เเด็ก 18 ปีขับรถชนรถ ทำคนตาย 8 คน โทษทางกรรมเท่าใด

เอากระทู้เก่าๆแต่ได้ใจมาให้อ่านกันครับ คลิกเลย

 

ไม่บาปครับ เพราะไร้ซึ่งเจตนา มันเป็นอุบัติเหตุซึ่งเกิดขึ้นได้กับทุกคนอยู่แล้ว

 

ลองคิดดู ถ้าอย่างเรา ตอนอายุ ๑๖ เพิ่งกลับจากต่างจังหวัดแล้วมาที่บ้าน เราคงอยากทำอะไรใหม่ๆให้พี่น้อง

แพรวา ก็คงทำเช่นนั้น การขับรถยิ่งเครื่องแรงๆ ก็น่าจะสนุก ไม่ได้คิดอะไร แต่ระหว่างกำลังสนุก กลับพลาด

แก้ปัญหาไม่ทัน ตนเองเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มีอุบัติเหตุใหญ่ คงช็อกกับเหตุการณ์ ไม่รู้จะทำอย่างไร

จะเดินไปดูใครต่อใคร คงไม่กล้า งงกับตัวเองว่าเราเองรอดมาได้อย่างไร รถข้างหน้ากระจัดกระจาย

สิ่งที่ทำได้ เหมือนกันทุกคนคือ โทรบอกพ่อแม่หรือคนใกล้ตัวก่อน ไม่อยากเดินไปไหน อยากก้มหน้า ไม่อยากคิดอะไร

ก็งงกับตัวเอง ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วใครบาดเจ็บอีก จะเดินไหวไหม ที่เห็นคนนอนเกลื่อนบนถนน มีเลือดเต็ม

มันไม่น่าจะเริ่มจากเรา

ใจเขาใจเรา ลองให้เวลากับเธออีกหน่อย ซึ่ง ณ. เวลานี้ เธอและครอบครัว คงไม่มีความสุข กับเหตุการณ์ ที่ไม่อยากให้เกิด

 

หัวโตครับงานนี้ ทะเบียนขับขี่ก็ไม่มี
วิญญาณเค้ามาเอาคืนแน่ !!!
ไม่ได้ซ้ำเติมนะ แต่เรื่องจริง
วิญญาณคนตายโหงนะ เรื่องเฮี้ยนที่ 1 เลย
แต่ผมไม่เคยเจอ

 

พูดได้ดีครับ คุณนี่แหละ ปัญญาชนของแท้ล่ะ ขอกด Like ร้อยครั้งเลยยยย ไม่เหมือนพวกคนบางคน(หลายคนเลยแหละ) ที่พากันรุมด่าเธอ รุมแกล้งเธอกันในเฟสบุ้ค 100 คอมเม้นต์ ปรากฎว่าเม้นต์ด่าซะ 95 คอมเม้นต์ นี่หรือปัญญาชน!? แทนที่จะให้อภัยกันและเปลี่ยนจากคำด่ามาเป็นให้กำลังใจน้องเค้าดีกว่ามั้ย ..ว่ามั้ยครับ? คนล้มยิ่งต้องการกำลังใจเป็นที่สุด แต่สิ่งที่คนพวกนั้นทำ.. กลับเป็นการซ้ำเติม (เห็นคนล้มแทนที่จะช่วย กลับพากันข้ามเฉยเลย นี่หรือสังคมมนุษย์!?)

ในแง่ของความเป็นจริง คนพวกนั้นแย่ยิ่งกว่าเด็กคนนั้นเสียอีก

 

ไม่ควรตัดสินคนแค่ข่าวที่ออกมาทางสื่อ..เพราะสิ่งที่เราเห็นอาจไม่เป็นอย่างเราคิด..
ส่วนตัวคิดว่าไม่ควรโทษเด็กค่ะ...พ่อแม่คิดยังงัยให้ลูกขับรถเอง..ขนาดผู้หญิงอายุมากๆ
บางคนยังขับไม่ค่อยรู้เรื่อง..แล้วนี่เด็กผู้หญิงนะ..อย่างที่เขาพูดกันว่า..ซื้อรถให้ลูกขับก็เหมือนซื้อความตายให้ลูก..แต่เคสนี้ซื้อคุกให้ลูกแต่ยื่นความตายให้คนอื่น

