เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

​

 

QUOTE=พี เสาวภา;8130251

ท่านที่ต้องการพระเครื่องหลวงตาเล็ก กรุณาเชิญไปที่สำนักที่เดียวน่ะครับ
ที่เป็นทางการมาจากหลวงตา มอบให้มาเพื่อใช้ออกบูชาเพื่อกิจการของสำนัก ไม่ใช่ ของที่พ่อค้าคนกลางไปซื้อมาจากชาวบ้านในพื้นที่ แล้วมาบวกกำไรขายต่อพวกท่าน

หลวงตาท่านมอบพระมาให้ ด้วยทราบว่าในอนาคต จะเป็นที่ๆคนจะไปแสวงหา แบบโปร่งใส

และยังมีอีกรุ่น คือ พระโคตรเศรษฐี เนื้อดำ ที่ฝังแร่ พระชุดนี้ ทันหลวงตาน่ะครับ หลวงตาไปสำนักตั้งแต่แม่ชี ทรงสังขาร ไปเททอง ไปเสกพระให้ และไปหลังจากที่แม่ชี ละสังขารไปแล้วด้วยอีกหลายครั้งครับ

นวนิยายคนขายพระจะเล่าอย่างไร แต่หลักฐานก็ยังมีที่สำนัก ที่คนขายพระไม่อยากให้พระรุ่นนี้ รู้แพร่หลาย เพราะที่สำนักยังมีอีกเยอะ คนทราบเข้าจะไป เช่าหา ตลาดพระจะน็อค ด้วยปริมาณ ซึ่งในแง่ คนทำบุญ ดีซ่ะด้วย เพราะได้ ของดี ได้ทำบุญ ของแท้ๆ มีพระเสกหลายองค์ ทันท่านแม่ชี ทันหลวงตา

ได้สองเด้ง ไม่รีบ ก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร คนที่ทราบจากผม ไปแอบเหมามา ทีละเป็นสิบองค์ อีก ไม่นาน เกลี้ยงแน่ๆครับ/QUOTE

 

มากราบแม่พิมพา ขอโชค ขอลาภ กลับจากทำงาน กราบ กราบ กราบ

 

กราบ...กราบ....กราบ....
หลวงปู่บุญศรี หลวงปู่อั๊บ หลวงพ่อทรง
ตอนไปถวายเทียนพรรษา วัดนิมิตฯ หลวงพ่อบอกว่า แปด หาม เจ๊ด
เมื่อคืนผมก็ฝันเห็น พระราชินี

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ค่ะ​

 

ป้ายมงคล หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน

 

ชอบ แปด ครับ

 

โมทนา สาธุการ ในบุญกุศลร่วมกัน 208,802

 

วันนี้น่าจะเงียบๆ ผมจะมาเขียนกิจวัตร จริงๆของหลวงตาเล็กน่ะครับ นั่งอ่าน ฮาก็ากๆมาหลายวันแล้ว คนเขียนน่ะอ่านออกเลยว่าไม่ทันเห็นหลวงตาจริงๆ พยายามสร้างความน่าเชื่อถือ ไปถามเขามาเขียน คนที่ไปถามก็คนล่ะฉากมาต่อกัน

ตำราลายมือ ใครก็ไม่รู้ มาอุปโลกน์

ในผ้ายันต์ที่ สกรีนมา มีบางชนิดเป็นลายมือ หลวงตาจริงๆครับ

แต่มีหลายชนิด ลูกศิษย์ เขียนมากันเอง หรือ เอามาจากไหน ผมตอบไม่ได้ เพราะไม่ทราบ ทราบแต่ว่ามีชื่อ หลวงตา ท่านเสกจริง แจกจริง แต่ไม่ใช่ลายมือท่านเป็นต้นแบบครับ

พรุ่งนี้ผมจะยุ่งๆอีกวัน แต่วันอาทิตย์ สบายๆ จะดำเนิน โครงการณ์สร้างเสาไฟฟ้า วัดหลวงพ่อฉาบล่ะครับ

บุญทำไปก่อนหน้าแล้ว เราต้องเป็นพวกคิดทำบุญอะไร ทำได้เลย ไม่ติดขัด เป็นเคล็ด ชีวิตราบรื่น เงินมาหากันทีหลัง อานิสงค์มาก่อน เราต้องเป็นเสบียงหลักให้พระศาสนาจนได้ครับ

วันข้างหน้า ต้อง คิดจะทำบุญอะไร ใครมาบอก ต้องทำได้ทุกบุญครับ

 

พระแหวกม่าน หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน​

 

คนเรียนวิชา

คนเรียนวิชา จริงๆ ถ้ามีวิชาทีเด็ด เขาไม่มาบอกคนอื่นหรอกครับ ยิ่งเป็นตำราครูบาอาจารย์ครอบให้มา ใครเขาจะให้ จะให้คนอื่นดู นั้นอย่าหวัง คาถาสักบทของเด็ดๆ ไม่มีทาง

