:+:+:+: ออโรร่า :+:+:+:

Aurora: ม่านแสง <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td valign="middle"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="middle">
</td><td class="date" align="left" valign="middle">
</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td>
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td align="center" valign="middle">
</td></tr></tbody></table><table align="Center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td align="center" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="500"><tbody><tr><td align="center" valign="Top" width="500">
</td> </tr> <tr><td class="Image" align="left" valign="baseline">
ม่านแสงเหนือ Alaska แสงสีขาวมาจากอะตอมออกซิเจน แสงสีชมพูมาจากอะตอมไนโตรเจน
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td colspan="2"><style type="text/css">td.attachrow { font: 11px Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; }td.attachheader { font: 11px Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; background-color: rgb(209, 215, 220); }table.attachtable { font: 12px Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; border-collapse: collapse; }</style>

<hr width="95%">​

<table class="attachtable" align="center" border="1" cellpadding="2" cellspacing="0" width="95%"> <tbody><tr> <td colspan="2" align="center">

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>
</td></tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> ผู้คนในแถบอาร์กติกและแอนตาร์กติกา มักเห็นม่านแสงสวยพาดผ่านท้องฟ้าในยามดึก และในเวลาใกล้สาง ม่านแสงที่เห็นมีรูปร่างต่างๆ เช่น ม้วนเป็นเกลียว พลิ้วเป็นคลื่น ฉีกเป็นริ้ว หรือมีปนทั้งสามรูปแบบ และสีของม่านแสงก็มีหลากหลาย เช่น เขียว เหลือง ม่วง น้ำเงิน แดง หรือดำ ม่านแสงอาจปรากฏสว่างนิ่งนานเป็นชั่วโมง หรือเปลี่ยนรูปร่างอย่างช้าๆ เสมือนม่านที่พลิ้วลมก็ได้





นักวิทยาศาสตร์เรียกม่านแสงที่ปรากฏในท้องฟ้าเหนือเส้นละติจูดที่ 60 องศาเหนือว่า แสงออโรราเหนือ (aurora borealis) หรือม่านแสงเหนือ และเรียกม่านแสงที่ปรากฏในท้องฟ้าใต้เส้นละติจูดที่ 60 ว่า แสงออโรราใต้ (aurora australis) หรือม่านแสงใต้


<table id="Table_01" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_22.gif"></td> <td> </td> <td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif"> </td> </tr> <tr> <td> </td> <td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif"> </td> <td> </td> </tr> </tbody></table>
<table style="border: 1px dotted rgb(85, 85, 85);" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" height="50" width="98%"><tbody><tr><td align="left" valign="middle" width="31%">
</td><td align="left" valign="middle" width="12%">
</td><td align="left" valign="middle" width="8%">
</td><td align="left" valign="middle" width="22%">
</td></tr></tbody></table>
และเรียกม่านแสงทั้งสองรวมกันว่า aurora polaris แต่การเรียกชื่อหลังนี้อาจทำให้หลายคนเข้าใจผิด ว่าเฉพาะผู้ที่อาศัยแถบขั้วโลกเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์เห็นม่านแสง เพราะในความเป็นจริง คนเม็กซิโกหรือคนกรีกก็มีโอกาสเห็นม่านแสงได้ แม้จะไม่บ่อยเท่าคนแคนาดาก็ตาม




สำหรับสาเหตุการเกิดม่านแสงนั้น คนไวกิ้งโบราณคิดว่ามันคือแสงที่สะท้อนจากโล่ทองคำของเหล่าวีรสตรี (valkyries) ที่กำลังเดินนำขบวนวิญญาณของบรรดาวีรบุรุษสู่นคร Valhalla ในสวรรค์ คนเอสกิโมเชื่อว่าม่านแสงเป็นแสงที่เหล่าวิญญาณของบรรพชนใช้ในการเล่นละครบน สวรรค์






