จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

เดี๊ยะๆๆ..ทะลึ่งน่ะเราอ่ะ..นี้ยังไม่ทันถึงไหนเลย..ก็เลือกเอาแล้วกัน..ว่าจะไปแดนนิพพาน หรือไปเที่ยว "น้ำตกเหวสุวัต"...เดี๋ยวจะได้รู้ว่า สวย เผ็ด ดุ หน่ะมันเป็นยังไง..555...เตรียมตัวเอาไว้ก็แล้วกัน..หุๆๆ...นี้การบ้านยังไม่ส่งเลย กลับไปเขียนการบ้านเดี๋ยวนี้เลย..ส่งในเมล์น่ะ..การบ้านหน้ากระทู้ไม่ต้องแล้ว ให้เขียนส่งในเมล์เท่านั้น เพราะหน้ากระทู้มันไหลไปตลอด มันเก็บข้อมูลไม่ได้ค่ะ ถ้าฉบับไหนเห็นสมควรเป็นธรรมทาน เดี๋ยวครูเกษเอามาลงหน้ากระทู้ให้เอง.. ออ..แล้วอย่าลืมก๊อปข้อมูลที่เขียนลงกระทู้วันนี้ส่งครูในเมล์ด้วยน่ะ..จ๊ะ...ลูกศิษย์ที่รักยิ่ง...By for now..black_pigblack_pig

เอ๊ออ..ว่าแต่คุณพี่ลินดาหายไปไหนเนี่ย..จริงๆ ด้วยซิ...รู้ตัวป่ะเนี่ย..มีคนแอบคิดเถิงหลายคนเลย..อิๆๆpig_cryypig_cryy

 

ครับครู ดุแก้เขินหรือปล่าวครับ_*_ รีแลกซ์ครับครู

หากเป็นการล่วงเกินก็ขอขมาด้วยครับ

ก่อนจะเข้าคอร์สแบบติวเข้ม

 

ถึง ศิษย์น้อง...therd2499

ณ เวลานี้มั่นฝึกสติให้เป็นสมาธิ จนถึงขั้นจิตสงบนิ่งให้ได้เสียก่อน เชื่อฟังและปฏิบัติตามที่ครูเกษแนะนำดีที่สุด เดี๋ยวถึงเวลาอันเหมาะสม..เมื่อไรที่ครูเกษสั่งให้พิจารณาอสุภะกรรมฐาน แล้วค่อยกลับมาจับภาพครูเกษแทนนะ...ถึงเวลานั้นเมื่อสภาพจิตถูกเปิดออกให้เห็นโลกของสิ่งสมมุติ แล้วศิษย์น้องจะรู้ว่าสภาพจิตของตนเองเปลี่ยนไปจาก ณ เวลานี้

อ่ะแถมให้อีกภาพนึง....แต่ให้เก็บไว้ตอนฝึกอสุภะเท่านั้นนะ


ขออนุโมทนาสาธุกับจิตที่กำลังฝึกบำเพ็ญด้วยจ้ะ

จาก ศิษย์พี่

 

อภิมหาสติของหลวงปู่ชา

​

โยม : ท่านเป็นพระอรหันต์หรือเปล่าค่ะ???

หลวงปู่ชา : ต้นไม้ผลิดอกออกผล มีนกมาเกาะกิ่งไม้

แล้วจิกกินผลไม้นั้น จะหวานหรือเปรี้ยว เป็นเรื่องของนกที่จะรู้ได้ แต่ต้นไม้ไม่รู้อะไรเลย

อย่าเป็นพระพุทธเจ้า อย่าเป็นพระอรหันต์ อย่าเป็นพระโพธิสัตว์ อย่าเป็นอะไรเลย

การ "เป็นอะไร" ก็มีแต่ความทุกข์เท่านั้นแหละ

เราไม่มีความจำเป็น ต้องเป็นอะไรสักอย่างหนึ่ง


หลวงปู่ชา สุภัทโท

_/\_ กราบนมัสการหลวงปู่ชาเจ้าค่ะ...กราบ กราบ กราบ

 