เรื่องให้มาจับตำรา เปิดดู ยิ่งไม่มีทาง เขาถือกันครับในกลุ่มพวกเรียนวิชา ยกเว้นศิษย์ อาจารย์เดียวกัน หรือ มีวิชาเด็ดๆมาแลกเปลี่ยนกัน เชื่อใจกันว่า วิชาดียอมแลกกัน

วิขา อักขระ เลขยันต์ จะขลังด้วยหลายวิธี ผมไม่มีหน้าที่มาสอนใครในกระทู้ ใครอยากเรียนต้องไปหาที่เรียนเอาเอง

แต่ถ้ามาเปิดความจริงให้พี่น้องทราบ อันนี้น่าจะทำ จะได้ไม่หลงไปกับคำโฆษณาชวนเชื่อ อักขระเลขยันต์ เขามีครู ใครไปเรียนมาขึ้นครู ครูเขาจะจับมือเขียนให้ ตัวแรก จะเป็น นะ หลังจากนั้นก็ไปฝึกเพิ่มเติมเอง ต้องฝึกเขียน บริกรรม ในขณะเขียน ขึ้นสูตร ฝึกให้มีสมาธิเบื้องต้น อักขระเขียนต้องชัด ไม่วิบัติ เส้นลาก กระดูกยันต์ จะลากต้องบริกรรม เขียนต้องไม่ลากทับกัน

คนไม่ได้เรียน ไม่ได้ขึ้นครู เอามาเขียนเล่น เอามาโชว์ โฆษณาเพื่อขายของถ้าเจตนาไม่ดี ของแบบนี้จะเข้าตัว ครูที่ไหน ใครเขาจะชอบ จะโมทนา บางวิชา ครูเขาสั่งมาว่าจะทำวิชาต้องขึ้นครู ( ตามนั้น ตามนี้ เท่านั้น เท่านี้ ) บางวิชา สั่งเลย เอาไว้ช่วย ห้ามเอาเงิน เช่นถ้าจะเอา เอาได้ค่าครู เช่น ห้าสลึง ห้ามเกิน ห้ามขาด

ของหลวงปู่บุญศรี ไม่ได้สั่งเรื่องเงิน แต่ตัวท่าน แจกฟรีตลอด ถึงขลังครับ

ของดี เขาไม่มาบอกกันในที่สาธารณะครับ ตัวอย่าง หลวงพ่อ อั้บ จะเขียนคาถาเป็นตัวท่านยังไม่เขียนให้ดู ใช้วนๆด้วยเหล็กจารเอา เห็นแต่รอยวนๆ ตัวคาถาอย่างหวัง แบบนี้ ขลังจริงครับ

หลวงตาเล็ก ท่านลง จะลงแค่ตัวเดียว หรือ ไม่กี่ตัว ถ้าลง ท่านจะบอกว่าผมเลยว่าลงอย่างไร ใช้อย่างไร สรรพคุณทางไหน ใช้ลงวัตถุแบบไหน คาถาที่เสกใช้อะไร

ส่วนการวางจิต วางอารมณ์ สมาธิ ผมยังไม่ถึง ท่านบอกให้ไปหัดเอา สงสัยให้มาถาม

ส่วนตำราน่ะ ...แหะๆ หลวงตาไม่เคยมีครับ ถ้ามีก็เขียนให้ดู และ บางอย่างท่านบอกว่า นานๆเขียนที ลืมไปแล้ว ให้ไปซื้อ ตำราอาจารย์ เทพ สาริกบุตรมา จะขึ้นครูให้

ตำราอาจารย์ อื่น เช่น อาจารย์ อ้น ผมเคยซื้อเอาไปถาม ท่านบอกว่าให้ใช้ของอาจารย์ เทพ สาริกบุตรครับ

และตำราที่ผมมี ผมไม่โชว์ครับไม่ใช้หน้าที่ แต่บอกใบ้ให้แล้ว ว่าเป็นตำราของใคร ใครอยากเรียนไปซื้อหาอ่านเอาเองน่ะครับ มีครบทุกด้าน แต่ไม่บอกเคล็ดน่ะครับ

เรียนวิชา เขามีเคล็ด ของสำนักใคร สำนักมันครับ

ยังมีต่อ

 

ผมมีแบบนี้ครับ อ่านอย่างเดียว มิกล้าทำ แหะๆ

 

พระนักธรรม หลวงพ่อทรง ​

 