Aristotle อธิบายว่า ม่านแสงเกิดจากลมที่กลั่นตัวเป็นเปลวไฟลุกไหม้สว่างไสว ชาวโรมันโบราณเล่าว่า เวลาเทพยดาบนสวรรค์ต่อสู้กับภูตผีในนรก การสู้รบทำให้ท้องฟ้าสว่าง ด้านโหราจารย์ก็บอกว่า ม่านแสงคือสัญญาณที่แสดงว่าจะมีเหตุการณ์ร้ายแรงเช่นทุพภิกขภัยหรือสงครามจะ เกิดขึ้น เป็นต้น

<table align="center" bgcolor="#cff3ff" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="1003"><tbody><tr><td align="left" valign="top" width="696"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="696"><tbody><tr><td style="background: url(&quot;<a href=&quot repeat scroll 0% 0% transparent;" http:="" my.kapook.com="" images_play2="" paly_01_04.jpg&quot;="" target="_blank"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="94%"> <tbody><tr> <td align="left" valign="top" width="91%">
</td> <td align="right" valign="top" width="9%">
</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> <tr> <td align="left"></td> </tr> </tbody></table> </td> <td align="left" valign="top" width="307"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="300"> <tbody><tr> <td align="left" valign="top">
</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr> <td width="19"></td> <td background="http://202.183.165.44/images_play/cut1_15.gif">
</td> <td width="22"></td> </tr> <tr> <td background="http://202.183.165.44/images_play/cut1_17bg.gif" valign="top"></td> <td valign="top"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="2" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center">
<table id="Table_01" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td> </td> <td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_10.gif"> </td> <td> </td> </tr> <tr> <td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_22.gif"> </td> <td> </td> <td background="http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif"> </td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>

แต่สำหรับนักวิทยาศาสตร์ เขาได้ตั้งข้อสังเกตว่า ม่านแสงมักเกิดในยามดึกของวันต้นๆ ในฤดูใบไม้ผลิ คือ ระหว่างเดือนมีนาคม-มิถุนายน และปลายฤดูใบไม้ร่วง คือระหว่างเดือนกันยายน-ตุลาคม และปรากฏการณ์นี้จะเกิดขึ้นบ่อยในทุก 11 ปี



ซึ่งข้อมูล 11 ปีนี้ สอดคล้องกับวัฏจักรการเกิดจุดสุริยะ (sunspot) ที่ Heinrich Schwabe นักดาราศาสตร์ชาวเยอรมันได้พบในปี 2386 ว่า จุดสุริยะบนดวงอาทิตย์จะมีจำนวนมากที่สุดทุก 11 ปี


<small></small>
ดังนั้น เราจึงมีเหตุผลที่เชื่อว่า ดวงอาทิตย์เป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้โลกมี ปรากฏการณ์ม่านแสง<dl>[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica]<dd><center><dl><dd>
</dd></dl> </center> </dd> <dt> </dt>[/FONT]</dl>
ดวงอาทิตย์มีอายุประมาณ 5,000 ล้านปี และเป็นดาวที่มนุษย์นับถือมาตั้งแต่สมัยโบราณ เช่น ชนเผ่า Aztec และ Sumerian ได้ยกย่องดวงอาทิตย์ว่าเป็นดาวที่ให้ชีวิตและทุกอย่างแก่มนุษย์ แต่ยังไม่มีใครรู้ธรรมชาติที่แท้จริงของดวงอาทิตย์เลย

จนกระทั่ง Galileo รายงานการเห็นจุดบนดวงอาทิตย์ในปี 2156 (รัชสมัยพระเจ้าทรงธรรม) ว่าเป็นบริเวณที่มีอุณหภูมิต่ำ มีสีดำมืดคล้ำ และขอบของจุดมีรูปร่างไม่กลม

<small class="entry-meta">
</small>

​

การบันทึกตำแหน่งของจุดสุริยะในเวลาต่อมาทำให้ Galileo รู้ว่าจุดเหล่านั้นเคลื่อนที่ ดังนั้น Galileo จึงเป็นบุคคลแรกที่แสดงให้โลกรู้ว่า ดวงอาทิตย์ก็หมุนรอบตัวเองเช่นเดียวกับโลก

