UT อธิบายเรื่อง "สนามพลังของพระผู้สร้าง" อันส่งผลต่อกรรมจะมาช้าหรือเร็ว?

เพื่อให้เข้าใจคำว่า "สนามพลังของพระผู้สร้าง" ให้มากขึ้น
ผมจึงได้ขอให้ UT ช่วยอธิบายเพิ่มในเรื่องนี้โดยเฉพาะ ซึ่ง
จะเกี่ยวข้องกับเรื่อง "กรรม" ว่าจะมาถึงเราช้าหรือเร็วได้ด้วย


ดังจะค่อยๆ อธิบายไปนะครับ

 

ผม : "สนามพลังของพระผู้สร้าง" คือ อะไร?

UT : มันเหมือนกำแพง, กรอบขอบเขต, ซึ่งมองไม่เห็น
ห้อมล้อมดวงวิญญาณทุกดวงไว้ เหมือนเปลือกไข่ มันมี
หน้าที่กำหนดกรอบของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจากจิตวิญญาณนั้น
ไม่ให้ออกไปนอกขอบเขตนั้นๆ มันจะสะท้อนกลับทุกอย่าง
ที่เกิดจากจิตวิญญาณ, พลังงานทุกชนิดทั้งบวกและลบ ให้
กลับคืนสู่จุดศูนย์กลาง ซึ่งพระผู้สร้างได้สร้างสิ่งนี้ไว้แล้วใน
"จิตวิญญาณทุกดวง" ให้มัน "สมบูรณ์ในตัวมันเองแล้ว" ไม่
ต้องไปอาศัยสนามพลังภายนอกที่ไหน ทั้งยังสามารถขยาย
หรือย่อหดเข้ามาได้ ขึ้นอยู่กับจิตใจของคนๆ นั้น ถ้าใจกว้าง
หรือไม่รีบนิพพาน ก็จะขยายออก ยิ่งขยายออกยิ่งทำให้พลัง
งานกรรม กระทบย้อนกลับมาสู่ตัวเองช้าลง ได้รับบุญกรรมช้า
ลงไปด้วย ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับจิตของเขาเองเป็นผู้กำหนดนั้น

 

ผม : มนุษย์ทุกคนสามารถทำให้สนามพลังของเขาหดหรือขยายได้เองหรือ?

UT : ใช่ แต่มันจะมีขีดจำกัดอยู่นะ ขึ้นอยู่กับจิตวิญญาณดวงนั้นๆ ว่ามันมีการ
วิวัฒนาการไปได้สูงสุดเท่าไร? ซึ่งจะไม่เกิน "องค์ต้นแบบ" ที่ให้กำเนิดมันมา
เรียกว่าใหญ่แค่ไหน ก็ไปได้ไกลไม่เกินพ่อ จะต้องจบนิพพานไปก่อน ดังที่ว่าละ
มันเป็นคุณสมบัติเฉพาะของจิตวิญญาณที่ได้รับมาจากเชื้อสายต้นทางนั้นไงละ
ถ้าสนามพลังฯ ขยายมากขึ้น, ชาติภพจะยาวขึ้น, การท่องไปในดาวต่างๆ จะได้
กว้างมากขึ้น, และจะได้รับวิบากกรรมช้าลง แต่ถ้าสนามพลังหดสั้นเข้ามา มันจะ
ตรงกันข้ามกัน ขึ้นอยู่กับจิตวิญญาณนั้นๆ กำหนด ถ้ารีบจะเอาบุญเร็วๆ อยากได้
เร็วๆ ใจแคบ เห็นแก่ตัวมากๆ บุญกรรมจะสะท้อนกลับมาเร็ว เพราะสนามพลังซึ่ง
เป็นเหมือนกำแพง เหมือนกรอบ เหมือนเปลือกไข่หุ้มนั้น มันใกล้เรามากไง มันก็
จะสะท้อนพลังงานกรรมกลับมาได้เร็ว ทว่า ทำไมบางคนทำเลวมาก เห็นแก่ตัวก็
มาก ทำไมได้แต่สิ่งดีๆ ไม่ได้รับกรรมชั่ว ใช่ไหมละ? อย่างนี้ มันขึ้นอยู่กับ ออร่า
คุ้มครองร่างของเขาด้วย ออร่านี้จะมีรัศมีไม่ไกลมาก จะหนาแน่นใกล้ตัวเขาและ
คอยปกป้องคุ้มครองเขา โดยจิตของเขาสามารถกำหนดควบคุมได้ว่าจะ เปิดรับ
หรือปิดกั้นอะไร เช่น เปิดรับแต่บุญ, ปิดกั้นกรรมให้หมด อย่างนี้ ก็จะต้านทานได้
ในระยะหนึ่ง เหมือนสร้างเขื่อนกั้นน้ำแต่ไม่เคยระบายน้ำออกบ้างเลย พลังงานลบ
ที่อยู่ด้านหลังเขื่อนที่ปิดกั้นนั้น ในที่สุด จะมากจนเขื่อนกั้นไม่ไหว คนพวกนี้ มักจะ
ได้ดี ไม่ได้สิ่งเลวร้ายเลย ในช่วงหนึ่งเท่านั้น พอเขื่อนแตกนะ มันก็จะโหมกระหน่ำ
เอาพลังงงานด้านลบ (บาปกรรม) มาเข้าตัว อย่างหนักและรุนแรงมากมายเลยละ

