ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

เคยเห็นพระกริ่งหนองแสของจริง วันที่หล่อพระกริ่งสมปรารถนาที่วัดศาลพันท้ายนรสิงห์ มีคนนิมนต์มาเข้าพิธีด้วย สวยงามมากค่ะ เป็นบุญตาจริงๆค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ สำหรับประวัติศาสตร์ ที่น่าติดตาม ...

 

อ่านเรื่องพระกริ่งแล้วสงสัย อยากจะสอบถามพี่ modpong เรื่องพระชัยวัฒน์ครับ
เหมือนว่าสมัยพระสังฆราชแพ จะเป็นต้นธรรมเนียม ที่ตกมาถึงปัจจุบันที่สร้างพระกริ่งก็มักจะมีพ่วงพระชัยวัฒน์และดูเหมือนจะเกี่ยวเนื่องตำราเดียวกัน

โดยที่สมัยก่อนหน้านั้นขึ้นไป พระชัยวัฒน์คือพระรูปหล่อพระพุทธ และไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับพระกริ่งหรือเปล่าครับ

 

............
...หวัดดี..และ..ยินดีต้อนรับครับ....
......เรื่อง..ตำนานพระกริ่ง..และ..พระชัยวัฒน์...นี่จริงๆแล้ว...มีการเล่า
รายละเอียด..จาก...ผู้รู้โดยตรง...ที่ผมว่า..น่าเชื่อถือที่สุดแล้ว..ก็คือ..ท่านอาจารย์นิรันดร์ แดงวิจิตร..ซึ่งท่านสมัยยังบวชอยู่เป็นผู้มีส่วนร่วมใน..การสร้าง..และ..ตบแต่งพระกริ่ง..พระชัยวัฒน์..ทั้งที่สร้างสังฆราชแพยุคหลัง..และ..ของเจ้าคุณศรี..เกือบทั้งหมด...เรื่องนี้..มีลงอยู่ในหนังสืองานศพท่าน..และ..มีลงในหนังสือพระ..ต่อเนื่องกันด้วย..แต่ผมเอง..ก็อ่านแค่บางตอน..เพราะเป้นช่วงที่ผมเลิกเล่นพระ..แล้วก็เลย..ไม่ได้สนใจเท่าไหร่..ถ้าใครอยากทราบโดยละเอียดก็ไป..หาอ่านดูนะครับ...
.........ความจริงแล้ว..ผมก็ลืมเล่าไปใน..ตอนพระกริ่ง..ด้วย..ว่านอกเหนือ..จาก..พระกริ่งที่..สร้างในสมัย..รัชกาลที่๕..ก็..ยังมี..พระชัยวัฒน์..ด้วย....
.............ท่านเจ้ามา..นั้น..สร้างมาก่อน..สังฆราชแพ..ครับยืนยันได้..ด้วยท่านเอง..ได้รับ..การสืบทอดตำราและวิชา..การสร้างพระกริ่งพระชัยวัฒน์มาจาก..สมเด็จพระวันรัตน์แดง..ท่านอาจเล็งเห็นว่า..ตัวท่านเองอาจไม่เหมาะในการสร้างพระกริ่ง..(ความเห็นผมเองนะครับ)..เพราะท่านเองเป็นพระนักเลง..และดุ..(ใครเคยเห็นภาพท่าน..จะทราบเอง)..พลังจิตที่ใช้ในการปลุกเสก..น่าจะเหมาะกับแนวบู๊มากกว่า...
...ก็เลย..สร้างพระชัยวัฒน์เป็นหลัก..คุณเหลิมเอง..เพิ่งมาเป้นสมาชิก..ไม่ทราบว่า....อ่านเรื่องของผม..จบรึยัง..เพราะ..ผมเคยเล่าเรื่องที่มีคนทราบ..น้อยมากๆไป..ก็คือ...พระกริ่งของท่านเจ้ามา..มาแล้ว..ลองกลับไปหาอ่านดูครับ..ก็คือผมยืนยัน..ว่า..ท่านสร้างพระกริ่งด้วย(..อย่างว่าครับ..เมื่อเรียนมาแล้ว..และไม่สร้างก็คงไร้ค่า..จะเรียนไปทำไม..เหมือนที่..หลวงปู่โต๊ะท่านยังต้องสร้างพระกริ่ง..แบบนั้นละครับ..โดยเฉพาะพระกริ่ง..ที่เป็นวิชาชั้นสูง..)..แต่เท่าที่ทราบและ..ผมยืนยันได้..ก็คือ..ของเจ้ากรมเป๋อ ไวยาวัจกร วัดสามปลื้ม..ในสมัยท่าน..แต่ผมว่าน่า..จะมีซัก ๙-๑๐ องค์..นะครับแต่อยู่ในผู้ครอบครอง..ที่เหนียวแน่น..และไม่เคยเปิดเผยตัว...
.....เท่าที่ทราบ...การสร้าง..ขั้นตอน..นั้น..จะมีหลายส่วนที่คล้าย..พระกริ่ง..แต่คาถาปลุกเสกคงมีแตกต่างกันไปบ้าง..เพราะ..อุปเท่ห์..การใช้ต่างกัน..เนื่องจาก..พระกริ่งเอาไว้บูชาที่บ้าน..และทำน้ำมนต์...ส่วนพระชัยวัฒน์นี่..เอาไว้ติดตัว..ไว้เพื่อให้มีชัยชนะ..จากสิ่งไม่ดี..ที่จะมามีผลกับตัว...
........ดังนั้น..พระคาถาที่ประกอบในการปลุกเสกจึงต้องมีความแตกต่างกัน...อย่างที่บอกมา...ส่วนเนื้อโลหะนั้น..แผ่นยันต์ที่ต้องลง..อาจมีบางส่วน..ที่เหมือนกัน..และอาจมีบางส่วน..เพิ่มเติมออกไป...ที่ผมบอกอย่างนี้เพราะ...มาจากวิเคราะห์..จาก...การที่สังฆราชแพ..ท่านต้องเททองหล่อพระชัยวัฒน์..จนหมดสิ้นก่อน..ก่อนจะเททองหล่อพระกริ่ง..และเป็นธรรมเนียมอย่างนี้..(อาจมาจากหลักการเอาฤกษ์..เอาชัยก่อน..ก็ไม่ทราบ)..ถ้าพระกริ่งรุนไหน..ท่านไม่ได้ทำพระชัยวัฒน์ด้วย..ท่านก็จะเททองหล่อ..พระพุทธรูปบูชา..ก่อนแทน(เหมือนเป็นตัวแทน..พระชัยวัฒน์)..ทุกครั้งไป...
.........ดังนั้น..ผมจึงเชื่อได้ว่า..นั่นคือ..ส่วนของแผ่นยันต์..ที่แตกต่างกัน..ที่จะใส่ลงหลอมรวมใน..เนื้อโลหะหลัก..ก่อนจะเททองลงเบ้าครับ...(..เนื้อโลหะหลัก..ของ..
พระกริ่ง..และ..พระชัยวัฒน์..นี้จะเป็นแบบเดียวกัน)
.............ที่ถามว่า...พระชัยวัฒน์..คือ..พระพุทธรูปหล่อทั่วไป..จึง..ไม่ใข่..ครับ...มีขั้นตอน..เนื้อโลหะ..ส่วนผสม..ยันต์ที่ต้องใช้..แตกต่าง..เป็นเฉพาะของตัวเอง..ครับ...โดยเฉพาะ..วัตถุประสงค์..หรือ..อุปเท่ห์ในการใช้..ก็แตกต่างกัน................ท่านผู้อ่านลองดูครับ...ธงชัยเฉลิมพล..นั้น..คั้งแต่โบราณ..จาก..
อยุธยามา..จนปัจจุบัน..ถูกกำหนดตามตำราว่า..บนยอดธง..ต้องติดตั้งพระชัยวัฒน์ด้วย
..เท่านั้น...จึงเห็นได้ชัดเจนว่า..พระชัยวัฒน์..ไม่ใช่เป็นแค่รูปพระพุทธ..เฉยๆ
.............ให้สังเกตเลยว่า....ถ้าจะทำพระกริ่ง..ก็ต้องมีการทำพระชัยวัฒน์ด้วย..ถ้าไม่มี..ก็ต้องมีการหล่อพระพุทธรูปบูชา...นี่คือ..สายวัดสุทัศน์..จะไม่มีการหล่อ..แต่พระกริ่งอย่างเดียว..และ..พระชัยวัฒน์..ต้องเททองหล่อ..ก่อน..พระกริ่งเสมอ....
.......ดังนั้น...ไม่ว่า...สมเด็จเจ้ามา..หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง..หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว...จึง..ทำพระชัยวัฒน์เดี่ยวๆได้..โดยไม่ต้องหล่อพระกริ่งด้วย...
....ต้อง..มีพระชัยวัฒน์(หรือ..พระบูชา)..นำก่อน..แล้วถึง..มีพระกริ่ง...
........แต่พระชัยวัฒน์..นั้น..เนื่องจากเป็นผู้นำเอง..จะมีผู้ตาม..หรือ..ไม่ตามก็คงไม่แปลก....

