ถ้าคุณจับได้ว่าสามีแชทหรือคบกับหญิงอื่น

ทิพย์พิมล · 26 กรกฎาคม 2012

ทำใจ...มองให้มันเป็นเรื่อง (ธรรมดา)
ไม่มีอะไรสำคัญกว่า (ใจของคุณ)
หากคุณเองยังมองไม่เห็นความสำคัญของ (ใจตัวเอง)
ปล่อยให้จิตใจตัวเองเป็นกังวล เป็นทุกข์ มันไม่ดีกับตัวเองเลยนะค่ะ

บ้างทีมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะค่ะ...

ละโลก · 26 กรกฎาคม 2012

yokine said: ↑

เหตุการณ์ผม ก็คล้ายๆ จขกท ครับ คือจับได้ว่าแฟน คุยและมีใจกับคนในเฟซบุ๊ค คนหนึ่ง แรกเลย ผมก็บอกว่าถ้าไม่เลิกผมก็จะเลิกเอง เพราะผมบอกแฟนแล้วว่าคนเราส่วนใหญ่ จะเริ่มจากทำผิดนิดหน่อยจนกลายเป็นความผิดที่มากขึ้นๆตามลำดับ ถ้าไม่ตัดไฟแต่ต้นลม ความรู้สึกของแฟนผมที่จะไปมีให้กับเขาก็จะมากขึ้นดังนั้น ถ้าแฟนผมยังต้องการสานสัมพันธ์กับเขาต่อ ผมเองก็คงไม่อยู่รอ เพราะไม่เห็นประโยชน์อะไรที่รอ เพราะผมว่าการมีแฟนมันเหนื่อยนะครับถ้าไม่ใช่คนที่ใช่ ต้องไปหาต้องหาเวลาอยู่ด้วยกัน เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลา ก็บอกแค่ว่าถ้าไม่เลิกคุยกับคนนั้น ผมก็ขอยุติแค่นี้ ยังไงก็ลองไปคบกันดูก็ได้ไม่ว่าอะไร(แต่ในใจนี่ร้อนเป็นฟินเป็นไฟ) แต่ตอนนั้นแฟนก็เลิกคุยกับคนนั้นครับ แต่มาตอนหลังก็จับได้ว่าเขายังแอบคุยกันอีก แถมยังนัดเจอกันด้วย ครั้งล่าสุดนี้ค่อนค่างหนักครับ ยอมรับว่าเสียใจมากๆ แต่ก็คิดว่าเขาก็ไม่ใช่ของๆเราขนาดร่างกายเราบางครั้งเรายังยึดเหนี่ยวไว้ไม่ได้ ขนาดใจเราบางครั้งเราก็ยังสั่งการอะไรมันไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ถ้าเรารักแฟนเราจริงๆ เขาจะไปมีความสุขก็น่าจะดีใจไปกับเขา คิดอย่างนี้ก็พยายามไม่โกรธ ทั้งสองคน ถึงแม้ความโกรธมันจะแว่บมาเป็นระยะๆบ่อยๆ แต่ก็พยายามไม่โกรธไม่เกลียดเพราะ เวลาที่รู้สึกอย่างงั้นมันทุกข์มากๆ และรู้สึกตัวเองดูแย่ลงไปอีก โชคดีที่เคยอ่านธรรมะฟังธรรมะมาบ้าง ว่าโกรธเกลียดใครก็พยายามแผ่เมตตาให้กับเขา ให้มากๆมองให้เขาป็นมิตร มองให้เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เหมือนกันกับเราที่ยังติดอยู่ในวังวน ของรัก โลภ โกรธ หลง คิดยังงั้นจากที่โกรธ ก็สงบลงได้บ้าง

หลังจากนั้นก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองทุกๆคืน แรกๆ ก็ค่อนค่างฝืนแต่พอทำไปเรื่อยๆ ทิฏฐิ ก็เบาบางลง ความพยายาบาทแค้นเคืองก็น้อยลงตามลำดับครับวันนึงเลยตัดใจได้ คิดว่าตัดใจได้อย่างเด็ดขาด เช้าวันนั้นเองก็ไปทำบุญให้เขา ทั้งสองคนครับ คิดในใจว่าขอให้เขาทั้งสองคนมีความสุข คิดว่าเราจะไม่เอาแล้วควาทุกข์นี้ จะปล่อยมันไปเสียที

