การฆ่าตัวตายเพื่อเป็นวีรบุรุษบาปไหม

เช่นฆ่าตัวตายแล้วจะทำให้คนเลว ได้รับผลกระทบ หรือทำให้สังคม ตื่นตัว เป็นกรณีศึกษา และกฏหมายเปลี่ยนเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นในอนาคต เราจะได้บุญหรือบาป

 

จากความรู้ของผมที่มีอยู่อันน้อยนิดครับ การฆ่าตัวตาย เกือบทุกประเภทเป็นบาปหมด พุทธองค์ทรงตรัสว่า ”ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน” ขอยกตัวอย่างตามกรณีศึกษาดังนี้ครับ

ทั้งนี้วันที่17 ธันวาคมนี้ ถือเป็นวันที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นที่พ่อค้าผลไม้ชื่อนายโมฮัมเหม็ด โบอาซีซี (Mohamed Bouazizi) จุดไฟเผาฆ่าตัวตายทั้งเป็น ที่เมืองซิดี บูซิด เพื่อประท้วงเจ้าหน้าที่บ้านเมืองข่มเหงประชาชน ยึดแผงลอยขายผักและผลไม้ ขณะที่ขายสินค้าอยู่ริมถนนโดยไม่มีความผิด และเพื่อต่อต้านความเผด็จการของประธานาธิบดี ซิเน เอล อาบิดีน เบน อาลี (Zine al-Abidine Ben Ali) ณ ขณะนั้น และเหตุการณ์ดังกล่าวนำมาซึ่งการปฏิวัติในตูนิเซียและลุกลาไปสู่เหตุการณ์อาหรับสปริงในที่สุด 

ผมเชื่อว่าพ่อค้าผลไม้ผู้นี้ก่อนตายต้องมีจิตใจเศร้าหมอง เช่น เกลียดตำรวจ น้อยใจในชะตาชีวิตตนเอง พุทธองค์ทรงตรัสว่า ผู้ใดก็ตามที่มีจิตในอกุศล มีแดนเกิดเป็นอบายภูมิ ถึงแม้ชายผู้นี้จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้คนชั่วหลายคนต้องหมดอำนาจ ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงรัฐบาล สุดท้ายตัวเองก็ไปอบายภูมิ

แต่การฆ่าตัวตายอย่างหนึ่ง ที่ก่อนตายมีจิตผ่องใส อิ่มใจในบุญกุศล มีความศรัทธาอันแรงกล้า นั่นคือ การฆ่าตัวตายถวายเป็นพุทธบูชา

 

เคยอ่านเจอเรื่องพระสงฆ์ชาวเวียดนามรูปหนึ่งที่ประทวงรัฐบาลมุสลิมที่กีกกันกลั่นแกล้งชาวพุทธจึงให้ลูกศิษย์จุดไฟเผาท่านในระหว่างเข้าฌาณนั่งสมาธิจนตาย ในข่าวบอกไม่เคลื่อนไหวใดๆเลยแสดงว่ากำลังฌาณสูงมาก

 

ในทุกเหตุการณ์และปัญหามีทั้งถูกและผิด

ดังนั้นความเห็นก็จะถูกและผิดตาม ด้วยความไม่รู้ตามความเป็นจริง(อวิชชา)

การเห็นตามจิตสังขารปรุงแต่งนั้นอาจยังไม่ใช่ความถูกต้องที่สุด

การทำร้ายตัวเอง ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่แท้จริง

แรกๆ อาจกระตุ้นสามัญสำนึกแต่ไม่ถึงจิตสำนึก

เมื่อเวลาผ่านไปปัญหานั้นก็ยังอยู่ ดังเราจะเห็นหลายๆท่านที่ได้

เสียสละชีวิตเพื่อต้านความอยุติธรรมในสังคม หลายๆเรื่อง

แม้จะถูกยกย่องให้เป็นผู้กล้า แต่เมื่อเวลาผ่านไปปัญหานั้นก็ยังอยู่

จิตขณะที่กระทำกรรมนี้อาจเป็นสุขอยู่ เป็นทุกข์อยู่ อุเบกขาอยู่

หรือสิ้นแล้วซึ่งอาสวะกิเลส นั่นหมายถึงที่ไป ผลที่เกิดจากการกระทำนี้

จะเห็นว่า ไม่ได้ทำให้สังคมโลกปัจจุบันนี้ดีขึ้น

มนุษย์ดีขึ้นหรือแย่ลง ? เพราะอะไร ?

 

ได้บาปทั้งขึ้นทั้งล่อง เพราะเหตุว่า

คนเลวที่เราไปวิพากษ์วิจารณ์เขานั้น เรามองเห็นแค่บางมุมของเขา จะไปพิพากษาเขาได้อย่างไร แสดงว่า เราทำไปด้วยความโง่เขลา ทำไปด้วย อวิชชา
บาปข้อต่อมา คือ เราทราบได้อย่างไรว่า เราทำแบบนั้นไปแล้วจะแก้ปัญหาได้จริง
บาปข้อต่อมา คือ ปัญหาที่เราคิดว่าเราควรแก้ไขนั้น เป็นปัญหาแท้จริง หรือ เพีียงเพราะว่าเราคิดว่าเป็นปัญหา
บาปข้อต่อมา คือ เราทำให้ตนเองเดิือดร้อน คนใกล้ชิดเดือดร้อน เพีียงเพราะ คิดไปเองว่า สิ่งที่เราทำจะแก้ปัญหาที่เราทึกทักไปเองได้
สรุปว่า หลงไปคิดไปแล้วฆ่าตัวตาย เพื่อแก้ปัญหาลมๆแล้งๆครับ
ไม่มีอะไรโง่ไปกว่านี้แล้ว
ตายไปแล้วพุ่งไป นรกทันทีไม่ต้องสงสัยครับ

 

ขออนุญาตยกตัวอย่าง

การฆ่าตัวตายของบุคคลผู้มีความเสียสละต่อสังคมอย่างสูง อย่างเช่นคุณ สืบ นาคะเสถียร

อาจช่วยทำให้สังคมไทยหันมามองปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตื่นตัว ด้วยความสงสัย เพียงชั่วระยะเวลานึง

แต่แล้วระยะเวลาที่ผ่านมาก็แสดงให้เห็นแล้วว่า การตัดสินใจแก้ปัญหาด้วยวิธีนั้นไม่

สามารถแก้ไขปัญหาเรื้อรังที่เกิดขึ้นได้เลย หนำซ้ำวงการทรัพยากรป่าไม้ของเรา ยังต้อง

สูญเสียบุคคลผู้อุทิศตนปิดทองหลังพระไปอีกผู้หนึ่งอย่างน่าเสียดาย

ส่วนจะเป็นบาปหรือไม่ ขออนุญาตไม่แสดงความเห็นนะครับ

 

ส่วนเรื่องพระภิกษุ ทิจ กวาง ดิ้ก ชาวเวียดนามที่ประท้วงจุดไฟเผาตัวเองนั้น

ทำไปเพื่อประท้วงการกดขี่จากรัฐบาลเวียดนามในขณะนั้น ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของ

ประธานาธิบดี โง ดินห์ เดียม ซึ่งเป็นผู้โค่นล้มระบอบกษัตริย์ (บ่าวใด๋)

และตั้งตนเองขึ้นบริหารประเทศ

ตามประวัติเป็นผู้นับถือศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก

วางแผนและออกกฏเกณฑ์เผด็จการต่างๆบังคับให้ชาวเวียดนามที่นับถือศาสนพุทธถึงร้อยละ 90

เปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ (ไม่ใช่มุสลิมตามที่เข้าใจนะครับ)


และในปัจจุบัน วัดเทียนมู่ เมืองเว้ ประเทศเวียดนามได้เก็บหลักฐานทางประวัติศาสตร์คือ

หัวใจของพระภิกษุ ทิจ กวาง ดึ๊ก ที่ไม่ได้มอดใหม้ไปกับกองเพลิง

ไว้ในสถูปทองคำ วัดเทียนมู่ เมืองเว้ แต่ปัจจุบันไม่เปิดให้เข้าชมแล้วครับ

 

เข้าใจว่า จขกท อาจจะอยาก commit suicide นะครับ แต่ผมอยากถามผู้รู้อย่างนึง ผมยังไม่เคยอ่านเจอเลยว่าการฆ่าตัวตายมันบาป ใครช่วยยกมาจากพระไตรปิฏกให้อ่านหน่อยได้ไหมครับ ถ้ามีจริง อันนี้ไม่ได้กวนแต่อยากรู้จริงๆ นะครับ

 

[๑๗๙] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ ในเพราะเหตุเป็นเค้ามูล
นั้น ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น แล้วทรงสอบถามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข่าวว่าพวก
ภิกษุปลงชีวิตตนเองบ้าง วานกันและกันให้ปลงชีวิตบ้าง บางเหล่าก็ไปหามิคลัณฑิกสมณกุตตก์
กล่าวอย่างนี้ว่า พ่อคุณ ขอท่านได้ช่วยปลงชีวิตพวกฉันที บาตรจีวรนี้จักเป็นของท่าน ดังนี้จริงหรือ?
ภิกษุทั้งหลายทูลรับว่า จริง พระพุทธเจ้าข้า.
พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียนว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย การกระทำของภิกษุเหล่านั้น
ไม่เหมาะ ไม่สม ไม่ควร ไม่ใช่กิจของสมณะ ใช้ไม่ได้ ไม่ควรทำ ไฉนภิกษุเหล่านั้นจึงได้
ปลงชีวิตตนเองบ้าง วานกันและกันให้ปลงชีวิตบ้าง บางเหล่าก็เข้าไปหามิคลัณฑิกสมณกุตตก์
พูดอย่างนี้ว่า พ่อคุณ ขอท่านได้ช่วยปลงชีวิตพวกฉันที บาตรจีวรนี้จักเป็นของท่าน ดังนี้เล่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย การกระทำของภิกษุเหล่านั้นนั่น ไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยัง
ไม่เลื่อมใส หรือเพื่อความเลื่อมใสยิ่งของผู้ที่เลื่อมใสแล้ว...

����ûԮ�������� � - ����Թ�»Ԯ�������� �

 

ที่กล่าวว่า พระโพธิสัตว์ กระทำการฆ่าตัวตาย เพื่อสละเนื้อของตน นั้นต้องทำความเข้าใจนะครับว่า
การกระทำเช่นนั้น ไม่ใช่ว่าจะเป็นการกระทำที่ถูก เป็นการกระทำที่ยังเขลา แต่แสดงให้เห็นถึงกำลังใจที่มีมาก และมีเมตตาเป็นกุศลจิตนำ ไม่ได้ทำไปด้วยการต่อต้านหรือ ต่อสู้ หรือมีฝ่ายตรงข้าม
ไม่เหมือนพวกแขกที่ยอมระเบิดพลีชีพเพื่อทำลายฝ่ายตรงข้าม เพื่อรักษาอุดมการณ์และฝ่ายของตน ในกรณีระเบิดพลีชีพนี้ เหมือนกับที่เจ้่าของกระทู้ถามมา
ขอย้อนมาที่ คุณสืบ การกระทำของคุณสืบนั้น ทางโลกยกย่องกันเพราะทางโลกนั้นคิดว่า เป็นการเสียสละอย่างมาก อันนี้ถ้าเป็นทางธรรมก็ต้องบอกอีกแบบหนึ่งคือ คุณสืบ ตัดสินใจแก้ปัญหาอย่างผิดทาง
อาจจะเป็นอารมณ์ที่ ท้อแท้ หมดหวัง โกรธแค้น ในฝ่ายตรงข้ามจนทำให้การตัดสินใจนั้น บีบช่องทางความคิดมาเหลือเพียงทางแคบๆ หรือ คิดสั้น ภาวะจิตใจของคุณสืบในขณะนั้นไม่มีใครรู้ได้ แต่อย่างไรก็ดี ทางโลกเขาเชิดชูแล้วก็ไม่อยากจะไปขวางอะไรมาก
หรือไม่ว่าจะเป็นพระที่เผาตัวเองเพื่อ เรียกร้องรัฐบาล ก็อาศัยอกุศลคือ การต่อต้านฝ่ายตรงข้าม มีปฏิฆะ โทสะเป็นมูลเหตุ

สำหรับในส่วนของพระภิกษุที่กระทำปลงชีวิตตน บางท่านอาศัย กุศลจิตนำ คือ หน่ายในสังขาร เป็นอารมณ์ แห่งวิปัสสนาญาณ

คงตัองแยกแยะตามที่กล่าวมา อันเป็นเรื่องของ มูลเหตุที่เป็นกุศล หรือ อกุศล ซึ่งต้องเป็นผู้เจริญมหาสติจนชำนาญ ใน จิตตานุปัสสนา จึงจะเห็นเหตุนี้ครับ

 

พระโพธิสัตว์ทำ ท่านรู้ว่าท่านทำอะไร ท่านได้พิจารณาแล้วว่าสมควรแก่เหตุและธรรมหรือไม่

คุณสืบได้พิจารณากำลังโดยธรรมแล้วหรือยังก่อนที่จะทำไป ด้วยการที่เขามองข้ามธรรม การกระทำจึงเป็นการฆ่าตัวตายไม่ใช่สละชีวิต จะเอาไปเปรียบเทียบพระโพธิสัตว์ไม่ได้

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=U1GpdoHSex4]หลังสิ้นเสียงปืน (สืบ นาคะเสถียร) - YouTube[/ame]

ยังจำภาพที่คุณสืบว่ายน้ำเพื่อที่จะไปช่วยเหลือสัตว์ป่าที่จมน้ำ จากการสร้างเขื่อนได้เลยครับ

สัตว์ป่าบางตัวต้องไปติดค้างอยู่ตามยอดไม้ ไม่ยอมให้คนเข้าใกล้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยครับ

น้อยคนที่จะทำสิ่งเสียสละได้อย่างนี้ ในขณะที่สังคมที่แวดล้อมบีบคั้นอยู่ เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวและไม่เห็นคุณค่า

ผมมีเพื่อนบางคนเป็นป่าไม้ครับ เข้าใจดีถึงสภาพความกดกันที่ได้รับจากการทำงาน

ที่เต็มไปด้วยปัญหาขัดแย้ง อิทธิพลและผลประโยชน์ บางคนก็ต้องปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของ

ครอบครัวลูกเมีย อุดมการณ์นั้นก็มีอยู่ ถูกปลูกฝังมาก็จริง แต่กับชีวิตจริงนี่มันไม่ง่ายเลย

 

คุณสืบนี้ทำให้ดิฉันนึกถึง เรื่อง ของ ไดแอนน์ ฟอซซี่ Dianne Fossey สาวอังกฤษ ที่ ช่วยเหลือกอลลิลล่าในอัฟริกาและตอนหลังก็มาถูกฆ่าตายในกระท่อมกลางป่า ผู้ชายที่เธอหลงรักก็มีเมียอยู่แล้ว รู้ทั้งรู้ว่าเขามีเมียไดแอนน์ก็ยังรัก ผู้ชายคนนั้นก็เป็นคนดีรักไดแอนน์ตอบเพราะสงสาร แต่ไดแอนน์พยามให้เขาย้ายมาอยู่อัฟริกาและช่วยอนุรักษ์ กอลลิล่า แต่ผู้ชายคนนี้ก็มีลูกมีเมียที่พอหมดงานเขาก็ต้องกลับไปบ้าน ส่วนไดแอนน์ ก็เหมือนจะมี passion อะไรบางอย่างกับอัฟริกา & กอลลิลล่า และช่วยเหลือ สัตว์ จุดจบก็อย่างที่เห็น คือ ตายอย่างไม่เป็นสุขและโดดเดียว อย่างพวก วีรสตรีหลายคนอย่างโจน ออฟ อาร์ค และ เซนต์ แคทเธอรีน ดูไปแล้วชีวิตไม่ว่าคนหรือสัตว์นั้นเต็มไปด้วยแต่ความเจ็บปวด มีดวงจิตเมื่อไร ก็มีความเจ็บปวดเมื่อนั้น

 

ลองยกตัวอย่างหน่อยสิครับ ที่มีคนฆ่าตัวตายแล้วมีผลกระทบต่อสังคมในทางที่ดีขึ้น

 

ก็ในเคสของดิฉันนี้แหละคะ ถ้าฆ่าตัวตาย กรณีนี้จะถูกยกให้พิจารณาถึงความอยุติธรรม ทางกฏหมาย และจะมีการพูดถึงไปอีกนาน และในวันข้างหน้า จะมีคนที่จะได้ประโยชน์ทางสังคม และอยู่ในประเทศนี้ได้ง่ายขึ้น เหมือนกับการฆ่าตัวตายเพื่อประท้วงสังคม ให้จนท ทางกฏหมายได้พิจารณาถึงปัญหาเช่นนี้ไม่ให้เกิดซ้ำอีก


บางคนก็ไม่ได้ฆ่าตัวตายด้วยตัวเอง แต่ยอมให้คนอื่นฆ่า ทั้งๆที่ เลือกที่จะหนีหรือ พูดอีกอย่างแล้วรอดตาย อย่าง วิลเลี่ยม วอลเลซ, โจน ออฟ อาร์ค, พระเยซู, st. แคทเธอรีน แห่ง อเล็กซานเดรีย, st. ลูซี่,

 

การทำเพื่อสังคมส่วนรวมเป็นสิ่งที่ควรสรรเสริญอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นคนชาติไหนก็ตาม ทางสายพุทธเรานับถือจิตเป็นใหญ่กว่ากาย ผู้ที่เสียสละตัวเองแล้วเกิดมีผลการกระทำอย่างกว้างขวางที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ชาติหรือสิ่งแวดล้อมก็ดี ก็ต้องคาดว่าได้บุญมากเพราะสละร่างกายชีวิตเพื่อผู้อื่นยากกว่าการบริจาคเลือดอีก ถามว่าสิ่งที่มนุษย์รักมากที่สุดนั้นคือตัวเองใช่ไหม เราอุทิศชีวิตตัวเราเพื่อประโยชน์สุขของสัตว์โลกเป็นอะไรที่ยากมาก และอะไรที่ยากมักได้บุญมาก ถามต่อว่าผู้ที่ฆ่าตัวเองจะไปนรกไหมก็อยู่ที่จิตขณะนั้นว่าทำเพื่ออะไรทำเพื่อใคร แค่นี้คงได้คำตอบนะ