 

ผมติดตามตั้งแต่ต้นเลยครับ เรื่องเพื่อนของพี่ ที่เป็นทายาทร้านเ้จ้ากรมเป๋อ
อ่านจนพี่เลิกเขียนอยู่พักนึง แล้วก็ยังอุตส่าห์ตามไปเจออีกเว็บ ก็ตามอ่านเว็บนั้นจนล่มไป และก็ได้เห็นกลับมาเขียนที่นี่อีก

เพิ่งได้มีโอกาสสมัครสมาชิกก็ช่วงนี้ เพราะก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าจะโพสต์อะไร เลยยังไม่ได้สมัครกะเค้าซักที

จึงได้สอบถามเรื่องพระชัยวัฒน์ เผื่อว่าจะมีเกร็ดที่พี่ไม่ได้เล่าเรื่องท่านเจ้ามาที่พี่เล่าตอนพูดถึงเพื่อน
เผื่อจะมีเกร็ดเล็ก เกร็ดน้อยเสริมเข้ามาครับ

 

.................................................
..........
....อ้อ..นี่ก็นับเป็นแฟนพันธุ์แท้..ผมเหมือนกัน..ขอบคุณครับที่ติดตาม
มา..ตั้งแต่ต้น...ก็สงสัยอะไร..ก็ถามมาได้...แต่ต้องเป็นเรื่องเก่าๆนะ..
เรื่องใหม่ๆผมไม่รู้หรอก..อันไหนตอบได้..ก็จะตอบ..อันไหนผมไม่รู้ก็จนปัญญา..เพราะผมไม่ได้เก่ง..หรือ..รู้มากนัก..แค่พอรู้..ผมว่า..ถ้าคุณเข้าสนาม..เข้าวงการเก่าพอๆกับ..ผม..คุณอาจจะรู้มากกว่าผมอีก..เพราะจากที่ตามเรื่องผมมาตลอด..ก็บอกนิสัยได้เลยว่า..ไฝ่รู้จริง..และไม่ได้เล่นพระแบบงมงาย...ผมมันก็แค่..คนแก่..ที่บ้าเขียนไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น..
....ก็แก้ไข..นิดนึง...หลานเจ้ากรมเป๋อ..นี่..ไม่ใช่เพื่อนนะครับ..แกเป็น..พี่ที่ผม..เคารพมากครับ..อยู่ด้วยกันมานาน

 

