จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

งั้นดิฉันขอเรียนกับใครก็ได้ ที่เป็นธรรมชาติๆน่ะค่ะ (ชอบเรียนแบบไม่เรียนประมาณนั้น อิๆ)
ปล.เสียดายท่านป้ายังไม่เป็นครูนะคะ หรือว่าเป็นแต่ถ่อมตัวคะ?

(วันนี้ไม่มีการบ้าน ขอรวบยอดไว้วันหลังค่ะ)

 

อ้าวววว.ท่านป้าเป็นครูนี่นา (มีหลักฐานยืนยัน) ท่านป้าเป็นครูดิฉันเถอะค่ะ ดิฉันชอบครูที่เป็นธรรมชาติๆ(ไม่เฟค555+++)

 

ขอบพระคุณมากค่ะ ดิฉันตั้งมั่นอยู่แหล่ะ แต่ดูเหมือนไม่ใช่ ใช่มั้ยคะ?555++
ปล.ธรรมชาติสวยงาม มีแตกต่าง แต่สมดุลค่ะ.(ยิ้ม)

 

เรียนบนกระดานบอร์ดไหมครับ มีครูหลายท่าน จะช่วยตอบปัญหาให้ครับ
ส่งการบ้านหรือปัญหาที่ต้องการจะถามทิ้งไว้ได้ครับ เดียวจะมีคนช่วยตอบให้ครับ
ตอนที่ผมเรียนก็เรียนบนนี้ครับ

 

ไม่เป็นไรค่ะ เชิญคุณมาริโกลด์ตามสบายเลย ชอบใคร ถูกจริตใคร เลือกได้เลยตามใจชอบ...แต่ขอเตือนว่า...อย่ามัวเสียเวลาตามหาไปทั้งชีวิต ซะจนไม่มีเวลาลงมือปฏิบัติน่ะค่ะ..

เราจะรับสอนเฉพาะผู้ที่ จิตพร้อมอยากจะหลุดพ้นจริงๆ เท่านั้น เพราะเวลาทุกนาทีมีค่า (((ไหนเราจะต้องยังฝึกและประคองจิตของเราเองให้เพียรเดินต่อไปให้ถึงฝั่ง...แถมในขณะเดียวกันอีกมือหนึ่งเราก็ยังต้องดึงมือใครต่อใคร(ลูกศิษย์) ลากเดินตามเราไปด้วย))) ไหนจะต้องแบ่งให้เวลากับทางโลกเพราะไอ้ร่างกายเหม็นๆ นี้มันก็ยังต้องกินต้องใช้อยู่ อีกอย่าง ผู้ที่จิตพร้อมจริงๆ เค้าก็ไม่อยากจะเสียเวลาเดินทางอ้อม ฉะนั้นเค้าจะเคารพนับถือเชื่อฟังครูมาก นี้เป็นผลดีต่อตัวผู้เรียนเอง คือจิตจะเดินมรรคได้ไวไปโล้ดๆๆ เพราะจิตไม่ติดกรรมปรามาสครูบาอาจารย์ผู้สอนสั่ง นั้นก็หมายถึงปรามาสพระรัตนตรัยไปด้วยโดยไม่รู้ตัว...

การเรียนการสอนธรรมมะ(ซึ่งมีหลายระดับเป็นไปตามลำดับขั้นความละเอียดของจิต) มันต้องคลิ๊กกันทั้งสองฝ่ายค่ะ

1. เมื่อสอนๆ ไปแล้ว ครูเห็นว่าท่าจะไปกันไม่รอดก็ต้องปล่อยค่ะ ไม่ดึงดันที่จะป้อนข้าวต่อ (เพราะเนื่องด้วยบารมี10เค้ายังไม่เต็มพอที่จะเดินทางต่อไปนิพพานได้) น่าเห็นใจค่ะ นิพพานอยากไป๊อยากไป แต่บุญยังไม่ถึงว่างั้นเถอะ อันนี้อย่าท้อ ให้กลับไปสะสมบุญบารมีกำลังใจของตัวเองต่อให้เต็ม แล้วมันจะง่ายเอง เมื่อถึงเวลา...

2. เมื่อเรียนๆ ไปแล้ว ความศรัทธาในตัวครูมันลดลงจะเนื่องด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่ พอรู้ว่าไม่ถูกจริตตน เค้าก็จะถอยห่างออกไปเอง...อันนี้เราก็ไปดึงไปลากเค้ามาไม่ได้ ถึงแม้เราจะรู้ดีว่า ทางนี้ทางดี ทางสายเอกน่ะ แต่จะให้ทำไงได้ล่ะ กรรมใคร ก็กรรมมันนิ...

ที่สำคัญคือ บุญสัมพันธ์ค่ะ บุญที่เราเคยร่วมสร้างกันมาก่อน จะเป็นตัวพยุงและประคองให้ครูผู้สอนกับลูกศิษย์เดินไปด้วยกันได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่...