แล้วเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไปครับ วันนั้นเองอยู่ดีๆแฟนก็มาดีกับผม เหมือนเดิม ส่วนผมก็อภัยให้เขาครับเพราะผมยังรักเขาอยู่ เรามานั่งเคลียร์และตกลงกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก ทุกวันนี้ เราก็จะคุยเล่นกันเหมือนในเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้นเป็นเรื่องตลกครับ แต่กว่าจะผ่านมันมาได้ -*-

แต่ทุกวันนี้ทุกครั้งเวลาผมสวดมนต์ผมก็ยังคงอุทิศให้กับแฟนและคนๆนั้นอยู่นะครับ และพยายามคิดเสมอว่าวันนึงแฟนผมยังไงก็ต้องไปจากผม ไม่จากเป็นก็คงจากตาย ทุกวันนี้ผมก็พยายามรักด้วยความเข้าใจให้มากกว่าแต่ก่อน และก็สาบานกับตัวเองไว้ด้วยว่ายังไงชาตินี้ผมจะรักษาศีลข้อกาเมไปจนตลอดชีวิต หากคบกับใครก็จะไม่ผิดลูกผิดเมียเด็ดขาดเพราะรู้เลยว่า อีกฝ่ายนั้นเค้าจะทุกข์ขนาดไหน ไม่อยากไปสร้างบาปสร้างเวรให้เพิ่มขึ้นอีก เพราะเหตุการณ์ที่ผ่านมาผมก็คิดว่ามันคงเป็นบาปเป็นกรรมของผมเองน่ะครับ

ทุกวันนี้ผมก็พยายามดีกับเขาให้มาก พูดดีกับเขา พยายามคิดว่าถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีเขา เราจะได้ไม่เสียใจที่ยังทำดีไม่พอเราจึงเสียเขาไป ผมคิดว่า ถ้าผมทำดีที่สุดแล้ว แล้ววันนึงเขาเลือกที่จะไป ก็คงต้องสุดแท้แต่เขา เราไม่ใช่เจ้าของชีวิตเขานี่นา แค่ทำตัวเราให้ดีที่สุด คิดดี พูดดี ผมก็เชื่อว่า ถ้าเขาไปอย่างน้อยมันก็ไม่ได้เป็นตราบาปอะไรที่เราอยากจะกลับมาแก้ไขในอนาคต เพราะเมื่อก่อนผมค่อนค่างหงุดหงิดง่ายและ พูดจาค่อนค่างแรง แต่ตอนนี้ก็ไม่เป็นแล้ว

ประมาณนี้ครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนตัว ผมอาจจะแอบสนับสนุนในเรื่องของการทำบุญและสวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองครับเหมือนที่ หลายๆคนแนะนำไปแล้ว และพยายามอภัยให้ได้มากที่สุดเท่าที่ใจเราจะอภัยให้ได้ เพราะอย่างนึงที่จะปรากฏชัดแน่ๆเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่เป็นเหมือนเดิมหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ถ้าเราไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่พยาบาท ไม่อยากได้ของที่ไม่ใช่ของเรา ผมว่าความทุกข์ก็ลดลงฮวบๆแล้ว เผลอ ออร่าจะแผ่ไปเตะตา คู่บุญแท้จริงมาเกื้อหนุนกันก็เป็นได้ครับ ยังไงก็ สู้ๆครับผม ^ ^
Click to expand...

