เรียนถามเรื่อง อรูปฌาน(อรูปสัญญา)

สิ่งนี้ย่อมเป็นเหตุผลว่า ทำไม พระอรหันต์ขั้นปฏิสัมภิทาญาณ มีน้อยที่สุดในบรรดาพระอรหันต์ขั้นต่างๆ........เพราะคนที่จะทำได้จริงๆ...ต้องมีกำลังใจที่สูงมาก.....และสร้างกันมานับเอนกอนันตชาติ.....จึงสมควรกับคุณสมบัติที่ได้มา...........

 

เส้นทางนี้ยังเป็นเส้นทางของผู้กล้า ที่จะต้องทำงานใหญ่ในอนาคต ......

เส้นทางนี้คือ พุทธภูมิ เพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.....

เส้นทางนี้ไม่มีความจำเป็นมากนักสำหรับผู้ที่เป็นสาวกภูมิ...เพราะในความเป็นพระอรหันต์ทั้ง ๔ เหล่า เมื่อพูดถึงความบริสุทธิ์ไม่ต่างกัน....แต่พูดถึงความสามารถที่จะช่วยคณะศิษย์เพื่อพ้นทุกข์ในอุปนิสัยต่างๆ.....ย่อมมีมากกว่าสามเหล่าหลัง.....อันนี้ย่อมเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้เลย...เช่นกัน....ยกตัวอย่างในสายพระป่า มีหลวงปู่มั่น เป็นต้น.....ไม่มีอะไรที่ท่านจะสอนไม่ได้...ไม่ว่าศิษย์จะมีอุปนิสัยและรูปแบบใหนก็ตาม.....สามารถหาคำสรรเสริญได้ในบรรดาศิษย์ของท่านเอง......และท่านก็ทรงเป็นประดุจดังแม่ทัพธรรมขององค์สมเด็จท่านในยุคใกล้นี้อีกท่านหนึ่ง.....

พูดแล้วไม่เห็นประโยชน์......จะรอท่านอริยบุตร นะครับ.....

 

ครูบาอาจารย์ท่านกล่าวสอนไว้ นะ
ในขณะจิตเคลื่อนตอนตาย หากไม่ได้เข้าฌาณ ตามที่ได้ และจิต ไม่เศร้าหมองจนเกินไป ก็มักไปบังเกิดใน สวรรค์ชั้น จาตุม มหาราชิกา

และหากจิตเคลื่อนตอนตาย และเข้าฌาณ ตามทีได้ ก็จะไปบังเกิด เป็นพรหม ชั้นที่ ๑ - ๑๑ และอรูปฌาณ ก็มีผลในอรูปพรหม

ส่วนคำถาม นั้น ครูบาอาจารย์ ท่านไม่ได้กล่าวไว้ ( ควรเรียก อรูป และอรูปดิบ เพราะอรูปสุก นี่ไม่มีใครเค้าเรียกกัน เกรงว่าจะมีผลกับคำสอน )

ลองพิจารณา ตรงนี้ นะ ... องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้กล่าวไว้ตอนหนึ่ง ว่า บัดนี้ อาจารย์ทั้งสอง ได้ฉิบหายจากความดี เสียแล้ว ( อาฬารดาบส และ อุทกดาบส ได้ไปบังเกิด ในอรูปพรหม )

ฉะนั้น การพอใจใน อรูปพรหม ก็ยังไม่ใช่การดับทุกข์ หากแต่เป็นเครื่องมือ ในการดับทุกข์ พิจารณา ใน สังโยชน์ในข้อที่ ๖ และ ข้อที่ ๗ นะ

 

อรูปฌาน ถึงแม้ว่าจะได้มาจากชาติก่อนๆแล้วแต่ถ้าจะทำอภิญญาและปฏิสัมภิทาญาณ
ก็จำเป็นต้องทำ กสิณ ๑๐ (เอาอภิญญาด้วย)แล้วเพิกกสิณกำหนดให้เป็นอากาศ (อรูปสุก)

ส่วนอรูปดิบ นั้นเป็นการใช้งานอรูป ในรูปแบบที่นำของเก่ามาใช้ โดยในชาติปัจจุบันยังไม่สามารถทำกสิณ
ถึงฌานสี่ละเอียดหรือแม้ถึงแล้วแต่ยังทรงไม่ได้ แต่เมื่อบรรลุมรรคผลแล้วก็จะได้ปฏิสัมภิทาญาณ
ที่จะตามมาภายหลัง เช่น ท่านพาหิยะ พระจุลปัณฏก และอีกหลายๆท่าน ที่ไม่จำเป็นต้องทำกสิณในชาติปัจจุบัน
ท่านก็เป็นพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ เพราะท่านทั้งหลายเคยได้อรูปฌานมาแต่ชาติก่อนๆแล้ว

 

เจ้าของกระทู้มีอิทธิบาท 4 ดีมากๆเลยครับ

ตั้งใจทำได้ สุดยอด ผมยังทำไม่ได้เลย แบบว่าตอนนี้ท้อแล้ว

ขออนุโมทนานะครับ สาธุๆๆ

 

ไม่ใช่อะไรท่าน....ที่ถามนี่ไม่ได้ต้องการจะไปเกิดเป็นอรูปพรหมนะ......คือจะได้เตรียมไว้ว่า...อารมณ์อย่างนี้เราจะไม่ทรงก่อนตาย.....เท่านั้นเองท่าน.....

