ถ้าคนไทยบวชหรือปฏิบัติธรรมกันครึ่งประเทศ ประเทศจะเป็นอย่างไร

เห็นสถิติคนไทยนับถือพุทธถึง 94%ที่ท่านสโนว์นำมาโพสต์ให้ดู

แล้วสมมุติว่าเกิดปฏิหารอะไรก็แล้วแต่ คนไทยมาบวชหรือถือศีลบำเพ็ญ

เพียรภาวนาได้อภิญญาญาณกันมากมาย ต่างมองเห็นธรรมละทิ้งทรัพย์

สมบัติลูกเมีย มุ่งเข้าหาที่สงัดบำเพ็ญเพียรภาวนา ละทิ้งบ้านช่องการงาน

เข้าป่าหรืออยู่วัดสัก50% เหลืออีก50%ที่ยังทำงานหาเงินค้าขาย

จะมีผลกระทบอย่างไรต่อ สภาพสังคม เศษฐกิจ การเมือง

ประเทศไทยจะเปลี่ยนเป็นเช่นไร ดีอย่างไร ไม่ดีอย่างไร ในยุคโลกาภิวัติ

ไทยจะเทียบได้กับประเทศใด ในโลกปัจจุบันบ้าง ในจินตนาการของคุณ.

 

คนไทยก็มีทั้งผู้ชายผู้หญิง เด็ก คนชรา รวมถึงคนพิกาล อายุและวัย จะเลือกเอาส่วนไหนมาพิจารณาดีครับ ?
หากมาในแง่ประชากรศาสตร์การบวชโดยละทิ้งทรัพย์สมบัติที่ท่านกล่าวมาว่าละทิ้งลูกเมียทรัพย์ต่างๆ
จะทำให้ประชากรลดลงในช่วงเวลาถัดไป หรือในรอบบัญชีหน้า ก็หมายความว่า 1 รอบมักจะนับกันที่จำนวนเต็มเช่น 2550-2560 2560-2570 เป็นต้นฯ
สัดส่วนเชิงปริมาณจะลดลงเพราะขาดการสืบสายพันธุ์อย่างที่เคยเกิดมาแล้วในช่วงรัชกาลที่4ถึงรัชกาลที่5 ในสมัย จอมพล ป.พิบูล สงครามเป็นนายกรัญมนตรี รัฐบาลในสมัยนั้นตระหนักถึงจำนวนประชากรที่ขาดแคลนและมีจำนวนน้อยมากในอัตราส่วนของพื้นที่และเล็งเห็นถึงความอ่อนแอทางด้านยุทธศาสตร์การทหารหลังภาวะสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดจึงได้ออกนโยบายเพิ่มประชากรโดยตั้งรางวัลคนมีลูกมากมารับรางวัลและอีกหลายนโยบาย แต่ต่อมาเมื่อวิทยาการทางการแพทย์เข้ามาในเมืองไทยทำให้ประชากร การตายลดลง และเกิดเพิ่มขึ้น เพียงแค่ระยะเวลา 10 ประชากรเพิ่มเป็นหลายเท่าตัว รายละเอียดศึกษาต่อได้ในหมวดวิชาสังคมกับประชากรไทย

การบวชใช่ว่าจะทำให้ประเทศสงบสุขได้ซะทีเดียว
การครองเรีอนก็ใช่ว่าจะบวชที่ใจไม่ได้
ด็เนื่องจากพุทธศาสนาได้สอนแนวทางในการปฏิบัติที่ตัวบุคคลนั้นโดยเฉพาะเรื่องจิตใจ
การที่สังคมไทยจะดีขึ้นนั้นก็มีเพียงธรรมะที่เข้าไปสถิตอยู่ในใจ นั่นก็คือศีลธรรมและจริยธรรม มิใช่ปริมาณมากน้อยเป็นตัววัดหากจะอยู่ที่คุณภาพของบุคคลนั้นๆ


อนุโมทนาครับ

 

เอาปัจจุบันนี้ มันเป็นไปไม่ได้ จะไปสมมุติทำไม ในโลกมนุษย์ ในกามภพ เป็นแดนเกิดของสัตว์ที่มีกามตัณหาครอบงำ ไม่มีทางที่สัตว์ถึงครึ่งหนึ่งจะมีธรรมจักษุได้ขนาดนั้น ไม่ต้องไปจินตนาการหรอกไม่ว่าในไทย หรือประเทศไหน