ด้วยอำนาจของพระรัตนตรัย ขอให้คุณมาริโกล์ตามหาจิตของตัวเองให้เจอในเร็วไว ขอให้คุณมาริโกลด์มีความเห็นถูกในธรรมของพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริงซะที อย่าได้เห็นผิดแล้วคิดว่าถูก เพราะนั้นมันยิ่งจะไปสร้างเป็นทิฐิ มานะอัตตา ตัวตน ในจิตของคุณให้พอกพูนหนาขึ้นไปอีกโดยไม่รู้ตัว เพราะไอ้เจ้าความคิดนี้แหล่ะ มันคือ นาม4(เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ที่เราตกเป็นทาสมันมานับกี่อสงไขยแสนกัปล์มาแล้ว แล้วจิตก็เลยหลงมายึดมั่นถือมั่นมันมาเป็นตัวตนกูไม่ปล่อยซะที หลงเข้าไปเป็นทาสของความคิดเข้าแล้ว ตามมันทันไม่นั้น รู้ตัวบ้างมั้ยนั้นน่ะ...

สุดท้ายก็ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ

ปล. ขอย้ำว่า ครูเกษ ไม่ใช่คนเก่ง วิเศษวิโสมาจากไหนหรอกค่ะ แต่ที่เราทำนี้เพราะเราทำได้ด้วยใจ เพราะเราเคยฝึกมาก่อน รู้เห็นมาก่อน เราได้พิสูจน์ธรรม เห็นธรรม (เห็นด้วยจิตน่ะ ไม่ได้เห็นด้วยตา หรือสมอง) ของพระพุทธเจ้ามาแล้วในระดับหนึ่ง ว่าพ้นทุกข์ได้จริง (คิดดูก็แล้วกันว่า ถ้าเดินไปสุดซอยแล้ว มันจะอัศจรรย์ขนาดไหน) เราก็เลยอยากจะบอกต่อ อยากจะประกาศก้องให้ทั่วทั้ง(3)โลกได้รู้ว่า พระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นวิเศษและอัศจรรย์ขนาดไหน..ให้มาลองทำกันดู..เราปฏิบัติได้ถึงตรงไหน เราก็สอนได้ถึงตรงนั้นแหล่ะค่ะ...มิบังอาจสอนไปไกลเกินกว่าที่ตัวเองยังเดินไม่ถึง...

 

อ่านข้อความของคุณครูเกษจบแล้ว ต้องขอบอกว่าว่า โมทนากับปัญญาญานของครูเกษค่ะ ไม่รับและไม่ปฎิเสธ ดิฉันถือกฎว่า.ใจเขา ใจเรา ปัญญาเขา ปัญญาเรา ปรารถนาดีต่อกันต่างกันที่รูปแบบและทัศนคติค่ะ.(ใครจะมองยังไง ตะก่อนมีวีน เดี๊ยวนี้ได้แต่ปลง)

ดิฉันมีครูทางธรรมหลายท่าน แต่ละท่านล้วนฝีมือฉกาจ ระดับถอดกายทิพย์ เหาะไปห้วงอวกาศก็หลายอยู่ แต่ไม่เคยมีครูคนใดทำให้ดิฉันอยากกราบด้วยหัวใจเลยซ๊ากกะคน เหตุผลมันมีอยู่ (แต่คงบอกไม่ได้)

ดิฉันซึ้งในสัจธรรมของพระพุทธองค์ ไม่เคยแม้จะคิดปรามาส ยึดมั่นในคุณพระรัตนตรัยเป็นสรณะ วันนึง หากมีโอกาส คงได้เจอบรรดาครูๆในกระทู้นี้นะคะ.ขอบคุณทุกความหวังดี หากมีปัญหาทางธรรม ที่แก้ไม่ได้จะเข้ามาเรียนถามค่ะ

ปล.ขอบคุณคุณครูใหญ่ ขอบคุณป้าใจ(ผู้ผลักดัน)ขอบคุณครูลูกหว้าที่น่ารัก.(ยังจำได้เสมอ)ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ..

 

การบรรลุมรรคผลมีกิริยาไม่เหมือนกัน

"การเจริญวิปัสสนา ย่อมเป็นไปตามอัธยาศัยของบุคคล จะทำให้เหมือนกันนะมันไม่ได้
แบบเดียวกันแต่พลิกแพลงไปคนละจังหวะกัน เหมือนกัน ได้ผลดีเหมือนกัน อย่าไปโทษกันนะนักวิปัสสนา
ถ้าทำไม่เหมือนกันอย่าไปว่าเขาผิด อย่าไปว่าเขาถูก ปล่อยเขา
เพราะเรื่องผลมันเป็นปัจจัตตัง คือรู้เอง เห็นเอง
แล้วการบรรลุมรรคผลมีกิริยาไม่เหมือนกัน อย่างแม่ชีคนหนึ่ง
ไม่ใช่นางภิกษุณี ฟังเทศน์มาเกือบเป็นเกือบตายไม่ได้อรหัตผล
พอกลับมาถึงกระท่อม ตักน้ำล้างเท้าก่อนจะขึ้นกระท่อม น้ำไหลไปแล้วก็หยุด แล้วมองดูน้ำ
นึกว่าชีวิตเรากับน้ำมีสภาพเหมือนกัน เมื่อมีการเคลื่อนไปในที่สุดก็หยุด ไม่ช้าเราก็ตาย
เราจะเกิดสักกี่ชาติก็มีสภาพแบบนี้ เท่านี้ท่านก็บรรลุพระอรหันต์
หรือพระบางองค์ฟังเทศน์เกือบตายไม่ได้สำเร็จอรหันต์ ไปนั่งดูพยับแดด
พอตอนเย็นพยับแดดหายไป ก็สำเร็จอรหันต์ เห็นเป็นอนัตตาเทียบกับตัว
นี่การเป็นอรหันต์บรรลุมรรคผล มีจริยาท่าทางไม่เหมือนกัน
แต่กำลังจิตเหมือนกัน ฉะนั้น อาการของการเจริญวิปัสสนาของแต่ละสำนัก
ไม่เหมือนกัน แต่ถ้าใช้กำลังจิตถูกต้อง
ตรงกับที่พระพุทธเจ้าแนะนำก็เป็นอันว่าใช้ได้"


