ตามครรลองธุลีดิน(ความตายบนเส้นทางโจรสลัด..ของอดีตนักเลงบ้านนอก)

อ้าว..... ว่าจะไปติดตามจักหน่อย เห็นหลายท่านกล่าวถึง หายไปแล้วหรือนี่ !

เอาน่า.. เดี๋ยวคงมา อาจขัดข้องทางเทคนิคบางประการก็ได้มังคะ

 

ข่าวด่วนพระเล่ามา ...ไม่บอกไม่ได้แล้ว.

พระนอนไม่หลับ เลยไปหาหมอใหม่จบมาจากเมืองนอก
หมอ: เป็นอะไรครับ
พระ : จำวัดไม่ได้จ๊ะโยมหมอ

หมอ: (ทำหน้างง) แล้วจะกลับวัดยังไง
พระ: (ทำหน้างงด้วย) มามอไซรับจ้างก็ต้องกลับมอไซนะโยม

หมอ: (ทำหน้าง๊งงง) แล้วมอไซรับจ้างจำวัดได้เหรอ
พระ: (ทำหน้าง๊งงงด้วย) มอไซรับจ้างจำวัดไม่ได้หรอกโยม มีแต่พระที่จำวัดได้

หมอ: (ทำหน้างงง๊งงง) อ้าวไหนบอกว่าจำวัดไม่ได้ไง
พระ : !=-+#@ %^&*( +๐"ฯ, ?


จำวัดเป็นภาษาพระแปลว่านอน.........................

หมอ: อ๋ออออออออออออออออออออออออออ
***********************************************

ญาติ โยมหลายท่านมักถามว่า "ท่านบวชเรียนมาตั้งแต่อายุยังน้อย อยู่ในเพศบรรพชิตมามากกว่าครึ่งชีวิต มีโอกาสสัมผัสชีวิตฆราวาสไม่มากนัก แล้วเอาข้อมูลวัตถุดิบหรือมุกมาจากไหนหนักหนา"

อาตมาก็ตอบว่า หลักๆเลยก็คือ การอ่าน นอกจากนั้นก็หนัง ละครที่ญาติโยมดูกันนั่นแหละ พอตอบออกไปอย่างนี้ โยมก็สวนกลับทันที "ไม่ผิดข้อห้ามหรือท่าน"

อาตมา ก็จะอธิบา ยไปว่า ดูเพื่อให้เท่าทันกิเลสจะได้สกัดมันถูก และที่สำคัญหากอาตมาไม่รู้หรือไม่เข้าใจ ตลอดจนไม่เท่าทันเรื่องราวทางโลก และจะมาบรรยายธรรมให้ญาติโยมรู้สึกอินกันได้อย่างไร ซึ่งนอกจากการอ่าน การดูและการฟังแล้ว หลายวัตถุดิบที่นำมาสร้างเป็นมุกฮาก็ได้มาจากการพูดคุยกับเหล่าโยมๆนี่แหละ

อย่างวันหนึ่งระหว่างที่อาตมากำลังฉันเพลอยู่ก็มีโยมท่านหนึ่งโทร.มา
"พระอาจารย์เหรอคะ นี่อาตมาเองนะคะ"
"หา อะไรนะ"
"พระอาจารย์เหรอคะ นี่อาตมาเองค่ะ"
"ถ้าโยมแทนตัวว่าอาตมา แล้วอาตมาจะแทนตัวอาตมาว่าอะไร"
"อ๋อ ขอโทษค่ะ"
หลังจากนั้นก็คุยธุระกันจนจบ อาตมาก็กล่าวว่า "เจริญพร"
"ค่ะ เจริญพรเช่นกัน"
แน่ะ มีอวยพรให้พระด้วย
*******************************************