โชคดีที่เคยอ่านธรรมะฟังธรรมะมาบ้าง ว่าโกรธเกลียดใครก็พยายามแผ่เมตตาให้กับเขา ให้มากๆมองให้เขาป็นมิตร มองให้เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เหมือนกันกับเราที่ยังติดอยู่ในวังวน ของรัก โลภ โกรธ หลง คิดยังงั้นจากที่โกรธ ก็สงบลงได้บ้าง
ไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะโกรธ เกลียด กัน เราคือผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน

KBLS · 26 กรกฎาคม 2012

คิดว่าควรทำตามแนวทางที่หลวงพ่อจรัลสอน ในโพสต์ของคุณ2499

การคุยอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย มันเหมือนไปเรียกร้อง บีบบังคับ หรือไปขัดขวางอะไรเขา เราทำได้แค่ทำความดีและรักษาใจของตัวเอง ให้ดีๆแค่นั้น อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะ

jane_lunla · 27 กรกฎาคม 2012

เรื่องแบบนี้ถ้าไม่คุยกันมันก็ไม่จบนะคะ คุณสองคนควรจะจับเข่าคุยกันเรื่องนี้ว่าแต่ละฝ่ายต้องการอะไร ต้องปรับตัวอย่างไรบ้าง แล้วแต่ละฝ่ายมีข้อบกพร่องอะไรบ้างจะได้แก้ไข ให้กลับมารักกันเหมือนเดิมค่ะ

Jasmin99999 · 28 กรกฎาคม 2012

เราก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ

yokine said: ↑

เหตุการณ์ผม ก็คล้ายๆ จขกท ครับ คือจับได้ว่าแฟน คุยและมีใจกับคนในเฟซบุ๊ค คนหนึ่ง แรกเลย ผมก็บอกว่าถ้าไม่เลิกผมก็จะเลิกเอง เพราะผมบอกแฟนแล้วว่าคนเราส่วนใหญ่ จะเริ่มจากทำผิดนิดหน่อยจนกลายเป็นความผิดที่มากขึ้นๆตามลำดับ ถ้าไม่ตัดไฟแต่ต้นลม ความรู้สึกของแฟนผมที่จะไปมีให้กับเขาก็จะมากขึ้นดังนั้น ถ้าแฟนผมยังต้องการสานสัมพันธ์กับเขาต่อ ผมเองก็คงไม่อยู่รอ เพราะไม่เห็นประโยชน์อะไรที่รอ เพราะผมว่าการมีแฟนมันเหนื่อยนะครับถ้าไม่ใช่คนที่ใช่ ต้องไปหาต้องหาเวลาอยู่ด้วยกัน เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลา ก็บอกแค่ว่าถ้าไม่เลิกคุยกับคนนั้น ผมก็ขอยุติแค่นี้ ยังไงก็ลองไปคบกันดูก็ได้ไม่ว่าอะไร(แต่ในใจนี่ร้อนเป็นฟินเป็นไฟ) แต่ตอนนั้นแฟนก็เลิกคุยกับคนนั้นครับ แต่มาตอนหลังก็จับได้ว่าเขายังแอบคุยกันอีก แถมยังนัดเจอกันด้วย ครั้งล่าสุดนี้ค่อนค่างหนักครับ ยอมรับว่าเสียใจมากๆ แต่ก็คิดว่าเขาก็ไม่ใช่ของๆเราขนาดร่างกายเราบางครั้งเรายังยึดเหนี่ยวไว้ไม่ได้ ขนาดใจเราบางครั้งเราก็ยังสั่งการอะไรมันไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ถ้าเรารักแฟนเราจริงๆ เขาจะไปมีความสุขก็น่าจะดีใจไปกับเขา คิดอย่างนี้ก็พยายามไม่โกรธ ทั้งสองคน ถึงแม้ความโกรธมันจะแว่บมาเป็นระยะๆบ่อยๆ แต่ก็พยายามไม่โกรธไม่เกลียดเพราะ เวลาที่รู้สึกอย่างงั้นมันทุกข์มากๆ และรู้สึกตัวเองดูแย่ลงไปอีก โชคดีที่เคยอ่านธรรมะฟังธรรมะมาบ้าง ว่าโกรธเกลียดใครก็พยายามแผ่เมตตาให้กับเขา ให้มากๆมองให้เขาป็นมิตร มองให้เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เหมือนกันกับเราที่ยังติดอยู่ในวังวน ของรัก โลภ โกรธ หลง คิดยังงั้นจากที่โกรธ ก็สงบลงได้บ้าง

