ปฐมกษัตริย์แห่งธนบุรี ตายจริงหรือไปบวช?

ช่วงต้นบอกว่า "ถูกประหารพร้อมพระราชบิดา" (องค์อื่นๆ อยู่รอดมาได้ทั้งหมด)
แต่ช่วงหลัง กลับบอกว่า "ถูกประหารหลังสิ้นรัชกาลที่หนึ่ง (คือ ช่วงเข้ารัชกาลที่สอง)



เห็นความขัดแย้งในข้อมูลนี้ไหม?

 

เฮ้อ กลับไปอ่านประวัติศาสตร์มาดีๆก่อนนะครับ หลังร.1เสียได้3วัน จึงถูกร.2 สั่งประหาร

 

ดูข้อมูลตรงนี้สิ


"หนึ่งในจำนวนนี้คือสมเด็จเจ้าฟ้าชายทัศไนย ซึ่งกลายเป็นพระอินทรอภัย( หรือพระอินทอำไพ) องค์นี้ถูกประหาร


ไม่ใช่ด้วยข้อหาการเมือง แต่เป็นเพราะลักลอบติดต่อสื่อรักกับเจ้าจอมในรัชกาลที่ ๒ ซึ่งถือเป็นการละเมิดกฎมณเฑียรบาลขั้นร้ายแรง โทษประหารลูกเดียว"



คิดว่าเป็นการสับสน เข้าใจผิดไปว่าเจ้าฟ้าเหม็น
คือ เจ้าฟ้าชายทัศไนย (แท้แล้วคนละองค์กัน)
ซึ่งองค์หลังนี้ ถูกประหารช่วงรัชกาลที่สอง

 

องค์นั้นคือ "เจ้าฟ้าชายทัศไนย"
คนละองค์กับเจ้าฟ้าชายน้อย
(หรือเจ้าฟ้าชายเหม็น)


อ่านดูให้ละเอียดอีกนิดสิครับ

 

หรือว่าอาจจะเป็นอย่างนี้


เจ้าฟ้าชายทัศไนย ทรงเป็นหลานของ ร.1
และลูกของพระเจ้าตากสินผู้กอบกู้ชาติมา
ดังนั้น จึงต้อง ... เพื่อให้เป็นไปตามความ
ต้องการทางการเมืองของ ร.2 (ในขณะที่
ร.1 อยากให้หลานได้ อยากให้บุตรของ
พระเจ้าตากสิน ผู้กอบกู้เอกราช ได้ครอง)


ก็คือ "ชิง... " นั่นเอง

 

งานแบบนี้ต้องทำแบบสายฟ้าฟาด
คือ หลังจากนั้น 3 วัน ทุกอย่างจบ


พร้อมสับเปลี่ยน ราชโองการด้วย

 

ความจำเป็นทางการเมือง


บางครั้ง ต้องฆ่าคนในสายเลือด
เพื่อให้สิ่งนั้น ยังคงยืดอายุสืบต่อไปได้
แต่ถ้าไม่กล้าฆ่าคนในสายเลือด


ทุกอย่าง อาจต้องค่อยๆ ล่มสลายลงไป

 

แม่ฆ่าลูก เพื่อให้หลานขึ้น
แม่จะได้เป็นผู้สำเร็จราชกาล


หรือว่าอาจะฆ่าหลาน
แล้วขึ้นแทนเอง ?


ไม่เช่นนั้น พี่ก็ต้องฆ่าน้องเสีย
แล้วตนจะขึ้น หรือให้ลูกขึ้นก็ได้


งานนี้ มีแต่ต้องฆ่าคนในสายเลือดเท่านั้น!
เวรกรรมแท้หนอ...

 

หรือว่าที่แท้แล้ว ร.1 ทรงให้สัจจะกับพระเจ้าตากสินว่าจะให้โอรสครองราชย์ต่อ?


ช่วงระหว่างที่ ร.1 เข้าไปคุยหาทางแก้ไขปัญหาชาติบ้านเมืองกับพระเจ้าตากสินนั้นเอง
อาจทรงวางแผนร่วมกัน ด้วยการให้ ร.1 ขึ้นเป็นองค์ปฐมของราชวงศ์ใหม่ โดยท่านจะ
ยอมสละราชบัลลังก์ แล้วแกล้งตาย ทั้งนี้ "ให้สัจจะไว้ว่าจะแลกด้วยการให้พระราชบุตร
ของพระองค์ได้สืบบัลลังก์ต่อไป"


อ่า หรือว่าความจริงเป็นเช่นนี้ เพราะฉะนั้น ปัญหาต้นเรื่องก็คือ "สัจจะ" นั้น นั่นเอง

 

และถ้าสมมุติว่ามีการให้สัจจะกันจริงละ?


