ตามครรลองธุลีดิน(ความตายบนเส้นทางโจรสลัด..ของอดีตนักเลงบ้านนอก)

กลับมาแล้วค่าาาาา

ขอกราบสวัสดีปีใหม่ไทย ท่านเจ้าบ้าน "อ.toplus99"
"แม่ต้อย"พี่ใหญ่ของครอบครัว
และพี่ๆน้องๆในครอบครัว toplus99
ขอความสุขสวัสดีจงบังเกิดมีแก่ทุกๆท่านค่ะ

 

หอบพุงกลมๆกับบุญกลับมาฝากทุกท่านค่า

เป็นการเดินทางไปปฏิบัติธรรมอันแสนทรหด
ถูกฝึกทั้งกายทั้งใจตั้งแต่เริ่มเดินทางเลยค่า
ให้รับรู้สภาวะทางกาย รับรู้กับอารมณ์ที่เกิดขึ้นต่างๆ
ฝึกจริงแสดงจริงไม่ใช้สแตนอินด์
มารวมกลุ่มเล่าขานกันก็มีแต่เรื่อง โหด มันส์ ฮา
ตามสไตล์ฝึกแบบบ้านป่าไม่ต้องนับเวลากลางวันกลางคืน

บุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติดีมาแล้วทั้งหมด ขอยกบุญนั้นให้ทุกๆท่าน
ประสบแต่สิ่งดีๆในชีวิต พบแสงสว่างทั้งทางโลกทางธรรมนะคะ_/\_

 

บรรยากาศเยี่ยมมากครับ สัปปายะสุดๆ.... ชอบจังฮู้!
ที่ไหนครับคุณแตน?

ช่างนับเป็นคนมีวาสนาโดยแท้ อิจฉาจริง อากาศร้อนรึเปล่า!มีผีดุมั๊ย?

ถ้ามีผีดุ..เขาดุว่าไง?อยากฟังเรื่องผีดุ

 

พื้นที่ ฮ่มภะโคสีรห์ อ่ะค่า

กลางวันร้อนพอทำให้ตัวดำแต่ไม่ถึงกะทำให้ใจดำ
กลางคืนเยือกเย็นพอหนาวกาย บางครั้งสายลมพัดไปมาแรงนี๊ดเนิงพอสะท้าน
ส่วนหนาวใจจะมีอาการตอนนั่งสมาธิเดี่ยวตอนตี2ตี3กะเทียน1คู่อ่ะค่า 555+

ส่วนผีเค้าไม่ส่งเสียงดังดุนะ มาเงียบๆว่างั้นเหอะ

แต่ที่แน่ๆ อาจารย์ผู้ฝึกสอนดุกว่าม๊ากมากกกก ^^
เอ่ออ.. ออกอากาศแบบนี้ จะโดนซ่อมมั๊ยเนี่ยยยเรา น่ากลัวๆ

เด๋วมีเรื่องเล่าในลำห้วยมาฝากนะ รอบรรยากาศสลัวๆนิดนึง
คือแบบว่า ไม่มีเรื่องอะไรน่ากลัวเลยต้องใช้บรรยากาศช่วยน่ะ
แล้วจะเล่าความฮา ในการต่อสู้กับความมืดนะคะ
รอสักครู่ๆ

 

รีบมากดโมทนาเลยค่ะ เพราะรอฟังเรื่องเล่า

ดีจังนะคะคุณแตน ไปสัมผัสธรรมชาติ เราพยายามหาโอกาสอยู่ค่ะ อยากไปอยู่ถ้ำ น้ำตก และนอนบนหญ้าเขียว ๆ จังเลย คาดว่า ช่วงเดือน 10 คงมีโอกาสไป

 

ผีไม่ดุ..แสดงว่าใจดี ไม่หงุดหงิด
เลยไม่ดุ... ไม่ว่าใครให้เสียใจ
======
เล่าแซงปาดหน้าเลยดีกว่า
....ในการบวชพระครั้งแรก ในครั้งโน้นนนในสำนักสงฆ์ถ้ำมีพระ ญาติโยม
อยู่กันไม่กี่คน
tolus99 ได้แอบหลบเข้าไปฝึกหัดปฏิบัติสมาธิในถ้ำลึกมืดๆเพียงลำพังกลางดึก มีเสียงนกค้างคาว กระพรือปีกพรึบๆ บางช่วง
ยินแต่เสียงวิ๊งๆ....ในหู
กลัวๆก็กลัวจับใจ (แต่ห้าวทำซ่าไปงั้น)

