จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

มิได้ค่ะท่านพี่ ข้าน้อยมิได้มีสิ่งใดขัดแย้ง แต่ส่วนของข้าน้อยยังมิได้เขียนหรือเรียบเรียงเป็นต้นฉบับแต่อย่างใด มีเพียงถามตอบในเมลและในไฟล์ที่เคยโต้ตอบกับท่านพี่สมัยโน้นนนนนนนนนนนน กับคำอธิบายบนกระทู้เท่านั้นเอง สิ่งที่มีอยู่ตอนนี้ำคือ "ตำราจิต" หมายถึงตำราอยู่ในจิต ยังมิได้งัด แซะ แคะ ขุด ตัด ออกมาเป็นรูปธรรมในแบบต้นฉบับแต่อย่างใด ข้าพเจ้าได้เตรียมไว้ 2 ทางหากข้าพเจ้าต้องละสังขารภายใน - ปี คือ

1. หาคนมาเรียนวิชาจิตเกาะพระทางจิตกับข้าพเจ้า ซึ่งคน ๆ นั้น จะต้องทำลายอัตตามานะและตัวตนจนไม่เหลือแม้คำว่า "โลก"

2. รอเวลาออกไปอยู่บ้านเพื่อที่จะมีเวลาเรียบเรียงเขียนเป็นต้นฉบับจิตเกาะพระทิ้งไว้ให้ผู้ที่จะมาเป็น "เลขานุกรณี" นำไปรวบรวมและเรียบเรียงพิมพ์จำหน่ายและเผยแพร่ต่อไป ซึ่งคนที่จะมาเป็น "เลขานุกรณี" ของข้าพเจ้าจะต้องเป็นคนที่มีจิตเมตตาเป็นเลิศ ขันติเป็นเลิศ อุเบกขาเป็นเลิศ และที่สำคัญมีปัญญาเป็นเลิศ เพื่อท่านจักใช้ความวิรยะอดทนเรียนรู้ "ตำราจิต" จากข้าพเจ้าและสามารถเรียบเรียงให้เกิดเป็นภาษาที่เข้าใจง่ายที่สุด โดยไม่เน้นปริยัติมากนัก เพราะจะทำให้คนที่มีความรู้น้อยสับสน ส่วนภาษาปริยัติให้เป็นส่วนเสริมขยายความตำราจิตเกาะพระ เพื่อให้คนที่มีภูมิรู้ภูมิธรรมได้เข้าใจในคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพิ่มขึ้น

กล่าวง่าย ๆ ก็คือ ตำราจิตเกาะพระเป็นส่วนขยายของแก่นธรรมในเชิงปฏิบัติ(เน้นปฏิบัติจิต) คือ มรรค ผล นิพพาน

ตอนนี้ข้าน้อยกำลังมองหาคน ๆ นั้นอยู่ แต่ยังไม่พบ ที่พบส่วนใหญ่จะเก็บวิชาไปจากข้าน้อยได้คนละเล็กละน้อยเท่านั้นเอง ยังไม่พบใครที่ทำได้แบบรับเหมาครบวงจรอ่ะค่ะ เอ่อ ที่กล่าวมานี้ไม่เกี่ยวกับหน้าที่ของผู้ำนำบุญนะคะ ข้าน้อยกล่าวถึงเฉพาะในส่วนของตำราจิตเกาะพระเท่านั้นเอง ขออภัยหากทำให้ผู้อ่านเข้าใจคลาดเคลื่อน

ตอนนี้ก็ร้องเพลงรอไปแบบสบาย ๆ ค่ะท่านพี่ ข้าน้อยขอคารวะ(ขอยืมพี่นิวเวปหน่อยนะคะ สาธุ)^^

 

ตัดสินใจแล้วค่ะ ขอสมัครเรียนเป็นลูกศิษย์ด้วยค่ะ จากที่ลังเลอยู่ พอได้อ่านเจอว่า มีศิษย์สายหลวงปู่มั่นมาเรียน และมีที่คุณภู บอกว่า จะเก็บลูกหลานพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เลยตัดสินใจสมัครเลยค่ะ...และต้องขออภัยครูไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ เพราะกลัวว่าจะเป็นคนดื้อ สอนยาก ขี้ลังเล ขี้สงสัย ขี้เกียจ อื่นๆ อีกมากมาย แต่มีดีข้อเดียว คือ ศรัทธาในพระพุทธเจ้า มีหลวงพ่อในรูปแทนตัวเป็นแรงบันดาลใจ... เลยตั้งใจว่า เอาดีอย่างอื่นไม่ได้ ก็ขอทำดีอย่างเดียว ไม่ให้เสียชื่อหลวงพ่อ หลวงปู่...