พระราชพรหมยานมหาเถระ (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

Cr...FB ปัจจัตตังเวทิตัพโพ​

 

ขอน้อมกราบแทบพระบาทหลวงปู่มั่นด้วยเศียรเกล้าที่ทำให้ลูกได้นำ

ธรรมะของท่านมาปฏิบัติ ทั้งๆที่เมื่อหกสิบสี่ปีที่ผ่านไป ก่อนวันมรณภาพของ

องค์ท่านหนึ่งวันลูกพึ่งลืมตาดูโลก เป็นวันที่พ่อแม่รอคอย ดูว่าลูกตัวเองจะออก

มาดูโลกรอด้วยใจจดใจจ่อ ว่าลูกของตนจะออกมาอาการครบสามสิบสองหรือ

เปล่าเพราะสมัยก่อนเครื่องมือทางการแพทย์ยังไม่ทันสมัย คนสมัยก่อนจึงไม่

สามารถรู้ได้ และอีกอย่างเกิดเป็นลูกคนแรก เป็นลูกที่พ่อกับแม่ไปขอที่ดอย

สุเทพด้วยความรักความพร้อมของพ่อและแม่ ด้วยบุญแต่ชาติไหนก็ไม่สามารถ

ทราบได้ลูกถึงมีวันนี้ ซึ่งเป็นวันครบรอบหนึ่งปี ที่ท่านพ่อฤาษี ท่านได้มา

พบลูกคนนี้และท่านพ่อได้เมตตาเอาวิชาความรู้มาให้ สิ่งที่ผ่านมานั้นอัศจรรย์

มากจนเหลือเชื่อ เพราะเราเกิดเป็นเด็กบ้านนอก พอโตขึ้นก็ต้องช่วยพ่อแม่ทำ

งานทำไร่ทำสวน ไม่มีโอกาสได้เรียนสูงๆ ใครจะไปนึกว่าจะได้มาเขียนบนกระ

ทู้นำธรรมะมาลงเป็นธรรมทานแบบนี้ ก็นั่นแหละเพราะความเมตตาของท่านพ่อ

และครูแนท ครูดาวได้มาช่วยแนะนำสั่งสอนก็คงไม่ได้รู้จักกับกระทู้จิตเกาะพระ

นี้ พอครูดาวครูแนทสอนให้เข้ามาอ่านในกระทู้ ก็ได้อ่านธรรมะของพ่อแม่ครูอาจารย์ ยิ่ง

อ่านก็ยิ่งเข้าใจ อ่านไปดูไป รู้ไหม? สิ่งที่ประทับใจคือธรรมะธรรมทานของ คุณ

ภูทยาน ตอนแรกคิดในใจว่าท่านเป็นใคร นะเป็นพระก็ไม่ใช่ แต่ทำไมคำสอน

ของท่านถึงฟังแล้วเข้าใจง่ายไม่ต้องวกไปเวียนมา พักนั้นเข้าไปอ่านหลายรอบ

ยิ่งไม่เข้าใจตรงไหนก็ยิ่งอ่านๆจนเข้าใจ และอยากอ่านต่อๆไป วันไหนไม่ได้เข้า

มาในกระทู้ไม่ได้เลยเหมือนกับว่าเราขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง แต่ความที่ ความรู้

ที่ได้เรียนมาน้อยจึงไม่กล้าคิดว่าตัวเองจะได้เข้ามามีส่วนร่วมในกระทู้นี้ อยู่มาวัน

หนึ่ง นั่งอยู่หน้าพระพุทธรูปหลวงพ่อโต นั่งจ้องท่านอยู่ ก็มีภาพพระลอยมาบัง

หลวงพ่อโตองค์ท่านสวยมากเป็นสีทองระยิบระยับเหมือนเพชร สว่างไสว ผู้

เขียนรู้สึกได้เลยว่าอาการที่ไม่เคยเกิดกับตัวเองก็เกิด น้ำตาไหล เย็นเยือกไป

ทั้งตัว สักพักก็เกิดแสงเหมือนเขาจุดพุสว่างแล้วก็มีนิ้วมือของพระองค์หนึ่งมา

แตะที่หน้าผาก ผู้เขียนน้อมกราบลงโดยเหมือนว่าถูกสกดจิตอย่างนั้นแหละ

แต่ตอนนั้นโง่มากจริง ๆ ความที่ไม่เคยได้รู้จักท่านพ่อจึงไม่รู้ว่าท่านคือท่านพ่อฤาษีลิงดำ

-สมัยก่อนเคยได้ยินชื่อท่านแต่ก็ไม่เคยเห็นท่าน พอเข้ามาในกระทู้เลยรู้ว่าพระองค์นี้

ท่านเป็นใคร ที่เล่าให้ท่านผู้อ่านฟังวันนี้ เพราะเป็นวันที่ สิบสอง เดือน

พฤศจิกายน ๒๐๑๒ ครบรอบหนึ่งปีที่เกิดเป็นลูกท่านพ่อองค์พระปฐม และ

ท่านพ่อฤาษีลิงดำ ไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เข้ามาเขียน และได้เอาธรรมะของพระพุทธ

องค์มาเขียนเป็นธรรมทานได้ เพราะพิมพ์ก็ไม่เป็นสกดก็ไม่ถูก ต้องโทรหาครู

ดาว ครูแนท และคุณเพ็ญถ้าสกดไม่ถูก เมื่อย้อนไปนึกถึงครูดาวบอกว่า แม่นี

จิ้ม ดีด ถึงตอนนี้ก็ยังจิ้มดีดอยู่จ้ะ ที่นำมาเล่าวันนี้ เพราะว่าครบหนึ่งปีแล้วค่ะ

...ที่นำมาเล่าเพราะครบหนึ่งปีที่แม่นีเข้ามาปฏิบัติกับสมาคมจิตเกาะพระ

แม่นีเข้ามาอ่านทุกๆวัน แม้บางวันไม่ได้เขียนก็ได้เข้ามาอ่าน เข้ามาอนุโมทนากับ

ทุกๆท่านที่นำธรรมะมาเป็นธรรมทาน อย่างน้อย ๆ ได้มารับอนุโมทนา และ

ได้มาอนุโมทนา นั่นเราก็ได้รับบุญเต็มที่ทุกวัน การเข้ามาอ่าน เข้ามาเขียนก็

เหมือนเรามาปฏิบัติเช่นกัน เพราะมีแต่ธรรมะดี ๆที่ทุกท่านได้นำมาลง โดย

-เฉพาะได้รู้จักพี่น้องที่จะพากันเดินทางกลับสู่นิพพานค่ะ ขอขอบพระคุณที่

ติดตามอ่านค่ะ และขอขอบพระคุณ คุณปารเมศ ที่ท่านส่งคำอวยพรที่สูงสุด

ของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์มาอวยพรให้แม่นี ขอพรของพระองค์ท่านย้อน

ไปให้กลับจิตบุญทุกๆท่านค่ะขออนุโมทนากับทุกๆท่านค่ะ และขอน้อมกราบพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

...ตลอดถึงพ่อแม่ครูอาจารย์ด้วยเศียรเก้ลาค่ะ นิพพานัง ปรมัง สุขังค่ะ

 

ข้าพระพุทธเจ้า ขออาราธนาบารมีแห่งองค์สมเด็จพระจอมไตร บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรมทั้งหลาย ตลอดจนพระอริยสงฆ์ทั้งปวงมีหลวงพ่อปานวัดบางนมโค พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานเป็นที่สุด ท่านปู่พระอินทร์... ท่านย่า ท่านแม่ศรี ท้าวมหาราชทั้งสี่ พรหมทั้งหมด เทวดาทั้งปวง พระภูมิเจ้าที่และเทวาดาที่ปกปักรักษาพื่นที่ทั้งหมด ขอโปรดสงเคราะห์และอภิบาล รักษา คุ้มครอง ท่าน และให้มีแต่ความสุขความเจริญ ขอให้คำว่าไม่มี คำว่าไม่ได้ คำว่าไม่สมหวัง คำว่าไม่สำเร็จ คำว่าพ้ายแพ้ จงอย่าได้เกิดกับ ท่าน ตั่งแต่บัดนี้เป็นต้นไปเถิดพระพุทธเจ้าข้า สาธุๆๆ
สุขสันต์วันเกิดครับ คุณพี่มาลินี จิตบุญผู้น่ารักและแสนดีสำหรับน้องๆ "ชาวจิตเกาะพระ" สาธุค่ะ คําอวยพรจากคุณปารเมศ แด่ คุณพี่มาลินี ผู้เป็นที่รักของชาวจิตเกาะพระ ขอให้พรที่คุณปารเมศ มอบให้แด่คุณพี่มาลินีนี้ พรนี้จงย้อนกลับไปหาท่านเช่นเดียวกันด้วยเทอญ
นิพพานัง ปรมัง สุขัง ทุกๆท่านด้วยเทอญ สาธุค่ะ
ที่มา fb cr คุณปารเมศค่ะ

 

​

หัวใจเป็นมงคลสำคัญที่สุด

ถ้าหัวใจไม่เป็นมงคลเสียแล้ว

มีวัตถุมงคลมากมายเพียงใด

ก็ไม่มีความหมาย..


..หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน..​

CR : FB Apichai Dhamma

 

อนุโมทนาสาธุในธรรมค่ะแม่นี...สาธุ สาธุ สาธุค่ะ
อ่านไปก็นั่งขนลุกซู่ไปพร้อมเลยค่ะ
บุญบารมีของแม่นีที่สั่งสมมานั้น ชั่งแผ่ปกคลุมถึงลูกหลานได้อย่างไม่มีประมาณจริงๆนะค่ะเนี่ย...สาธุๆๆ

 

ขอกราบขอบพระคุณ คุณปารเมศซึ่งเป็นพรที่สูงสุด ถ้าแม่นีไม่ได้เข้า

ร่วมปฏิบัติ กับชาวจิตเกาะพระ แล้วใครละจะนำพรอันประเสริฐนี้มามอบให้ ซึ่ง

-ผลของการที่เข้ามาพบจิตบุญที่มีแต่ความเมตตา อยากให้พี่น้องลูกหลานของ

องค์สมเด็จพระปฐม และท่านพ่อฤาษี สิ่งนี้ก็ประจักษ์แจ้งแล้วว่า ผู้ใดทำอะไร

ทำสิ่งไหน ดี หรือไม่ดี ผลที่ออกมาก็ตาม แต่การกระทำในสิ่งนั้น ๆค่ะ ขอม้อม

คำอวยพร คำสั่งสอนของหลวงพ่อปาน ท่านพ่อฤาษี ตลอดถึงพ่อปู่ แม่ย่าที่นำ

พรนี้มาม้อมให้ลูกหลานของท่านที่กำลังฝึกให้จิตเกาะอยู่กับพระ ได้เห็นพระ

พุทธเจ้าอยู่กับเราอยู่ตลอดเวลา เพราะผู้ที่เข้ามาฝึกจิตให้เกาะพระ ท่านได้

เข้ามาถูกแล้ว เพราะเข้ามาปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ขอให้พรที่

คุณปารเมศนำมาอวยพรให้แม่นีย้อนกลับไปให้คุณปารเมศ แม้ว่ามีสิ่งใดที่ยัง

ติดขัดอยู่ก็ขอให้พ้นภัย คิดและปรารถนาสิ่งใดขอให้คุณความดีที่คุณได้ทำมา

ได้โปรดเปิดทางให้คุณปารเมศพบแต่ความสำเร็จทุกๆประการค่ะ

...ด้วยจิตอันบริสุทธิ์นี้ ขอน้อมรับพรและน้อมกราบพระพุทธเจ้าทุกๆพระ

องค์ ตลอดถึงพ่อแม่ครูอาจารย์ด้วยความเคารพด้วยเศียรเก้ลาเจ้าค่ะ กราบ กราบ กราบ.....

 

สาธุค่ะ ขออนุโมทนากับครูแนทนะคะ ที่นำคำสั่งสอนของท่านพ่อฤาษี

-มาเป็นธรรมทาน แม่นีขอน้อมรับคำสอนและปฏิบัติตามค่ะ

...น้อมกราบหลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ (หลวงพ่อฤาษลิงดำ)

...ที่ท่านได้เมตตาให้วิชา และปัญญาแก่ลูกให้มีวันนี้เจ้าค่ะ

...น้อมกราบแทบพระบาทท่านพ่อด้วยเศียรเก้ลาเจ้าค่ะกราบ กราบ กราบ

 

​

สาธุค่ะ ... ที่น้องดาวกล่าวมานั้น ถูกต้องเลยค่ะ พี่แนทนั่งอ่านไป รับสัมผัสกระแสบุญของแม่นีได้ตลอด ขนลุกปิติ ทันทีค่ะ ...

แม่นี ผู้เป็นที่รักเคารพ ของพวกเรา ชาวจิตเกาะพระทุกคน ...แม่นีคือ ขวัญใจตัวจริงเลยค่ะ ...โมทนาสาธุในบุญกุศลของแม่นี ด้วยค่ะ สาธุค่ะ

 

ขออนุโมทนาครับครู

ประโยคนี้ตีมานะผมแตกกระเจิงเลยครับ

มานะบางคนมีแต่ไม่รู้ตัวเลยคิดว่าเราไม่มีแต่ไหนได้ตัวเป้งๆมันแฝงมาแบบ

เนียนๆ

ฮาร์ดิสก์ผมเจ๊งต้องเอาไปเครมเดินทางก็ทุกข์ไหนต้องลงwindowsใหม่อีกศีล

หมองอีกก็ทุกข์โปรแกรมก็เถื่อนก็ทุกข์ทั้งวันเลยวันนี้การบ้านเกี่ยวกับความทุกข์

ขอส่งพรุ่งนี้ครับเห็นแต่จะมีแต่ธรรมของพระพุทธองค์เท่านั้นที่จะทำให้สุขได้

อย่างเดียวในโลกนอกนั้นทุกข์ทั้งนั้นครับเดี๋ยวตี1ผมต้องไปทำงานอีกก็ทุกข์อีกอดหลับอดนอนก็ทุกข์

เห็นจะมีที่นิพพานที่เดียวที่บรมสุขแท้จริงครับ

 

กรรมฐานทำไม่ยาก ที่ยากเพราะไม่เข้าใจ
......................................................
การ ที่จะได้ดีหรือไม่ได้ดี มันอยู่ที่ความจริงใจของเราเท่านั้น การเจริญพระกรรมฐานที่บอกว่าทำแล้วไม่ได้ดี
ก็เพราะคนเราหาความจริงไม่ได้นั่นเอง ไม่ใช่มีอะไรยากลำบากที่ไหน
เป็นของธรรมดา

