ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

ได้รับยอดเงินโอนแล้วทั้งสองท่านเจ้าค่ะ ขออนุโมทนา สาธุด้วยนะคะ

 

ขอร่วมบุญด้วยนะครับ
วันนี้ผมโอนเงินร่วมบุญถวายดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์ขนาด ๓๐ kg. กับคุณ Nakraksa 300บาทครับ ขอนุโมทนาสาธุบุญทุกๆประการครับ

 

อ๊ะ จับได้แล้ว ใครเปลี่ยนหัวข้อกระทู้เปิดเผยตัวซะดี ๆ ค่ะ
โป้ง ๆๆ กลับมาเล่าต่อได้แล้วนะคะพี่น้ำใส...อิอิ



สาธุ ขอโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมบุญถวายดวงแก้วนัยนาสุทธาทิพย์กับคุณ Nakraksa ค่ะ

 

บุญด่วนค่ะ ร่วมบุญถวายดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์ ขนาด ๓๐ kg.
แด่หลวงตาวัชรชัย วัดเขาวงถ้ำนารายณ์ จ.สระบุรี



ในวันเสาร์ที่ 19/1/2556

* พี่น้ำใสในนามกองบุญแก้วบรมจักรพรรดิ์ จะเป็นเจ้าภาพถวาย ภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์ ที่วัดเขาวงถ้ำนารายณ์ จ.สระบุรี
ซึ่งจะนำเงินในกองบุญ มาใช้จ่ายในการนี้ เพื่อให้ผู้ที่มีส่วนร่วมในกองบุญ ได้รับอานิสงฆ์ในครั้งนี้ด้วย รออนุโมทนาบุญกันด้วยนะคะ


พร้อมกันนี้ คุณ Nakraksa มีความประสงค์จะนำดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์..ขนาด ๓๐ kg. ไปถวายหลวงตาวัชรชัย
เจ้าอาวาส วัดเขาวงถ้ำนารายณ์เพื่อเป็นพุทธบูชา ด้วยค่ะ


จึงขอเชิญชวนกัลยาณมิตรที่มีความประสงค์จะ ร่วมบุญถวายดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์ ขนาด ๓๐ kg.
สามารถโอนเงินโดยตรงที่บัญชีของคุณ Nakraksa

คุณวรรณชนก บุญยรัตพันธ์
ธนาคาร ไทยพาณิชย์ เลขที่บัญชี 111-2-28069-9
ภายในวันศุกร์นี้ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านค่ะ
จันทรกาล[/QUOTE]

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านค่ะ
จันทรกาล

 

ดวงแก้วขนาด ๓๐ กก. ​

ก่อนอื่น ขออนุโมทนาบุญกับคุณ Nakraksa ที่มีกำลังใจเต็มเปี่ยมในการสละดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์ เพื่อถวายไว้ในบวรพระพุทธศาสนา โดยมีท่านพระครูภาวนาพิลาศ (หลวงตาวัชรชัย) ท่านเจ้าอาวาส วัดถ้ำนารายณ์(วัดเขาวง) เป็นผู้รับมอบ สำหรับอานิสงส์ก็คือ...

"บุญกุศลในการถวายดวงแก้วนี้ เป็นผลให้ ผู้ใดปรารถนาพระนิพพานชาตินี้ จะสำเร็จได้โดยง่าย

ผู้ใดที่ปรารถนาอื่น ก็จะสำเร็จตามความปรารถนาแห่งตน

ขอเพียงตั้งจิตให้เป็นกุศลอันบริสุทธิ์ ดุจภาชนะที่ดีพร้อมรองรับบุญที่จะบังเกิดขึ้นในวันข้างหน้า อย่าให้มีจิตอันเป็นอกุศลมาตัดรอนบุญใหญ่

ขออนุโมทนาบุญกับทุกคนทุกท่าน มา ณ.ที่นี้ด้วย"

____________________________________________________

ข้อความด้านบนนี้ เป็นข้อความฝากมาจากเทพธิดา ผู้รักษาดวงแก้วมณีดวงนี้ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

