เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ขอบคุณพี่อุตตโมครับ ยินดีอย่างยิ่งครับพี่เทน ผมยังไม่มีรุ่นนี้ด้วยซิ ผมนั่งพิมพ์ตั้งนาน ปรากฏว่าโพสไม่ผ่านเมื่อยฟรีอีกแล้วครับท่าน หลวงพ่อท่านลงหนังสือพระเกจิเล่มล่าสุดหน้าปกหลวงปู่่โสฬส ไม่ได้ตามน่ะแต่ซื้อทีไรบังเอิญลงแทบทุกครั้ง แปลกดีครับ ในนั้นมีรูปพระเครื่องหลวงพ่อรุ่นล่าสุดด้วยครับ ราคาพระหูยานเนื้อนาคนั่นบวกค่าส่งกระมังครับ แต่ตอนนี้มีเนื้อชินปรอทบัวสองชั้น สร้าง สามร้อยองค์ แต่คนไม่เก็บเพราะใหญ่มาก ผมว่าสวยดีเหมือนกันน่ะ

กลับมาหลังจากคุยโทรศัพท์กับพี่อุตตโมบอกว่าพี่เทนเข้ามา ผมรบกวนโทรหาผมดีกว่า เพราะผมโทรหาพี่อุตตโม เงินจะหมดแล้ว อิอิอิ 0837771789 นันครับพี่เทน บ้านอยู่สี่คลองครับ

 

ไม่กลับคำหรอกครับ แต่ขอเวลาหน่อยต้องรอวันขึ้นประชุมน่ครับ
ถึงจะได้กลับบ้าน แต่ถ้าโชคดีบริษัทมีสัมนาก็ได้ขึ้นไวครับ

 

เรื่องเล่าจากพี่ๆแถวบ้าน สี่คลองครับ คือว่าตอนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อตาบยังดำรงขันธ์อยู่ ศิษย์วัดมะขามเรียง กับวัดโบสถ์โก่งธนู มีเรื่องมีราวกันทะเลาะกันยกใหญ่ เรื่องรู้เข้าถึงหูหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง ท่านได้เอ่ยกับลูกศิษย์ว่า อย่าไปมีเรื่องมีราวกับเขาเลย เขาศิษย์หลวงพ่อพริ้งเชียวน่ะ ศิษย์วัดมะขามเรียงก็ยังมีมากราบหลวงพ่อพริ้งเลย เพราะท่านนับถือซึ่งกันและกัน ศิษย์หลวงพ่อเดิมกับหลวงพ่อพ่วง เพิ่งซื้อพระเกจิมาอ่านเห็นมีประวัติหลวงพ่อพริ้งบทยาว รวมวัตถุมงคลให้ติดตามกันครับ น่าจะหลายเล่มมาแล้ว เด๋วจะหาซื้อย้อนหลังอ่านบ้างครับ ลองอ่านกันดูครับผม

 

จัดไปครับ ผมอยู่ลพบุรีสองวันเลย ถ้ามีอะไรก็โทรหาได้ครับ ยกเว้นไปทะเลาะกับพี่ๆป่่าหวายนะครับ เพราะพี่เค้าล่ำมาก อิอิอิ อาวุธก็ครบมือ ฮ่าๆ น่าจะมีกินฟรีน่ะครับที่วัดเพราะแม่ค้าลพบุรีจะเอาของมาช่วยตลอด พระของชาวบ้านอย่างแท้จริงครับ เมตตาทั่วถึง แต่เรื่องน้ำมันสาริกาใช้กันก็ระวังหน่อยน่ะคับจะผิดศีลเอาได้

 

ผมทำงานอยู่กรุงเทพครับพี่เทน งานไหว้ครูเห็นว่าจะออก สิงห์ไม้พยุงแกะสามขวัญ(บูชาครูมีประมาณสองร้อยองค์) กับจิ้งจกสองหางแกะจากไม้พยุงอีกเช่นกัน ประมาณสองร้อยองค์เช่นกัน เสร็จพิธีก็คงต้องแย่งกันหน่อยงานนี้ ผมไม่มีสิทธิพิเศษใดๆทั้งสิ้น ต้องแย่งกับเขาทุกรอบเหมือนกันครับ ฮ่าๆๆ พี่เทนมีลูกอมสะเก็ดดาวเยอะป่าวครับขอบูชาต่อบ้างครับ แต่เห็นว่างานไหว้ครูท่านก็จะมีลูกอมออกมาแต่เห็นเงียบๆไป เคยบอกท่านไปว่าถ้าออกลูกอมผมจองยี่สิบลูก ท่านก็พยักหน้า เพราะว่าไปไม่ค่อยทันเหมือนกันครับ บางอย่างหมดเร็วมาก เหรียญรุ่นหนึ่งหมดไปนานแล้วที่เห็นที่วัดน่าจะเป็นพระที่ไม่สวยครับ ท่านแยกไว้ แต่กระแสแรงคับที่ลพบุรี ก็เลยนำออกมาให้หมด โดยที่มีจารมือของหลวงพ่อ ยาวแล้วครับเมื่อยจัง พอก่อนครับพี่