 

ผมไม่ได้เห็นเหตการณ์ ณ ขณะนั้น ก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าใครที่ผิดมากที่สุด ถึงเราไม่รุ้เหตุการณ์แต่น้องเค้ารุ้ ใครที่พอจะรุ้บ้างล่ะว่าเหตุการณ์แท้จริงเป็นอย่างไร เชื่อในกฎแห่งกรรมแล้วกันครับ แต่อย่างน้อยๆเหตุการณ์นี้ก้เป็นการเตือนสติกับคนที่ขับรถในช่วงเทศกาลปีใหม่กันพอสมควรว่าไม่ควรประมาท

 

เหตุการณ์แบบนี้ เคยเกิดขึ้นกับผม แต่ผมโชคดีที่ไม่มีคู่กรณี

วันนั้นมาประชุมที่กระทรวงฯ ครึ่งวัน แม่บ้าน โทรบอกว่าให้รอลูกสาวด้วย ที่เทเวศณ์ ตอนบ่ายนัดเพื่อนที่ลาดกระบัง

ผ่านทำเนียบฯ รถก็ติด ขึ้นทางด่วนที่ ยมราชได้ ก็รีบจะไปให้ทันนัด บ่ายสามโมงกว่ารถก็มาก รีบจนลืมว่าความเร็วเท่าใด

แต่ก็รู้ว่าไม่เกิน ๑๐๐ ก่อนถึงด่านเก็บเงินอโศก รถด้านหน้าเบรคกระทันหัน เราก็หักขวา เลนขวา เบรคอีก ก็หักขวาอีก

ณ. วินาทีนั้น รู้ตัวทันที ว่าเอาไม่อยู่ เรา.. เรา พลาดอย่างมาก รถพุ่งชนขอบทางด้านขวา หมุนบนทางด่วน

หน้ายุบ กันชนหน้ากระเด็น กองที่ขอบทาง รถด้านหลังหยุดกันสนิท รถด้านหน้าพุ่งตัวหนีไปได้

ไม่งั้นท้ายคงฟาดเขาไปหลายคัน ผมต้องหยุดตั้งสติ ลูกสาวก็พูดอะไรไม่ออก มีคำว่า "พ่อ" หลุดมาคำเดียว

ผมไม่อยากพูดอะไร ไม่กล้ามองหน้าคนที่ร่วมทาง ด่าตัวเองอยู่ตลอด "กูไม่น่าเลย" นี่ถ้าขอบทางไม่แข็งแรง

เราคงพาลูกเราไปตาย ตอนนั้นผมไม่อยากมองหน้าใคร หรือคุยกับใครจริงๆ

 

ดีแล้วล่ะครับที่ไม่เป็นอะไรกันมาก ยังไงก็ขอให้มีสติทุกครั้งในการเดินทางนะครับ (^ ^)

 

มันคือ อุบัติเหตุ ค่ะ ^^

ไม่มีใคร อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น .. ส่วนกระแสสังคมนั้น .. ไม่ขอพูดถึง .. แต่รวมๆ ก็คิดเหมือนเพื่อนๆชาวเวบพลังจิตนั่นแหละ

อิอิ ^^

 

แต่ผมว่าสิ่งที่ทำให้คนส่วนใหญ่รับไม่ได้มันมาจากการแสดงออกถึงความสำนึกเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้นจากตนเอง มันมีให้เห็นบ้างไหม ภาพมันก็ฟ้องอยู่ว่าไม่ได้บาดเจ็บอะไรอย่างที่ให้ข่าวว่าเจ็บสาหัส แล้วที่เขาออกมากันก็เพื่อกดดันให้กระบวนการยุติธรรมดำเนินไปโดยไม่ถูกอิทธิพลของตระกูลใหญ่เข้ามาบิดเบือน ผมว่านี่ต่างหากเป็นประเด็นที่เขาออกมากัน แน่นอนใครได้รับรู้ก็ย่อมมีอารมณ์ โกรธเกลียด แต่ผู้ที่ปล่อยวางได้นั้นดีที่สุด

สรุปว่านี่เป็นการเรียกร้องเพื่อให้เกิดความยุติธรรมน่ะครับ ไม่ใช่การไม่ให้อภัยหรืออาฆาตเด็กที่ขับซีวิคนี่ ถ้าเป็นญาติผมผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะทำใจได้ยังไงเหมือนกัน แต่ถ้าคุณทำได้ผมก็ขออนุโมทนา...

 

อาจไม่สมควรในกาลนี้ แต่อาจสมควรแล้วในการก่อน
อโหสิกรรมกัน เพื่อหยุดวงล้อนี้ไม่ให้หมุนต่อไป

 

เรื่องกรรมไม่รุ้เอาตามกฎหมายนะครับ

กระทำทำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย โทษหนักสุดก็คือ ประหารชีวิต

ถ้าประมาทโดยเป็นเหตุสุดวิสัยก็มองลดหลั่นโทษตามลงมา (แล้วแต่ศาลครับ ต่ำสุดคือปรับและรอลงอาญาไว้ก่อน)

ไม่ได้ดื่มเหล้า ไม่ได้เสพยา ถือว่าไม่มีเหตุเพิ่มโทษ

ขับรถเร็วเข้าข่ายประมาทอยู่แล้ว ให้ปรับฐานขับรถเร็วเพิ่มเข้าไป

ใบขับขี่ไม่มี หมดอายุ ไม่ได้รับอนุญาต โทษเสมอกันคือ ปรับครับ

แบ่งข้อหาตามนี้เลย

ขับขี่รถโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ทรัพย์สินเสียหายและได้รับบาดเจ็บ(ไม่แน่ใจว่ามีใครสาหัสมั้ยนะครับ ที่ยังมีชีวิตอยู่ ถ้ามีก็เพิ่มเข้าไป), ขับขี่รถด้วยความเร็วเกินกว่าที่กำหนดไว้และขับขี่โดยไม่ไดรับอนุญาตจากนายทะเบียนฯ

การพิจารณาถ้าศาลเห็นว่าการกระทำไม่ได้เจตนาเพื่อเป็นไปเพื่อสังหารบุคคลใดบุคคลหนึ่งแต่เป็นการประมาทด้วยวิธีใดใด (ขับรถเร็ว=ปรับไปตามข้อโทษ) ไม่ได้เสพยา ไม่ได้เมาสุรา(ซึ่งถ้ามีอาการเหล่านี้ก็จะเพิ่มโทษขึ้นอีก แต่เนื้อข่าวบอกว่าสิ่งเหล่านี้ไม่มี) ก็น่าจะลงโทษด้วยการปรับและจำคุกแต่เนื่องจากจำเลยไม่ได้กระทำความผิดอื่นใดไว้ก่อน จึงให้รอลงอาญาไว้ครับ

ปรับรถเร็บ ไม่มีใบขับขี่เต้มที่ก้ข้อหาละ 2000 บาทครับ (ปรับได้แต่ขั้นต่ำสุดคือ 400 บาทขึ้นอยู่กับดุลพินิจของผู้ปรับป ปรับแล้วถือว่าข้อโทษตรงนี้ถือว่า จบ

การตัดสินด้วยกฎหมายมีหลักตามเจตนาหรือไม่ในการกระทำเหตุการณ์นั้นๆให้เกิดขึ้นครับ หากโทษของเค้าไม่สะใจใครๆ ก็ต้องโทษที่กำหมายครับ แต่ถามว่ากฎหมายตัดสินอย่างตรงไปตรงมามั้ย...ผมว่าตรงนะครับ เพราะกฎหมายไม่ได้ใช้อารมณ์(ไม่ว่าจะโกรธ โทษหรือสูญเสีย) ในการตัดสิน

เรื่องกรรมไม่รู้ครับ แต่โทษทางกฎหมายน่าจะประมาณนี้ จะมากน้อยกว่านี้หรือไม่ ขึ้นกับดุลพินิจของศาลท่านนะครับ....

