จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ซื้อ wireless มาเสีบยอีกเครื่องค่ะคุณดัช
ตอนนี้เลยมีคอมใช้แล้ว

 

นี่เลยค่ะ natthapat@gmail.com ติวเข้มหน่อย เดี๋ยวครูเพ็ญจัดให้ เข้าไปเลยนะคะ

 

โมทนาสาธุจ๊า แวะซะทุกที่เลย อย่าลืมเข้าไปแวะที่จิตที่ใจตัวเองล่ะ ใกล้แค่นี้เอง เป็นกำลังใจจ๊า

 

เฮ้ ดีจังได้เจอกันทุกวัน ก่อนที่จะหมดเวลาแห่งการสื่อสารทางเทคโนฯ เหลือเวลาอีกไม่เยอะแล้วนะ สงสารคนที่เขายังวนเวียนอยู่ตรงนั้นกันนะ

 

เมื่อก่อนอ่านข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์
จะเจอข่าวประมาณว่า
วิญญาณ นาย ก ไปบอกญาติให้ไปหาศพ ตอนนี้ลอยน้ำไปติดอยู่กับกิ่งไม้
นาง ข ทรมารเหลือเกิน ช่วยฉันด้วย มารับศพฉันไปที
มีหลาย ๆ ข่าวทำนองนี้ และก็มีอยู่ทุกวี่ทุกวัน
เมื่อก่อนอ่านแล้วก็เลยผ่านไป

แต่ตอนนี้คิดแล้วค่ะ.....คิดว่าแม้แต่ตายไปแล้วเค้าก็ยังยึดติดอยู่กับร่างกาย
ห่วงร่างกาย ทั้งที่มันเน่าเละ เฟะ และกำลังย่อยสลายไปตามสัจธรรม
คือ ไม่มีตัวตนอีกต่อไป

ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
เพราะจิตยังไม่ได้รับการฝึกนั่นเอง
ปล่อยจิตไปตามกระแสโลก แม้ตายไปแล้วก็ยังไม่พ้นทุกข์
ร่างกายเน่า ๆ ก็ยังต้องตามหา
ถ้าจิตใครฝึกมาดีแล้ว จิตรู้แจ้งแล้ว มันก็คือซากเน่า ๆ
ใครจะเอาไปทำอะไรก็เชิญ
หลวงพ่อฤาษีท่านบอกไว้ว่า ตัดขันธ์ 5 อย่างเดียวก็ไปนิพพานได้แล้ว

มีใครพึงระลึกว่าที่เราหายใจเข้า หายใจออกอยู่ทุกวันนี้
เราเดินไปหาความตายกันทั้งนั้น
ร่างกายนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์
แต่ผู้มีปัญญาแล้วก็จะเห็นร่างกายนี้เป็นเครื่องมือที่ใช้พิจารณาธรรมได้เป็นอย่างดี
หิวก็ต้องหาอาหารให้ ไม่สบายก็ไปหาหมอ
อยากมีบ้านหลังใหญ่ มีรถขับ มีกระเป๋าแบรนด์เนม ฯลฯ
ทำงานเหนื่อยแทบตาย เอาไปซื้อพวกนี้
ถ้าไม่มีร่างกายแล้ว สิ่งเหล่านี้จำเป็นกับเราหรือเปล่า
ตอนยังไม่ตายก็สารพัดจะทุกข์ ตายไปแล้วเอาไปไม่ได้สักอย่าง

ตัดขันธ์ 5 ทำอย่างไร
พิจารณาทุกอย่างที่เข้ามากระทบเข้าสู่กฎไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ความโกรธ เราไปคบกับมันก็เป็นทุกข์ มันมา ๆ ไป ๆ ไม่มีความแน่นอน
เกิดทีไร รุ่มร้อนทุกที มันก็ร้อนที่ใจเรา ไม่ได้ไปร้อนคนที่ทำให้เราเกิดความโกรธสักหน่อย
แล้วเราจะคบมันทำไม ไอ้เพื่อนทรยศ เราเลิกคบกัน สุดท้ายแล้วมันก็ไม่มีตัวตน