..ได้แต่ถามตัวเองว่า
"...นี่กูจะกล้วบ้าอะไรว๊า ฮึ! นี่ข้าบวชเป็นพระลูกของพระพุทธเจ้า
มียูนิฟอร์ม ชุดไตรจีวรเป็นเครื่องหมายนี่ขลังสุดแล้ว ใครหรือตัวอะไร
จะมาทำอะไรเราได้...นี่ลูกพระพุทเจ้านะเว้ย! ลองดูซักตั้ง" นั่นปะไร

จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตา ดูลมหายใจแบบแสนระทึกไปเรื่อย
จนจุดเทียนขนาด 1บาท ละลายหมดไปหนึ่งเล่มเป็นนาฬิกาเทียบเวลา

" เทียนไม่หมด ข้าจะไม่ยอมลุกจากที่นี่เด็ดขาด ตายเป็นตายเฟ้ย..."

สรุปผลคือเหงื่อซึมทั่วตัว จีวรเปียกชื้น เหงื่อกาฬออกเพราะไม่สามารถประคองจิต ประคองใจให้สงบลงได้
..ยังคอยสดุ้งผวาอยู่ตลอดเวลา
..ฮ่วยกระจอกแท้ล๊าเรา!

หลังจากตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็มีอาการปวดห้ว มึนหัว ตัวร้อนวูบวาบทั้งวัน
ไม่รู้จะสอบถามใคร ว่าควรแก้ไขอาการนี้อย่างไร
พระอาจารย์ก็ติดกิจนิมนต์ต่างจังหวัด...
ซวยแหล่ว สมน้ำหน้า ซ่าไม่เข้าเรื่องตู

ผ่านไปจึงได้มาเข้าใจว่า อาการเช่นนี้เรียกว่า "การสะกดจิตตัวเอง"

เรื่องนี้เป็นนิทานสอนบางท่านให้รู้ว่า..กำลังสมาธิยังไม่แนบแน่นชำนาญพอ อย่าเพิ่งห้าวอุตริ ไปหาทำสมาธิในสถานที่ที่พึงง่ายต่อการสะดุ้งหวาดผวาได้ง่าย มิฉะนั้น

...ท่านจะปวดหัวตึ๊บ มึนขมับหรือมีอาการไข้แตก ตัวร้อนได้ง่ายๆ
ดังนั้นควรต้องศึกษาวิธีแก้ไขเอาไว้ด้วย จึงจักดี..

 

ดูๆที่เลือกบรรยากาศคล้ายๆยังกะจะไป... พักผ่อนท่องเที่ยวซะงั้นเชียวนิ

 

ยังจำไม่เคยลืมเลือน ที่เคยสัญญาเอาไว้
ว่าจะเล่าเรื่องอะไร แต่ตอนนี้ไม่ไหว ง่วงจุงเบย^^
แบบว่าแปะโป้งไว้ก่อนน๊า ภารกิจเยอะจังเลย
อาทิตย์นี้ จะทำมึนๆมาจิ้มดีดเล่าเรื่องแน่นอน
รักกันแล้วรอหน่อยนะตัวเอ๊งงง (kiss)(kiss)[Embarrass

 

พักผ่อนมาก ๆ เด้อ สุขภาพกาย และจิตเป็นสิ่งสำคัญ

เรื่องเล่า มีเวลาก็มาจิ้มดีดนะคะตามแต่เวลาอำนวย เท่าที่มาเล่าให้อ่าน ก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
supatorn, toplus99+
!!!!!!!!!!!จับตัวได้แล้ววววว ห้ามหนีนะ(deejai)chearr

 

ว๊า! มาช่วยจับไม่ทันค่ะ มัวปลีกวิเวกหลบร้อนอยู่

อากาศร้อนแบบไม่เกรงใจใครเลย เคยนึกเล่นๆ ว่า เอ..รึมีดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้นนะ
ร้อนแบบนี้ เลยแวะมาเยี่ยมมาหาพี่ๆ น้องๆ ดูว่า เค้าไปไหนมาไหนกันบ้างน๊า^_^

 

มาช่วย พี่ต้อย จับไม่ทันอ่ะ เซี๊ยะดายจัง!!
วันนี้ งานยุ่งแทบจะตลอดเลยค่า (tm-love)มึนตึ๊บ:z6

หิวมว๊ากกก เลยกินข้าวจานเดียวตัก2ครั้ง
ตามด้วยข้าวแต๋นต่อด้วยข้าวโพดแถมขนมเปียกปูนแล้วยังคอนเน่กร๊อบกรอบ
ปิดท้ายด้วยชานมปั่นหวานเย็น เอิ๊กกกกก
น้องพุงกลมของพี่ต้อยกลับมากลมกลิ้งเป็นแน่แย้วววpig_ballet (deejai)

 

คนอะไรหนอเห็นแก่ความอร่อย...!

มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นนน ไม่แบ่งกันเชียว


+++++
... มีสูตรการกินแบบฤาษีที่ว่า...กินเมื่อหิว เวลาหิวอย่ากินเยอะ

สูตรอายุยืนว่า

...กินแต่ละครั้งอย่ากินเยอะนัก แต่อาศัยกินบ่อยแทน ครั้งละนิดๆ
พอหายอยากเท่านั้น..รสชาดไม่จัด ไม่ปรุงแต่งรสจนเกินจริงนัก ใกล้เคียงแบบธรรมชาติเดิมๆ ดีที่สุด
..(อาจไม่อร่อยเท่าไร ถ้ายังไม่ชิน)

มนุษย์เราไม่มีเขี้ยว เช่นสัตว์กินเนื้อทั้งหลาย เพื่อการฉีกกินเนื้อ เช่น เสือ, สิงโต,ฉลาม ทั้งหลาย

แต่เป็นมนุษย์มีเขี้ยวสั้นๆนิดเดียวเอง... แตกต่างจากฟันของวัว ควายหรือกวาง หรือสัตว์ที่กินแต่หญ้าเป็นอาหาร

แสดงว่าโดยแท้จริงแล้ว ธรรมชาติไม่ได้สร้างให้มนุษย์เรากินเนื้อสัตว์ จนเกินไปนัก
หรือดำรงชีวิตได้โดยเบียดเบียนสิ่งมีชีวิตอื่น... สังเกตุดูนะครับ

ถ้าฝืนเกินไปน่าจะป็นโทษ...มากกว่าคุณ

หรือใครคิดเห็นว่าอย่างไร?

 

ท่านอาจารย์กล่าวได้ชอบนักแล
กินน้อย นอนน้อย ทำความเพียรให้มาก เป็นสูตรยาที่ดีเสมอ
เรามาจากธรรมชาติ เมื่อทำตัวใกล้เคียงธรรมชาติ ชีวิตก็ยาวไปตามธรรมชาติ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ตามกำลังใจแต่ละคน
ใครยังกินเนื้อ ก็หมั่นแผ่บุญกุศลให้เนื้อนั้นๆ
ใครกำลังใจสูงหน่อยก็ปรับลดๆเรื่องกินเนื้อไป

เมื่อกินรสธรรมชาติมากเกินไปอาจปรับกระตุ้นสารพิษให้ร่างกายมีภูมิคุ้มกันสักนิด ให้ชีวิตมันจี๊ดสักหน่อย เพื่อที่จะได้รู้ดึงรู้ผ่อนในความเป็นกลางไม่ยึดติด
ตามกำลังใจแต่อย่าตามใจ:VO

เข้าป่าเข้าเขาเราก็กลืนกับธรรมชาติ เข้าเมืองเข้าตลาดเราก็ผงาดคงอยู่ได้
เมื่อกระทำมีธรรม จะเป็นแสงนำธรรมในใจ ไม่หลงทางcatt26

 

ลำห้วยภาคกลางวัน

ค่ำคืนนี้ เราจะยึดบ้านหลังนี้ไว้คนเดียว ฮ่าาา black_pig

เล่าเรื่องในลำห้วยภาคกลางวันดีกว่า ค่อยๆลุ้นไปเรื่อยๆ

ณ บ่ายวันหนึ่ง ขณะกำลังเพลินในอารมณ์ธรรมชาติ ก็ได้ยินเสียงมาดเข้มแว่วมา
"ไปหยิบผ้าปูรองนั่ง แล้วลงไปนั่งสมาธิในลำห้วย" จะใครที่ไหน ก้อครูฝึกที่ใจดี๊ใจดีนั่นเอง หุหุหุ ใจหายแว๊บๆเป็นกระสือภาคกลางวันเลยทีเดียว
จะให้ไปนั่งตรงไหนน๊อออ ทั้งหินทั้งหนามไผ่เต็มไปหมดง่ะไหนจะมดทั้งแมลง
โอ้ววว พระพุทธ!! อุทานให้สมกับเป็นพุทธศาสนิกชน ว่างั้นนะ

ว่าแล้วก็กระดุ๊กกระดิ๊ก เดินฝ่าดงหนาม ฝ่าดงมดแมลงตามก้นรุ่นพี่ที่นำหน้าไปลิบๆ
ดูๆไปก้อ แม๊!!ทางเดินเรา ขวางหนามมันเยอะไปหมดนะเนี่ยยย

เมื่อไปได้ไกลระยะหนึ่ง ทั้งรุ่นพี่และเราก็ถูกกำหนดให้นั่ง
ห่างในระยะที่หลับตาก้อมองไม่เห็น นั่นสิ!!หลับตาก็มองไม่เห็น แล้วจะบอกเล่าทำไมหว่า
เมื่อได้ระยะนั่งทิ้งห่างกันกันพอควร ก็ทางใครทางมัน เพียงเธอหลับตา.. ห๊าาาา...
ไม่ได้หลับตาหาอะไร หลับตา..หาใจตัวเอง

เพียงหลับตาเบาๆเท่านั้น แพร่บๆ!! โอ้วว!!ว๊าววว!! นี่กลางวันนะเนี่ยย
ลิ้นสองแฉกเบ้อเริ่ม มาแลบลิ้นโชว์เค้าทามไม ฮื้อฮือออ เค้าไม่ได้คิดถึงตัวเองซะหน่อย
ยัง ยังไม่พอ โชว์พาวอีกแน่ะ เลื้อยมาโชว์ผิวหนังเน้นๆช้าๆให้เห็นรูขุมขนมันเยิ้มกันเลย
ดูกันให้เพลิดเพลิน ทิ้งท้ายให้พอเดาๆว่า ข้ามาทางสายสีเขียวนะเธอ

เมื่อดูเค้าแสดง เราก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนให้หน่อย เอาอะไรดีหว่า
เงินทองก็ไม่ค่อยจะมี บุญบารมีก็ยังน้อยอยู่ มีแต่หลวงปู่หลวงตานี่ล่ะ
ว่าแล้วก็ นึกบารมีสมเด็จองค์ปฐมบรมครู หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ บวกบุญตัวเองอีกหน่อย
ส่งให้นักแสดงรอบนี้มีความสุขหล๊ายหลาย ให้ร่มเย็นเป็นบุญเด้อออ ว่างั้น

เฮ้ออออ และแล้ว รอบนี้ ก็ผ่านไป
ยังมีภาคกลางคืนอีกนะ มีเหงื่อตกล่ะ จะเจออะไรนั้น ยังไม่บอกนะค๊าๆ
;aa59
นิทานเรื่องนี้เป็นอุปาทานเดี่ยว ไม่รับผิดต่อความรู้สึกใดๆของผู้อ่านทั้งสิ้นรับชอบอย่างเดียว (deejai)

 

ภัยยามค่ำ

เล่าเรื่อง เหตุเภทภัยยามค่ำก่อนดีกว่า น่ากลัวกว่าเยอะ
ถ้าเจอผีกับเจอคนร้าย ตบคนร้ายก่อนดีกว่ามั๊ย??
เค้าว่า คนร้ายกว่าผี

ประมาณสองทุ่มเยื้อง7-11 ณ สถานที่ถนนหน้า โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ผู้คนก็ยังขวักไขว่ไปมาอยู่มากมาย ก็ โรงพยาบาลแห่งนี้ใหญ่ไม่ใช่น้อย
หมอหนุ่มรูปงาม แต่นามไพเราะรึปล่าวไม่รู้ จำชื่อไม่ได้ และด้วยจรรยาบรรณที่มิอาจเปิดเผยชื่อเสียงเรียงนามได้ คุณหมอท่านนี้ ยืนอยู่จุดนั้นพอดี
และแล้ว ก็มีไอ้หนุ่มมอไซด์ ขับรถมอไซด์มาบังเอิ๊นบังเอิญล้มใกล้ๆ
"หมอค๊าบ ช่วยผมด้วย" นั่น มันฉลาด เรียกให้หมอช่วยด้วยน่ะ
ด้วยจรรยาบรรณแพทย์ เข้าไปช่วยใกล้ชิด ก็เจอกับด้ามมีดจิ้มพุง จึ๋งๆๆๆ
ปลดทรัพย์ได้ไอโฟนห้า เงินสองพันและอะไรอีกจำไม่ได้ ยังดีที่ไม่โดนปลดหูฟังประจำตัวไปด้วย ยังได้เอาไปตรวจคนไข้ต่อ เจ้าโจรฉลาดคงไม่ได้ใจดีหรอกนะ คิดว่า ไม่รู้ว่าจะขายได้หลายตังค์มากกว่า 555+

ถ้ามองอีกมุม ถ้าหมอไม่เข้าไปช่วย หลายๆคนจะมองมุมตัวเอง หมอคนนี้ไร้จรรยาบรรณ
หึหึหึ

นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า อย่าพกไอโฟนห้าเข้า7-11 เอิ๊กๆๆๆ เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ยยย

 

และนิทานเรื่องนี้ยังสอนอีกว่า...
คุณแตน pegaojung เป็นนักเล่าเรื่องที่ถือว่า..พัฒนาการร้ายกาจมากเลยทีเดียว

ออกแววผงาดแก่ยุทธจักรเป็นที่น่าเกรงขามนัก
...เห็นที่เราจะประมาทในฝีมือจอมยุทธหญิงท่านนี้มิได้เสียแล้ว

แถมยังมีรูปภาพสีสวยมาประกอบฉากหลังอีกตะหาก...
ทั้งรูป ตั๊กแตนปาทังกา,ต้นหนามงิ้วพันปี,เหล่าไอ้มดแดง และ ญ.หญิงโสภา แนวสไตล์ทอปโมเดล
เราคงสู้ลำบากนัก

++++๙๙๙๙๙++++

งั้นเราคงต้องหลบไปฟิตซ้อมเพลงยุทธมาใหม่ดีกว่า!
ขืนชะล่าใจไปคงเพลี่ยงพล้ำเอาได้ง่าย

... แม่นางท่านนี้คงสอยมุกเด็ดๆไปกินหมดก่อนเราแน่..ชิ

ฉันไม่ยอมดอกเด้อ...

 

ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไงแม่ต้อย supatorn คนแดนเมืองมดตะนอย USA.

นี่ก็ช่างขยันไปงัดกระทู้เก่าๆของtoplus99 ซะจังเลย

ไอ้เรารึ!ก็อยากอยู่แบบเงียบสงบ เพราะหวาดระแวง และเบื่อจะมีเรื่อง
กับพวกกวนป่วนชาวบ้านในบอร์ด จนตบะแตก

เลยต้องหลบหนีไกลปู้นนน..มาอยู่จักรวาลคู่ขนาน นี่แล้ว

แม่ต้อยหนอแม่ต้อย...ช่างไม่เข้าใจ
...ช่างไม่รัก ไม่สงสารกันบ้างเลย ฮือๆ

 

อ้าว เพิ่งรู้ว่า ถ้าออนพร้อมกัน ควรจะมีการรายงานให้ทราบ เพราะที่อิฉันออนพร้อมกับหลายท่าน แต่ต่างวาระกันอยู่ ว้า ว้า ไม่งั้นจะได้ร่วมสร้างผลงานกับท่านพี่ต้อย

ขอบคุณ น้ำตกชื่นฉ่ำใจจากคุณภิศรณ์นะคะ จิตนาการตัวเองไปอยู่ที่น้ำตก เบิกบานสำราญใจเชียว

เห็นด้วยกับเจ้าบ้าน คุณแตนเธอเก่งกาจ มากฝีมือในการเขียนขึ้นเรื่อย ๆ ในยุทธจักรครอบครัว toplus 99 นี้ จอมยุทธมากฝีมือ เริ่มจะแสดงตัวมาขอท้าประลองมากขึ้นแล้วนะคะ

 

ตะละท่านสุดยอดมากค่า

อย่ากระนั้นเลยไม่ได้การซะหล่ะ ข้าน้อยขอหลบดูท่านจอมยุทธเอี้ย และแม่นางเหล่งนึ่ง ปะมือกันสักคราดีก่า..

ไม่ช่าย ไม่ช่าย.. ต้องท่านจอมยุทธใหญ่ ปะมุกเด็ดกับจอมยุทธหญิง
ข้าน้อยขอซุ่มโป่งคอยเก็บ มุกเด็ดๆ ตก ดีก่า โดยการเล่นกู่เจิ้งรอเวลา(แอบอ้าง)

(ข้าน้อยยังเยาว์นัก สอยมุกเด็ดๆ ไม่ถึง ต้องรอท่านๆ ทำหล่นมาให้ เอิ้ก เอิ้ก..)

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/JeooAmuBcic" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>