ข้างต้นก็คือ สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆระหว่างพูดคุยกับเหล่าญาติโยม จนถือว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับอาตมาไปแล้ว หรืออย่างก่อนหน้านี้มีโยมผู้หญิงคนหนึ่ง เดินถือสังฆทานมาอย่างมาดมั่น พอเข้ามาในกุฏิแล้ว เธอก็มุ่งตรงไปที่พระบวชใหม่รูปหนึ่งทันที
"ถวายสังฆทานค่ะ"

พระบวชใหม่ด้วยความที่ยังจำบทสวดต่างๆ ไม่ค่อยคล่องนัก จึงหยิบหนังสือขึ้นมาดู
"ไม่ต้องค่ะ" โยมผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างหนักแน่นตามสไตล์สาวมั่น
"ดิฉันท่องได้ค่ะ เพราะคุณยายพาเข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ" เธอพนมมือขึ้น ก่อนกล่าวว่า

"อิมานิ มะยัง ภันเต สะปะริวารานิ คิกขุ สังโฆ" (ที่ถูกต้องจะต้องเป็น ภิกขุ สังโฆ)

พระบวชใหม่มีสีหน้างุนงง ก่อนหันมาถามอาตมา "คิกขุสังโฆ นี่มันฟังทะแม่งๆ
นะหลวงพี่"

อาตมาเกรงว่าโยมผู้นั้นจะหน้าแตก ก็เลยตอบไปว่า "คิกขุ แปลว่า น่ารัก

สังโฆ แปลว่า สงฆ์ คิกขุสังโฆ ก็คือ แด่พระสงฆ์ผู้น่ารัก" เท่านั้นแหละ
พระใหม่รูปนั้นนั่งยืดทั้ง วันเลย
**********************************************

แต่ ก็มีบางกรณีที่การพูดผิดของคุณโยมทำให้อาตมาแทบจะสำลัก อย่างเมื่อเร็วๆนี้ มีโยมท่านหนึ่งโทรศัพท์มา "หลวงพี่ขา ขอเรียนเชิญนิมนต์ค่ะ"
"ไปไหนล่ะโยม" "ไปมรณภาพที่บ้านน่ะค่ะ"

โห นิมนต์พระไปตายถึงที่บ้านเลย อาตมาจึงบอกไปว่า ถ้านิมนต์ไปงานศพไปให้ได้ แต่ถ้าเชิญไปมรณภาพนี่ ช่วงนี้อาตมาไม่ว่างจริงๆ ขอตัวเถอะนะโยม :b9: :b13:
**************************************
จาก ตัวอย่างข้างต้น คุณโยมอาจจะเห็นเป็นเรื่องขบขัน แต่มันก็สะท้อนให้เห็นความห่างเหินระหว่างคนกับวัดได้ในระดับหนึ่ง ปัจจุบันนี้คนจะนึกถึงวัดในกรณีพิเศษ เท่านั้น เช่นงานบวช งานศพ

ต่างกับสมัยก่อนที่วัดเป็นศูนย์กลางของชุมชน ฆราวาสกับพระจึงสนทนากันไหลลื่น
ไม่มีคำแปลกๆ หรือผิดที่ผิดทางออกมาให้พระสะดุ้งแต่อย่างใด

ซึ่งถ้าพูดถึงศัพท์แสงที่แสลงใจแล้ว ตอนไปบิณฑบาตอาตมาจะเจอบ่อยมาก

เช่นมีอยู่ครั้งหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินๆอยู่ ก็ได้ยินเสียงใสๆ แว่วขึ้นมา
"แม่ๆ พระมาขอข้าว"
"มาเยอะไหมลูก" "มา 2 อัน"
โห เรียกอย่างกับชิ้นส่วนรถยนต์ นี่ถ้ามาเยอะๆไม่เรียกเป็นฝูงเลยเหรอ

***********************************************
ดังนั้นเวลาไปบรรยายธรรมให้นักเรียนฟังอาตมาจะนำเรื่องนี้ไปสอดแทรกเพื่อสอนเด็กๆด้วย

"ถ้าพระกิน เรียก ฉัน"
" พระนอน เรียก จำวัด" (บางคนเรียกขี้เกียจเป็นพระนอนไม่ได้)
" พระป่วย เรียก อาพาธ"
" พระตาย เรียก มรณภาพ" (ไม่ใช่เรียกป่อเต็กตึ๊งนะ)
" แล้วพระอาบน้ำล่ะ เรียกอะไรเอ่ย" คราวนี้อาตมาถามให้เด็กๆ ตอบบ้าง

"เรียกคนมาดู!!!"
*********************************************

ถ้าตอนใส่บาตรแล้วที่ยืนสกปรกมาก จะต้องถอดรองเท้าใส่บาตรด้วยหรือไม่ ?
“ พระไม่ฉันรองเท้านะโยม”...ไม่ต้องเอารองเท้าใส่มานะ.....

*********************************************

 

สนุกมากค่ะ ได้ข้อคิดดีๆ ด้วย (y)

 

เมื่อวานนี้ ได้ยินเสียง"แม่ต้อย" พี่ใหญ่ของบ้านนี้ เป็นครั้งแรก
ตื่นเต้นมาก แค่ใจที่ทั้งตื่นและเต้น ดุ๊กดิ๊กๆ ส่วนกาย ตื่นอย่างเดียวไม่ได้เต้นไปด้วย
ขอบคุณในความห่วงใยที่มีให้น้องและทุกคนเสมอมาค่ะ:z4

สัปดาห์นี้ ชีพจรลงเท้าอีกแล้ว ไปเป็นอาสาช่วยกลุ่มคอร์สล้างพิษตับที่มาบเอื้อง
จะได้พบรึเจอเหตุการณ์อะไรบ้างนั้น ยังนึกไม่ออก
ไม่เคยเข้าคอร์สนี้เลย แล้วจะกลับมาเล่าสาระให้ฟังนะคะ :z8

 

มีรางวัลให้!

*****************************
ถ้ามามอบตัวเองแล้วจะได้รางวัลหรือเปล่าคะ;k06

 

กลุ่มขาอ่อนแรง

**************************
ทรหดมาก ขอชมเชยค่ะ นี่แหละ"วิริยะบารมี"ที่กําลังทําอยู่
เสียงน้องแตนนี่"หนักมาก"ไม่เข้ากับพุงกลมๆเลยแต่เป็นเสียงที่"สั่งงาน" งานจะเสร็จลุล่วงไปด้วยดีก็ต้องใช้เสียงแบบนี้แหละ ส่วน
เสียงน้องอ้อมยิ่งแล้วใหญ่ สงบ เรียบ เหมือนเป็นผู้พิพากศาตอนตัดสิน...Final word
ส่วนน้องพอใจก็เสียงใส(เสียงคลื่นเซาะทราย)เหมือนคุยกับนกน้อยๆ
เสียงน้องราศรีนี่ หวานนมาก ช้า ชัด
เสียงท่านอาจารย์tossapornK เอ๊ยย ขออภัย เรียกผิดเรียกถูก สงสารคนแก่เถอะนะะะ มีแต่อารมณ์ขันงายย แต่ที่จริงแล้ว จริงจังกับชีวิตมาก

 

ทำไมถึงเรียก “ร้อนตับแตก”

คำนี้มาจากไหนกันนะ !!

“ตับจาก” ที่ใช้มุงหลังคา สิ่งที่เปรียบเทียบ “ร้อนตับแตก”

คำว่า “ร้อนตับแตก” นี้ไม่ได้หมายถึง ตับที่เป็นอวัยวะเครื่องในของเรานะ
แต่มันหมายถึง ใบจากที่เราใช้มุงหลังคาบ้าน
ซึ่งเมื่อเวลาตอนที่มันโดนแดดจัดๆ ร้อนจนร้อนมากๆ
ใบจากที่ถูกเย็บเรียงติดๆ กัน (เรียกว่าตับ) มันจะแตก
หรือโก่งตัวเบียดกันระหว่างใบในตับ
จนเกิดเสียงดังเปรี๊ยะๆ จนเราสามารถได้ยินได้
(อันนี้คาดว่าน่าจะเป็นใบจากที่ใบหนามากๆ หรือแก่จัดและแห้งมากๆ)

จนคนสมัยโบราณเอามาเป็น Indicator ว่า
ถ้าวันไหนได้ยินหรือรู้ได้ว่า ตับจากที่มุงหลังคาบ้านแตกเมื่อไหร่
วันนั้นเราจะถือว่าร้อนๆ มากๆ ร้อนจน “ตับแตก”


(ที่มา...ภาษามหาสนุก และเซียนภาษาไทยไขข้อข้องใจ, หนังสือ)
ขอขอบคุณเนื้อหาข่าวคุณภาพดี โดย : หนังสือพิมพ์ดาราเดลี่
คัดลอกจาก...ทำไมถึงเรียก "ร้อนตับแตก" : อาหารสมอง
******************************
:z12:z12:z12

 

ถ้าร้อนตับแล่บล่ะครับ..มันคือตับอะไร?

 

นั่นแน่กําลังมาจับตัวต้องรีบหนีแล้วววว
ว้วววว โดนจับแล้ววว
:'(;9krabbit_sleepypig_cryy;39

 

ร้อนตับแล่บ

************************
แสดงว่าหลังคาบ้านต้องซ่อมแซมแล้วหรือ ผุมังคะ อิอิ

 

อย่างนี้มันไม่Fair เพราะให้รางวัลตัวเอง

จริงไหมคะ น้องลม น้องแตน น้องภิศรณ์

 

ช่วงนี้เขียนไม่ถนัดนักเพราะเจ็บคอ..กลืนอาหารก็ลำบาก หันคอก็เจ็บ ตัวร้อนหน่อยๆ
มาหลายวันแล้ว

ไปพบคุณหมอมาแล้ว คุณหมอบอกอาการของคุณคือ" ..ต่อมทอนซิลเดอเลล่าอักเสบ"

คุณหมอบอกมาให้เลือกเอาว่า
.. อยากเจ็บตัวถูกจับเข็มยาทิ่มตูดแต่หายเร็ว กับเอากินยาหลายวันแล้วก็หายช้าหน่อย
จะเลือกเอาแบบไหนครับ..?

toplus99 มันก็ลูกผู้ชายเต็มพิกัด ไม่อยากเสียเวลานานในการตัดสินใจให้อายใคร
เด็ดขาดชัดเจน ตอบทันทีว่า..

" ...ผมขอเอายาไปกินดีกว่าครับ เพราะผมมีนิสัยอดทน อดกลั้น และรู้จักที่จะรอคอย เป็นการเสริมขันติบารมี เป็นสำคัญครับ"

"เหรอครับ..! ถ้าอยากหายเร็วๆ ฉีดก็ดีนะ"
" ไม่ครับ..ผมกำลังทดสอบบารมี"
" อ๊ะ! งั้นก็เอายาไปกินล่ะกัน ไม่ใช่กลัวเจ็บเหรอ"

คุณหมอนี้มีบุญคุณอันมาก ช่วยวิเคราะห์รักษาเราให้หายป่วยเจ็บ
แต่บางครั้ง คุณหมอก็ไม่จำเป็นต้องมาแย๊บรู้ทัน..ตามความเป็นจริงทุกเรื่องก็ได้นะเราว่า!

 

ยายกับหลาน


ยาย : ว่างไหมเนี่ยหลานเอ้ย?
หลาน : ว่างคับ
ยาย : คุยด้วยคนนะหลานเอ้ย
หลาน : เอาสิคับยาย..นั่งก่อนคับ
ยาย : งั้นเอ็งก็ลุกขึ้นสิ
หลาน : ทำไมผมต้องลุกขึ้นด้วยล่ะ
ยาย : ยายจะได้นั่งก่อน
หลาน : ......??!??..........

หลาน : ยาย ปีนี้ดูแก่มากเลยนะยาย..อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ..?
ยาย : เมื่อ 20 ปีที่แล้วยายอายุ 50 ไม่รู้ว่าตอนนี้มันยังจะ 50 อยู่หรือป่าว ไม่ได้นับมานานแล้ว
หลาน : โห...ยาย ป่านนี้มันไม่เหลือ 9 ขวบแล้วเหรอ... แล้วลูกเต้าไม่มีหรอยายถึงมานั่งคนเดียวเนี่ย
ยาย : มี..
หลาน : อ้าว...แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยอ่ะ
ยาย : มีลูกชายสองคน คนหนึ่งอยู่ระยอง คนหนึ่งอยู่เชียงใหม่โน่น คนหนึ่งมันจะให้ยายไปอยู่เชียงใหม่...อีกคนหนึ่งจะให้ยายไปอยู่ระยอง..
ตัดสินใจไม่ถูก ไม่รู้จะไปอยู่กะใครเนี่ย?
หลาน : โอ้โฮ..ยายนี่โชคดีจังเลย ลูกแย่งกันเลี้ยง
ยาย :โชคดีกะผีอะไรล่ะ...ก็**คนที่อยู่ระยอง..มันจะให้ไปอยู่เชียงใหม่ **คนที่อยู่เชียงใหม่..มันจะให้ไปอยู่ระยอง

หลาน : เอ่อ..ยาย..อย่าไปคิดมากเลย อายุปูนนี้ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว
ยาย : โอ้ย..แข็งแรงที่ไหนกัน ตอนนี้กำลังแย่เลย**
หลาน : แย่ที่ไหนยาย..ก็เห็นแข็งแรงดี
ยาย : เดี๋ยวนี้ยายมีอาการแปลกๆ เช่น นั่งๆอยู่เนี่ย..ถ้าลุกขึ้นปุ๊บ..มันจะยืนทุกทีเลย**เป็นอะไรไม่รู้
หลาน : ........ลุกแล้วยืนน่ะมันธรรมดานะยาย..ยายเคยเห็นคนล้มทั้งยืนมั้ยยาย..?
ยาย : ไม่เคย**
หลาน : อยากเห็นมั้ย..?
ยาย : อย่าเลย..ยายแก่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นอะไร รูปภาพ

หลาน : อ้าว..เป็นอะไรไปเหรอยาย..?
ยาย : สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆแล้วมันจะมีปัญหา.
หลาน : มันเป็นยังงัยหรอยาย..?
ยาย : อีขาซ้ายนี่มัน....ชา
หลาน : แล้วขาขวาล่ะยาย..?
ยาย : กาแฟ**..
หลาน : ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้วล่ะ..
ยาย : ทำไมล่ะ..?
หลาน : ถ้าปล่อยไว้นานๆมันจะเป็นโอวัลตินนะยาย

ยาย : อืม..แล้วพอยืนนานๆนะ..ขาซ้ายมันจะปวด
หลาน : โอ้ย..เป็นเรื่องธรรมดายาย อายุมากแล้วนี่ มันก็ปวดสิ
ยาย :ไม่จริงหรอก..ขาข้างขวานี่ก็อายุเท่ากันไม่เห็นมันปวดเลย
หลาน: ผมไปละคับยาย - -"

รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า ::
(deejai):z4:z6;k04
*********************
หัวเราะทําให้อายุยืน(ยกเว้นคนเป็นไส้เลื่อนนะ)

 

เขียนไม่ถนัดนัก

******************************
อ้าววๆๆ ท่านไม่ได้ใช้คอเขียนหนังสือนี่นา แก้ตัวเก่งจังเลย แต่ไม่เป็นไรค่ะ อยู่บ้านทานยาพักผ่อนให้เต็มที่ก็จะหายเร็วค่ะ ด้วยความห่วงใยค่ะ เอ อีกแง่นึงนะ สงสัยมีสมาธิดีๆแน่นๆจะฉีดยาไม่ได้นาเพราะเข็มจะทื่อนะคะ ท่าน ทอนซิลเดอเรลลาา ขอบคุณที่มาทําให้ยิ้มทุกๆวัน บอกแล้วว่าบ้านนี้ ธรรมะจัดสรรค์

(f)

 

คุณยายต้อย ตอนนี้สบายดีอยู่นะครับ!

แล้วมีโอกาสแวะคุยกับลูกหลานคนไหนบ้างหรือยังเอ่ย?

ระวังน๊า..เป็นห่วงอนาคตง่ะยาย

 

อยากตื่นเต้นบ้างอ่ะค่า
:z2

ล้างพิษตับ เป็นอะไรที่คาดไม่ถึงมากมาย
จะได้พบเห็นสิ่งที่ ยังหาคำตอบไม่ได้ว่า โอ๊ะ!! อย่างนี้ก็มีด้วย ?
ไปเป็นลูกคอร์ส(ที่อื่น)มาแหละ 5 วัน 4 คืน ค่ะ
จะรอฟังนะคะว่าเป็นอย่างไรบ้าง กับคอร์สที่มาบเอื้องน่ะค่ะ

 

เสียงหนักมาก

พี่ต้อยค๊า ก็น้องป่วยง่ะ อาการหวัดไม่บรรจง ไอแค่กๆไม่ใช่ไอคุ๊กๆ
ไอสนุกสนาน แต่ยังไม่มีอาการต่อมทอนซิลเดอเลล่าอักเสบ แบบท่านเจ้าบ้าน

เสียงน้องก็มักเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ค่ะ พี่ต้อย
อยู่กับผู้ใหญ่ก็เสียงเด็ก ทำเป็นเหมือนจะน่าเอ็นดูซะเต็มประดา
อยู่กับเด็กก็เปลี่ยนมาเป็นเสียงหย่ายๆ
ถ้าอยากได้อะไร เสียงก็จะอ้อนไว้ๆ เป็นหมาแมว แง้วๆหง่าว
ถ้าร้องเพลงเสียงจะเป็นเป็ด 555+:z3

ต่อมทอนซิลเดอเลล่านั้น โดนคุณหมอคาดโทษไว้ ในครั้งๆที่บวมบ่อยๆ
ว่าถ้ายังโชว์พาวแสดงอาการอีกจะตัดให้ขาดเลย ชั๊บ ชั๊บ ชั๊บ
คิดว่า เจ้าต่อมนี้คงจะรู้ความ ตั้งแต่โดนคุณหมอว่าความไว้เช่นนั้นมันเลยสงบเสงี่ยมเจียมตัว ยังไม่โผล่หัวใสๆให้หมดเห็น อ่ะแหม..แสนรู้จริงๆcatt25

 

คุณภิศรณ์ ไปลงมือลงใจลงถังด้วยตัวเองมาเต็มๆคอร์สแล้ว
เล่าประสบการณ์ให้ฟังบ้างค่ะ
เพราะที่แตนไปไปช่วยแค่นิดเดียว ไม่ได้เป็นผู้ปฏิบัติ
ยังไม่เข้าถึงจิตวิญญาณของตับ
แต่ละสถานที่มีข้อดีข้อเสียข้อจำกัดต่างๆกันไปน่ะค่ะ
ช่วงนี้ ชีพจรยังลงเท้าอยู่
ขอเข้ามาดูมาอ่านประสบการณ์จากคุณภิศรณ์ก่อนนะคะ

 

ท่านที่ต้องเดินทางก็ขอให้การเดินทางปลอดภัย ราบรื่น

สำหรับท่านที่ป่วยไข้ ก็ขอให้ฟื้นคืนในเร็ววัน

 

ยังไม่เข้าถึงจิตวิญญาณของตับ