​

ดวงอาทิตย์มิได้ประกอบด้วยหินแข็ง แต่ประกอบด้วยก๊าซร้อนที่มีอุณหภูมิสูงมากและหมุนรอบตัวเอง โดยความเร็วของก๊าซที่ตำแหน่งละติจูดต่างกันจะมีความเร็วไม่เท่ากัน

​

นั่นคือ ก๊าซที่บริเวณเส้นศูนย์สูตรมีความเร็วมากกว่าก๊าซที่บริเวณขั้ว เหตุการณ์นี้ทำให้สนามแม่เหล็กของดวงอาทิตย์บิดเบนจนก๊าซร้อนที่ไหลทะลักจาก ใต้ผิวขึ้นมาที่ผิวมีอุณหภูมิต่ำกว่าบริเวณโดยรอบ และนี่คือบริเวณที่เรียกจุดสุริยะ

​

แต่เมื่อจุดเหล่านี้มีเกิดก็ย่อมมีดับ โดยจะเกิดและดับเป็นวัฏจักรทุก 11 ปี และเวลาดวงอาทิตย์มีจุดสุริยะมาก ความสว่างของดวงอาทิตย์ก็จะลดลง ทำให้อุณหภูมิของบรรยากาศโลกเปลี่ยนแปลง


<table id="resourceBlock_largeImageTable" class="Photograph" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr><td bgcolor="#ffffff">
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>


ดังในปี 2543 ซึ่งเป็นปีที่ดวงอาทิตย์มีจุดสุริยะมากที่สุด ถึงปี 2547 จำนวนจุดได้ลดลง แม้คำว่าจุดจะดูไม่ยิ่งใหญ่หรือสำคัญ





แต่ในความเป็นจริง จุดบางจุดมีขนาดใหญ่กว่าดาวพฤหัสบดี และเพราะจุดเป็นตำแหน่งบนดวงอาทิตย์ที่มีการระเบิดเกิดเปลวเพลิงสุริยะ (solar flare)




ซึ่งการระเบิดนี้ อาจรุนแรงและนานเป็นวันเป็นเดือน จนเปลวก๊าซร้อนที่ผิวพุ่งออกไปในอวกาศเป็นระยะทางไกลหลายล้านกิโลเมตร นอกจากนี้ดวงอาทิตย์อาจใช้วิธีปลดปล่อยก๊าซร้อนสู่โลกได้ คือเวลาเส้นสนามแม่เหล็ก ของดวงอาทิตย์ถูกบิดเบี้ยวโดยอิทธิพลของการหมุน จนเส้นสนามแตก





พลังงานแม่เหล็กที่ปล่อยออก มาอาจฉุดกระชากบรรยากาศที่ผิวดวงอาทิตย์ (corona) ซึ่งประกอบด้วยอะตอมที่แตกตัวเป็นพลาสมา (plasma) ให้พุ่งสู่โลก นี่คือสิ่งที่นักดาราศาสตร์เรียก coronal mass ejection (CME) ซึ่งมีอิทธิพลต่อสิ่งมีชีวิตบนโลก ยิ่งกว่าเปลวเพลิงสุริยะมาก

​

ดวงอาทิตย์มีไฮโดรเจนเป็นองค์ประกอบหลัก โดยมีอุณหภูมิที่แกนกลางสูงถึงล้านองศา และอุณหภูมิที่ผิวสูงราว 6,000 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงได้ทำให้อะตอมไฮโดรเจน แตกตัวเป็นโปรตอน ซึ่งมีประจุบวก และอิเล็กตรอน ซึ่งมีประจุลบ นักวิทยาศาสตร์เรียกกลุ่มไอออน ที่มีประจุนี้ว่า พลาสมา (plasma) เพราะความเร็วของประจุขึ้นกับอุณหภูมิ

​

ดังนั้น โปรตอนและอิเล็กตรอนที่พุ่งออกจากดวงอาทิตย์จะมีความเร็วสูงมาก และเดินทางจากดวงอาทิตย์ถึงโลกภายในเวลา 3-4 วัน นักวิทยาศาสตร์เรียกกระแสอนุภาคจากดวงอาทิตย์ ที่ผ่านไปในอวกาศ ว่า ลมสุริยะ (solar wind) และเมื่อกระแสอนุภาคเดินทางถึงชั้นบรรยากาศโลก มันจะเผชิญสนามแม่เหล็ก โดยทิศของสนามจะพุ่งจากขั้วเหนือของแม่เหล็กโลกสู่ขั้วใต้