หลังจากนั้นก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองทุกๆคืน แรกๆ ก็ค่อนค่างฝืนแต่พอทำไปเรื่อยๆ ทิฏฐิ ก็เบาบางลง ความพยายาบาทแค้นเคืองก็น้อยลงตามลำดับครับวันนึงเลยตัดใจได้ คิดว่าตัดใจได้อย่างเด็ดขาด เช้าวันนั้นเองก็ไปทำบุญให้เขา ทั้งสองคนครับ คิดในใจว่าขอให้เขาทั้งสองคนมีความสุข คิดว่าเราจะไม่เอาแล้วควาทุกข์นี้ จะปล่อยมันไปเสียที

แล้วเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไปครับ วันนั้นเองอยู่ดีๆแฟนก็มาดีกับผม เหมือนเดิม ส่วนผมก็อภัยให้เขาครับเพราะผมยังรักเขาอยู่ เรามานั่งเคลียร์และตกลงกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก ทุกวันนี้ เราก็จะคุยเล่นกันเหมือนในเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้นเป็นเรื่องตลกครับ แต่กว่าจะผ่านมันมาได้ -*-

แต่ทุกวันนี้ทุกครั้งเวลาผมสวดมนต์ผมก็ยังคงอุทิศให้กับแฟนและคนๆนั้นอยู่นะครับ และพยายามคิดเสมอว่าวันนึงแฟนผมยังไงก็ต้องไปจากผม ไม่จากเป็นก็คงจากตาย ทุกวันนี้ผมก็พยายามรักด้วยความเข้าใจให้มากกว่าแต่ก่อน และก็สาบานกับตัวเองไว้ด้วยว่ายังไงชาตินี้ผมจะรักษาศีลข้อกาเมไปจนตลอดชีวิต หากคบกับใครก็จะไม่ผิดลูกผิดเมียเด็ดขาดเพราะรู้เลยว่า อีกฝ่ายนั้นเค้าจะทุกข์ขนาดไหน ไม่อยากไปสร้างบาปสร้างเวรให้เพิ่มขึ้นอีก เพราะเหตุการณ์ที่ผ่านมาผมก็คิดว่ามันคงเป็นบาปเป็นกรรมของผมเองน่ะครับ

ทุกวันนี้ผมก็พยายามดีกับเขาให้มาก พูดดีกับเขา พยายามคิดว่าถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีเขา เราจะได้ไม่เสียใจที่ยังทำดีไม่พอเราจึงเสียเขาไป ผมคิดว่า ถ้าผมทำดีที่สุดแล้ว แล้ววันนึงเขาเลือกที่จะไป ก็คงต้องสุดแท้แต่เขา เราไม่ใช่เจ้าของชีวิตเขานี่นา แค่ทำตัวเราให้ดีที่สุด คิดดี พูดดี ผมก็เชื่อว่า ถ้าเขาไปอย่างน้อยมันก็ไม่ได้เป็นตราบาปอะไรที่เราอยากจะกลับมาแก้ไขในอนาคต เพราะเมื่อก่อนผมค่อนค่างหงุดหงิดง่ายและ พูดจาค่อนค่างแรง แต่ตอนนี้ก็ไม่เป็นแล้ว

ประมาณนี้ครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนตัว ผมอาจจะแอบสนับสนุนในเรื่องของการทำบุญและสวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองครับเหมือนที่ หลายๆคนแนะนำไปแล้ว และพยายามอภัยให้ได้มากที่สุดเท่าที่ใจเราจะอภัยให้ได้ เพราะอย่างนึงที่จะปรากฏชัดแน่ๆเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่เป็นเหมือนเดิมหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ถ้าเราไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่พยาบาท ไม่อยากได้ของที่ไม่ใช่ของเรา ผมว่าความทุกข์ก็ลดลงฮวบๆแล้ว เผลอ ออร่าจะแผ่ไปเตะตา คู่บุญแท้จริงมาเกื้อหนุนกันก็เป็นได้ครับ ยังไงก็ สู้ๆครับผม ^ ^
Click to expand...