เช่นนั้น สัจจะนั้นจึงยังไม่เป็นผล และยังผลให้ท่านผู้ให้สัจจะ
ต้องมาเป็น "ตัวกระทำ" ให้สมดังสัจจะวาจาที่เคยให้ไว้


สรุป เรื่อง (สัจจะ กับ ตัวกระทำ) เป็นแบบนี้หรือเปล่า?

 

เมื่อคืนฝันเห็นหลวงปู่มั่น (นอกเรื่องนะ)


ท่านอยู่ในผลึกแก้วใสมาก มีคนแห่มา
จีวรสีกลักเข้ม ท่าทางท่านเคร่งขรึมมาก
แล้วก็ได้ยินเสียงว่า "ลดล้ำๆ" ซ้ำๆ อย่างนี้


มันคืออะไรนะ?

 

ประวัติศาสตร์มั่วๆ ทุกประเทศ
นักเรียน นักศึกษา เรียนนิยายเสกสรรค์ปั้นแต่งกันทั้งนั้น
การพิสูจน์ ค้นหาความจริงแท้ ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง

 

อดีตผ่านไปแล้ว ไม่ต้องรื้อฟี้นขึ้นมาให้ก่อความขัดแย้งในปัจจุบันดีกว่า ในเมื่ออดีตมันมีแต่ความปวดร้าว ปัจจุบันก็ยังตีกันไม่แลิกซะที ถ้าไปเอาเรื่องตั้งแต่พระเจ้าตากมาเพิ่มอีก คงแย่

 

อดีตหรือว่า ประวัติศาสตร์ ผิดเพี้ยนจากหน้ามือ เป็นหลังมือ
ทำให้เกิดความเข้าใจผิด คนดีที่แท้ไม่ดี คนชั่วที่แท้เป็นคนดี
สืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ถ้าเราไม่รู้ต้นตอที่แท้จริง ความวุ่นวายในปัจจุบันก็ไม่สามารถหาจุดจบได้

พันกันยุ่ง มัดกันเป็นปม ปมแล้วปมอีก
ถ้าไม่แก้ปม ก็คงต้องสู้กัน รบกันไปเรื่อย ไม่มีที่สิ้นสุด

 

มันเป็นการเมืองของชนชั้นปกครองน่ะ ทั่วโลกก็เป็นแบบนี้ ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์ และต้องเขียนไปในแนวทางที่ตนเองอยากให้คนอื่นเห็นและเข้าใจ ตามที่ต้องการ จะมีผู้ใดเขียนว่าตนเองร้าย คนพ่ายดี ไม่มีหรอก อย่าได้ถามหาความยุติธรรม ตราบใดที่ท่านยังไม่สามารถกำหนดชะตากรรมตนและคนอื่นได้

ถ้าเชื่อพระ เชื่อครู ซึ่งท่านไม่มีหลักฐานใดทางกายภาพมายืนยัน แต่เมื่อเชื่อว่าท่านทรงศีล ท่านคงไม่มุสา ท่านต้องรู้ จึงกล้าบอกไว้ (ไม่ขอเอ่ยนามพระรูปนั้น) ท่านเล่าว่า

" มหากาฬผ่านมหายักษ์ มหากาฬคือ รัชกาลที่หนึ่ง ผ่านมหายักษ์คือพระเจ้าตากสินมหาราช ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน แต่ไม่ได้ประหาร เพราะใช้คำว่าผ่าน เหตุผลนั้นเป็นเรื่องการเมืองล้วนๆ ซึ่งยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจธรรมชาติของการเมือง พระเจ้าตากสินฯไม่ได้ตาย แต่มีคนถูกสำเร็จโทษแทน และทำให้เข้าใจว่านี่คือพระเจ้าตากสินฯ "

ท่านยังบอกอีกว่า ไม่นานนักความจริงที่พร้อมหลักฐานจะปรากฏ รอชมกันได้เลย

 