ขอบคุณมากครับ.....

 

( ควรเรียก อรูป และอรูปดิบ เพราะอรูปสุก นี่ไม่มีใครเค้าเรียกกัน เกรงว่าจะมีผลกับคำสอน )
ขอบคุณ คุณอริยบุตร กับข้อความนี้ครับ
เราเผลอเรียก อรูปสุก ไปซะแล้ว แทนที่จะเรียก อรูปละเอียด (ฌานสี่ละเอียด)
ส่วน อรูปสุก น่าจะคล้ายๆกับการเรียก พระนิพพานสุก
อรูปสุก จึงน่าจะหมายถึง ไปเกิดเป็นอรูปพรหมแล้ว

 

ไม่หละท่านหมายถึงว่า อรูปดิบนี่คือ อรูปไม่ตามแบบ เช่นเอาอานายกเป็นอรูป.....อย่างนี้....

ถ้าเอาอรูปฌาน(อรูปเฉยๆที่ผมเรียกอรูปสุก...ซึ่งมันผิดหนะ)......ท่านเอากสิณ เป็นฐานเจริญฌานไปอรูปเหมือนหลวงพ่อบอกไว้หน้าแรกหนะ......

ในความหมายของท่าน อริยบุตร ท่านหมายถึงอย่างนี้......ไม่ได้หมายถึงเข้าอรูปยังไม่ตายเป็นอรูปดิบ....พอไปเป็นอรูปพรหม เป็นอรูปสุก....อย่างนี้ไม่ใช่.......

ผมก็ไม่รู้เรื่องเกิดมาเพิ่งเคยได้ยินก็ที่นี่หละ....อรูปดิบ.....พูดตามตรงนะ.....

และไอ่นิพพานสุกนี่ก็ไม่มีใครเขาเรียก ท่านเรียก อนุปาทิเสสนิพพาน

 

เรื่อง สุก เรื่อง ดิบ นี่อ่านจากหนังสือ คิริมานนทสูตร ของหลวงปู่ บุดดา ถาวโร

ได้กล่าวถึง นิพพานดิบ นิพพานสุก และนิพพานพรหม(อรูปพรหม) สวรรค์ดิบ สวรรค์สุก
เราไปเข้าใจ ใน คิริมานนทสูตร เลยเข้าใจไปอีกทางกับ คุณอริยบุตร

 

ให้ผมลองเทียบลงปริยัติให้ไหม(เพราะผมถนัด) แต่ไม่รับรองผลนะ พิจารณาเอาเอง

อรูปฌาณสุก กับ อรูปฌาณดิบ

คำว่า สุก กับ ดิบ อาศัยอะไรกล่าว

อรูปฌาณสุก คือ การเดินกรรมฐานอรูปฌาณจนเกิดสมาบัติแล้วต้องด้วยกาย
ทำให้ สามารถนำมาปรุงการแสดง(สุกพร้อมปรุง) อิทธิฤทธิ์ ได้ แต่มีเงื่อน
ไขว่า ต้องสำหรับผู้ที่รู้อิทธิวิธีด้วย ถ้าไม่รู้อิทธิวิถีมีสมาบัติก็แสดงฤทธิ์ไม่ได้

อรูปฌาณดิบ คือ การเดินกรรมฐานอรูปฌาณจนเกิดสมาบัติแต่ไม่ต้องด้วยกาย
ทำให้ ไม่มีการนำมาปรุงการแสดง อิทธิฤทธิ์ แต่มีเงื่อนไขว่า ไม่ใช่ว่าจะเอา
ออกมาใช้ไม่ได้ อย่างไรเสียก็เรียกว่า มีวัตถุดิบในมือ เพียงแต่ไม่เอาออกมา
ปรุงให้สุก ดังนั้น หากเป็นผู้ที่รู้ อิทธิวิธี และหากปราถนาจะปรุง ก็สามารถ
น้อมไปสู่การแสดงฤทธิ์ได้

