อาเพศเหตุบ้านเมือง

.....ขอกล่าวการณ์ แต่มูลเหตุ อาเพศเกิด พินิจเถิด เกิดจากคน ไม่สนธรรม[FONT=1.0_tuswave_ps]fficeffice" /><O></O>[/FONT]
ไม่อาจนำ ธรรมมา มาเป็นหลัก จึงหยิบจับ ฉาบฉวยกล ด้วยประโยชน์[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
ไม่เห็นโทษ บาปบุญมี กุศลสร้าง อ้างไม่มี มิเห็นเป็นอันใด ใครว่ามี[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
เอาแต่ได้ ให้ประโยชน์ ข้างตนเอง เป็นนักเลง ผิดกลับถูก ถูข้างไป[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
จัญไรบ้าน เสนียดเมือง จนเฟื่องฟู คนของกู พวกของกู สู้อวดแรง[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
จึงกำแหง หาญเทียบเปรียบ ราชันย์ คุณธรรม กตัญญู บ่รู้ดิน[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
.....แล้ววันนี้ ผีบ้ามาคิด ติดตามทวง รวมเอาเรื่อง เป็นอาเพศ เหตุบังเกิด[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
คนเคยหนี ลี้หลีกปิด ปากเงียบสงบ ตื่นมาสยบ กลบกดย้ำ คว่ำคนพาล[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
กาลมีน้ำ นองเนืองเมือง นามซ้ำชอก อิดออดอก ตรมทนอาดูร สูญสิ้นงาม[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
เมืองสยาม ยามต้องมนต์ ระคนเศร้า ทวนเง้าหอก แหลมแทงอก หมดทางแก้[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
แผลแม่ปริ สิ..ระทม จมอุรา โธ่..ลูกยา พาให้แม่ แหกอกยอม[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
หายเป็นหย่อม ร้อนแรงแห่ง หนทนนิด แม่พินิจ เกล้ามวยธรรม[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
.....ผู้มีธรรม อย่าเอาธรรม ค้ำแต่ตน ค้ำเบื้องบน ค้ำชนคน ดีดีมีศีลธรรม[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
แยกกระทำ แยกวาระ สละนำ ค้ำประเทศ กาลเหตุเพศ ภัยมะลายสิ้น[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
ให้คนดี มีสีละ มาปกครอง ผู้นำต้อง มีธรรมมา ฟ้าขาวผ่อง[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
แล้วสยาม ก้องเกียรตินาม แผ่นดินทอง ประชาชน ผ่องคนธรรม[FONT=1.0_tuswave_ps]<O></O>[/FONT]
อำไพศีล ทศพิศ กิจสมัย นครไท สิริงาม สยาม..เอย <O></O>

 

วันที่ 22 มิถุนายน 2555 ดาวอังคาร(3)
ย้ายเข้าสู่ราศีกันย์ร่วมกับดาวเสาร์(7)
สำหรับดวงคนราศีเมษ โบราณว่าจะต้องเสียเลือดเนื้อ
หรือเข้ารับการผ่าตัดใหญ่
ดวงเมืองไทยคือราศีเมษ ฤาจะถึงคราเจ็บปวดอีกแล้วหนอ

 