 

ขอบอกไว้ก่อนนะครับว่าพระรุ่นแรกๆของหลวงพ่อท่านนั้นตอนออกให้บูชาจากวัดจะไม่มีกล่องสวยงามอย่างทุกวันนี้นะครับ
พระหูยานที่ผมจะแลกก็เช่นกันไม่มีกล่องให้นะครับ
ผมได้เช่ามาหลังเสร็จพิธิทันทีเลยนะครับรับประกันว่าแท้ชัวร์
กล้าเอาหัวเป็นประกัน
ที่บอกก่อนไม่ใช่อะไรหรอกครับคือผมกลัวจะถามว่ากล่องไปไหนล่ะพี่? แค่นั้นแหละครับเพราะผมไม่มีกล่องให้

 

-ผมเป็นคนชัยนาทครับพี่เทน ผมเพิ่งเช่าวัตถุมงคลของหลวงพ่อเมื่อเดือน

พฤศจิกายน 2553 นี้เองครับ เดี๋ยวผมถ่ายรูปก่อนและจะทยอยลงให้พี่เทนชม

ครับ.

 

ลูกอมสะเก็ดดาวหลวงพ่อท่านก็ให้ผมมาแค่ลูกเดียวเหมือนกันตอนรถชนน่ะครับ
คงไม่สามารถให้บูชาต่อได้ครับ***แต่ให้ฟรีได้***เพราะได้มาฟรีแต่ต้องทวงนะครับเดี๋ยวผมแกล้งลืมแล้วจะไม่ได้ไป555
ไม่หวงครับถ้าต้องการ
ศิษย์อาจารย์เดียวกันครับ

 

รับทราบครับพี่เทน กล่องไม่จำเป็นครับเอามาก็เลี่ยมอยู่ดีครับ กล่องก็อยู่บนหิ้ง ไม่ได้ทิ้งซักอย่างครับ ห้อยดีกว่า นำมาไว้ประดับหิ้งพระ มีอะไรใช้ทุกวันเปลี่ยนบ้าง วันนี้หูยาน วันนี้ล็อคเก็ต วันนี้จิ้งจก บางวันตะกรุดกับปลัดไม่มีพระ ทดลองครับ ใช้เรื่อยๆ เพราะใช้ดีทุกอย่างครับ ไม่ผิดหวังครับ แต่ยังขาดลูกอมสะเก็ดดาว อิอิอิ แอบแย็บต่อ

 

งั้นเดี๋ยวรอหน่อยนะครับให้ผมได้ไปบ้านก่อนจะช่วยสมทบให้ครับ
จะรอชมนะครับ
แล้วอยู่ชัยนาทอำเภออะไรครับ แม่ผมเป็นคนสรรพยา บ้านอยู่หลังวัดคังคาว
วัดหลวงพ่อเฒ่าน่ะครับ

 

เน็ตใช้ได้แล้วหรอคับพี่ พอครอบครูแล้วก็อาจารย์เดียวกันแล้วครับพี่อิอิอิ

พี่เทนครับ พี่อุตตโมเขาอ่านกระทู้แล้วไปวัดโคกหม้อครับ แล้วก็ติดใจเหมือนผม ฮ่าๆๆ ไปแป๊บเดียวก็มีประสบการณ์มาเล่าให้พี่น้องสมาชิกอ่านครับ หลวงพ่อท่านขลังจริงไปแล้วท่านก็สอนธรรมะด้วย บางทีก็เอ็ดผมเหมือนกันแต่ผมหน้าด้านครับ ไม่มีอายอยู่แล้ว บางทีก็เสกกันให้เห็นๆว่าขลังแล้วจะเป็นงัย อันนี้ไม่ใช่จะได้เห็นกันง่ายๆ ต้องหน้าด้านจริงๆอย่างผมถึงได้เห็น อิอิอิ ส่วนเรื่องขอลูกอม ผมขอพี่เทนแน่ มีคนเล่าให้ฟังเยอะครับ ว่าดียังงัย

