เสียงตอบในใจ

เสียงตอบในใจคืออะไรผมบ้าผมคิดไปเองหรือเปล่ามีใครเหมือนผมบ้างเหมือนมันรู้ทุกอย่างที่เราอยากรู้

 

ก็เป็นเหมือนกันค่ะ..เมื่อมีคำถามคาใจยังไม่ได้คำตอบ..ทิ้งเวลาไประยะนึงอยู่ๆก็จะมีคำตอบขึ้นมาในใจ ช่วงแรกๆจะเป็นคำถามคำตอบในใจแบบง่ายๆ เดี๋ยวนี้จะเป็นคำตอบยากๆที่เราก็ไม่สามรถให้คำตอบตัวเองได้ค่ะ..ช่วงแรกๆก็ทุกข์ใจเหมือนจขกทค่ะ ปัจจุบันเมื่อรู้จักเขาๆก็ไม่เคยทุกข์อีกเลย กลับเป็นผลดีด้วยซ้ำไปค่ะ

 

ก็คล้าย จขกท ค่ะแต่เป็นการผุดคำตอบที่ถาม แล้วจะได้คำตอบในวันต่อ ๆ ไป ส่วนที่เคยได้ยินเสียงคือตอนที่ป่วยนานเป็นเดือนคือเป็นไข้+เป็นหวัดจนอาการลุกลามเป็นปอดอักเสบ ทรมานมากๆ จนตั้งคำถามและร้องขอไปเบื้องบนเพื่อขอวิธีรักษา พอใกล้รุ่งสางได้ยินเสียงพูดอยู่ในหัวอย่างชัดเจนว่า...ก็พอจะมีวิธีรักษาอยู่นะ แต่เป็นวิธีโบราณ...(เป็นเสียงของเราเอง...แปลกดี) เราก็พูด ห๊าาา...ด้วยความตกใจ...แล้วเสียงนั้นก็เงียบหายไป..เฮ้ออ แล้วก็หายด้วยการนั่งสมาธิกำหนดจิตไปตรงที่ปวด ก็แค่นี้อะค่ะ...ก็ไม่คิืดว่าตัวเองบ้าหรอกค่ะ...แค่รู้สึกขำๆ น่ะคะ

 

ผมก็เป็นครับ ยิ่งช่วงที่ฝึกนั่งสมาธิแบบตั้งใจจริงๆจังๆ(มากเกินไป)
ก็จะได้ยินเสียง เข้าใจว่าเป็นเสียงตัวเอง เหมือนพูดให้ตัวเองฟัง
คำตอบของคำถามที่เราไม่รู้คำตอบมานาน ก็ได้รับรู้ในจิตนี้
นี่คือสิ่งที่ว่ากันว่า การฝึกปฏิบัติภาวนา ทำให้เกิดปัญญา
อะไรที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยเข้าใจ ก็จะได้เข้าใจ
และไม่ได้เข้าใจแบบงมงาย เป็นความเข้าใจที่สมเหตุสมผล
ตามความเข้าใจของผม คือสภาวะจิตที่ละเอีดดมากขึ้น
ทำงานประมวลได้มากขึ้น จนเสมือนเรามีหลายคนในจิต
เช่นเดียวกับ Core CPU ของ PC ก็มีตัวเดียว
แต่ทำหน้าที่ได้มากกว่าหนึ่ง เป็นสองบ้าง สี่บ้าง
แต่ก็ต้องระวัง เพราะในชีวิตเรารับสื่อต่างๆเข้าไปเยอะ
บางทีเสียง หรือความรู้ที่ได้ยินในจิตนั้น
อาจจะเป็นความรู้ที่ไม่ใช่ความรู้ก็ได้
จิตฟุ้งซ่าน เรื่องเหลงไหล เลอะเทอะ ก็มีได้
ฉะนั้น ฟังจิตตนเองแล้ว ต้องพิจารณาตามก่อน
ดูความสมเหตุสมผลก่อนที่จะปักใจเชื่อ
อย่างนี้ๆ ว่ากันในทางวิทยาศาสตร์

