คือผมไม่รู้ถูกหัวข้อไหมแต่ช่วยอ่านทีเถอะ

ผมขอขอบพระคุณครับที่ทุกคนช่วยเป็นกำลังใจตอนนี้พอสงบละครับส่วนบุญที่อุทิศให้ผมผมขอน้อมรับครับ สาธุ สาธุ สาธุ พอดีตอนเครีย ๆ ผมแต่งกลอนมาบทหนึ่งครับอาจไม่ดีพอนะครับแต่ขอโชว์หน่อยนะครับ
พระพุทธเจ้าเปรียบบัวไว้4เหล่า
แล้วตัวเราเปรียบเป็นเช่นดอกไหน
คงดอก 2 3 4 รองลงไป
เหตุอันใดมิเป็นเช่นดอก 1 เอย
ผมจะใช้กลอนี้ของผมลองสู้ดูอีกซักทีครับทำเท่าที่จะไหวไปเท่าที่จะถึงครับขอบขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจขอสู้จนหมดแรง
และขอโทษที่มารบกวนไว้นะครับผมแค่อยากระบายอยากได้ที่ปรึกษาบ้างแบบชีวิตผมนอกจากพ่อผมไม่เหลือใครปรึกษาละครับเพราะพอผมพิการเพื่อนก็เริ่มถอยญาติๆก็เชื่อทางพี่สาวอย่างเดียวชีวิตจึงเหมือนเดินคนเดียวเลยหาที่ระบายมั่งนะครับ

ขอขอบพระคุณทุกท่านจากใจจริงครับ

 

คนโกรธมีผิวพรรณทราม ย่อมนอนเป็นทุกข์ ถือเอาสิ่งที่เป็น
ประโยชน์แล้ว กลับปฏิบัติสิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ ทำ
ปาณาติบาตด้วยกายและวาจา ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์ ผู้
มัวเมาเพราะความโกรธ ย่อมถึงความไม่มียศ ญาติมิตร
และสหาย ย่อมเว้นคนโกรธเสียห่างไกล คนผู้โกรธย่อมไม่
รู้จักความเจริญ ทำจิตให้กำเริบ ภัยที่เกิดมาจากภายในนั้น
คนผู้โกรธย่อมไม่รู้สึก คนโกรธย่อมไม่รู้อรรถ ไม่เห็นธรรม
ความโกรธย่อมครอบงำนรชนในขณะใด ความมืดตื้อย่อมมี
ในขณะนั้น คนผู้โกรธย่อมก่อกรรมที่ทำได้ยากเหมือนทำได้
ง่าย ภายหลังเมื่อหายโกรธแล้ว เขาย่อมเดือดร้อนเหมือน
ถูกไฟไหม้ คนผู้โกรธย่อมแสดงความเก้อยากก่อน เหมือน
ไฟแสดงควันก่อน ในกาลใด ความโกรธเกิดขึ้น คนย่อม
โกรธ ในกาลนั้น คนนั้นไม่มีหิริ ไม่มีโอตตัปปะ และไม่
มีความเคารพ คนที่ถูกความโกรธครอบงำย่อมไม่มีความ
สว่างแม้แต่น้อยเลย กรรมใดยังห่างไกลจากธรรม อันให้
เกิดความเดือดร้อน เราจักบอกกรรมเหล่านั้น เธอทั้งหลาย
จงฟังธรรมนั้นไปตามลำดับ คนโกรธฆ่าบิดาก็ได้ ฆ่ามารดา
ของตนก็ได้ ฆ่าพระขีณาสพก็ได้ ฆ่าปุถุชนก็ได้ ลูกที่
มารดาเลี้ยงไว้จนได้ลืมตาดูโลกนี้ ลูกเช่นนั้นกิเลสหยาบช้า
โกรธขึ้นมาย่อมฆ่าแม้มารดานั้นผู้ให้ชีวิตความเป็นอยู่ได้ จริง
อยู่ สัตว์เหล่านั้นมีตนเป็นเครื่องเปรียบเทียบ เพราะตนเป็น
ที่รักอย่างยิ่ง คนโกรธหมกมุ่นในรูปต่างๆ ย่อมฆ่าตัวเอง
ได้เพราะเหตุต่างๆ ย่อมฆ่าตัวเองด้วยดาบบ้าง กินยาพิษ
บ้าง เอาเชือกผูกคอตายบ้าง โดดเขาตายบ้าง คนเหล่านั้น
เมื่อกระทำกรรมอันมีแต่ความเสื่อมและทำลายตนก็ไม่รู้สึก
ความเสื่อมเกิดแต่ความโกรธ ตามที่กล่าวมานี้ เป็นบ่วงของ
มัจจุราช มีถ้ำเป็นที่อยู่อาศัย บุคคลผู้มักโกรธ มีการฝึกตน
คือมีปัญญา ความเพียรและสัมมาทิฐิ พึงตัดความโกรธนั้น
ขาดได้ บัณฑิตพึงตัดอกุศลธรรมแต่ละอย่างเสียให้ขาด พึง
ศึกษาในธรรมเหมือนอย่างนั้น เธอทั้งหลายปรารถนาอยู่ว่า
ขอความเป็นผู้เก้อ ยากอย่าได้มีแก่เราทั้งหลาย เธอทั้งหลาย
เป็นผู้ปราศจากความโกรธ ไม่มีความคับแค้นใจ ปราศจาก
ความโลภ ไม่มีความริษยา ฝึกฝนตนแล้ว ละความโกรธได้
เป็นผู้ไม่มีอาสวะ จักปรินิพพาน ฯ

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๓

 

จริงๆแล้ว คุณก็รู้พอสมควร มีทั้งคนให้กำลังใจ มีคนบอกมามากมายแล้ว คุณรู้แล้ว คุณทำใจของคุณ นั่นแหละให้เบาบางลง อารมย์ต่างๆ มันจะค่อยๆลดลงไปตามลำดับของมันเอง คุณก็ทำดีแล้วนี่ ทุกคน ล้วนทำกรรม มาทั้งดีและชั่ว ในอดีดชาติ และชาติปัจจุบัน ไม่มีใรมาทำให้เราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ได้ นอกจากตัวเราเอง ทั้งนั้น ไม่ว่าชั่วหรือดี คนอื่นไม่สามารถ ให้เราไปนรก สวรรค์ได้ สิ่งไหนดี คุณก็นำสิ่งเหล่านั้น ไปปพิฤปฏิบัติ ให้เหมาะสม มันไม่มีใครดีพร้อมไปทุกอย่างหรอกครับ จงดูคนที่เขา เป็นยิ่งกว่าเรา ทุกข์ยิ่งกว่าเรา และดูคนที่ เขาดีกว่าเพราะอะไรแล้วนำสิ่งเหล่านั้น มาเป็อุทาหรณ์ เตือนใจเรา


เกิดเป็นคนถึงจะพิการ แต่ก็ยังดีกว่า สัตว์ หลายเท่านัก ยังมีโอกาศทำความดีได้มากกว่ามากเลยครับ แดนนี้เป็นแดนเลือก จะไปไหน เป็นอะไร สามารถ เลือกเดินได้ บุญไม่สร้างบารมีก็ไม่เกิด สร้างบารมี บุญจึงเกิด ทำบ่อยๆเดียวบุญก็ให้ผลเอง ไม่ช้าก็เร็ว ผมได้รับมาในชาตินี้ ทั้งดีและชั่ว บุญและบาป ถ้าอธิบายให้จบ ๓ วัน ๓ คืนมันไม่จบหรอกครับ คุณลองดูสัตว์ที่ใกล้คน หมา จะกินเปรี้ยวหวานมันเค็ม อยากกินอะไร มันก็พูดไม่ได้ ป่วยไข้ไม่สบาย ก็บอกไม่ได้ คนไม่พอใจ ส่วนใหญ่ ก็ดุด่า ใช้ตีนเตะถีบ ไม้ตีบ้าง ส่วนตัวที่มีบุญน้อย กินก็อดๆอยากๆ ไอ้ที่บุญกรรมเบาลง เจ้าของถึงจะเอาอกเอาใจ ดีขึ้นมาหน่อย ถ้าไปเป็นสัตว์นรก เปรต อสูรกาย หนักกว่านี้อีก นับล้านๆเท่า

เรามีบุญแล้วที่ได้เกิดมาเป็นคน นี่แค่เศษ เสี้ยวของกรรมเท่านั้น ที่ให้ผลต่อเรา ผมเองมาจากศูนย์ กว่าจะมีโอกาศ ได้แบบทุกวันนี้ ทำบุญ ก็เคยทำตั้งแต่ ๑บาท ๕-๑๐-๒๐ -๕๐- ๑๐๐ จนถึงทุกวันนี้ จนเป็นหมื่น ถึงแสน มากๆนี้นานๆทีนะไม่บ่อยนัก ผมทำงานหนักๆมาแล้ว ๑๐๐ กว่าชนิด ทุกวันนี้เบาๆ แต่ก็ต้องใช้กำลังใจสูงขึ้น ในร่างกายของผม ทุกเส้นรูขุมขน มันยึดรัดรึงตรึงตา ไปหมด ปวดทุกลมหายใจเข้าออก ความดันต่ำ ก็ขึ้นสูง ความดันสูง ก็ขึ้นสูง อากาศร้อนมากๆ ความดันจะขึ้น แต่ถ้าเราทำใจของเราให้เป้นสุขชั่วคราว มันจะระงับเวทนาได้พอสมควร ต่ออัถภาพ หรือฟังธรรม สนธนาธรรม อยู่ที่จิตของเรามีสมาธิแค่ไหน (ในเมื่อเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ) เราก็ใช้ใจยอมรับกฎของกรรมสิครับถึงจะทำได้ไม่ง่ายนัก ค่อยๆทำไป เดี๋ยวมันก็ยอมรับบ้างไม่รับบ้าง มันจะค่อยๆเบาไปเองแหละครับ ยิ่งเราดันทุรัง กรรมมันก็ยิ่งแรง ยิ่งผู้มีคุร ต่อเราแล้ว เป็นบุพการีด้วย หนี้ได้ ก็หนีชั่วคราว ออกห่างชั่วคราว

ถึงเราจะถูกก็ตาม เราย่อมเป้นผู้ผิดเสมอ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ เพราะท่านเป็นผู้ให้กำเนิดเรามา เถียงก็เป็นธรรมดา แต่อย่าให้หนักยังว่า ที่คุณพูดมา แค่เถียงพ่อแม่ ก็ทำกินไม่ค่อยขึ้นแล้ว ถ้าด่าก็หนักเลยครับ ถ้าฆ่า ก็ยังที่คุณว่ามา ใช้กรรมหมดเมื่อไหร่ ในนรก พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ไม่รู้ กี่ร้อยพระองค์ ผมว่าพ่อของคุณ พี่ของคุณ แช่งชักหักกระดูก ด่าจนของลับ ในตัวไม่มีเหลือหรือยังถ้ายัง มันเรื่องจิ๊บๆเท่านั้น แต่ก็นั่นแหละของใครของมันครับ เอากำลังใจช่วยให้คุณโชคดีมีกำลังสติ มีความสามารถ ผ่านอุปสรรคต่างๆไปได้ครับ คนอื่นเขา ยิ่งกว่าคุณยังมีอีกเยอะครับ ของคุณมันยังไม่เท่าไหร่เอง จะท้อไปทำอะไร ยังไม่ทันไปนอน กินข้าวแกงในคุกเลย ไปนออยู่ในถ้ำ อยู่คนเดียว แค่คนที่เขาไปปฏิบัติ บางคน ท่านยังเอาชีวิตเข้าแรกเลย ถ้าธรรมเบื้องสูงด้วย ไม่ต้องพูดถึงแล้ว ฆ่าคนหมดทั้งโลก ยังสู้ท่านไม่ ได้ขี่เล็บเลย

 

ได้อ่านความเห็นหลายๆท่านที่ให้กำลังใจและเตือนสติให้ทำบุญสร้างกุศลแล้วก็น่ายินดีและโมทนากับน้ำใจอันดีงามของแต่ละท่านยิ่งนัก....ส่วนตัวกระผมเองเห็นว่า จขกท. นี้ ต้องละชั่วให้ได้เสียก่อน คือ หยุดคิดชั่ว ทั้ง2ข้อ คุณพิการทางกายแล้ว ก็ขออย่าให้ใจมันพิการอีก หากยังคงคิดชั่วแล้ว ทำบุญทำดีเพียงใดเมื่อไรมันจะให้ผล...ปัญหาที่แท้จริงของคุณนั้นคือ เรื่องเงิน วันนี้คุณลองถูกรางวัลที่ 2 หรือมีเงินสัก 1-2 ล้านบาทสิครับ แล้วแจกเงินพ่อ พี่ๆ คนละสัก 1-2 แสนบาท ผมรับประกันว่าเขารักคุณหมดทุกคน พูดดีกับคุณหมดทุกคน คุณว่าจริงไหม? ปัญหาแบบนี้เลยไม่อยากไปพูดถึงเรื่องบุญเรื่องบาปมากนัก เพราะแต่ละท่านข้างต้นก็หยิบยกมาอ้างอิงเอาให้ได้อ่านมากพอแล้ว...ถ้าคุณยังเข้าเนตได้ ยังมีคอมพิวเตอร์ใช้ ก็ยังดีกว่าอีกหลายๆคนนะครับ ทำไมไม่ลองหาช่องทางประกอบอาชีพหารายได้ คุณมีรายได้จุนเจือครอบครัวแล้ว คุณก็จะเป็นที่รักของเขาทั้งหลายเองนั่นแหละ

 

ดีใจมากที่ได้เห็นความตั้งใจเช่นนี้ครับ ขออนุโมทนาครับ

คงต้องกล่าวว่าชุมชนที่นี้ขอขอบคุณที่ท่านpsjr2เข้ามาแสดงตนในที่นี้ อันเป็นปัจจัยอุปการะให้เกิดกุศลจิตสารพัดรูปแบบ ดังที่ปรากฏให้เห็น น่าชื่นชมโสมนัสที่ท่านเหล่านั้นเกิดจิตกรุณาตั้งขึ้นฉับพลัน จึงเข้ามาชี้แนวทางที่ถูกควร ..

ท่านpsjr2 พึงทราบว่า ท่านมิได้อยู่โดดเดี่ยวเลย ..เมื่อใดท่านpsjr2รู้สึกเหมือนโดดเดี่ยวหรือไม่มีใครสนใจ ท่านพึงเข้ามาระบายในที่นี้เถิด เพราะนั่นจะเป็นปัจจัยแก่กุศลจิตของคนจำนวนไม่น้อย แม้ธารณชนอื่นๆก็ย่อมได้ประโยชน์จากเรื่องราวของท่านและธรมทานของผู้ที่มาแสดงไว้..เหล่านี้ล้วนเกื้อกูลและมีประโยชน์ทั้งสิ้น..

...ใคร่ขอมุทิตากับท่านpsjr2โดยเฉพาะในการสดับศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้าอย่างยิ่งท่านพึงทราบความมีบุญอันยิ่งของตนที่คนพันล้านทั่วโลกไม่มีเถิด เพราะการมีศรัทธาถึงกับเงี่ยโสตลงสดับพระธรรมของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะเป็นไปเพื่อความเข้าถึงฐานะของบัวดอกที่๑ได้ ในกาลใดกาลหนึ่งนั่นเทียว...

ท่านอาจจะเป็นคนพิการทางกาย แต่ใจของท่านนั้นไม่ได้พิการเลยแม้แต่น้อยท่านเป็นอภิชาตบุตร จิตใจท่านประเสริฐกว่าคนร่างกายสมบูรณ์นับไม่ถ้วนบนโลกนี้ ขอให้ภูมิใจปลื้มใจในสิ่งดีเลิศในตนเถิดครับแม้อาหารที่ใครๆนำมาเลี้ยงดูท่านก็ไม่สูญเปล่า เพราะการทำบุญแก่ผู่ที่มีธรรมนั้นย่อมมีอานิสงค์ไพบูลย์ยิ่ง...

ท่านpsjr2 เมื่อจะตอบแทนคุณบิดาให้ยิ่งขึ้น ท่านอาจลองอ่านหรือคุยกับพ่อเรื่องธรรมะบ้าง บางทีท่านจะได้โอกาสสั่งสมอุปนิสสัยเพื่อความมีศรัทธาตั้งมั่นในพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ได้ในอนาคต..แต่หากฝืนทวนเกินไป เมื่อท่านไม่รับเอา ท่านpsjr2 พึงปล่อนวางไว้ในอุเบกขาว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของเฉพาะตนจริงๆ...ใครไม่อาจช่วยใครอื่นได้จริง..ตนเท่านั้นจึงช่วยตนได้ ดังนี้..

ขอส่งกำลังใจมาสนับสนุนท่านpsjr2ให้ผ่านพ้นวิบากเลวร้ายทั้งปวงด้วยดี โดยเร็วครับ..


ขออนุญาต เสนอกลอนที่ได้ฐานจากที่ท่าน แต่งไว้ดังนี้ครับ

พระพุทธเจ้าเปรียบบัวไว้4เหล่า
แม้ตัวเราย่อมคือ๑ใน๓หนา
เพราะใจมุ่งมั่นธรรมพระศาสดา
นี้ย่อมพาให้ตนพ้นภัยเอย..

 

มีคำแนะนำดีๆ เยอะแล้ว งั้นขอส่งกำลังใจให้นะคะ

ฝากอีกอย่างนึงค่ะ... ถ้ามีปัญหา อย่าใจเร็วนะคะ... บุญรักษาค่ะ

 

ท่าน ddman กล่าวได้ดียิ่ง ขออนุโมทนาครับ สาธุ

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

ทุกคนเกิดมาต้องมีวิบากกรรมกันทุกคนคะ เพียงแต่วิบากกรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ขอเอาใจช่วยอีกคนนะคะ สู้ สู้คะ

 

มาส่งกำลังใจให้อีกแรงนะคะ...

มีปัญหาอะไรก็พยายามคิดบวกไว้นะคะ ถ้าผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ เหมือนประมาณว่า,,มารไม่มีบารมีไม่เกิด,,
เมื่อไม่มีเหตุย่อมไม่มีผล เช่น เมื่อเราทำดี เหมือนเวลาชาวนาทำนา ก็ยังต้องใช้เวลาในการรอเก็บเกี่ยว ก่อนจะไปถึงช่วงเก็บเกี่ยวก็ต้องอดทนสู้แดดสู้ฝนค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆไถค่อยๆหว่าน ระหว่างนี้ก็ต้องดูแลใส่ปุ๋ย คอยระมัดระวังวัชพืช แมลง สัตว์ต่างๆที่จะมาทำลาย เมื่อดูแลดี ผลผลิตย่อมออกมาดี แม้บางครั้งน้ำจะท่วม ฝนจะแล้ง ต่อเมื่อฝนฟ้าเป็นใจข้าวที่ได้ก็จะผลิดอกออกผลที่งอกงามแน่นอน ความดีที่เราอุตสาหะบำเพ็ญมาสักวันย่อมส่งผลแน่นอน

ที่ยกตัวอย่างนี้เพื่อจะเป็นกำลังให้ว่า การที่เราจะสร้างบารมี สร้างความดีได้นั้น ถึงจะมีอุปสรรคหนักหนาสาหัสเพียงใดก็จงอย่าย่อท้อ เราทำดี แม้คนอื่นมองไม่เห็น แต่เทวดาฟ้าดินท่านย่อมเห็นแน่นอนค่ะ

หากเป็นกรรมเก่าที่คุณเคยไปทำพวกเขาไว้ก็ยอมรับผลกรรมนั้นเถอะค่ะ อย่าท้อแท้สิ้นหวังกับชีวิตเลย คนเรามีไม่มากหรอกค่ะที่จะมีอายุเกิน100ปี พวกเราอยู่ไม่กี่เดือนกี่ปีเดี๋ยวก็ตายจากกันแล้ว แต่ถ้าเราไปทำความชั่ว ผลกรรมชั่วก็ย่อมตามสนอง แต่หากเราไปใช้กรรมในโลกแห่งวิญญาณ เหมือนที่เรากำลังได้รับอยู่ตอนนี้ก็เนื่องจากกรรมเก่ามาส่งผล แต่ถ้ามองในธรรมะก็ต้องขอบคุณโรคภัย ขอบคุณพ่อ พี่สาว เพื่อนๆ ที่ทำให้รู้คุณค่าของสัจธรรมแห่งชีวิต

-เพื่อนที่หนีหายไปนั้นยังดีกว่ามีเพื่อนเยอะแต่เป็นเพื่อนกิน

-ขอบคุณพี่สาว ที่ทำให้คุณได้ใช้หนี้เก่าเขาคืนแล้ว( คิดในแง่ดี บางทีคุณเคยไปเอาของเขามา1ล้านแต่เขาเอาคืนแค่1หมื่น แล้วหายกัน ถือว่าดีแล้ว)

-ขอบคุณโรคภัย ที่ทำให้คุณไม่ประมาทในชีวิต

หากชีวิตคุณดีทุกอย่าง คุณอาจจะไม่หันหน้าเข้าหาทางธรรมก็ได้

หากทำชั่ว ลองดูเวลาในโลกวิญญาณ นานยิ่งกว่าโลกมนุษย์เป็นไหนๆ

๑) สัญชีวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เหล่าสัตว์ไม่มีวันตาย" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๕oo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,ooo,ooo ปี และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑,๖๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๒) กาฬสุตตมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เหล่าสัตว์ถูกนายนิรยบาลทำกรรมกรจองจำไว้ด้วยด้ายเหล็กดำ" (กาฬะ แปลว่า ดำ สุตตะ แปลว่า เชือก) เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๓๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๓ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑๒,๙๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๓) สังฆาตะมหานรก หมายถึง "มหานรกบดขยี้สัตว์" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๒,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๑๔๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๑๔ โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑o๓,๖๘o,ooo ล้านปีมนุษย์

๔) โรรุวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๔,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๕๗๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๕๗ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๘๓๑,o๔o,ooo ล้านปีมนุษย์

๕) มหาโรรุวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้เหลือประมาณ" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๘,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๒,๓o๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๒๓o โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๖,๖๓๕,๕๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๖) ตาปนมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อน; "ตาปนะ" มีความหมายคล้ายกับคำว่า "ตาปสะ" แปลว่า ปิ้งหรือย่าง" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑๖,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,๒๑๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๙๒๑ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๕๓,o๘๔,๑๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๗) มหาตาปนมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อนเหลือประมาณ" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "ครึ่งอันตรกัป" ของมนุษย์

๘) อเวจีมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ปราศจากคลื่นแห่งความสุข" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "๑ อันตรกัป" ของมนุษย์

สำหรับ อายตนะโลกันต์/โลกันตร์ อันอยู่ถัดไปเบื้องล่างของภพ ๓ นั้น สัตว์โลกันต์/โลกันตร์จะมีเกณฑ์อายุเฉลี่ยโดยประมาณ ๑ พุทธันดร ดังนี้


http://ghost.osk119.net/forum/index.php?topic=147.0

 

มีคนแนะนำและให้ความรู้เยอะและผมเลยขอตอบด้วยทางพระพุทธศาสนานะครับ

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในทำนองว่า "เมื่อการให้ผลบุญบาปที่เราได้กระทำลงไปแล้วสลับซับซ้อนถึงขนาดนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะมีผู้รู้แจ้งแทงตลอดในเรื่องของบุญบาป และการให้ผลของมัน แม้แต่สาวกผู้ทรงอภิญญาแก่กล้า และมีทิพยจักษุญาณที่เชี่ยวชาญก็ยังไม่สามารถอธิบายหรือพยากรณ์กรรมให้ผู้ใดได้อย่างถูกต้องแจ่มแจ้ง จะมีก็แต่เพียงพระพุทธเจ้าผู้เดียวเท่านั้น ที่สามารถรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างแจ่มแจ้ง....."

ไม่มีใครเกิดมา Perfect หรอกครับ คนที่เราเห็นสุดยอดแค่ไหนล้วนมีข้อบกพร่องหมด ผมสอบตำรวจติดแต่เป็นไม่ได้เพราะเป็นโรคลมชัก ร่วมกิจกรรมไม่ได้ เขาไม่ให้ บ้านก็แย่ พ่อแม่ก็ไม่สบาย แต่ผมชอบทำบุญ เพราะรู้ว่าซักวันต้องได้รับผมบุญไม่ว่าภพนี้หรือภพหน้าครับ

 

คุณต้องทำตัวเป็นสีทนได้ครับ ไม่หวั่นแม้วันมามาก
อย่างผมมีโรคประจำตัวตั้งแต่เกิด เป็นลุกคนสุดท้อง ทำงานหนักไม่ค่อยได้ตอนเด็ก ผมกินยาแทนข้าวเลยละ ผมพยายามชนะตนเองตอนโตขึ้น ผมสมัครเรียน รักษาดินแดน(รด.) เพื่อให้พ่อผมไม่ดูว่าเป็นคนอ่อนแอ เราทำเต็มที่ก็ไม่วายร่างกายไม่สมบูรณ์จนโต
พ่อผมเกลียดผมมาก(ผมคิดแบบนั้น) ณ ปัจจุบัน ผมทำงานไม่บ่นสักคำจนพ่อผมเห็นว่าทำเต็มที่แล้ว พ่อก็ดีกับผมจนทุกวันนี้

 

อ่านเรื่องของคุณแล้วก็อีกหลายคน มนุษย์เรานี่ต่างกรรมต่างวาระกันจริงๆเลยนะ ผลัดกันขึ้นผลัดกันลง ทุกข์กันไปคนละแบบ คนละเวลา ขึ้นอยู่กับกรรมที่เคยทำเอาไว้ และจะให้ผลเมื่อไรก็ไม่มีใครรู้ เราต่างอยู่กันด้วยความไม่รู้ อยู่ในโลกที่หาความแน่นอนไม่ได้ และก็ไม่รู้ว่าใครจะเป็นรายต่อไป

เมื่อชาติที่แล้วพี่สาวคุณได้ตั๋วในการแก้แค้นคุณมาหนึ่งใบ แล้วเค้า็ก็ใช้สิทธิตามที่เค้าได้รับ ตอนนี้คุณก็ได้ตั๋วหนึ่งใบในการแก้แค้นเค้าในอนาคต มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเก็บตั๋วนั้นไว้เพื่อใช้สิทธิ์เมื่อถึงเวลา หรือคุณจะถวายสิทธิ์ในการแก้แค้นนั้นเป็นอภัยทาน แล้วการผลัดกันแก้แค้นของคุณสองคนก็ยุติลง

ในเมื่อสิ่งที่เราทำไว้เรายังได้รับ สิ่งที่คนอื่นทำไว้เค้าก็ต้องได้รับเหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อเราได้สิทธิ์ที่จะแก้แค้นเอาคืนเราจะใช้สิทธิ์นั้นหรือเปล่า

 

จงใจสติพิจารณาถึงสิ่งที่เกิด น้อมนำเข้าสู่ธรรมะ ผมเคยอ่านประวัติแม่จันทรา ท่านนะถึงกับใกล้ความตาย ได้รับความทุกข์อย่างมาก ท่านพลิกชะตาโดยกำหนดจิตมุ่งมั่นใน คำภาวนามีสติในธรรม สุดท้ายท่านก็พ้นจากทุกข์ แม้จะยังไม่หมดแต่ก็คงอีกไม่นาน ท่านเองก็เหมือนกันจงนำความทุกข์ของท่านมาพิจารณาถึงสาเหตุแห่งทุกข์ การคงอยู่ และวิธีการดับทุกข์ อย่างมีสติ คิดว่าท่านจะพบทางออกในไม่ช้า ขอเป็นกำลังใจ ขอบารมีหลวงปู่ดู่ จงบันดานให้พ้นจากทุกข์ภัย ให้ท่านพบแต่สิ่งดี ดี ด้วยเทอญ

 

มีคนหลายคนบนโลก อยากฆ่าตัวตายเพราะทนกับสภาพความทุกข์ไม่ไหว ทั้งๆที่รู้ว่าบาป

ฆ่าตัวตาย เป็นการทำร้ายตนเอง คนรอบข้างก็ทำร้ายใจเรามากแล้ว ทำไมตัวเองต้องไปซ้ำใจซ้ำกายตัวเองด้วย โลกนี้ไม่มีใครรักเรา แต่ทำไมเราต้องไม่รักตัวเองด้วย ตัวเราเองน่าสงสารจะแย่อยู่แล้ว ทุกข์ใจจะแย่อยู่แล้ว เราไม่รัก ไม่สงสารตัวเองหรอ อย่าปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับทุกข์อยู่เลย
หยุดซ้ำเติมตัวเองแล้วมาช่วยเหลือตัวเองเถอะคะ

แสวงหาบุญกุศล มาให้ตนเองเถิด เริ่มด้วยการช่วยเหลือจิตตัวเองก่อน เอาใจไปอยู่กับพระธรรมซะ อย่าไปอยู่กับตัวบุคคลหรือใครๆเลย ค่อยๆเริ่มรักษาศีล ศึกษา ปฏิบัติธรรม
ถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึก พ่อแม่พี่น้องเป็นเพียงสมมติมาให้เป็นเท่านั้น กรรมเขาจัดสรรมาตามกรรม เราต้องรักษาจิตเราให้ได้ พยายามอย่ารับอย่าเอาความทุกข์เข้ามา เราต้องปกป้องจิตตัวเองค่ะ ไม่มีใครมาปกป้องแทนเราได้หรอก

ไม่ต้องคิดอะไรมากอีกแล้วค่ะ ทำใจสบายๆอยู่สร้างบุญบารมีไปวันๆค่ะ

ดีมากนะคะได้ดูแลคุณพ่อกับมือตอนท่านเจ็บไข้ได้ป่วย ถือเป็นกตัญญูได้กุศลมากๆนะคะ ดิฉันขออนุโมทนาบุญด้วย

 

ขอตอบไม่เหมือนคนอื่นนะ เงินหมื่นน่ะคุณให้พี่คุณยืมไปเถอะ บอกเขาว่าคุณจะเอาไปหาหมอ ถ้าเขาไม่ให้ก็ปล่อยเขาไป เขาคงจำเป็นต้องใช้ คิดในทางที่ดีสิว่าขนาดเรายังมีเงินให้พี่เรายืมเลย(ภูมิใจกว่าไปยืมคนอื่นมาก แนวๆมีเงินให้เขาโกงดีกว่าไปโกงคนอื่น) เคยได้ยินแต่ฆ่าตัวตายหนีหนี้ แต่คุณจะฆ่าตัวตายประชดลูกหนี้ พ่อคุณเขาเข้าข้างพี่สาวเพราะขี้เกียจเห็นคุณทะเลาะกันน่ะ พี่น้องกันอยู่ด้วยกันทะเลาะกันเป็นธรรมดา ตัดกันไม่ขาดหรอกคุณเกิดมาเกี่ยวข้องกันเพราะกรรมช่วยเหลือกันน่ะถูกต้องแล้ว คุณทำทานแล้ว รักษาศีลแล้ว ฝึกภาวนาด้วย แบบฝึกหัดก็คือคนที่บ้านเรานี่แหละ เวลาทำบุญหรือแผ่เมตตาก็เผื่อให้ทุกคนในบ้านด้วย ถ้าพวกเขาไม่ได้ทำ มีความเห็นคล้ายเพื่อนที่ตอบว่า คุณต้องคิดดีนะเพราะมันเป็นมโนกรรม(สำคัญมาก) เพราะมันกำหนดวจีกรรม กายกรรม การที่คุณอยู่บ้านนี่ดีนะเพราะว่าคุณทำงานบ้านได้ ดูแลพ่อคุณได้ ฝึกที่บ้านนี่แหละ ได้บุญเยอะเลย แต่มันจะยากกว่าคนอื่นสักหน่อยก็สู้สิ

 

แค่ความคิดของคุณก็ไม่ถูกแล้วครับ การทำบุญไม่ได้ให้ผลตอบแทนในด้านวัตถุหรือภาพที่จับต้องได้ ก่อนอื่นเลยสิ่งที่คุณเป็นนั้นคือกรรม ถ้าคุณยอมรับได้ในข้อนี้แล้ว คุณต้องยอมรับได้อีกว่า กรรมคือกรรมผูกติด หรือกรรมต่อเนื่อง พ่อของคุณ หรือ พี่สาวของคุณ คือเจ้ากรรมนายเวรที่มีลมหายใจ สิ่งนี้ขอให้คุณคิดเป็นสิ่งที่ดี บางคน ตามหาเจ้ากรรมนายเวร ก็ไม่รุ้จะไปหาที่ไหน แต่นี่คุณรู้แล้วสัมผัสได้ เป็นตัวเป็นตน มีสิ่งที่คุณทำได้ อย่าโกรธท่าน ไม่ว่าจะเจอกับอะไร ขอให้ตั้งจิต สิ่งที่คุณได้เจอหรือได้โดนกระทำขอให้หลุดพ้นกันไปในชาตินี้ แต่จิตที่คุณคิดขอให้เป็นจิตที่บริสุทธิ์นะครับ ความคิดของคุณขอให้หยุดคิดเถอะครับไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคิด ขอให้คุณยอมรับความจริงแล้วแก้ในปัจจุบันให้ดีก็พอแล้ว การสวดมนต์ หรือการเปิดธรรมมะเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่คุณพร้อมทั้งกายพร้อมทั้งใจแล้วหรือยังกับการกระทำในสิ่งที่คุณบอกกล่าวมา ในเมื่อความคิดของคุณยังถามว่า ทำบุญไปเพื่ออะไร