ปกติเราก็เป็นคนไม่ค่อยพูดและใจเย็นมีเหตุผล ถ้าไม่สุดๆก็จะไม่พูด เพราะคิดว่าถ้าพูดไปแล้วไม่ทำให้อะไรๆดีขึ้นก็สู้ไม่พูดดีกว่า อีกอย่างคิดว่าหากเราพูดไปกลัวว่าเหมือนเราควบคุมเขา เขาก็จะยิ่งแอบหรือยิ่งทำใส่ คงต้องปล่อยเขาค่ะ ก็สำรวจตัวเอง มีอะไรบกพร่องบ้างก็ปรับปรุงตัวเอง และถ้าเขายังอยากคบคนอื่นต่อไปเราก็จะเป็นฝ่ายไปเอง
ช่วงนี้เราก็ทำเพียงสวดมนต์อุทิศบุญและแผ่เมตตาให้เขา แล้วอยู่ดีๆเขาก็มาเล่าให้ฟังว่าเจอข่าวว่ามีชายคนนึงแชทกับผู้หญิงโดยเห็นภาพกัน แล้วผู้หญิงก็ถอดผ้าให้ผู้ชายดู แล้วบอกผู้ชายให้ถอดบ้าง พอผู้ชายถอด ทางผู้หญิงก็ถ่ายภาพไว้แล้วขู่เอาเงินกับผู้ชาย ถ้าไม่ให้เขาจะเอาภาพนี้เผยแพร่ให้เสียชื่อเสียง เราก็แอบคิดในใจว่านี่แหละนะกรรมตามสนอง ดีที่ไม่ใช่เขาเอง ฝากเตือนเพื่อนๆที่ชอบแชทให้ระวังเรื่องนี้ด้วยนะคะ

นายดอกบัว · 31 กรกฎาคม 2012

2499 said: ↑

๒๒ เม.ย. ๓๕

ภรรยาแผ่ส่วนกุศลให้สามี

มีข้าราชการซี ๗ คนหนึ่งรับราชการที่จังหวัดลพบุรี แต่ตอนนี้ย้ายไปแล้ว
จะไม่ขอออกชื่อ สามีรับราชการระดับซี ๘

สามีเป็นคนเจ้าชู้ เล่นการพนัน กลับบ้านเที่ยงคืนทุกวัน
ภรรยาก็เสียใจ ร้องไห้มาหาอาตมา
บอกว่า สามีไปชอบเด็กสาวที่ศาลากลาง ชื่อนางสาววาสนา

อาตมาก็บอกว่า เอาละคุณนายไม่เป็นไร จะแก้ที่โยมภรรยา
โยมลาพักร้อนสัก ๗ วันได้ไหม มานั่งกรรมฐาน เขาก็มาที่นี่

พอนั่งกรรมฐานเสร็จ แผ่เมตตาทุกวัน
ให้สามีมีความสุข แผ่เท่านี้เป็นการแก้กรรม

กลับไปบ้านแล้วก็ไปนั่งสวดมนต์ไหว้พระ
สามีมาก็ไม่ว่ากระไร ไม่ชวนทะเลาะอีกต่อไป
หากับข้าวให้เต็มสำรับไว้ เขาจะทานหรือไม่ทานก็แล้วไป
ทำหน้าที่แม่บ้านการเรือนอย่างดียิ่ง และจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก

ขอเจริญพรว่า จะแก้บทใดอย่าพูดเรื่องนั้น
อย่าไปด่าว่าสามีเจ้าชู้ เล่นการพนัน จะไม่มีทางแก้ไขได้
จะเป็นการหยิกเล็บเจ็บเนื้อ จะเหลือวิสัย
อย่าไปจี้แผลนัก เดี๋ยวจะกลายเป็นโรคมะเร็ง และจะแก้ไขปัญหาไม่ได้

ในที่สุดสามีก็กลับใจ เลิกเที่ยว
หันมาดูแลลูกเพิ่มขึ้น มานั่งสวดมนต์กับภรรยา

และนางสาววาสนาที่ศาลากลางก็กลับมาหาคุณนายนี้
บอกว่า “คุณพี่ขา หนูไม่มีอะไรหรอกนะ”

คุณนายก็บอกว่า “ฉันไม่ว่าอะไรเธอหรอก ตามใจเธอ
ฉันแผ่ให้เธอมีความสุขแล้ว” เลยร้ายกลับกลายดี

เปิดดูไฟล์ 2163041

http://www.jarun.org/v6/th/lrule06p0101.html
Click to expand...