โดนซะแล้ว..โดนซะแล้ววว..แหม๋..ท่านพี่หมีภู..เล่นเราซะ(แก่)หงอมเลยน่ะ..ยังไง ยังไง กายหยาบหนู ก็มีวันนั้นอยู่แล้ว..อย่าเร่งนักดิ..ให้จิตหนูไปถึงก่อน..อิๆๆ..:z8

 

น้องเกษ ที่รัก พี่เซิ้งอยู่ใกล้ ๆ คอยให้กำลังใจ อยู่แถวนี้เองค่ะ พี่ไม่ถนัดพูดธรรมมะ ที่ทำอยู่ตอนนี้คือ พยายามทำจิตให้ผ่องใสอยู่เสมอ เพราะจิตเท่านั้นจริงๆที่พาเราไปสุขไปทุกข์ ไปยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม เสวยธรรมารมณื ต่างๆ แหมธรรมมะของคุณภูเข้ากับเหตุการณืพอดี กำลัง ฝนทั่งให้เป็นเข็ม ว่าแต่ว่ามันยังเ็ป็นทั่งอยู่เลยอ่ะ ฮิๆ ..

 

ที่มา fb

 

ถ้าเป็นคำสั่งครูเกษก็จะทำตามครับ

 

ต่ออีกนิดดด....
การปฎิบัติบัติธรรมนั้น พี่ใคร่จะเรียกตามจริตของพี่ว่า การปฎิบัติตนให้จิตคืนสู่ธรรมชาติตามแนวขององคืสัมมาสัมพุทธเจ้า ตามความเข้าใจของพี่ ก็คือการเฝ้าดูพฤติกรรมของ กาย วาจา ใจ (อันนี้ประมวลมาจากการศึกษามาจากท่านผู้รู้ท่านต่างๆนะคะและลองปฏิบัติดู ประมาลมาเป็นความเชื่ความเข้าใจของตนเอง จึงมิไ้ด้หมายความว่าใช่หรือไม่ใช่ จริงหือไม่จริง)
คำสอนของพระพุุทธเจ้านั้น ไม่ได้ซับซ้อนยุ่งยาก แต่ทำไมมันถึงเกี่ยวพันกับการที่เราต้องปฏฺิิิิบัติ ตามมรรคมีองค์แปด ซึ่งตรงนี้ล้ะที่มันยากที่ มันดูยากมันสวนทางกิเลส ของเีราแค่นั้นเอง กิเลสเหลือน้อย ก็ยากน้อย กิเลสมาก ก็ยากส์มากก แต่จะยากมากยากน้อย ย่อมไม่เหนือไปกว่าความตั้งใจแห่งตนที่จะขัดเกลาตน เมื่อยากไม่ว่าจะมากน้อย ก็ต้องมีครู นี่จึงเป็นเหตุว่า ทำไมเราต้องมาฝึกจิตเกาะพระ
แต่ถ้าผู้ใดพร้อมแล้ว ลองทำแค่ ทำจิตให้ผ่องใสไม่ต้องคิดสิ่งใดทั้งสิ้น ไปพลางๆก่อน แต่หากต้องการไปถึงที่สุดคือพระนิพพาน ก็ขอให้อ่านคำสอนเรื่องการวางกำลังใจในการไปนิพพานของหลวงพ่อฤาษีลิงดำนะคะ

 

