ใครศรัทธา หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด มาพูดคุยกันครับ

งามบ่งาม ก็ถูกใจครับผม
ที่สุดในดวงใจเลยสำหรับปู่ทวดครับ

 

วันนี้ได้รับซองพัสดุจากคุณนวล
เปิดดูเห็นวัตถุมงคลเป็นผ้ายันต์ สติ๊กเกอร์ รูปหลวงปู่ทวด หลายผืนหลายแผ่นมาก
เหรียญและผงลอยองค์วัดต้นเลียบ แน่นไปด้วยความเมตตาของผู้ให้
แน่นไปด้วยพุทธคุณ และตื้นตันใจจนแน่นหน้าอกเลยครับ
ขอบคุณคุณนวลมากๆ ขอจงมีแต่ความสุขความเจริญตลอดไปครับ

 

***กราบ ๆๆ หลวงปู่ ทวดครับ
สวัสดีครับ คุณ นวล เสี่ยล้าง อ.จงอาง ท่าน ภัทร นายหัวชาญ
และทุกๆท่าน ครับ รวยรวยรวย

 

สวัสดีครับป๋าและสมาชิกทุกท่าน



3 97

1 04

 

***ปรมาจารย์ พระเครื่อง หลวงปู่ ทวด ตัว จริง เสียงจริง ฟันธง เอิ๊กเอิ๊ก

 

เจอที่บ้าน ^^​

​

 

อั๊ย จั๊ยะ เสี่ยจัดเต็ม อิอิ
สวยครับ

 

คุณนวลศรัทธาแนบแน่นอยู่กับหลวงปู่ทวด อะไรที่เป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้ยาก ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น...

ได้รับพระ ผ้ายันต์และสติกเกอร์หลวงปู่ทวดแล้วครับ ขอขอบคุณและอนุโมทนาสาธุ ดังๆถึงชั้นฟ้า ชั้นดิน ใต้หล้ามหาสมุทร์ ครับผม

 

http://palungjit.org/attachments/a.2451192/

 

กราบหลวงปู่ทวดที่เคารพอย่างสูง
หวัดดีครับคุณนวล อาจารย์จงอาง คุณล้างใจและลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ

 

มีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาหลวงปู่ทวด แต่บางครั้งศรัทธาที่ว่าก็ไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก เพราะหนึ่งคือความเชื่อหรือคำบอกเล่าว่าหลวงปู่ทวดเป็นพระนิรันตราย ซึ่งตัวผมก็ตีความหมายไปเองว่า คือท่านเด่นทางด้านแคล้วคลาดปลอดภัยเพียงอย่าเดียว
และสองก็คือได้อ่าน ได้ฟีงว่าหลวงปู่หลวงพ่อ พระเกจิรูปอื่น ๆ เด่นด้านโชคลาภ ถูกหวยรวยเบอร์ สำเร็จดังความปราถนา แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องดังกล่าวกับหลวงปู่ทวดเท่าไหร่
แต่ผมก็ยังศรัทธาหลวงปู่ทวดอยู่นั้นเองในความเชื่อที่ว่่านิรันตรายตามแบบความคิดของผม
...จนมาวันศุกร์ที่ผ่านมาก่อนจะออกไปทำงานผมได้อาราธนาหลวงปู่แขวน โดยที่เมื่อก่อนไม่เคยอาราธนาขอโชคลาภเลย
แต่ครั้งนี้ไม่ ผมขอโชคลาภ และ บอกต่ออีกด้วยว่าอยากขอชมบารมีความศักดิ์สิทธิ์
พอมาถึงที่ทำงานก็ตรงดิ่งมาที่ห้องอินเตอร์เน็ต(เป็นประจำ เข้่าเว็บพลังจิตก่อนเริ่มงานครับ) เมื่อนั่งลงที่เครื่องแรกปรากฏว่าเครื่องเกิดอาการรวนโดยอยู่ดี ๆ ก็รีสตาร์ทเอง ผมเลยจะขยับไปนั่งเครื่องข้าง ๆ พอหันไปก็พบเงินอยู่ที่เก้่าอึ้จำนวน 70 บาท(นิดเดียวเอง ฮ่า ๆๆๆ) ผมก็เลยคิดว่าตัวผมเองทำเงินร่วงหรือเปล่า เพราะผมก็มานั่งประจำ แต่ก็จำได้ว่าตอนเย็นวันพฤหัสบดี ก็ยังใช้แบงค์ย่อย จำนวนเท่ากันซื้อของไปแล้ว ซึ่งก็แปลว่าไม่ใช่ของเรา
แต่ก็แปลกเพราะห้องอินเตอร์เน็ตมีคนมาใช้ทั้งวันกลับไม่มีคนเจอ แถมตอนเช้่าจะมีป้่าแม่บ้านมาทำความสะอาดทุกเช้าก็ไม่เจอเงินจำนวนนี้
ผมจึงเอาไปให้ฝ่ายบุคคลประกาศหาเจ้าของ จากวันศุกร์จนกระทั่งวันจันทร์ที่ผ่านมาก็ไม่มีคนมารับ
ฝ่ายบุคคลเลยยกผลปะโยชน์ให้ผู้ที่เจอ

เหตุการณ๋ครัีงนี้ตัวผมเองเชื่อว่าหลวงปู่ทวดท่านอยากบอก อยากสั่งสอนให้รู้ว่าบารมีท่านครอบจักรวาล ขอเพียงแค่ศรัทธาอย่างจริงจัง หมั่นทำบุญกุศล เพียงขอต่อหลวงปู่ ท่านจะช่วยเราแน่นอนครับ

 

สร้อยสี่เส้น พระสี่องค์ แจกได้สี่คนพอดีเลยค่ะ กระซิบดังๆ นะคะถ้าแจก จะรีบเข้าแถว

 

เห็นด้วยกับพี่รุ่งและพี่นกครับ... (^___^)

 

วัดช้างให้ ปี 37 พิมพ์ใบโพธิ์ รุ่น สร้างศูนย์ศิลปาชีพ

 

หลวงพ่อทวดเนื้อว่าน รุ่น สร้างศูนย์ศิลปาชีพ เสาร์ 5 ปี 37 อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี

สืบเนื่องจากในวันที่ 21 - 24 ธันวาคม 2536 ท่านพลากร สุวรรณรัฐ ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี (ในขณะนั้น)ได้รับพระ มหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ โปรดเกล้าฯ ให้ขึ้นไปพำนัก ณ เรือนรับรองของพระตำหนักภูพานราชนิเวศน์ จังหวัดสกลนคร และได้ตามเสด็จ ฯเยี่ยมชมศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพบ้านกุดนาขาม จังหวัดสกลนคร และนับจากวันนั้นมา ท่านพลากรฯ ก็ได้ตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ ที่จะสืบสานงานด้านศิลปาชีพให้เกิดขึ้นในจังหวัดปัตตานี...

พระครูธรรมกิจโกศล หรือ พระอาจารย์นอง เจ้าอาวาสวัดทรายขาว และพระครูอนุกูลปริยัติกิจ เจ้าอาวาสวัดช้างให้ ได้กรุณาเมตตาอนุเคราะห์สนับสนุน อนุญาตให้ใช้ที่ธรณีสงฆ์ของวัดช้างให้ จำนวน 50 ไร่เศษ เป็นที่ตั้งโครงการ ด้วยพระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และความมุ่งมั่นของทุกฝ่ายไปจนถึงตระหนักในปัญหาเรื่องการแกไขความยากจนของ ประชาชน โดยการสร้างงานเพื่อเพิ่มรายได้ และการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมของท้องถิ่น จึงก่อให้เกิดศูนย์รวมศรัทาและพลังในการปฏิบัติงานร่วมกันของทุกฝ่าย ทำให้การดำเนินงานโครงการศูนย์ฝึกอาชีพ (วัดช้างให้) สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี...

งบประมาณ ในการบริหารศูนย์ฝึกอาชีพ (วัดช้างให้) ได้ใช้เงินกองทุนศูนย์ฝึกอาชีพ (วัดช้างให้) หรือมูลนิธิศูนย์ฝึกอาชีพ (วัดช้างให้) ซึ่งได้มาจากภาคเอกชน และรายได้จากการให้เช่าบูชาวัตถุมงคล หลวงพ่อทวด วัดช้างให้ รุ่นสร้างศูนย์ศิลปาชีพ ซึ่งประกอบพิธีพุทธาภิเษก เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2537 โดยมีพระอาจารย์นอง เป็นประธานจุดเทียนชัย ในพิธีและนั่งปรกปลุกเสกให้ด้วย และท่านพลากร(องคมนตรี) เป็นประธานฝ่ายฆราวาสให้

ที่มา..
พระดัง ประวัติดี มีคุณค่า น่าสะสม

 

***สวัสดีครับ คุณ นก คุณ นวล นอร์ ท่านภัทร เสี่ยล้างใจ
อ.จงอาง คุณ มี่ ท่านรอง เจริญ ท่านรอง อารญา และทุกๆท่านครับ
รวยรวยรวย***

 

สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง...และทุกท่าน

 

อ่านเจอมาค่ะ....

พระชัยวัฒน์ อชิโต - กตัญญูกตเวทิตานุสรณ์

นับตั้งแต่ "หนังสือประวัติหลวงพ่อปาน" ได้พิมพ์ออกมาเผยแพร่ ทำให้หลายคนที่เป็นพุทธศาสนิกชนได้เข้าใจในพระพุทธศาสนายิ่งขึ้น โดยเฉพาะเรื่อง นรก สวรรค์ พรหม และนิพพานเป็นต้น ที่คนบางคนมีความสงสัยว่ามีจริงหรือไม่?

ผู้เขียนก็เป็นอีกคนหนึ่งในจำนวนนั้น คิดว่าเกิดมาจากไหน จำอะไรไม่ได้ ตายไปแล้วคงจำไม่ได้เช่นกัน ก็เลยปฏิเสธเรื่องชาติ
หน้าไปเลย และด้วย "ความโง่" (รู้สึกจะฉลาดมากในเรื่องความโง่)

สมัยที่เป็นฆราวาสเคยไปถามเขาว่า "บุญ - บาปคืออะไร?"คนตอบเขาบอกว่า "บุญ คือ ปากจู๋!" (แล้วเขาก็ทำปากจู๋ๆ ให้ดู)
"บาป คือปากกว้าง" (เพราะต้องทำปากกว้าง) ก็ยังอุตส่าห์เชื่อไปตามที่เขาแกล้งล้อเล่นซะอีก

เมื่อความเชื่อไม่มี ความดียังไม่ปรากฏ ฉะนั้นเรื่องบุญกุศลผู้เขียนจึงไม่ค่อยสนใจ ห่วงแต่เรื่องเที่ยวเตร่ ทำอะไรตามใจตัวเอง
หากมีซองกฐิน ผ้าป่ามาเมื่อใด ผู้เขียนเห็นแล้วมักจะสะดุ้งหวาดกลัวมาก บางทีต้องแสดงปาฏิหาริย์อยู่เสมอ(คือหายตัวเข้าไปอยู่
ในห้องส้วมทันที)

เหตุที่จะได้พบกับหลวงพ่อ
การที่จะเข้ามานับถือพระพุทธศาสนาอย่างจริงจังของผู้เขียนนั้น มิใช่เข้ามาเพราะเลื่อมใสในคำสอนของพระพุทธเจ้า แต่เป็น
เพราะ "ความทุกข์" ชักนำมา ฉากแรกเริ่มเมื่อปี ๒๕๑๖ เวลานั้นยังไม่ได้บวช ผู้เขียนได้รับอุบัติเหตุถูกกระแทกที่หน้าอก ต้อง
หาหมอจีนกินยาแก้ช้ำใน(ไม่ได้ช้ำในเพราะ "อกหัก" นะ)

ในตอนนั้นมีคนแนะนำให้ไปหา "หลวงปู่ทวด" ซึ่งท่านมาประทับทรงที่วงเวียนใหญ่ ผู้เขียนก็ไม่ศรัทธาเท่าใด เขาบอกจึงลองมา
ดู ปรากฏว่าเวลาทรงแล้วคนทรงพูดสำเนียงปักษ์ใต้ได้ชัดเจน ทั้งๆ ที่ร่างทรงเป็นชากรุงเทพฯ โดยกำเนิด ตามปกติคนภาคกลาง
จะพูดสำเนียงใต้นั้นยากมาก ประจวบกับผู้เขียนเป็นคนใต้ จึงไม่ยากที่จะจับสำเนียงคนพูดได้ว่า จะเป็นคนใต้แท้จริงหรือไม่

ครั้งแรกผู้เขียนทดสอบโดยไม่บอกว่าเจ็บตรงไหน เพื่อลองดูว่าจะรู้จริงหรือไม่ ปรากฏว่าท่านยื่นมือมาสัมผัสตรงจุดนั้นพอดี หลัง
จากนั้นจึงได้ทราบว่าท่านมารักษาลูกสาวของร่างทรง ซึ่งเท้าทั้งสองข้างพิการมาแต่กำเนิด ท่านรักษาให้หายโดยไม่ต้องใช้ยา
นอกจากน้ำตาเทียนเท่านั้น ครั้งหนึ่งผู้เขียนเคยเห็นคนที่กินยาตายแล้วไม่ตาย ต้องผูกคอตายซ้ำอีกก็ยังไม่ตาย มาให้ท่านรักษา
ก็สามารถรอดชีวิตได้ อย่างนี้ไม่ทำให้ผู้เขียนแปลกใจได้อย่างไร

ต่อมาความสงสัยได้มีมากขึ้น ในบางครั้งไม่พบท่าน เขาบอกว่า "ท่านติดประชุมบนสวรรค์" ผู้เขียนยังคิดหัวร่อในใจว่า ทำยัง
กะประชุมในสภา ตลกดี! มีวันหนึ่งได้พบท่าน ถามว่า "การไปสวรรค์ จะต้องทำอย่างไร?" ท่านบอกว่า "ต้องรักษาศีล ๕ อย่าง
เจ้าไปแค่สวรรค์ชั้นต่ำๆ ก็พอนะ"

เมื่อผู้เขียนได้ยินคำตอบคล้ายๆ กับสบประมาท เพราะท่านคงรู้ว่าเป็นคำถามที่ไม่ค่อยจะเลื่อมใส ความอวดดีก็เกิดกรุ่นๆ ขึ้นมา
ตามประสาคนเลว จึงเกิดมีความมานะพยายามขึ้น ต่อมาร่างทรงได้พาไปรักษาศีลและเจริญภาวนาที่วัดเกตุมฯ พอมาหัดรักษา
ศีลเข้าก็ชอบใจ รู้สึกคุณของพระคุณเจ้าหาประมาทมิได้ ที่ท่านได้นำศีลธรรมมาสั่งสอนชาวโลก ถ้าทุกคนปฏิบัติตามแล้วจะมีประ
โยชน์สุขอย่างมหาศาล ทำให้เข้าใจในเรื่อง บุญ - บาป ว่าคือ ความดี - ความชั่ว ไม่ใช่ "ปากจู๋ หรือ ปากกว้าง" อย่างที่เขาว่า

ต่อมาพยายามหัดนั่งสมาธิพิจารณาดูตัวเอง คิดถึงการกระทำที่ผ่านมา เรานึกว่าเป็นของดี แต่ความจริงเป็นความเลวทั้งนั้น พอรู้
สึกตัวว่าไม่ดีก็นึกละอายใจ ตั้งใจจะกระทะความดีต่อไป หวลคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาก็หาความสุขไม่ได้ ร่างกายมีแต่การเจ็บป่วยอยู่
เสมอ การเที่ยวเตรีหาความสุขจริงไม่ได้ จึงรู้สึกไม่อยากจะเกิดมาอีก แดนไหนที่พ้นทุกข์ อยากจะไปแดนนั้น (ในตอนนั้นยังไม่รู้
จักคำว่า "นิพพาน") จึงได้ตั้งใจอธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้าได้พบพระอรหันต์ในชาตินี้บ้าง"

หลังจากนั้นผู้เขียนได้ค้นคว้าหาหนังสือเกี่ยวกับการระลึกชาติ การตายแล้วฟื้น เป็นต้นมาอ่านเพื่อความเข้าใจ พอดีมีเพื่อนที่ทำ
งานนำหนังสือ "ประวัติหลวงพ่อปาน" มาให้อ่าน อ่านแล้วมีความชอบใจมาก รู้สึกท่านเขียนมีเหตุผลมาก ตอนนั้นยังไม่ทราบ
ว่าหลวงพ่อยู่ที่ไหน ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

วันหนึ่งได้ไปเรียนถาม "หลวงปู่ทวด" โดยไม่ได้เล่ารายละเอียดให้ฟัง ถามท่านว่า "พระองค์นี้เป็นอย่างไรบ้าง?"
ท่านตอบว่า "เอ๊ะ! พระองค์นี้สำเร็จแล้วนี่"

คำตอบเพียงสั้นๆ แค่นี้ เป็นชนวนจุดความสนใจในพระพุทธศาสนาให้ทวีขึ้นโดยเฉพาะ "หนังสือประวัติปลวงพ่อปาน" เป็นหนังสือ
เล่มแรกที่สร้างความศรัทธาให้แก่ผู้เขียน ประทับใจในคุณพระพุทธศาสนาที่หลวงพ่อได้นำมาเล่าให้ฟัง เช่นเรื่องการธุดงค์ การ
ตายแล้วฟื้น เป็นต้น อันเป็นประสบการณ์ของท่านตามความเป็นจริง ทำให้มีความเชื่อถืออย่างสนิทใจว่า ภพภูมิเหล่านั้นมีจริง!
นามปากกาของท่าน "ฤๅษีลิงดำ" จึงเป็นอาจารย์ของผู้เขียนไป โดยที่ยังไม่ได้พบเห็นท่านเลย

ประมาณปี ๒๕๑๖ ผู้เขียนจึงได้เขียนจดหมายไปหาท่านที่ "วัดบางนมโค จ.อยุธยา" ท่านเจ้าอาวาสได้กรุณาตอบกลับมาว่า หลวง
พ่ออยู่ที่ "วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี" ผู้เขียนต้องเขียนจดหมายแบบสำนวนเดิมอีกไปนมัสการท่าน เพื่อขอคำแนะนำในการปฏิบัติธรรม

ที่มา..
http://www.danpranipparn.com/web/sitlok/sitbantuk10.html

 

โอ๊ย สุดๆครับ พี่ ล้างใจ