ลงมือเอาตัวเองให้รอดจะดีกว่า ^-^

 

ผมเข้าใจนะครับ สิ่งที่เจ้าของกระทู้พยายามสื่อ คือ
หากคนในประเทศส่วนใหญ่หันมาสนใจปฏิบัติธรรมแล้ว ประเทศเราจะดีขึ้นหรือไม่

ผมว่าประเทศเราจะดีขึ้นหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่ประชาชนส่วนใหญ่หรอกครับ
แต่อยู่ที่ประชาชนผู้มีอำนาจในการบริหารประเทศมากกว่า
ที่สามารถกำหนดเศรษฐกิจและความเจริญรุ่งเรืองของประเทศได้

ถ้าประชาชนในประเทศ ๕๐ เปอร์เซ็น หันมาสนใจธรรมะและรักษาศีล หากเกิดขึ้นได้จริงแล้ว
แต่อีก ๕๐ เปอร์เซ็น ที่ไม่รักษาศีลเป็นนักการเมืองเสียส่วนใหญ่
ประเทศของเราก็คงเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตลอดไป

เอาแค่ว่าหากนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐบาลผู้มีอำนาจบริหารประเทศ
รักษาศีล๕ และมีพรหมวิหาร ๔ ประเทศของเราก็สามารถเจริญรุ่งเรืองไม่แพ้ชาติใดในโลกได้อย่างแน่นอนครับ

 

ประเทศดีขึ้นแน่นอนตามอำนาจบุญ ที่บางคนยังมองไม่เห็นแล้วคิดว่าไม่มี แค่ 2-3%ก็พอและยังมีโอกาสเป็นไปได้ ถ้าปฏิบัติอย่างถูกต้องและจริงจังนะ เห็นด้วยกับ 50%ไม่มีทางเป็นไปได้ในยุคนี้

 

ดีครับ ผมจะได้ตั้งฮาเร็มได้สะดวก คู่แข่งลดลงไปเยอะ

 

บรรพบุรุษไทยตั่งแต่ก่อนสมัยสุโขทัยจนกระทั่งกรุงรัตนโกสินต์ตอนต้น ในวันโกนวันพระ ชาวไทยเกือบทั้งหมดเข้าวัด รักษาศีล ๘ ปฏิบัติธรรม เนื่องจากงานหรือราชการสมัยก่อนจะหยุดในวันโกนกับวันพระ คนสมัยนั้น ตั่งแต่พระมหากษัตริย์ พระบรมวงศานุวงศ์ ข้าราชการ ทหารนักรบด้วย พ่อค้า ประชานนชาวบ้าน เด็ก เข้าวัดรักษาศีลปฎิบัติธรรมกันอย่างจริงจังเป็นกิจวัตรปกติ

หลังจากที่เปลี่ยนวันหยุดเป็นเสาร์อาทิตย์แบบฝรั่ง (ให้คนคริสต์เข้าโบสถ์) คนไทยก็เริ่มห่างออกจากรักษาศีล ๘ และไม่เข้าวัดปฏิบัติธรรมอย่างปกติเช่นที่พบุรุษทำมา พอมีบ้างก็คนที่ศรัทธามากและเข้าถึงธรรมเท่านั้น ดังเช่นปัจจุบันนี้ จะมีคนเพียงกลุ่มน้อยเท่นั้นที่ทำจริงจัง

พระพุทธศาสนาจะอยู่ได้เพราะมีพุทธบริษัท ๔ ได้แก่ พระภิกษุ ภิกษุณี (บัจจุบันนี้ไม่มี) อุบาศก อุบาสิกา ในสัดส่วนที่พระภิกษุจะมีจำนวนน้อยกว่าอุบกศกอุบาสิกา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีแต่พระภิกษุทั้งหมด หรือ ครึ่ง ๆ เพาะผู้หญิงมีจำนวนพอ ๆ กับผู้ชายหรือมากกว่าด้วย ดังนั้นแม้ผู้ชายออกบวชก็ยังมีผู้หญิงอยู่จำนวนมาก