วิธีนี้แหละ ดีที่สุด และนั่นทำให้ผู้ชายเหมือนถูกลดคุณค่าไปเอง

rungdao · 31 กรกฎาคม 2012

yokine said: ↑

เหตุการณ์ผม ก็คล้ายๆ จขกท ครับ คือจับได้ว่าแฟน คุยและมีใจกับคนในเฟซบุ๊ค คนหนึ่ง แรกเลย ผมก็บอกว่าถ้าไม่เลิกผมก็จะเลิกเอง เพราะผมบอกแฟนแล้วว่าคนเราส่วนใหญ่ จะเริ่มจากทำผิดนิดหน่อยจนกลายเป็นความผิดที่มากขึ้นๆตามลำดับ ถ้าไม่ตัดไฟแต่ต้นลม ความรู้สึกของแฟนผมที่จะไปมีให้กับเขาก็จะมากขึ้นดังนั้น ถ้าแฟนผมยังต้องการสานสัมพันธ์กับเขาต่อ ผมเองก็คงไม่อยู่รอ เพราะไม่เห็นประโยชน์อะไรที่รอ เพราะผมว่าการมีแฟนมันเหนื่อยนะครับถ้าไม่ใช่คนที่ใช่ ต้องไปหาต้องหาเวลาอยู่ด้วยกัน เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลา ก็บอกแค่ว่าถ้าไม่เลิกคุยกับคนนั้น ผมก็ขอยุติแค่นี้ ยังไงก็ลองไปคบกันดูก็ได้ไม่ว่าอะไร(แต่ในใจนี่ร้อนเป็นฟินเป็นไฟ) แต่ตอนนั้นแฟนก็เลิกคุยกับคนนั้นครับ แต่มาตอนหลังก็จับได้ว่าเขายังแอบคุยกันอีก แถมยังนัดเจอกันด้วย ครั้งล่าสุดนี้ค่อนค่างหนักครับ ยอมรับว่าเสียใจมากๆ แต่ก็คิดว่าเขาก็ไม่ใช่ของๆเราขนาดร่างกายเราบางครั้งเรายังยึดเหนี่ยวไว้ไม่ได้ ขนาดใจเราบางครั้งเราก็ยังสั่งการอะไรมันไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ถ้าเรารักแฟนเราจริงๆ เขาจะไปมีความสุขก็น่าจะดีใจไปกับเขา คิดอย่างนี้ก็พยายามไม่โกรธ ทั้งสองคน ถึงแม้ความโกรธมันจะแว่บมาเป็นระยะๆบ่อยๆ แต่ก็พยายามไม่โกรธไม่เกลียดเพราะ เวลาที่รู้สึกอย่างงั้นมันทุกข์มากๆ และรู้สึกตัวเองดูแย่ลงไปอีก โชคดีที่เคยอ่านธรรมะฟังธรรมะมาบ้าง ว่าโกรธเกลียดใครก็พยายามแผ่เมตตาให้กับเขา ให้มากๆมองให้เขาป็นมิตร มองให้เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เหมือนกันกับเราที่ยังติดอยู่ในวังวน ของรัก โลภ โกรธ หลง คิดยังงั้นจากที่โกรธ ก็สงบลงได้บ้าง

หลังจากนั้นก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองทุกๆคืน แรกๆ ก็ค่อนค่างฝืนแต่พอทำไปเรื่อยๆ ทิฏฐิ ก็เบาบางลง ความพยายาบาทแค้นเคืองก็น้อยลงตามลำดับครับวันนึงเลยตัดใจได้ คิดว่าตัดใจได้อย่างเด็ดขาด เช้าวันนั้นเองก็ไปทำบุญให้เขา ทั้งสองคนครับ คิดในใจว่าขอให้เขาทั้งสองคนมีความสุข คิดว่าเราจะไม่เอาแล้วควาทุกข์นี้ จะปล่อยมันไปเสียที