ถ้ายังพิจารณากฎไตรลักษณ์ไม่คล่องก็ลองตั้งเป็นหัวข้อก็ได้ค่ะ
อย่างเรื่องความโกรธ
อนิจจัง ความโกรธมันไม่ได้อยู่กับเราตลอด เดี๋ยวมันก็มา เดี๋ยวมันก็ไป ไม่เที่ยง
ทุกขัง เราปล่อยจิตเราไปตามความโกรธ จิตเราเนี่ยแหละที่เป็นทุกข์
อนัตตา สุดท้ายแล้วมันก็ไม่มีตัวตน สลายหายไปในที่สุด ข้าไม่คบกับเอ็งแล้ว เรื่องของเอ็ง

ถ้าเราตัดขันธ์ 5 ได้เราจะไปนิพพานได้อย่างไร
เราก็ต้องระลึกถึงพระพุทธองค์ คือ จิตเกาะพระ
บางคนอาจจะคิดว่า แล้วเราจะไปเกาะอยู่ตรงไหน

การเกาะพระก็คือการระลึก การนึกถึงพระพุทธเจ้าอยู่เนือง ๆ
จะเป็นรูปพระพุทธเจ้า หรือพระพุทธรูปที่เราชอบก็ได้
ถ้านึกภาพไม่ออก ให้หาภาพพระที่ท่านชอบ มาติดไว้ในที่ ๆ เห็นบ่อย ๆ
หน้าโต๊ะทำงาน วอลเปเปอร์คอม หัวนอน มือถือ ฯลฯ แล้วแต่สะดวก
จิตเค้าจะจำไปเองค่ะ

เหมือนเราเคยไปวัดพระแก้ว พอเรานึกถึงวัดพระแก้ว ภาพก็มาค่ะ
เหมือนเรานึกถึงคนรัก เราก็จะเห็นภาพเค้าบ่อย ๆ ค่ะ
เราอยากไปนิพพาน เราก็นึกถึงพระพุทธองค์ค่ะ
อย่างเดียวกันเลย

ท่านอยู่เหนือโลก เหนือกรรม
เราอยากออกจากวัฏสงสารเราก็ต้องเกาะท่านค่ะ
จะเกาะกรรมกันอยู่ทำไม เจ้ากรรมนายเวรต่อแถวกันวนรอบโลกยังไม่หมดเลยค่ะ
เค้าบอกว่า ถึงคิวข้าเมื่อไหร่ เสร็จแน่!
ถ้าจิตพ้นแล้ว ร่างกายนี้ตายแล้วก็จบกันค่ะ
ถึงตาเราพูดบ้าง ถ้าเราตายแล้วก็มีแต่ขันธ์ 5 เน่า ๆ ให้พวกเจ้าหล่ะ จะเอาหรือเปล่าล่ะ
ถ้าเรายังไม่ตาย อยากได้บุญหรือรับกรรมกันต่อไปล่ะ มาโมทนากันสิ
เรามีให้ ไม่หวงเลย ถ้าพร้อมเราจะสอนจิตเกาะพระขึ้นนิพพานกันให้เยอะ ๆ เลย

เป็นกำลังใจให้ดวงจิต เห็นตถาคตนะคะ

 

จะใจร้ายใจดำทิ้งกันไปง่าย ๆ เหรอ มีใครยอมบ้าง....5 5 5
หรือว่าจะเอาตัวรอดคนเดียว..
ชอบอ่านธรรมะคุณภู อ่านแล้วมีกำลังใจดี
เพราะทุกคำพูด ออกจากใจ หรือว่าคิดไปเองนะเนี่ย อิ อิ

 

สวัสดีครับคุณอัญญะมณี
พูดธรรมะได้ดีมากๆเลย พี่ภูขอคารวะหนึ่งจอก...

ผมขอฝากท่านนี้กันด้วยนะครับ
เธอเพิ่งจะเข้ามา จริงๆแล้วเธอก็เป็นชาวจิตเกาะพระ และเป็นจิตบุญด้วย
แต่ถ้าใครสงสัยธรรมะอะไร ถามท่านได้เลยนะ ท่านพูดเก่งดีกว่าผมเสียอีก
ผมพูดไม่เก่ง แต่จิตรู้ไปหมด แต่ยากตรงที่จะใช้ภาษาสมุตติกันนี่แหล่ะ!

