เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

หลวงปู่มีชัยเคยตายแล้วฟื้น 3คืน 2 วัน

หลวงปู่ท่านบอกว่า ท่านคิดว่าที่ท่านตายเป็นวิบากกรรมที่ท่านได้ทำไว้ด้วย ท่านเล่าว่าก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ (ตอนนั้นท่านยังเป็นฆราวาส) เมื่อก่อนท่านมีฟาร์มเป็ดเลี้ยงเป็ดไว้ 300 ตัว เพื่อเก็บไข่ไปขาย แล้วก็มีไร่ มีนา ปลูกข้าว แล้วมีอยู่วันหนึ่ง หมูของเพื่อนบ้านเข้าไปกัดข้าวทำความเสียหายหมดเลย ท่านเลยเกิดโทสะ เอาหมาสามตัว มาดมกลิ่นหมูว่ามันอยู่ไหน พอหาเจอ ท่านตีมันด้วยความโมโห จนมันตาย แล้วเอาเนื้อไปให้คนแร่ พอภรรยาท่านกลับมาบ้าน ภรรยาท่านต่อว่า ว่าทำไปได้อย่างไร วันนี้ก็วันพระ แล้วศีลที่ถือไว้หายไปไหน ท่านโดนภรรยาต่อว่าอย่างแรง

หลังจากนั้นไม่เกินเดือนท่านไม่สบายเป็นอัมพฤต อยู่เกือบสามเดือน หมดเรี่ยวแรง ทำอะไรไม่ได้เลย ลมหายใจก็แผ่วเบาเต็มที มีอยู่วันหนึ่งภรรยาท่านบอกว่า มีพระธุดงค์ มาปักกรดอยู่แถวนี้เลยคิดว่าจะไปหาท่านให้ท่านช่วยรักษา แล้วท่านก็ไปหาพระธุดงค์เพื่อนทำการรักษา พระธุดงค์รูปนั้นคือ หลวงปู่สาม นี่เอง _/\_ ข้าพเจ้าก็ไม่ทันได้ฟังว่าหลวงปู่สามท่านรักษาอย่างไร (เดี๋ยวไปเช็คกับหลวงปู่อีกที) แต่ท่านบอกว่าหลวงปู่สามท่านให้ภาวนาเอาไว้ พุทโธ พุทโธ นี่แหล่ะ หลังจากนั้นไม่นานหลวงปู่ท่านอาการหนักมาก หายใจไม่ได้เลย ก่อนท่านจะสิ้นลมหายใจท่านได้อธิฐานไว้ว่า ถ้าหายจากคราวนี้ท่านจะบวช แล้วท่านนึกถึงคำสอนของหลวงปู่สามว่าให้ท่องพุทโธ พุทโธ อย่างมีสติไว้

หลังจากท่านสิ้นลมหายใจ ท่านบอกว่าเหมือนมีคนมาเรียกชื่อท่าน ท่านก็ขานรับแล้วเค้าก็พาท่านไป ข้าพเจ้าก็ถามท่านว่าคนพาท่านไปแต่งตัวอย่างไรหล่ะ ท่านบอบอกว่าใส่ชุดสีฟ้า คล้ายกับหมอหรือพยาบาลในโรงพยาบาลนั่นแหล่ะ แล้วข้าพเจ้าถามว่าหน้าตาหล่ะเป็นอย่างไร ท่านบอกว่า ขึงขังน่ากลัวมาก หลังจากเค้าพาท่านไป ท่านบอกว่าก็ผ่านโลกมนุษย์ผ่านโลกวิญญาณไปถึงที่แห่งหนึ่ง เหมือนศาลาว่าการ พอไปถึงก็จะไปลงทะเบียน แล้วจะมีความดี ความชั่วที่เราทำปรากฏมาให้เห็นทั้งหมด อาหาร ผ้าไตร หรืออะไรที่เราเคยทำไว้ จำได้หรือไม่ได้มันผ่านมาให้เห็นทั้งหมด แล้วยมบาลถามว่าที่ทำนี่จริงใช่หรือเปล่า? หลวงปู่ท่านก็บอกว่าใช่

รอสักพัก มีคนเอาตัวท่านไปอีกที่ ท่านบอกว่า เป็นห้องๆ มีทั้งหมด 11 ห้อง แล้วห้องที่ท่านถูกพาไปเป็นห้องสุดท้ายพอดี ห้องที่ 11 พอเข้าไปห้องนั้นภาพที่เคยทำไว้ฉายออกมาหมดเลย แล้วอีกสักครู่มีพยายมเข้ามาพร้อมกับบัญชีในมือ ถามว่า หลวงปู่ชื่ออะไร หลวงปู่ตอบว่า ชื่อ มีชัย แล้วพยายมถามนามสกุลท่านท่านบอกว่า ไม่ใช่ คนนั้นอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งถัดไป
ไม่ใช่ท่าน พยายมบอกว่า อ้าวอย่างนี้ผิดตัวแล้ว เอาไปส่งคืน ข้าพเจ้าถามว่าพยายมหน้าตาเป็นอย่างไร ท่านบอกว่า หน้าตาดุดัน น่ากลัวมากที่สุด (แต่ลืมถามว่าแต่งตัวอย่างไร อิอิ เดี๋ยวไปถามใหม่) หลังจากนั้นมีคนพาท่านออกจากห้อง แล้วก็พามาส่ง

ข้าพเจ้าเลยถามว่า แล้วมาส่งอย่างไร ท่านบอกว่ามีม้าสีขาวมีบังเหียร พร้อมสรรพ มาส่งที่บ้าน พอท่านลงจากหลังม้า ท่านก็พบว่าท่านมาอยู่บริเวณบ้าน แล้วท่านมาเดินๆ อยู่รอบๆ บ้าน แล้วมานั่งพักอยู่โคนต้นมะม่วง แล้วไม่รู้อย่างไรอยู่ดีๆ ไปอยู่ที่โรงศพที่เก็บศพท่าน(ท่านบอกว่า อยู่บ้านนอกไม่ได้ฉีดยากันศพเน่าหรอก ถ้าฉีดไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร) แล้วท่านก็รู้สึกตัวอีกที ท่านบอกว่ามีผ้าห่อตัวอยู่แล้วพยายามดิ้นมาก แล้วได้ยินคนบอกว่า ผีตื่น แล้ววิ่งกันทั้งวัด

ข้าพเจ้าเลยถามว่า หลวงปู่รู้สึกอย่างไรตอนรู้สึกตัวขึ้นมา ท่านบอกว่า รู้สึกว่าทั้งตัวชาไปหมด แล้วหนักๆ ด้วย และกระหายน้ำมาก แต่ตัวเองพยายามดิ้นสุดแรงเกิด จนคนรู้ว่าท่านฟื้นมาแล้ว หลังจากนั้นหลวงปู่ท่านบอกว่า มีนักข่าวจะมาทำข่าวด้วย แต่ท่านบอกว่า ยังไม่ได้ไปเห็นนรกหรือสวรรค์ ไปแค่ศาลาว่าการ ไปลงทะเบียนเฉยๆ พอรู้ว่าผิดตัวก็ได้กลับมา คงไม่มีข่าวอะไรหรอก แล้วท่านก็ย้ำกับข้าพเจ้าเรื่องพวกนี้มีจริง ท่านย้ำหลายหนมาก ท่านบอกว่า ที่ท่านกลับมาได้อาจเพราะว่าท่านมีสติ ตอนจะสิ้นลมหายใจก็เป็นได้ ไม่รู้ว่าคนตายแล้วไร้สติจะเป็นอย่างไร อีกอย่างต้องได้ผลจากที่หลวงปู่สามได้สอนท่านไว้ก่อนหน้านี้ ท่านบอกว่าตอนตายสิ่งที่นึกได้ดีที่สุดคือ ศีลที่ท่านรักษามาอย่างดี หลังจากนี้ท่านให้หนังสือเที่ยวเมืองนรกข้าพเจ้ามาอ่านด้วยเล่มนึง อิอิ

หลังจากที่ท่านฟื้นมาแล้ว ท่านบอกว่า ตอนนี้หมดตัว เพราะขายทุกอย่างเพื่อมารักษาตัว จนหายแล้วท่านก็เริ่มชีวิตใหม่ด้วยการเช่าที่เปิดร้านก๋วยเตี๋ยว แต่ว่าขายได้ดีพอควร แล้วขายปอ ไปด้วย ตอนนั่นปอราคาดีจนท่านมีเงินก้อนมาอีกหน เลยซื้อที่ที่เช่าไว้ จนมาวันหนึ่งท่านจำได้ว่าท่านเคยสัญญาว่า ถ้าหายจะบวช ช่วงนั้นโยมพ่อของท่านเสียชีวิต ท่านเลยบวชหน้าไฟ ให้พ่อ ท่านบอกว่าในงานศพโยมพ่อของหลวงปู่

หลวงปู่ดูลย์ได้โปรดมางานศพของโยมพ่อท่านด้วย หลังจากงานศพผ่านไปแล้ว หลวงตา(น้องชายท่านตอนนั้นยังไม่ได้บวช) ถามท่านว่าเมื่อไหร่จะสึก ท่านตอบว่า ยัง รอออกพรรษาก่อนแต่พอออกพรรษา น้องชายก็มาถามอีก วาเมื่อไหร่จะสึก ท่านเลยไม่อยากตอบ แล้วเห็นคนเดินทางไปเชียงใหม่กัน ท่านเลยติดไปด้วย แล้วไปภาวนาที่เชียงใหม่นานเจ็ดปี

ท่านบอกว่า ที่เชียงใหม่เวลามันหนาวมันทรมานมาก หนาวจับใจจริงๆ หลังจากนั้นท่านก็เดินทางธุดงค์ลงมาทางใต้ มาอยู่ที่เขาหลัก ท่านบอกว่าตอนซึนามิลง ทุกอย่างหายไปหมดยกเว้นพระประธาน ท่านได้ธุดงค์จากเขาหลักมาแล้วผลสุดท้ายท่านได้มาอยู่ที่ถ้ำที่ภาคใต้ อยู่หลายถ้ำ แต่ถ้ำหลักๆ คือ ถ้ำนางแก้ว และอีกหลายที่