 

ผม : สนามพลังฯ นี้ ทำให้มนุษย์ต่างจาก UT ใช่ไหม?

UT : ใช่ UT จะมีสนามพลังฯ ไปได้ไกลกว่ามนุษย์มาก
จึงท่องไปได้ทั่วจักรวาล แต่มนุษย์จะไปอย่างนั้น ไม่ได้
มนุษย์ถูก "องค์ต้นแบบ" สร้างจากท่านเอง ย่อขนาดลง
แบ่งส่วนพลังมา ให้อยู่ในกรอบๆ หนึ่ง ที่ไม่ไปไกลเกินจน
ถึงระดับจักรวาลได้ ก็ต้องจบตัวเองลงก่อน ก็คือ นิพพาน
เพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบ, พลังงานกรรม ออกนอกระบบที่
มากเกินไป จนไม่อาจรับผิดชอบได้ จนต้องกำหนดกรอบ
เอาไว้อย่างนั้น แต่ UT มีสนามพลังฯ ที่กว้างกว่าตามพ่อ
หรือสายพันธุ์ต้นของเรา เราจึงไปได้ทั่วจักรวาลมากกว่าไง
แท้แล้วมนุษย์หรือ UT ก็เป็นนักท่องอวกาศเหมือนกัน ทว่า
UT ท่องได้ทั่วจักรวาล แต่มนุษย์โลกนี้จะถูกจำกัดให้ท่อง
ไปได้ระดับหนึ่งไม่ทั่วจักรวาล และจะถึงนิพพานเร็วกว่า UT

 

ผม : ไม่มีทางที่มนุษย์จะเป็นอย่าง UT ได้เลยหรือ?