แต่เท่าที่เคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ
ท่านว่า สมเด็จพระเจ้าตากสินทรงสละราชบัลลังก์ให้พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 1
แล้วพระองค์ก็ออกผนวช อยู่ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช
ส่วนบุตรของพระเจ้าตากสิน มีคนหนึ่งเป็นเจ้าเมืองนครศรีธรรมราช
เพื่อคอยให้ความช่วยเหลือ ดูแลบิดาที่บวชอยู่
ส่วนอีกคนหนึ่งมาเป็นพ่อค้า ค่ะ

นี่เป็นเรื่องที่ได้เคยอ่านมา ไม่ทราบเหมือนกันว่าจริงเท็จแค่ไหน
แต่ก็เชื่อและศรัทธาในหลวงพ่อฤาษีลิงดำค่ะ
และมีความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ของไทยทุกพระองค์

 

การสืบพยาน การค้นหาความจริง ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะทำกันได้
เหตุผลเพราะ กลัวผลกระทบ กลัวอันตราย กลัวตาย กลัว กลัว กลัว
นี่แหละคือ อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ เพราะอะไรรึ เพราะมีคนเดือดร้อนแล้วก็ป่วย ตาย มาแล้ว เยอะแยะ
มนุษย์จึงอยู่ในวังวนแห่งความเข้าใจผิด มาตลอด

 

ไม่ได้ถูกสั่งประหารหรอกครับ แต่เป็นความเต็มใจ ที่จะสละชีวิตตามพระบิดาไป...

ดังเช่นที่ พระยาพิชัยดาบหัก ทรงขอให้รัชกาลที่ 1 ประหาร เพื่อสละชีวิตตามไป เพราะซื่อ

สัตย์ กับ พระเจ้าตากสิน เท่านั้น...... ที่จริงแล้ว พระเจ้าตากสินวางแผนจะให้ รัชกาลที่ 1 ขึ้นครองราชย์อยู่แล้ว เพราะพระองค์ไม่ได้หวังที่จะเป็นพระเจ้าแผ่นดินตั้งแต่แรก ไม่อย่างนั้นคงจะแต่งตั้ง ลูกทั้งหลาย ให้คุมกองทัพ หรือคุมเมืองใหญ่.....เพื่อจะได้มีฐานอำนาจ พระองค์ ยังทรงนำ พระบรมวงศ์ศานุวงศ์ ในหน่อเนื้อของสายอยุธยาครั้งกรุงแตกครั้งที่ 2 สายบ้านพลูหลวง พระญาติของพระเจ้าเอกทัศน์.. มาชุบเลี้ยงไว้อยู่ในพระราชวัง โดยไม่กลัวว่า เชื้อสายพวกนี้จะก่อกบฏ ชิงอำนาจอีกครั้ง จนเป็นเหตุให้เกิด กบฏพระยาสรรค์ ซึ่งทำทีไปตีกบฏอยุธยาแต่แท้จริงยกพวกไปสมทบและยุแยงให้เชื้อสายอยุธยา ชิงอำนาจกลับคืนมา..... เป็นเหตุให้ในขณะนั้น พระเจ้าตากสินทรงสั่งให้พระยามหากษัตริย์ศึก หรือ รัชกาลที่1 ในขณะนั้นซึ่งได้รับพระบรมราชโองการให้ไปตีเมืองเขมร กำลังจะบุกยึดเขมรได้ ต้องถอยทัพกลับมาพระนคร...... เป็นที่น่าสังเกตุว่า ในตอนดึกที่พระยาสรรค์ ก่อกบฏในพระราชวังนั้นเอง พระเจ้าตากสินทรงตั้งรับได้อย่างแข็งแกร่ง และยิงปืนใหญ่ออกไปนอกพระราชวัง..... แต่พอรุ่งเช้า พอเห็นว่าข้าศึกเป็นคนไทยด้วยกัน พระเจ้าตากสิน จึงสั่งหยุดยิง..... และยอมมอบตัว จนถูกขัง พร้อมกับลูก ซึ่งก็คือเจ้าฟ้าเหม็น...ทั้งที่จริงแล้วมีผู้ที่ภักดีต่อพระองค์ตั้งแต่สมัยกู้ชาติมากมายพร้อมต่อสู้แต่พระองค์ทรงตรัสว่า"ลูกเอ๋ย สิ้นบุญพ่อแล้ว อย่าให้ยากแก่ไพร่เลย" ก่อนที่พระยามหากษัตริย์ศึกจะบุกกลับมาได้ทัน.....
ในราชพงศาวดารกรุงกัมพูชาได้บันทึกพระราชดำรัชสุดท้ายของสมเด็จพระเจ้าตากสินขณะถูกพระยาสรรค์จับกุมพระองค์ไว้ว่า "กูวิตกแต่ว่าศัตรูจะมาแต่ประเทศเมืองไกล แต่เดี๊ยวนี้ไซร์ ลูกหลานของกูเองว่ากูคิดผิดเป็นบ้าบอแล้วดังนี้ จะให้พ่อบวชก็ดีฤาจะใส่ตรวนพ่อก็ดี พ่อจะยอมรับทำตามใจลูกบังคับทั้งสิ้น"
........ ครั้งนึงในศึก