ตั้งข้อสงสัยทำไมหรือสมมติทำไม ไม่เห็นจะเกิดประโยชน์อะไรในการสมมตินี้

ดังนั้นควร
๑. พระภิกษุก็ทำหน้าที่ของท่าน
๒. อุบาศก อุบาสิกา และ ประชาชนผู้ศรัทธาก็เป็นฝ่ายสนับสนุน โดยกลุ่มนี้ก็ยังเป็นประชากรส่วนใหญ่อยู่ การพัฒนาประเทศด้านอื่น ๆ รวมทั้งด้านศาสนาด้วย เช่น ด้านเศรษฐกิจก็ยังดำเนินไปได้ปกติอยู่ ไม่ได้ถูกระทบเนื่องจากคนไปจำศีลหมดเพราะอย่างไรก็เป็นไปไม่ได้

ตอบกระทู้ คนถือศีลปฏิบัติธรรม(คนที่ไม่ได้บวชพระ)ทั้งประเทศประเทศ ประเทศจะสงบสุข สงบสุขก็มีปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรม ประเทศชาติก็เจริญและร่มเย็นเป็นสุข ยิ่งมีจำนวนพระมากและเป็นพระปฎิบัติดีปฏิบัติชอบก็ยิ่งเสริมความร่มเย็นเป็นสุขและความเจริญ

คนดีมีศีลและปัญญาดีทั้งทางโลกหรือทางธรรมแม้จะมีจำนวนน้อยก็ยังดีกว่าการมีคนเลวจำนวนมาก เพราะคนดีมีปัญญาถึงแม้จะจำนวนน้อยก็สามารถสร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์หรือการงานหน้าที่ต่าง ๆ ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม และ การเมือง ได้มากกว่าการมีคนแลวคนชั่วจำนวนมาก (ยิ่งพวกหลังมากความวุ่นวายเดือดร้อนจะยิ่งมาก)

 

เป็นกระทู้ที่มีประโยชน์ ได้แนวความคิดหลากหลาย

ชอบมากเลยครับ

 

ขอบคุณ 7 คำตอบที่สะท้อนให้เห็น สภาวะธรรมปัญญาและอัตตาของผู้ตอบ
คนเกิดในโลกที่มีความเปลี่ยนแปลงของธรรมที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง อะไรก็เกิดขึ้นได้ แต่อัตตาใหญ่โต ย่อมปิดบังจึงมองไม่เห็นกฏอนิจจัง ภายใต้กฏนั้นอะไรก็เกิดได้ ใครจะคิดว่า ท่ามกลางความเจริญสุดๆของอเมริกา ตึกแฝด911ที่สูงใหญเสียดฟ้าจะหายไปได้ในพริบตา ตราบใดที่ภูเขาเอเวอร์เรสยังสูงขึ้นทุกวัน ประเทศอินเดียมีโอกาสหายไปทั้งประเทศ ย่อมอยู่ภายใต้กฏของธรรมที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง อย่าว่าแต่คนไทยอาจปฏิบัติธรรมครึ่งประเทศ ในกาลข้างหน้า คนไทยอาจปฏิบัติธรรมกันทั้งประเทศ หรือจำต้องเลิกนับถือพุทธศาสนาทั้งประเทศเหมือนจีนในอดีตก็เป็นไปได้ทั้งนั้น คนที่สนใจศีกษาพระธรรมแต่ยังมีอัตตาเป็นอนุสัย หากยังมองไม่เห็นจริงตามพระไตรลักษณ์ เหมือนติดโซ่ตรวนในมิชฉาธิฐิ ย่อมนั่งนอนอยู่กับอุจจาระปัสสวะของตนเองต่อไป จนกว่าดวงตาจะเห็นธรรม สิ่งในโลกย่อมประกอบไปด้วยสาระและไม่เป็นสาระดังเมล็ดข้าวเปลือก แกลบรำไร้สาระไร้ประโยชน์สำหรับคน นำไปเลี้ยงไก่เลี้ยงหมู นำแกลบไปเป็นเชื้อไฟปรุงอาหาร นำข้าวสารมาหุงกิน ในความเป็นจริง เราได้กินข้าวเปลือกทั้งเมล็ดนั้นโดยไม่รู้ตัว ทุกสิ่งในธรรมชาติรอบตัวเรามีสาระทุกสิ่ง อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็น มีปัญญานำมาใช้ประโยชน์หรือไม่เท่านั้นเอง...หุหุ.

 

ตราบที่ยังไม่ตื่นรู้ว่าแท้ที่จริงงานที่ต้องทำคือทำพระนิพพานให้แจ้ง

ปุถุชนย่อมหลงในอุปทานขันธ์อยู่ เห็นความสำเร็จทางโลกรูปธรรมเป็นของหลัักเป็นของมีจริงจับต้องได้ ขวนขวายความสำเร็จทางโลกธรรม8 นี่แหละ

แต่โลกธาตุและศาสนาก็สำคัญต้องรักษาไว้ให้เอื้อต่อคนรุ่นต่อไปด้วย

 

เห็นด้วยอย่างมากเลยครับ มีทางไหมที่ประเทศจะกลับไปสู่จุดนั้นได้ เพราะว่าชอบบรรยากาศ แบบนั้นครับ

 

ก็เข้าสู่ยุคพระศรีอาริย์ตามตำนาน ลองไปหาอ่านดู

 

ก็เป็นโลกแห่งจินตนาการ

 

ถ้ากำหนดเงื่อนไข แรงงานที่ยังทำงานแบกรับงานที่เพิ่มขึ้นได้และไม่นำแรงงานต่างชาติเข้ามาทดแทน และพระต้องทำตามพระวินัยด้วย ผมเดาว่าจะทำให้เกิด

1. ราคาสินค้าที่ขายในประเทศลดลงไป 2-3 เท่า เพราะความต้องการน้อยลง
2. มีเงินออมจำนวนมากถูกอัดฉีดเข้าระบบเศรษฐกิจ เพราะพระเก็บเงินไม่ได้
3. จากข้อ 1 และ 2 จะทำให้แรงงานที่ยังอยู่ในระบบมีรายได้สูงขึ้น รวมทั้งนายจ้างต้องให้ค่าจ้างโดยเฉพาะลูกจ้างชายสูงขึ้นเพราะกลัวจะไปบวช

ข้อเสียของการไปบวชจำนวนมากที่ผมคิด คือ จะทำให้กองทัพมีทหารน้อยลง แต่เราน่าจะสามารถชดเชยด้วยการซื้ออาวุธพวก เครื่องบิน เรือรบ มาทดแทนได้

 

อืมม..

ยากนะ 50-50 น่ะ คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า เข้า ๆ ออก ๆ กันไปเรื่อย ๆ แค่ให้คนไทย 100 % เข้าใจในหลักธรรมกันอย่างจริงจัง และนำมาใช้ในชีวิตประจำวันให้ได้สัก 50/100 % ก็ยังวัดได้ยากเลย แต่ถ้าเกิดอัตราส่วนนั้นขึ้นมาจริง ๆ เมืองไทยก็คงสงบดี ความวุ่นวายในทางโลกลดลงไปครึ่งนึง การแข่งขันลดลงครึ่งนึง ความต้องการเรื่องอุปโภคบริโภคลดลง เราก็คงไม่ต้องลงทุนเรื่องพลังงานเพิ่ม ไม่ต้องซื้อพลังงานเพิ่ม ไม่ต้องแข่งกันหาเงินเหนื่อยนัก เพราะคนครึ่งประเทศไม่มีความจำเป็นต้องใช้เิงิน ความเครียดของผู้คนก็น่าจะลดลง ทางโลกกับทางธรรม ก็น่าจะไปด้วยกันได้ดีในอัตราส่วนนี้ ถ้าไม่ลืมเรื่องความพอเพียง เราคงเป็นประเทศที่มีความสุข ความเจริญในด้านจิตวิญญาณสูงสุดในแถบเอเซียทีเดียว ^_^

 

ถ้าคนไทยปฏิบัติธรรมกัน 50% เราจะกลายเป็นสังคมอริยะไปเลย สงคราม ภัยธรรมชาติ ปัญหาเศรษฐกิจ การเมือง ปัญหาครอบครัวแตกแยก จะไม่มีเลย ความเจริญทางด้านจิตใจจะนำหน้าวัตถุไปไกลลิบ อายุเฉลี่ยของคนจะเพิ่มขึ้นมาก คนจะมีแต่ความรักความเมตตาให้แก่กันจะไม่ปัญหาเรื่องคนที่ต้องอดอยาก หรือไม่มีที่อยู่อาศัย ความโลภ โกรธ หลง จะกลายเป็นเรื่องแปลกไปเลย ความทุกข์เกือบทั้งหมดของคนในประเทศจะหายไปหมด ผู้คนจะกลับมานับถือผู้สูงอายุและผู้ให้กำเนิด