ชีวิต..

ความทุกข์และปัญหาต่างๆในชีวิตมีเข้ามาเกือบทุกวันนะค่ะ บางครั้งอดคิดไม่ได้ว่ามนุษย์เกิดมาทำไม เพื่ออะไร ..อะไรคือสิ่งที่มนุษย์ต้องการกันแน่..ออกแนวเพ้อค่ะ

 

เมื่อเรายังอยู่ในวังวนของทุกข์ ยังไม่เข้าใจในทุกข์ ทุกข์นี้มันก็จะเข้ามาแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกข์จากความรักเข้ามาแล้วมันก็ผ่านไป ทุกข์จากปัญหาหนี้สินหากินไม่พอใช้ และทุกข์จากฯลฯ ทุกข์เก่าผ่านไปทุกข์ใหม่ก็เข้ามาเป็นอย่างนี้ไม่รู้จบสิ้น เมื่อไรที่เราเข้าใจในทุกข์ ทุกๆทุกข์จะไม่สร้างปัญหาให้กับจิตใจเราอีกเลยค่ะ

 

บางครั้งรู้สึกเหมือนเข้มแข็งแก้ได้ทุกปัญหา บางทีก็รู้สึกเหนื่อยๆเพลียในจิตใจบอกไม่ถูก

 

บางทีปัญหาต่างๆกับความสุขมักจะมาคู่สลับกันเหมือนลมหายใจเข้าออกของคนเราเลยว่าไหมค่ะ

 

ท่านจขกท ไม่ใช่คนเดียวในโลกที่ได้รับความทุกข์ในแต่ละวัน ที่แท้ สัตว์ทุกภพภูมิ..ถ้วนทั่วทุกตัวตน.. ก็มีทุกข์เกิดตามมาทันทีที่
อุบัติเกิดขึ้นและทุกขณะจิตหลังจากนั้นทีเดียวนั่นแหละ ..มีทั้งทุกข์เปิดเผย คือผลของกรรมที่ไม่ดีในอดีตที่มาปรากฏ และทุกข์ปกปิด คือความผันแปรไม่แน่นอนของสิ่งทั้งหลายทั้งภายในและภายนอก

ท่าน จขกท เมื่อประสบทุกข์ใด ก็พึงวินิจฉัยไต่รตรองหาเหตุที่มาแห่งทุกข์นั้น ...ครั้นพบเหตุของทุกข์ได้ ย่ิอมหาทางแก้ไขทุกข์ได้ด้วยดี..
ส่วนมากหรือร้อยทั้งร้อยนั่นแหละที่ทุกข์เกิดเพราะตัณหา เมื่อใครมีตัณหาในสิ่งใด ย่อมมั่นหมายในสิ่งนั้น ด้วยวิปลาสที่ตนสั่งสมมาจนชำนาญมายาวไกลในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นไม่พบ..

สำหรับ คำถามที่ว่า..".บางครั้งอดคิดไม่ได้ว่ามนุษย์เกิดมาทำไม เพื่ออะไร ..อะไรคือสิ่งที่มนุษย์ต้องการกันแน่"..นั้น ก็ตอบได้ตามแนวทางที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ว่าเพราะยังละตัณหาและอวิชชาไม่ ได้ จึงยังต้องเกิดร่ำไป..สิ่งที่มนุษ์ต้องการคือความสุข ซึ่งก็ไม่พ้นจากอำนาจการบงการของตัณหานั่นเอง

พระพุทธองค์ได้ทรงค้นพบหนทางเพื่อพ้นจากการเกิดแล้ว เรียกว่ามรรคมีองค์๘ อันเป็นทางเดียวเพื่อการพ้นทุกข์
ได้โดยสิ้นเชิง บุคคลผู้ฉลาด แม้เกิดมาและต้องผจญทุกข์อยู่ ย่อมไม่มัวปล่อยตนจมทุกข์ แต่จะพยายามพาตนดำเนินไปบนหนทางนี้เพื่อความพ้นทุกข์ ..มรรค๘หรือ สรุปรวมคือไตรสิกขา ได้แก่การประพฤติศีล เจริญสมาธิและปัญญา เป็นสิ่งที่เราทั้งหลายควรเพียรเจริญให้มาก เมื่อทำได้บริบูรณ์ย่อมถึงฝั่งอันเกษมปลอดภัยคือพระนิพพาน..ย่อมพ้นทุกข์ทั้งมวลได้แน่แท้...