​

ดวงแก้วในภาพนี้คือ ดวงแก้วอัคคีรัตนบวร เป็นดวงแก้วที่ผุดขึ้นมาพร้อมกับดวงแก้วนัยนาสุทธิทิพย์ค่ะ ขนาดใหญ่กว่าดวงแก้วนัยนาสุทธาทิพย์เล็กน้อยค่ะ

พานสีเงินประดิษฐานดวงแก้วอัคคีรัตนบวรค่ะ ส่วนพานสีทองประดิษฐานดวงแก้วนัยนาสุทธาทิพย์

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ phuya ผู้เป็นเจ้าภาพถวายพานประดิษฐานดวงแก้วคู่นี้ค่ะ

Numsai

 

แหม..แอบซุ่มอ่านอยู่ตั้งนานมีคนจับได้ซะแล้ว อิอิ เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

..ประวัติดวงแก้วโรจนราชาบดี และดวงแก้วศศิบุญญรัตน์ ตอน ๕ ท่านวิณฑุสฤาษี ศิษย์ผู้พี่

ขออนุญาตกล่าวถึงความเดิมตอนที่แล้ว เพื่อความต่อเนื่องกันค่ะ ______________________________________________

ขอกล่าวถึงท่านวิณฑุสฤาษี(อ่านว่า วิน-ทุ-สะ) อันเป็นศิษย์ผู้พี่ที่ท่านสาฤาษีนั้น ในอดีตเคยท่านเป็นบุตรเศรษฐีอยู่เมืองมิถิลาตนคร ได้เดินทางมาค้าขาย วันหนึ่งเกิดพายุใหญ่ ตัวท่านพลัดหลงกับหมู่คณะ ลมพายุหอบนำตัวท่านมาตกกลางป่าแห่งนี้

พระสัตตวายุฤาษี ผู้เป็นอาจารย์ได้นำไปรักษาตัว เมื่อฟื้นท่านจึงเห็นความไม่แน่นอนของชีวิต จึงขอเรียนวิชา และอยู่อุปัฏฐากพระฤาษี ผู้เป็นพระอาจารย์ ในเวลานั้น พระศศิรัตนฯดาบสินีได้ถูกนำตัวไปถวายแด่พระโภชน์สุคตแล้ว
ท่านวิณฑุสฤาษีจึงไม่ได้รู้จักกัน

หลังจากนั้นท่านได้ร่ำเรียนวิชาต่าง ๆ จนสำเร็จ พระอาจารย์ให้เลือกฝึกวิชาที่ตนชอบ ท่านจึงเรียนวิชาเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ ส่วนท่านสาฤาษีนั้น หลังจากกลับจากเมืองรชตมุนี ก็ได้ออกบวชเป็นพระฤาษี แต่ชอบวิชาในสายเมตตามหานิยม ผู้เป็นพระอาจารย์จึงได้สอนวิชารู้ภาษาสัตว์ให้

ทั้งสองท่านจึงมีความเชี่ยวชาญต่าง ๆ กัน เมื่อสำเร็จวิชา พระสัตตวายุฤาษีก็ได้ให้คำทำนายว่า...

“กาลข้างหน้า กษัตริย์เมืองหนึ่งจะออกผนวช พระมเหสี และพระธิดาก็จะออกผนวช และได้มาฝึกวิชาที่นี่ ให้เจ้าทั้งสองรอการมาของทั้งสอง และถ่ายทอดวิชาให้ทุกอย่าง”

ต่อมาพระสัตตวายุฤาษีก็ละสังขาร โดยใช้เตโชธาตุสลายร่าง ท่านวิณฑุสฤาษี จึงกล่าวแก่ศิษย์ผู้น้องว่า..

