ขอถามผู้มีอภิญญาเรื่องการตอบแทนพระคุณบิดามารดาก่อนตายค่ะ

......................นี่คือ ข้อความที่ดีที่สุดของคุณ โอ๊ต เท่าที่เคยเขียนมาครับ.........ขอปรบมือให้...............

 

อยากติดคุกในวัฏสงสารอย่างยาวนาน?
เข้าไม่ถึงกรรมเป็นแดนกำเนิด ไม่มีสติ เนรคุณ ต่อบิดา มารดา
น่าเสียดายเวลาที่แม่คุณเฝ้าอุ้มท้อง เอาชีวิตท่านแลกชีวิตคุณ
หมา แมว ลูกมันตายยังนั่งเฝ้าดูวาระของลูกมัน จนเกินกว่าจะรู้ได้ว่า มันเสียใจเท่าไหน
แล้วพ่อแม่คุณหล่ะ? ท่านจะเสียใจขนาดไหน
หรืออยากให้ท่านรู้สึกผิดไปกับคุณจนวันที่ท่านหมดลม
ไม่วายสิ่งที่คุณทำ ถ้าท่านยึดไว้จนหมดลม คุณเองไม่เท่ากับส่งท่านไปทุคติหรือ
คุณป่วยหรือเปล่า ที่ว่าจะตาย....... ก้ไม่ใช่... แต่ตายเพราะคิดว่าตัวเองทุกข์ที่สุด
แทนที่จะเอาชีวิตที่มีเวลาอันน้อยนิด มาสร้างบุญสร้างกุศล
หรือสละกำลังกายเพื่อประโยชน์มหาศาลแก่เพื่อน ร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย
น่าเสียดาย? ไปตั้งสติให้ดี อย่าเห็นแก่ตัว คิดว่าตายแล้วจะสบายซิ ฝันไปเถอะคุณ
คุณไม่เคยเห็นภูมิที่ต่ำกว่ามนุษย์ ว่ามันทุกข์ขนาดไหน
ยืดเวลาออกไปอีกสักหน่อย ไปหาวัดที่ปฏิบัติอย่างจริงจังดู
ลองปฏิบัติให้ดี ถ้ามีโอกาสได้รู้ จะไม่อยากตายแบบนี้

 

อีก 13 วัน เวป พลังจิต ดังแน่ๆ ได้ออกข่าว แน่

 

คุณไม่รู้หรอกว่า คุณ คือ ทั้งหมดของท่านทั้งสอง........พ่อกับแม่ มีลูกเท่านั้นคือผลของตน...ที่สุดของพ่อแม่คือร่างกายและจิตใจของลูก เท่านั้น...

 

มอบให้ จขกท คนเดียวเท่านั้นครับ โปรดเข้าไปดูด้วยนะครับ

www.jabchai.com/main/view_joke.php?id=5664


ดูนะครับ จขกท ดู อ่าน ให้จบ นะครับ

 

อ้อ........อีกอย่าง ตอนยังไม่ตาย ทุกข์ ก็ยังร้องแรแห่กระเชิง
เพื่อนให้กำลังใจได้
แต่ถ้าคุณทำลายธาตุ ขันธ์ คุณเองแล้ว หล่ะก้อ
คุณจะต้องรออีกนานเท่าไหร่ไม่รู้ กว่าจะได้รับการปลดปล่อย จากทุกข์นั้น

 

เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้นะครับ บางสถานการณ์ ที่เราเจอ บอกกับใครก็ไม่มีใครเข้าใจเท่าตัวเราเองครับ มือแปดด้าน น้อยเนื้อต่ำใจ ปัยหา แสนแปด ประดังเข้า มา ขอให้ตั้งสติ ไว้ครับ คิดดีๆๆ นานๆนะครับ อย่าจมอยู่กับความทุกข์ครับ มันจะคิดไม่ออก ที่สำคัญอย่าฆ่าตัวตาย ครับ ตอนนี้เรายังหายใจ สบายๆๆอยู่ ออาจมีปัญหาให้ต้องคิดมาก แต่ก็ดีกว่า เผชิญชีวิตหลังความตายนะครับ มันทรมานกว่า หลายเท่านัก ยกตัวอย่างนะครับ ถ้าเราฆ่าตัวตาย ตอนอายุ 30 แต่อายุขัยเรา60 เมื่อเราตาย วิญญาณ ออกร่างแล้ว อย่านึกว่าสบายนะครับ เรายังต้งทุกข์ทรมาน อยู่มากกว่าตอนเป็นมนุษย์อีกหลายเท่า เราจะไปไหนไม่ได้ ตายที่ไหน ก็โดนขังอยู่ที่นั่น เราอาจจะนึกเสียใจร้องไห้ ข้างๆร่างตัวเอง หิว หนาว อยู่อีกโลกที่มีแต่ความทรมาน จนกว่า ครบ 60 ปีตามอายุขั้ย จากนั้น ลงนรกเลยครับเพื่อใช้กรรม ที่ฆ่าตัวตาย แค่พูดถึงนรกเนี่ย ลองถามผู้รู้ หรือคนที่มีอภิญา ได้ครับ แต่ผมไม่มีนะ จะรู้ว่า ใช้กรรมในนรก ทรมานแค่ไหน ตอนเรามีชีวิตอยู่ อยากกินอะไร ก็ได้กิน อยากไปไหนให้สบายใจก้ไปได้ ถึงจะมีทกข์ แค่ไหน เรายังสบายในบางครั้งนะ แตในนรก เนี่ย คิดดูครับ มีไฟเผาเราตลอดเวลา แค่วินาทีเดียว ยังหาความสุขสบายยังไม่ได้เลย แล้วไม่ได้ใช้กรรมแค่วันเดียวนะครับ อีกนาน หลายล้านๆๆปี แค่คิดก็ทรมาน ล่วงหน้า แล้วครับ อย่าไปเลยครับ นรก เอาใจช่วยครับ ให้มีสติ มีแรงทั้งใจและกาย แก้ปัญหา กันไปครับ เกิดเป็นมนุษย์ ยากนะครับ เกิดมาแล้ว มันก็มีทุกข์ กันทุกคนตั้งแต่เกิดแล้วครับ เป็นมนุษย์ คิดไปคิดมา มันก็เจ๋งดีครับ อยากไปภพภมิ ไหนก็ได้ แล้วแต่เราทำกรรมไว้ครับ เลือกได้เลย ตอนใช้ชีวิตอยู่ ก็เกิดมาใช้กรรมกันไป กรรมมาก กรรมน้อย นันก็ต้องเจออยู่ดีครับ ที่เรามีปัญหา ต่าง ก็คิดซะว่า เราใช้กรรม ที่เราเคยทำไว้ ที่ทำให้เราทุกข์อยู่อย่างนี้ ยอมรับกรรมครับ แต่อย่า ยอมจำนน กับมัน สู้ๆๆๆๆๆๆนะครับ เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นแน่นนอน ไม่มีใครเจอแต่เรื่องแย่ได้ตลอดหรอกครับ และไม่มีใครเจอเรื่องดีๆ ได้ตลอดครับ ขอให้บุญรักษาครับ

 

คุณ poorgirl ครับ คุณยังไม่มีลูกใช่ไหมครับ หากคุณมีลูก คุณจะรู้ว่าคุณรักลูกแค่ไหน

เพราะเท่าที่คุณบอกกล่าวมานั้น สำหรับผมเห็นแล้ว เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเองครับ

ทำความดียังไม่ถึงที่สุดเลย ทำได้แค่ครึ่งทางก็ท้อเสียแล้ว ทำไมยอมแพ้ง่ายๆครับ

คนที่ไม่มีแขน ไม่มีขา ตามองไม่เห็น พูดไม่ได้ หูไม่ได้ยิน บนโลกใบนี้เขายังดิ้นรนที่จะมีชีวิตอยู่

ในโรงพยาบาล ยังมีผู้คนอีกมากมายที่ดิ้นรนไม่ยอมตาย ว่างๆไปดูได้ครับ จะได้รู้ว่าชีวิตมีค่าแค่ไหน