เห็นด้วยขอรับ เรียนผูกเป็น ก็ต้องเรียนแก้เป็น อย่าไปลองส่งเดช หลานสาวของข้าพเจ้า ไปตั้งแคมป์ที่เขื่อนแก่งกกระจาน แล้วไปเล่นผีถ้วยแก้วกัน เรียกมาได้พอเขามาจริง ตกใจวงแตก ที่นี้ไม่ได้ส่งกลับ ก็เป็นเรื่อง มาหลอก มาหลอน เจ็บไข้ ได้ป่วย กว่าจะหาทางแก้กันได้ เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา ไม่เสียชีวิตก็บุญแล้ว อย่าไปลองครับ

 

ตำราของ อ. เทพ ท่านทำมาถือว่าเป็นวิทยาทาน ท่านมีตำราเยอะ เอามา สังคายนา รวมเป็นที่เป็นทาง บางอย่างแค่ตำรา แต่ไม่มีใครได้เรียน

ใครจะเรียน ไปหาครู ขึ้นครูให้ถูกต้องเรียนได้ครับ นอกจากนี้ ยังมีครูพักลักจำ ไปแอบจำมา ทำได้ขลังเข้าใส้ก็มีครับ โดยเฉพาะพวกที่แก่วิชาอื่นมาแล้ว ไปเห็นปั้ป ต่อยอดได้ครับ

แต่อย่าไปนอกครู เก่งกว่าครู เกินกว่าครู ล้ำกว่าครู แนวพวก เขียนขายของ ขายอภินิหาร ครูไม่ได้สอน ไม่ได้พูดได้สั่งสักคำ ดันบอกว่าเป็น พระอรหันต์ ปฏิสัมภิทาญาณ แบบพิเศษ แต่นั่งปลุกเสกของขลังทุกคืน ท่านอ่านดูแล้ว มัน แม่งๆ เกินครูไหม จะเอาแนว ธรรมมะ หรือ ไสยศาสตร์

ท่านที่ขนาดเป็นพระอริยบุคคล ระดับ พระอรหันต์ ปฏิสัมภิทาญาณ ท่านจะนั่งเสกของให้ขลังทุกวันไหมครับ???????

ธรรมมะขายไม่ได้ ไม่มีวัตถุธรรม มีแต่ใจ มันขายไม่ออก เลยเอาไสยฯมาปน เติมอภินิหาร ให้ขายได้ครับ แบบนี้เขาจึงเรียกไสยศาสตร์ ทำวิชา เพื่อ มีอามิสแลกกับความขลังครับ ไม่เกี่ยวอะไรกับความเป็นพระอริยะ ในพระศาสนาพุทธครับ

ท่านจะเรียน ตำรา อ. เทพ ได้ ส่วนจะขลังหรือไม่ ....ตอบยาก อยู่ที่จิตท่านครับ

ใช้ทางลัดครับ ไปหาครูอาจารย์ดีๆ ขึ้นครูเอาของท่านมาใช้ เป็นสื่อ ใช้วิชาที่ท่านสอน เอาจิตน้อยๆของท่านโหนจิตครูเอาครับ อ้างอาจารย์ท่าน อ้างครู อ้างเทวดา สื่อให้ถึง เชิญท่านมาทำวิชาครับ ไม่เหนื่อยเองด้วย ขลังด้วย ถ้าครูขลัง ถือสัจจะตามนั้นครับ เลี้ยงพ่อ เลี้ยงแม่ กตัญญู ครูบาอาจารย์ กตัญญูผืนแผ่นดิน ไม่มีทางตกครับ

 

น้ำมันงา ผมเขียนไว้หน้า ๒๔๘๖ มีรูปเป็นหลักฐาน รู้สูตรด้วย ทำแจกเขามาหลายปี้บ

หลวงปู่ท่านอายุมากแล้วครับ ท่านไม่มานั่งทำครับ ไม่มานั่งจารตะกรุด เสกของครับ ในรูปมีท่านนั่งเคี่ยวไหมครับ...เหอๆๆ มาบอกท่านทำเอง ท่านน่ะอายุเท่าไหร่แล้ว ยังมีคนเขียนบอกยกตุ่มน้ำไหว ...อ่านแล้ว ฮา แล้วก็ หนักใจ หลวงตาเราเป็น ซุปเปอร์แมนกับเขาด้วย

ถึงเวลาไปขอท่าน เก็บว่านแถวกุฏิ เรามาหั่นกันเอง ท่านแค่นั่งคุม แล้ว เคี่ยวให้ เสกให้ แป็บเดียวครับ แล้วท่านก็กลับเข้ากุฏิครับ

คนเตรียมของ เตรียมการ คนทำน่ะ ลกศิษย์ ตัวจริงครับ เห็นหน้าบ่อยๆ ไม่ได้มาโม้ อย่างที่เห็นในหน้านี้ก็สามคนครับ

เขียนอะไรให้มีหลักฐานครับ เรื่องนี้อาจารย์ผม บอกแล้วว่าปล่อยไปไม่ได้ มาโม้แล้วขายพระน่ะ มันห่างความจริง ต้องชนด้วยหลักฐานและความจริงอย่างเดียว อยากเขียนเรื่อง หลวงตาเล็ก เอาความจริงมาเขียนครับ

อย่านั่งเทียน...เหอๆๆๆ

ที่จริงไม่อยากโชว์รูปตัวเอง แต่ทำมาจริงๆ หลายหม้อ ทำแจกเขา ขวดผมก็ซื้อมา คนอื่นก็ซื้อขวด ซื้อน้ำมันงา มาก็มีน่ะครับ ไม่ใช่มีแต่ผม ทำแจกหลายครั้งครับ ท่านแจกแหลกครับ ไม่ใช่หวง ใครมาขอได้หมด ใส่ขวดไว้เรียบร้อย

ผมรู้กระทั่ง สูตร มวลสาร ชนิดว่าน น้ำหนักและ คาถา

ไม้ที่ หลวงตากวนน้ำมันงา ผมยังเก็บไว้ครับ จนมาทำพระหลวงพ่อทรงเลยเอาไปบดทำพระ

ยังมีที่ผมอีกปิ้บ ผมจะ ผสมใหม่ เพราะตัวยา นานสิบกว่าปี คงหมดไปแล้ว กำลังเลี้ยงว่านอีกชนิดครับ เอาน้ำมันของท่านเป็นหลัก เคี่ยวด้วยตัวยาใหม่ ทำเสร็จ แจกฟรี อย่างเดียวครับ

เหอๆๆ เขียนเรื่องขำๆให้อ่านไปเรื่อยๆน่ะจ้ะ อันไหนไม่ถูกไม่ต้อง ผมเองครับ ไม่มีทางปล่อยออกไปครับ

ส่วนอันไหนผมเขียนไม่จริง เอาหลักฐานมาง้างครับ อย่าแค่คำพูด มันจืดสนิทจ้า......คริๆ

 

QUOTE=แสงแข;8121234

อุ กะ ปะ สะ หะ นะ พุท​

กราบ แม่พิมพา แห่งวัดท้องไทร ค่ะ​

quote=พี เสาวภา;7153871
แม่พิม ชุดนี้ขลังด้านหาเงินน่ะครับ ใครได้เงินได้ทอง ให้เจียดส่วนหนึ่ง ส่งไปช่วยงาน พิธีของหลวงพ่ออั๊บ วัดท้องไทรด้วยครับ
ติดต่อกันเอง ไม่ต้องผ่านผม วัดเขามีกรรมการดูแลอยู่ ส่วนผม ไม่รับดูแลเงินของท่าน ผมดูแลแต่เงินของผมเองที่หามาได้ ด้วยบารมี หลวงตา หลวงพ่อ แม่พิม

 

ได้ความรู้ดีเลยคับ ทำอะไรอย่าทำเองต้องมีครู อาศัยแรงครู ถึงจะขลัง เพราะครูบาอาจารยืท่านจะมาโมทนามาประสิทธิให้อย่างเต็มที่ และวิชาทุกชนิดมีเคล็ดเกือบทั้งนั้น ส่วนมากคนที่เอาไปใช้จะไม่รู้เคล็ดเท่าลูกศิษย์ที่เรียนวิชา เคล็ดการทำวิชาส่วนมากก็บอกปากต่อปาก ต้องไว และมีไหวพริบสังเกต บางทีครูท่านจะไม่ได้บอกแต่ให้เราสังเกตเอง บางอย่างก็บอกกันไม่ได้ แต่ถ้าถอดความได้เอาไปใช้ก็ไม่ว่ากัน เพราะถือว่าไม่ได้บอก

 

กิจวัตรประจำวันของหลวงตาเล็ก

ผมหา เมลล์ที่แฟนทางบ้าน ส่งมาให้ เรื่องพ่อค้าพระเล่ากิจวัตร ของหลวงตาไม่เจอ ว่าว่างๆจะเขียน ยันอันที่ไม่ถูกต้อง เมื่อหาไม่เจอ ผมจะร่ายไปตามที่ผมเจอ

พวกท่านอ่านแล้วก็ พิจารณาดูว่าบางอย่างมันเหมือนกันไหมครับ คนสองคนจะเห็นบางอย่างได้แตกต่างจากกันคนล่ะเรื่อง ใครถูกใครผิด ใครโม้ ใครจริง ทำไมบางอย่างมันต่างกันอย่างกับฟ้ากับดิน ผู่อ่านเป็นคนตอบครับ

ผมไปหาท่านทุกอาทิตย์ จะมีขาดบ้างแต่ไม่มาก เพราะต้องไปเก็บเงินเข้าแบงค์ ไปดูแพโบสถ์น้ำ ไปจ่ายค่าช่าง ค่าของ ก่อนลูกผมเกิด ต้นปี ๓๙ ประมาณปี ๓๘ หรือ ๓๗ ไม่แน่ใจ จนท่านล่ะสังขารในปี ๔๔ ผมจะต้องเดินทางไปหาท่าน เกิน สองร้อยครั้ง น่าจะประมาณ สามร้อยครั้ง บางอาทิตย์ ไปมากกว่า ๑ คั้งเนื่องจากมีวันหยุด และ ไปนอนที่วัด หฃายสิบครั้งครับ บางครั้งไปนอนที่ รีสอร์ท ใกล้ๆ บางครั้งไปนอนที่ พยุหะ แล้วแต่ จังหวะ แต่ส่วนใหญ่จะนอนที่วัด นอนที่กุฏิ หลวงตา หรือ นอนที่บ้านครูเพชร ครูเพชรท่านชวนไปนอนที่บ้าน เนื่องจากมีข้าวเย็นกิน

ถ้าผมนอนที่กุฏิ หน้าที่ผม คือ นวดครับ ผมถนัดในการถูกนวดมาก เพราะเป็นคนอ้วน เล่นกอล์ฟ จะชอบไปนวดฝ่าเท้า ที่บางลำภูงามวานเป็นประจำ และ หลวงตาท่านเป็นคนมีอายุน่ะ คนมีอายุชอบนวดทุกคนครับ ผมจะบริการให้ท่านเต็มที่ เพราะมีทักษะพอตัวครับ

ครั้งแรกที่ ผมนวดท่าน ตอนนั้นท่านก็ยังไม่ค่อยเชื่อน้ำมนต์ผม แต่ผมนวดไป ท่านนอนอยู่ ท่านชมว่านวดเป็นนี่ บางทีผมนวดท่านกับเพื่อนอีกคนที่มาด้วยกัน นวดคนล่ะขา หลวงตาท่านก็นอน มีครั้งหนึ่งท่านมีแขก กลุ่มล่ะประมาณ ๔ - ๕ คน คนหัวหน้าอายุประมาณ ๔๐ กว่า พอเห็นผมนวดหลวงตาท่านเข้ามาช่วย คนนี้เป็นเลยครับ สอนท่านวดให้ หลวงตาพอใจมากครับ นอกจากนั้น ยังมีช่างที่ทำทาง ตรงโค้งแม่น้ำ ผมลืมชื่อโค้ง ผมไปจ้างท่านนี้มา ดึงต้นโพธิ์ ท่านนี้มือหนักมาก คนนี้ก็นวดเก่ง

เอาเป็นว่า ถ้าผมค้างวัด เป็นหมอนวดครับ ถ้าผมไม่ไป ก็มีพระ นวดให้ ชื่อ พระแอ้นท์ กับ พระเสถียร พระแอ้นท์ เป็นหลานแม่ชี ประทุม ท่านนี้สวดปาติโมกข์ ได้ ตอนหลังสึกออกไปครับ ส่วนพระเสถียร ผมไม่ทราบเลยครับ คิดถึงท่านเหมือนกัน คนจะนวดท่าน ไม่ได้มีทุกคนน่ะครับ ท่านต้องโอเค ถึงจะนวดท่านได้ครับ

เมื่อนวดไป ท่านสบายๆ หลวงตาจะนอนบนเสื่อน่ะครับ จะมีฟูกก็แบบบางๆ ไม่ได้ฟังแล้วเป็นฟูกหนาคล้ายอย่างเขาว่า ฟูกที่พระนอนได้ จะต้องเป็นไปตามพระวินัย ถ้าฟูกหนาและวัสดุไม่ตามพระวินัย เป็นอาบัติครับ จะสังเกตุว่าพระเคร่ง หรือ ส่วนใหญ่ ท่านไม่นอนฟูกไปเลย จะปูเสื่อนอนกับพื้นครับ ถ้าหนาวก็เอาผ้าห่มรองไว้ มีแค่นั้นครับ

ที่นอนฟูกที่ผมเห็นก็ในโรงพยาบาลครับ เพราะป่วย พระพุทธวินัย อนุญาต สำหรับพระที่ป่วยครับ

และท่านกางมุ้งครับ แต่มุ้งจะเปิดไว้ตอนนวด ผมนวดไปก็ชวนท่านคุยไปได้โอกาส จะได้ยินเรื่องราว เก่าๆ และ แปลกๆก็ตอนนี้แหละครับ การนวดคนแก่ ต้องอย่าดัดน่ะครับ อย่าดัด แขน ขา และ หักข้อและ ไม่เหยียบ หรือ เอาเข่ากด ให้ กดด้วยนิ้วและอุ้งมืออย่างเดียว ที่จะนวดส่วนใหญ่จะเป็นขา และ บั้นท้าย ตรงสลักเพชร ที่เอว และ สบัก และ แขน

การกดขาที่ท่านชอบ ต้องดึงหัวแม่โป้ง เข้ามา น่องจะตึงและเส้นลอยขึ้นมา เราก็เอามือกด ท่านชอบมาก และ อีกท่า คือ พับขาเบาๆ แล้วนวดเส้นข้าง ท่านก็ชอบมาก ผมไม่ทายาด้วยยาหม่องเหมือนหลวงพ่อทรง แต่ไปซื้อยา ประเภทครีมมา แต่หลวงตาท่านไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ครับ แต่ก็เอาเหมือนกัน คนแก่ ผิวจะบางครับ

หลวงตาท่านมีอายุ และ เส้นแข็งครับ ต้องนวดให้เส้นคลาย บางครั้งแรงหน่อย แต่ท่านไม่มีร้องสักแอะเดียว พอสบายๆ ก็ปลดมุ้งให้ท่านนอน ผมบางทีก็นอนตรงปลายเท้าท่าน มีพระวินัยน่ะครับ ถ้า ฆราวาสชายนอนร่วมที่เดียวกับพระ นอนได้แค่สามคืน ต้องเว้นซ่ะ ๑ วัน แต่ผมนอนอย่างมาก แค่ สองคืนครับ หลวงตาท่านระวังอยู่ พระวินัยท่านเป๊ะ ท่าทีท่านเรียบร้อยเหมือนนางงาม ตามที่พระอาจารย์แม้น ว่าล่ะครับ พระอาจารย์แม้นท่านว่า พระเคร่งๆ นางงามสู้ไม่ได้ครับ และจริงตามนั้นครับ พวกท่านสังเกตุเอาเอง แต่พระตุ็ด เณร ตุ็ด ไม่นับน่ะครับ

และบางที ผมลงมานอนข้างล่าง หลวงตาท่านจะนอนชั้นบนเสมอ ไม่ว่าป่วยก็ตาม แม้ห้องน้้ำจะอยู่ข้างล่าง ท่านนานๆเข้าห้องน้ำทีครับ อาจจะเป็นสอง วัน สามวันถึงเข้าห้องน้ำหนัก ทำไม เดี๋ยวผมเล่าต่อครับ

ก่อนนอนท่านจะสวดมนต์น่ะครับ ที่ผมเห็นตอนอยู่กับท่าน ท่านสวด ไม่นาน กราบพระแล้วก็นอนครับ

ดึกมากๆ ถ้าผมนอนอยู่ด้วยท่านไม่ทำน่ะครับ เพราะคงเกรงใจว่าผมจะตื่น แต่ถ้าผมมานอนข้างล่าง ท่านจะเล่นกับแมวครับ มีแมวมานอนด้วยหลายตัว ในยุคผม ตัวใหญ่ ไอ้ทอง( มั้ง ) ตายไปก่อนหน้า ผมเคยเห็นแค่ไม่นาน จะมีกลุ่มใหม่ ทั้งตัวใหญ่ ตัวเล็ก หลายตัว จำชื่อไม่ได้แล้วครับ แต่พวกนี้เด็กเส้นใหญ่ ห้ามตี ห้ามด่าเด็ดขาด เผลอไปตีเพราะมันซน มีเคือง งอนเลยครับ

วิธีเล่น ท่านจะเอาไม้เท้าเคาะไปตามพื้น แมวจะวิ่งไล่ ท่านก็ไล่ปลายไม้ไป แมวจะกรูวิ่งตามปายไม้ ท่านก็จะเคาะ แก็กๆ ไปตามพื้นกระเบื้อง ถ้านอนข้างล่าง จะได้ยินเสียงชัดเจนครับ ท่านเล่นจะสนุกสนานมาก เหมือนเด็กเล่นกับแมวครับ ดูมีความสุขมากครับ จะวนปลายไม้เท้าไปมา

การเล่นกับแมวนี่ ไม่ใช่ ห้า หรือ สิบนาทีน่ะครับ อาจจะเป็นค่อนคืนน่ะครับ ร่วม ช.ม. หรือ กว่า อันนี้ท่านทำเป็นกิจวัตรปกติ ไม่ได้นั่งเสกของอย่างเขาว่า สิ่งนี้ชี้ชัดว่าท่านรักแมวมากครับ ท่านรู้จักทุกตัว จะเอา อาหารเม็ด ( ที่ลูกศิษย์ซื้อไป ผมซื้อไปประจำ เป็นชนิดถุงใหญ่ แต่ไม่ใช่อาหารแมว มันแพง ผมจะซื้ออาหาร ชนิดหมาเล็กไป ถุงใหญ่ กี่กิโลลืมไปแล้ว แต่ราคาถูกกว่าอาหารแมวมาก) และ พวกอาหารสดไม่ค่อยได้ให้น่ะครับ เพราะอาหารเม็ด ท่านบอกว่ามันมีวิตามิน ทำให้แมวเเข็งแรงและมีขนปุยครับ

เรื่องการเล่นกับแมว ต้องถามพระเก่าๆจะยืนยันเหมือนกันทุกคน ว่าดึกท่านจะเล่นกับแมวครับ ไม่ใช่มานั่งเสกของ หลวงตาท่านไม่สนใจเรื่องวัตถุมงคลครับ ได้มาก็กองไว้ รวมไปที่มุมห้องที พอไปขอ ท่านยังบอกว่าเอามาเสกก่อน เพราะที่กองไว้ ไม่ได้เสกครับ
วัตถุมงคล เป็นสิ่สุดท้ายในรายการกิจวัตรของท่าน คนไปขอ ท่านถึงดปรดให้ครับ แต่มานั่งเสก อัดวิชา เอาขลังๆ ลืมไปได้ครับ ต้องขออย่างเดียว ถึงจะให้ บางอย่างต่้องตื้อด้วย เช่น การลงด้านเสน่ห์ เช่น หัวใจขุนแผน ยันต์ปลายศีล จะเลือกเฉพาะคนเท่าที่ผม เห็นมา นอกนั้น ยันต์และ อักขระประจำตัว เช่น นะ หน้าทอง

หัวใจขุนแผน ผมตื้ออยู่เป็นปี ถึงลงให้ครับ ของที่ลงเก็บไว้ ไม่ได้ใช้ครับ

เพราะฉนั้นกิจวัตรในตอนกลางคือของท่านคือ นวด สวดมนต์ ไหว้พระ นอน เล่นกับแมว แล้วนอนต่อครับ

ส่วนน้ำท่านม่ไค่อยอาบน่ะครับ เล่นกับแมวดึก อาจจะอากาศอ้าวๆท่านจะออกไปนอกชาน เอา ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวท่านจะมีไฟฉายของท่านน่ะครับ บางทีตอนเรากลับตอนดึกท่านมาส่ง ตอนออกรถท่านจะส่องไฟนำให้ ผมไม่ทราบ ความนัย ท่านอาจจะเบิกทางให้ก็ได้ครับ

หลวงตาท่านจะแค่เช็ดตัว แบบเห็นกับตา ผมไม่เคยเห็นท่านอาบน้ำน่ะครับ แต่ถ้าชักผ้าจีวรเห็นครับ เห็นแม้กระทั่งท่านปีนจากชานกูฏิข้ามไปงยัแทงค์น้ำ เพื่อตากผ้าจีวรก็เคยเห็นครับ น่าหวาดเสียวมาก ผมหรือคนที่เห็นต้องวิ่งไปรอข้างล่างเกิดท่านพลาดขึ้นมา แต่ท่านคล่องแคล่วมากครับ แม้อายุจะขนาดนั้น

เรื่องตื่นนี่ ไม่แน่น่ะครับ บางที เที่ยงก็มีน่ะครับ คนมานั่งรอเต็ม พระก็มี ไม่ทราบท่านลองใจหรือไม่ แต่ถ้าไม่มีอะไรแปลกก็ สายแล้ว เพราะท่านไม่ออกบิณทบาต จะมีชาวบ้านเอาปิ่นโตมาส่ง แต่พอมาถึงยุคผมก็จารย์ช้างผมจ้างคนทำข้าวต้มมาส่งครับ ทำอยู่หลายปี แต่มาเลิก เพราะเรื่องมันยาว เหมือนชักศึกเข้าบ้าน เลยเลิกครับ

หลวงตาท่านจะฉันมื้อนี้มื้อเดียวครับ จะไม่ฉันอะไนอีกทั้งวัน แม้แต่น้ำร้อนน้ำชา ยกเว้น

๑) มีญาติโยมเอามาถวาย ท่านก็จะฉันหน่อยนึง
๒) มีงานครับ ท่านก็จะลงศาลา ฉันเพล
๓) เมื่อเจอของชอบ เช่น หมี่กระทิครับ ถ้าเข้าเมืองซื้อไปทันเพล ท่านจะ เอาสักหน่อย ส่วนของหวาน ไม่ค่อยชอบ แต่ผมเห็นท่านเคยฉัน ฝอยทอง ท่านค่อยๆม้วนแล้วฉัน และ ที่เห็น ฉัน ส่วนใหญ่จะเป็นพวกปลา และ มะม่วงสุก อันนี้เห็นหลายครั้งครับ

นอกนั้นท่านไม่ฉันสองมื้อเป็นปกติ เหมือนเขาว่าครับ ถ้าจริงก็ก่อนปี ๒๕๓๘ ตั้งแต่ผมไป สาเหตุมีอันเดียวคือ ท่านไม่มีฟันแล้วครับแม้แต่ซี่เดียว คนที่ไม่มีฟันจะไม่ชอบกินอะไร พร่ำเพื่อ หรือ ของเคี้ยว ของแข็ง เพราะจะมีปัญหาในการเคี้ยว ตามเหตุผล ที่ใส่เป็นฟันปลอม ท่านเคี้ยวไม่ถนัด จะฉันก็หนักทางข้าวต้มครับหรือ ของเละๆ ง่ายๆ ผลไม้ ขนมท่านก็ไม่ฉัน คนซื้อ แบรนไปถวายรวมทั้งผม ท่านก็ฉันมั่ง แค่นั้นเอง ข้อพิสูจน์คือ ท่านผอมมากครับ แต่ผอมแบบแข็งแรง คล่องแคล่วมากครับ

และ ถ้ามีจริง ก่อนผมไป ท่านฉันหมากและ สูบบุหรี่น่ะครับ อันนี้ท่านบอกผมเอง แต่ตั้งแต่ผมไปหาท่าน ท่านเลิกของเหล่านี้ไปแล้ว สาเหตุ เพราะสุขภาพและ สภาพของฟันครับ อาการถุงลมโป่งพอง น่าจะมาจากการสูบบุหรี่ คนยุคโบราณชอบสูบบุหรี่ครับ ยายผมดูโ กาลิกค์ เป็นกระป่อง และ บุหรี่เกล็ดทอง สูบวันล่ะ สองซองครับ และ แก่ตาย

อาการป่วยของท่าน ถ้าจะเอาแบบ หนักๆ ไม่มีครับ จะไม่ออดๆแอดๆ ตามแนวคนมีอายุ ปวดหัวตัวร้อน แต่ท่านจะไปให้น้ำเกลือบ่อย ที่โกรกพระ หมอที่รู้จัก ทั้งไปเอง และ ไม่สบาย ที่ผมพาไป จะมีหนักก็ตอนแมวข่วน นอนป่วยอยู่คนเดียว แผลอักเสบ ตัวร้อนจี๋ ผมเล่าไปแล้ว คนใกล้วัดที่ขายของไม่เห็นมาพยายาล ผมเป็นคนอุ้มไปหาหมอที่โกรกพระเอง ถ้าอาการไม่ทุเลา ไปโรงพยาบาลที่ นครสวรรค์หรือ กทม แน่นอน ท่านเป็นคนสุขภาพดีมาก ยาประจำตัวก็ไม่ค่อยมีเหมือนเขา จะมีก็พวก ยาหม่อง ยาลม แต่ไม่เคยเห็นฉันยาลม ท่านจะเอาสมุนไพล มาต้มฉันเองบางที ที่คนไม่ทราบ คือท่านเป็น หมอยามาก่อนครับ อันนี้ท่านบอกผมเอง บอกสูตรบางยาให้ และ ท่านเป็น หมอ สักมาก่อนด้วยครับ อักขระ เลขยันต์ สวยงาม แต่เลือนๆไป อันนี้ท่านหัวเราะและบอกเอง แต่บอกว่าอยู่ที่การเสก อย่างนี้ใช้ได้แล้ว

ท่านบอกยา ให้คนหลายคน หลายสูตร ผมเองก็ทราบไม่หมด แต่มีทั้งยาเฉพาะกิจ และ ยาครอบจักรวาลครับ พวกสมุนไพลก็แถววัดและ หลังกุฏิท่านครับ มีว่านหลายชนิด น้ำท่วมตายไปก็มี ต้องปลุกใหม่ ชนิดของว่าน ขอสงวนสำหรับศิษย์ เรียนวิชา น่ะครับ แต่ใครมีทุกข์ ไม่รู้ไปพึ่งใครแล้ว ขอมา ผมจะบอกเท่าที่ทราบ

แต่กรุณาอย่าถามเพราะอยากรู้ ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าท่านไม่ตั้งใจจะเอาไปช่วยคนอื่น คนเป็นหมอ ต้องไม่รวย ถึงขลังครับ เอาแค่พอมีกิน เท่านั้น

พวกพี่น้องอ่านดูแล้วพิจารณาตามที่ผมเขียนน่ะครับ ว่าผมรู้จริงหรือไม่ เอาตัวรอดตามแนวทางท่านหรือไม่ ได้วิชาท่านมาหรือไม่ และท่านคอยช่วยอยู่แม้ไม่มีสังขารหรือไม่ และ พยายามมาขายอะไรท่านหรือปล่าว........ ซ.ต.พ.

ซ.ต.พ. ย่อมาจาก ซึ่งต้องพิสูจน์...เหอๆๆ

ยังมีต่อ ...แหะๆ ชักง่วง