 

เอาแล้วพี่อุตตโม บ้านเก่าพี่อุตตโมก็สรรพยาเหมือนกัน ฮ๋าๆๆ วันนี้วันพบญาติแล้วครับ คนบ้านเดียวกันแค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ อิอิอิ

 

แล้วลูกอมดียังไงครับผมไม่เคยใช้เหมือนกันกลัวฟันผุ ตอนนี้อุดเต็มปากแล้ว55555
เล่าให้ฟังบ้างนะครับ
ส่วนตัวผมเน้นแคล้วคลาดครับ เพราะต้องเดินทางบ่อย ต้องขับรถไปsiteงานทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่า 400 กิโล
ก็เลยใช้ด้านนี้แต่ของหลวงพ่อดีทุกด้านอยู่แล้วจริงไหมครับ
ผมคล้องแต่หูยาน หนังเสือ(รุ่นแรกอีกแหละที่หลวงพ่อเพี้ยน 600ของหลวงพ่อ 200 เองตอนนั้นนะครับตอนนี้ไม่รู้)
แล้วก็ตะกรุดโทนอันที่หลวงพ่อให้มาครับใส่สลับกันกับอันที่เช่ามา(อันที่เช่ามาใหญ่กว่าหน่อยได้มาด้วยความภูมิใจเพราะแย่งเขามาได้วันปลุกเสกเกือบไม่ทันเพราะหมดจากวัดภายใน 20 นาทีไวไหมล่ะของดีใครก็อยากได้น่ะครับ)

 

-บ้านเก่าผมอยู่ตำบลสรรพยาครับพี่ แต่วัดคังคาวหลวงพ่อเฒ่าที่พี่บอกอยู่

อำเภอสรรคบุรีนะพี่ แม่ของพี่น่าจะเป็นคนอำเภอสรรคบุรีนะครับ.

 

-สงสัยฝนตกที่ชัยนาท ทำให้เน็ตต่อติดได้ ต่อติดได้ตั้งแต่ช่วง 16.25

นาฬิกาครับ "จำเวลาแม่นเพราะได้เวลาจะไปรับลูกสาวตอน 17.00 นาฬิกา"

 

ผมคงจำอำเภอผิดครับ วัดที่มีลิงแยอะๆน่ะครับ ตอนนี้มีหมูป่าด้วย
เจ้าอาวาสวัดนี้ก็ไม่ใช่ย่อยนะครับหนังเหนียวด้วย เคยโดนยิงแต่ไม่เข้า
ที่ผมรู้เพราะแม่เป็นเพื่อนพี่สาวเจ้าอาวาสน่ะครับแล้วตอนถูกยิงท่านเจ้าอาวาสก็มาบอกตาผมให้ไปช่วย(ตาผมก็เหนียวพอกัน)ตะกรุดที่วัดนี้ก็ดีนะครับน่าสะสมครับ

 

เรื่องลูกอมน่าจะเคยโพสนะพี่เทน ตะขาบอยู่ในหมวกกันน็อกใส่ไปตั้งนานพอถอดตะขาบหลุดออกจากหัว ตัวใหญ่มากแต่ไม่กัด เรื่องเสกไม่่เข้าอีกครับ มีคนเอาไปให้พระแถวโคราชเสก ทิ้งไว้หนึ่งคืนพอเช้าท่านก็ด่าไอ้คนที่นำมาให้เสกว่าเอาอะไรมาให้เสกตัวลุกเป็นไฟเลย เสกไม่ได้แล้ว แล้วก็พวกเรื่องหมากัดไม่เข้า รถล้มไม่เป็นไร ถือว่าเป็นลูกอมที่ประสบการณ์เยอะมากเลยครับ เล่ากันขนาดนี้ยังจะให้อยู่หรือป่าวครับพี่เทน อิอิอิ

 

แต่เรื่องชูชกที่หลวงพ่อพิเชฐท่านเสกแล้วเดินได้ อันนี้ก็เคยได้ยินมาครับ แต่พี่เทนเห็นกับตานี่ซิน่าเล่าให้สมาชิกอ่านกันบ้างน่ะครับ ส่วนพวกเต่าเรือนเดินได้ผมเคยเล่าแล้วกับจิ้งจก ท่านเสกทุกอย่างมีตัวตนได้จริงๆครับ ปลัดขิกยังโดดจากมือผมเลยตอนหลวงพ่อให้ผม อันนี้ยังไม่ได้เล่าครับ แต่เล่าตอนนี้ อิอิอิ

 