(สนามแม่เหล็กโลกเกิดจากการไหลของเหล็กเหลวที่บริเวณแก่นกลางของโลก และมีขั้วเหนือ ขั้วใต้เช่นเดียวกับแม่เหล็กทั่วไป โดยขั้วเหนือของแม่เหล็กโลกชี้ตรงกรีนแลนด์

และอยู่ห่างจากขั้วเหนือภูมิศาสตร์ประมาณ 1,609 กิโลเมตร ส่วนขั้วใต้แม่เหล็กโลกนั้นก็หาได้ชี้ที่ขั้วใต้ภูมิศาสตร์ไม่ แต่ชี้ที่ตำแหน่งที่ละติจูด 78 องศาใต้ตัดกับลองจิจูด 111 องศาตะวันออก)

​

สนามแม่เหล็กโลกนี้เองที่ทำหน้าที่ปกป้องไม่ให้ลมสุริยะเข้ามาทำลายชีวิต มนุษย์ เพราะเวลาโปรตอนและอิเล็กตรอนจากดวงอาทิตย์พุ่งเข้ามาในสนามแม่เหล็กโลก และการมีประจุไฟฟ้า ทำให้มันเคลื่อนที่ในลักษณะวนเป็นเกลียววนรอบเส้นแรงสนามแม่เหล็กโลก





จากนั้น อนุภาคจะสะท้อนกลับไปกลับมาระหว่างขั้วแม่เหล็กโลกเหนือกับใต้ จึงมิอาจทะลุถึงผิวโลกได้ และเวลาอนุภาคชนอะตอมของออกซิเจนและไนโตรเจนในบรรยากาศ การมีพลังงานสูง จะทำให้อะตอมของออกซิเจนและไนโตรเจนรับพลังงานบางส่วนไป จึงมีพลังงานสูงขึ้น







แต่อะตอมที่ถูกกระตุ้นเช่นนี้ไม่เสถียร จึงคายพลังงานอกมาในรูปของแสงที่ตาเห็น เช่น ในกรณีอะตอมของออกซิเจนที่ระดับสูง 200-400 กิโลเมตร มันจะปล่อยแสงสีแดงที่ตามองเห็นยาก




แต่อะตอมของออกซิเจน ที่ระดับความสูง 100 กิโลเมตร จะปล่อยแสงสีเขียวซึ่งสว่างมาก ด้านอะตอมของไนโตรเจนนั้นจะปล่อยแสงสีม่วงและแสงสีน้ำเงินที่ระดับความสูง 60-80 กิโลเมตร เป็นต้น และนี่คือแสงออโรราเหนือและใต้ที่เรารู้จัก





ดังนั้น เราจึงเห็นได้ว่า ลมสุริยะมีบทบาทสำคัญในการทำให้เกิดปรากฏการณ์ม่านแสงเหนือและม่านแสงใต้ ณ วันนี้โลกมีนักวิทยาศาสตร์หลายคนที่ใช้ปรากฏการณ์นี้ศึกษาธรรมชาติของลม สุริยะ เช่น การรู้ระดับความสูงของม่านแสงเหนือและใต้ จะทำให้เรารู้ความหนาของชั้นบรรยากาศโลก การรู้ความสว่างและความเข้มของม่านแสง

​

ทำให้รู้ความหนาแน่นของบรรยากาศ สีต่างๆ ของม่านแสงทำให้เรารู้ว่า ที่ระดับความสูงใดมีอะตอมของธาตุชนิดใด และการเห็นลักษณะของม่านแสงเหนือ-ใต้จะทำให้เรารู้ว่าผิวดวงอาทิตย์มีการ ระเบิดรุนแรงมากหรือบ่อยเพียงใด เป็นต้น





ไม่เพียงแต่นักวิทยาศาสตร์ปัจจุบันเท่านั้นที่สนใจม่านแสง นักวิทยาศาสตร์อดีตก็สนใจ เช่น เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 1671 (ก่อนสมัยอาณาจักรสุโขทัย) Richard Stephenson แห่งมหาวิทยาลัย Durham ได้พบว่า John แห่งเมือง Worcester เคยลงบันทึกว่า เห็นจุดสองจุดบนดวงอาทิตย์

​

จึงได้เขียนภาพวงกลมที่มีสีน้ำตาลแดงล้อมรอบจุดสองจุดนั้น และทันทีที่รู้ข่าวนี้ David Willis ได้ศึกษาตำราประวัติศาสตร์ของเกาหลีชื่อ Koryo-sa และพบว่าในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 1671 (คืออีก 5 วันหลังจากการเห็นจุดที่ผิวดวงอาทิตย์) คนเกาหลีใต้ได้เห็ นปรากฏการณ์ม่านแสงเหนือในท้องฟ้าอย่างชัดเจน เป็นเวลาหลายวัน

​

ณ วันนี้ เหตุการณ์ม่านแสงเหนือ-ใต้ นอกจากจะทำให้นักวิทยาศาสตร์ได้ชื่นชมภาพธรรมชาติที่ระดับสูงแล้ว ยังทำให้นักวิทยาศาสตร์ตระหนักในภัยอันตรายที่จะตามมาด้วย เพราะหลังจากการระเบิดที่ผิวดวงอาทิตย์เพียงไม่กี่นาทีอนุภาคโปรตอน และอิเล็กตรอนจำนวนมาก จะพุ่งสู่โลกด้วยความเร็ว 8 ล้านกิโลเมตรต่อชั่วโมง





แม้อนุภาคส่วนใหญ่จะถูกสนามแม่เหล็กโลกผลักกลับออกไป แต่ส่วนน้อยก็ยังสามารถก่อความวุ่นวายได้ เช่น เวลาลมสุริยะพัดรุนแรง เพราะขั้วโลกเป็นบริเวณที่สนามแม่เหล็กโลกมีความเข้มมากที่สุด

​

ดังนั้น บริเวณนั้นจะมีอนุภาคโปรตอนและอิเล็กตรอนที่มีพลังงานสูงเป็นจำนวน มาก ด้วยเหตุนี้เครื่องบินที่จะบินผ่านขั้วโลกจึงต้องระมัดระวังการถูกอนุภาค พลังงานสูงพุ่งชน ซึ่งจะทำลายระบบการสื่อสารของเครื่องบิน แม้แต่มนุษย์อวกาศที่ทำงานอยู่ใน International Space Station ก็ต้องคอยหลบเวลายานโคจรผ่านบริเวณขั้วโลก





สำหรับกรณีการระเบิดที่ผิวดวงอาทิตย์เมื่อปี 2546 นั้น นอกจากจะทำให้ยานอวกาศ Mars Odyssey ถูกกระทบกระเทือนในอีก 2 ชั่วโมงต่อมา ยังทำให้ยานอวกาศ Ulysses ที่โคจรใกล้ดาวพฤหัสบดีและยาน Cassini ที่กำลังโคจรใกล้ดาวเสาร์ ได้รับอนุภาค ที่เป็นประจุไฟฟ้ามากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดว่าพลังงานของอนุภาค ประจุไฟฟ้า


<table class="image" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr><td></td></tr></tbody> </table>



สามารถทำให้บรรยากาศของดาวเสาร์ ซึ่งอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 1,500 ล้านกิโลเมตร ถูกกระทบกระเทือน และแม้แต่ยาน Voyager 2 ซึ่งขณะนั้นอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 12,000 ล้านกิโลเมตร ก็ยังถูกรบกวนจากการระเบิดครั้งนั้นเช่นกัน





ด้วยเหตุนี้ นักบินอวกาศจึงตระหนักดีว่า ชีวิตของเขาขึ้นกับการระเบิดอย่างรุนแรงที่ผิวดวงอาทิตย์ ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องรู้ว่า ดวงอาทิตย์จะระเบิดเมื่อใด และรุนแรงเพียงใด (เหมือนกับที่ชาวประมงต้องรู้ว่า ไต้ฝุ่นหรือสึนามิจะโหมกระหน่ำเมื่อใด เพื่อเขาจะออกจับปลาได้อย่างปลอดภัย)