ขอเตือนภัย เตือนใจ เตือนคนดี<O</O

<O</O
(จะเกิดอีกไม่นานกาลอันใกล้ ให้นับล่วงศักราชใหม่)
<O</Oเขียนในขณะน้ำกำลังท่วมตุลาคม 2554<O</O
ขอเตือน ขอย้ำคำที่เอย เกิดจากเหตุคนชั่ว มัวหลงใหล ทำเช่นไรคนเลว เหมือนเปลวไฟ คนจัญไรมากมี ทุกที่ทาง<O</O
คนดีมีศีล มีธรรมนั้นอยู่ยาก ทนลำบาก ว่าเป็นโง่ โธ่. มนุษย์เอ่ย ทำแต่บาป กรรมชั่วไม่กลัวเลย โธ๋.คนเอ๋ยหลงผิด คิดว่าดี<O</O
อยากแต่ได้ ให้กลับเอา เขาไม่คิด ถูกหรือผิด ทำไม่รู้ ดูไม่เห็น หวังประโยชน์ โทษจำเป็น ทุกข์กับเข็ญ ลำบากยังอยากเอา ได้ข้างตนเป็นดี ที่ถูกใจ ถ้าแบ่งใคร นั้นเขลาเบาปัญญา<O</O
ด้วยเหตุนี้ มีกิเลสเวทนา จึงเข็นฆ่ากันเอา เราอวดสู ตัวของกู ของของกู ถือเอาไว้ ยิ่งรวยทรัพย์ อำนาจมีนี้ยิ่งใหญ่ จะเป็นใครไม่เกี่ยง เพียงแค่มี<O</O
ทั้งโกยกอบ ชอบใจในอำนาจ ทำอุบาทว์ ไม่สนอย่าสงสัย ได้จากใด วิธีใด ประไรมัน ขอตัวฉันมั่งมี ดีกว่าใคร จะบันลัยไม่ใช่ฉัน นั้นเพียงพอ<O</O
เมตตาแบ่งกัน นั้นไม่มี เหมือนกับผีดูดเลือด ไม่เลือกที่ ธรรมชาติ ธรรมพระศาสนา ยังราวี ทั้งผู้มีคุณบุญทวี ของแผ่นดินแผ่นฟ้า ยังไม่สน เอาแต่เอา ของชอบรอบทั่วทิศ ใจสักนิดคิดดี หามีไม่<O</O
เมื่อขาดศีล ขาดธรรม ระยำไป ทำอย่างไร ฟ้าดินโกรธ จะโทษใคร อย่าวอนไหว้ เทวากับฟ้าดิน ทุกอย่างสิ้น ลำบากยากถึงตัว ก็ด้วยตัวกับตน คนทำเอง<O</O
ศีลทั้งห้า ไม่รับจับเอาดี ปฏิบัติขัดเกลา เบากิเลส เอาแค่เศษพระธรรม ทำหากิน แถมดูหมิ่นศาสน์ พระศาสดา<O</O
ขาวแต่นอก ปอกเปลือกเลือกไม่ได้ หนอนข้างในเต็มที่ นี่เน่าเหล่ะ เหม็นเน่าเพพ่ะ ยังหลงคงบูชา ก็อยากเด่น เน้นอยากดี ที่ว่าเก่ง เร่งกันอวด ฤทธิ์เดชวิเศษกัน<O</O
เป็นทั้งคน ทั้งผีมีเหมือนกัน โอ๋อำนาจ วาสนาพาหลงใหล ลืมว่าใจประเสริฐ เป็นเลิศจริง ตั้งที่ธรรมที่ศีล สีละนำ ทำใจให้เจริญ<O</O
พอแค่คิด นิมิตภาพ ฉากหน้ากลัว ไม่ใช่มั่ว กลัวจริงแน่ แต่ไม่อาจกำหนด บทให้แจ้ง ก็เพราะแรงธรรมชาติ มิอาจเกลา เดี่ยวจะเขลาด้วยปัญญา น่าขบขัน ยิ่งมุ่งมั่นทำลาย ทำบาปพลัน ก็ยังหวั่นอาเพศ เกิดเร็วพลัน<O</O
ตั้งแต่ต้น ตอนเหตุอาเพศมี ฟ้าเปลี่ยนสี เศร้าหมอง ร้องครวนคราง แสงตะวันไม่ทันเกิด อาทิตย์ย่างสำแดงแสงอุทัย อุบัติภัยก็บังเกิด เริ่มหมอกหนา มหึมาถาโถม กระโจนใส่ คนจัญไรคนชั่ว ไม่กลัวตาย <O</O
ฟ้าทะมึน น้ำทะลักซัดไปทั่ว จะเกรงกลัว ก็ไม่รอดให้ปลอดภัย ดูไร้ญาติ ขาดเพื่อนมิตร คิดอาศัย จะขอฟ้าขอดิน ทำอย่างไร ขอพึงได้เพียงบุญกุศลมี ผีกับมารขานรับ กระชับเติม ด้วยเรื่องเดิม แรงบาปกราบตัวมาร<O</O
ไม่แยกผิด แยกชอบไม่รู้ควร บิดและเบือนความจริง ไม่รู้สูงรู้ต่ำ ยังอาจเอื้อม ก็มนุษย์เห็นบาปเป็นวาสนา เห็นเงินตราดีกว่า ค่าความดี เหตุบังเกิดลูกไฟมีไปทั่ว ประเทศใดเมืองใด น่าเกรงกลัว ลมฟ้ามากันใหญ่<O</O
แผ่นดินแม่ แยกออกบอกความใน แสนเจ็บใจมนุษย์เลว นรกมีที่รับยังคับแน่น หาที่ดี ดีแท้ก็แค่ใจ แล้วทำไมหายากลำบากจริง<O</O
แยกให้ออก ชอบชั่วดี พระธรรม ทำให้รอด ไม่ม้วยมอดแลปลอดภัย จัญไรกลายเป็นผี หาที่ดีเผาไม่ได้ เหน่าเหม็นอดสูใจ ทำเช่นไรก็ไม่พ้น ทุกข์ยากลำบากกาย ทุกอย่างหายใช้ไม่มี ด้วยดีช่วยชี้ทาง หัวและหางรวมกันไป ฟ้าใหม่จะบังเกิดความเป็นเลิศในโลกา ทุกคนสุขทั่วหน้า มวลประชาพายกย่อง<O</O
ก็แค่เตือน เตือนแค่จิต พอได้คิดได้ สดับธรรมพระชินราช ที่ประกาศ ไว้เป็นทางสว่างไสว เป็นประทีปดวงแก้วประดับใจ คิดอย่างไรให้เกิดประเสริฐมี ถ้าไม่ทำธรรมไม่ปรากฏชัด ไม่ปฏิบัติไม่รู้ดูเป็นจริง <O</O
เราเป็นใคร อย่าฉงน ชวนสงสัย ก็เพียงคนเรียกขาน นามก้องไทย ส่วนตัวตนตัวจริง พินิจพิจอย่างไร ผู้มีธรรมความดี จิตใสสด จะกำหนดรู้ได้เป็นผู้ใด รามาเป็นกำเนิด เกิดเป็นตน มุ่งและดลจิต ให้พินิจที่พระธรรม เราแค่เพียงเศษธุลี บารมีมิอาจเทียบเปรียบใครใคร ที่โชคดีเพียงได้รับใช้ บาทพระศาสดา จะหลุดพ้นบ่วงกรรมแลพ้นภัย ต้องนำใจใฝ่ ธรรมพระพุทธองค์<O</O
คนดีมีศีลธรรมจะอยู่รอดปลอดภัยจากเหตุกาลครั้งนี้ <O</O