 

ครั้งหนึ่งในศึกอะแซหวุ่นกี้... ยกทัพมาล้อมเมือง คราแรกนั้นอะแซหวุ่นกี้ ยกทัพมาทางราบถูกตีแตกพ่ายไป แต่ครั้งนี้นั้น อะแซหวุ่นกี้ตั้งทัพอยู่บนเขาสูง ยากที่จะบุกตีได้...... พระเจ้าตากสินจึงสั่งให้ทหาร ล้อมรอบเขาลูกนั้นไว้ ตัดทางส่งสเบียงทุกด้าน ล้อมไว้หลายวัน พระเจ้าตากสินทรงส่งสาสน์ไปว่า ถ้ายอมมอบตัวแต่โดยดีจะไม่ฆ่า..... ล้อมไว้หลายวันทหารพม่าก็เย่อหยิ่ง ยอมอดอาหารตายไปเป็นพันคน จนในที่สุด ก็เอาอาวุธมัดรวมกันและลงมามอบตัวแต่โดยดี ทั้งที่ พระเจ้าตากสิน สามารถสั่งให้ทหาร ระดมปืนยิงเข้าไปจนทหารพม่าตายหมด ก็เป็นไปได้ ทั้งนี้ พระองค์ยังทรงให้ทหารพม่าที่มอบตัวนั้น ไปทำงานขุดลอกคูคลอง ทำถนน ในกรุงธนบุรีอีกด้วย.....
.......ในช่วงที่กรุงศรีอยุธยาแตก และพระเจ้าตากสินกู้ชาติได้ใหม่ๆ ประเทศไทยได้แบ่งออกเป็นก๊กเป็นเหล่าอย่างชัดเจน เช่น พิษณุโลก, นครราชสีมา พิมาย, หรือนครศรีธรรมราช, จันทรบุรี, ก่อนที่พระองค์จะกู้ชาติ ทรงตัดสินพระทัยว่า จันทรบุรีอยู่ห่างไกลจากพม่ารามัญ และสามารถสร้างกองเรือที่แข็งแกร่งได้ ทรงส่งพระราชสานส์ถึงพระเจ้าเมืองจันทรให้ตัดสินใจ ตั้ง 3 เดือน แต่พระเจ้ากรุงจันทรไม่ยอม พระองค์ไม่อยากเข่นฆ่าชาวไทยด้วยกันเอง จึงบุกแบบสายฟ้าแลบยึดเมืองจันทรได้ภายในวันเดียว โดยบอกกับชาวเมืองจันทรว่าต้องการขับไล่เจ้านายเท่านั้น ไม่ได้ต้องการฆ่าคนไทยด้วยกันเอง จึงสูญเสียน้อยมาก.... ซึ่งในเหตุการ์ณนั้นก็คือ คืนวันที่พระองค์ให้ทหารทุบหม้อข้าว หุงหาอาหารของตนเองนั่นเอง...... หรือแม้แต่ตอนพระองค์บุกนครศรีธรรมราช เมื่อจับเจ้าเมืองได้ ข้าราชการก็บอกให้นำไปชำระโทษเสีย แต่พระองค์บอกว่า เป็นสิทธิของเจ้าเมืองที่จะต้องตั้งตนเป็นเจ้า เพราะบ้านเมืองแตก และไม่มีผู้นำ เพื่อที่จะได้ปกป้องบ้านเมืองของตนเอง... และยังให้เจ้าเมืองนครศรีธรรมราช ไปรับราชการในกรุงธนบุรีอีกด้วย.....
.......สมเด็จพระเจ้าตากสิน ทรงปฏิบัติธรรมอยู่เป็นประจำ ตั้งแต่สมัยบวชเป็นเณร จนเติบใหญ่ขึ้น พระองค์ทรงสร้างวัดวาอาราม บริจาคทาน ข้าวสาร ให้ชาวบ้านอยู่เป็นประจำ ทั้งที่ กรุงศรีอยุธยา พึ่งแตก โดยเผาหมด เอกสารตำราพระไตรปิฏก กฏหมายบ้านเมืองสมัยอยุธยาโดยเผาเรียบ พระองค์ทรงนิมนต์พระสงฆ์จาก จังหวัดต่างๆ และสืบเสาะหาพระไตรปิฏกจากเมืองเหล่านั้น..... บ้านเมืองอยู่ในยุคข้าวยาก หมากแพง แต่พระองค์ทรงรวมชาติ กอบกู้ปราบกบฏในชาติตนเองได้ ภายในเวลาเพียง 3 ปี... และฟื้นฟูประเทศ ในด้านต่างๆ เพียง 15 ปี ตลอดการครองราชย์ ทำให้ประเทศไทยกลับมาเฟืองฟู ในย่านเอเชียอาคาเนย์ มีเรือสำเภาจีนมาค้าขายอย่างต่อเนื่อง.....