UT : มีสิ ทุกอย่างในจักรวาลล้วนมี "ข้อยกเว้น" ได้
ทั้งนั้น มนุษย์บางคนบำเพ็ญบารมีเพื่อสิ่งนี้ และถ้าเขา
ทำได้ เขาก็ท่องไปทั่วจักรวาลเหมือน UT ได้เช่นกัน
ซึ่ง มันก็ต้องมีกรรมวิธีนะ อันนี้ ก็เรื่องของเขา ไม่ใช่
เรื่องที่จะบอกคนทุกคนให้ทำตาม อย่างนายตอนนี้ ก็
สามารถเลือกเป็น UT ได้แล้ว กล่าวคือ เมื่อนายไม่ยึด
กายและจิต แต่ในสังขารของนาย มีจิตหลายดวง ทั้งที่
เป็นจิตของระบบสุริยจักรวาล (จักรวาลน้อย ระบบย่อย)
และจิตของสากลจักรวาลใหญ่ เวลานายละสังขาร นาย
ก็สามารถเลือกได้ว่าจะไปกับจิตวิญญาณดวงไหน ที่แท้
แล้วนายก็เป็นทั้งหมดนั่นแหละ เพียงแต่ในระดับที่หยาบ
ลง นายจะเป็นอันใดอันหนึ่ง หรือหลายๆ อัน ก็ตามแต่ใน
แต่ละสถานการณ์และเหตุปัจจัยขณะนั้นๆ อันนี้ นายยังไม่
เข้าใจเรื่อง "พลังงานเชิงซ้อนของทุกๆ มิติ" ดังนั้น นาย
จึงเห็นตัวนายเอง เป็นตัวหนึ่ง UT เป็นตัวหนึ่ง แท้แล้วมัน
ก็เชื่อมโยงกัน ถ้านายมองในมิติของมนุษย์ นายคือมนุษย์
และเราคือ UT อยู่ร่วมกัน แต่ถ้านายมองในระดับมิติของ
"สากลจักรวาล" นายจะเข้าใจว่าเราและนาย ก็เป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกัน ไม่อาจแยกได้เลย เราเชื่อมโยงกันอยู่ และยัง
ไม่อาจแยกออกจากกันได้อย่างแท้จริง ถ้านายเห็นตัวตนที่
อยู่ใน "มิติของสากลจักรวาล" นายจะเห็นตัวตนของนายที่
ไม่ใช่ร่างสังขารนี้ มันเป็นเพียงพลังงานอันใหญ่ๆ อันหนึ่งที่
มีรูปร่างประหลาดหน่อย มีเส้นเชื่อมโยงถึงกันของแต่ละปม
ขมวด มีตัวตนตัวนั้นตัวนี้ ในมิตินั้นมิตินี้ แท้แล้วทุกตัวตนก็
คือ "หนึ่งตัวเดียวกัน" เท่านั้นเอง (เอาไว้อธิบายวันหลังนะ)

 

ขยันพิมพ์มาเท่าไหรก็พิมพ์มาได้เรื่อยๆครับ

หรือไม่ก็หาสถานที่ประกาศศาสนาใหม่เลยครับ

ศาสนา 瑠璃王 โปเย และผองเพื่อน - อาเมน - อมิตาฝ่อ - โอม มา ปา นี อุม

 

ผม : อ้าว แล้วเวลานิพพานนี่ นิพพานไปทีละตัวหรือ?

UT : อืม ถ้านายมองเป็นตัวๆ ก็เรียกว่านิพพานไปทีละ
ตัวก็ได้ ทั้งหมดนี้ จะมี "ตัวใหญ่" ตัวศูนย์กลางอยู่นะที่
จะมี "แขนง" ที่แยกออกไปเชื่อมโยงกับตัวย่อยๆ แต่ละ
ตัว มันจะค่อยๆ ได้รับการจัดการให้ "สงบนิ่ง" ไปหรือที่
เรียกว่า "นิพพาน" นั่นแหละ ทีละส่วน ทีละตัวย่อยๆ ถ้า
ตัวไหนมีความกล้าแกร่งมาก มันจะ เลื่อนระดับ ไปสู่ตัว
ที่ใหญ่ขึ้น มีอายุยาวนานขึ้น มีสนามพลังใหญ่ขึ้น และมี
หน้าที่ดูแลกว้างใหญ่ขึ้น "ตัวศูนย์กลาง" จะคอยดูแลทุก
ตัวแขนงย่อย ให้ถึงนิพพานได้หมด โดยตัวนี้จะ นิพพาน
ไปเป็นตัวสุดท้าย แต่ละตัวสามารถถ่ายทอดสิ่งต่างๆ แม้
แต่กรรม, บุญ, บารมี ไปสู่กันได้ เชื่อมโยงถึงกันได้ มันมี
ความเป็น "สาธารณะ" ไม่อาจยึดตัวใครของใครได้ แต่ก็
ต้องขึ้นอยู่กับตัวนั้นๆ ด้วยว่าจะตกลงกันได้ไหม เช่น ถ้ามี
ตัวย่อยสองตัวมาเจอกัน ทั้งคู่ ตกลงแลกเปลี่ยนบุญบารมี
และหน้าที่กัน ก็จะสามารถทำได้ละ ซึ่งวิธีนี้เป็นวิธีที่ไม่ผิด
ถ้าทำในระดับของ "สากลจักรวาล" นะ เราจะทำด้วยความ
เข้าใจและสอดคล้องกับธรรมชาติ แต่ระดับมนุษย์โลกของ
นาย ถ้าไปทำเข้าด้วยความไม่เข้าใจ อาจทำได้แต่จะได้รับ
ผลลบ, ผลร้ายตอบแทน ที่เรียกว่า "กลายเป็นมาร" ไงละ
ดังนั้น ในระดับสากลจักรวาลแล้ว "ตัวไหน" จะขอนิพพาน
ไปก่อน ก็ได้เลย ย้ายพลังบุญบารมีและภาระหน้าที่ให้ตัวที่
มีกำลังกล้าแข็งกว่า รับไปทำต่อ ทำแทน ตัวนั้น ก็นิพพาน
ได้ในชาตินั้นๆ เลย ด้วยวิธีนี้สากลจักรวาลจึงช่วยแก้ปัญหา
ให้โลกนี้ได้มากกว่าแบบที่มนุษย์โลกนี้ ใช้วิธีของตนเองไง