ประวัติหลวงพ่อพริ้ง ฉบับเล่าต่อกันมาจากแม่สู่ลูก

ปฐมเหตุแห่งการออกบวช (อาจจะซ้ำกับพระบางรูปครับ แต่แม่เล่าให้ฟัง)

จะไม่ขอเล่าถึงวันเกิด วันออกบวช น่ะครับ เพราะคงมีในเน็ตเยอะแล้ว ว่ากันที่เนื้อหากันอย่างเดียว แล้วก็จะนำมาลงกันทีละตอน ถ้าว่างนั่งพิมพ์น่ะครับ แต่ที่จะเล่าก็จะมีบทวิเคราะห์จากผมเพิ่มเติมน่ะครับ

ในวัยเด็กคาบเกี่ยวกับวัยรุ่น คือประมาณ11-13 ปี ลองนึกถึงตัวเราเองน่ะครับ จะต้องมีความอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา ความสงสัยทั่วไป ก็คงไม่พ้นเรื่องความรัก กามอารมณ์ และสงสัยในความเป็นผู้ใหญ่ ว่าทำไมถึงทำแบบนั้น แบบนี้ หลวงพ่อพริ้งในสมัยท่านยังเด็กก็เป็นแบบเดียวกันครับ คือท่านสงสัยว่า ทำไมผู้ใหญ่ถึงต้องไปเกี้ยวพาราสี กับผู้หญิงสวยๆ หุ่นดีๆ แย่งกันเชียว พอไปถามผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ชาย เขาก็บอกว่า มันไม่ใช่เรื่องของเด็ก แล้วด้วยที่ท่านเป็นคนไฝ่รู้ ท่านก็ยังเก็บคำถามที่ว่านี้ไว้อยู่เสมอ บางทีก็สงสัยว่าทำไมต้องมีอะไรกันด้วย ดีตรงไหน ดียังไง

มาวันหนึ่งท่านสบโอกาสเหมาะ สาวสวยที่ว่านี้มีหนุ่มๆหมายปองเยอะแยะ ว่าจะเข้าไปถามหน่อยว่าเขาแย่งชิงเรื่องพวกนี้กันทำไม แล้วหลวงพ่อพริ้งในวัยเด็กก็รวบรวมความกล้าเข้าไปถามสาวเจ้าที่อยู่คนเดียวในเรือน จึงถามว่าพวกผู้ชายเขามาเกี้ยวพี่ทำไมกันหรอ สาวเจ้าก็เห็นท่านยังเด็ก ก็ตอบไปว่าแย่งชิงตัวพี่ไง หลวงพ่อจึงถามต่อว่า ตัวพี่นี้มีอะไรดีหรอเขาถึงแย่งชิงกัน พี่สาวคนสวยก็บอกว่าความเป็นผู้หญิงไง ท่านก็ถามต่ออีกว่า หญิงชาย ต่างกันตรงไหน พี่สาวเริ่มรำคาญนิดหน่อยก็บอกว่า ตรงนมไง หลวงพ่อก็บอกว่าแล้วนมดีตรงไหน ทำไมผู้ชายต้องใฝ่หาด้วย งั้นผมขอจับได้ไหม พี่สาวเห็นเป็นเด็ก นึกว่าไม่เป็นไรหรอก ก็บอกว่ามาจับซี่ ท่านก็เดินเข้าไปจับนมพี่สาวคนสวย แล้วก็นำมืออีกข้างจับน่องตัวเอง แล้วก็อุทานอย่างดังว่า โธ่.....จับนมเหมือนจับน่อง แย่งกันทำไมเนี่ย กูไม่เอาแล้ว กูขอบวชตลอดชีวิตดีกว่า แล้วท่านก็บวชเป็นเณร และนั่นก็เป็นครั้งแรก และครั้งเดียวที่หลวงพ่อพริ้งจับต้องตัวผู้หญิงที่ไม่ใช่แม่ จนสิ้นอายุขัยของท่าน ท่านถือเป็นพรหมจรรย์ตลอดชีวิต ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิง ทั้งนี้ก็ด้วยบารมีเต็ม จนทำให้ท่านเข้าถึงแก่นธรรมในวัยเยาว์

แล้วต่อไปก็จะเล่าเรื่องปฐมเหตุแห่งการออกธุดงค์ ขอจบแค่นี้ก่อน โปรดติดตามตอนต่อไปครับ

 

มารอฟังคุณสวนพลูเล่าเรื่องราวต่อครับ ชอบที่คุณสวนพลูเขียน มาเป็นกลังใจให้