<O

 

ขอบคุณค่ะ นับล่วงศักราชใหม่ คือปี 2555นี้ ใช่ไหมคะ คนดีคนชั่วอยู่ปะปน ธรรมชาติจะแยกออกได้อย่างไร และคนดีจะหลบภัยจากคนชั่วซึ่งนับวันจะมีมากขึ้นเรื่อยๆได้อย่างไร ทุกวันนี้คนใจร้ายจริงๆ ฟังข่าวแต่ละวันล้วนน่ากลัวและน่าสลดใจ

 

กราบโทนา สาธุ ครับ สิ่งที่เห็นทุกวันนี้ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

 

ไม่เป็นไรหรอก ผ่าตัดแล้วจะค่อย ๆ ดีขึ้น เราเชื่ออย่างนั้น เมื่อเนื้อร้ายไม่อาจรักษาเอาไว้ได้ คงต้องจำใจตัดทิ้งอย่างเดียวจึงจะดีที่สุด

 

ธรรมชาติแยกไม่ออกว่าคนไหนดีคนไหนบาป แต่กรรมนั้นแยกได้ว่ากระทำดี กระทำชั่ว แล้วผลของการกระทำจะส่งผลนั้นให้รับผลกระทบน้อยแล้วแต่ใครผู้ใดสร้างกันเอาไว้ ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ปฏิบัติธรรมที่ท่องแท้เสมอ

 

สังคมไทยปัจจุบัน
หลงความสุข สบาย
หลงความสุข สนุกสนาน เฮฮา
หลงสังคมที่ฟุ้งเฟ้อ
เห็นสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ควรไขว่คว้าให้ได้มา