ซึ่งก็ทำได้โดยใช้วิธีง่ายๆ คือ สังเกตม่านแสงเหนือและม่านแสงใต้ เช่น สมมุติวันหนึ่งคนไทยเกิดเห็นม่านแสงเหนือ





วันนั้น เราก็จะรู้โดยอัตโนมัติว่าผิวดวงอาทิตย์กำลังมีการระเบิดเกิดขึ้น อย่างรุนแรงมาก และเพราะลมสุริยะที่พัดรุนแรงสามารถทำลายระบบโทรคมนาคมสื่อสาร ระบบไฟฟ้า


<table class="post-message" border="0" cellpadding="0" cellspacing="10" width="100%"> <tbody><tr valign="top"> <td width="1%">
</td> <td width="99%">
</td></tr></tbody></table>
รวมทั้ง ระบบคอมพิวเตอร์ได้ เราจึงสมควรหยุดใช้เครื่องไฟฟ้าหรือดับเครื่องโรงงานไฟฟ้าระยะหนึ่ง กว่าพายุบนดวงอาทิตย์จะสงบก่อน ชีวิตเราจึงจะปลอดภัย

​

สุทัศน์ ยกส้าน เมธีวิจัยอาวุโส สกว.

​

 

ธรรมชาติที่แปลกตา

ภาพที่ปรากฏทั้งหมดนี้ ดูสวยงามดีค่ะ
เหมือนกับภาพวาดที่สวยงามของจิตรกรเลยค่ะ
น่าจะเกิดขึ้นให้เห็นที่เมืองไทยเรามั่งนะ
แปลกตาดีค่ะ

 

รูปสวยมากกกกกกกกกกกกกก;ปรบมือ

 

อยากได้เอาไว้

อยากได้เอาไว้ในห้องนอนจัง เพื่อให้ลูกน้อย นอนดู ก่อนจะหลับ

ไอ้เจ้า ออโลเล่ นี่ เเถวพหุรัด หรือ สัมเพ็ง เขามีขายกันไหมเจ้าค่ะ อยากได้มั้งจัง

 

สวยเกินไปนะ ธรรมชาติเราเนี่ย แต่แสงแบบนี้ เกี่ยวกับพลังงานที่ถูกปล่อยออกมาจากดวงอาทิตย์หรือเปล่าคะ

 

รังสีคอสมิกที่ออกมาจากดวงอาทิตย์ มีพลังานมากกว่า 1000000000 eV เข้ามากระทบกับชั้นบรรยากาศโลกทำปฎิกิริยากับ o2 co2 ที่ชั้นบรรยากาศ ทำให้พลังงานมันลดลงเป็นอย่างมากมาย จนเห็นเป็นแสงต่างๆ และ ถ้าสนามแม่เหล็กโลกยังแกว่ง และไม่พร้อมที่จะปกป้องเรา(กันยายนปีที่เเล้ว กระทรวงกลาโหมพบรอยรั่วของสนามแม่เหล็กโลก เดือนธันวาคมปีที่เเล้ว พบรังสีคอสมิกทะลุสนามแม่เหล็กจากรอยรั่วเข้ามาดาวเทียมกระทรวงกลามโหมอเมริกาตรวจพบแสงสว่าง ออโรร่า ที่ แถบ แคนนาดา) รังสีคอสมิก ที่มันเข้ามา มีพลังงานมหาศาลมันก็จะมาเปลื่้ยนชีวิตเรา

 

สวยแบบมีเลิศนัย.......สวยโหด

 

เมื่อคนในโลกรู้จักความสวยว่าสวย ความน่าเกลียดก็อุบัติขึ้น
เมื่อคนในโลกรู้จักความดีว่าดี ความชั่วก็อุบัติขึ้น

 

สวยมาก..."ออโรร่า" สวยจริงๆ ยังไงๆความสวยก็ดีอยู่แล้ว ว่ามั๋ย?