....หวัดดี..น้องณี..และ..Punthai..
..........................
..ต่อจากตอนที่แล้ว.....
...........................
.....................................................................
.....ไม่ว่า..พระผง...รูปแบบพระสมเด็จ(...เราว่ากันเป็นปกติ..แต่ต้องถือว่า..ผู้ให้กำเนิดรูปแบบ
คือ สมเด็จอรหัง ของ สังฆราชสุก อาจารย์ท่าน)...และ..รูปแบบอื่น...ส่วนพระโลหะ..ก็ทั้ง
ตะกั่ว..ทองเหลือง....เหรียญพระพุทธสำคัญต่างๆ..ที่นับถือ..กันมาก..เหรียญหลวงพ่อทั้งหลาย
...ค่อยๆทยอยออกมา..สังคมพระลง..มาในระดับกลางมากขึ้น...
.................พอต่อมา...เมื่อ..หนังสือพิมพ์ที่เป็นแบบชาวบ้านอ่าน..เริ่มมีมากขึ้น...อย่าง พิมพ์ไทย
..หลักเมือง..สยามนิกร ฯลฯ ก็เริ่ม..มีเรื่องพระ..ไม่ว่า..พระพุทธรูปสำคัญ..ต่างๆลงบ้าง...
ไม่ว่า..หลวงพ่อโสธร..หลวงพ่อวัดบ้านแหลม..เป็นต้น..ถนนเริ่มมี...สื่อสิ่งพิมพ์..ก็เลย..มีส่วน
มากขึ้น...อย่างตอนที่ฉลองกรุงเทพ ๑๕๐ ปี(๒๔๗๕)...หนังสือพิมพ์..ก็ลงข่าวสารที่จะมีการให้เช่า..
เหรียญพระแก้วมรกต...มีการระบุการทำพิธีปลุกเสก..อาจารย์ที่มาปลุกเสกเป็นใครบ้าง....
...ราคาเหรียญ..แต่ละเนื้อ...ด้วยเนื่องจากงานนี้เป็นงานระดับชาติ...จึงไม่แปลก..เป็นเหตุการณ์
สำคัญ..ของบ้านเมือง...แต่ไม่ว่ายังไง..ก็ถือว่า..สื่อสิ่งพิมพ์..ก็เป็นส่วนสำคัญ..ให้คนทั่วไป..ได้
สัมผัส.............
............ขณะเดียวกัน....หนังสือพิมพ์...ก็เริ่มมีการส่งกระจาย..ไปขายตามหัวเมือง..ต่างๆที่..รถไฟ
ผ่าน..ข่าวสาร..ก็..กระจายไปมากขึ้น...ต่อมาหัวเมืองใหญ่..ต่างๆเอง..ก็มี..สื่อสิ่งพิมพ์..ของตัวเอง
บ้าง...เพื่อให้ชาวบ้านถิ่นตัวเอง..ได้รับรู้เรื่องราว..ต่างๆ..ในภาคของตัวเอง...อย่าง..เชียงใหม่..ก็
เหมา..เอาเรื่องราวต่างๆ..ในเขตภาคเหนือ..มารวมด้วย..นอกเหนือ..จากเรื่องในจังหวัดตัวเอง..
...และคราวนี้..เรื่องของหลวงพ่อดังๆ..ก็เริ่มมีปรากฎบ้างเป็นครั้งเป็นคราว....เป็นต้น...
................แต่ด้วย..คนในเชียงใหม่..กับ..กรุงเทพไปมาหาสู่กัน....เพื่อนฝูง...ใครมีโอกาศก้ไปเยี่ยมกัน
..ด้วยเป็นเพื่อนที่คอเดียวกัน...มาเจอกัน..ก็ได้แลกเปลี่ยนความรู้เรื่องพระกันบ้าง...เมื่อทาง
เชียงใหม่..ลงเรื่องพระมาบ้าง..ก็คงมีโอกาศที่เอาพวก..หนังสือพิมพ์..ที่เล่าเรื่องราว..มาฝากด้วย
...อย่างพระกรุลำพูน..อย่างนี้..ทางพวกกรุงเทพ..ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องมาก..ก็พลอยได้อาศัยอ่าน..ไปด้วย
......ก็ไม่ใช่มี..แต่เชียงใหม่อย่างเดียว..อย่างโคราช..ก็มี...เพียงแต่..ผมยกเป็นตัวอย่างเท่านั้น..
..........แล้วต่อมา..หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น..ก็ไม่ได้กระจุกอยู่แค่หัวเมืองใหญ่..อย่างเดียว...ตามหัว
เมืองรอง..ต่างๆ..ก็เริ่มมีเช่นกัน....เอาแค่การสื่อสาร..แค่...คนต่างอำเภอกัน..ก็เริ่มมีโอกาศรู้จัก..
เรื่องราวที่เกิดในแต่ละอำเภอมากขึ้น...เรื่องพระ..หรือ..หลวงพ่อ..ก็ไม่แคล้ว..ได้มีโอกาสลงไป
ด้วย...การกระจายเรื่องราวความดัง..และความศักดิ์สิทธิ์..ของพระพุทธ..หรือ..หลวงพ่อ..ก็พลอย
มีมากขึ้น..และกระจายกว้างขึ้น..แล้วคิดดูว่า..คนต่างจังหวัด..ก็เข้าไปทำงานในกรุง..ก็มาก..กลับ
บ้านที...ก็ได้รับเรื่องราว..จากหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น..กลับกรุงเทพ..ก็กลับเอาไปบอกเพื่อน...แล้ว
พงกคอเดียวกัน..ก็อาจจะพกเอาหนังสือที่ลงเรื่องพระไปให้อานกันอีก.........
....การพุทธาภิเษกก็เริ่มมีมา..เรื่อยๆ..ตั้งแต่ ปี ๒๔๘๐ มา..ที่วัดราชบพิธ..แบบยิ่งใหญ่..ระดมหลวง
พ่อดังๆทั่วประเทศ..มากมาย..ยิ่งใหญ่..นับจาก..คราวปี ๒๔๗๕..เป็นต้นมา...ทำให้คนกรุงได้
พบ..หลวงพ่อที่มีชื่อเสียงอยู่ในต่างจังหวัด..ภาคต่างๆ..มากขึ้น...พอหลวงพ่อว่างไอ้พวกชอบ
พระก็เข้าไปขอของดีหลวงพ่อกันให้มั่วไปหมด...แล้วคิดดูว่า..มี..การปลุกเสก กัน ถึง ๔ วาระ
...หลวงพ่อบางองค์..ต้องมาทั้ง ๔ ตคราวเลย....กว่าจะจบ..ก็ล่อ..ไปถึง ๒๔๘๑...เรียกว่า..
กระแสเร้าต่อเนื่อง..คนกรุงชอบพระเลยสบาย..ได้รู้จัก..และ..มีของหลวงพ่อต่างๆกัน..แถม
ก็พูดคุยสื่อสาร..กระจายกันออกไป..ในสังคมคนชอบพระ..ต่อเนื่องและทั่วถึง....
.............สำหรับหนังสือในกรุงเริ่มมา..ลงเรื่องพระ..หลวงพ่อ..ความศักดิ์สิทธิ์..กันมากๆก็เพราะ
สงครามอินโดจีน..นี่แหละ(..อย่าลืมนะครับ..สงครามอินโดจีนนี่..ไทยรบกับฝรั่งเศษ....ก่อนที่
ญี่ปุ่น..จะบุกไทย)
........................................ต่อตอนหน้า....................