เพียงแค่เรื่องเล็กน้อย ก็ท้อแท้ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว คุณมีความนึกคิดแบบนี้จะเอาอะไรไปสำเร็จ

ที่ไม่สำเร็จเพราะว่าใจไม่สู้ คุณต้องการพูดคุยไหม หากต้องการเพื่อนคุย คุณทิ้งเบอร์โทรไว้สิครับ

ทุกคนเป็นเพื่อนคุณได้ทั้งนั้น ปัญหาหากได้ระบายออกบ้าง จะทำให้รู้สึกดีขึ้น บอกเล่าให้คนไม่รู้จักฟัง

จะทำให้ไม่รู้สึกอาย ไม่รู้สึกเกรง เพราะไม่รู้จักกันมาก่อน และ ไม่ต้องกลัวว่าใครเขาจะคิดอะไร

เพราะคุยกันในโทรศัพท์ ผมเป็นคนหนึ่งที่พร้อมจะพูดคุย รับฟังปัญหาทุกเรื่อง เพราะทุกวันนี้

ก็รับฟังปัญหาทั่วไป และ ช่วยเหลือแก้ไขให้กับคนที่เดือดร้อน ที่รู้จักกันไปหลายคนแล้ว

อีกอย่างของคุณพบปัญหาแค่ สามครั้ง ของผมตลอด 16 ปีมานี้ นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว

หากผมมีความนึกคิดเช่นคุณ ผมคงไม่มาอยู่ศึกษา พูดคุยในที่แห่งนี้ได้ และก็ไม่ใช่ว่า

ผมไม่เคยคิดฆ่าตัวตาย ผมคิดฆ่าตัวตายครั้งแรกตอนอายุ 3 ขวบ ครั้งที่สอง 5 ขวบ

ครั้งสุดท้าย 11 ขวบ แต่ด้วยความเป็นเด็กจึงทำไม่สำเร็จ และ ผมก็เริ่มมีความนึกคิดที่เปลี่ยนไป

ว่าชีวิตนั้นมีค่ามากกว่าที่จะมาตาย โดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างน้อยที่สุดจะขอลองทำให้ถึงที่สุด

ดูสิว่าจะทำได้แค่ไหน เรามีความสามารถแค่ไหน ทำให้ทุกคนยอมรับได้ไหม กว่าจะได้มาขนาดนี้

ผมลงทุนลงแรงไปไม่น้อย แต่ก็ยังได้คำว่าไอ้ลูกชั่ว ไอ้ลูกเลว ไอ้ลูกอกัญญู อยู่อย่างนั้น

ของคุณแค่ สามครั้ง ผมว่าน้อยไปไหมครับ ที่จะทำให้หมดความหวัง ในการต่อสู้ชีวิตน่ะครับ

แต่ถ้าคุณคิดจะตายจริงๆ คุณก็ตายจากโลกนี้ด้วยการไปบวชสิครับ ตายจากโลกนี้ไปเกิดในโลกแห่งธรรม

เอาชีวิตเข้าแลก ดูสิจะได้อภิญญไหม หลุดพ้นได้จริงไหม จะได้ไม่ต้องกลับมาเกิดในสามภพนี้อีก

คุณรู้ไหมที่ผมทำงานมากขนาดนี้ เพียงเพื่อจะซื้ออิสระภาพ จากทุกสิ่งทุกอย่างเท่านั้น

เหตุเพราะผมต้องการที่จะไปบวช แต่ผมยังเป็นห่วงคนข้างหลัง ทั้งลูกเมีย พ่อแม่

เขาจะอยู่อย่างไร เขาจะลำบากไหม หากไม่มีผมอยู่สักคน นี่คือเหตุผลที่ผมทำงานมากขนาดนี้

อย่างน้อยพวกเขาจะไม่ลำบาก หากผมไม่อยู่ เพราะเงินเป็นปัจจัยสำคัญในการดำเนินชีวิต

คุณลองทำดูสิครับ ทำเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเราเอง ทำเพื่อ พ่อ แม่ โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

แล้วคุณจะรู้ว่าชีวิตนี้มีคุณค่าเพียงใดครับ ปัญหาเพียงเล็กน้อย แต่จุดหมายนั้นอยู่ไกล

คุณจะไม่สนใจในปัญหาเพียงเล็กน้อยนั้นอีกเลย เพราะคุณจะรู้ว่าจุดหมายได้รอคุณอยู่แล้ว

 

ลูกเหมือนดวงใจของพ่อแม่
กว่าจะเลี้ยงเจ้าเติบโต....ยากนักหนา....เจ็บท้องลุกนั่งลำบากกายา....กว่าจะคลอดออกมา...ต้องวิ่งหาหยูกหายามารักษาบำรุง...เมื่อคลอดแล้วยังจะต้องป้อนอาหาร....ผ้าผ่อนมากมายหามาให้....ทั้งยังต้องสอนต้องหัดขัดเกลาใจ....ให้เจ้าได้อยู่สบายในสังคม...จนกว่าเจ้าจะโตเติบใหญ่...มิได้หวังใดในลูกว่าจะตอบแทน...เพียงเห็นเจ้าแสดงร่าเริงและแจ่มใส...ใจพ่อแม่ยิ้มแย้มสบายพลอยหายตรม...ลูกแต่ละคนเหมือนดวงใจของพ่อแม่...เมื่อเจ้าได้เจ้าดีจะมีแต่พลอยชื่นชม...หากเจ้าทุกข์ระทมพ่อแม่ไหนจะสบาย...ทรัพย์สิ่งของเพียรลำบากสร้างคือกายเจ้า...ขอฝากให้เจ้าช่วยรักษาอย่างเหมาะสม..........เพื่อประโยชน์เกื้อกูลทุกทุกคน....ให้นิยมชมชื่นถึงตระกูล...ผิดสิ่งใดพลาดแล้วขอให้สู้...ให้ยืนอยู่ด้วยกำลังอย่างสมศักดิ์ศรี...ไม่มีใครในโลกสุขเสมอ...มีแต่สุขทุกข์บ้างที่พบเจอ...ทั้งหมดก็ล้วนแต่ผ่านไป....และเดี๋ยวก็ผ่านมาอย่างนี้แล.
..................................สู้...สู้......................................^_^.....
ปล.สังขาร(ความปรุงแต่ง)... ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา
..................................สู้...สู้......................................^_^.....

ฝากให้คิด
ผลทุกข์เกิดที่ไหน..เกิดที่เหตุคือใจก่อนมิใช่หรือ...แล้วจะหนีทุกข์หนีไปไหนถึงจะพ้น?
...หนีใจตัวเองไปไหนถึงจะพ้นทุกข์?
ทุกข์ควรกำหนดรู้ ..สมุทัยเหตุให้เกิดทุกข์ควรละ..มรรคควรดำเนิน..นิโรธควรทำให้แจ้ง​

........................................................................................
"ธรรมแม้จะมีอยู่เต็มโลกธาตุ แต่ก็ไม่อำนวยประโยชน์ให้แก่ผู้ไม่สนใจนำมาปฏิบัติ"
........................................................................................

 

ขอแบบตรงประเด็นนะคะ หลายคนในเวปจิตใจงดงามมาก พร้อมช่วย
หากคุณกำลังประสบปัญหาอย่างเลวร้าย อย่ามัวปล่อยเวลาให้ผ่านไปวันๆ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า เพราะความช่วยเหลือที่คุณกำลังจะได้รับถึงก่อนแน่นอน

๑คุณต้องการอะไร
-ความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน
-ช่วยรับฟัง ช่วยเข้าใจ ช่วยเยียวยารักษาจิตใจ ช่วยเป็นเพื่อนจนวาระสุดท้าย

๒คุณอยุ่ที่ไหน
-ในเมืองไทย หอพัก คอนโด
-ในต่างแดน รัฐอะไร ห้องพักที่เท่าไหร่

๓อยากให้ช่วยอะไร
-เงิน รักษาตัวกรณีป่วยเป็นโรค หรือพยุงให้ไม่แย่กว่านี้ (เอดส์ หัวใจ)
-เงิน ต่อชีวิต ให้ตัวเอง ให้พ่อแม่ จ่ายหนี้เพื่อเริ่มต้นใหม่
-เงิน สำหรับเดินทางไปวัด ซื้อชุดแม่ชี ค่าใช้จ่ายส่วนตัว ค่าหนี้คงค้าง

แก้ที่ปัญหาก่อน ค่อยมาลงรายละเอียด
หลังจากปัญหาผ่านไปแล้ว คุณเองจะรู้สึกเลยว่า ปัญหามันน้อยนิดเดียว

ตอนตาปลาติดหนี้ แล้วไม่มีเงินจ่าย ขังตัวเองในห้องน้ำเป็นชั่วโมง
ยังคิดเลยว่าถ้ามีปืนคงฆ่าตัวตายไปแล้ว มันมืดแปดด้าน ร้องจนไม่มีน้ำตา

การอยู่ตัวคนเดียวที่ไม่ส่งผลดีนะคะ เพราะคุณจะมีแต่ความคิดด้านลบ
ย้ำคิด ย้ำทำ เหยียบย่ำตัวเอง รู้สึกตัวเองไม่มีประโยชน์ ตาย..เป็นทางออกที่ดีที่สุด

ออกมาเดินข้างนอก เห็นผู้คนที่เค้าแย่กว่า พิการตาบอด แขนขาขาด
เรามีมือ มีเท้าสมบูรณ์ มีความรู้ที่ร่ำเรียนมา ยิ้มเลยค่ะหนี้ก็หนี้ ชีวิตก็ยังอยู่
ยังเพิ่มมูลค่าให้ตัวเองได้อีก เป็นหนี้ได้ต้องคืนหนี้เป็น
โลกสดใสขึ้นมาทันที แล้วก็ขยันทำงาน แม้เป็นหนี้แต่ก็มีความสุขมากเหลือเกิน
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้น สติเตือนใจให้ไม่คิดไหลลงต่ำ ไม่ริดรอนชีวิตตัวเอง
แต่เห็นประโยชน์ของการได้เกิดมา ใช้วิบากอันเป็นผลของกรรม ได้เจริญสติ

โอกาสได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก โอกาสได้เรียนสัจธรรมธรรมนั้นยากยิ่งกว่า
เป็นกำลังใจให้ ชีวิตยังมีหวัง ทุกชีวิตมีคุณค่าเสมอ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ

 

ช่วยผู้หญิงคนนี้ด้วยนะค่ะ ดิฉันรู้เรื่องเค้าแล้วค่ะ ขออนุญาตเขียนในนี้นะค่ะ ไม่ว่าพี่จะว่าอะไรแต่ชีวิตพี่สำคัญที่สุดค่ะ พี่จะมาตายเพราะเรื่องแค่นี้ไม่ได้นะค่ะ ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไปค่ะ เพื่อนๆพี่ๆในเว็บพลังจิต พี่เค้าไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม 40000บาทค่ะ แล้วที่สำคัญพี่ๆเพื่อนๆคนไหน ที่พอจะให้พี่เค้ายืมตังได้บ้างแล้วให้พี่เค้าทำงานผ่อนชำระเอานะค่ะ
ค่าเทอมต้องจ่ายภายในเวลา 2 เดือนค่ะ พี่เค้าหมุนเงินไม่ทันค่ะ ที่บ้านพี่เค้ามีปัญหาเรื่องเงินทองค่ะ ที่เรามาเล่าให้ฟังไม่ได้หมายความว่ามาหลอกลวงนะค่ะ เราก็รับรู้เรื่องพี่เค้ามาอีกทีค่ะ การช่วยคนคือการสร้างบารมีนะค่ะ ถ้าเค้าฆ่าตัวตายจริงๆ พวกเราตะเสียใจกันนะค่ะที่ไม่ได้ช่วยเหลือพี่เค้านะค่ะ

 

บางทีช่วงชีวิตของคนไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบนะค่ะ ปัญหาของคนแต่ละคนแตกต่างกันค่ะ
กรรมที่คนเรากระทำกันมาก็แตกต่างกันด้วยค่ะ

 

ฉนั้นต้องหาคนกลาง รับเงินบริจาค เหมือนกับกฐิณ ผ้าป่า

ร่วมทำบุญช่วยชีวิตมนุษย์ และ นำไปจ่ายที่โรงเรียนที่เขาได้เล่าเรียนศึกษาอยู่

ได้ทั้งทำบุญ ได้ทั้งความสบายใจ ให้เว็บมาสเตอร์ช่วยเป็นคนกลางในการรับเงินด้วยครับ

ช่วยชีวิตมนุษย์กันเถอะครับ ผมจะรอการติดต่อจากทางเว็บครับ จำนวนสมาชิก

ช่วยกันคนละ 1000 บาท คงไม่มากมายครับ 40 คน ก็ได้แล้ว ขออนุโมทนาครับ

 

หนูขอบริจาคด้วยค่ะคนนึง.... พี่เว็บมาสเตอร์จัดการด้วยค่ะ หนูคิดอยู่นานค่ะว่าจะเล่าดีไหมที่พี่เค้าpm มาค่ะ แต่ชีวิตพี่เค้าสำคัญกว่าค่ะ กลับการที่พี่เค้าต้องอายนะค่ะ บางครั้งคนเรามีปัญหาแต่ไม่สามารถหาทางออกของปัญหาได้ ปัญหาทุกปัญหามีทางออกเสมอค่ะ

 

น้องค่ะ! พี่อยากรู้ว่าการเอาพื้นที่ตรงนี้มาทำเรื่องแบบนี้ ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือค่ะ
ถ้าไม่มีเงินเรียนหนังสือ เพราะประสบปัญหา ไปเรียน มสธ เลยค่ะ หรือรามคำแหง
เรียนไปทำงานไป ไม่ต้องติดสบาย ติดชุดนักศึกษา ถ้าอยากได้ความรู้

เพิ่งเข้าใจว่าทำไม ถึงเอาเรื่องราวชีวิตตัวเองไปเปรียบ กับ เหตุการณ์ที่เพื่อนมนุษย์ แห่กันไปช่วยสุนัข น้องลืมไปหรือเปล่าว่า สุนัข มันมีเหตุที่ไม่สามารถทำได้ เท่าคน เนื่องจากมือเท้า สติปัญญา

น้องไม่ได้พิการใช่ไหม มือเท้ามีครบ ทางออกเยอะมาก แต่น้องไม่อยากหาทาง
ออกที่ต้องลำบาก

พี่ไม่เสียใจหรอกค่ะถ้าน้องเค้าจะตายเพราะเรื่องนี้

แต่ถ้าเปลี่ยนเป็น เค้าต้องตาย เพราะทำงานหนัก เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ตอบแทนคุณพ่อ แม่ ทำประโยชน์เพื่อ ชาติ ศาสนา แล้ว ทำให้ชีวิตเค้า ต้องมีอันจะอันตธานจะหายไปอีกไม่กี่วัน แล้วเราไม่ช่วยนั่นแหละควรค่าแห่งการจะต้องเสียใจ

ขอให้กิเลสในใจน้องจงดับสูญไป ขอให้เป็นคนดี ควรค่าแก่บุคคลที่ได้พบเจอเถอะน่ะ

 

อ่านมาหลายโพสของคุณ รู้สึก ว่าคุณเป็นนักปฏิบัติที่ควรค่าได้ความรู้จากคุณมากมาย

แต่โพสนี้ ขอให้ไตร่ตรองด้วย การทำผ้าป่ากฐิน ควรหรือจะทำเพื่อสิ่งนี้
อีกหน่อยก็จะมีแย่กว่านี้ แล้วเอาประโยชน์จากตรงนี้

เหตุการณ์นี้ไม่ใช่การสร้างทาน หรือสร้างบุญ แต่เป็นการสร้างให้กิเลส จงเจริญ

เว็ปนี้เพื่อประโยชน์อันมหาศาล ต่อ ชาติ ศาสนา พราะมหากษัตย์ มิใช่เพื่อน้อง
ที่ขาดทุนการศึกษา แล้วจะฆ่าตัวตาย นี่ยังไม่สืบเนื่องว่าที่ผ่านมาใช้ชีวิตยังไง
ในสังคมด้วยน่ะ

 

ยังมีเด็กอีกมากมาย ที่อยู้ห่างไกลความเจริญ
เป็นเยาวชนที่ควรได้รับความรู้ คุณธรรม ศีลธรรม
เพื่อพยุงชาติ ค้ำจุนพระพุทธศาสนา ให้สืบต่อไป
เด็กเหล่านั้นหล่ะ มีมากมายเท่าไหร่ วันนี้เราได้หยิบยื่น
แบ่งปันให้เค้าหรือยัง............

 

คุณ dangcarry ค่ะ อย่าซ้ำเติมพี่เค้าได้ไหมค่ะ พี่เค้าไม่มีจริงๆค่ะ เคยไปโพสต์ในกระทู้อื่นๆก็ถูกลบทิ้งค่ะ บางครอบครัวอาจจะมีปัญหาที่แตกต่างกันออกไป ที่เค้ามาโพสต์ในเว็บนี้ก็หวังเพื่อให้ชาวเว็บพลังจิตช่วยเหลือนี่ค่ะ แล้วเราจะไม่ช่วยเหลือพี่เค้าเลยเหรอค่ะ

 

ขอให้น้องระลึกถึงสิ่งที่จะตามมาบ้าง?

น้องไม่ได้ช่วยให้เค้าช่วยตัวเองได้ เพราะปัญหาที่แตกต่างกันนั่นแหละ
วันนี้เค้าถึงต้องช่วยตัวเองให้มาก ถ้าวันหนึ่งมีครอบครัว ต้องอยู่กับคนหมู่มาก
มิแย่หรือ
พอไม่มีทางออก หรือยังไม่หาทางออกให้ตัวเอง ก็จะตายก่อนแล้วคนอื่นหล่ะค่ะ

การจะช่วยให้ผู้อื่นพ้นจากทุกข์ ไม่ใช่หยิบยื่นสิ่งที่เห็น
ว่าจะตอบสนองได้ แต่ต้องช่วยให้เค้าพ้นจากเหตุแห่ง ทุกข์นั้น ซึ่งมันมาจากข้างใน ไม่ใช่องค์ประกอบภายนอก

มีบุคคลอีกมากมายที่ผ่านจุดนี้ ลำบากกว่านี้ แต่ตัวเราต้องรู้จักรับผิดชอบ มีความเพียรเป็นสมบัติ จึงผ่านได้
ขอให้คิดถึงวันข้างหน้า ไม่ใช่จะต้องช่วยโดยวิธีการแบบนี้

เพื่อให้ผ่านไปก่อน แล้ววันข้างหน้าหล่ะ วันนี้จะบอกเพราะกรรมที่แตาต่างกัน
มันใช่ทั้งหมดหรือ

คนเราผ่านทุกอย่างมาทุกข์ก็ไม่เท่ากัน น้องเชื่อหรือเปล่าว่ามีคนที่ทุกข์กว่า
น้องคนที่จะฆ่าตัวตายอีกมากมายนับไม่ถ้วน

อย่าเอาสิ่งที่ตัวเองต้องการ โดยไม่หาทางออกที่ถูก มาโยนระแนระนาดแบบนี้

 

ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ

ขอให้อยู่ต่อสู้กับชีวิตต่อไป ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจของคุณ ใจคุณเท่านั้นที่เป็นใหญ่ จะสู้ หรือถอย จะมองเป็นเรื่องใหญ่เรื่องเล็ก ก็อยู่ที่ใจคุณคนเดียวครับ.....

หากเป็นเพราะแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากจนทำให้ตัวเองอยากตาย
ก็ลองเปลี่ยนมาแคร์ความรู้สึกของตนเองซิครับ....

(สู้จ้าสู้ สู้ต่อไป สู้ให้ตายในสนามรบกันไปเลย ฮ่า ๆ)

ด้วยความเคารพครับ ผมไม่ใช่ผู้มีอภิญญา อาจจะใช้ภาษาแบบบ้าน ๆ