สวัสดีคะพี่ๆชาวจิตบุญทุกๆท่าน และน้องใหม่ที่เข้ามาอ่าน ดู หรืออยากลงมือปฏิบัติทุกๆท่าน
ก่อนอื่นตูนน้อยขอขอบคุณทุกๆท่านมาณที่นี้ โดยเฉพาะท่านพี่ภู ที่เป็นจัดตั้งชมรมจิตเกาะพระ (โดยมีท่านพ่อเป็นผู้สื่อผ่าน) คุณครูเกษซึ่งเปรียบเสมอแม่พระที่ช่วยสอนสั่งและอบรมวิชาจิตเกาะพระให้กับเจ้าตูนน้อยคนนี้ และที่ขาดไม่ได้ก็คือพี่แพทที่เป็นคนดึงตูนเข้ามาณ ตรงนี่ แถม ยังคงช่วยเหลือตูนตลอดมาหลังจากจิตยกแล้วก็ตามนะคะ วันนี้ตูนน้อยได้มีโอกาสเข้ามาอ่านในกระทู้ ซึ่งหลังจากหายหน้าไปนานๆ คือหายไปในที่นี้คือยังคงมีหน้าที่ต่างๆทางโลกอยู่ ซึ่งดูเหมือนมันจะวุ่นวายไปทั้งหมด แต่กายนั้นมันยังคงต้องอยู่เพื่อหายเลี้ยง กายหยาบนี้จนกว่าหมดอายุขัยของมันนะคะ แต่จิตของเจ้าตูนน้อยนั้นยังคงอยู่กับท่านพ่อตลอดเวลา พร้อมกับนึกถึงความมีเมตตาของท่านพ่อที่ได้ประสาทวิชานี้ให้กับลูกและให้ลูกได้เห็นทางออกของชีวิต ว่าณต่อไปนี้เราเลือกได้ที่จะทำชีวิตของเราอย่างไรที่ไม่ต้องไปยึดติดกับอดีตที่มันแสนจะทุกข์ เพราะวันนี้ ทุกข์นั้นมันยังคงมีอยู่กับเราตลอดเวลาจนนาทีสุดท้าย
แต่ตูนน้อยนั้นอยู่กับตัวเอง คือกำหนดลมหายใจเข้าออก(ภาวนา) เกาะภาพพระตลอดเวลา แล้วทำงานไปด้วย จนไม่มีเวลาที่จะไปคิดอะไร แต่ถ้าบางครั้งเห็นอะไรที่เข้ามาในชีวิตประจำวันก็เอามาวิปัสนา(เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป) และเมื่อก่อนฟังธรรมตลอดเวลา แต่ตอนนี้พยายามอยู่กับตัวเองให้มากที่สุด เหมือนดังที่พระพุทธเจ้าของเราที่ทิ้งทุกๆอย่างในชีวิตไปอยู่ในป่าและนั่งวิปัสนากรรมฐานจนท่านบรรลุนิพาน หลุดพ้นทุกข์ ณวันนี้ตูนเข้าใจแล้วว่าท่านพี่ภูสอนสั่งเสมอว่า ให้จับอารมณ์ตอนที่จิตยกไว้เสมอ ซึ่งตอนนั้นตูนน้อยนั้นก็ไม่รู้ด้วยว่าตัวเองจิตยก แต่ณวันนี้เราฝึกกายกับสติอยู่ตลอดเวลา พร้อมจิตที่เกาะพระอยู่ตลอดเวลา ตูนทราบได้ด้วยตนเองว่า ไม่ต้องมีใครมาบอกเราว่าจิตยกอีกต่อไปเพราะเรารู้ได้ด้วยตนเอง (ชิตังเม) หน้ามันเลยใสออกมาจากความปิติสุขที่อยู่ข้างในไม่ต้องพึ่ง อะไรทั้งนั้น ไม่ได้โฆษณานะมันเป็นของมันอยู่อย่างนั้น และทุกๆท่านก็ทำได้ ตูนน้อยไม่ได้โฆษณา และไม่ได้บอกให้เพื่อนๆพี่ๆทุกๆท่านเชื่อนะคะ เพราะของอย่างนี้ต้องลงมือทำ เรียนรู้เอง เหมือนอย่างที่ตูนทำนะคะ (ถ้าเปรียบดังคำสอนของหัวพ่อชา ท่านบอกว่ามะม่วงมันก็ยังคงเป็นมะม่วงอยู่วันยังค่ำ ต่อให้เป็นมะม่วงหวาน มัน เปรี้ยว มันเป็นของมันอยู่อย่างนั้น) ถ้าตูนบอกเพื่อนๆๆ พี่ๆว่ามะม่วงหวานก็ไม่มีใครเชื่อ ต้องลองบอกเอง ชิมเองนะค ถึงจะรู้ได้คะ สุดท้ายนี้ตูนน้อยต้องไปก่อนนะคะ เพราะขืนอยู่ต่อเดียวยาว พูดได้ทั้งวันไม่เหนื่อยนะคะ เพราะมันเบาๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนไม่มีอะไรอยู่ แต่ตัวหนักอีกกว่าเดิมนะคะฮิๆๆๆๆๆ
ตูนน้อยขออุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะคะ ทั้งข้างนอกกระทู้ หรือในกระทู้ที่เข้ามาอ่านทุกๆท่านคะ

ปล. ถ้าตกๆหล่นไปก็ขอโทษด้วยนะคะ เพราะยังเหมือนเดิม

 

โทษที่คะทุกๆท่าน ที่ตูนบอกว่าเหมือนเดิมนั้นคือใช้มือถือเขียนข้อความในกระทู้นะคะ

 

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านที่ได้ไปร่วมทําบุญทอดผ้าป่าในครั้งนี้ และเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ เพราะท่านได้ช่วยพระศาสนาให้ดํารงค์อยู่ได้ พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ว่า พุทธศาสนาจะดํารงค์อยู่ได้ ก็ต้องประกอบด้วยพุทธบริษัท ๔ ที่ต้องประกอบกันเข้า เพราะจะต้องมีผู้อุปัฏฐาก พระศาสนาจึงจะเจริญงอกงาม

เพราะพระสงฆ์ท่านเป็นเนื้อนาบุญ และจะต้องมีโยมผู้อุปฏฐากท่าน ท่านจึงจะอยู่ได้ และการสร้างความดีทุกๆท่านสามารถทําได้ ตามโอกาสและความเหมาะสม และตามสภาพ และถานะความเป็นอยู่ โดยทําได้โดยไม่เป็นทุกข์ และไม่เดือดร้อน เพราะถ้าเรามีความศรัทธาแล้ว เราจะพยายามทําบุญให้ทานอยู่เสมอ เพราะเราเชื่อในผลทาน ทําให้เราเบิกบานและมีความสุข เพราะการได้สร้างคุณงามความดีนั้นเอง...

ท่านจึงกล่าวไว้ว่าผู้ให้คือผู้ได้ เพราะได้ความสุขที่เราสามารถสัมผัสได้ด้วยตนเองค่ะ
จึงขอกล่าวคําอนุโมทนาสาธุ กับ"สมาคมจิตเกาะพระ" ที่ท่านไปร่วมการสร้างทานให้ครั้งนี้ และขออนุสงฆ์ผลบุญที่ท่านทั้งหลายได้ทําแล้ว จงบันดล บันดาลให้ท่านจงมีแต่ความสุขความเจริญในทางโลกและทางธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ สาธุค่ะ

 

สาธุอนุโมทนากับ ทุกๆท่านค่ะ ดูภาพแล้วปลื้มปิติค่ะกับทุกๆท่าน

ที่ปลื้นมากที่สุดคือ ท่านพ่อตามเจอลูกหลานอีกหลายท่าน แล้วก็ยังทำให้

หลายๆท่านได้รู้จักสมาคมจิตเกาะพระมากขึ้นขออนูโมทนากับทุกๆท่านในงาน

บุญครั้งนี้ด้วยค่ะสาธุ สาธุ สาธุ........