ในสังคม (ส่วนใหญ่) ไม่ดื่มเหล้า เข้ากับเขาไม่ได้
คุยกันในวงเหล้า ได้เปิดอก ได้ความจริงใจ (ซะงั้น)
คนถือศีล 5 เป็นตัวประหลาดในสังคม
ต้องลงทุนในหน้าที่การงานตัวเอง
อยากรับราชการ ต้องลงทุน
อยากเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่ง ต้องลงทุน
อยากโอนย้าย ต้องลงทุน
คนมีอำนาจ คนมีโอกาส กอบโกยได้ทุกเรื่อง
กอบโกย..เพียงเพื่อต้องการใน
สิ่งที่มนุษย์สมมุติขึ้นมาว่า มันคือเกียรติ
มันคือหน้าตาในสังคม มันคือความสุข
สุดท้ายคือไขว่าคว้าหาแค่...สิ่งสมมุติ

นี่แหละสังคมไทย..ในปัจจุบัน
ออกมาแนวระบาย ตามประสาข้าราชการตัวกระจ้อย

 

ครับ...ธรรมชาตินะยุติธรรมเสมอ ดีชั่วถูกผิด ร่ำรวยยากจน สูงต่ำดำขาว ยศสูงยศต่ำ หรืออื่น ๆ ก็ตายกันทุกคน แต่คนเราจะไม่ชอบเรื่องการตายนี้เพราะยังหลงอยู่ในความสุขทุกข์ที่ได้รับบ้างไม่ได้รับบ้างในสังคม ดิ้นรนไปเรื่อย ๆ หลงกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น บางคนก็หลงรัก บางคนก็หลงโกรธ บางคนก็หลงผิด เป็นต้น บางคนก็ทำการกุศลบ้าง ไม่ทำการกุศลบ้าง สิ่งที่จะตัดสินเราก็คือ การกระทำของเรานั่นเอง (กรรม) ว่าจะเป็นกุศลหรืออกุศล ถ้ากุศลก็ไปในทางที่ดี ถ้าอกุศลก็ไปในทางที่ไม่ดี บางคนก็ประมาทไม่ทำการกุศลอะไรไว้เลย ทำตัวเหลวไหลไปวัน ๆ ซึ่งในที่สุดพอถึงเวลาที่ใกล้ตายก็มาระลึกว่า ยังไม่ได้ทำอะไรไว้เลย เป้นต้น จะเอาอะไรติดตัวไปได้เล่านอกจากกรรม (ทั้งกุศลและอกุศล) เพราะฉะนั้นแม้ธรรมชาติจะเล่นงานทุกคนหมด คนดีก็ไปทางที่ดี คนไม่ดีก็ไปในทางที่ไม่ดี แต่ด้วยบุญกุศลที่กระทำมาของคนดีจะส่งผลทั้งทางปัจจุบันชาติและอนาคตชาติ ซึ่งจะส่งให้ผู้ประกอบบุญกุศลรอดพ้นจากเหตุร้ายไปได้ครับ ถ้าเขายังไม่ถึงที่ตายนะครับ มีเหตุการณ์จริงในสังคมซึ่งผมได้รับฟังมาโดยตลอดครับ....

 

ผมมองใครเป็นคนดี คนชั่ว แบบนี้ คนดี แบบระดับ 1 ทรงศิล 5 บริสุทธิ ระดับ 2 บกพร่องศิล 5 บ้างเล็กน้อย ระดับ 3 บกพร่องบ่อยแต่พยายามรักษาให้ครบ คนที่ค่อนข้างจะหลักลอย ยังไม่ถือว่าเป็นคนดี แต่ไม่ใช่คนเลว ระดับ 4 ศิลขาดบ่อย แต่เกรงกลัวบาปบ้าง ระดับ 5 ไม่ค่อยเคร่งครัดศิล 5 ระดับ 6 ไม่สนใจศิล 5 เลย คนที่อยู่ในระดับ 5 - 6 แนวโน้มจะสร้างปัญหาให้สังคม ไม่สามารถแยกดีชั่วได้ และมักจะคิดเข้าข้างตนเองแสวงหาผลประโยชน์มิชอบ หรือพวกโจร