แต่ผมก็พยายามใช้สื่อด้วยใจนะ หรือพูดธรรมะที่ออกมาจากข้างในจิตอีกทีนึง

ข่าวดีนะ สำหรับผู้ที่ยังวิ่งตามความโกรธกันอยู่เลย
จิตที่ยังไม่ยอมยกก็เป็นอย่างนี้กันทุกคน
เหนือยกันไหม๊? กับการที่เรา(จิต)ต้องไปวิ่งตามกิเลสตน และตามกระแสโลกกันน่ะ
แต่พวกชาวยกบุญ(จิตยกแล้ว) ก็เคยเป็นกันมาก่อนทั้งนั้น
แต่ตอนนี้พวกจิตบุญนั้น บัดนี้ได้ตั้งอยู่เหนือขันธ์5 เหนือสิ่งต่างๆที่มากระทบจิต หรือเหนือกระแสโลก
เพราะฉะนั้นแล้วจิตบุญ จึงไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนกับทุกๆเรื่อง เฉยๆ

เมื่อจิตนิ่งได้ จิตไม่สนใจกายหยาบ จิตไม่วิ่งไปตามกิเลส(โดยเฉพาะความโกรธ) แม้นกระทั่ง ไม่วิ่งตามกระแสโลก หรือกระแสภัยพิบัติ ทีทุกคนเข้าใจว่าจะเกิดกันอยู่ ณ.เวลานี้กัน
พวกจิตบุญจึงไม่เหนื่อย ไม่ทุกข์ใจ
เพราะจิตบุญวันๆนึง พวกเขาทรงอารมณ์พระนิพพานกันไปเรียบร้อยแล้ว
เพราะฉะนั้นพวกจิตบุญ เมื่อตายไป ไม่มีคำว่าหลง
เพราะพวกจิตบุญได้ฝึกจิตมาดีแล้ว จิตรู้และเข้าใจดีแล้ว
จิตวางได้ตัวเดียว เราก็อยู่แบบสงบสุขกันได้
ถึงโลกจะร้อน ภัยพิบัติจะเกิด แต่ภายในจิตบุญ มิได้เป็นเช่นนั้น
แต่กลับตรงกันข้าม ก็คือ สงบ ร่มเย็น เยือกเย็น
แปลกจริงวุ๊ยยย

ผมถึงอยากให้ผู้คนทำตามกันเยอะๆก็เพราะด้วยเหตุนี้เอง
และลองไปถามผู้ที่พอจะทำกันได้บ้างแล้ว เขาจะเห็นความเปลี่ยนแปลงจิตของตนเอง

ขอเอาช่วยกันทุกๆคนนะครับ

 

............................................................
สาธุ จ้า....ขับรถไปลูกสาวอ่านบทสวดพระมหาจักรพรรดิให้ฟังไปด้วย มีการอธิษฐาน ...ไปด้วย...สุดยอดจริงๆ ...(บทสวด ได้จากเว็ปนี้..ก็อป ..แล้วปริ้น พกไปด้วย)...อานิสงค์ นี้จงมีแด่ชาวเว็ปทุกๆๆๆๆๆๆคน... จ้า(deejai)หมายเหตุลูกสาวอ่านไปแล้ว...น้ำตาไหล...ปลาบปลื้มมาก;9k

 

มีสิ่งดีดีมาแบ่งปันค่ะ

อะไรเป็นสัญญาณก่อนเกิดภัยพิบัติในปี 2555


สัญญาณอันตรายน่าจะเป็นเหตุการณ์การต่อสู้นองเลือดทางการเมืองในปีพ.ศ. 2555
คือประเทศไทยเกิดความขัดแย้งถึงที่สุด หมดซึ่งความสามัคคี


คิด ว่าลิ้งข้างล่างนี้มีประโยชน์ต่อมวลมนุษย์ชาติมากค่ะ ก่อนภัยพิบัติจะเกิด เราจะเตรียมตัวเตรียมใจทำตัวทำใจอย่างไรที่จะใช้พลังรักพลังสามัคคีคำ้จุน ผืนแผ่นดินที่เรายืนอยู่ ให้รอดเหมือนดังปริศนาธรรมของพระองค์ท่าน