องค์ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ทรงหาอะไรมาสอนเรา
นอกจากนำกฎธรรมดาที่เรามีอยู่ ให้เรามาใช้ปฏิบัติให้ถูกทางเท่านั้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาธิจิต เราก็ใช้กันอยู่เป็นปกติ
แต่ว่าองค์สมเด็จพระชินศรีเห็นว่า สมาธิแบบนั้นเป็นโลกียสมาธิ ไม่เป็นทางหมดทุกข์

องค์ สมเด็จพระบรมครูต้องการให้เรามีความสุข จึงให้ใช้สมาธิด้านกุศลจิต
คิดหากุศลเข้าใส่ใจไว้เป็นประจำ ให้จิตมันจำไว้เฉพาะด้านกุศลอย่างเดียวจนเป็นเอกัคตารมณ์

เมื่อ จิตทรงสมาธิได้ดีแล้ว องค์สมเด็จพระประทีปแก้วก็สอนวิปัสนาญาน
มีอริยสัจ เป็นต้น ให้พิจารณาเห็นทุกข์ เหตุแห่งความทุกข์
ที่มันจะมีขึ้นมาได้ก็เพราะอาศัยตัณหา มีความผูกพันในร่างกาย ซึ่งมันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา
เราก็วางร่างกายเสียเพื่อ พระนิพพาน.


คำสอนพระราชพรหมยาน
(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

 

โมทนาสาธุค่ะ แม่นี นี้ขนาดจิ้มดีดน่ะเนี่ย ถ้าพิมพ์ดีดจะขไหนหนาด..อิๆๆ..

อ้าวว...แม่นีเป็นลูกที่ถูกขอ(พระ) มารึค่ะ...เกษก็เหมือนกันค่ะ พ่อแม่หนูก็ไปขอมาจากหลวงพ่อองค์ตื้อ วัดน้ำโมงค่ะ

 

มาแล้วธรรมะออกจากจิต
โมทนาสาธุกับคุณพี่มาลินีหรือแม่นีด้วยครับ ผมพอจะสัมผัสจิตของแม่นีได้ ท่านทำด้วยใจบริสุทธิ์จริงๆ
คิดทำหรือช่วยสงเคราะห์ผู้อื่นได้ด้วย ธรรมาทานนี่ก็คือเป็นการทำบุญอย่างหนึ่ง
ท่านออกมาช่วยเป็นกระบอกเสียงแทนท่านพ่อ หลวงพ่อด้วย
ขนาดจิ้มทีละตัวก็ยังจิ้มเป็นลายลักษณ์อักษรแทนใจและแทงใจไปหลายท่าน
จิตของท่านยังคงระลึกถึงครูบาอาจารย์ หรือพระอริยสงฆ์ทุกท่าน โดยเฉพาะพระพุทธเจ้า

ท้ายนี้ ขอให้ดวงจิตแม่นีถึงซึ่งพระนิพพานชาติปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ
ท่านพ่อ หลวงพ่อรับทราบหมด แม่นีบอกกล่าวไว้ว่าอย่างไร
เดี๋ยวนี้แม่นีไม่ค่อยอยากจะพูดคุยกับมนุษย์ด้วยกันสักเท่าไหร่ นอกจากธรรมหรือสาระธรรม
เพราะจิตท่านไปปปักแต่พระนิพพาน หรือพระพุทธเจ้า
เดี๋ยวนี้ จิตท่านชอบพูดคุยกับพระในจิตของท่าน เพราะท่านเห็นกับตาในของท่านมาแล้ว
ตรงนี้แหล่ะ ผมอยากให้ทุกคนทำได้อย่างแม่นี
ผมฝากอีกนิดนึงจะได้ไหม สำหรับแม่นี ก็คือ ตัวรู้ตัวเดียว
กำหนดไปว่า อันนี้มันก็ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรานะ แล้วใช้ปัญญาของตนที่มีอยู่ กำหนดดูลงไปสิว่า
สิ่งที่ผมกล่าวมานั้น มันหมายถึงอะไร ระดับแม่ต้องรู้ตัวนี้เป็นอย่างดี
และก็ทรงให้ได้ทุกลมหายใจ ตราบจนหมดอายุขัย จิตท่านใส น้ำยังเรียกพี่ เพชรก็มิปาน
เพราะไม่มีสิ่งใดเทียบเท่านั่นเอง
สำหรับจิตระดับนี้แล้ว ย่อมอยู่เหนือแม้นกระทั่งคำชม คำตำหนินินทาใด คือเหนือโลกธรรม๘ ก็อันเป็นจบสิ้นไป
ทำไปบุญกุศลตราบที่ยังมีชีวิต แต่ไม่นำจิตไปยึดแล้วนะ ตรงนี้แม่นี่น่าจะรู้และเข้าใจแล้ว
มองเห็นกายมันเสื่อมลงชัดเจนทุกวันแล้ว ขอให้เอาจิตออกมาจกาทุกสิ่ง โดยเฉพาะขันธ์๕ตนเอง
ถ้าแน่ใจว่าออกจากขันธ์๕ของตนเองแล้ว ต่อไปนี้ก็ต้อมออกจากจิตตนเองให้ได้ด้วย
คราวนี้ ที่ว่าจิตปัญญานี้เป็นเรา เป็นของเราแล้ว ต่อไปกำหนดรู้ไปว่า ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา

ธรรมตรงนี้ของแม่นีก็คือ ละนามละเอียดยิ๊บๆของตนเสีย ก่อนจะดับขันธ์ไป
อีกนิดเดียวเอง
ทำท่าจะได้ๆแล้ว แต่ขันธ์๕ตนเองและคนที่อยู่ข้างเคียงกวนตลอดเวลาเลย แยกให้ออกระหว่างหน้าที่ทางโลกกกับทางธรรม
หน้าที่ทางโลกเป็นหน้าที่ของกายหยาบเขา แต่แยกจิตออกไปอยู่แต่ทางธรรม
แล้วค่อยแยกจิตออกมาจากจิตตนเองอีกทีนึง คราวนี้แจ่ม
แต่ถ้ากำหนดรู้แบบนี้บ่อย เดี๋ยวจะมีบางสิ่ง บางอย่างมาบอกมาพูดคุยกับแม่นีเอง
ขออนุญาตพูดทางกระทู้นี้ ถ้าใครรับไม่ได้ขอให้ผ่านเลยไปอย่าได้ติดใจ
เพราะมิใช่เป็นธรรมะของตน อาจถึงเวลาของแม่นีที่จะต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ แต่ท่านรู้มานานแล้วด้วย
จิตแม่นี่น่าสนใจมาก คนรุ่นหลังน่าจะเอาอย่างซะด้วยซ้ำไป
เพราะท่านรู้เวลาของท่าน
ผมขอโมทนาบุญกับแม่นีทุกสิ่งทุกอย่างที่กระทำลงไป
ขอบุญช่วยนำส่งจิตถึงซึ่งพระนิพพานตามที่ตนปรารถนาทุกประการด้วยเทอญ สาธุ

 

โมทนาสาธุกับครูเกษด้วย ที่พูดภาษาธรรมะได้ดีมาก
ปัญญาเฉียบ จิตย่อมเฉียดตามปัญญาตน
ถ้าเราเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย เราก็ต้องเชื่อมั่นในผลหรือการปฎิบัติแห่งตนด้วยเช่นกัน
พยายามหาข้อข้องใจหรือที่จิตเราสงสัย บอกแล้วนะว่า อย่าให้จิตติดอันใด
เพราะคำว่า เจริญในธรรมนั้น จะหยุดเพียงชั่วคราวทันที คอยสังดูให้ดี
พอสติกลับคืนมาพร้อมปัญญา เมื่อไหร่ ภายในหรือจิตเราก็จะเข้มขึ้นมาทันทีทันใด
พยายามรักษาอารมณ์จิตตรงนี้กันให้สม่ำเสมอ
คำว่า สม่ำเสนอ จะหมายความรวมไปถึงการเจริญตัวปัญญาของตนอย่างไม่หยุดยั้งนั่นเอง
พอเราหมั่นทรงอารมณ์สมาธิจิตเข้มอยู่ตลอดเวลา คอยสังเกตดูตนเองว่า คิดอะไรก็คิดออก
ทำอะไรก็จะราบรื่น ยิ่งปล่อยวางโดยเฉพาะเรื่องทางโลกก็ทำได้ง่าย ง่ายจนน่าใจหาย
เมื่อไหร่ เรารู้สึกว่าทุกข์ถดถอยลงไปเรื่อย อันนี้ถือว่าเดินทางถูก พยายามเน้นที่จิตตัวเดียว
ไม่ว่าใครก็ตาม ถ้าไปเน้นทางโลกก็ได้แต่ทางโลกๆและปลายทางก็คงไม่พ้นคำว่า ทุกข์
สรุปแล้ว มันก็อยู่ที่สติเราไปจับอะไร ไปเอาอะไร ไปสนใจอะไร นั่นเอง
โดยเฉพาะ ผู้ที่สนใจนิพพาน หรือปรารถนาพระนิพพาน
จงคอยหมั่นตรวจตราเรื่องศีลของตนเองก่อนอื่นเลย แต่ถ้าศีลผ่านไปด้วยดี
ตัวสำคัญต้องกลับมาดูที่การภาวนา เพราะจิตจะรู้ตามความเป็นจริงได้
หรือปล่อยวางกับทุกสิ่งได้ก็ด้วยปัญญา หรือภาวนามยปัญญานี้เท่านั้น

สิ่งที่ครูเกษพูดออกมาจากจิตนั้น เป็นธรรมทุกประการ
ขอให้ผู้ปฎิบัติจงตั้งใจอ่าน ตั้งสติเอาจิตฟังให้ดี
แต่ถ้าอยากเป็นศิษย์ไม่มีครูก้ได้เหมือนกัน แต่ขอบอกเลยนะว่า
ทำไม ไม่ไปดูครูบาอาจารย์ของพวกเรา

เช่น เจ้าชายสิทธัตถะยังไม่ได้บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ หรือพระพุทธเจ้านั้น
พระองค์ท่านก็ยังมีพระฤาษีสองตน ซึ่งเป็นพระอาจารย์เลย

หรือหลวงปู่มั่นมีหลวงปู่เสาร์ กันตสีโล คือผู้เป็นอาจารย์ช่วยสอบจิตให้กับหลวงปู่มั่น

หรือหลวงตาบัวหรือหลวงปู่หรือหลวงพ่อสายหลวงมั่นฯ ก็ยังมีหลวงปู่มั่นเป็นพระอาจารย์
หรือหลวงพ่อฤาษีฯ ท่านก็ยังมีหลวงปู่ปาน คอยสอนกรรมฐาน หรือสอบจิตให้เลย

แล้วลองหันกลับมาดูตนเองกันบ้างนะว่า เรานั้นคือ ใคร

เก่งพอที่จะสอนตนเองได้อย่างพระปัจเจกพระพุทธเจ้า คือสอนได้แต่ไม่อาจให้รู้ตามได้

ปกติคนเรามักจะมองไม่เห็นอัตตามานะตนเองได้ดีเท่ากับ ครูบาอาจารย์หรือผู้ที่มีภูมิสูงกว่าเรา
ผู้ปฎิบัติธรรมทุกท่านก็คงเคยได้ยินคำนี้ว่า...
พระโสดาบันไม่สามารถล่วงรู้วาระจิตของพระอรหันต์ได้
แต่พระอรหันต์สามารถล่วงรู้จิตของพระอนาคามี สกิทาฯหรือพระโสดาบันได้
แล้วอะไรคนที่จิตยังหยาบอยู่นั้น จะมองไม่เห็น เห็นชัด แ่ต่ก็บอกไม่ได้ พูดไม่ได้
เพราะเข้าใจหมด เพราะตนเองก็เริ่มต้นจากจิตหยาบๆนี้เหมือนกัน
พอวันนี้เราจิตละเอียด แต่ก็มิได้นำไปเปรียบกับบุคคลอื่นเลย แต่จะเปรียบเทียบจิตตนเอง
เมื่อก่อนนี้ กับจิตปัจจุบันนี้ เท่านั้น ยิ่งเราเห็นจิตหยาบหรือผู้ที่ยังเป็นทุกข์อยู่
เราเข้าใจดี เพราะเราเคยทุกข์มาก่อน พอมาวันนี้เราไม่มีทุกข์ทางใจแล้ว มีแต่ทุกข์ทางกาย
แต่ก็ช่างมันวางได้หมด เพราะเข้าใจคำนี้คำเดียวว่า สักกายทิฏฐิ คือมีความเห็นว่าขันธ์๕นี้
หรือร่างกายนี้มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เมื่อจิตเขารู้ดังนี้ เราก้อยู่เหนือขันธ์๕ได้เท่ากับเราอยู่เหนือกฎแห่งกรรมได้
เพราะกฎแห่งกรรมนั้น อย่างมากที่สุดก็มีผลเฉพาะทางกายเท่านั้น
คือมีแต่ทุกข์ทางกาย แต่ทางใจนั้น ไม่มี
อันนี้จะขอพูดเป็นกลางๆ มิได้ไปหมายถึงเฉพาะ หรือเจาะจงกับบุคคลใด บุคคลหนึ่ง
ทำไมผมจึงพูดแบบนี้ เพราะผมก็เคยมีอีโก้เยอะมาก่อนคนนึง
และตอนนี้ได้เห็นความเลวตนเองหมดแล้ว ส่วนความดีหรือความเลวผู้อื่น ผมไม่สนใจแน่ๆ
เพราะคำสอนหลวงพ่อยังติดตราตรึงใจผมเสมอ
ผมมิใช่นำธรรมะของหลวงพ่อเป็นธรรมาทานผู้อื่นอย่างเดียว
แต่ให้ธรรมาทานตนเองด้วย และนำธรมะของหลวงพ่อมาสอนตนและปฎิบัติตามให้ได้ด้วย เป็นต้น

 

(โอวาสธรรม หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

...คนเราเวลามาเกิดก็มาแต่ตัวเปล่า...

...เวลาตายไปก็ไปแต่ตัวเปล่า...

...ไม่มีสมบัติเงินทองอะไรๆ ติดตัวไป...

...นอกจากบุญกับาปเท่านั้น...น้อมกราบองค์หลวงตาเจ้าค่ะ.

และโอกาสนี้ ขอน้อมกราบขอบพระคุณ คุณภูทยาน ที่ให้โอวาสธรรมที่

...ตรงจุดที่ยังต้องแก้ใขอยู่ค่ะ ท่านช่างรู้จิตจริงๆ ขอกราบขอบพระคุณท่านมาก...

-ที่เจาะจิตแม่นีมาถึงตรงนี้ แม่นีจะพยายามทำในสิ่งที่ตนเองยังติดอยู่ให้ได้ค่ะ

...จะพยายามแยก แยก ในการกระทำ ของทางโลก และทางธรรมค่ะ ขอบพระคุณ

...อ. ภูทยานเป็นอย่างสูงค่ะ และขออนุโมทนา ในธรรมะธรรมทานค่ะสาธุ สาธุ สาธุ...