ธรรมพระบูรพาจารย์(หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)

สวัสดีคุณ คุรุวาโร อยากถามความเห็นครับว่า ความเข้าใจบางอย่าง พระพุทธเจ้าท่านสงเคราะห์ให้ไม่ใช่นิมิตร์ ไม่อดีด ไม่ใช่อนาคต ไม่ใช่ปัจจุบัน ไม่มีเวลา ตรงนี้คุณคุรุวาโรมีความเห็นอย่างไรบ้างครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

ความคิดเห็นส่วนตัว อยากจะบอกว่า คำว่ามรรค นั้นเกิดจากการปฏิบัติในปัจจุบัน ส่วนผล นั้นก็เหตุต่อเนื่องหรือผลลัพท์ที่ต่อจากมรรคนะครับ ซึ่งในกระทู้นี้บรูพาจารย์ได้อธิบายเอาไว้อย่างนั้น ส่วนไม่มีนิมิตนั้นแนวทางของหลวงปู่มั่นให้ปฏิบัติแบบนี้ นิมิตนั้นจะอยู่ในส่วนของอรูปฌานนะครับ คือการพิจารณาอนุโลม-ปฏิโลม เพื่อให้ได้โครตภูญาน ส่วนอดีตนั้นสำคัญหรือไม่ ในประวัติพระพุทธองค์ทรงเล่าเรื่องชาติสุดท้ายคือ เป็นชาติที่เป็น ทานบารมี คำถามนี้ผมเคยสงสัยแล้วก็เคยถามเทวดาองค์หนึ่งว่า "ทำไม เจ้าชายสิทธัตถะ ถึงตัดสินใจออกบวช การไปเห็น แค่ คน แก่ ชรา หรือป่วย คนตายแค่นั้น ไม่น่าจะเป็นเหตุจูงใจให้ท่านออกบวช" เทวดาท่านนั้นตอบผมว่า" ในคืนก่อนที่จะออกบวชนั้น เหล่าเทวดาได้ทรงช่วยให้ท่านนั้นระลึกชาติสุดท้ายนั้นได้ คือชาติ ทานบารมี พระองค์ในชาตินั้นตั้งใจมั่นตลอดจนสิ้นอายุขัย เพื่อจะมาตรัสรู้ในชาตินี้ การที่พระองค์นั้นระลึกได้ ทำให้พระองค์ทรงตัดสินใจแน่วแน่ที่จะเพียรพยายามทำต่อไป พญามารก็รู้ ให้พระชายาพิมพา กำเนิดพระโอรส เพื่อให้พระองค์เกิดบ่วง ความรัก ความใคร่ จะได้ไม่ทรงออกบวช การที่พระองค์ทรงระลึกได้นั้นทำให้พระองค์ไม่เปลี่ยนพระทัย" คำกล่าวหรือบอกเล่าของเทวดาก็อาจจะไม่จริงก็ได้ ผมก็ไม่รู้หรอกครับ แต่ผมเชื่อว่าจริง และเชื่อว่าการที่เรารู้ว่าเรามาจากไหนนั้น จะเป็นเครื่องตอกย้ำว่าปัจจุบันเรากำลังเดินในเส้นทางไหน อนาคตนั้ก็คือผลต่อเนื่องจากการกระทำในปัจจุบันของเราครับ
ผมอาจจะเชื่ออย่างนั้นนะครับ
ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

ใจเย็นครับ เดี๋ยวเขาว่างก็ดูให้เองล่ะ ต้องยอมรับว่ากระทู้นี้เริ่มมีคนติดตามเยอะ คิดซะว่ามันเป็นสาธารณะนะครับ อีกอย่าง เขาก็ทำแบบไม่หวังผลตอบแทน ไม่น่าจะคิดมากนะครับ เอาไว้ จขกท ว่าง ก็คงมาช่วยสงเคราะห์ให้เอง

 

ผมก็ขอบคุณ คุรุวาโร ที่บอกกรรมฐานและที่มา จะได้ตั้งใจปฏิบัติทำความดีในปัจจุบัน เพราะที่มานั้นลำบากกลัวจากปัจจุบันแล้วไปเป็นอีก ขอบคุณมากครับผม

 

พี่ครับ เวลาถอดกายทิพย์ ต้องแขวนพระไว้กับตัวอยู่หรือเปล่าครับ

คือผมจะนั่งสมาธิกลางแจ้งตอนกลางคืนตรงหน้าบ้านอ่ะครับ

ท้องฟ้าโล่งดีดาวละยิบละยับเต็มไปหมดแต่หน้าบ้านเป็นสามแพร่ง

 

อดีตมาจาก กำนัน ในแถวภาคกลางครับ ชาตินี้เป็นคนตรงๆ ยังกะไม้บรรทัดครับ มีตะกรุดดอกหนึ่งครับ ส่องประกาย ไม่รู้ว่าคุณใส่อยู่หรือเปล่าครับ แนะนำเจริญกรรมฐานแบบจาคะอนุสติครับ เพื่อจะได้ใจเย็นลงครับ

 

อดีตมาจากแม่ชี ถือศลีแปดได้ครบอยู่ครับ ชาตินี้ก็ฝึกวิชาบางอย่างอยู่ครับ (เกี่ยวกับนิมิตพระพุทธเจ้า) ยันต์เกราะเพชรที่มีอยู่ในตัวค่อนข้างจะเลือนลางแล้วครับ กรรมฐานฝึกอย่างเดิมก็ดีแล้วครับ ส่วนจะไปได้ถึงไหนก็อยู่ที่ใจของเราครับและวิชาที่ฝึกครับ

 

กระทู้นี้มีประโยชน์มาก น้อมอนุโมทนาบุญค่ะคุณคุรุวาโร

 

อดีตมาจากนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นสองครับ ทำหน้าที่รับใช้ที่นั่นครับ
ชาตินี้พวกเขาก็ยังมาดูแลคุณอยู่ครับ อยากจะบอกว่าอย่าไปเชื่อเรื่องดวงให้มากนักครับ กรรมฐานแบบเดิมนี้ก็ดีแล้วครับ ก่อนเจริญกรรมฐานลองอธิษฐานให้เหล่าเทพ เทวามาช่วยเหลือก็ดีนะครับ เพราะพวกเขาอยากจะช่วยคุณใจจะขาดอยู่ เพียงแต่คุณไม่อธิษฐานให้เขาช่วยนะครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

อดีตมาจากคนธรรพ์ในหิมพานต์ครับ (สงสัยเป็นเพื่อนคุณแจ็ค) ชาตินี้ตอนบวชที่ผ่านมามีสัมเวสีตามคุณมาหนึ่งตัวครับ ทำให้คุณปวดศรีษะ โดยหาสาเหตุไม่ได้ครับ ลองทำบุญ อุทิศ ส่วนกุศลให้เขาไปนะครับ หรือใช้วิธีของคุณแจ็ค ก็ได้ครับ คือให้เหล่า เทพ เทวดาในศาลเจ้าช่วยนะครับ เจริญกรรมฐานอย่างเดิมก็ดีอยู่แล้วครับ
ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

อดีตมาจากพระครับ ชาตินี้มารตามมาเยอะมากครับ ชอบหลงให้คิดว่า ฝันว่า เข้าใจว่า นิมิตที่สัมผัสได้นั้นจริงครับ ลองภาวนาแบบ "ระลึกพุทธคุณดูครับ เช่น ก่อนเจริญกรรมฐานสร้างกำแพงแก้วกั้นมารซะหน่อย โดยกล่าวคำว่า
"พุทธัง อรหัง ธัมมังอรหัง อรหังสังโฆ "3 จบ แล้วตามด้วย ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา....คือบทตอนจบของบทสวดถวายพรพระนะครับ
แต่ในใจจริงลึกๆตัวคุณก็รู้อยู่ว่า มันไม่จริงแต่อย่างว่า อินทรีย์อ่อน ย่อมเป็น
ไม่อาจเอาชนะมารได้นะครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

ใช้เวลานั่งสมาธิประมาณ 30 นาที จิตเห็นนิมิต จุดสีม่วง เมื่อเพ่งก็สามารถบังคับจุดได้ มีการเคลื่อนที่ขึ้นลง ขยายใหญ่ จนเห็นแต่สีม่วงเต็มตา ขณะเกิดนิมิตมีอาการลืมคำภาวนา ลมหายใจเบา รู้สึกเหมือนไม่หายใจ จึงภาวนาให้ชัดเจนขึ้น มีสัมปชัญญะ รู้ลมหายใจเข้าออก รู้ว่านั่งสมาธิอยู่ แล้วจึงเพ่งนิมิตนั้น อธิษฐานว่าจะไม่เห็นอะไรอีก สักพักนิมิตสีม่วงค่อยๆหายไป เห็นจุดสีเทาพื้นดำประมาณครู่เดียว จึงเพ่งที่จุดนั้น ก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงสว่างวาบๆ จึงตัดสินใจอธิษฐานให้เกิดและบรรลุธรรมในยุคพระศรีฯ แผ่เมตตา แล้วจึงออกจากสมาธิ เมื่อออกจากสมาธิแล้วรู้สึกขยับตัวไม่ค่อยได้ จึงค่อยๆกวาดสายตาไปรอบๆห้อง ขยับหน้า ขยับปาก ขยับแขนและขา มีอาการอยากหลับตาอีก จึงเข้าสมาธิอีกครั้งหนึ่งก็ยังเห็นภาพจุดสีม่วง แล้วก็เห็นภาพผู้หญิงผอมๆคนหนึ่ง ได้ยินเสียงคนมาเรียกจึงค่อยๆออกจากสมาธิ ตอนแรกไม่เข้าใจว่าจะอธิษฐานยังไงดี แต่ก็ฝันถึงพี่เมื่อคืนด้วย ฝันว่าเข้ามาตอบกระทู้ อาจจะจดจ่อมากเกินจนเก็บไปฝัน

 

เมื่อจิตตกลงสู่ภวังค์เอง ก็จะลืมคำบริกรรมพระพุทธเจ้าทรงรับรองความเบากาย เบาใจนี้ เรียกว่า พระบุคคล มี 6 ประการคือ
1.กายลหุตา จิตตลหุตา แปลว่า เบากาย เบาใจ
2.กายมุทุตา จิตตมุทุตา แปลว่า อ่อนหวานพร้อมทั้งกาย ทั้งใจ
3.กายปัสสัทธิ จิตตปัสสัทธิ แปลว่า สงบพร้อมทั้งกาย ทั้งใจ
4.กายกัมมัญญตา จิตตกัมมัญญตา แปลว่า ควรแก่การกระทำพร้อมทั้งกาย ทั้งใจ
5.กายกัมมัญญตา จิตตกัมมัญญตา แปลว่า ควรแก่การกระทำพร้อมทั้งกาย ทั้งใจ
6.กายปาคุญญตา จิตตปาคุญญตา แปลว่า คล่องแคล่ว สะดวกดีพร้อมทั้งกาย ทั้งใจ

ระงับทุกขเวทนาต่างๆ คือระงับความเหน็ด ความเหนื่อย ความหิว ทั้งปวง ตลอดจนความเจ็บปวดทุกประการ รู้สึกได้รับความสบายกาย สบายใจ ปลอดโปล่งในใจขึ้นพร้อมกันทีเดียวครับ
เนื่องจากได้ฌานสี่แล้ว ก็ขึ้นอรูปฌานหนึ่งเลยครับ โดยเมื่อทำได้ถึงขั้นนี้ให้เปลี่ยนธัมวิรยะที่นำมาพิจารณา โดยพึงวิตกถามในใจว่า อาการ32 ภายในร่างกายเราส่วนไหนตั้งอยู่อย่างไร มีลักษณะอาการอย่างไร หทัยวัตถุตั้งอยู่ที่ใด
ครั้นเมื่อวิตกถามในใจดังนี้แล้ว พึงหยุด และวางคำวิตกเสีย กำหนดจิตให้รวมสนิทนิ่ง พิจารณาความวางเฉย จนกว่าได้ความรู้แจ้งขึ้นเองปรากฏเห็นชัดซึ่งดวงหทัยวัตถุ ตั้งอยู่ทรวงอกข้างซ้ายมีลักษณะคล้ายดอกบัวตูม ทำอย่างนี้จนครบ 32 อย่างครับ เมื่อทำได้คล่องก็จะขึ้นขั้นตอนสุดท้ายเพื่อจะผ่านโครตภูญานเป็นบรรลุโสดาบันต่อไปครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่จะพยายามทำไปทีละขั้นค่ะ เพราะไม่รู้ว่าเข้าฌานเป็นยังไง ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็ทำไปเรื่อยๆ เอาสบายใจดีกว่า อย่างไรก็ตามขอบพระคุณมากค่ะ ในคำแนะนำต่างๆ

 

ลองไปอ่านที่ห้องอภิญญา-สมาธิ /สายป่าธรรมยุติ ชื่อกระทู้ หนทางพ้นทุกข์ แม่ชีพิมพา วงศาอุดมครับ ตอนนี้อยู่ที่หน้า4 ครับ อ่านแล้วเข้าใจอย่างไรครับ