 

....................
...................ควันสงครามเริ่มเมื่อต้นปี..๒๔๘๓...(ตอนนั้น..พ่อผมกำลังรับราชการอยู่ที่พิษณุโลก)
...เริ่มมีการเรียกร้องดินแดนคืนจากฝรั่งเศษที่มันปล้นเอาไป..เมื่อรัฐบาล..ก็สนับสนุนทุกภาคส่วน
คนไทยพร้อมใจกัน...หนังสือพิมพ์รายวัน..จึงมีบทบาทมาก..ทั้งที่อยู่ในกรุง..และ..ที่อยู่ตามต่าง
จังหวัด...รายงานความเคลื่อนไหว..และ..ปลุกใจกันทุกวัน..เมื่อฝรั่งเศษปฎิเสธ..ไทยก็ประกาศ
สงคราม..ระดมพล...ขณะเดียวกัน...ทางฝ่ายพระ..ก็ไม่น้อยหน้า..เพราะบรรดาเกจิทั้งหลาย....
..เริ่มปลุกเสก..ของขลังนานาชนิด..เน้นเหนียว..และ..อุตม์..เป็นหลัก...ก็..จะมีข่าวหนังสือพิมพ์
ตามหัวเมือง..เหนือ..ใต้..ออก..ตก..อีสาน..ลงข่าวกัน...ทำให้หลายหลวงพ่อที่เก่งๆ..เริ่มมีชื่อออก
สื่อกัน..จากเดิม..รู้จักแค่ในจังหวัด..ตอนนี้..ก็ออกไปจังหวัดใกล้เคียง..คนรุ่นเก่าบอกว่า....หนังสือ
พิมพ์ในช่วง..สงครามขายดีมาก..พิมพ์ไปเท่าไหร่..ก็หมด..เพราะเรื่องข่าวคราว..จะรู้..หรือ..ทราบ
กันได้..ก็จาก..วิทยุAM คลื่นสั้น(Short Wave)...และก็..หนังสือพิมพ์..เท่านั้น..ทีวียังไม่เกิดครับ
......แม้แต่หนังสือพิมพ์..ในกรุง..ก็พลอยลงเรื่อง..พระ..หรือ..หลวงพ่อเก่งๆที่ทำของขลังออกมา
แจกด้วย.....อย่างเดิมที่ว่า..คนต่างจังวัดเข้ากรุง...คนกรุงออกต่างจังหวัดเมื่อเป็นคอเดียวกัน...
..ก็หิ้วหนังสือพิมพ์เอา..ข้อมูลพระ..หรือ..หลวงพ่อมาแลกเปลี่ยนกัน...
.................ยิ่งพอเกิด..การปะทะ...แล้วทหารไทยวิ่งเอาหน้าอก..ชนกระสุนกันเป็นว่าเล่น..เพราะ
เจ็บแค่...เหมือนโนหนังสติ๊กยิง...ข่าวทุกสื่อ..ทุกฉบับ..ก็ออกมาให้รายละเอียดกัน...
...ทำให้ชื่อ...จาด..จง..คง..จันทร์...ได้ติดอยู่ในสมอง..ของ..สังคมคนนิยมพระเครื่องกันหมด...
....ทหารก็รบกันไป...คนเล่นพระ..ก็วิ่งกันไปหา..พระเครื่อง..เครื่องราง..เสื้อยันต์..ตะกรุด..ลูกอม
..เชือกคาด..ฯลฯ...ของหลวงพ่อเหล่านี้(..ไม่ใช่แค่ ๔ องค์..องค์อื่นด้วย )..กันใหญ่...ด้วยอีกอย่าง
หลายคน..ก็ไม่แน่ใจ..ว่าสงครามจะลุกลาม..ขนาดไหน..เพราะตอนนั้นข่าวก็บอกให้ทราบแล้ว
ว่า..เกิด..สงครามโลกครั้งที่๒ขึ้นด้วยในยุโรป..
...........พอยี่ปุ่นเข้ามาเป็นคนกลางไกล่เกลี่ย...แล้วทหารไทย..กลับบ้าน..ประสพการณ์พระเครื่อง
..เครื่องราง..ของหลวงพ่อต่างๆ...ก็ได้กระจายออกไปมากกว่าเดิมอีก..เริ่มจากปากของตัวทหาร
...ให้กับ..ญาติ..มิตรสหาย..และ..ให้..สัมภาษณ์..กับ..หนังสือพิมพ์..ทั้งท้องถิ่น..และในกรุง..
..หลวงพ่ออีกหลายท่าน..ก็ได้ปรากฎ..ชื่อขึ้นเพิ่มเติม.......
.......คนไทย..ได้พักแป็บเดียว..ปลายปี ๒๔๘๔...ญี่ปุ่น..บุกไทย...แล้วก็บังคับไทย..ให้ยอมเป็นพวก
...ไทยเอง..ก็ต้อง..ประกาศสงครามกับ..พันธมิตร...เรียกว่า..ตอนนี้..งานเข้าหนักกว่า..เดิม....
....หลวงพ่อเก่งๆทั่วไทย..ก็เลยงานเข้าด้วย...ไม่ว่า..จะสำนักเขาอ้อ..ก็ระดมศิษย์..สร้างพระกัน..
.....แล้วยังถิ่นใครถิ่นมัน..ก็ออกพระเครื่องเครื่องราง..กันยกใหญ่..ไม่เว้นแม้แต่..หลวงอาของผม
(พระครูสมุห์ทองดี..วัดบางด้วนนอก)..ตอนนั้นท่านยังไม่เคยสร้างพระเลย..หลังจากเรียนจบ..
จากสำนักหลวงพ่อปาน...ท่านก็ยังต้อง..ทำผ้ายันต์(ยันต์ทอ)..แจกลูกหลาน..ที่ต้องไปรบ....
...หลวงปู่เผือก..ที่ท่านเป็นพระนักบู๊อยู่แล้ว..ก็ระดมวัสดุ..ทำพระ..ออกมาหลายแบบ..ทั้งเนื้อผง
..โลหะ..เรียกว่า..ท่านเทหมดหน้าตักเลย..(..เราเรียกกันว่า..รุ่นอินโดจีน..ของ..หลวงปู่เผือก)...
........พุทธสมาคม..กับ..วัดสุทัศน์..ร่วมกับ..วัดพระพุทธชินราช..ก็จัดการปลุกเสก..ครั้งยิ่งใหญ่
ขึ้น..ที่วัดสุทัศน์..ระดมหลวงพ่อ..ทั่วประเทศอีกครั้ง...เรียกว่า..หลังพิธีปลุกเสกที่วัดราชบพิธมา
...ก็..พิธีนี้แหละครับที่ยิ่งใหญ่สุด..ส่วนหนึ่ง..ก็..องค์เดิมๆ..จากคราวงานวัดราชบพิธ..แล้วก็มี..
เพิ่มเติมมาใหม่..ด้วย..งานนี้..มีการประชาสัมพันธ์กัน..ทั่วประเทศ..เพื่อให้มาเช่าหากัน..เรียกว่า
การกระจายสื่อ..ออกไปยิ่งใหญ่...(หลังจากนี้..งานระดับใหญ่กว่านี้..ก็มีแต่..ปลุกเสกงาน ๒๕
พุทธศตวรรษ..เท่านั้น..)...และ..งานนี้..ก็เรื่องปรากฎ..ในหนังสือพิมพ์..ต่างๆด้วย..เรียกว่า..ช่วย
กัน..ประชาสัมพันธ์
.......................ต่อตอนหน้า................