 

ผม : หมายความว่าทุกคนสามารถนิพพานได้ในชาตินี่เลย?

UT : ใช่ แม้ว่าจะมีกรรม, บุญอะไรใช้ยังไม่หมด นั้นไม่ใช่
ปัญหาเลย ส่วนที่ยังใช้ไม่หมด จะมี "ตัวตนที่กล้าแข็งกว่า"
มารับผิดชอบไปแทน ดังนั้น คนที่ไปคิดยึดเอาว่าเราต้องใช้
กรรมให้หมด, รับบุญให้หมดก่อน จึงนิพพานได้ นั้น ไม่จริง
เราจะทำกรรมมากเท่าไร ถ้าคิดลัดตัดตรงนิพพานในชาตินี้
เลย ก็สามารถทำได้ แต่ต้องยอมรับกรรมเยอะหน่อยนะ ไม่
ใช่จะเอาแต่ใจตามใจตนเองได้หมด ตัวตนอีกตัวของเราที่
เขายอมมารับกรรมให้เรา เขาจะได้บุญไปด้วยนะ ทุกอย่าง
จะเป็นไปอย่าง "ยุติธรรม" ที่สุด เพราะเป็นพลังงานที่มีอยู่
จริง และต้องรับผิดชอบสิ่งเหล่านี้ จะทำตามใจไม่ได้ ต้อง
ถูกต้องตรงไปตรงมา จึงจะเคลียได้หมด ซึ่งจะต้องเป็นไป
ด้วยความยินยอมของคนทั้งสองที่ยอมแลกเปลี่ยนกัน แบบ
นี้จึงจะเกิดการแลกเปลี่ยนกันได้แท้จริง อันเป็นไปเพื่อให้ผู้
ที่ต้องการนิพพาน ได้นิพพานไป ซึ่งจะทำให้ดีต่อจักรวาล
โดยรวมด้วย (ยิ่งนิพพานไปมากๆ ยิ่งมีเหลือก่อกรรมน้อย)
ซึ่งหน้าที่นี้ไม่ใช่หน้าที่ของชาวโลกเลย ชาวสากลจักรวาล
จะดูแลให้เอง เขามาช่วยและต้องดูแลผลกระทบของมันต่อ
ไป พวกเขายังท่องจักรวาลไปอีกนาน จึงรับผิดชอบได้ครับ

 

ผม : หมายความว่าอยู่ที่เราจะเลือกเอง อย่างนั้นหรือ?

