลังเลอยู่ มารที่คอยขวางการบวชนั้นก็คือ ใจของเรานั่นเอง

ความลังเล ในการบวชนั้นเนื่องมาจาก ยังมีความต้องการในตัณหาราคะอยู่ ยังกลัวว่าจะปฎิบัติไม่ได้อยู่ ยังกลัวความลำบากอยู่ ยังมีเรื่องที่กังวลในทางโลกอยู่ และสุดท้ายคือยังลังเลสงสัยในคำสอนบางอย่างอยู่ (อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมด)

ที่ว่าทำไมเรื่องราวของผมแต่ละเรื่องมักจะมีคำเกี่ยวกับการจะบวชของผมอยู่ทั้งนั้น ผมก็ยอมรับว่า มันอาจจะมากเกินไป แต่เรื่องราวทุกอย่างของผมมันล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ทั้งสิ้น ผมจึงจำเป็นต้องลงข้อความเหล่านี้ และที่สำคัญ ใจของผมตอนนี้มีแต่เรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา

จริงอยู่ว่าเป็นคนธรรมดาก็ปฎิบัติถึงได้ แต่ความคิดของผม การยังอยู่ในสถานะคนธรรมดายังไม่ดีพอ เพราะผมปฎิบัติทั้งวันไม่ได้ เพราะต้องทำงาน จะรักษาศีลให้ครบบริสุทธิ์ก็ทำได้ยาก เนื่องด้วยจากหน้าที่การงาน และที่สำคัญคือ ยังอยู่กับสิ่งเร้ากิเลสมากมายรอบด้านและเข้ามาทุกทาง ต้องรับรู้เรื่องทางโลกมากมาย พระเท่านั้นที่จะปฎิบัติได้พร้อมที่สุดสำหรับผม

โมทนาครับ

 

ท่านพจน์แฟนเยอะเหมือนผมเลย 5555555

 

แล้วคุณโดนทิ้งเหมือนผมหรือเปล่าครับ

ผมเห็นคุณชอบมาตอนดึก ระัวังสุขภาพด้วยนะครับ

 

อนุโมทนา สาธุในกุศลธรรมด้วยนะครับ ดีจังมีเพื่อนเป็นหมึกพอลแต่สุดท้ายได้แห้วกระป๋องเป็นของหวานทุกทีสิน่า หุหุ

 

หมึกพอลได้มโนยิทธิเต็มสูบ<!-- google_ad_section_end -->

แปลว่าอย่างไรค่ะมโนยิทธิเต็มสูบ ไม่รู้จักค่ะ แล้วเกี่ยวอะไรกับหมึกพอลค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ ขอให้พี่ได้เข้าอยู่ร่มกาสาวภัทร สมใจนะคะ สำหรับไซนะ อาจจะคิดไม่เหมือนชาวบ้าน ไซเชื่อว่าคนเราเกิดมา 100 ชาติ 1000 ชาติ สับเปลี่ยนคู่กันแล้ว เป็น ญ เป็น ช มามากมายแล้ว พี่อย่าไปยึดติดมันเลยค่ะ ถ้าคนนี้ไปคนอื่นก็มา เป็นธรรมดาค่ะ ไซว่าอายุคนเราอยู่กันไม่ถึง 100 ปี แต่มัวเสียเวลาทำอะไรกันอยู่ แม้กระทั่งตัวหนูเอง ไม่ยอมปฎิบัติกัน ไม่ยอมเข้าหาพระพุทธศาสนา แต่เรื่องกามราคะนี่มันตัดยากจริง ๆ พี่ มันเป็นสิ่งที่ยากที่สุดของมนุษย์ แต่นี่พี่ตัดได้แล้ว อนุโมทนาสาธุพี่ หนูคิดว่าแฟนพี่เป็นคนดีมากๆ เลยพี่ เหมือนนางแก้วน่ะ ที่ยอมสละ และสนับสนุนพระพุทธเจ้า ถ้าแฟนพี่สละแล้วพี่ก็บวชเถอะนะคะ มุ่งมั่นในสิ่งที่หวัง เพื่อมรรคผลในนิพพานค่ะ อย่าลังเลอีกเลย เพราะในทางธรรมพี่ยังต้องเจออุปสรรคอีกมากมาย คนเราก็มีวาระกรรมของใครของมัน ไม่แน่พี่บวชอาจได้สอนคนมากมาย ได้สอนแฟนพี่ จากประสบการณ์ของพี่ก็ได้นะ คนเราถ้าจะให้ดีต้องเลือกเดินซักทาง มันถึงจะทำให้ดีที่สุด ถ้ามัวแต่ไปประคับประคอง ไว้ทั้ง 2 อย่างสุดท้ายเราก็จะเจ็บ ไม่ได้อะไรเลย สูญเสียเวลาโดยใช่เหตุ แต่ถ้าทำทั้งสองอย่างได้ก็ดี แต่ก็นั่นแหล่ะ เวลาจะเป็นตัวเฉลยเอง

 

สาธุ นะไซ ที่คิคได้เต็มรูปแบบเลย " ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง"

ขอโมทนา บุญท่านเจ้าของกระทู้ค่ะ คิคเช่นเดียวกับน้องไซค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุ๊ ครับ ขอให้สำเร็จในทางธรรม เรื่องผู้หญิงผมไม่เคยผิดหวังนะ ตั้งแต่จีบมา มีแต่ย้ายที่อยู่แล้วไม่ติดต่อกัน อยากบวชเหมือนกันเกิดมายังไม่ได้บวชเลย 55+อยากบวชตลอดชีวิตเหมือนกัน แต่ติดแม่+ แฟน ยังลำบากอยู่เรายังเป็นเสาหลักอยู่ ผมจะไปคงต้องสร้างรากฐานให้มั่นคงเสียก่อนถึงจะบวช ทุกวันนี้ก็เติมบุญทุกวันเอาไปเป็นสเบียงเผื่อปุปปับเจือกตายขึ้นมา ช่วงนี้ก็รักษาศีล 5 ทำทาน สวดมนไปตามเรื่อง อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับเป็นทางเลือกที่ถูกที่ควรแล้ว (เป็นความใฝ่ฝันของผมเลยนะนั่น)

 

ผมต้องขอขอบคุณทุกๆท่านครับ

เรื่องการเปลี่ยนแปลงความคิด หรือการตัดสินใจในการบวชนั้น มันไม่ได้เกิดขึ้นมาปุ๊ปปั๊ปแล้วตัดสินใจเลย ทุกอย่างมันค่อยๆเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ และในระหว่างที่จิตในทางธรรมกำลังเพิ่มขึ้นมานั้น ก็คล้ายๆกับว่ากิเลสตัณหาต่างๆมันจะหาหนทางดิ้นรนเป็นเฮือกสุดท้าย จนกระทั่งธรรมะเข้าไปอยู่จนเต็มที่ คือมีความพร้อมเต็มที่นั่นเอง นี่ก็คงจะเป็นด่านทดสอบกำลังใจด่านหนึ่ง ว่าเราจะไปได้จริงหรือเปล่า

 

ก็หมึกพอลทายอะไรก็แม่นอย่างกะตาเห็นมั้งคะ น่าจะใช่นะ

 

ขอให้สมหวังในสิ่งเลือกนะคะ คิดว่าคุณคงเลือกได้ถูกทางแล้ว อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

โมทนาสาธุบุญด้วยคนนะค่ะ สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

โมทนาสาธุการครับ

ให้ข้อคิดดีกับคนมีทุกข์แบบผมได้ดีจริง ๆ