คนหนึ่งรู้จักบาป อีกคนหนึ่งไม่รู้จัก เมื่อกระทำบาป คนไหนจะบาปมากกว่า

ปัญหาที่ ๑๐ ถามถึงการทำบาปแห่งผู้รู้กับผู้ไม่รู้

" ข้าแต่พระนาคเสน สมมุติว่ามีคน ๒ คน คนหนึ่งรู้จักบาป อีกคนหนึ่งไม่รู้จัก แต่กระทำบาปด้วยกันทั้งสองคน ข้างไหนจะได้บาปมากกว่ากัน ? "

" ขอถวายพระพร ข้างไม่รู้จักได้บาปมากกว่า "

" ข้าแต่พระนาคเสน ราชบุตรของโยมหรือราชมหาอำมาตย์คนใดรู้ แต่ทำผิดลงไป โยมลงโทษแก่ผู้นั้นเป็นทวีคูณ "

" ขอถวายพระพร มหาบพิตรจะเข้าพระทัยความข้อนี้อย่างไร...คือสมมุติว่ามีคน ๒ คน จับก้อนเหล็กแดงเหมือนกัน คนหนึ่งรู้ว่าเป็นก้อนเหล็กแดง อีกคนหนึ่งไม่รู้ คนไหนจะจับแรงกว่ากัน ? "

" ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า คนไม่รู้จับแรงกว่า "

" ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือผู้ไม่รู้บาปได้บาปมากกว่า"

" ชอบแล้ว พระนาคเสน "

(เป็นสำนวนแปลของนายยิ้ม ปัณฑยางกูร จากหนังสือ "ปัญหาพระยามิลินท์" ฉบับหอสมุดแห่งชาติ)
Home Main Page

 

ผมคิดว่าถ้าวัดกันในเรื่องของเจตนาแล้ว คนที่ รู้ย่อมผิดมากกว่า เพราะจงใจที่จะกระทำแม้รู้ว่าผิด แต่คนที่ไม่รู้ย่อมจะทำผิดได้ในปริมาณที่มากกว่า คนที่รู้ ถ้าวัดกันในด้านปริมาณ แต่ไม่ว่าจะ รู้ หรือ ไม่รู้ ก็มีความผิดเหมือน ๆ กัน ผลของการกระทำก็ต้องตามมา ให้ได้รับการสนองอย่างสาสม สวัสดี

 

ความไม่รู้ คือโมหะอย่างหนึ่ง ...

 

-คนที่รู้ยังพอยั้งได้(บ้าง..) เช่นโกรธเขายังพอยั้งได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะรู้ว่ามันไม่ดี
-แต่คนที่ไม่รู้ เขายั้งความโกรธไม่เป็นเพราะเขาไม่รู้ว่ามันผิดทำไม่จะต้องไปหาเหตุผลยับยั้งมันจึงต้องทำไปตามอำนาจของมัน
-สรุปคนไม่รู้ไม่ได้ฝึกฝนจะต้องโกรธแรงกว่า ก็มีโอกาสสร้างกรรมดำในปริมาณที่เข้มข้นได้มากกว่านั่นเอง (เผลอๆไปทำอนันตริยกรรมเข้า)

 

อนุโมทนาจ้า เข้าใจยกมาให้คิด พิจารณา แต่อย่าปรุงแต่งกันนะครับ มันจะฟุ้ง