เชื่อไหม ยายผีป่า แทงไม่เข้า ยิงไม่ออก!

มุขนี้เอามาจากขายหัวเราะสิท่า

เออ...ครั้งหนึ่งไปนั่งที่หอพักที่ทั่นต่วยเจ้าของหนังสือการ์ตูนหน่ะ ไม่รู้จักทั่นต่วยเจ้าของหนังสือหรอก รู้จักแต่ไอ้ต่วยช่างเขียนภาพที่รักเหมือนน้อง วันนี้เราไปหาเจ้ากระโดดและทีมนักเขียนใส้แห้งกัน

เออ...พี่หมู นินจาก็อยู่ด้วย

กะว่าจะได้ขำกลิ้งกับลีลาของนักเขียนขายขำให้เต็มกระเดือกเสียสักครา


ที่ไหนได้

แต่ล่ะคนนั่งนิ่ง

ฟังเราอย่างเดียว


ถามว่าทำไมไม่เล่าอะไรๆ ให้ขำบ้างล่ะ


เขาบอกว่า


จะเล่าได้อย่างไร

ในเมื่อเจ๊เล่นคุยคนเดียว นี่ขนาดจิบน้ำยังพูดได้เลย

 

วันนี้อ่านแค่นี้พอก่อน...ขากรรไกรค้างแล้ว....

 

ผมดีใจที่ครอบครัวคุณยายผีป่าปลอดภัย , ทำให้รู้ว่าคุณเป็นคนอ่อนโยนและห่วงครอบครัวมาก , ขอบคุณ คุณแม่น้องนนด้วยครับ

 

บก. วิติ๊ด ที่นักเขียนการ์ตูนชอบล้อเลียนว่าโหดมันฮา รูปร่างท้วมๆ

ตัวจริงเสียงจริง เหมือนที่นักเขียนเขาแซวกันหรือเปล่าจ๊ะ คุณยาย?

 

วันนี้ต้องทำดัมมี่นิตยสารให้ลงตัวอีกครั้ง และต้องตรวจสอบหลายๆ อย่าง เลยไม่สามารถมาจ้อได้สักเท่าไร น้องอ่อนตัวจริงเสียงจริงตลกกว่ายายผีป่า เห็นแค่หน้าก็ขำกลิ้งแล้วล่ะ

บ.ก. วิติ๊ด ไม่เคยเจอจ๊ะ แต่รู้ว่า เฮี๊ยบสุดๆ ขนาดนักเขียนที่พักในหอพักนะจ๊ะ พอรู้ว่าเฮียมา เงียบกริบเลย

และจะบอกอะไรให้ นักเขียนตลกๆ น่ะ ตัวจริงมันตลกกว่า คือ ไม่ตลกเล๊ย พับผ่าสิ!!!

 

แวะมาทักยายผีบ๊องส์ ฮิฮิ พักนี้ผมไม่ได้เข้ามาพลังจิตเลย พอกลับมาก็เจอยายบ๊องส์เหมือนเดิม สบายดีแล้วใช่ไหมครับ ลูกหายกวนตัว ผัวหายกวนใจแล้วหรือยัง เจ๊อ้อย (นางฟ้า ณ.) ฝากถามมานะครับ หุหุ

 

นิตยสาร เมื่อใหร่วางแผงขอรับ ทั่นยาย
มาช่วยเพิ่ม rating ให้กระทู้ ทั่นยาย คร๊าบ

เมื่อเจองู ต้อง สวด วิรูปักเข จ๊า

 

เมื่อคืนว่าจะโทหาตอนห้าทุ่ม จะถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง แล้วเรื่องที่คุยกับน้องมิ่งเมืองหน่ะ โทหานะคะ แต่ตอนนี้ห้ามโท เพราะมัวทำดัมมี่หนังสือ ต้องใช้สติหน่อยเดี๋ยวเพี้ยนเหมือนเจ้าตัว

นี่พี่อะนาจรู้ตัวตนที่แท้จริงมุขจริงของยายผีป่า เขารู้ว่า นี่ล่ะคือคนเพี้ยนแห่งยุค ใครถือสาก็บ้าแย้วน๊อ

ขอบคุณค่ะคุณไผ่สีทอง(สุก)

ถ้ายายผีป่าเจองูนะคะ

ถ้างูอยู่ในสวนสัตว์ ก็ยืนดูเพราะมันคงไม่ออกมาฉกเราเนาะ เขาป้องกันอย่างดี

ถ้าเจองูตาย ก็ไม่กลัวนะ

แต่งูเป็นๆ ถ้ามีพิษก็วิ่งหนีป่าราบ ถ่าไม่มีพิษก็หนีอีกนั่นล่ะ

แต่พวกหัวงูนี่ ไม่ยักกะมีหน้าไหนกล้าเลื้อยมาใกล้

สงสัยที่มูมันชูหัวส่ายไปส่ายมาหน่ะ มันส่ายหน้าให้ยายผีป่าว่า

ตูกัวๆๆๆๆๆ(evil2)

 

ไม่แปลกหรอกค่ะที่งูจะกลัว...เพราะขนาดคนอยู่ข้าง ๆ ยายผีป่ายังไม่กล้าเข้าใกล้ 5555555555

 

555 ดีครับ อ่านแล้วสบายใจ ม่ายเครียด กินเหล้า555 ขอบคุณครับคุณยายสำหรับข้อความที่บอกให้พี่พิมบอกผมครับ

 

ผมไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน..มาเจอภษา ตลก
ก็เลยต้องอ่านและแปลด้วยจิต..คล้ายๆๆเป็น ภาษาเขมรต่ำ
"...ใจความสำคัญ จากการอ่านด้วยจิต
....ไม่มีอะไร หรอกพี่..เพียงแค่อยากรู้อยากเห็น..
อยากรู้ว่า..มีอะไรดีในตัว..มีแต่คนทักว่า เป้นคนที่มีวิชาในตัว
ทำไมคนอย่างน้องไม่มีใครคิดเอามาทำลูก ทำเมีย.
เป็นอะไร สักที นะเรา....ไม่มีใครรักน้องจริง.
.เพราะน้องตัวมันดำ ไปหน่อย..ยังกะ นางแก้วหน้าม้า...

ตะเลง ๆๆๆ ตา เล้ง..ตาเล็ง..ต่าเล็ง..ต๊าเหล้ง..
(สองวรรคหลัง เพิ่มให้เอง)

ยังงี้ใช่ใหม ครับ..คุณแม่ตัวดำ...แม่ ขะเมาๆๆๆๆ
5555...

 

คิดถึงยายผีป่า ไม่รู้หายไปไหน

 

แทงไม่เข้า ยิงไม่ออก

เหอ ๆๆๆ

 

หุหุ..เฮ้อ..ม่ะมีไรจาพูด

ม่ายรุจาพูดอารายยยยย

แล้วจะบ่นทามมายเนี่ยย

 

คิดถึงยาย...ผีป่า

ยายคะสวัสดีค่า น้องไข่เอง ยายยังจำได้มั้ยหนอ...เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเข้ามาเว็บแล้วอะค่ะ นานๆจะกลิ้งมาดูเว็บที ตอนนี้บ้าเลี้ยงแต่น้องหมากับทำกับข้าว คนเก่าๆหลายๆคนก็หายไป แต่ยายยังคงอยู่ รู้สึกดีจังที่เข้ามาก็ยังเจอยายอยู่นะคะ จากคำบอกเล่าถึงความน่ารักของยายจากพี่เต้ยหนูก็รู้ละทำไมยายถึงยังวัยสะรุ่นแบบนี้เพราะยายอารมณ์ดีแบบนี้นี่เอง



คิดถึงยายค่ะ
น้องไข่แมงสาบ

 

เข้ามาฮา กระทู้นี้อีกกระทู้นึง แสดงว่ายายผีป่าไม่ได้เข้ามาเป็นเดือนแล้วนะค่ะเนี่ย เพราะโพสสุดท้ายของคุณน้องไข่แมลงสาบยังเดือนตุลาคมอยู่เลย คุณยายขาที่ Pattaya People เขาให้คุณยายผีป่า เขียนคอลัืมน์ตลกไหม จะได้บอกบอสให้ลงโฆษณา จะได้มีตลกของคุณยายผีป่าเป็นเล่มภาษาอังกฤษมาไว้อ่าน คงจะ ฮาน่าดูเลยนะค่ะ มีอารมณ์ขันอย่างงี้นี่เองถึงได้ดูอ่อนวัย ใครได้อยู่ใกล้แล้วมีความสุขทุกวัน ขอบคุณที่ทำให้ยิ้มได้ค่ะ

 

ก็ยายผีป่าเขียนอะไรแล้วมันน่าสนใจนี่

ตามอ่านตลอดเพลินดี...เป็นนักเขียนรึเปล่าจ้ะ.....??

 

ยายคุยสนุกค่ะ

 

5555555
มาอ่าน
ก็
ยังสนุกเหมือนเดิม

 

อ้าว...ตุ๊กกะจัยจังเยย...ใครหนอกล้าขุดเรื่องของยายผีป่ามาให้คนขากรรไกรค้างอีกจ๊ะ

น้องภัทรอังคาร(เดี๋ญวต่อไปคงมีชื่อภัทรจันทร์ พุธ ศุกร์ เสาร์ น้อ)

ที่พัทยาพีเพิลนั้น เวลาเขาให้ยายผีป่าเขียนคอลัมน์ ทั้งไทยและอังกฤษ (ไม่ใช่งานของคนอื่น คืองานยายผีป่าเองนะคะ เขาบอกว่า เปลืองหน้ากระดาษ!)