 

ที่ผมโพสนี่ ไม่เกี่ยวกับว่าตระกูลใหญ่หรือเล็กนะครับ แต่เป็นกระบวนพิจารณาทางกฎหมายที่ดำเนินการเช่นนี้ กับทุกคนครับ (ปล.ที่ที่ผมอยู่และสำนวนที่ผมได้ทำอยู่ก็มีครับ ขับรถชนคนตายพอศาลสั่งโทษมาก้ประมาณนี้แหละครับ) ทั้งที่คนชนก็คนธรรมดานี่แหละครับ รับจ้างกรีดยางไปวันๆ ไม่ได้มีอิทธิพลใดใดเลย ศาลก็ยังสั่งลงมาแบบนี้เลยครับ

 

กล่าวถึงบุคลก็ย่อมมีช่วงดวงตกคราวเคราะห์ก็คือทั้งสองฝ่าย ส่วนคนที่ตายก็คงเป็นกรรมของเขาที่ต้องตายโหงเพราะนั้นเป็นกรรมของเขา
เมื่อถึงเวลาตายอะไรก็ห้ามไม่อยู่ สัมภเวสีแถวนั้นมันรู้ มันก็จ้องอยู่แล้ว ได้โอกาสก็เข้าทางเลย
อีกอย่างทั้งหมดที่นั้นเป็นกรรมที่เคยผูกพันกันมา ในกรณีที่ไม่เจตนา แต่ในเรื่องนิสัยนั้น ก็ต้องทำใจกันล่ะ เพราะแต่ล่ะครอบครัวเลี้ยงดูแตกต่างกัน และสิ่งแวดล้อมก็อาจแตกต่าง แต่ใช่ว่าพ่อแม่เลี้ยงลูกไม่ดีนะ เขาเลี้ยงดี แต่ลูกจะอยากดีด้วยไหม อันนี้สุดแต่กรรมเก่าที่เคยทำมา เรื่องทั้งหมดโทษใครไม่ได้ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษกรรมแต่ปางก่อน และกรรมใหม่ที่ไม่แรงพอที่จะถ่วงดุลกรรมเก่า ดั่งพุทธองค์ว่าไว้ว่า
กัมมัสสะโกมหิ (เรามีกรรมเป็นของๆตน)
กัมมะทายาโท (เราจะต้องรับผลของกรรมนั้น)
กัมมะโยนิ (เรามีกรรมนำเกิด)
กัมมะพันธุ (เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง)
กัมมะปะฏิสะระโน (เรามีกรรมเป็นที่พึ่งที่อาศัย)
ยัง กัมมัง กะริสสามิ (เราทำกรรมอันใดไว้)
กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา (เป็นบุญหรือเป็นบาป)
ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ (เราจะต้องรับผลของกรรมนั้น)

 

ตอนนี้ผู้คนเริ่มหวาดระแวง
เริ่มคิดสถานะที่ตนมีอยู่ มีค่ามากพอจะเดินบนท้องถนนได้หรือไม่
หากมีใครถือตัวว่าข้าแน่ไม่เห็นหัวใคร คิดจะทำอะไรใครก็ได้
หากโชคร้ายไปผิดใจคนผู้นั้น คงไม่วายต้องเสียเลือดเสียเนื้อเป็นแน่
มันช่างน่าวิตกจริงๆ ต่อไปความคิดนี้ลุกลามบานปลายจนเป็นจลาจล

 

ชีวิตที่มีค่าคืออะไร และชีวิตที่ไม่มีค่าคืออะไร
ใครเป็นผู้ตัดสิน ใครสูงค่าใครต่ำค่า สิ่งใดเป็นตัวกำหนด
คงต้องให้สวรรค์ตัดสินผลในอนาคต เวรกรรมเวรกรรม

 