 

คุณลุงครับ แบบนี้ไม่รู้ว่าเราจะมีสิทธิ์ได้เห็นพิธีใหญ่ๆ แบบครั้ง 25 ศตวรรษ อีกมั้ยครับ
ผมตามมาที่หลังเกิดไม่ทันจริงๆ ณ พศ นั้น.......

ขอแวะเรื่องพระ 25 ศตวรรษ หน่อยนะครับ (คุ้นๆ เหมือนคุณลุงเคยเขียนมาบ้าง)
ผมขอสอบถามหน่อยครับ.....เคยมีคนบอกผมว่า ที่พุทธมณฑล ตอนนี้ก็ยังมีพระรุ่นนี้ให้บูชาอยู่ (เป็นเหรียญอีกพิมพ์หนึ่ง และเนื้อดินเผาหรือผงก็มี ..... ผมไม่ชัวร์นะครับ ได้ยินมาสักพักนึงแล้ว)
คำถามคือ คุณลุงมีความเห็นอย่างไรบ้างครับ คิดว่าแท้ทันยุคนั้นมั้ย (หรือว่าเป็นของเสริม)

ถ้าคำถามเป็นการไม่สมควรอย่างไรแล้ว ต้องขอโทษด้วยนะครับ

 

ที่วัดศรีสุดาราม (บางขุนนนท์ ฝั่งธน กทม) ก็น่าจะยังมีอยู่นะครับ ผมไปเช่ามาเมื่อไม่กี่ปีนี่เอง ทั้งเนื้อดินเผา เนื้อชิน และแบบเสมา (เนื้อชินเป็นแบบมีเข็มด้วย) ส่วนตัวคิดว่าปัจจุบันนี้ยังไม่น่าจะมีของเสริมนะครับ เพราะจำนวนการสร้างเยอะมากกกกก.... ที่วัดก็ยังมีอยู่ ค่าบูชาก็ไม่ได้แพง แถมคนยังไม่ค่อยจะเช่ากันอีกด้วย ก็ไม่น่ามีเหตุจูงใจให้คนทำเสริม (แค่เนื้อชินอย่างเดียวก็สร้างตั้ง 2 ล้านกว่าแล้ว แถมเป็นสมัยเมื่อ 56 ปีที่แล้วด้วย จำนวนประชากรยังน้อยอยู่) ถ้าจะมีก็น่าจะเป็นของเลียนแบบไปเลยหรือไม่ก็ออกที่วัดอื่นแต่ล้อพิมพ์กันมาครับ ^__^

ผมว่าถ้าในงานนั้นมีพระกริ่งด้วย แต่ออกสัก 3-4 พันองค์ ตอนนี้เหรียญทุกอย่าง,วัตถุมงคลทุกอย่างคงจะหมดไปเรียบร้อยแล้วครับ (พระกริ่งจะโดนปั่นไปก่อน พอแพงแล้วคนก็จะแห่มาเก็บ+เก็งอย่างอื่นแทน -__-')

 