ลิ้ง นี้ทุกท่านโปรดดูให้จบ และตั้งใจดูและใช้ปัญญาคิดตาม เป็นของชมรมจิตจักรวาลศึกษาแห่งโลก(โดยอาจารย์ปริญญา ตันสกุล)เป็นผู้ถ่ายทอด สามารถดูไ้ด้ทุกชาติ ศาสนา ทุกคนที่อยากมีชีวิตรอดจากภัยที่จะเกิด พยายามติดตามการสื่อพระโอวาทของอาจารย์ให้บ่อยๆ ท่านจะสัญจรไปเดือนละจังหวัด

และท่านจะได้คำตอบว่า ท่านควรจะไปอยู่ณ.ที่แห่งใดเมื่อวันนั้นมาถึง อาจารย์ท่านมีคำตอบให้ค่ะ (ตอนนี้อาจารย์กำลังเตรียมที่ที่ไว้แห่งนีงไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าไรเท่าที่ทราบ แต่อาจารย์ขออุบไว้ก่อน ถ้าเราติดตามท่านไปเรื่อยๆ และเราเป็นลูกที่ดีเราก็คงจะมีบุญอยู่ที่ๆแห่งนั้นก็อาจเป็นได้.......
ที่อยากให้ดูก่อนคือ

สื่อพระโอวาทฯครั้งที่ 170 เรื่อง "56วัน 7ราตรี"

สื่อพระโอวาทฯครั้งที่ 129 เรื่อง "ธรรมจักรกัปปวัฒนสูตร"

และค่อยๆไล่ดูตอนที่เหลือ สำคัญและดีเยี่ยมทุกหัวข้อการสื่อค่ะ

VDO สื่อพระโอวาทฯ

ป.ล. โปรดเปิดใจดู และรับรู้ข่าวสารที่อาจารย์ปริญญา ตันสกุล ได้เมตตาสื่อ เมื่อดูแล้ว โปรดอย่าเพิ่งเชื่อ แต่ขอให้ใช้ปัญญาคิดตาม และท่านจะได้ชื่อว่า เป็นคนไม่โง่และไม่งมงาย( ส่วนตัวแล้วรักและเคารพในตัวอาจารย์ท่านมากค่ะ) __________________ __________________

 

หญิงเล็ก(ครูละม่อม หรือครูจนมุม..อิอิ)ไปไหนแล้ว เธอแผนกส่งพระ(ภาพ) _น้องลูกหว้า
ชายใหญ่(ครูละมุด) พร่ำธรรมะ _พี่ภู
ชายรอง(ครูละมัย) ผช.สอนธรรมะ _น้องวิทย์
ชายกลาง(ตำแหน่งว่าง)
ชายเล็ก(ตำแหน่งว่าง)
หญิงใหญ่(ครูละเอียด) สอนธรรมะ _ครูเพ็ญ
หญิงรอง(ครูละเมียด) ผช.สอนธรรมะ _น้องดัช(ดชน.)
หญิงกลาง(ครูอังคณา) พร่ำธรรมะ และผช.สอนธรรมะ _น้องหนู
หญิงพจมาน(ครูละคร หรือครูจร คือนานๆจะโพสต์ทีนึง) _น้องนก
ตอนนี้ครูอังคณากำลังดัง ที่ใครๆก็กล่าวถึงกัน

ปล.คอยสังเกตให้ดีๆ ชาวจิตบุญ ชาวจิตเกาะพระนั้น มิได้มาคนเดียว
แต่พวกเราทำงานเป็นทีม (Team work)

 