เรื่องการเมือง คือความเน่าเหม็น ใครทำพลาดผิดไป ไม่แยแสต่อความรู้สึกของคนอื่นสุดท้ายก็ต้องมีจุดจบทีอนาถ
ถ้าเรื่องนี้ เสียหายแค่ 1 คน ไม่ใช่ปัญหาสังคม แต่ถ้า เป็นสิบ และส่งผลกระทบต่อ ชีวิตประจำวันของผู้มีรายได้น้อยที่ลำเค็ญต้องโดยสารรถตู้ไปทำงาน ไปเรียน นี่ก็อีกเรื่องหนึ่ง เรื่องโศกนาฏกรรมนี้ไม่ได้คุกคามต่อผู้เสียหายในเหตุการณ์เท่านั้นแต่คุกคาม ไปถึงผู้ลำเค็ญอีกหลายท่านด้วยเช่นกัน ถ้าพรุ่งนี้ข้าพเจ้าโดยสารรถตู้แล้วข้าพเจ้าจะต้องพบจุดจบดังเช่นกรณีดังกล่าวหรือไม่ เผอิญคนที่มีความคิดเช่นเดียวกับข้าพเจ้าคงมีเป็นร้อยเป็นพัน หรือเป็นล้านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

นักล่าชอบไล่ล่าผู้มับาดแผลมีเลือดออก
ในเรื่องนี้คงหนีไม่พ้นผู้ล่าที่มีประสาทไวเป็นแน่แท้
ใครจะหยั่งรู้ใจคนทั้งโลก
แล้วใครเล่าจะควบคุมจิตใจคนได้ทั้งโลก
เมื่อใดคนเริ่มอิ่มท้องมันก็เริ่มถามถึงศักดิ์ศรีของตนเอง
เมื่อนั้นก็...............

 

มัน เปนเศษกรรม จากอดีตชาติ
คนทั้ง ๘ กับเด็กผู้หญิงเคยผูกเวรกันมา
เคยรุมทำร้ายเด็กผู้หญิงจนตาย
มาชาติปัจจุบัน ก็ต้องชดใช้กัน ตามระเบียบ

ควร อโหสิกรรม ให้กัน
ไม่เช่นนั้น ชาติ ต่อ ๆ ไป ต้องกลับมา รบ รา ฆ่าฟันกัน ให้เหนื่อย ต่อไปอีก

มนุษย์มักจะมองเห็นเหตุการณ์ในชาตินี้ชาติเดียว
ก็มักตัดสินตามที่เห็นเพียงชาติเดียว

คนที่ตายโหง
ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว
และไม่เชื่อว่าตัวเองตายซะด้วย
จิตแตกออกเปนเสี่ยง
พวกเขาก็ยังคงดำเนินชีวิตเหมือนเดิม
จิตดวง๑ไปทำงาน จิตดวง๑ไปเรียน
จิตดวง๑ไปบ้าน ...
ทำทุกอย่าง อย่างที่เคยชินเหมือนเดิม
จนกว่าจิต จะรวม กันได้ จึงจะเริ่มรู้ตัว
น่าสงสาร...

คนที่เสียชีวิต ลักษณะนี้
ยมทูต จะยังไม่มารับตัว
เพราะยังไม่ถึงเวลา อายุขัย
ก็ต้องอยู่ในภูมิพัก นี้ไปก่อน
ซึ่งโดยทั่วไป ก็จะมีสภาพที่ ทรมาน
หิว ก็หิว
ใครรังแก ใครก็ได้
อยากได้ส่วนบุญ ก็ไม่รู้จะสื่อสารอย่างไรได้

น่าเสียดาย..

คนที่บาดเจ็บ และตาย ก็เป็นคนที่รู้จักซะด้วย
เคยเห็นหน้าบ่อย ๆ
คนที่ห้อยตายเปนคนนิสัยดี คนหนึ่ง
เพียงแต่ไม่ค่อยสนใจ เรื่อง บุญกรรม ชาติภพ วิปัสสนา เขามีความเห็นว่า ไม่มีประโยชน์ต่อชีวิต
เขายังไม่ทันจะได้มีโอกาสศึกษา พระธรรม ก็มาตายซะแล้ว เจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมเปิดโอกาสให้แก้ตัว
เรื่องนี้เปน ไม่ควรประมาท สำหรับคนที่ยังมีชีวิตอยู่
ให้เร่งรีบปฏิบัติธรรม เวลาเหลือไม่มากแล้ว