มาทางไสยศาสตร์ ต้องระวังเรื่องการรับขันธ์
เป็นการเปิดรับคลื่นจิตวิญญาณภายนอก(ผี)
ให้มามีอำนาจเหนือเรา คือการรับขันธ์
เป็นพิธีการตกลง ยอมรับให้จิตวิญญาณภายนอกนั้นๆ
ได้เข้ามาทำการซิงโคร(ผสมผสาน)กับจิตของเรา
แน่นอน เขาสื่อสาร พูดในหัวเราได้ จนน่ารำคาญเลยที่เดียว
หลายตัวอย่าง มาดี ทำให้ผู้ที่รับการซิงโครด้วยนั้น
ได้ประโยชน์ อาจจะมาสอนให้ปฏิบัติธรรมบ้าง
มาสอนให้สร้างบุญ สร้างกุศลบ้าง
แต่ก็มีไม่น้อย ที่เป็นจิตวิญญาณที่ไม่ดี
มาทำให้ผู้ที่ซิงโครด้วย ทำอะไรที่ไม่สมควรได้
ฉะนั้น ได้ยินได้ฟังอะไรในจิต ให้พิจารณาก่อนเสมอ
ว่าสิ่งนั้นๆ ดีหรือไม่ ตั้งอยู่บนพื้นฐานคุณธรรมจริยธรรมหรือไม่
แต่ที่แน่ๆ ถ้าเรายอมให้สิ่งพวกนี้มีอิทถิพลเหนือเรามากๆ
อัตราการซิงโครสูงเต็มร้อย เราก็เสียความเป็นตัวของตัวเองไป
กลายเป็นเหมือนคนบ้านั่นเอง

 

โรคกำลังถามหา โรคทางใจนั่นเอง

 

จิต ถาม จิต

 

จิตตัวเองเป็นผู้ถาม จิตตัวเองเป็นผู้ตอบ ครับ

ไม่ได้บ้าหรอกครับ



ในวงกรรมฐานสายพระป่าหลวงปู่มั่น ครูบาอาจารย์ สอนวิธีไว้ การคุยกับจิตตัวเอง

วิธีปฏิบัติ ก็ เข้าสมาธิระดับ อุปจารสมาธิ แล้วก็ กำหนดจิต ถาม จิต ตัวเองในเรื่องที่อยากถามในเรื่องที่เราไม่รู้ แล้ว จิตตัวเองก็จะตอบ ในเรื่องที่ถาม ให้รู้ ครับ

จะมีแต่เสียงก็แล้วแต่ หรือ จะมีภาพ มีนิมิต ขึ้นมาด้วย ก็แล้วแต่ด้วยจิตของคนๆนั้นครับ

.

 

วจีจิตตะสังขาร

เสียงตอบในใจคืออะไรผมบ้าผมคิดไปเองหรือเปล่ามีใครเหมือนผมบ้างเหมือนมันรู้ทุกอย่างที่เราอยากรู้

+++ หลวงปู่สิม วัดถ้ำผาปล่อง เรียกมันว่า "วจีจิตตะสังขาร" มันคือ "ความคิดของตน ที่ออกมาในรูปของเสียง" มันคือ "ความคิด ความรำพึงรำพันในใจ ของตน"
+++ มันสามารถ ถามเองตอบเอง ได้ตลอดเวลา เป็นตุเป็นตะ และมันสามารถ "เพ้อเจ้อ" ไปได้เรื่อย ๆ ไม่มีวันหยุด
+++ คุณเคยเห็น "คนบ้าที่พูดกับตัวเองตลอดเวลา" บ้างหรือไม่ มันเป็นตัวเดียวกันนั่นแหละ เพียงแต่คนธรรมดา "เป็นเสียงในระดับมโนกรรม" ส่วนคนบ้าจะ "เป็นเสียงในระดับวจีกรรม"
+++ ผมเรียกมันว่า "ตัวพูดมาก" แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า นักกรรมฐานหลายท่าน หลงว่ามันคือผู้รู้ จึงมักมีคำพูดว่า สงสัยอะไร ให้ถามผู้รู้ นั้นเป็นสิ่งที่ต้องระวังเป็นอย่างยิ่ง
+++ นอกจากนี้แล้ว หากคุณเข้าสมาธิให้ละเอียดลงไปสักหน่อย เจ้า "ตัวพูดมาก" นี้ จะสามารถเลียนเสียงอื่น ๆ ได้อีกนานับประการ และ มันเป็น "เจ้าแห่งเสียง" ทุกชนิด หากสมาธิคุณดี เจ้าตัวนี้อาจ เนรมิต เสียงเพลงที่ไม่มีเครื่องเสียงใดในโลกเทียบเท่า มาบรรเลงให้คุณฟังก็ได้ และเสียงที่มาปรากฏนั้น มาแบบ "มีสภาพ" เป็นตัวเป็นตน ในลักษณะของ "เสียงทิพย์" กันเลยทีเดียว

+++ ในยามปกติ จะไม่ค่อยได้ยินมันเท่าไร
+++ ในยามสงบจิตนิดหน่อย จะได้ยินมันพูดตลอดเวลา
+++ ในยามเป็นสมาธิ มันจะเป็น วิปัสสนูกิเลส

+++ ครูบาอาจารย์ สายพระป่าบางท่าน (ไม่แน่ใจว่าใช่ หลวงตามหาบัว หรือไม่) เรียกมันว่า "ตัวบ้า" เพราะมันพูดพล่ามไม่มีวันหยุด ดังนั้น "อย่าหลง" มันนะครับ

 

ถูกต้องที่สุดเลยครับ
สิ่งที่เราควรทำ สิ่งที่ผู้แสวงหาทางหลุดพ้นพึงกระทำ
คือการเพิกเฉย ไม่สนใจในเสียงเหล่านั้น
ถ้าเสร็จวิปัสสนูปกิเลส ก็ไม่พ้นโลกียะ ไม่เจริญขึ้น มีแต่ถอยลง

 

ใช่ๆๆอย่างที่คุณwawanaพูดครับเสียงเราเอง

 

จริงครับ เสียงในใจดังกล่าวไม่ควรเชื่อครับ ถ้าฟังมันไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามันไม่ได้รู้จริง พูดถูกมั่ง ผิดมั่ง ก็ลองถามอะไรที่มันเจาะจงมากๆ สิครับ มันไม่มีวันรู้หรอก เช่น เบอร์โทรของโอบาม่าเบอร์อะไร มันไม่มีวันรู้หรอกครับ ใครไปเชื่อมันเป็นบ้าพอดีครับ มันไม่ใช่สิ่งวิเศษอะไรหรอกครับ เหมือนคุณธรรมชาติบอกถ้าเราสงบๆ จะได้ยิน ถ้ายิ่งสมาธิลึกๆ ได้ยินเป็นเสียงเลยด้วยซ้ำ

 

อยากรู้ไหมล่ะ

ถ้าอยากรู้ให้ทำแบบนี้ครับ

เวลามีเสียงตอบ หรือเหมือนคุยกัน

คุณสังเกตุเห็น
ความดีใจ ความไม่พอใจ ความเฉยๆ ที่เกิดตามมาหรือหรือเปล่า

เช่น พอมีเสียงตอบมาในใจ คุณก็ดีใจในคำตอบนั้น หรือ ไม่พอใจในคำตอบนั้น

หรือ คุณ เกิดสังสัยว่ามันมาได้ยังไง

ให้คุณ กำหนดรู้ ที่ความ ดีใจ หรือไม่พอใจ หรือความสงสัยนั้นทันที

โดยไม่ต้องไปทำอะไรต่อ เพียงแค่กำหนดรู้แค่นี้
ทำประหนึ่งว่า นั่งดู นั่งมอง ความดีใจ ความไม่พอใจ หรือความสงสัย ที่เกิดตามมาแบบนั่งดูเฉยๆ

เพียร กำหนดรู้หน่อยนะ


ไม่ยาก ไม่ง่าย

 

เป็นเสียงจากจิตในเราตอบเองค่ะ เพราะจิตในเราจะรู้ทุกอย่าง แต่ก็ต้องระวังอย่าหลง เพราะบางทีอาจมีอย่างอื่นมาหลอกได้ ฉะนั้นต้องใช้สติพิจารณาด้วยค่ะ จิตในจะชอบความบริสุทธิ์ ถ้าถามเรื่องธรรมะเค้าจะตอบ แต่อย่าถามเรื่องกิเลสเค้าไม่ชอบค่ะ

 

มันเป็นอุปาทานขันธ์ ในแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอกครับ มันแล้วแต่ตัวเขาผู้นั้นจะให้ความสนใจเอาจิตไปผูกกับเรื่องอะไรบ้างก็ทั้งเรื่องที่เป็นอกุศลและเป็นกุศล สิ่้งเหล่านี้เป็นการปรุงแต่งของจิต ผู้ฝึกกรรมฐาน ตั้งแต่ฌาน 1-3 ถือเป็นอุปสรรค เพราะต้องตัดอุปทานขันธ์ตรงนี้ให้ได้เพื่อเข้าฌาน 4 เมื่อตัดแล้วจิตจะไม่พิจารณาเป็นความคิดปรุงแต่งอะไรออกมาอีก อุปทานขันธ์มันก็เหมือนที่ว่าพูดในใจเนี่ยละครับ ประมาณว่าเหมือนมีสองคนในคนเดียว มีไอ้ตัวดีไอ้ตัวชั่วอยู่พูดคนเดียวนั้นล่ะ

 

ว่าแต่ท่าน โดนสาบให้ฝึกอะไรมาบ้างล่ะครับ ช่วยแจงหน่อยดิ
มือโปรแทรคเตอร์หลายๆท่าน จะได้ช่วยกันวินิจฉัยให้ได้แม่นยำยิ่งขึ้น

เราเริ่มเป็นตั้งกะยี่สิบปีที่แล้วโน่นล่ะมั้ง นะ ฝึกฝนและค้นหาอยู่นานเชียวล่ะ
ถ้าใช้เป็นแล้ว ก็ดีนะ ว่ามั้ย ไม่ต้องถามใครให้ยุ่งยาก ถามเองเออเอง สะดวกดี
ถูกมั่งผิดมั่ง ก็ช่างหัวมัน ค่อยๆ ปรับปรุงและพัฒนาทักษะไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวก็เก่งเองแหละครับ ถ้าไม่บ้าไปซะก่อนนะ 555

และขอยินดีต้อนรับเข้าสู่สมาคม คนเคยบ้า นะจ๊ะ นะจ๊ะ (ไม่รู้ชาติไหน)
สมาชิกมีแยะ ไม่ต้องกลัวเหงา ท่านถามถูกที่แล้วล่ะครับ 555


วิญญานกระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

มี3ประเภท
1.โรคจิตคิดไปเอง คิดเองเออเองอันนี้เป็นเยอะมาก
2.จิตเดิมของเรา(จิตเดิมรู้ทุกอย่าง)เป็นตัวตอบ อันนี้คงไม่ใช่ เพราะไม่เคยมีใครทำได้
3.มีพลังงานที่อยู่ในจิตเราตอบ ไม่ว่าจะเป็นเทพ ผี มาร บางทีคุยกันได้ในจิตเลยบางทีโดนหลอก

ส่วนมากเป็นข้อแรก รองมาเป็นข้อ3แต่ข้อ3มักพัตนาเป็นข้อ1ได้ต้องระวัง

 

เสียงตอบในใจ ชัดเจนเสมอ(สำหรับตัวเองนะ)

 

มีโทษมากกว่า มีคุณครับ .. ผมเคยเป็นอยู่หลายปี

ควรพยายามปล่อยวางเสียงเหล่านั้นครับ ..

และถ้าเป็นหนัก ให้เปลี่ยนวิธีคิดแบบมีเสียงเป็นไม่มีเสียง
โดยใช้วิธีการตั้งคำถามตัวเองโดยไม่ต้องไปตอบ
แต่ให้ใช้ความรู้สึกรู้ผิดชอบชั่วดีออกรับรู้ และนิ่งเฉย

 

ลองอ่านหนังสือ จิตวิทยาของ ซิกมัน ฟรอยด์ ดู มันเป็นส่วนหนึ่งของคนเราทุกคน จะมี การคิดแบบ รัฐบาลและฝ่ายค้าน ไว้ช่างน้ำหนักการตัดสินใจ ไม่บ้าหรอกคะ ยิ่งเด็กๆจะเป็นกันทุกคนนอกจากเด็กพิเศษเท่านั้นที่ไม่เป็น ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า make- believe play เด็กจะจินตนาการว่ามีเพื่อนอีกคนหนึ่ง ทำเสียงเป็นคนสองคนสนทนากัน เป็น เจ้าหญิง เจ้าชาย ข้าทาสบริวาร หรือ นำตุ๊กตากระดาษ หรือ บาร์บี้ มา คุยกัน สมมุติสถานะการณ์ เป็นทำกับข้าวบ้าง ไปโรงเรียนบ้างเป็นต้น เป็นเพื่อนในจินตนาการ สิ่งนี้ส่อให้เห็นว่ามนุษย์เราทำบางอย่างได้ต่างจากสัตว์ คือ ศักยะภาพในการ ทำสมาธิ

 

อยู่ที่จิตครับ