พุทธัง อนันตัง ธัมมัง จักรวาลัง สังฆัง นิพพานัง นะปัจจโยโหตุ

ยินดีครับ
วานได้ประสบ เล่าขานผ่านมา

 

น้าเขาตั้งใจฟังพระสวดมาก ผมได้นั่งคุยกับมือปืนในงานบุญ
เขาบอกว่าเมื่อรับเงินมาแล้ว นิ้วต้องทำงาน ไม่มีข้อแม้ต้องทำให้เสร็จ
ลงจากหลังเสือแบบไม่เจ็บตัวนั้นไม่เคยมีนะไอ้หลาน
จุดจบของเส้นทางนี้ ไม่หลุมก็คุก เลี่ยงไปไม่พ้น

 

* ข้านั้นแต่เพียงสองมือ นิ้วเพชรไฉนจะหาญไปต่อกร หากฤทธาสูงเทียมทัดเดชกันแล้วไซร้ คงไม่เสียทีด้วยกลลวง

> ที่มึงตายด้วยนิ้วเพชรปฐมเหตุแห่งกรรมมึง เอาเทิด
แม้นมึงท้าทายตัวกูผู้พระนารายณ์ด้วยความอาฆาต
หากแม้ชาตินี้มึงมีแต่สองหัตถ์ จงไปอุบัติเอาชาติใหม่
ให้สิบเศียรสิบพักตร์เกรียงไกร เหาะเหินเดินได้ในอัมพร
มีมือยี่สิบซ้ายขวา ถือคทาวุธธนูศร
กูจะเป็นมนุษย์แต่สองกร ตามไปราญรอนชีวี
ให้สิ้นวงศ์มึงอันศักดา ประจักษ์แก่เทวาทุกราศี
จงรู้ไว้แต่พลังแรงอำนาจเรืองนั้นมิอาจเหนือผู้ทรงธรรม
ว่าแล้วกวัดแกว่งพระแสงตรี ภูมีตัดเศียรให้กระเด็นออกไป

มีคติธรรม

 

จิตที่ฝึกดีแล้วแปลนามเปลี่ยนรูปได้

ผมเองก็ยังไปไม่ถึงแต่บังเอิญเคยได้สัมผัสนั้น

ต้องเริ่มด้วยความว่างเปล่าอย่างแท้จริง

 

โอกาสในชีวิตนั้นเหมือนกับสายน้ำที่ไม่ไหลหวนกลับ

 

ไม่ต้องรู้ว่าจริงไหม แต่ผมรู้สึกดีที่สัมผัสได้

 

ลองตั้งเหรียญบาทดูครับ -> เมื่อตั้งได้แล้วจะเข้าใจ

หากเราจะทำอะไรสักอย่างให้ดี ขอให้ตัดเรื่องอื่นๆออกไปก่อน หมื่นพันเรื่องราวในชีวิตจะทำพร้อมๆกันนั้นเป็นเรื่องยาก

 

อิติปิโส ภะคะวา สัตถา เทวะมะนุสสานัง

(ทรงเป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย) 

 

แม้ตามหามาแสนนาน บางครั้งก็รู้สึกว่าไกลเหลือเกิน แต่หลายครั้งก็เกือบได้เข้าใจ