แล้วเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไปครับ วันนั้นเองอยู่ดีๆแฟนก็มาดีกับผม เหมือนเดิม ส่วนผมก็อภัยให้เขาครับเพราะผมยังรักเขาอยู่ เรามานั่งเคลียร์และตกลงกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก ทุกวันนี้ เราก็จะคุยเล่นกันเหมือนในเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้นเป็นเรื่องตลกครับ แต่กว่าจะผ่านมันมาได้ -*-

แต่ทุกวันนี้ทุกครั้งเวลาผมสวดมนต์ผมก็ยังคงอุทิศให้กับแฟนและคนๆนั้นอยู่นะครับ และพยายามคิดเสมอว่าวันนึงแฟนผมยังไงก็ต้องไปจากผม ไม่จากเป็นก็คงจากตาย ทุกวันนี้ผมก็พยายามรักด้วยความเข้าใจให้มากกว่าแต่ก่อน และก็สาบานกับตัวเองไว้ด้วยว่ายังไงชาตินี้ผมจะรักษาศีลข้อกาเมไปจนตลอดชีวิต หากคบกับใครก็จะไม่ผิดลูกผิดเมียเด็ดขาดเพราะรู้เลยว่า อีกฝ่ายนั้นเค้าจะทุกข์ขนาดไหน ไม่อยากไปสร้างบาปสร้างเวรให้เพิ่มขึ้นอีก เพราะเหตุการณ์ที่ผ่านมาผมก็คิดว่ามันคงเป็นบาปเป็นกรรมของผมเองน่ะครับ

ทุกวันนี้ผมก็พยายามดีกับเขาให้มาก พูดดีกับเขา พยายามคิดว่าถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีเขา เราจะได้ไม่เสียใจที่ยังทำดีไม่พอเราจึงเสียเขาไป ผมคิดว่า ถ้าผมทำดีที่สุดแล้ว แล้ววันนึงเขาเลือกที่จะไป ก็คงต้องสุดแท้แต่เขา เราไม่ใช่เจ้าของชีวิตเขานี่นา แค่ทำตัวเราให้ดีที่สุด คิดดี พูดดี ผมก็เชื่อว่า ถ้าเขาไปอย่างน้อยมันก็ไม่ได้เป็นตราบาปอะไรที่เราอยากจะกลับมาแก้ไขในอนาคต เพราะเมื่อก่อนผมค่อนค่างหงุดหงิดง่ายและ พูดจาค่อนค่างแรง แต่ตอนนี้ก็ไม่เป็นแล้ว

ประมาณนี้ครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนตัว ผมอาจจะแอบสนับสนุนในเรื่องของการทำบุญและสวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเขาทั้งสองครับเหมือนที่ หลายๆคนแนะนำไปแล้ว และพยายามอภัยให้ได้มากที่สุดเท่าที่ใจเราจะอภัยให้ได้ เพราะอย่างนึงที่จะปรากฏชัดแน่ๆเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่เป็นเหมือนเดิมหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ถ้าเราไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่พยาบาท ไม่อยากได้ของที่ไม่ใช่ของเรา ผมว่าความทุกข์ก็ลดลงฮวบๆแล้ว เผลอ ออร่าจะแผ่ไปเตะตา คู่บุญแท้จริงมาเกื้อหนุนกันก็เป็นได้ครับ ยังไงก็ สู้ๆครับผม ^ ^
Click to expand...

ขออนุโมทนาในจิตที่สูงส่ง รัก โลภ โกรธ หลง สถานการณ์จริงๆ เป็นๆ ใครข่มจิตข่มใจตัวเองได้ นับว่าน่าเคารพนับถือ สาธุ

MonkeyAstro · 7 สิงหาคม 2012

เข้ามาสืบความลับครับ อิอิ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ถ้าคุณจับได้ว่าสามีแชทหรือคบกับหญิงอื่น

ทิพย์พิมล เป็นที่รู้จักกันดี

ละโลก เป็นที่รู้จักกันดี

KBLS เป็นที่รู้จักกันดี

jane_lunla สมาชิก

Jasmin99999 วันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวาน

นายดอกบัว เป็นที่รู้จักกันดี

rungdao เป็นที่รู้จักกันดี

MonkeyAstro เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ถ้าคุณจับได้ว่าสามีแชทหรือคบกับหญิงอื่น

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา