เชิญร่วมอนุรักษ์พระกรุครับ

ตกหล่นด้านหลังครับ

 

"เรียนสมาชิก domain palungjit.org โดนต่างชาติฉกไปแล้วเพื่อขาย อีกไม่กี่ ช.ม. ท่านจะเข้าไม่ได้อีกต่อไป ช่วยกระจายข่าวส่งให้สมาชิกเข้าทาง PALUNGJIT.ORG แทน"
ข้อความนี้มันอยู่ด้านบนของกระดานวิธีดูพระเครื่อง-เครื่องลางของขลัง มันหมายความว่าอะไรครับ

 

ขนาดของพระรอดพิมพ์ใหญ่ ที่มีหลายขนาด เพราะเกิดจากการโดนความร้อนที่แตกต่างกัน รวมถึงเนื้อมวลสารที่นำมาสร้างพระ

 

"ขอบคุณมากครับ"

 

"พระกำแพงซุ้มกอพิมพ์ใหญ่มีกนกเนื้อชินเงิน ครับ:ท่านสมาชิกช่วยกันตอบด้วยครับ ขอบคุณครับ"

 

"พระนางกำแพงเนืื้อชินเงิน ครับ:ท่านสมาชิกช่วยตอบด้วยครับ ขอบคุณครับ"

 

"พระนางสุโขทัยเนื้อชินเงิน(หลังแบบ) ครับ:ท่านสมาชิกช่วยตอบด้วยครับ ขอบคุณครับ"

 

"เดิมนั้น Domain name ของเว็บพลังจิตนี้คือ palungjit.org ครับแต่มีต่างชาติ ฉกไปเพื่อขายเพราะเห็นว่ามี สมาชิก,ผู้สนใจต่างๆเข้ามาใช้งานกันมากมายดังนั้นทางเว็บพลังจิตจึงมีความจำเป็นต้องจดทะเบียน Domain name ใหม่เป็น PALUNGJIT.ORG ครับหากสมาชิกจะเข้าเว็บพลังจิตโดยใช้ palungjit.org ก็จะเข้าเว็บพลังจิตเดิมไม่ได้เพราะจะกลายเป็นว่าเข้าเว็บที่ถูก ฉกชิงชื่อไปครับ:ผมไม่ทราบว่ามีกฏหมายลงโทษเกี่ยวกับการกระทำผิดเช่นนี้หรือไม่? หากสมาชิกท่านใด?มีความรู้ทางกฏหมายในเรื่องนี้ผมคิดว่าน่าจะให้คำปรึกษาแก่ทีมงานเว็บพลังจิตครับ"

 

ขอบคุณพี่ธรรมพล ที่โพสพระหายากและงดงามให้ชมครับ

 

"ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ"

 

รบกวนคุณธรรมพลและพี่ๆครับว่าพระกำแพงเม็ดขนุนกรุอะใรครับ?

รบกวนคุณธรรมพลและพี่ๆครับว่าพระกำแพงเม็ดขนุนไม่ทราบว่ามาจากกรุที่ใหนและแท้ใหมครับ
ขอขอบคุณมาล่วงหน้าด้วยครับ

 

รบกวนผู้รู้หน่อยครับ

 

ทันไหมครับรูปไม่ชัดใช้มือถือถ่ายครับ

 

ขออภัยทุกท่านนะครับถ้าเกิดว่าบทความของผมเกิดไปกระทบกระทั่งใครเข้า
บังเอิญว่าผมได้อ่านวิวาทะบางท่านในที่นี้แล้วรู้สึกแปลกๆนิดหน่อยในกรณีที่ว่าดูพระแบบไหนแล้วพาวงการพระเสื่อมเสีย บังเอิญขอออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้เป็นเซียนพระ ไม่ได้เล่นพระ แค่ได้เคยรู้จักกับนายช่างหล่อพระที่อดีตเคยคลุกคลีกับการขุดกรุ และมีดีกรีฝีมือเป็นที่ยอมรับ(พระพุทธรูปจำลอง "พระพุทธสัมพรรณี" ที่ประดิษฐานในโบสถ์วัดพระแก้ว ก็ฝีมือท่าน) เลยทำให้รู้แง่มุมในอีกแง่มุม จึงอยากขอนำมาแชร์เป็นเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ
ผมขอเรียกท่านว่าคุณตาละกันนะครับ ท่านบอกว่า "ศิลปะมิใช่อุตสาหกรรม" การที่เซียนมากำหนดพิมพ์พระว่าต้องมีเส้นเท่านี้ มีตำหนิตรงนั้น ต้องเนื้อแบบนี้ๆ จึงเป็นการจำกัดความรู้และจินตนาการของช่างอย่างร้ายแรง ถึงขนาดท่านออกปากว่า "ขนาดช่างจะสร้างพระ ยังต้องถูกขีดเส้นตายให้ขนาดนี้เลยหรือ" และการที่เซียนพระบอกว่า "พระแท้ต้องแท้หลายตา ไม่ใช่แท้อยู่คนเดียว ต้องเป็นสากล" คุณตาท่านก็พูดอย่างเจ็บแสบว่า "ก็เพราะคนเหล่านั้นต่างก็ศึกษาตามแนวทางที่เซียนวางไว้ให้ จะเอนไปทางเดียวกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก และที่บอกว่าสากลน่ะ จริง! แต่สากลในไทยนะ ต่างประเทศวิธีเหล่านี้ใช้ไม่ได้" โดยคุณตายกตัวอย่างมาคร่าวๆ เซียนที่ดีแต่ใช้ตาอ่านตำรา ใช้นิ้วชี้ในการจับพระ และใช้ปากในการตีความ โดยไม่เคยลงมือสร้างพระเอง ได้สร้างกฏที่ขัดแย้งกับความจริงขึ้นมา แต่ผู้ที่ถือต่อๆกันมา ก็ถือกฎนี้ไปด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เช่น ที่ถือกันมาว่า
พระแท้ ต้องมีพิมพ์แบบนี้ๆๆ ต้องมีเส้นตรงนั้น ขีดตรงนี้ ต้องตื้น ต้องลึก ไม่งั้นผิดพิมพ์ ไม่ใช่!
ข้อนี้ไม่สามารถเป็นจริงได้ เนื่องจากว่าในอดีต
1. พระเนื้อดินทั้งหลายกดด้วยมือคนซึ่งมีหนักเบา แรกๆอาจทำด้วยใจเบิกบาน องค์หลังๆอาจกดด้วยความเมื่อยล้า จึงอาจทำให้พระตื้นบ้าง ลึกบ้าง หรือกดด้วยแรงที่ไม่เท่ากันอาจทำให้พิมพ์เบี้ยวหรือผิดเพี้ยนบ้าง การยึดพิมพ์จึงไม่ควรเป็นประการแรกในการดูพระ
2. บล็อคพระในสมัยโบราณ ไม่บล็อคดินก็บล็อคหิน รึไม่ก็ไม้ เมื่อนำมากดพระได้ไม่กี่ร้อยองค์ก็หมดสภาพแล้ว แล้วที่พระมีเยอะแยะล่ะ เพราะอะไร ? ก็เพราะว่าเมื่อบล็อคแรกชำรุด ก็ต้องมีการต่อบล็อค 2 บล็อค 3 จนกว่าจะได้พระตามต้องการ แล้วคิดหรือครับว่าบล็อคแต่ละบล็อค จะเหมือนกันเป้ะๆ ?
แล้วพระที่เซียนบอกว่าต้องพิมพ์เป้ะๆ ไม่งั้นไม่ใช่ คุณตาบอกว่ามันจะเป้ะได้ขนาดนั้นเป็นได้กรณีเดียว คือปั๊มแบบอุตสาหกรรมครับ โดยท่านแนะนำง่ายๆ ว่าลองดูด้วยตัวเองได้ โดยการเจาะรูเป็นรูปสี่เหลี่ยมเป็นบล็อค แล้วเอาดินเหนียวมาอัดลงไป แล้วใช้มือแกะออกมา ดูเอาซะว่าจะเหมือนกันทุกก้อนหรือเปล่า ขนาดแค่รูปสี่เหลี่ยมธรรมดาๆ ยังกดพิมพ์มาได้เหมือนกันยาก แล้วพระที่มีรายละเอียดเยอะแยะล่ะครับ จะบังคับช่างเกินไปมั้ย ว่าแกะแล้วต้องเป้ะ ?
คุณตาท่านพูดง่ายๆ ว่าเซียนอ่ะ กินยาย้อนศร คือศึกษาย้อนความเป็นจริง เพราะถ้าเอาตามแนวคนส้รางพระ เค้าศึกษาตามศร คือ ศึกษาศิลปะ > ศึกษาดินดูอายุ > ความสวยงามจากพิมพ์ เป็นอันดับสุดท้าย เพราะถ้าเข้าใจศิลปะ เข้าใจดิน พิมพ์เหมือนไม่เหมือน มันก็บอกอายุบอกยุคในตัวของมันเอง ไอ้พวกสร้างพระปลอมมันหวังแต่ผลประโยชน์ คงไม่มีจิตใจที่จะลงทุนศึกษาศิลปะให้ลึกซึ้งขนาดนั้นหรอก โดยข้อดูดิน คุณตาบอกช่างสร้างพระหรือคนที่ศึกษาโบราณคดีจะได้เปรียบ เพราะได้คลูกคลีกับดินแบบต่างๆหรือคลูกคลีกับโบราณสถาน แถมปัจจุบันมีวิธีตรวจหาคาร์บอนเข้ามาเสริมยิ่งสะดวกเข้าไปใหญ่ และนี่คือสาเหตุที่วิธีการของเซียนพระไทย ไม่เป็นที่ยอมรับนอกประเทศ เพราะดันเอาพิมพ์นำหน้าศิลปะ
แต่ทั้งนี้ วิธีการของเซียน ก็มีประโยชน์อยู่ ตรงที่ว่า เซียนเค้าขายพระเป็นสินค้า เมื่อพระเป็นสินค้า การกำหนดแบบเซียนจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด คือ
1. เมื่อพระเป็นสินค้า ก็ต้องกำหนดเอกลักษณ์ของสินค้าให้ชัดเจนแ่น่นอน จึงต้องกำหนดทรงพิมพ์เป็นมาตรฐาน เพื่อความเข้าใจตรงกันของผู้ซื้อและผู้ขาย กำจัดปัญหาความสงสัยไปได้ในระดับหนึ่ง
2. เซียนพระรุ่นหลังเรียนรู้ได้เร็ว เพราะองค์ความรู้ถูกขีดไว้ตายตัว ไม่ต้องไปคิดนอกกรอบ และไม่ต้องเสียเวลาศึกษาศิลปะที่ต้องใช้เวลานานกว่า
2 ข้อนี้ ทำให้วงการพระเครื่องฟื่องฟู
ซึ่งทั้งหมดนี้คุณตาติงให้เข้าใจว่า การมองพระแบบเซียนเพื่อการค้า กับการมองพระแบบนักศิลปะหรือนักประวัติศาสตร์ไม่เหมือนกัน
ฉนั้นหากเซียนเห็นพระที่ไม่เข้าตา ควรบอกว่า "เป็นพระที่ขายในวงการผมไม่ได้ เพราะพิมพ์ไม่เหมือน" แต่อย่าถึงขั้นว่า "พระเก๊ พระสนาม" เพราะเอาเข้าจริงถ้าเอาพระสนามกับพระเซียนตรวจคาร์บอน ก็ยังหนาวๆอยู่ว่าใครจะอยู่ใครจะไป
และข้อที่บอกว่า "พาคนอื่นหลงทาง ทำลายพุทธศาสนา" อยากถามง่ายๆว่า คนที่เค้าปลื้มปีติต่อพุทธปฏิมา และสามารถหามาคล้องคอได้ด้วยราคาหลักสิบหลักร้อย กับพระที่จะได้มาทีถ้าเทียบกับคนจนคือต้องขายนาซื้อถึงจะได้เป็นเจ้าของ ได้กราบพระพุทธเจ้าที่ตนรัก คนกลุ่มไหนศรัทธาพระมากกว่ากัน แล้วตกลงที่บอกว่าพวกพกพระสนาม พระเก๊ด้วยความเคารพในพระพุทธเจ้า เป็นผู้ทำลายพุทธศาสนา แน่หรือ ? ผมว่าทำลายผลประโยชน์ที่เวียนจะได้รับมากกว่า
ฉนั้นใครจะเล่นแบบเซียนก้เล่นไป ใครจะเล่นแนวนักศิลปะักประวัติศาสตร์ก็เล่นไป แต่อย่าถึงขั้นล้ำเส้นไปสวดพระคนอื่นว่าเก๊เพราะพิมพ์ไม่เหมือนเลย
อุปมาเหมือนคุณแม่ผม ทำต้มยำกุ้งแสนอร่อยให้ผมกิน พอมีคนมาเจอ พวกว่าต้มยำกุ้งต้องใส่กุ้งเท่านั้นตัว ใส่น้ำปลาเท่านั้นช้อน ใส่น้ำเท่านั้นถ้วย ถึงจะแท้ ไม่งั้นเป็นต้มยำกุ้งเก๊ แม่ผมก็คงเก้กซิมไม่น้อย
ผมเองไม่ค่อยได้โพสอาไรมากมายและไม่อยากยุ่งเรื่องของใคร เพียงแต่ครั้งนี้ผู้ใหญ่ท่านฝากมาด้วยความเป็นห่วงในสถานการณ์ ผมถึงต้องขออนุญาตโชว์โง่อวดความรู้ต่อท่านทั้งหลาย ซึ่งต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ถ้าเกิดไปกระทบกระทั่งใครเข้า
สุดท้ายคุณตาฝากไว้ว่า "เกิดไม่ทัน บ้านไม่ได้อยู่ใกล้ ปู่ย่าตายายไม่ได้ทิ้งมรดกไว้ให้ อย่าไปสวดพระใครแค่พิมพ์ไม่เหมือน" และ "ลองลงมือปั้นพระแบบคนโบราณสักครั้ง แล้วจะซึ้ง ว่าไอ้ที่พิมพ์เหมือนกันอ่ะ มือเปล่าทำได้ยาก แต่ปั้มโรงงาน ทำได้ง่าย" ถือว่าแชร์ประสบการณ์นะครับ *-*

 

ผมบังเอิญเข้ามา..ขอบคุณท่านจริงๆที่ให้ความรู้กับผม..ผมคิดไปมาหลายรอบแล้วเหตุผลท่านสุดยอดมาก..และยกตัวอย่างได้แน่น..แต่ก็อย่างว่าละครับคนมันจะแย้งต่อให้ถูกยังงัยก็หาที่จะเอามาพูดจนได้และครับ..อย่าสนใจเลยครับขอให้ท่านได้ยึดมั่นในแนวทางต่อไปขอเป็นกำลังใจให้ครับ...พูดถึงพระบ้างนะครับผมก็มีอยู่เหมือนกันเป็นพระกรุบฃที่ได้มาจากองค์พระธาตุศรีสองรักครับ...ไว้วันหลังผมจะนำมาให้ชมศิลปะนะครับ..ศิลปะสวยงามมากครับ

 

ถูกต้องแล้วคร๊าบ

พระโบราณจะเป็นงานแฮนด์เมด ทำทีละองค์ จะเหมือนกันกับเหรียญปั๊มเป๊ะเหมือนพระอุตสาหกรรมได้ยังไงกัน ถ้าเอาตามตำราเป๊ะๆหมด ผมว่าคงเหลือพระแท้ในโลกนี้น้อยหมดล่ะครับยกเว้นพระของเซียนที่แต่งตำรานั้น

ผมเล่นตามเซียนโบราณครับ ดูเนื้อ+คราบกรุก่อน ดูผิว+ธรรมชาติแล้วค่อยส่องพิมพ์ถึงไปโยนเข้ากรุ บางทีพิมพ์เพี้ยนอาจเป็นกรุอื่นก็ได้

 

องค์เดิมสวยๆครับ เจดีย์เล็ก

 

"พระสมเด็จฯปางไสยาสน์ กรุเจดีย์เล็ก ของคุณครูชายแดนครับ"

 

อ่านแล้วรักคุณตาขึ้นมาเยอะเลย ครับ

ชอบคุณตาที่บอกว่าเซียนกินยาย้อนศร

"โดน" จริงๆวาทะนี้ เพราะยิ่งกว่าจริงซะอีก

แล้วที่ว่าสากล น่ะ....สากลที่ไหน แต่ไม่ใช่สากลโลกแน่
อันนี่ก็ยังถูกอีกนั่นแหละ ครับ

เอาเป็นว่าในวงการพุทธพาณิชย์หาคนดียาก
Nirvana ขอฟังเรื่องที่มีเหตุและผล
แล้วไม่ฟังเรื่องของคนทุศีลอยู่แล้ว

ถ้าคุณตามีข้อมูลอะไรดีๆ
เอามาโพสต์ไว้นะครับ
จะมาติดตามรับฟัง

 

ได้อ่านบทความของพี่ Nirvana แล้วรู้สึกคิดถึงพระตัวเองขึ้นมาเลย เป็นพระนางพญาให้หลายๆคนดู บอก พิมพ์ไม่ใช่ , หาพิมพ์ไม่ได้, ไม่ทราบกรุ แต่เนื้อหาดี ทำเอาเจ้าของพระผมงง และถอดใจหลายรอบ ผมเองก็พระเนื้อดินไม่มีความรู้เรื่องพระเนื้อดินเลยคิดยอมแพ้หลายรอบ รองดูเนื้อหาที่องค์พระนะครับถ้ามีข้อมูลรบกวนทุกท่าน ชี้แนะเพื่อเป็นแนวทางค้นคว้าต่อไปนะครับ