วิธีจากการที่เมิลใช้จิตเกาะพระในชีวิตประจำวัน
1.ตื่นมาระลึกถึงท่านก่อน อันนี้พอเกาะเริ่มอยู่แล้ว พอรู้สึกตัวตื่นภาพพระจะมาอยู่ในจิตก่อนเลย เหมือนกับที่เมื่อก่อนเราจะคิดถึงคนที่เรารักเป็นสิ่งแรกหลังจากที่ตื่นขึ้นมา ตอนนี้เป็นภาพพระในใจของเราแทน
2.ชีวิตประจำวัน เช่น ล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ ระหว่างเดินทางไปทำงาน ก็ระลึกถึงท่านทุกครั้งที่นึกออก เพราะว่าปรกติก็คิดเรื่องโน้นนี้ไปเรื่อย พอเริ่มมาเกาะพระบ่อย ๆ ขึ้น ก็จะเริ่มรู้สึกตัวว่าเสียเวลาคิดอยู่ได้ เกาะพระดีกว่าได้บุญ เรื่องพวกนั้นถ้าไม่ใช่เรื่องในอดีต ก็เป็นเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เสียเวลาคิด คิดไปก็ไม่ได้บุญ เอาเวลามาเกาะพระดีกว่า
3.เวลามีเรื่องตื่นเต้นในที่ทำงาน เช่นแก้งานเราอยู่ได้หลายรอบไม่ผ่านสักที ทำไมไม่ดูทีเดียวว้า เราก็คิดว่าตื่นเต้นไปก็ไม่มีประโยชน์ ระหว่างรอเขาแก้งานเราก็เอาจิตเกาะพระดีกว่า จะไปเครียดตามเขาทำไมกัน ทำไปตามหน้าที่ เข้าให้แก้ก็แก้ไป
จบการรายงานค้า
ปล. วันนี้ไปถวายสังฆทานที่ซอยสายลมมาคะ เมื่อวานก็ไปมา

 

ท่านจอมพลฯ ก็มาสังเกตกาณ์ หรือแอบฝึกเกาะพระเหมือนกันหรอครับ???

 

จิตคนเราในแต่ละวัน เชื่อถือไม่ได้เลยนะ
บางวันนั่งสมาธิสงบดี
บางวันนั่งเท่าไรก็ไม่ไปไหน
เช่นเมื่อคืนตื่นมาตอนตีสาม
นั่งไปได้ชั่วโมงกว่า ยังไงก็ไม่สงบ
เลยตัดสินใจ นั่งไปทำไม นอนดีกว่า 5 5 ( สบายเลย)
บางวันนั่งปุ๊บก็สงบเลย
หรือว่าจิตไม่ใช่ของเรา บังคับไม่ได้
บางวันนึกถึงพระก็เห็น
บางวันนึก (ให้ตาย) ก็ไม่เห็นทำไมเป็นงี้นะ

 

โมทนาสาธุค่ะ
ทำได้ถูกทางแล้วค่ะ จิตใจของคนคาดเดาได้ยากยิ่ง หนึ่งคนแปรได้พันเรื่อง
อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับพระดีที่สุดแล้ว

 

โดนขานชื่อเป็นคนแรกเลยเรา.. เหอะๆ..
ขอบคุณเจ้าำพี่ค่ะที่ตั้งชื่อให้..
แหม.. น้องไม่รู้จะใช้ชื่อไหนดี
คุณพี่วิทก็มาเรียกน้องว่า "ครูละมุน" ไปอีกคน แหะๆ..
แต่ชื่อและตำแหน่งก็คงไม่สำคัญในนาทีไหนๆ แล้ว
เพราะทุกคนอยู่เป็นบ้าน เป็นครอบครัว เป็นทีม...
แต่ไ่ม่เป็นไร.. ขอเป็นน้องเล็กของบ้านนี้ก็ดีใจแล้วค่าา.. (เด็กที่สู๊ดดดด)



ช่วงนี้กำลังหาภาพพระสวยๆ มาไว้ในเครื่องอยู่ค่ะ..
ท่านใดกำลังเกาะพระภาพไหนก็ช่วยกันแชร์ภาพได้นะคะ
เห็นภาพแต่ละท่านแล้ว... ก็สวยงามจับจิตดีจริงๆ
เห็นภาพพระทีไรชุ่มชื่นหัวใจมากๆ.. มาๆ เรามาเกาะพระกัน...