ขอส่งกำลังใจมายังท่านจขกท ในฐานะเำพื่อนร่วมทุกข์ด้วยคนหนึ่ง ขออย่าเพิ่งท้อแท้เสียในระหว่างนะครับ... พึงตั้งสติ กระตุ้นตนให้เข้มแข็ง ..ผู้ที่พ้นทุกข์แล้วทุกท่าน..ต่างเคยเริ่มก้าวแรกมาแล้วเช่นกัน ไม่มีใครไม่เคยเจ็บปวดมาก่อนเลย แต่เพราะท่านไม่ละความเพียร ไม่ท้อแท้ แม้ล้มลุกคลุกคลาน จึงได้พบความสำเร็จในการพ้นทุกข์ได้อย่างน่าชื่นใจ ในที่สุด ..นะครับ

 

ปัญหาไหนที่ยังแก้ไม่ได้ก็วางไว้ก่อน อันไหนที่มันสุดมือสอยก็ปล่อยมันไปบ้าง ทำไมต้องไปดึงทุกๆปัญหามาสุมไว้ในใจ..แต่จงนำแต่ละปัญหามาพิจารณาดูไปถึงสาเหตุแห่งปัญหา..บางทีเราก็ต้องปล่อยให้เวลาเป็นตัวแก้ปัญหาบ้างค่ะ

 

ขอบคุณเพื่อนๆสมาชิคทุกท่านมากค่ะ

 

ข้อคิด เพื่อชีวิต....

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=NsOBaV_93yQ"]Girl Takes a Terrible Fall During a Race - But Wait Til You See What Happens Next! - YouTube[/ame]

 

ยอดเยี่ยมมากค่ะ

 

การสะดุด หรือล้ม มีได้ตลอดเวลาในชีวิต แต่ผู้ที่สะดุดหรือล้ม เมื่อพยายามลุก ย่อมสามารถมุ่งหน้าต่อไปได้...ด้วยความมุ่งมั่นนั้น เขาย่อมถึงเส้นชัยที่มุ่งหวังได้...แม้ชนทั้งหลายที่ทราบหรือเห็นย่อมพากันแซ่ซ้องสรรเสริญ ยิ่งกว่าการเห็นคนที่ไม่เคยล้มหรือสะดุดอะไรๆเลยถึงเส้นชัย..

...เพราะคนสะดุดหรือล้ม ย่อมต้องใช้เรี่ยวแรงและความเพียร "มากกว่า"นั่นเอง...
..

 

ทุกข์นั่นแหละ ดีแล้ว จะได้ไม่หลง เวลาที่สุขน่ะมันจะดึงเราให้ไปไกล ไกลจากหนทางที่จะนำไปสู่ที่สุดแห่งกองทุกข์

สุขก็ไม่แท้ ทุกข์ก็ไม่เที่ยง เห็นไปๆ

สาธุค่ะ

 

พอเราผ่านทุกข์ไปได้ก็เป็นสุขและรู้สึกว่าแข็งแกร่งขึ้นอีกกว่าเดิม..ค่ะ

 

วันนี้ ระหว่างนั่งรถกลับมาจากยโสธร
ก็สนทนากับเพื่อน
ว่าชีวิตของคนเรา ไม่มีใครหรอกที่ไม่เคยทุกข์
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะอยู่กับมันได้อย่างไร
ให้ทุกข์น้อยที่สุด
ที่สำคัญ คือไม่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร

 

คุณอุบลครับ ชีวิตเราทุกคนย่อมมีทั้งสุขและทุกข์ ไม่มีใครที่สุขตลอดและทุกข์ตลอด หวังว่าสักวันคุณอุบลจะได้พบแต่สิ่งที่ดีๆนะครับ