 

"จิต กับ อารมณ์"

พระธรรมเทศนาโดย พระครูเกษมธรรมทัต
(พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี)
วัดมเหยงคณ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/vhrQszSpcI0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​

 

ขอร่วมอนุโมทนากับมหาทาน ของสมาคมจิตเกาะพระสายUKด้วยครับ สาธุ

ขออนุโมทนากับธรรมทานของทุกๆท่านด้วยครับ สาธุ

และขออนุโมทนาในเมตตาจิตของครูทุกท่านด้วยครับ สาธุ

 

ความสงบบ่อเกิดปัญญา - YouTube

ถึงทางโลกจะดูวุ่นวายขนาดไหน ก็ไม่มีผล
ถ้าจิตภายในของเรามันสงบ เห็นเกิดดับ เป็นธรรมดา​

 

เรื่องกฎแห่งกรรม

ใครเขาไปทำกรรมให้กับเราเล่า
เราทำเองทั้งนั้น สุดท้ายจิตเป็นตัวบันทึกเรื่องกรรมของตนเอง
อย่าพยายามไปหนีกรรมของตนเอง ถึงหนีก็หนีไม่พ้น

การจดบันทึกเรื่องกรรมนั้น ก็มาจากกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
โดยเฉพาะ มโนกรรม ซึ่งจะถูกจดบันทึกมากที่สุด
ถึงจะเป็นกรรมอันน้อยนิดก็ตาม แต่คิดบ่อยมากจนติดนิสัย แก้ไม่หาย
เพราะฉะนั้น ผู้ที่เห็นธรรม เข้าใจธรรม โดยเฉพาะผู้ที่เข้าถึงธรรมจริง
ย่อมยอมรับกฎแห่งกรรมของตนเองได้

เห็นมีแต่จิตเท่านั้นที่พ้นโลก จึงพ้นกฎแห่งกรรม
ส่วนกายหนีไม่พ้นแน่ ถึงหนีก็หนีไม่พ้น

ตราบใด จิตเรายังไม่พ้นโลก ย่อมหนีไม่พ้นกฎแห่งกรรม

สรุป เราก็หนีทุกข์ไม่พ้นแน่
รับไปๆนะ สำหรับผู้ที่ยังไม่หลุดพ้น

*สำหรับผู้ปฎิบัติธรรมใหม่*

เมื่อจิตนิ่งสงบได้ที จิตจะไปคุยหากรรม โดยเฉพาะกรรมไม่ดี
ขอให้วางกำลังใจใหม่ นั่นก็คือ วางใจเป็นกลาง หรือวางกรรมชั่วคราวก่อน นั่นเอง
แต่ถ้าไม่วางกำลังใจให้ดีแล้ว จิตเขาจะเดินต่อไม่ได้นะ
อย่าไปโทษกรรมเพียงอย่างเดียว มันก็ไม่ถูก เพราะตัวของเราเองนั้นมีสติปัญญาไม่มากเอง

เพราะฉะนั้น ผู้สอนควรแนะให้ถูกต้องก่อน โดยวางกำลังใจให้เขาใหม่

 

ตั้งกำลังใจตั้งใจสุดๆต้องเอาให้ดีให้ได้ทำชั่วทำเลวยังทำได้

นับปะสาอะไรกับเรื่องแค่นี้แค่นี้ถ้าทำไม่ตายตายห่าไปเลย

ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น

 

โมทนาสาธุ สัก 2499 ครั้ง... กับความตั้งใจในการปฏิบัติของ คุณtherd ที่จะเอาดีให้ได้...

แต่ อย่าเครียด อย่ากดดันตัวเอง...กำลังใจที่จะปฏิบัติได้เป็นผล ไม่ใช่กำลังใจแบบนี้ค่ะ ...
วางกำลังใจใหม่นะคะ ทำใจสบายๆ เบาๆ กลางๆ ชิลล์ๆ ...
ด้วยมีพรหมวิหาร4 เต็มหัวใจ แผ่เมตตาออกไปมากๆ ใช้พรหมวิหาร4 นำทางในการปฏิบัติ จะได้ผลดีค่ะ ...สาธุค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ...เราเชื่อ คุณทำได้