“เราจะออกธุดงค์ เพื่อแสวงหาอาจารย์ และโปรดผู้ที่เคยมีอุปการคุณแก่เรา เมื่อถึงเวลาที่พระอาจารย์ทำนายไว้ เราจะกลับมา ขอให้ท่านอยู่รอรับพระนางทั้งสองเถิด”

ต่อมาท่านได้เหาะไปทางทิศใต้ อันเป็นบ้านเกิดของท่าน เพื่อโปรดท่านเศรษฐี และภรรยา ผู้เป็นบิดา-มารดา

กาลนั้นบิดามารดาของท่านล้วนแก่ชรา ตาฟ้าฟาง นับแต่วิณฑุสเศรษฐีได้ถูกพายุพัดไปคราวนั้น ทรัพย์ของท่านก็หายไปส่วนหนึ่ง

ต่อมาก็โดนบริวารโกงทรัพย์ไปนับ๑๐๐ โกฏิ โชคดีอยู่บ้างที่ยังมีนายวินทมานพ บริวารที่ซื่อสัตย์รักษาทรัพย์บางส่วนไว้ได้ วินทะมานพ นี้เป็นเด็กกำพร้าที่ท่านเศรษฐีเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังแบเบาะ จนเติบใหญ่ มีอายุน้อยกว่าวิณฑุสเศรษฐีเพียง ๒ ปี

ภายหลัง ท่านจึงยกทรัพย์สมบัตินั้นให้แก่วินทะทั้งหมด ภายหลังจึงได้รับการยกย่องเป็นวินทคหบดี จึงได้เลี้ยงดูเศรษฐีทั้งสองให้อยู่ดีมีสุขดุจบิดามารดาของตน

เมื่อไปถึงบริวารเก่า ๆ ก็ยังจำท่านได้ จึงได้เรียนบิดามารดา และวินทคหบดี บิดามารดาของท่านก็ทั้งปลื้มปิติใจ และเศร้าใจไปด้วย เนื่องจากคิดว่า ตนคงไม่มีทายาทสืบสกุลต่อไป ท่านวิณฑุสฤาษีนั้น รู้วารจิต จึงกล่าวว่า..

“ท่านบิดามารดา ทุกอย่างล้วนเป็นลิขิตมาแล้ว ลูกเองไม่ปรารถนาจะครองเรือน ขอท่านรับวินทะคหบดีเป็นบุตรบุญธรรมเถิด ท่านจะได้มีผู้สืบสกุลต่อไป”

ท่านเศรษฐีทั้งสองจึงเห็นด้วย ได้เรียกพราหมณ์มาทำพิธีอย่างถูกต้องตามหลักประเพณี และขอให้ท่านวิณฑุสฤาษี เป็นพยาน และขอให้อยู่ในเขตอุทยาน เพื่อท่านจะได้อุปัฏฐาก

ในระหว่างนั้น ท่านวิณฑุสฤาษีได้สงเคราะห์เรื่องการค้าขายของวินทคหบดี ให้เจริญรุ่งเรือง เพื่อเป็นการตอบแทนที่วินทคหบดีดูแลบิดามารดาแทนท่านหลายปี จนกระทั่งมีทรัพย์มากจากเดิมนับหมื่นโกฏิ ทำให้พระราชาของเมืองต้องมอบฉัตรให้เป็นมหาเศรษฐีให้ในกาลต่อมา

ยังมีต่อ...

 

พานรองดวงแก้วสวยมากค่ะ เห็นแล้วปิ๊งมาก
ขอโมทนาบุญกับพี่หญิง Phuya มหาเศรษฐีผู้ใจบุญด้วยค่ะ




แต่ตอนนี้อันดับหนึ่งในใจของหนูคือพานรองดวงแก้วของพี่น้ำฝนค่ะ
สวยจริง ๆ เห็นแล้วหลงค่ะ อิอิ

 

ประวัติดวงแก้วโรจนราชาบดี ตอน ๖ สุทธโสมอำมาตย์ ผู้เปี่ยมด้วยศรัทธา

กล่าวถึงพระเจ้านิลสิทธิ์ ผู้ครองเมืองมิถิลาตนคร หลังจากได้มอบฉัตรตำแหน่งมหาเศรษฐีแก่วินทเศรษฐีแล้ว พระองค์ทรงวิตกว่า ทรัพย์สมบัติในท้องพระคลังนั้น หาเทียบเท่ากับทรัพย์ของวินทมหาเศรษฐีไม่ เพียง ๑ ใน ๔ ส่วนเท่านั้น เกรงว่าจะถูกครหา จึงได้ส่งสุทธโสมอำมาตย์ และคณะไปทูลเชิญให้วิณฑุสฤาษี เพื่อเข้ามารับภัตตาหารในวัง
สุทธโสมอำมาตย์ได้แจ้งความประสงค์แก่วินทเศรษฐีว่า พระราชาปรารถนาที่จะนิมนต์พระฤาษีให้เข้าวัง เพื่อสงเคราะห์พระองค์ ส่วนวินทเศรษฐีนั้น แสดงความยินดีที่ท่านวิณฑุสฤาษีจะได้โปรดพระราชาในวัง
ท่านเคยตั้งจิตปรารถนาต่อดวงแก้วมณี ณ.เมืองรชตนครว่า ขอให้พระราชาของตนมีสัมมาทิฐิตั้งตนอยู่ในทศพิธราชธรรม ขอให้บ้านเมืองมีความสงบสุข เช่นเดียวกับเมืองรชตมุนีนคร ซึ่งท่านได้เคยเดินทางไปค้าขายด้วย ยิ่งเห็นกษัตริย์ของเมืองนั้น ได้สร้างโรงทาน ท่านเองก็อยากให้เมืองมิถิลานครนั้น มีความรุ่งเรืองเช่นเดียวกัน จึงได้พาอำมาตย์เข้าไปในอุทยาน

ฝ่ายวิณฑุสฤาษีนั้น ได้ทราบล่วงหน้าว่าท่านจะได้สงเคราะห์พระเจ้านิลสิทธิ์ จึงได้เข้าสมาธิเนรมิตอาศรมดุจทิพย์วิมาน เพื่อรอรับสุทธโสมอำมาตย์ และคณะ เมื่อคณะอำมาตย์ไปถึง ก็ตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็นวิมานแก้ว ประกอบด้วยรัตนะทั้ง ๗ มีดวงแก้วมณีประดับยอดวิมาน คล้ายลอยอยู่เหนือพื้นดิน สร้างความศรัทธาแก่สุทธโสมอำมาตย์เป็นอย่างยิ่ง จึงได้นำผ้าคลุม อันเป็นผ้าประจำตำแหน่งอำมาตย์ชั้นผู้ใหญ่วางบนทางเดิน เพื่อให้ท่านวิณฑุสฤาษีนั้น เดินเหยียบแทนพื้นดิน ท่านวิณฑุสฤาษีนั้น ทราบความในใจจึงได้เหยียบบนผ้าคลุมนั้น ปรากฏมีรัตนะทั้ง ๗ ร่วงหล่นเป็นอัศจรรย์ ยิ่งเพิ่มความศรัทธายิ่งขึ้น ถึงกับนำเท้าของท่านมาวางบนศีรษะตน ท่านวิณฑุสฤาษีจึงกล่าวว่า...

“สุทธโสมอำมาตย์เอ๋ย ท่านเป็นผู้เปี่ยมล้นด้วยศรัทธา เราขอให้พรท่าน กาลข้างหน้าจะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นในโลก ขอให้ท่านมีอายุยืนยาวที่รอรับการปรากฏของพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น และได้รับการพยากรณ์จากพระองค์
ขอให้ท่านปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้ตระกูลของท่านนั้น เป็นผู้มีอายุยืนยาว และได้สร้างบารมีด้วยพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ด้วยสัจจวาจาแห่งเรา จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสำเร็จ”

สุทธโสมอำมาตย์นั้น มีความปลื้มปิติในความเมตตาแห่งสุทธโสมฤาษี ได้ก้มลงกราบที่เท้าอีกครั้ง ท่านวิณฑุสฤาษีกล่าวว่า

“ท่านจงเดินทางไปก่อนเถิด เมื่อถึงแล้วเราจะไปปรากฏที่ท้องพระโรง”จากนั้นสุทธโสมอำมาตย์ก็ได้เดินทางกลับเมืองมิถิลานครทันที ฝ่ายวินทมหาเศรษฐีนั้น มีความปิติใจเป็นอย่างยิ่งที่คำอธิษฐานของท่านมีผล

สำหรับเรือนของวินทมหาเศรษฐีนั้น อยู่ระหว่างเมืองมิถิลานคร และเมืองรชตมุนีนคร แต่จะใกล้รชตมุนีนครมากกว่า เมื่อเดินทางไปค้าขาย ณ.เมืองรชตมุนีนคร ท่านก็จะไปกราบสักการะดวงแก้วมณีทั้งคู่ และขอพรให้เมืองของท่านเสมอ ยังมีต่อ...

 

ร่วมบุญถวายดวงแก้วด้วย 135 บาทค่ะ

 

ประวัติดวงแก้วโรจนราชาบดี และดวงแก้วศศิบุญญรัตน์ ตอน ๖ พระเจ้านิลสิทธิ์ ผู้กตัญญู ..


เมื่อสุทธโสมอำมาตย์ได้เดินทางไปถึงเมืองมิถิลานครแล้ว ก็ได้กราบทูลต่อพระเจ้านิลสิทธิ์ และได้ถวายรัตนมณีต่อพระเจ้านิลสิทธิ์ เพื่อเก็บในท้องพระคลัง ความจริงแล้วท่านวิณฑุสฤาษีนั้น ต้องการสงเคราะห์สุทธโสมอำมาตย์ เมื่อพระเจ้านิลสิทธิ์ก็กลับกลายเป็นหินธรรมดา

ท่านวิณฑุสฤาษีนั้น ทราบความก็เหาะมาปรากฏหน้าท้องพระโรงทันที จึงกล่าวว่า..

“ของสิ่งใดที่เราให้แก่ผู้ใดนั้น เป็นบุญเฉพาะตน เมื่อถึงมือผู้อื่น ก็จะไม่สามารถใช้ได้”

เมื่อสุทธโสมอำมาตย์ได้ยินดังนั้น ก็ก้มกราบขอขมาต่อพระฤาษี ท่านวิณฑุสฤาษีจึงกล่าวว่า..

“ เราทราบว่า ท่านเป็นผู้ที่มีศีล และไม่โลภ ของสิ่งนี้จะเป็นสมบัติตระกูลของท่าน เพื่อให้พรที่เราได้ให้ท่านสัมฤทธิ์ผล ขอท่านรักษาไว้เถิด ส่วนพระราชานั้น เป็นหน้าที่ของเราจะมอบให้เอง ขอท่านอย่ากังวล"

จากนั้นพระเจ้านิลสิทธิ์นั้น ก็ได้พาท่านฤาษีไปยังสถานที่จัดเตรียมไว้ เมื่อท่านวิณฑุสฤาษีถึงยังพำนัก และรับน้ำและผลไม้แล้ว จากนั้นก็ให้ทุกคนออกไปด้านนอก ยกเว้นพระเจ้านิลสิทธิ์ ได้สอบถามว่า..

“มหาบพิตร มิทราบว่า พระองค์นิมนต์ข้าฯพระเจ้ามาด้วยการใด”

พระเจ้านิลสิทธิ์ทรงอึกอักไม่ทราบจะตอบอย่างไร เนื่องจากพระองค์มีความประสงค์จะได้ทรัพย์เท่ากับ หรือมากกว่าวินทมหาเศรษฐี ท่านวิณฑุสฤาษีทราบวารจิต จึงกล่าวว่า..


“มหาบพิตร ผู้ที่จะมีทรัพย์มาก ผู้นั้นจะพึงประกอบด้วยศีล ๕ อันบริสุทธิ์ ดุจสุทธโสมอำมาตย์ หรือวินทเศรษฐี มหาบพิตร พิจารณาศีล ๕ ของพระองค์อย่างไรพระเจ้าข้าฯ”

เมื่อวิณฑุสฤาษีถามเช่นนั้น พระราชาถึงกับนิ่งเงียบ เพราะที่ผ่านมา พระองค์นั้นมีพระมเหสีถึง ๒ พระองค์ และมีสนมอีกมากมายนับหมื่น บางครั้งสนมเหล่านั้นหาได้เต็มใจไม่ บางครั้งพระองค์ต้องผิดศีลข้อ ๔ เพื่อหว่านล้อมให้นางเหล่านั้นยินดีในสิ่งที่พระองค์ทำ เมื่อมีงานรื่นเริงก็ทรงเสวยน้ำจัน เมื่อพิจารณาแล้ว ทรงละอายพระทัยยิ่งนัก

ท่านวิณฑุสฤาษีกล่าวว่า “มหาบพิตร เหตุต่าง ๆ ที่ผ่านมาเราแก้ไขมิได้ ขอมหาบพิตรให้เริ่มต้นใหม่ หากพระองค์ปรารถนาให้ข้าฯพระองค์อยู่ที่นี่ ขอทรงให้สัจจะว่า จะรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ หากพระองค์ทำไม่ได้ ข้าฯพระองค์ก็จะกลับอาศรมทันที”

พระเจ้านิลสิทธิ์นั้น ทรงวิตกว่า พระฤาษีจะกลับไป จึงกล่าวว่า...

“ข้าฯแต่พระอาจารย์ หม่อมฉันละอายใจยิ่งนักที่จะกล่าว สิ่งที่พระอาจารย์กล่าวมาแล้ว หม่อมฉันได้ผิดศีลทั้ง ๕ ข้อมากน้อยแล้วแต่เวลา

บัดนี้หม่อมฉันสำนึกผิด ขอโอกาสให้หม่อมฉันได้ฝึกตนใหม่ ขอพระอาจารย์ได้โปรดเป็นเนื้อนาบุญแก่หม่อมฉันด้วยเถิด”

ท่านวิณฑุสฤาษีได้ฟังดังนั้น จึงถามว่า “แล้วพระองค์จะพิสูจน์อย่างไร”พระเจ้านิลสิทธิ์กล่าวว่า..

“ความจริงแล้วในศีลทั้ง ๕ ข้อนั้น หม่อมฉันพร่องที่สุดคือ ศีลข้อ ๓ ด้วยเหตุแห่งความเจ้าชู้ ส่วนข้ออื่น ๆ หม่อมฉันรักษาได้ง่ายพระเจ้าข้าฯ ในการนี้ หม่อมฉันจะประกาศแก่สนมทั้งหลาย หากผู้ใดไม่ปรารถนาจะดำรงตำแหน่งนี้ ก็ให้สามารถลาออก หม่อมฉันจะมอบทรัพย์ส่วนหนึ่งให้ไป และหากผู้ใดต้องการมีเรือนหม่อมฉันจะสนับสนุนพระเจ้าข้าฯ ”

พระฤาษีจึงกล่าวว่า “มหาบพิตร ข้าฯพระองค์จะให้โอกาส และจะรับอาราธนาอยู่ที่นี่ ๗ วัน เพื่อให้ พระองค์รักษาศีลให้บริสุทธิ์ หากวันใดพระองค์ผิดสัจจะ ข้าฯพระองค์จะกลับทันที หากแม้ครบ ๗ วันพระองค์ทำได้จริง หม่อมฉันจะอยู่ต่ออีก ๓ เดือน”

เมื่อวิณฑุสฤาษีกล่าวจบ สร้างความปิติใจแก่พระเจ้านิลสิทธิ์อย่างยิ่ง จากนั้นพระองค์ได้ทรงประกาศการให้อิสระภาพแก่สนมทั้งหมด สร้างความยินดีแก่สนมทั้งหลาย เนื่องจากบางท่านยังมีความเป็นพรหมจรรย์อยู่ สนมหลายพันคนได้ขอพระราชทานการสมรสกับเสนาอำมาตย์บ้าง นายทหารในวังบ้าง หรือบุตรเศรษฐีบ้าง

พระเจ้านิลสิทธิ์ทรงพระราชทานน้ำพระสังข์ให้ทุกคู่ พระองค์จึงรู้สึกถึงการสละบุคคลอันเป็นที่รัก และมีความสุขมากขึ้น ที่ไม่ต้องใช้วาจาในการให้สนมเหล่านั้นไม่ขัดขืน แต่ข้อดีของพระองค์คือ การไม่บังคับ ส่วนใหญ่มักจะใช้วาจาหว่านล้อมให้นางเหล่านั้นเต็มใจ

เมื่อมีประกาศออกมา ประชาชนต่างแซ่ซ้องสรรเสริญพระเจ้านิลสิทธิ์ ทำให้พระองค์รู้สึกมีชีวิตที่มีความสุขมากขึ้น แทนที่เมื่อก่อนไม่ทรงสนใจการบ้านการเมืองมากนักปล่อยให้เสนาอำมาตย์ดูแลแทน เมื่อครบ ๗ วัน ท่านวิณฑุสฤาษีได้ต่ออีก ๓ เดือน เมื่อครบ ๓ เดือนท่านก็บอกว่าจะอยู่ต่ออีก ๑ ปี เป็นอย่างนี้ทุกปี ทำให้พระเจ้านิลสิทธิ์นั้น มีความปิติยิ่งนัก ยังมีต่อ..

 

สุทธโสมอำมาตย์นี่คุ้น ๆ นะคะพี่น้ำใส อิอิ...พอจะรู้ตัวการแระ
สงสัยเรื่องนี้จะรวมญาติพวกเพื่อนพี่น้องหมดกระทู้เสียกระมัง
รออ่านตอนต่อไปเจ้าค่ะ

 

ประวัติดวงแก้วโรจนราชาบดี และดวงแก้วศศิบุญญรัตน์ ตอน ๖ พระเจ้านิลสิทธิ์ ผู้กตัญญู(๒)..

ต่อมาพระองค์ได้ให้อำมาตย์ไปเชิญวินทมหาเศรษฐีมาพบ และตั้งตำแหน่งที่ปรึกษาของพระราชา พระองค์ทรงขอคำแนะนำเรื่องการพัฒนาบ้านเมืองให้เจริญโดยปราศจากอัตตามานะ ท่านวินทมหาเศรษฐี ได้บอกการแก้ไขต่าง ๆ เกี่ยวกับปัญหาบ้านเมือง

ไม่ช้าทรัพย์ในท้องพระคลังของพระองค์ก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยพระนิลสิทธิ์มิได้สนใจว่าจะมีมาก หรือน้อยกว่าวินทมหาเศรษฐี เมื่อถึงวันสำคัญ ๆ วินทมหาเศรษฐี และมหาเศรษฐีอื่น ๆ ก็มักจะนำทรัพย์มามอบให้พระองค์ เพื่อขอบคุณที่ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยความสงบสุขร่มเย็น

พระเจ้านิลสิทธิ์นั้น พระบิดา-พระมารดาสวรรคตตั้งแต่ทรงพระเยาว์ พระองค์ได้รับการดูแลจากสุทธโสมอำมาตย์ ทรงมีพระชนมายุเพียง ๒๕ ชันษา (นับตามมนุษย์ปัจจุบัน) ยังไม่มีพระโอรส-ธิดา เนื่องจากที่ผ่านมาไม่รักษาศีล จึงได้ปรึกษากับพระอาจารย์ วิณฑุสฤาษีได้แนะนำให้พระองค์ พระมเหสีทั้งสอง และพระสนมที่เหลือประมาณ ๑๐๐๐ กว่าองค์ รักษาอุโบสถศีล ท่านได้ทำพิธีขอพระโอรส-ธิดาจากท้าวสักกเทวราช ปรากฏว่า มีเพียงพระมเหสีทั้งสองพระองค์เท่านั้น ทรงพระครรภ์

กาลต่อมาได้พระนางศีลจาริณี ทรงประสูติพระโอรส พระนามว่า “เจ้าชายโขมพัตร” และพระนางจินตปาละ พระมเหสีองค์ที่ ๒ ทรงประสูติพระธิดา นามว่า “จินตมณี” ทั้งสองพระองค์เกิดเวลาใกล้เคียงกัน

สร้างความปิติยินดีแก่ประชาชนทั้งหลาย พระเจ้านิลสิทธิ์ทรงเห็นคุณของวินทมหาเศรษฐีได้เป็นผู้นำความมีสัมมาทิฐิ และเป็นแบบอย่างที่ดีสู่พระองค์ ทรงได้ยกให้วินทมหาเศรษฐี เป็นพระบิดาของพระองค์ ทั้ง ๆ ที่มีอายุห่างกันไม่กี่ปี ทุกวันสำคัญของบ้านเมืองพระองค์ พระมเหสีทั้งสอง และพระโอรส-ธิดา ทรงนำเครื่องบรรณาการณ์ทั้งหลายไปมอบแด่วินทมหาเศรษฐี เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ

และทุก ๆ คืนจะไปพระองค์ พระมเหสีทั้งสอง จะฟังธรรมจากวิณฑุสฤาษีมิได้ขาด และได้อุปัฏฐากพระฤาษีด้วยพระองค์เอง ทรงปัดกวาดเช็ดถูอาศรมพระฤาษี หรือการซักผ้านุ่งผ้าห่มของพระฤาษีด้วยความปิติสุข ความดีนี้ทำให้ประชาชนต่างแซ่ซ้องสรรเสริญว่า พระเจ้านิลสิทธิ์เป็นผู้เปี่ยมด้วยความกตัญญูนับแต่นั้นมา

เมื่อพระราชา และประชาชนต่างมีศีล ๕ บริสุทธิ์ ทำให้ประชาชนมีความอยู่ดีกินดี ค้าขายได้กำไรงาม ไม่มีผู้ยากจน วินทมหาเศรษฐีได้ ขอให้พระเจ้านิลสิทธิ์ตั้งโรงทานในเมืองนี้ ๔ แห่ง ทางประตูเข้า-ออก โดยแยกมีที่พักคนเดินทาง คนป่วย เด็กและคนชราใกล้ประตูเมืองแต่ละแห่ง ทำให้ผู้มาทำการค้าสะดวกสบายมีที่พัก โดยใช้พระราชทรัพย์ส่วนพระองค์จัดการ และให้พระนางจินตปาละ พระมเหสีที่ ๒ คอยดูแล ส่วนเรื่องในพระราชวัง พระนางศีลจาริณีทรงดูแล ทำให้การบ้านเมืองมีความเจริญรุ่งเรือง ยังมีต่อ..

 

วันนี้ 17/1/56 พีตา และ น้องข้าวโอ๊ต ร่วมบุญถวายดวงแก้ว 70 บาท ค่ะ


ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

จันทรกาล

 

ขอร่วมบุญถวายดวงแก้วด้วย250บาทค่ะ
ขออนุโมทนากับคุณNakraksa. และคณะทุกๆท่านด้วยค่ะ

 

สายตาซุกซนจริง จริง ภาพเล็กขนาดนี้ยังเห็นความสวยงาม หนึ่งเดียว
ในโลกนะจ๊ะ เพราะคุณน้ำฝน เธอ Design เองจ้า

เก่งจริงนะ ว่างๆขอยืมตัวมาเป็น แม่นางกวัก แถวนี้หน่อยนะจ๊ะ...น้องหญิง

 

ผมและคุณแม่ขอร่วมบุญถวายดวงแก้วมณีนัยนาสุทธาทิพย์ ขนาด ๓๐ kg.
แด่หลวงตาวัชรชัย วัดเขาวงถ้ำนารายณ์ จ.สระบุรี จำนวน ๑๐๐ บาท โอนเงินแล้ววันนี้ เวลา ๑๙.๔๖ น. ขอโมทนาอย่างสูงครับ

 

พี่หญิงขา...หนูมั่วเอาน่ะ แถมมั่วไม่ถูกซะด้วย
นึกว่าเป็นอีกคน แต่ก็ดันเป็นอีกคน เก่งตรงไหนคะ?
แต่ศิริจันทรากับท่านวินทเศรษฐีนี่เดาถูกค่ะ คิคิคิ



ส่วนนางกวักความสามารถไม่ถึงค่ะ
เป็นได้แค่นาง "ควัก" ไหปลาร้า อิอิ

ขอเฉลยคนเดียวแบบไม่มีใครขอ พระธิดาจินตมณีนั่นน่ะ...หนูเอง แฮ่

 

ดีใจค่ะที่น้องน้ำตาลชอบพานรองดวงแก้วนี้ พี่ชอบอะไรที่เป็นแก้วใสๆ ก็เลยคิดว่าแก้วเจียระนัยน่าจะเหมาะที่สุดกับดวงแก้วคู่นี้ค่ะ ^_^