ชาวพุทธ...ที่ชอบขอ

เช้าวันหนึ่ง อาตมาออกบิณฑบาต เจอโยมสีกาวัยกลางคน ออกมายืนอยู่หน้าบ้าน พร้อมกับขันข้าว คอยใส่บาตร อาตมาเดินผ่านมาจึงยืนรอรับ ทำหน้าที่เป็นสะพานบุญให้โยม โยมสีกานั่งลงยกขันข้าวขึ้นเหนือหัวเล็กน้อย ไ้ด้ยินเสียงอธิษฐาน...ทำท่าจะลุกขึ้นใส่บาตร กลับนั่งลง เสียงพึมพำ ขอต่ออีกรอบ ไม่ทราบว่าขอสวรรค์กี่ชั้น เช้าๆ ยุงเยอะกัดขาพระตั้งหลายตัว บ้านถัดไปก็คอย พระก็นึกในใจว่า "โยม เอ้ย โยม ข้าวทัพพีเดียว ขอมากขอมาย ค้ากำไรเกินควรไปแล้วล่ะมั่ง โยม"


มีเศรษฐีคนหนึ่ง คำว่าเศรษฐี ต้องแน่ใจว่า ในชีวิตนี้ ไม่ขาดอะไร แต่มีนิสัยชอบ "ขอ" ไม่ว่าจะทำบุญให้ทาน ทำวัตรสวดมนต์ แกต้องขอต่อท้ายทุกทีไป เช้าขึ้นกิจวัตรที่ต้องทำคือ เข้าห้องสวดมนต์ทำวัตรเช้า จบบททำวัตรเช้าแกก็เริ่มขอ "ด้วยอานุภาพผลานิสงค์ในการสวดมนต์ ภาวนาของข้าฯ ขอจงดลบันดาลให้ข้าพเจ้าจงมีทรัพย์สินเงินทองข้าวของไหลมาเทมา ขอให้ข้าพเจ้าร่ำรวยเป็นร้อยเท่าทวีคูณ...ฯลฯ" เสียงของเศรษฐีดังออกมาจากห้องพระ บังเอิญมีคนขอทานมานั่งรอท่านเศรษฐีตั้งแต่เช้า เมื่อได้ยินขอตั้งมากมาย ขอทานจึงเปลี่ยนใจลุกขึ้น พอดีกับเศรษฐีเดินออกมาจากห้องพระ จึงพูดกับขอทานว่า

"นี่เธอ จะรีบไปไหน เอ๊านี่ ข้าให้ 5 บาทมารับไป เร้ว !"

"ขอบคุณครับ ท่านเศรษฐี แต่ผมไม่รับเงินจากท่านหรอก"

"เพราะอะไร เจ้าจึงไม่รับ"

"ก็เพราะ ท่านกับผม มันอาชีพเดียวกัน เมื่อครู่ ท่านเศรษฐีขอมากกว่าผมอีก" ว่าแล้วขอทานรีบลงเรือนไป

ทุกวันนี้ เราเป็นชาวพุทธกันอย่างไร ได้ปฏิบัติตามครรลองอันดีที่พระพุทธองค์ ท่านสั่งสอนกันหรือไม่ ถ้าเราอ่านพระไตรปิฎกครบทุกเล่ม ท่านไม่เคยตรัสไว้เล่มไหนเลย ว่าพวกเธอต้องการสิ่งไหนหรืออยากได้อะไรให้ "ขอเอา" ไม่มี มีแต่เคยตรัสไว้ว่า ต้องการสิ่งใดที่ถูกต้องให้ทำเอา

คำว่าบุญ แปลว่าธรรมชาติที่ชำระจิตให้ผ่องใส ทำบุญครั้งหนึ่งให้ลดกิเลส ความเห็นแก่ตัวลงไป จิตที่คิดจะให้ สบายกว่าจิตที่คิดจะเอานะ - คุณโยมเอ๋ย....

ที่มา:ชาวพุทธ...ที่ชอบขอ : ศาลาธรรม

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วเป็นประโยชน์มากๆ เพราะปกติก็ชอบขอนู่นขอนี่ตอนตักบาตรเหมือนกันค่ะ แต่เมื่อได้อ่านแล้วก็เข้าใจขึ้นมาก

"ต้องการสิ่งใดที่ถูกต้องให้ทำเอา"

 

อุบายธรรม อย่าหลงไปติดกรรม

 

"บุญเราไม่เคยสร้างใครที่ไหนจะมาช่วยเรา"
"ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมี
ทุนของตัวเองคือ บารมี ของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้า
ไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด
เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนล้นตัว
เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด
ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ภพหน้า
หมั่นสร้างบารมีไว้แล้ว ฟ้าดินจะช่วยเอง
จงจำไว้นะ.....เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้
ครั้นถึงเวลา.....ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่.....จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน
เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า "

คำเทศนาของ ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์<โต พรหมรังสี>