.........
.....ความจริงแล้ว...ถ้าจะเอาพิธ๊ใหญ่..อย่างเดียว..ก็มีสิทธิ..แต่ถามว่า..ถ้าใหญ่แต่..คุณภาพด้อย..มันจะมีความหมายอะไร..มันมีค่าแค่การบันทึกว่า..พิธียิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา....ก็แค่นั้น...
.........มันต้องขึ้นกับคุณภาพเป็นหลัก...นิมนต์มา..๑๐๘..รูป..เป็นเกรด..D...๕๐ รูป...เกรด C ๔๕ รูป...เกรด B ๑๐ รูป...เกรดA
๓ รูป........
.......เปรียบเทียบกับ...นิมนต์มา ๑๐๘ รูป..เท่ากัน..เป็น..เกรด C ๓๐ รูป..เกรด B ๔๐ รูป..เกรด A ๓๘ รูป.....
......เราลองคิดดูง่ายๆ...อันไหนดีกว่ากัน...คุณภาพ..ของพระอาจารย์ปัจจุบัน..และ..ต่อไปในอนาคต..มีแต่ลดลง..เปรียบเทียบไม่ได้เลย..
..กับ..คณาจารย์รุ่นก่อน ๒๕ พุทธศตวรรษ...ต้องอาศัยแรงเชียร์..
สร้างนิยาย..ปั้นเรื่อง..ลงทั้งสื่อสิ่งพิมพ์..แล้วก็เอามาลงตามเว็บบอร์ด
..ตามเน็ต...พอดัง..คราวนี้..เวลาเขามีพิธีปลุกเสกก็ได้นิมนต์ไปด้วย..
........ผมสรุปให้ว่า..ไม่ต้องคิดเลย...เรื่องคุณภาพจะเทียบเท่า..ถ้าเรื่องใหญ่เท่า..อาจมี.....
.......................................
..........พระ ๒๕ พ.ศ. เล่นยาก..มาตั้งแต่..๓๐ กว่าปีก่อนแล้ว..เริ่มตั้งแต่..พระปรับราคาขึ้นเป็น ๘๐ - ๑๐๐ บาท..ปลอมเพียบ..แถมเมื่อ..พระราคาขยับ..คุณภาพการปลอม..ก็ขยับตาม..ทั้งเนื้อดิน..และ..โลหะ..
....แถมมีข่าว..เรื่องทำเกิน..ก้ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า..เพราะ..ทั้ง ๒ พิมพ์..ทำออกมา..ในคราวนั้น..รวมกัน..ประมาณ ๔ ล้าน องค์...ดังนั้น..
............ถ้าที่พุทธสมาคม..ยังมีอยู่..ก็อาจเป็นไปได้..แต่(ย้ำ)..ว่า..
.....ถ้าขี้เหร่..คือ..บิ่น..ร้าว..แหว่ง..พอมีสิทธิเป็นไปได้..เพราะ..เหลือจากเขาเลือกกันไป..เป็นร้อยรอบ..แล้ว...
....แต่ถ้า..มีสภาพเป็น..ปกติ..เป็นไปไม่ได้..เพราะราคาที่ตั้งไว้เดิม..ถูก..ต่อให้ปรับ..ราคาขึ้นมาก็ยัง..ถูก..ห้าสิบกว่าปี..ไม่มีทางเหลือ..แน่นอน..ต่อให้เป็น..หลายล้านก็เหอะ...
.......ให้ข้อสังเกตดังนี้
๑. พระเนื้อดิน(ผง)..ผสมว่านร้อยแปดนั้น..ถ้าไม่ใช่..สีอมชมพู..อย่าเช่าเด็ดขาด..ป้องกันความเสี่ยง..
๒. ถ้าพระ..ถูกใส่อยู่ในกรอบอลูมิเนียมชุบทองเดิม..ไม่ได้..หมายความว่า..เป็นของแท้..เพราะเวลา..พวกไปเหมาพระ..ตามบ้าน..จะพบ..เป็นจำนวนมาก..ที่เจ้าของเดิม..เอาพระไปเลี่ยมใหม่..และ..ถอดกรอบเดิม..
ทิ้งไว้..พวกนี้..จะเหมาไปด้วย..แล้วก็เอาไปใส่..พระปลอมสร้างความเชื่อถือ..โดนมาแล้ว..มากราย
...๓. ไม่เคยเห็นของจริง..อย่าริไปเช่าเอง..ถ้าไม่แน่ใจพาคนที่รู้ไปด้วย..
.......................
....และที่..สำคัญ..อย่าลืม...เล่นพระ..ต้องใช้..เหตุ..และ..ผล..
ความน่าจะเป็น..มาประกอบการตัดสินใจ..
..........................
....ขอมา..ตอบไป....
............................

 

ไม่ทราบว่า คุณอากลับเข้ามาเขียนต่อ เกือบพลาดแล้วไหมล่ะ

มารอติดตามอ่านแล้วครับ

 

ขอบคุณครับคุณลุง สำหรับช่วงขอมา-ตอบไป ^^
งานนี้ผมบายดีกว่า ...... เพราะไม่เคยเห็นของจริง (มาเทียบแบบตัวต่อตัว)

 

ขออนุโมทนากับผู้ที่ถามและผู้ที่ตอบด้วยนะครับ..^_^

 

ตามติด ๆ แบบห่วงครับอ้าย
ห่วงว่าอ้ายจะเมื่อยแล้วหยุดเขียนอีกอะครับ
เรื่อย ๆ ตามสถานการณ์ครับผม อาจไม่ค่อยได้โพสเพราะมัวแต่อ่านก็หมดเวลาครับอ้า้ย รักษาสุขภาพนำเด้อครับอ้าย ห่วงครับผม อยา่กให้เขียนไปนาน ๆ ครับผม

 

......
....หวัดดี..เขมทัต..ไม่ได้ข่าวมาซะนาน..ขอบคุณที่ยังไม่ลืม..
...หวัดดี..หลานเฉียวฟง...Bearkery..และ..พลศิริน้องรัก..
...........................................
......ต่อจากตอนที่แล้ว.....
...................................
.........................................................
........ความจริง...ตั้งแต่ก่อนสงครามอินโดจีน..นั้น...กลุ่มคนนิยมพระเครื่อง..ก็เริ่มคุ้นกับพระ
กรุต่างๆแล้ว...โดยเฉพาะพวกข้าราชการ...และลงลึกลงไปก็คือ..ทหาร..และ..ตำรวจ..ที่ชีวิต
มีโอกาศเสี่ยงสูง...ก็จะเสาะแสวงหา..มาครอบครองกัน......
..........อย่างตอนนึงที่..ผมเคยเล่าไป..เมื่อนานมาแล้วในบทความนี้..แต่เพื่อ..ความสมบูรณ์เนื้อ
หา..ก็จะมาเล่าเคร่าๆอีกที(..รายละเอียด..ต้องเข้าไปหาเอาเองอยู่ตอนไหนไม่ทราบ..ผมลืมแล้ว
.....)...ก็เมื่อ..พ่อผมเป็นนายทหารรับราชการอยู่ที่..พิษณุโลก..เมื่อต้นปี ๒๔๘๓...ผู้พันของพ่อผม
..แกเป็นท่านขุน...ได้พระนางพญา..มาจากไหน..ไม่ทราบ..เรียกว่า..ไม่ทำงานเลยทั้งวัน...เอาพระ
มาโชว์..ลูกน้องทีละคน..พร้อมทั้งอารมณ์ดีหัวเราะตลอด..(ยิ้มทั้งวัน)...จนพ่อผมแปลกใจ...
เพราะตอนนั้น..พ่อก็ยังไม่ได้สนใจพระเครื่อง...พ่อแปลกใจว่า..ได้พระมา ๑ องค์..ทำไมต้องดีใจ
ขนาดนี้..(คือไม่เข้าใจความรู้สึกของคนชอบพระ..นั่นเอง)..
.......หลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ ใหม่ๆหนังสือพิมพ์...ทั้งในกรุง..และ..ต่างจังหวัดก็ได้..มี
โอกาศ..ลงเรื่องประสพการณ์..พระ..หลวงพ่อที่ดัง..ในยุคญี่ปุ่นบุก..กันอีกเยอะ..เพราะประชาชน
ก็ชอบ..สนุกดี...ตอนนี้..พระเครื่อง..เฟื่องฟูขึ้น..ทั้ง..พระกรุ..พระหลวงพ่อ..เครื่องราง..ตัวหลวง
พ่อเอง..จากแทบทุกๆที่..คนก็รู้จักมากขึ้น...แต่เรื่องจากในกรุงเป็นศุนย์กลาง..ขาพระ..ทั้งหลาย
ต่างภูมิภาค..อยากรู้จักหลวงพ่ออื่นๆ..ก็อาศัย..การเดินทางติดต่อตามปกติ..แต่แถมคือ..ได้สืบเสาะ
..หาความรู้เรื่องพระ..เรื่องหลวงพ่อต่างจากในกรุงด้วย..กลับไป..ก็เอาข้อมูลไปเผื่อ..พรรคพวกที่
ไม่ได้มีโอกาศเข้ากรุง...แถมบางทีก็ได้มีโอกาศเช่าพระที่น่าสนใจ..ไปด้วย...ซึ่งหลังสงครามเริ่มมี
หลักแหล่ง..ในฝั่งพระนครกัน..ก็คือ..ร้านขายกาแฟหน้าศาลอาญาและบริเวณใกล้เคียง..พวกกลุ่ม
ย่อยๆ..ก็..จะอยู่แถวๆร้านขายข้าวขายกาแฟ..ตรงข้าม..โรงหนังเฉลิมกรุงบ้าง...ร้านออนล็อกหยุ่น
..ข้างๆโรงหนังเฉลิมกรุงเป็นต้น...ฝั่งธนฯก็..ร้านขายกาแฟ..ในตลาดวงเวียนใหญ่..และ..แถว..
ตลาดพลู..เป็นต้น....เมืองนนท์..ก็ท่าน้ำนนท์...ท่าน้ำปากเกร็ด...เป็นต้น....ปากน้ำ..ก็..ร้านขายกาแฟ
เช่นกัน...พระปลอมก็เริ่มระบาดมากขึ้นด้วย..บรรดาผู้มีความรู้ศึกษามานาน..ในกรุง..โดยเฉพาะ
ฝั่งพระนคร..และ..ฝั่งธนฯ..ซึ่งไปมาหาสู่กันประจำนั้น..ก็ต้องเคลื่อนไหวเริ่มวางกฎเกณฑ์ในการ
พิจารณาพระ..ที่ดังๆกัน..ในแต่ละองค์..เพื่อสร้างบรรทัดฐาน..สู้กับพระปลอมกัน.....
...........สำหรับ..พวกต่างจังหวัด..เวลาเข้ากรุงมา..ก็มาหามาปรึกษา..update..ข้อมูลในเมืองอยู่แล้ว
..ก็เริ่มได้ทิศทาง..กลับ..ไปแนะนำ..พรรคพวกที่ไม่มีโอหาศเข้ากรุงได้ทราบ...แหล่งชุมนุม..ก็
คล้ายกัน..ก็..คือ..ร้านขายกาแฟ..ในตัวจังหวัด..
.....เหล่าผู้ทรงความรู้ก็เช่นกัน..ก็ได้ประโยชน์..จากผู้รู้ท้องถิ่น..ที่เวียนกันเข้ามา..โดยที่..พวกนี้คุ้น
กับ..พระในถิ่นตัวเอง(สมัยนั้น..ก็คือ..พระกรุ)..เขาเริ่มจำแนกแยกแยะพิมพ์กัน..มีรายละเอียด..
จุดที่สังเกต..ของตัวเอง..ได้มากกว่า..คนนอกพื้นที่...
...........ด้วยเหตุดังกล่าว..ผู้ทรงความรู้ในกรุง...จึงเป็นศูนย์กลางแหล่งความรู้..ของทุกภาค..ให้แต่ละ
ภาค..ได้มาเรียนรู้..ของภาคอื่นๆที่นอกเหนือถิ่นตัวด้วย.....
........ตอนนั้น..พระอาจารย์..จากภาคกลาง...ลุ่มท่าจีน..ลุ่มแม่กลอง..ก็เริ่ม..เป็นที่รู้กัน..มากขึ้นด้วย
...อันเป็นผลพวง..จาก..สงคราม...และ..วงการพระ..ที่เริ่มมี..ระบบ..ไม่ใช่ตัวใครตัวมัน...
.....เพียงแต่..คนกลุ่มนี้..มันยังไม่ใหญ่มาก...เหมือนหลังเกิด..สนามพระวัดมหาธาตุ..และใหญ่
ขึ้นอีก..เมื่อ..หลังปี ๒๕๑๑(สงครามเวียตนาม).....
....แล้วรูปแบบ..ก็ดำเนินแบบนี้ไปได้เรื่อยๆ..แม้ในปัจจุบัน...ยิ่งมีสงคราม..วงการพระก็จะฮือฮา..
ขึ้นเรื่อยๆ....อย่างสงครามเกาหลี...ทหารไทยไปรบ...ก็สร้างชื่อเสียงอีกหลายหลวงพ่อ..คล้ายกับ
ตอนอินโดจีน...กลายเป็น..ทหารผีภาค ๒...หนังสือพิมพ์..ทั้งในกรุง..ต่างจังหวัด..ก็ประโคมข่าว
กัน..สนุกสนาน...คนก็หันมาสะสมกันมากขึ้นอีกเพราะ..สื่อหนังสือพิมพ์ช่วย..กระจาย...
.......................ต่อตอนหน้า.........................

 

.....
...เออ..มาเขียน..ตอนไหน...ไม่ทันสังเกต..พึ่งเห็นนี่แหละ..

 

พระวัดลิงขบปลอม

มีปลอมกันมากแล้วครับ

 

....ผมอ่านทีแรกก็งง..ว่าอะไร..ต้องย้อนกลับไปหาต้นตอ...อ๋อ...มันนานมากแล้วนี่เอง..ผมก็จำไม่ได้แล้ว..ขอบคุณครับ..ที่postมา...คุณmagino

 

..........
...ต่อจากตอนที่แล้ว......
.................................
.....................................................................
.....ในสมัยก่อน..หรือ..แม้ในปัจจุบัน...ก็...คล้ายกัน..คือ...
.....การดัง..จากบนลงล่าง...จะแรง..และ..เร็วกว่า..และ..กระจายออกไปมากกว่า..จากล่างขึ้นบน...
.....นอกเหนือจาก ๒ องค์ที่กล่าวไปแล้ว...คือ..สมเด็จโต..และ..หลวงพ่อแช่ม..
.....ตัวอย่างที่เห็นได้ชัด..ก็มีอีก....
...อย่าง..เจ้าคุณเฒ่า..วัดหนัง...กับ..ร.๕.....ออกแนวคล้ายๆกับ..หลวงปู่โต๊ะ..กับ ในหลวง ร.๙
.....เพียงแต่..ยุคก่อน..ยังมีคนรู้จัก..หลวงพ่อต่างๆไม่มากเท่ายุคนี้....
.....ดังนั้น...เจ้าคุณเฒ่า(หลวงปู่เอี่ยม)..จึงโดดเด่นมาก...ร. ๕ ท่านจะสนิทมาก..และ..ถูกนิมนต์
เข้าไปในวัง..บ่อยครั้ง....ชื่อเสียงท่านเดิม..ก็ดังอยู่แล้ว...แต่ก็ไม่ถึงขนาด..หลังจากที่รู้ว่า..ท่าน
เป็นพระอาจารย์..ของ ร.๕..........
.........หลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า...กับ...กรมหลวงชุมพรฯ...
.........หลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัย...กับ..สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยาภาณุพันธุ์วงวรเดช( วังบูรพา )..
....เป็นต้น.........
.........ที่รองๆหน่อย..ในยุคหลังก็...
...ครูบาวัง วัดบ้านเด่น กับ จอมพลถนอม กิติขจร....กรณีนี้...หลายคนในยุคหลัง..อายุน้อยกว่า..
๕๐ ปี..จะไม่ค่อยทราบ...
..........ทั้งหมดอย่างนี้..ไม่ต้องใช้สื่อสิ่งพิมพ์..มาช่วยกระจายความดังครับ...แค่..ปาก..ต่อ..ปาก
ก็เหลือเฟือแล้ว.....
.......ส่วนอีกแบบ..ที่สถานะการณ์..สร้างวีรบุรุษ....นอกจากหลวงพ่อแช่ม..แล้ว....
...ยังมีแบบที่ว่า..ดัง..เพราะมีเหตุ..และกล่าวถึง..ทางสื่อ....สำหรับ..ยุคก่อน..๒๕ พุทธศตวรรษ..ก็
..นอกเหนือ..จากที่เกี่ยวข้องกับ..สงครามแล้ว...ก็มีเรื่องโจร..กับ..ตำรวจ..นี่แหละ...
........พล.ต.ต. ประชา บูรณธนิต...ทำให้..นักเลงพระ..ต้องหันมามอง..พระท่ากระดาน...
........พล.ต.ต. ขุนพันธุ์รักษราชเดช..ทำให้..คนภาคอื่น..รู้จักสำนักเขาอ้อ...
.......เสือผาด ทับสายทอง...ทำให้...พระที่ถือว่าค่อนข้างหนุ่ม(ในยุคนั้น)..ชื่อ..หลวงพ่อเงิน
วัดดอนยายหอม..โด่งดังไปทั่ว........
......................เป็นต้น...........................
...เมื่อเรื่องที่เกี่ยวกับ..ความขลังแบบนี้....ลงในสื่อสิ่งพิมพ์รายวัน..และ..ได้ลงบ่อยๆ..ไม่ใช่..ทีเดียว
..หาย...ก็ยิ่งตอกย้ำ..ให้มันกระจายไปไกล...แม้เกือบทั้งหมด..จะลงในหนังพิมพ์ที่ออกใน..กรุง..
แต่..ต่างจังหวัด...ก็รับไปขายด้วย...อาจารย์หลายท่าน..หรือ..พระกรุ..ก็จึงได้...เรียกว่า..ดังระดับ
อินเตอร์ได้............
.........เมื่อหลังยุคสงครามโลกครั้งที่ ๒ แล้ว...การสื่อสารด้านไปรษณีย์..ก็ดีขึ้นมาก..ถึงแม้จะนาน
หน่อย..แต่ก็ยังยังดี...ผู้คนก็ได้อาศัย..คุยทางไกล..กับ..เพื่อนฝูง..หรือ..ยิติสนิท..มิตรสหายที่คิดถึง
..และอยู่ต่างที่กันได้..(..โทรศัพท์นั้น..ไม่ต้องพูดถึง..มีน้อยมาก..มีแต่ส่วนราชการเป็นหลัก)..
....คนคอ(ชอบพระ)เดียวกัน..ที่สนิทกัน..ในแต่ละจังหวัด..ที่นานๆถึงจะได้มาเจอตัวกันเป็นๆ..
...เขาก็..อาศัยสื่อนี้แหละ..เล่าเรื่องความเป็นไป..ความเคลื่อนไหว..กรุไหนแตก..พระรูปร่างเป้น
ยังไง..บางคนก็วาดรูปเอาเองประกอบ...หลวงพ่อไหนดังมั่ง...ของแต่ละถิ่น..ของตัวเอง..แลก
เปลี่ยนกัน.....ทำให้คนเหล่านี้...ไม่ล้าหลัง...แถมแต่ละคน..เมื่อเข้ากรุง..ไปพบสมาคม..กับ..สังคม
พระ..ในกรุง..ก็ยังupdateเขียนไปเล่าให้เพื่อนฟังได้อีก...คนนี้เข้ากรุง..เมื่อมกรา..เพื่อนที่เขียนจด
หมายคุยกัน..เข้าเมื่อ..มีนา...ต่างฝ่าย..ก็แลกเปลี่ยนข้อมูลที่..ได้รับมาจากในกรุง..ให้กันและกัน..
....คนเหล่านี้..จึงไม่เชย...พอเจอกันตัวเป็นๆ..ก็คุยกันรู้เรื่อง..แถมคุยกับ..นักเลงพระในกรุงได้..
อย่างสบาย.....
..................................ต่อตอนหน้า...................