 

คราหนึ่ง หลังจากพระเจ้าตากสินบุกเมืองเชียงใหม่ได้แล้วนั้น.... อะแซหวุ่นกี้ แม่ทัพใหญ่ของพม่า ได้ยกทัพมาทางทิศตะวันตก แต่ขณะนั้น สมเด็จพระชนนี ทรงป่วยหนักแพทย์หลวงนำความมากราบทูล ต้องการกำลังใจจากพระองค์มาก แต่พระองค์ตรัสตอบแพทย์หลวงไปว่า ให้แพทย์หลวงรักษาสุดกำลัง. ขณะนี้พม่ายกทัพมาประชิดแล้ว และทรงเลือกชาติบ้านเมืองก่อนเรื่องส่วนพระองค์....... และเหตุที่พระองค์ทรงเลือก พระยามหากษัตริย์ศึกก็เพราะว่า ทรงมีความสามารถในด้านการศึก ครั้งนึง อะแซหวุ่นกี้ยกทัพมาประชิดเมืองพิษณุโลก พระยามหากษัตริย์ศึก สู้รบอย่างสามารถ ไม่รู้แพ้รู้ชนะ จึงขอเจรจาสงบศึก และขอดูตัวแม่ทัพ เมื่อได้พบพระยามหากษัตริย์ศึกแล้ว อะแซหวุ่นกี้ พิจารณา และทำนายว่า ภายภาคหน้าต่อไป พระยามหากษัตริย์ศึก จะได้เป็นกษัตริย์ และต่อจากนั้น พม่าจะไม่สามารถเอาชนะสยามได้อีกเลย..... ซึ่งก็เป็นไปตามคำทำนายจริงๆ หลังจากสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มหาราช ขึ้นของราชย์ กองทัพพม่ารามัญ ก็ยกทัพมา ถึง 9 ทัพ หรือในศึก สงครามเก้าทัพ ซึ่งรัชกาลที่ 1 ก็ทรงรับศึกอย่างสามารถ.... และมีวีรสตรี ที่เมืองถลาง คือท้าวเทพกษัตรี ท้าวศรีสุนทร เกิดขึ้นหลังจากเจ้าเมืองถลางเสียชีวิต.. ทั้งสอง ก็ออกนำทัพจนปราบพม่าได้..... และถ้าพม่าตีสยามแตกได้ ก็อาจจะไม่มีใครไปกู้ชาติ บ้านเมืองจะแตกเป็นก๊กเหล่า และเมื่ออังกฤษยึดครองพม่าได้ พม่าก็จะเหมารวมว่า สยามคือเมืองขึ้นของพม่า และเราอาจจะเป็นเพียงรัฐหนึ่งของพม่า เราอาจจะเป็นเพียงชาวพม่าเชื้อสายไทย....... ถูกบังคับให้ใช้ภาษาหลักเป็นพม่า....หรือเผาทิ้งอะไรทุกอย่าง ทำลายสิ้นสูญชาติ....... แต่เราก็ผ่านพ้นมาได้......ก็เพราะพระมหากษัตริย์ไทย