อยากชมหลวงปู่เอี่ยม ท่านใดมีขอชมหน่อยครับ

รูปเทียบ พระสมเด็จ

 

เพิ่มรูปสวยๆครับ

 

ท่านอยู่ยุคเดียวกับ สมเด็จโต ครับ แต่อายุท่านอ่อนกว่าราว 30 ปี
โดยเข้าไปศึกษาเล่าเรียนที่วัดกัลยาณมิตร, วัดประยูรวงศาวาส, วัดนวลนรดิศ รวมแล้ว 15 พรรษา .ไมแน่ท่านอาจจะได้เรียน กับสมเด็จโต

 

พี่เอกครับ ผมว่า เอาท่านอยู่ห่างจากสมเด้จโตก็ได้ครับ เพราะสูตรการสร้างของท่านกับสมเด็จโตน่าจะต่างอยู่นะครับ ท่านใช้ว่านร้อยแปด บวกกับผงวิเศษ เซียนให้ความเห้นว่าท่านใช้ผมอิธิเจ ผมว่าท่านใช้ผมจากสูตรมงคลโสฬส รวมกับชันนรงค์ ตำจนเข้ากันกดในพิมพ์ คลุกรัก ซึ่งท่านไม่ได้เลียนแบบใคร และไม่มีใครเหมือนสูตรนี้จนปัจจุบัน ทั้งการทำตระกรุด ซึ่งใช้เวลาปรุกเสกนานมาก ท่านต้องสวดมนต์โสฬสหมื่นจบถึงจะประจุจิตเสร็จ
ผลที่ได้ เสือเพี้ยนที่หนีการจับกุมได้ทุกครั้งกับท่านปลัดสุพจน์ ถึงฝั่ง ที่มีตะกรุดหลวงปู่เหมือนกัน ดวลกันแบบจะๆ ไม่มีใครโดน แล้วเสือเพี้ยนก็หนีไป

 

ประสบการณ์ผู้ใช้พระปิดตา และตะกรุดหลวงปู่เอี่ยมมีมากหลายคราวไม่สามารถนำมาเขียนถึงได้หมด จึงขอนำเอาเหตุการณ์สำคัญๆมาเล่าสู่กันฟัง ที่ผู้คนเมืองนนท์ต่างทราบกันดีคือ..

“เสือเพี้ยน แดงสังวาล” พอผู้คนได้ยินชื่อเสือเพี้ยน ผู้มีประวัติเป็นที่น่าเกรงขามของชาวบางบัวทอง และอำเภอปากเกร็ดมาก เสือเพี้ยนอยู่บ้านบางพลับ ต.คลองข่อย อ.ปากเกร็ดจ.นนทบุรี เคยถูกเจ้าหน้าที่ปราบปรามหลายหน แต่เสือเพี้ยนสามารถหลุดรอดเงื้อมมือของเจ้าหน้าที่ไปได้ทุกครั้ง ก็ด้วยบารมีตะกรุดหลวงปู่เอี่ยม ทุกครั้งที่จนมุม เสือเพี้ยนก็รอดตายจากอาวุธปืนได้ตลอด จนผู้คนกล่าวว่า “เสือเพี้ยนหนังเหนียวและหายตัวได้”ทางเจ้าหน้าที่ได้พยายามทุกวิถีทางที่จะจับเสือเพี้ยนให้อยู่มือไม่ว่าจะจับเป็นหรือจับตายก็ตาม

ผู้มีบทบาทสำคัญในการปราบปรามเสือเพี้ยน คือ “นายสุพจน์ ถึงฝั่ง” ผู้ทำหน้าที่ปลัดอำเภอบางบัวทองในในขณะนั้น ปลัดสุพจน์ ก็คือบิดาของคุณดิเรก ถึงฝั่ง เป็นปลัดมือปราบที่ไม่เคยกลัวเสือเพี้ยน หรือเสือใดๆทั้งสิ้น ที่ถือว่ามีตะกรุดและพระปิดตาหลวงปู่เอี่ยมเช่นเดียวกัน และเปิดฉากดวลปืนกับเสือเพี้ยนในระยะไม่เกิน 10 เมตร ท้ายที่สุดเสือเพี้ยนเองเป็นฝ่ายล่าถอย วิ่งหนีกระเซอะกระเซิงไป เป็นที่แปลกใจของทั้งปลัดสุพจน์ และเสือเพี้ยน ซึ่งต่างก็ไม่ถูกกระสุนปืนด้วยกันทั้งคู่