ตัวอย่าง บุคคลาธิษฐาน ที่อาศัยกล่าว อรูปฌาณดิบ คือ พระสารีบุตร(เป็น
ผู้เข้านิโรธนสมาบัติ ฌาณ9โดยปรกติ) ผู้ที่เป็นปฏิสัมภิทาญาณ เลิศกว่า
พระโมคคัลลานะ แต่ไม่นิยมแสดงฤทธิโดยปรกติ [ จริงๆ ท่านแสดง แต่เป็น
ปาฏิหารย์ฤทธิ์ที่ชื่อ อนุศาสนีย์ปาฏิหารย์ ซึ่งฤทธิ์ตัวนี้เองที่ทำให้เลิศกว่า
พระโมคคัลลานะ ]

 

อ่าวเหรอครับ.....สาธุนะ....ผมไม่เคยอ่าน.....ไม่รู้......

 

ลองอ่านดูนะครับ สมัยที่คณะของหลวงพ่อฤาษีลิงดำออกธุดงค์ในป่า
ได้เจอพระป่า ท่านแนะนำว่าถ้าจะเอาพระนิพพานให้ไปหาหนังสือ 2 เล่ม
ได้แก่ คิริมานนทสูตรกับอุทุมพริกสูตร มาอ่าน

 

หลวงปู่คำคนิง เหรอครับ....

 

ขอบคุณครับท่าน........ขอบคุณมากๆนะ........

 

ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าใช่ไหม อ่านจาก คู่มือปฏิบัติพระกรรมฐาน เลยไปหา 2 เล่มนี้มาอ่านและปฏิบัติตาม

 

โอเค.....เรื่องอรูปผมจบละ......ได้รับคำตอบแล้ว.....ใกล้เกลือกินด่างจังเรา......

คำตอบอยู่ในพระธรรมเทศนาหลวงพ่อหน้าแรกหมดเลย......ทราบทางแล้ว......

เข้าใจในสิ่งที่ ท่าน อริยบุตร บอกละ ขอบคุณครับ จริตผมนี่มันเชื่อคนอื่นค่อนข้างยาก....

 

อันนี้มันเป็นพระสูตรหรือเปล่าครับ.....

คิลิมานนทสูตรนี่ มันอันเดียว กับ อาพาธสูตร....หาได้อยู่....
http://www.larnbuddhism.com/grammathan/tripitakapatibat/apat.html

ส่วนอุทุมพิกยสูตร นี่ มงคล ๓๘ หลวงพ่อเขียนไว้มีอยู่ครับ......
http://www.luangporruesi.com/book/16.html


ขอบคุณนะ

 

http://www.vcharkarn.com/varticle/38690

หรือที่นี่

คิริมานนทสูตร
เจ้าพระคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์
(จันทร์ สิริจนฺโท)
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%84%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%A3.252572/​

 

เรียนถามท่าน ท่านอริยบุตร, ท่าน Phanudet หรือผู้รู้ท่านอื่นๆต่อครับ
จากการได้ปฎิบัติตามที่ท่าน อริยบุตร แนะนำมา

รอบที่1 2 3 เป็นฌาน๔ปกติ ทุกอย่าง
ดูเหมือนข้าพเจ้าจะจับ อากาศ มาเป็นวิตก วิจาร เท่านั้น
แต่หลังจาก นั้น เจอสภาวะที่คล้าย ฌาน๔ แต่มีข้อสังเกตุที่แตกต่างจากฌาน๔ อยู่บ้างแต่ไม่แน่ใจว่าใช่ อรูปฌานหรือปล่าว

อรูปฌาน(เข้าใจว่าอรูปฌาน) ที่ผมสัมผัสมามีข้อแต่ต่างจาก ฌาน๔ใน อนาปานสติดังนี้

หมายเอาข้อแตกต่างเลยนะครับ

ฌาน๔ = ถึงแม้ลมหายใจจะดับไป แต่ถ้าเราพินิจดีๆ จะพบว่าอาการทางกายกำลังหายใจ แต่ว่า เบามากๆแทบไม่รู้สึก ที่สำคัญเราไม่สามารถจับลมได้ คือละเอียดมาก

อรูปฌาน(เข้าใจว่า อรูปฌาน) = ลมหายใจไม่มี ถึงแม้พินิจอย่างไรก็ไม่สามารถรู้ได้ ดูเหมือนภาวะทางกายจะไม่มีอะไรหลงเหลือให้จับได้เลย หมายถึงหายไปหมดเลย
แต่อารมณ์อื่นๆคล้าย ฌาน๔เพียงแต่ละเมียดละมัยกว่าเท่านั้น

อยากทราบว่าสภาวะนี้ใช่อรูปฌานหรือปล่าวครับ

ขอบคุณล่วงหน้า


({)

 

กราบอนุโมทนา สาธุการ
ขอบพระคุณ อจ.อริยบุตรมากนะคะ อธิบายโดยใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย