แนะนำเครื่องรางของขลังแห่งแดนล้านนา

สวยงามมากครับ นอกจากมีคุณเหมือนเบี้ยแล้ว ก็เป็นพยนต์อย่างนึงครับ แถมยังเป็นเมตตามหานิยมด้วย สมัยก่อนจะทําด้วยดุมล้อเกวียนครับเพราะดุมล้อทําจากไม้เนื้อแข็ง ปัจจุบันเริ่มมีคนดัดแปลงทําจากงาบ้างเหมือนกัน ในพม่ายังมีสํานักที่โด่งดังทําอยู่โดยทําแบบโบราณครับคือมีอยู่สองบ้านครับ เป็นพี่กับน้อง ของคนพี่ได้พัฒนาฝีมือขนาดทําจนปีกขยับได้เองครับ เวลาแลกเปลี่ยนบูชาถึงขนาดต้องใช้เงิน us เลยครับ ส่วนของคนน้องฝีมืจะหย่อนลงมาครับ จัดว่าเป็นเครื่องรางที่ทรงคุณค่ามากครับ ของเก่าๆหายากมากส่วนมากจะมีทําให้เหมือนเก่ามากกว่า จริงๆถ้าเป็นของใหม่แต่ทําให้ถูกวิธีก็ใช้ได้เหมือนกัน ดดยอาจจะนํามาให้ครูบาอาจารย์เสกเพิ่มให้อีกที

 

ที่ท่านเพชรฉลูกันลงแต่ละอย่างเรียกว่าจะเป็นวิชาโบราณแทบทั้งนั้นครับ วัวธนูแบบนี้ปัจจุบันหาคนทํายากแล้วครับ ผมเคยรบกวนพี่ท่านนึงที่สืบวิชาแบบนี้มาแบบดบราณทําให้แล้วนําไปให้ครูบาอาจารย์ปลุกเสกเหมือนกันครับ เห็นว่าถ้าจะให้สุดยอดต้องสานแบบเอามือไข้วข้างหลังแล้วสานให้เสร็จในหนึ่งอึดใจครับ ถ้าทําได้แบบนั้นว่ากันว่าไม่เสกก็ขลังแล้วนําไปใช้ได้เลย

 

สงสัยจะโดนของสาวเหนือไปแล้วครับพี่ อิอิอิ.... แต่ของเค้าดีจริงๆครับ 5555

 

วัวธนูสานนี้มีเรื่องเล่าซึ่งเป็นเรื่องจริงเมื่อไม่นานมานี้ครับ....คือ เพื่อนรุ่นน้องได้ไปเรียนสานวัวข้างหลังมาจากอาจารยืท่านหนึ่ง ด้วยความอยากเป็นไวๆวันๆถ้าว่างก็จะนั่งหัดสานอยู่แบบนั้นในหอพัก จนเพื่อนว่าไอ้นี่บ้า จนวันหนึ่งมีเพื่อนคนหนึ่งซึ่งไม่เชื่อเรื่องนี้มาพบเข้าก็หัวเราะชอบใจว่าไอ้น้องคนนี้หนะบ้า แล้วเกิดคะนองปากท้าออกไปว่าถ้าวิชาของมรึงแน่จริงก็ให้วัวที่ทำมาชนกรูหน่อยดิแล้วก็หัวเราะเยาะเย้ยหยันอยากสนุกสนาน ไอ้คนมีวิชาก็เลยเกิดอารมณ์ยัวะขึ้นมาเลย บอกวัวที่สานเรียบร้อยตามตำราไปว่า "มันท้ามรึงพญาวัว จูอ้ายจู ชนอ้ายชน" พร้อมกับตรบมือส่งวัวธนูออกไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในขณะนั้น หลังจากนั้นอีก 2 วันซีครับเป็นเรื่องอ้ายคนปากกล้านั้นอยู่ดีๆก็ไม่สบายเป็นไข้สูงเพื่อนพาไปหาหมอไข้ก็ไม่ยอมลด แถมตัวเริ่มบวมมือไม้บวมไปหมดแตะที่ไหนก็เจ็บนอนร้องโอดโอย ร้อนไปถึงพ่อแม่ต้องมาดูแล ฝ่ายแม่ของเค้าเชื่อเรื่องจิตวิญญาณอยู่บ้างก็เลยไปถามร่างทรงแห่งหนึ่งว่าทำไมลูกเค้าเป็นแบบนี้ คำแรกที่ร่างทรงบอกก็คือ "มันปากล้าไปหน่อย มันต้องงัวธนู ไปท้าทายเปิ้นเอง ต้องทำน้ำขมิ้นส้มป่อยไปขอขมากับเจ้าของงัวธนูแล้วเอามากิ๋นมาอาบถึงจะหาย บ่ถึงต๋ายหรอก"แม่เค้าก็กลับมาถามคนป่วยซึ่งถึงกับอึ้งว่ารู้ได้อย่างไร เพราะมีแค่เค้ากับเพื่อนอีก 2 คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ถึงกับน้ำตาซึมสำนึกในสิ่งที่พูดออกไป ในที่สุดก็ต้องมาขอขมาลาโทษกัน อาการต่างๆถึงดีขึ้นและหายในที่สุด และท้ายสุดถึงกับมาขอเรียนวิชาสานวัวธนูเลยทีเดียว....นี่แหละครับวิชาโบราณของล้านนาที่ยังมีความขลังอยู่เสมอ และเป็นเรื่องที่เป็นบทเรียนให้กับพวกที่ไม่เชื่อและชอบลบหลู่ครับ

 

ภาคอื่นผมเฉยๆสวยก็ปกติ แต่เจอภาคเหนือเนี่ยมักจะเจอแบบแปลกๆ สุดท้ายพอเห็นในกระเป๋าเงินมีพกของเครื่องรางด้วย สวยแล้วยังต้องใช้เครื่องราง:'(

 

วัวธนู อ.เรณ วิเศษสิงห์คำ ของดีทางเหนือที่เค้าว่าขลังขนาดดดดดดดดด ^_^


Thanks: ฝากรูป

Thanks: ฝากรูป

 

ขอลงรูปวัวธนูบ้างครับ แหะๆๆๆ

วัวธนู (โคศุภราช) ของ หลวงพ่อปุญญา วัดดอนชัย(ท่ารั้ว) เชียงใหม่ ครับ

 

เชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนานะครับ
...พึ่งนำพระที่สร้างนำไปปิดทองมาครับ เพื่อจะนำถวายไว้ในพระพุทธศาสนาเร็วๆนี้ องค์พระแกะจากแร่เขาอึมครึม นน.65 กิโลกรัม แร่ศักดิ์สิทธิ์ของเมืองกาญฯเค้าครับ หน้าตัก 9 นิ้ว ฐานแกะจากหินนาคกะสวยเมืองเทิง(อ.เทิง จ.เชียงราย) ตอนแรกแกะมาเนื้อองคืท่านมีรูพรุนตามะรรมชาติขิงเนื้อแร่มากพอควรจึงในไปบุรณะใหม่แต่งผิวปิดรอยพรุน ปิดทองคำแท้ พระเกศแกะจากหินจุยเจียใสไร้ตำหนิจากเมืองพม่า พระนามว่า"พระพุทธสิหิงค์แก้วกาฬนพฤทธิ์" พระนามนี้ได้มาจากสมาธิของผมเองครับ นั่งสมาธิแล้วอธิษฐานขอพระนามองค์ท่าน ก่อนลืมตาก็ปรากฎชื่อนี้ ผมพูดออกมาเสียงดังเลยทีเดียวรีบจดไว้กันลืมเทวดาท่านคงสงเคราะห์ แล้วก็ลองไปหาความหมายดู ก็ได้ความหมายว่าดังนี้ครับ "พระพุทธรูปสิงห์หนึ่งสำเร็จจากแก้วอันมีสีดำ นำพามาซึ่งความเจริญความบริบูรณ์มั่งคั่งสมบูรณ์" ดีปะครับ555
...ขอให้ทุกท่านร่วมโมทนาด้วยกันนะครับ...<!-- google_ad_section_end -->

<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>






</FIELDSET>

 

โหประสบการณ์สุดๆอ่ะ วัวธนูของผมก็มีแต่เป็นของหลวงพ่อน้อย วัดศรีษะทอง ขนาดแค่เซ็นส์ครึ่งเองฮ่ะ แรงเหมือนกัน

พี่พอจะบอกหน่อยได้มั้ยฮ่ะ ว่าจะไปเรียนการสร้างวัวธนูได้ที่ไหน
แล้วมีวิธีใช้วัวธนูยังไงบ้าง(ขอคาถาครับ) ขอบคุณครับ

 

สวยแจ่ม เวลาเขย่า (ส่าย) มีเสียงดังขลุกๆ แม่นก่อครับ
น้องชายผมมีอยู่ตัว พระอาจารย์ที่พม่าท่านเป็นไทยใหญ่ให้มา ใช้เหมือนเบี้ย สารพัดจะคุ้มครอง

 

ตำรานี้หายไปเกือบสิ้นแล้ว พระอาจารย์เคยเล่าให้ฟัง ท่านไม่ได้สืบไว้ ลุงท่านไม่ให้ว่าของร้อน สานด้วยตอกที่ทำจากไม้เขี่ยผี (ไม้เขี่ยศพ) สานจากหลังมาหน้า

แต่ที่มีอยู่ที่ผมไปขอมา ท่านใช้ตะกรุดพอกด้วยครั่ง ปั้นเป็นวัว ผูกเชือกแดงที่คอวัว

 

สงสัยจะหลงเสน่ห์มนต์เมืองเหนือ

 

ขอราคาครับ