ด้านเสือเพี้ยนเมื่อโดนปราบปรามหนักเข้า จนต้องหนีวนเวียนไปตามสวน เขตอำเภอบางบัวทองและอำเภอปากเกร็ด เมื่อทางการสืบทราบว่าเสือเพี้ยนหลบหนีไปซ่อนตัวอยู่ที่บ้านนายลี อยู่ที่ตำบลลำโพ อ.บางบัวทอง นายบุรี พรหมลักษณ์โณ นายอำเภอบางบัวทองในสมัยนั้น สั่งการให้ท่าน ปลัดสุพจน์ ถึงฝั่ง คู่รักคู่แค้นเสือเพี้ยน ออกไปปราบปรามทันที ปลัดสุพจน์นำกำลังแบ่งเป็น 3 สายดังนี้

สายแรกนำโดยนายสุพจน์ ถึงฝั่ง พร้อมตำรวจอีกหลายนาย สายที่สองคือสายของปลัดฉาย จันทร์โอฬาร สายที่สามนำทีมโดยนายนุรี พรหมลักษณ์โณ นายอำเภอเอง เข้าปิดล้อมบ้านนายลี รอจนกระทั่งรุ่งเช้าฟ้าสางจึงบุกเข้าจับ โดยที่ปลัดสุพจน์เป็นผู้คลานเข้าไปหาเสือเพี้ยนจนเกือบถึงตัว พร้อมประกาศให้เสือเพี้ยนยอมจำนนแต่โดยดี เสือเพี้ยนไม่ยอม ฮึดสู้ใช้ปืนเมาเซอร์ยิงใส่ปลัดสุพจน์ เมื่อเหตุการณ์เป็นดังนี้ ปลัดสุพจน์จึงใช้สัญญาณยิงตอบได้ อาวุธปืนพระราม 6 กระบอกจากตำรวจหันปากกระบอกเข้าใส่เป้าหมายที่เสือเพี้ยน เสียงปืนยิงโต้ตอบกันสนั่นหวั่นไหว เมื่อสิ้นเสียงปืนปรากฎว่าเสือเพี้ยนไม่ได้โดนกระสุนของเจ้าหน้าที่แม้แต่นัดเดียว เป็นที่น่าอัศจรรย์ ท้ายที่สุดก็เห็นเสือเพี้ยนวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตา ท่ามกลางห่ากระสุนที่ยิงไล่หลังเสือเพี้ยนไปเป็นห่าฝน แต่ไม่มีใครยิงถูกเสือเพี้ยนสักคน โดยเฉพาะท่านปลัดสุพจน์ที่ใช้ปืนกลมือทอมสัน ยิงเสือเพี้ยนจนกระสุนหมดไป 60 นัด กระสุนหาถูกเสือเพี้ยนไม่ ปลัดสุพจน์เองก็งงที่ยิงอย่างไรก็ยิงไม่โดนทั้งๆที่วิ่งไล่ยิงไปห่างกันไม่ถึง 10 เมตรแล้วอย่างนี้ถ้าไม่พูดว่าเป็นเพราะบารมีตะกรุดที่คาดเอวเสือเพี้ยนของหลวงปู่เอี่ยมเป็นเหตุ ก็ไม่ทราบจะกล่าวอย่างไร เรื่องราวนี้ถูกบันทึกไว้เป็นประวัติของชาวเมืองนนทบุรี มาจนทุกวันนี้

เสือเพี้ยน เมื่อฝ่าวงล้อมเจ้าหน้าที่มาได้ ก็หนีไปกบดานซ่อนตัวที่บางกระบือ แต่ตำรวจไม่ลดละความพยายามสืบจนรู้ ร.ต.ท.ชุบ ซึ่งขณะนั้นเป็นผู้บังคับกองอยู่ที่ สภ.อ.ปากเกร็ด นำกำลังบุกจู่โจมจับเสือเพี้ยนได้โดยละม่อมขณะนอนหลับอยู่ในมุ้ง แล้วใช้มีดตัดสายตะกรุดคาดเอวออก เสือเพี้ยนจึงสิ้นฤทธิ์ ถูกนำตัวส่งไปดำเนินคดี ยัง สภ.อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี

ต่อมาเสือเพี้ยนถูกเจ้าหน้าที่นำตัวไปทำแผนที่วัดเสาธง โดยทางเรือ ขาไปเสือเพี้ยนนั่งเอ้เต้ ในเรือจ้างโดยมีเจ้าหน้าที่แจวเรือให้เสือเพี้ยนนั่ง ขอขากลับเสือเพี้ยนถูกมัดมือลากมาสายน้ำ จนในที่สุดเสือเพี้ยนก็จบชีวิตลง คงเหลือแต่ความทรงจำในอดีต อันเป็นประวัติเล่าตกทอดให้คนรุ่นหลังๆได้ศึกษาเท่านั้น