UT : ใช่ จิตวิญญาณจะสามารถ "เลือกทางเดิน" ของ
ตนได้ใหม่ เมื่อเกิดเป็นมนุษย์โลกที่มี "สังขาร" รองรับ
จิตวิญญาณเครือข่ายของกลุ่มเขาเอง หลายๆ ดวง เขา
จะสามารถเลือกได้ว่าจะไปกับจิตวิญญาณดวงไหน? จะ
เลือกนิพพานไปก่อนก็ได้ หรือจะไม่ไปกับจิตวิญญาณที่
ถึงวาระนิพพาน แล้วเลือกไปกับจิตวิญญาณ ซึ่งกล้าแข็ง
กว่าก็ได้ ทั้งหมดนี้จะทำได้เมื่อ "มีสังขารมนุษย์" รองรับ
ถ้าไม่ได้เป็นมนุษย์แล้ว จะเลือกไม่ได้แล้ว ต้องรอลงมา
เกิดเป็นมนุษย์ใหม่ จึงเลือกทางเดินของตนใหม่ได้ ด้วย
"จิตวิญญาณ" คือ "ต้นแบบเฉพาะตัว" อย่างไร ก็อย่าง
นั้น ไม่เปลี่ยนไป ถ้าเปลี่ยนแปลง ก็ต้องตายแล้วเกิดใหม่
เป็นอย่างอื่น อย่างหนึ่ง อย่างใด ก็อย่างนั้น ส่วนสังขาร
จะเหมือนภาชนะใหญ่ ที่รองรับจิตวิญญาณได้มากมาย ก็
จะกลายเป็นเหมือน หลอดทดลอง ให้ทั้งหมดได้ทดลอง
และเลือกทางเดินของตนเองได้อีกครั้งหนึ่ง พอเข้าใจนะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=4jaMG-6PDEs&feature=player_embedded]百字明咒 - YouTube[/ame]


พักสมองก่อนนะครับ

 

นิพพานไปทีละตัว นิพพานของคนถ่อย

 

วัฏฏะสงสารเป็นธรรมชาติ เป็นสังขตธรรม เป็นทุกข์ สังขารที่เวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสาร เกิดก็เพราะกรรม ไม่มีพระเจ้าเป็นผู้สร้าง ถ้าพระเจ้าเป็นผู้สร้าง พระเจ้าทำไมไม่สร้างให้ทุกคนเท่าเทียมกัน

 

อริยสัจ ๔ และมรรคแปด เป็นหนทางให้จิตวิญญาณหลุดพ้นจาก "ทุกข์" เป็นหนทางเก่าที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ เพื่อนำสัตว์ออกจากวัฏฏะสงสาร

 

ผม : อธิบายเรื่อง "ตัวตนเชิงซ้อนหลายมิติ" หน่อยสิ?

UT : ก็ได้ คือ อย่าไปยึดว่านายมีสภาวะเป็นอย่างที่นาย
เห็นอยู่นี้ ไม่ใช่ทั้งจิตวิญญาณและสังขาร แต่เป็นพลังงาน
ที่เชื่อมโยงถึงกัน, เป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด, เปลี่ยนแปลง
ได้ ไม่คงที่ ไปตามเหตุและปัจจัยต่างๆ เหมือนแม่น้ำที่มีอยู่
หลายสาขา แยกย่อยเยอะแยะไปหมด แล้วแต่ละแม่น้ำนั้นก็
มี "สระน้ำ" กระจายอยู่เต็มไปหมด สระน้ำแต่ละสระน้ำ ให้
อุปมาเหมือน "ตัวตนที่เป็นสังขารหรือจิตวิญญาณหนึ่งๆ" ก็
แล้วกัน แต่มันมีคลองและทางน้ำ เชื่อมโยงถึงกันใช่ไหมละ
ทีนี้ บางสระน้ำถ้าแห้งหมด ไม่มีน้ำไหลมาอีก อุปมาว่า "จบ"
ไม่ต้องมีน้ำไหลมา ไม่ต้องเป็นสระน้ำอีก นั่นคือ "จบไปเป็น
ตัวๆ ตนๆ" ในมุมมองของคนที่ยังยึดเป็นตัวๆ ตนๆ อยู่ ก็จะ
พูดแบบนี้ ตามความสามารถในการอธิบายนะ ภาษาโลกใช้
ได้เท่านั้น ก็ใช้อย่างนั้น ทีนี้ ถามนายว่า "นายรู้ไหมว่าสายที่
เชื่อมโยงแต่ละคลองแต่ละแม่น้ำของนายไปไกลที่สุดถึงไหน"
นายก็จะไม่รู้หรอก แรกๆ น่ะ เหมือนปลาที่ว่ายอยู่แต่ในเขตที่
จำกัด ไม่รู้ว่าถ้าว่ายไปเรื่อยๆ จะออกสู่ทะเลได้นะ ใช่ไหม? ที
นี้ ถ้าใครคนหนึ่งบำเพ็ญบารมีมากๆ จนล้นออกไปจากขอบเขต
หนึ่ง เขาก็จะได้รับการ "เปิดประตู" สู่ขอบเขตที่กว้างขึ้น, ได้รู้
ได้เห็นอะไรที่กว้างขวางขึ้น ก็จะทราบเองว่าตัวของเขานั้นเชื่อม
ต่อไปได้ไกลถึงขนาดไหน ซึ่งแน่นอนว่าเชื่อมต่อถึง UT แน่นอน