ขอเชิญท่านพี่ชายใหญ่พร่ำธรรมะไปก่อนละกันน่ะเจ้า

ปล. ท่านใดยังไม่มารายงานตัวระวังท่านพี่ชายใหญ่จะปิดกระทู้หนีนะฮ้าา
ก่อนเทคโนโลยีบนโลกนี้จะเสื่อมลง...

​

 

ของอัญญะมณีก็เป็นค่ะ กำหนดรู้ว่ามันไม่เที่ยง แล้ววาง
ฝากธนาคารนิพพานไว้แค่นี้ก่อน เดี๋ยวมาสะสมใหม่ อิอิ
ให้ทรงอารมณ์สบาย ๆ เปลี่ยนอิริยาบถบ้าง มันจะได้ไม่เครียดเกินไป
ยิ่งบังคับยิ่งฟุ้งค่ะ เดี๋ยวโกรธ โมโห อึดอัด ฮึดฮัดมันจะตามมาค่ะ

 

มิบังอาจค่ะพี่ภู
ความดีความชอบทั้งหมดยกให้พระพุทธองค์ค่ะ
มันทราบซึ้ง ตรึงใจ สุดจะหาคำมาพรรณนา
บางครั้งนั่งคิดถึงท่าน รู้มันก็ขึ้นมาในใจ
สิ่งที่เรารู้อยู่แล้ว มันยิ่งรู้ลึกลงไปอีก
ละเอียดละออ มันตรึงใจจริง ๆ ค่ะ

ทุกคนที่เป็นจิตบุญแล้ว ทุกคนมีใจอาสาช่วยงานท่านพ่อ
หนูก็เป็นด้วย แต่ช่วยในใจหนู(เมื่อก่อน)
เป็นช่วยตาม ๆ กันไป
ให้ช่วยอะไร เออๆ ออๆ เอาด้วย

ทำไมเราต้องช่วยคนอื่นยกจิตด้วย
แล้วรู้มันก็ปรากฎ จากการที่โดนหิ้วหู(ที่คณะจิตบุญเคยอ่าน)
เราขี้เกียจ ท่านก็มาเตือน รู้สึกละอายจริงๆ ค่ะ
หนูรักพระพุทธองค์เหมือนพ่อ ขอเรียกว่าท่านพ่อนะคะ

ท่านพ่อคอยดูแล เอาใจใส่พระอรหันต์ทุกองค์
บนนิพพาน บนโลกมนุษย์มีเท่าไหร่
ที่เป็นอริยะเจ้าเท่าไหร
คนที่กำลังจะยกเท่าไหร่
คนที่ยังกำลังจะเปิดจิตอีกเท่าไหร่
ไหนจะในโลกทิพย์อีก

มีข้อสงสัยก็ถามท่าน บ่นให้ท่านฟังบ้าง
ฝึกอะไรไม่ได้ก็อาราธนาท่านบ้าง
ไหนจะงานการต่าง ๆ ที่ขอให้ท่านช่วย
พ่อเราทำงานหนักขนาดนี้เลยหรือ

ไม่เคยได้ยินว่าท่านทำหน้าเหนื่อย
มีแต่หน้าปกติ กับยิ้ม

เราเป็นลูกจะไม่ช่วยพ่อเราเลยหรือ
ท่านพ่อมีเมตตา
ถึงแม้ว่าท่านอยู่บนนิพพานแล้ว
ท่านก็ยังห่วง ยังเมตตา
อยากให้ลูกหลานทุกคนหลุดออกจากวัฏสงสาร
เรายังมีขันธ์ 5 อยู่ จะใจร้ายไม่ช่วยพ่อหรือ
จะรอดคนเดียวหรือ
จะออกฤทธิ์ออกเดชกัน
ให้ท่านพ่อต้องคอยมาดูแลอีกหรือ

คำสมาทานพระกรรมฐานที่ว่า
"ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขอมอบกาย ถวายชีวิต แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า"
เป็นไปตามนี้ทุกคำ ตัวอักษรเลยค่ะ

นี่หล่ะค่ะ รู้ที่ปรากฎ

 

​

 

​

ภาพพระทั้งหมดเป็นธรรมทาน ขอขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพเจ้าค่ะ

 

​