 

หลวงพ่อเอี่ยมดูไม่เป็น แต่เห็นองค์นี้แล้วจี๊ดเลยครับ ท่านRak

 

ครับ ...ผมเข้าใจ ครับ ... เอาเป็นว่า ผมขอบอกในฐานะพี่น้อง และเป็นคนพื้นที่ แล้ว กันนะครับ ว่า ...กรุวัดสะพานสูง ...นั้นมีจริง..นะครับ เผื่ใครจะเจอของดี ราคาถูก...ภาพที่ผมลงไป ลองพิจารณาลักษณะ คราบกรุแห้ง คือ ว่า เช้าร้อน กลางคืนเย็น ลักษณะจะไม่เหมือนกับบางขุนพรหม ที่จมน้ำ.
ขอบคุณมาก ครับ
.

 

บางขุนพรหมไม่จมนํ้าทั้งหมดนะ..

เจดีย์ มี4ห้องกำแพงกั้น


ห้องที่โดนเจอะตกพระ มีการเทนั้าลงไปด้วย เพื่อให้ดินเหนียวที่ถมใว้ละลายออก

 

ขอบคุณ สำหรับ ความรู้ ครับ

 

ขอโทษท่านเจ้าของกระทู้ อีกครั้ง ครับ เอาเป็นว่าร่วมกันศึกษา แบบเบสิค ก่อน แล้วกันนะครับ...เพื่อความเข้าใจพระที่ถูกต้อง ไม่ให้ถูกพวกมิจฉาชีพ หลอก หรือ อุปโลก
.
ขอบคุณ ครับ

 

ฝากซักองค์ครับ เคยลงถามแล้วแต่ไม่มีท่านใดตอบ ว่าองค์ของผมลงยุคไหนได้บ้างครับ....ขอบคุณครับผม

 

ขอบคุณมากครับพี่

 

ผมตาบอดเลยครับ รอชมพี่ๆพิจารณาและตามเลกเชอี์ครับ

 

ต้องเรียญเชิญ ท่าน Rak แล้วครับงานนี้

 

รอฟังเลยครับ

 

ของท่านธัชพล น่าจะออกเปนเนื้อชานหมากคับ เป็นอีกเนื้อหานึงที่ท่านสร้างไว้เหมือนกัน แต่หายากมากคับ จากรูปของท่านธัชพล ดูยากคับ เนื้อต้องแห้งสนิทคับ เนื้อหามวลสารมักจะมีเม็ดแดงๆเล็กผสมอยู่เสมอ ธรรมชาติ ความเก่าของรัก ก็ต้องดู รวมถึงอายุ ของเนือหาด้วยคับ เรียกว่าดูยากกว่าสมเด็จอีกคับ เอาใจช่วยนะคับท่านธัชพล

 

ไม่ผิดหวังเหมือนเดิมครับ

 

รอชมต่อครับ เป็นพระปิดตาองค์นึงที่อยากมีครับ ผมมีแค่ของหลวงพ่อทองสุข เองครับผม (รับกับมือ) ไล่ตามหาจากคนที่ว่าจะมีก็ยังไม่มีเลยละครับ

 

ขอบคุณ อ.liverpool_Rak เป็นอย่างมากๆเลยครับที่ทำให้ผมได้ถึง บางอ้อ ซักที จริงๆอย่าง อาจารย์ บอกครับพระองค์นี้เป็นเนื้อชานหมาก สังเกตุเห็นว่าเนื้อจะหยาบ ทำให้มวลสารหลุดร่วงออกมาง่ายตามสูตรเนื้อชานหมากทำให้ผิวพระเป็นบ่อ เนื้อพระองค์นี้แห้งสนิทครับ ที่ด้านหลังและด้านล่างผมใช้แปรงอ่อนๆปัดเพื่อจะดูเนื้อ เลยทำให้ผิวดูมัน(สามภาพหลังจะเป็นภาพใหญ่นะครับ)....พระคาถา ชินบัญชร พระคาถาหลวงพ่อเงินผมจะสวดก่อนกินข้าวเที่ยงทุกวันครับ คงต้องเพิ่มพระคาถาโสรชมงคล อีกบทแล้วคราวนี้...ขอบคุณ อาจารย์มากครับผม(ถ้าท่านใดดูเป็นก็รับฟังอีกนะครับ)

 

ฝากตะกรุดหนึ่งดอกครับพี่ๆ