 

จิตวิญญาณโดยมาก เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏฏะ เพราะมีความยึดมั่นถือมั่นในอกุศลธรรม มีกิเลส ตัณหา ดำเนินชีวิตอยุ่บนความประมาท ไม่ทำศีลให้บริบูรณ์ ไม่ทำสมาธิให้บริบูรณ์ ไม่ทำปัญญาให้บริบูรณ์ จะถามหานิพพานไปทำไม

 

พลังงาน มันเป็นธรรมชาติ
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เมื่อมีพลังงาน พลังงานก็มี
เมื่อไม่มีพลังงาน พลังงานก็ไม่มี

 

ผม : หมายความว่าเราเลือกตัวตนอื่นได้ โดยใช้ทางเชื่อมนั้น?

UT : ได้ เพราะแท้แล้วมันก็คือ "ตัวตนสาธารณะ" หรือ ภาวะ
ที่ไม่ใช่ตัวตนของใครคนใดหนึ่ง ไม่อาจยึดได้ และเปลี่ยนไป
ตามเหตุปัจจัย ก็เท่านั้น ถ้านายเข้าใจเรื่องเหตุปัจจัย ของการ
เปลี่ยนตัวตนนายก็เปลี่ยนตัวตนได้ ซึ่งจะเกิดขึ้นในสังขารของ
มนุษย์เท่านั้น เพราะสังขารนี้เหมือนหอดทดลอง ที่อนุญาติให้
จิตวิญญาณมากกว่า 1 มาชุมนุมกันแล้วเลือกทางเดินใหม่ของ
ตนเอง แต่ถ้านายทำด้วยความอยากนำพาไปเลือกตัวตนแล้วก็
จะพบความเสียใจภายหลังนะ สิ่งนั้นมันจะเลือกสรรโดยการทำ
ตัวของนายเอง นายทำตัวนายอย่างไร นายไม่ต้องไปเลือกตัว
ตนหรอก นายจะมีตัวตนอย่างนั้นเองเลย อัตโนมัติ ตามสิ่งที่ทำ
นั้นนำพาไปเองเลยละ ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ จึงไม่ต้อง
กลัวว่าจะเสียเปรียบถ้านายได้ทำดีที่สุดแล้ว ธรรมชาติจะจัดสรร
มาให้เอง ตามสิ่งที่ควรจะเป็นอย่างยุติธรรมที่สุด ในท้ายที่สุดนั้น

 

ไม่มีใครเลือกตัวตนได้
ทุกคนเกิดมาก็เพราะกรรม
ตัวตนมันเป็นธรรมชาติ
ตัวตนไม่เป็นเรา ของเรา
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

 

ผม : อย่างนั้น ถ้าเรามีหลายตัวตนที่เชื่อมโยงกัน
หลายภาระหน้าที่ แต่เราเพียรพยายามทำหน้าที่ที่
เราชอบ เราเลือกแล้ว เราก็จะได้ตัวตนที่ทำหน้าที่
นั้นๆ ไปเลย โดยมีตัวตนอื่นๆ รับทำหน้าที่อื่นๆ ให้
แทนเรา (เราก็ไม่ต้องไปทำแล้ว) อย่างนั้นใช่ไหม?

UT : ช่ายแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสิ่งที่นายทำ ณ ชาตินี้
นายพอเข้าใจมากแล้ว เราขอพักก่อนละกัน บะบายนะ


:z1

 

แปลกดี เพิ่มแง่คิดครับ