 

เอ้า..อะไรกันนี้ ทางนี้เราดึกมากแล้ว อะไรมาดลใจให้เรามาเข้ากระทู้เนี่ย
อึมม์..เราเข้ามาเจอพอดีเลยอ่ะ เอ้า..เราอุตส่าห์เป็นคนแนะนำมาแล้ว ก็ขอรับผิดชอบก็แล้วกัน เราขออาสารับสอนท่านเพิ่มมาอีก 1 ก็แล้วกัน เราจะเรียนกันทางเมล์นะค่ะ ติดต่อหาครูเกษได้เลยค่ะที่ maneekes@yahoo.com แล้วเจอกันที่เมล์นะค่ะ คุณเต่าโบราณ3

 

ขอบคุณค่ะ ครูเกษ ครูพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ จดอีเมลล์ไว้แล้ว แล้วจะเมลล์ไปค่ะ ว่าแต่นักเรียนต้องทำไรบ้างคะ จะได้เตรียมตัวถูก 555

 

คุณwatjojoj ท่านออฟไลท์ สงสัยมัวแต่ไปแอบดีใจ หรือไปเลี้ยงฉลองที่ไหนไม่ทราบ
มาไม่ทันคุณเกษซะแร๊ววว นี่สงสัยนึกว่าคุณเกษนอนไปแล้ว
กลับเข้ามาที่กระทู้อีกที โดนคุณเกษ จกไปเรียบร้อยโรงเรียนจีน
มีจิตบุญยกอีกสองท่านพอดี ประกอบกับลูกศิษย์ทำจิตติดๆดับๆอีก(ล่องหน) ครูก็เลยว่าง

 

มรณานุสติหรือการนึกถึงความตายเป็นอารมณ์...

การนึกถึงความตายเป็นนิพพานสมบัติ
ยิ่งนึกถี่มากเท่าไร ความประมาทก็น้อยลงเท่านั้น
เพราะมรณานุสสติกับอุปสมานุสสติ (การนึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์)
คืออนุสติสุดท้ายที่จิตต้องไม่ลืม จักต้องทำให้ได้จนรวมกันหนึ่งเป็นเอโกธัมโมเป็นอัตโนมัติ
หากยังทำไม่ได้ถือว่าการปฏิบัติยังอ่อนมาก ความประมาทยังมีมาก

ที่มา ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๑๓
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

 

เห็นด้วยทั้ง3ประการกับท่านพี่คร้าบบ..
โดยเฉพาะข้อที่2 บ้านรากแก่นฯสาขา อาจจะเกิดก่อนสำนักใหญ่ก็เป็นได้เน้ออ..เหอะๆๆ
สาธุครับ

 

การพิจารณาเป็นธรรมด้วยอิทธิบาท ๔

ให้พิจารณาตามแนวนี้คือ

ฉันทะ ปฏิบัติได้แค่ไหนให้พอใจแค่นั้น อย่าให้ขาดทุน(สันโดษ)
วิริยะ ทำความเพียรให้ดีที่สุดในทางสายกลาง ไม่ตึงไปไม่หย่อนไป (ใช้พรหมวิหาร ๔ เป็นหลัก)
จิตตะ เอาจิตจดจ่อเป็นสมาธิอยู่กับพระธรรมนั้นๆอย่างต่อเนื่อง ระวังอย่าให้เรื่องอื่นเข้าแทรก
วิมังสา ใช้ปัญญาใคร่ครวญตามพระธรรมนั้นๆไปด้วยในเวลาเดียวกัน ในปัจจุบันธรรมนั้น

ที่มา ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๑๓
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

 

อิๆๆๆๆ พอดีวันนี้มีนัดกับสาวน้อย ตัวใหญ่จากแดนขอนแก่น และท่านพี่เมศ เลยต้อนรับน้องหน่อยน่ะครับ

 

อาสีวิสสูตร
พระสูตรที่จะกล่าวถึงนี้ชื่<wbr>อ อาสีวิสสูตร (สูตรว่าด้วยงูพิษ" ความว่า มีคนมาบอกชายคนหนึ่งว่ามีอส<wbr>รพิษ ๔ ตัว จะต้องดูแลให้ดี ให้อาบน้ำตามเวลา ให้กินตามเวลา ให้เข้าที่อยู่ตามเวลา ถ้าตัวใดโกรธขึ้นมามันอาจกั<wbr>ดเอาถึงตายได้ ชายคนนั้นกลัวอสรพิษ ๔ ตัว นั้น จึงหนีไปที่อื่น
ณ ที่นั้นมีคนบอกว่า มีเพชรฆาต ๕ คน ไล่ตามหลังมา พบท่านที่ใดจะฆ่าท่านทันที เขาวิ่งหนีด้วยความกลัว มีคนบอกเขาอีกว่า มีพวกโจรเหาะเหินเดินอากศได้ เงื้อดาบไล่ตามหลังท่านมา พบที่ใดจะตัดศีรษะท่านทันที<wbr> ณ ที่นั้น
เขากลัวอสรพิษ กลัวเพชรฆาต กลัวโจร วิ่งหนีไปยังบ้านร้างแห่งหน<wbr>ึ่ง มีคนมาบอกว่า มีโจรคอยดักฆ่าคนที่เข้ามาบ<wbr>้าน ร้างนี้เสมอ เขากลัวรีบหนีไป พบห้วงน้ำใหญ่แห่งหนึ่ง ฝั่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ฝั่งโน้นปลอดภัย เขาจึงเอาไม้มาผูกเป็นแพ พยายามแจว หรือพายจนข้ามถึงฝั่งโน้นโด<wbr>ยสวัสดี

พระพุทธองค์ตรัสดังนี้แล้ว ทรงไขความว่า

อสรพิษ ๔ ตัว หมายถึง มหาภูตรูป ๔ อันได้แก่ดิน น้ำ ลม ไฟ
เพชรฆาต ๕ คน หมายถึง ขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
พวกโจร หมายถึง ความกำหนัดยินดีในกามคุณ
บ้านร้าง หมายถึง อายตนะภายใน คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ห้วงน้ำใหญ่ หมายถึง กาม ภพ (ความมีความเป็น) ความเห็นผิด ความโง่เขลา
ฝั่งนี้ หมายถึง ร่างกายของเรา
ฝั่งโน้น หมายถึง พระนิพพาน
แพ หมายถึง อริยมรรคมีองค์แปด
การพยายามแจวหรือพายด้วยมือ<wbr>หรือเท้า คือการทำความเพียรฝึกฝนอบรม<wbr>ตน
การถึงฝั่งโดยสวัสดี หมายถึง การบรรลุอรหัตผล เป็นพระอรหันต์ถึงจุดหมายปล<wbr>ายทางแห่งชีวิต

พระสูตรนี้ตรัสเป็นปริศนาธร<wbr>รมให้ขบคิดหาคำตอบ ได้นำมาเล่าสู่กันฟังตามลำด<wbr>ับ

Cr.อาจารย์เสถียรพงษ์ วรรณปก

 

ไปเจอภาพนี้แล้ว หาคำบรรยายไม่ถูกจริง ดีจังที่เกิดมาเจอหลวงพ่อ

 

แก้วน้ำเก่า ในห้องพระ ...

ทุกวันอาทตย์จะต้องถวายของพระที่ห้องพระเป็นกิจวัตรประจำๆ
ห้องเดิม พระองค์เดิมๆ ธูป เทียน ดอกไม้ แก้วน้ำ ถวายพระ ไม่ต่างกับทุกครั้งที่ถวายท่าน ...

วันนี้เรามองเห็นแก้วถวายพระใบเดิมๆด้วยจิตว่างๆ สบายๆ
อืม ... แก้วใบนี้ไม่ธรรมดานะ เราเห็นอะไรในนั้นที่ซ่อนไว้เป็นปริศนาธรรมที่ไม่ทราบว่ามีใครจะเห็นเหมือนคนธรรมดาอย่างผมไหม ...

แก้วเปล่าๆที่รอให้ผมรินน้ำให้เต็มเพื่อนำไปวางถวายพระนั้น ...
ตาผมก้อเห็นเป็นแก้วน้ำนะ แต่ตาในผมเห็นต่างออกไป มากมายจริงๆๆ

จิตคนเรานั้นไม่ต่างอะไรกับแก้วน้ำที่ว่างเปล่านี้ ... ทำไมผผมถึงกล่าวเช่นนั้น
แก้วที่ท่านมองว่ามันว่างเปล่า ปราศจากสิ่งใดบรรจุอยู่นั้น มันก้อแค่แก้วแห้งๆ เปล่าในสายตาคนทั่วไปสินะ

ลองมองให้ดีสิ ... จิตเรานั้น เราว่างเหมือนแก้วใบนั้นจริงๆ ไม่มีอะไรเลยจริงๆ
ภายในแก้วที่ว่างเปล่า มันมีอากาศ มีฝุ่น มีอะไรที่เรามองไม่เห็นสินะ
ไม่ต่างอะไรกับดวงจิตที่ถูกหลอก ถูกปิดให้เห็นสิ่งที่ปกปิดดวงจิตไว้ กิเลสที่พอกพูนอยู่ที่จิตให้เห็นเป็นเพียงความว่างเปล่า ไม่มีอะไร มันก้อธรรมดานิ
เราจึงอยู่กับมันได้อย่างไม่กระอักกระอ่วนใดๆเลย
ก้อมันไม่มีอะไรนิ แล้วจะไปกังวลมันทำไม ... จริงไหม

เมื่อเราได้เริ่มมีปัญหา เริ่มตาสว่างขึ้นมา ...
อยากจะทำบุญ ทำทาน ทำสมาธิ ...ก้อเปรียบเหมือน เราเริ่มค่อยๆรินน้ำลงแก้วที่ว่างเปล่า
บุญน้อย(ทำบุญ ทำทาน) ... น้ำที่เติมก้อน้อย
บุญกลาง(เข้าวัด รักษาศีล ไหว้พระ สวดมนต์) ... น้ำก้อมากขึ้นมาหน่อย
บุญใหญ่(วิปัสสนากรรมฐาน) ... น้ำที่เติมจะมากที่สุด

เมื่อเราเริ่มรินน้ำ ... น้ำจะไปแทนที่อากาศในแก้ว ฝุ่นที่อยู่ในแก้วก้อจะลอยอยู่กับน้ำ นั่นก้อคือ เราเริ่มค่อยๆมองเห็นกิเลส ตัดสิ่งสมมติที่อยู่ในจิตเราไปเรื่อยๆ
น้ำที่ค่อยๆเพิ่มขึ้น ก้อยิ่งทำให้กิเลส สิ่งสมมติ สิ่งที่ยึดเหนี่ยวเราไว้ให้อยู่ในกองทุกข์ได้มากขึ้นเท่านั้น

แล้วเราจะเติมน้ำแบบไหนละ คงเดาได้ไม่ยากสินะ ... วิปัสสนาสิ

แต่เราอย่าลืมนะ การเติมน้ำนั้น ต้องเติมเรื่อยๆ ตลอดๆ ไม่ใช่ สัปดาห์นึงมาเติมทีนึง ... เคยเห็นไหมละ ต้นสัปดาห์น้ำเยอะ พอเวลาผ่านไป น้ำก้อค่อยๆระเหยไปเรื่อยๆ
พอมาดูอีกที .... เหอะๆๆๆ น้ำแห้งแล้ว ... น้ำแห้งก้อหมายถึงกิเลสกลับมาอีกแล้ว

แล้วลองคิดสิ นานๆทำที หรือสัปดาห์นึงทำที มันจะทำให้น้ำเต็มสะทีได้อย่างไร

การเดินมรรคนั้น ต้องทำให้เกิดสมาธิต่อเนื่อง จิตจะเดินได้ดี ไม่สะดุด...
ประเภท สามวันดี สี่วันไข้ ทำๆติดๆดับๆ ... แล้วยังอยากจะได้ของสูง
ขอโทษนะครับ ... บ้ารึป่าว ฝันหวานไปแล้วนะ ... จำไว้นะ ไม่มีทางครับ

เราต้องเข้าใจว่า ยิ่งเราจะทำด้านสว่างมากเท่าไหร่ ด้านมืดก้อยิ่งต่อต้านเท่านั้น
แล้วท่านทำพอๆกับเค้า จะเอาชนะมันได้รึ หรือ ทำน้อยกว่าเค้า มันจะได้อะไรขึ้นมาครับ

การเติมน้ำใส่แก้ว ต้องเติมทุกวัน ทุกที่ ทุกเวลา ...
อย่าผ่อน อย่าเอ้อระเหย อย่าเช้าชาม เย็นชาม ...
น้อยไปก้อไม่เพิ่มสักที มากไป ก้อกระฉอกหก ... เอาแบบที่พระท่านสอนนะครับ

ยิ่งน้ำมากขึ้นเท่าไหร่ พื้นที่สำหรับกิเลส สิ่งยึดติด ก้อยิ่งน้อยลงเท่านั้น
สมาธิเท่านั้นนะที่จะเติมเข้าไป มิใช่ เอาอะไรก้อไม่รู้ อย่างตัวสงสัย ตัวอบาก ตัวภายนอก ... ของพวกนี้ส่ไปก้อไม่เกิดประโยชน์ ระวังแก้วจะรั่วเอา ดีไม่ดี แตกไปก้อจบกัน

จิตที่ยกแล้วก้อไม่ต่างกันนะ
อย่าลืม ต้องปฏิบัติตลอด ... ไม่ใช่ปล่อยไป น้ำก้อหดได้นะครับ พระอริยะที่ยังทรงขันธ์ท่านยังต้องทรงฌาณอยู่ตลอด
ในเมื่อยังไม่ละขันธ์ ก้อประมาทไม่ได้ สติและสมาธิยังคงต้องมีอยู่ทั่วพร้อมตลอดเวลา

เติมเข้าไปนะ ทำทุกที่ ทุกเวลา และอย่าไปอยากนะ อย่าไปเร่งด้วยความอยากนะ ยิ่งเร่ง ยิ่งลน ยิ่งกดดัน มือมันจะสั่น น้ำก้อจะหก ไม่เต็มได้เหมือนกัน ไม่ต่างกับคนขี้เกียจนะ...

คนที่ทำๆๆแบบบ้าคลั่ง ไม่มีสติ เครียด เคร่ง ไม่ยึดทางสายกลาง ผลลัพธ์ที่ได้ก้อไม่ต่างกับคนที่ทำแบบไม่ต่อเนื่องนะ ..จำไว้ครับ

... ทางสายกลาง ทำแบบพอดีๆ แต่ทำให้ตลอด

ทุกคนมีแก้วหนึ่งใบเท่ากัน
น้ำก้อสามารถนำมาเติมได้เช่นกัน แล้วแต่ว่าใครจะขยันมากกว่ากัน

แล้วจะมัวไปสนใจแก้วคนอื่น น้ำคนอื่นทำไม
ดูแก้วเค้าแล้ว ..แก้วเราน้ำจะเต็มได้ไหม

เราต้องอยู่กับจิตเรา อยู่กับพระในจิตเราเท่านั้นพอ
ฝุ่นจะมาหล่นในแก้วก้อปล่อยมัน มันเป็นธรรมชาติที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้
รู้แล้วก้อวางมันสะ ... วางยังงไ ก้อวางด้วยน้ำเรานี่แหละ(สมาธิ ... ปัญญา)
เติมเข้าไปน้ำนะ(สมาธิ) ... ทำแบบเรื่อยๆ สบายๆ ไม่เครียด เดี๋ยวน้ำเต็มก้อรู้เองครับ

ยิ่งเติม ฝุ่นก้อยิ่งลอย อากาศก้อน้อยลง น้อยลง (กิเลส ตัวยึดติด)
เติมนะ ...
น้ำที่เพิ่มขึ้น(กิเลสลดลง) เราก้อจะยิ่งมีปัญญามากขึ้น ตาสว่างขึ้นเรื่อยๆ
ไม่อยากเลยนะ น้ำเต็ม กิเลสก้อหายไป ไม่มีแล้วสิ่งยึดติด วางได้หมด ..จบสะทีการเวียนว่ายตายเกิด

ที่สำคัญ เต็มแล้วอย่าเหลิง ... อย่าประมาท
ความประมาท เป็นหนทางแห่งความเสื่อมนะ ... เราเตือนท่านแล้ว

เราทุกคนทำได้ ขอให้มีศรัทธาในสิ่งที่ทำ เพียรพยามยาม อดทน ...

ต้องมีศรัทธาในตัวเองว่าทำได้
ต้องมีศรัทธาในพระพุทธองค์
ต้องมีศรัทธาในพระนิพพาน

ถ้าท่านยังไม่มีศรัทธา ยากที่จะเดินมรรคได้นะ

วันนี้เรามีทราบวิธีที่จะเติมน้ำใส่แก้วแล้วนะ

เหลือแต่เพียงตัวท่านเองเท่านั้น ที่จะทำจริงๆไหม
ถ้าทำจริงก้อได้จริง

ถ้าทำเล่นๆ มาลอง ... ขออัญเชิญไปทางอื่น
ทางสายนี้ไม่รับคนไม่เอาจริง
แต่ถ้าเอาจริง เราช่วยเต็มที่ จูงกันไปจนสุดทาง เว้นแต่ท่านจะสลัดมือเราแล้ว หนีไปเอง


เราขอเอาใจช่วยผู้ตั้งใจฝึกและเอาจริง ..ขอให้ท่านถึงในเร็ววัน สาธุ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ได้เคล็ดลับวิชาไหมฟ้าจากพี่เมศ แล้วแอบมากระซิบผมบ้างเน้อ ...
เห็นแก่ดวงจิตดวงน้อยๆๆดวงนี้ด้วยนะงับบบบ อิอิ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ประกาศ....

ถึงผู้ที่อยากเข้าอบรม 17 พย นี้

ท่านใดที่ยังไม่มีครู ขอให้แสดงตัวและเริ่มเรียนได้เลยนะครับ
วันที่ 17 ท่านจะได้ต่อยอดไปเลยในตัว ท่านจะยิ่งเข้าใจมากขึ้นจนถึงจิตข้างใน
ถ้าท่านคิดว่าจะไปเอาวันนั้นเลย ก้อทำได้ครับ แต่อาจจะได้ไม่ถึงจิตถึงใจนะ เหมือนเราเข้าไปรับฟังสิ่งใดครั้งแรก ยากยิ่งนักที่จะได้ 100%

ที่เขียนมานี้ ไม่อยากให้ท่านเสียเวลาในการฝึกนะครับ
วันนี้พึ่ง 28ตค กว่าจะ 17พย ท่านจะได้อะไรเยอะแยะมากมายจากครูของท่านนะครับ

แสดงตัวออกมาครับ
มีศรัทธาจริง อยากลับบ้านจริงๆ เอ่ยออกเลยครับ อย่าเหนียมอาย
อายแล้ว อด จะทำไปทำไมครับ

ถ้าท่านเอาจริง ครูก้อจะพาไปจริงๆครับ
ครูที่นี่ไม่ทิ้งศิษย์นะครับ นอกจากท่านหนีหายไปเองเท่านั้น

ด้วยความเคารพต่อทุกดวงจิต

จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ท่าทางจะสายใต้นะครับ ... เข้มแข็งจริงๆ
ภูเก็ตมีแล้วผมจะช่วยครับ ชอบมากๆภูเก็ต ไปทุกปี 5555
ยิ่งครูรูปหล่อด้วย ... กึ๊ยยยย แค่คิดก้อ .... อิอิ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

พี่ๆ ยิ้มแต่พองาม ... มันกว้างมากเกินไปแล้ว ตาหยีหมด เดี๋ยวเสียลุค อิอิ

จิตพี่ภูเบิกบานมาถึงนี้เลยนะครับ ...


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

บบ ก้อฉลองกันครับ ยิ้มแย้มแจ่มใส จนล้นมาถึงข้างล่างเลยครับ
อิ่มทั้งข้างบน ข้างล่างจริงๆเล้ยยย


เยี่ยมครับ ให้สองนิ้วเลยครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม