ใครมีปัญหาอะไรในการปฏิบัติลองเข้ามาถามดู

นมัสการคะพระคุณเจ้า

 

พระคุณเจ้าหนูเป็นคนที่ขี้เกียจถ้าปล่อยให้ปฎิบัติเองแต่ถ้าหนูมีที่พึง มีครูบาอาจารย์หนูจะขยัน ความเป็นจริงหนูอยากมีครูบาอาจารย์เหมือนคนอื่นๆเขาอะคะ หนูปฎิบัติเองเลยมั่วซั่วคะแต่หนูดีใจ ที่อย่างน้อยพระคุณเจ้าโปรด ให้คำแนะนำ ต่อไปนี้ถ้าหนูปฎิบัติถ้ามีปัญหาอะไรขอพระคุณเจ้าช่วยโปรดแนะนำสอนหนูด้วยนะเจ้าคะ

 

ได้ เสมอ ที่เข้ามาที่นี่ก้เพื่อสิ่งนี้แหละ สิ่งที่ควรมีไว้อย่าทิ้งคือ อ่อนน้อม ยอมฟัง แล้วนำไปพิจารณาเอาเอง ถ้าตั้งตัวเองไว้สูง ก้เป็นเหยื่อ เป็นอาหาร ของมานะ จะบอกให้นะว่า ลำพังความคิดของตัวเราเอง มันไม่ถูกทั้งหมดหรอก มันเจือด้วยกิเลส มีแต่มันจะหลอก ซะมากกว่า แต่ว่าไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ส่วนมาก เวลาผ่านไปนานๆ ถึงจะรู้ตัว ว่า โดนหลอกนี่หว่า ประมาณนี้ แต่ถ้าไม่รู้ตัวง่าย ก้ติดอยูู่อีกนาน !!!

 

ธรรมะปฏิบัติ เพื่อความหลุดพ้น ก้คือการ ค้นหาความจริงทั้งหมด ในตัวเอง เพื่อ ทำลายอวิชชา แล้วละตัวเอง นี่แหละตรงๆ ไม่ต้อง หาที่ไหน มันอยู่ในตัวใครตัวมัน ค้นเข้า พิจารณาเข้า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตัวเองน่ะ แล้วจะเข้าใจ เอง อาจจะเป็นแค่คำว่าตัวเอง แต่ในนั้นมันมากยิ่งกว่ามากซะอีก ขอให้เพียรพยายาม ไปเรื่อยๆ อย่าหยุด ก้พอ แล้วแต่ละท่านก้จะ เข้าใจเท่าที่ ตัวเองเข้าใจได้ ด้วยตัวเอง!!!

 

รู้ ทั้งหมดในตัวเอง ก้รู้แจ้งโลก ส่วนเรื่อง อิทธิฤทธิ์น่ะ ของเด็กเล่น ปุถุชน ชาวบ้าน ทำได้เยอะแยะ แต่ละกิเลสนี่สิ น้อยมาก ถ้ายังห่วงเรื่อ อิทธิฤทธิ์ เดี๋ยวพอสมควรจะได้ ก้จะได้เอง มันก้เหมือนๆ กับเวลา ที่เราอยากได้อะไรมากมายนั่นแหละ แต่พอได้มา มันก้จะเป็นเรื่องธรรมดาไปเอง เก่าไป ก้หมดความตื่นเต้น เหมือนๆกัน ไม่ได้แตกต่างเลย แตกต่าง แค่เพียง มันได้ใจ ได้อวด ได้ ผยอง ได้ยืดอกอ้าง กิเลสดีๆนี่แหละโยมเอ้ย !!!! พอกิเลสเยอกว่ามาทับถมมัน มันก้เสื่อม นานๆไปก้เหลือแต่กิเลสนั่นแหละ ของจริงหายเกลี้ยง แต่ถ้ากิเลสเบาบางไปเรื่อยๆ ของจริง ก้จะยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แต่น้อยนักที่จะรู้ทันตัณหา ที่แทรกเข้ามาด้วย ฉะนั้นตั้งใจ ลด ละ เลิก ตัวเองนั่น สำคัญ และเป็นเป้าหมาย สูงสุดของศาสนาพุทธด้วย....

 

นมัสการพระคุณเจ้าเป็นความจริงอย่างแท้

 

พระคุณเจ้าครั้งหนึ่งหนูเคยนั่งกรรมฐานแนวมโนยิทธิ และอยู่ในช่วงฝึกกสิณน้ำไปด้วย ครั้งนั้น มโนที่เกิด มีสมเด็จพุฒาจารย์โตท่านมานั่งหน้าหนูแต่อยู่สูงกว่าศีรษะ ท่านถามหนูว่าเจ้าทำไปเพื่ออะไร ถ้าเจ้าหาคำตอบไม่เจอก็ไม่สำเร็จหรอก หนูตอบไม่ได้หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปเพื่ออะไร แต่พอออกจากสมาธิ แล้วมานั่งคิด ตอนนั้นหนูคิดว่าหนูอยากได้อิทธิฤทธิ์ มีสิ่งที่วิเศษเช่น เวลารถจะชน สามารถ ใช้พลังให้รถหยุดได้ อ่านใจคนได้ อยากมีตาทิพย์ หูทิพย์ แต่ความคิดของหนูถ้าอยู่ในโลกความเป็นจริงแล้วมันมันทำไม่ได้ เหมือนเด็กๆที่จินตนาการ ถึงแม้หนูจะคิดได้แบบนี้หนูก็ยังคงฝึกกสิณต่อไป แต่ผลของการฝึกยังคงไม่สำเร็จ จนวันหนึ่งเมื่อเร็วๆนี้ กะว่าจะไปแช่น้ำร้อนที่หินดินดาด แต่บังเอิญเจอวัดสุนันทวราราม เลยได้เข้าไปกราบพระอาจารย์มิตสุโอะตอนขากลับ ซึ่งหนูไม่รู้จักประวัติของท่านเลย แต่พอได้อ่านประวัติท่าน ทำให้เราลดระดับความอยาก กลับมาอยู่กับตัวเองมากขึ้น การรู้ทุกอิริยาบถของตัวเราเองแม้กระทั่งความคิด รู้จักความคิดของตัวเอง
แต่หนูเป็นคนขี้เกียจทำได้อะไรดีแล้วก็จะหยุด ซึ่ง แม้แต่โดนตักเตือนให้ขยันสร้างความเพียรก็ตาม ความอยากหนูมีเยอะเกินไป ทำให้การปฏิบัตของหนูไม่ก้าวหน้าจริงๆ :'''( ทั้งๆที่หนู ถ้าเปรียบระดับสมาธิก็ได้ขนิกสมาธิเท่านั้น

 

ใครๆก้อยากทำได้กันทั้งนั้น มันมีความสุขที่ได้ยิน ที่ได้พูดถึงเรื่องพิศดารนั่น แต่เชื่อเถอะ กิเลสมันจะพูดเฉพาะที่อวดและเหนือกว่าคนอื่น คนอื่นจะได้ชื่นชมอย่างนั้นอย่างนี้ แบบว่าเป็นความภูมิใจ พอหูแจ้ง ตาสว่าง รู้ซึ้งเอง มันก้จะค่อย เลิกโม้ไปเอง ส่วนเรื่องได้หรือไม่ได้ อย่าไปให้ความสำคัญมันมาก สิ่งที่เราควรคิดทบทวนคือ เราเข้าหาธรรมแล้ว ความตระหนี่ ลดลงบ้างหรือปล่าว เราให้หรือยัง ได้เสียสละบ้างรึยัง เราลดอะไรได้บ้าง ถ้าตรวจดูแล้ว มันละได้ นิดนึงก้ถือว่า ดีแล้ว ถือว่าเราได้ทำถูก ตามพระพุทธองค์ สอนไว้แล้ว นี่น่าภาคภูมิใจกว่านะ !!!

 

อืม.คุณ พระ ธรรมะ เป็นพระหรือเปล่าคับ.
.ยังไงถ้าใช่..ท่านเปลี่ยน สถานะเป็นนักบวชได้นะครับ.
เกรงว่าคนมาโพสไม่ทราบ.จะเป็นการปรามาส.แบบไม่ได้ตั้งใจครับ
หากมิใช่ขออภัยครับ..
นมัสการครับ.

 

ใช่เป็นพระ ว่าแต่ว่ามันเปลี่นยังไงล่ะ ไม่ค่อยรู้เรื่อง ใช้ยังไม่เป็นเลย ขอบคุณมาก ที่บอก

 

ผมลองส่งข้อความไปที่ผู้ดูแลห้องนี้ให้แล้วนะครับ.
.คาดว่าคงอีกซักพักจะเรียบร้อย..
นมัสการครับ..

 

ขอบคุณมาก

 

ขันติ ควรฝึกบ่อยๆ เจริญให้มาก เป็นส่วนช่วยที่สำคัญมาก ในการปฏิบัติของเรา มันทำให้เราสามารถ อดทนต่อสภาพต่างๆ ที่ใจเรายังปล่อยวางไม่ได้ ก้ให้ใช้ขันติแทน ตอนข้าพเจ้าเองยังไม่รู้ธรรมอะไร ก้ใช้ ความอดทนนี่แหละนำหน้า แม้ต่อสิ่งใดๆ ก้ตาม เราก้สามรถที่จะอยู่ได้ และอีกอย่างคือเมตตาทำบ่อยๆ ฝึกบ่อยๆให้เป็นนิสัย หลังจากที่เราอดทนแล้ว เราก้จะปล่อยวางมันได้ด้วย เมตตาธรรม นี่ภายนอก และภายใน ที่เราควรเจริญ ให้มีในใจด้วย มันจะได้ใช้จนกว่าจะสิ้นภาระ ขอท่านทั้งหลายจงเจริญในธรรม ได้รู้ความจริงอันประเสริฐ สำเร็จตามกำลังความเพียร ทุกๆท่านเทอญ

 

บุคคลผู้ศึกษาธรรม รู้ธรรม มากมาย แต่ไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์ ทั้งตนเองและบุคคลอื่น คอยแต่จะรังแก เบียดเบียน ข่มให้ผู้อื่นต่ำต้อยกว่า ไม่รู้จักให้ทาน ไม่รู้จักเสียสละ ไม่รู้จักเมตตา ไม่รู้จักช่วยเหลือเกื้อกูล ถือว่าบุคคลผู้นั้นรู้ธรรมโดยเปล่าประโยชน์ ''รู้ธรรมแต่ไม่ได้แต่ไม่ได้อยู่ใกล้ธรรมเลย" สาธุ!!!

 

เอาเข้าแล้วขอรับ
โยนคแปรว่าพม่าอยู่ในพม่า
อย่างไรเพราะเขากำลังจะเป็นหนึ่งเดียวอาเซี่ยน
บ้านพี่เมืองน้อง

ท่านพอจะแสดงได้หรือไม่อย่างไรว่าโยนิโส
โยนคอย่า่งไรขอรับ
และมีโยนกอีกยุ่งแล้วขอรับ

ขอท่านกรุณายิ่งแล้ว

 

เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์นะ ท่านมะหน่อ

 

หากท่านเป็นนักบวชช่วยกรูณาใช้คำแทนตัวให้ถูกด้วยขอรับ

 

ท่านอย่าเข้าใจเจตนาของข้าพเจ้าผิดเลย ข้าพเจ้ามิได้มาขายของ มิได้ขายยันต์ กันผี และกันปอบ แต่แค่มาปลอบๆ ชอบย้ำ ย้ำๆ ระวังกำลังเกิน เกินจนไม่เหลือตาไว้มองตัว หากแต่เจตนาเดียวกัน ท่านมะหน่อ มิได้มีคำหลอกล่อ ให้หลงเชื่อ บรรยายไปมากมายแลกกับเกือ เอาให้เสือขายกินเลี้ยงชีวิน มิได้เข่ง เบ่ง อวด สวดมั่ว งมงัว งมงาย

 

อัปมาเทนะ
หรืออัปมาเทณัง
ผมไม่เอาชีวิตแล้วผมกลัวใครหรือขอรับ
ผมไปคิดมาดีแล้ว

ตายวันไหนก็หมดเรื่องแล้ว

กลัวอย่างเดียวกลัวตายช้า
ทรมารสังขารกายที่เหลืออยู่เล่นไปวันๆเสียเวลา
ถึงเวลากลับบ้านแล้วขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